PAGDATING ni Leopold sa opisina ni Heneral Rodriguez ay kaagad siyang pinapasok ng sekretarya nito. Bahagyang nakunot ang kaniyang noo nang mapagtantong hindi lamang ang kaniyang tiyuhin ang nasa loob.
Sa pagitan ng desk ng tiyo niya ay nakatalikod na nakaupo mula sa kaniyang kinatatayuan ang isang lalaking namumuti na rin ang buhok. Nanlaki pa ang kaniyang mga mata nang humarap ito sa kaniya.
“Mr. Herrera?”
Mababanaag naman sa mukha ng matanda ang pagkagulat. “You’re the owner of that famous restaurant on the south, right?”
“Yes, sir. It’s good to see you again.”
“Like wise, young man. Like wise.”
“So, you already knew each other? That’s good. Mas magiging madali ang lahat.”
Natuon naman ang atensyon ni Leopold sa matandang Rodriguez. “What do you mean by that, Tito?”
“Have a seat, Leopold.”
Kaagad naman niyang sinunod
PURONG kadiliman lamang ang bumungad kay Andrea nang mag mulat siya ng kaniyang mga mata dahil sa nakatakip sa kabuuhan ng kaniyang ulo.Sinubukan din niyang igalaw ang kaniyang mga kamay ngunit napagtanto niyang nakagapos sa isa’t-isa ang mga iyon.Pilit siyang nagpapapasag ngunit wala pa ring nangyayari.“Help!” sigaw niya. “Please help me!”Subalit kahit na ano pang pag sigaw ang gawin niya ay tila ba walang nakakarinig sa kaniya. Pilit niyang pinakakalma ang sarili upang makapag isip siya nang maayos.Sa mga ganitong pagkakataon kasi kinakailangan ang kaliwanagan ng isipan dahil sa sandaling masakop ka ng takot at pagkatuliro ay lalo ka lamang mapapahamak.Pinakiramdaman niya ang paligid kung mayroon pa bang ibang taong naroroon. Matapos na masigurong walang ibang tao ay bahagyang gumaan ang pakiramdam niya.Pero mabilis iyong napalitan ng takot nang marinig niya ang pagbukas ng pintuan ‘di kala
NAKANGITING mukha ni Atlas ang bumungad kay Leopold nang makapasok siya sa silid.“Here comes the devil.” Dinig pa niyang wika ni Atlas.Hindi lamang ang lalaki ang nasa loob ng silid. Naroon din sina Flint, Jonas at Faustus. Kapwa nakaupo ang mga ito sa mga upuan sa harap ng bilog na mesa.Abala si Faustus sa pagtipa sa kaharap na laptop habang sina Flint at Jonas naman ay may pinag-uusapan.Itinuro ni Jonas kay Leopold ang upuan dahilan upang kaagad na maupo ang binata. Inabutan naman siya ni Atlas ng isang envelope na naglalaman ng files patungkol kay Andrea.“Any leads?” tanong ni Leopold.Umiling naman si Jonas. “Aside from this ay wala na.”Ipinakita ni Faustus sa kaniya ang isang video nang dalawang sasakyan na napag alaman nilang lulan si Andrea habang nakasunod naman na kulay itim na van ay ang mga suspect sa pag kidnap sa dalaga.“Wait...” Napatingin ang tatlong
NAKAKITA ng pag-asa si Andrea nang dumating ang isang lalaking lulan ng pulang sasakyan. Sana lamang ay tulugan siya nito upang makaalis na siya sa lugar na ito.“Are you okay, Miss?” tanong sa kaniya ng lalaki habang sinisipat ang paligid at ang likuran upang alamin kung may nagbabadya bang kapahamakan.“Kinidnap ako at papatayin nila ako. Please help me, Sir!” pakiusap ni Andrea.Kaagad naman siyang pinapasok sa sasakyan ng lalaki at mabilis na pinasibad iyon.“Maraming salamat, Sir. Pasensiya na rin sa abala. Pakibaba na lang po ako sa pinakamalapit na istasyon ng mga pulis,” wika ni Andrea.Pero hindi sumagot ang lalaki. Sa halip ay itinanong nito sa dalaga kung paano siyang nakatakas kung may katotohanan ngang kidnap victim siya.Hindi naman nag dalawang-isip si Andrea na ilahad sa lalaki kung paano siyang nakatakas. Napahalakhak pa ang lalaki sa mga inilahad niya.“Those men were all idi
NAKATAYO sa harapan nina Leopold at Andrea ang lalaking may kulay puting maskara. Nasa likuran din nito ang mga tauhan nito na nakatutok sa kanila ang mga baril.“Damn it!” Mahinang pagmumura pa ng binata.“What should we do?” tanong ni Andrea na mahahalata sa boses ang takot.“Be calm and you’ll be fine. Sundin mo lang ang mga sasabihin ko.” Pagpapakalma niya sa dalaga.“It’s a pleasure to finally meet the God of Death himself,” saad ng lalaking nakasuot ng maskara. Ikinagulat naman ito ni Leopold. Kung gayon ay alam nito na darating siya. “Who are you? How do you know me?” Kalmadong tugon naman niya habang nag iisip ng paraan para makatakas. “Don’t tell me you’re a fan.”Napahalakhak naman ang lalaki dahil sa kaniyang tinuran. “I know you, yes. But a fan? No fucking way, Mr. Leopold Rodriguez. I knew everything about you. How was yo
NAMUMULA ang mukha na naglalakad sa pasilyo ng facility si Andrea. Pakiramdam niya ay napahiya siya sa kaniyang sarili.Wala naman siyang ibang gustong sabihin kay Leopold kundi ang ipaabot ang taos-puso niyang pasasalamat para sa pagliligtas nito sa buhay niya.Pero sa hindi niya malamang dahilan ay tanging cold treatment lamang ang ibinibigay sa kaniya nito. Wala naman siyang naaalalang masama na nagawa niya upang maging ganito kalamig ang pakikitungo sa kaniya ng lalaki.Ang attraction tuloy na nararamdaman niya para sa lalaki ay unti-unting napapalitan nang pagkainis dahil sa ugaling ipinakikita nito sa kaniya.Humiram niya ang cellphone ni Faustus upang tawagan ang kaniyang lolo at ama. Dahil sila ang kumuha sa serbisyo ng Crow ay malamang batid na ng mga ito na ligtas na siya.Ngunit ang ipinagtataka niya ay kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya ipinasusundo o ipinahahatid pauwi sa kanilang tahanan. Halos isang minuto rin ang
MAGTATAKIP silim na nang dumating sila Leopold sa bahay-ampunan na nais puntahan ni Andrea.Isang oras lang naman talaga ang layo noon mula sa restaurant niya pero inabot sila ng matinding traffic kaya umabot sila ng tatlong oras sa kalsada.Idagdag pa na namili ng mga damit at laruan ang dalaga para sa mga batang naroroon.Caretaker ng ampunan ang nag bukas ng gate upang maipasok nila ang sasakyan. Nang maigarahe ito sa pinaka entrada ng malaking bahay ampunan ay bumaba na rin sila mula rito. Napahanga si Leopold sa istrukturang mayroon ang bahay-ampunan. Ayon kay Andrea ay pagmamay-ari daw ito ng isang 'Don' noong panahon ng mga kastila at ipina-renovate upang gawing ampunan noong matapos ang ikalawang digmaang pandaigdig.Mahahalata sa ampunan ang matagal na panahong pamamalagi na nito sa kalupaan ngunit nagawa pa ring panatilihing maganda at matibay ito ng mga kasalukuyang namamahala rito.Kapansin-pansin din ang nag gagandahang mga bulak
KASALUKUYANG nasa loob ng isang restaurant sina Leopold at Andrea. Kasama rin nila sina Atlas at Mira ngunit nasa ibang table ang mga ito. Habang si Flint naman ang naiwan sa sasakyan Nakapaloob kasi sa folder na dala ni Flint kaninang umaga ang misyon na ibinigay sa kanila ni Jonas.Bagong pasok lamang ito kaya sa kanila ibinigay dahil sila lang ang tanging member na on standby.Dahil hindi nila maaaring iwan si Andrea ng mag isa ay isinama na lamang nila ito. Ipinaliwanag nila sa dalaga ang mga kailangan nilang gawin.Tanging surveillance mission lang ito kaya walang risk sa safety ni Andrea kaya naman pumayag na rin si Jonas nang ipaalam nila sa lalaki na isasama nila ito sa misyon.Kinakailangan nilang manmanan ang isang lalaki na ayon sa reports ay may kaso ng human trafficking at prostitution. Pilipino ang lalaki ngunit sa Italya na ito lumaki kaya naman alam niya ang pasikot-sikot sa underground transactions dahil naging parte na rin ito ng
PANAY ang pagmumura ni Leopold habang lulan ng sasakyan dahil sa nakaambang panganib kay Andrea nang marinig niya ang mga nagaganap mula sa earpiece na suot nito.Ngunit matapos lang ang ilang minuto ay wala na silang marinig pa mula sa earpiece ng dalaga. Hindi nila batid kung ano ang nangyari ngunit kahit ang signal na nagmumula sa device ay hindi na rin masaganap ng laptop na dala nila.“Make it fast, Flint! Goddamn it!” bulyaw niya sa lalaki na siyang nagmamaniobra ng sasakyan.“What the fuck do you think I’m doing, Asshole!” Natatarantang sigaw naman ni Flint.“Hindi ko na talaga makita ang signal ng device niAndrea, damn it!” Napapailing na wika ni Mira habang nakatutok sa laptop.“Fuck! Hindi natin siya dapat hinayaang makisawsaw sa misyon natin!” Galit na saad naman ni Atlas na sinabayan pa nito nang pagpalo sa dashboard.“Do that again and I’ll cut off your stupid han
LEOPOLD had spent the past three days working from his restaurant after their mission. Trying to forget how he barely see any signs of Bart and Malia. Their brothers in the organization are relentlessly working to track down the man who took his daughter but to no avail. He will visit Julie at their medical facility later. His friend just woke up few hours ago. They thought they were about to lose Julie but thank all the gods of mankind they didn’t. He was about to wrapped up when a familiar face entered the restaurant. “Mr. Rodriguez, long time no see!” said the man who arrived. “Mr. Lacasa. Great to see you,” ani Leopold. “Is it?” pagbibiro pa ng matanda na sinundan nito ng malutong na halakhak. Hindi alam ni Leopold kung bakit pero hindi talaga siya napapakali kapag nasa malapit ang matanda. Pero na ganito pa ang nararamdaman niya ay hindi naman niya ito maaaring itaboy sapagkat “I haven’t seen you in a while, Mr. Rodriguez. Are you busy with something else?” tanong ni Conrad
THE sound of someone making breakfast awoke Leopold from his slumber. Every instinct deep down told him to keep his eyes closed, but he knew it was a fool’s errand. Time was passing, and he was almost out of it.He opened his eyes to see Atlas smiling at him, “Good morning,” Atlas greeted, “slept well?”Leopold nodded slightly, unsure how to respond. “Yes, what are you doing here early this morning?” he said as she slowly got up. “When this is all over, we have a lot to talk about you and me.”Atlas furrowed his eyebrows. “About what?”“About your frequent trespassing here at my house, you dipshit!” Leopold extracted his self from the bed, hearing the joints in his back popping. In few short minutes, he was done taking a bath and went downstairs. Atlas and Julie had a hot bowl of soup and a side of bacon waiting for him.“Come on! Dig in!” Julie invited.“You can cook?” Leopold inquired making the woman spout.“Of course. Do you really think you’re the only one who can cook among all
THE gong sounded, and Hiroshi and Asahi limped and stumbled back to their starting marks. They exchanged pleasantries of bowing to each other and their grandfather. Hiroshi went to his defensive stance, while Asahi went on to his offensive strikes. The round kicked off with Asahi screaming wildly, smashing his left hand and his feet against Hiroshi’s defenses. Hiroshi blocked what must have been a dozen strikes effectively despite his poor balance with one good leg. Finally, Asahi seemed to collapse as his eyes closed. Instinctively, Hiroshi, tried catching his brother. Leopold saw what was happening before Asahi opened his eyes. Exploiting your older brother’s protective instinct to get him to drop his guard. You rotten bastard! Leopold thought at the back of his mind. Asahi’s left hand sprung like a rattlesnake toward the center or Hiroshi’s chest. Hiroshi gripped his brother’s forearm, desperately trying to keep the lethal object of his hand off her heart. Asahi seesawed with hi
LULAN ng dalawang sasakyan ay mabilis na tinalunton nina Leopold ang daan na maaaring tinahak ni Bart kasama si Malia.Ngunit hindi na nila makita pa ang mga ito. Maging ang grupo ni Jonas na umikot pa upang sana ay salubungin ang mga ito ay hindi sila nagawang maabutan.Alam ni Leopold na hindi sasaktan ni Bart ang bata ngunit may kung anong bagay ang nag bibigay sa kaniyang dibdib ng kaba. Kaba na kanina pa hindi naaalis sa kaniyang sistema.Kasalukuyan na silang pabalik ngayon sa Headquarters ng Crow. Naroon din na nag aabang ang ilan pa nilang mga kasamahan na hindi nakasama sa ibang sumaklolo sa kanila.“Is everyone safe, Sir Jonas?” tanong ni Abel habang katabi ang kakambal na si Cain.“Thankfully, Yes.” Jonas replied.“Thank god!” Napahalukipkip na tugon pa ng lalaki.Hindi nag tagal ay dumating na rin ang grupo nina Leopold. Nanlulumong napaupo ang lalaki sa high stool ng bar. Napansin ito ng iba pa ngunit hindi na lamang sila nag salita.Matapos bigyan ng isang baso ng scotch
NO ONE couldn’t fathom how uneasy Leopold was. Almost a dozen of armed men were in front of them. A small move and they will be dead. The worst case scenario— His daughter will die as well.His mind tried to calculate any escape route but to no avail. They were surrounded. One resistance from them and the three of them would be dead meat in an instant.A shape of a human being emerges from the darkness. Leopold was stunned upon seeing the man standing in front of him. It was Bart.His serious face began to show emotions that he tried to suppress long ago when he saw Malia. His daughter.“How did you find us?” Leopold asked the man.“It is not that hard to track your whereabouts, Leopold.” Bart answered.Muli nitong sinipat ng tingin si Malia. Humarang naman si Leopold nang mapansin ito. “Why are you doing this? Why did you join the Golden Circle?”“To get my revenge to you,” tugon nito bago muling tiningnan si Lia na nagtatago sa likuran ni Mira. “And to get my daughter back.”Parang
PARANG ipo-ipo sa ginawang pag kilos ang lahat. Kaagad na tumakbo patungo sa van sina Julie, Faustus at Leopold upang kunin ang kanilang mga baril.Habang si Mira naman ay kagyat na hinila sa isang gilid si Lia na naguguluhan sa mga nangyayari.“Tita? What are you playing po?” Nagtatakang tanong ng paslit na ang akala ay naglalaro lamang ang mga nakatatanda.“Uhh…” Umikot muna sa paligid ang mga mata ni Mira bago sagutin ang bata. “We’re about to play hide and seek baby, at tayong dalawa ang magkakampi kaya huwag kang aalis sa tabi ni Tita Mira, okay?”“Okay po,” sagot naman ng bata.“Leopold, Faus, Julie, Flint! With me!” utos ni Jonas.Nag-aalala naman na napatingin si Leopold kay Mira at Lia. Hindi niya nais iwanan ang anak sa gitna ng kaguluhan.“Don’t worry, I’ll take care of your daughter,” paniniguro ni Mira sa nag-aalalang ama.“I’ll be with them, Pare. Huwag kang mag-alala,” singit naman ni Atlas.Matipid na ngumiti naman si Leopold sa kanila. “Thank you guys. Take care.”“Le
PATAKBONG pumasok sa medical facility ng Crow si Leopold. Parang tambol sa lakas ang pag kabog ng kaniyang dibdib ng mga sandaling iyon.Ni hindi na nga niya nahintay pang matapos ni Atlas ang hatid nitong balita kanina. Dahil base pa lang sa hitsura kanina ng lalaki ay hindi mabuting balita ang hatid nito sa kaniyang tahanan. Pakiramdam pa nga niya ay ang oras na mismo ang kalaban niya ng mga sandaling iyon.Wala siyang kinatatakutan. Kahit nga si kamatayan ay maaaring mahiya na lang sa kaniya dahil hindi na niya ito kinatatakutan. Sa dinami-rami na rin ng mga laban at misyon na hinarap niya ay kabisado na niya kung paano niyang matatakasan ang taga-sundo ng mga kaluluwa.Pero para sa kaniya ay naiiba ang mga sandaling ito. Hindi man siya naniniwala sa mga Diyos na sinasamba ng mga tao ay pakiwari niya ay luluhod sa kahit na saang simbahan, mosque o templo ng mga ito para lang humiling na huwag munang bawiin ang pinakamamahal na anak.Naging kapansin-pansin para sa kaniya na wala ni
HALOS huminto ang pintig ng puso ni Leopold nang saksakin ni Bart si Haidee sa likuran nito. Ang masakit pa rito ay makailang ulit niya pa itong ginawa.Kitang-kita nila Leopold ang ekspresyon nang paghihirap sa mukha ni Haidee dahil sa magkakasunod na saksak na tinamo nito mula kay Bart. Napaubo rin ito ng dugo malamang dahil sa shock na tinamo ng katawan nito.“No… stop…” wika ni Leopold ngunit tanging siya lamang ang nakakarinig.Lalo siyang nanigas sa kinaroroonan nang makita kung paanong unti-unting mapapikit si Haidee habang nakangisi namang nakatingin sa kaniya si Bart. Ang tingin niya sa lalaki ngayon ay isang demonyong nagbabalat kayo bilang tao.Pilit na tumayo si Leopold sa kabila ng kaniyang panghihina upang sana’y pagbayarin si Bart sa kaniyang ginawa. Subalit bago pa man siya makalapit dito ay binitawan nito ang nag hihingalong si Haidee.Kaya naman sa halip na si Bart ay si Haidee ang agad niyang tinungo. Mabuti na lamang at nagawa niya itong masalo sa tamang oras.Agad
NAALARMA sina Jonas at Julie sa ginawa ni Leopold kaya naman bago pa pumutok ang laban ay nagawa nilang lapitan at tabihan si Leopold. Hindi naman sila nagkamali nang ginawa dahil kasalukuyan nang nakatutok sa binata ang dalang baril ni Krishmar habang nasa leeg naman ni Leopold ang kukri knife na hawak naman ni Levi. Wala na rin silang nagawa ng mga sandaling iyon kung hindi itutok sa mga ito ang dala nilang mga armas. Mabuti na lamang at may kaingayan at madilim ang paligid kung saan sila naka-pwesto dahil kung hindi ay kanina pa nakita ng ibang bisita ng event ang mga nagaganap. “Don’t make any move or you will die in here,” babala ni Jonas kay Levi habang nakatutok ang baril sa lalaki. “You too, asshole,” malamig na saad din ni Julie kay Krishmar na lumabas pa ang ugat sa noo dahil sa naging tawag ng dalaga sa kaniya. “You smells good, honey. I believe you taste good as well.” Nakangising wika ni Krishmar. Maya-maya lang ay tumunog ang telepono ni Grizzly na nakatumba pa rin