LEOPOLD took a few moment to calm his nerves, admiring the orange sun setting on the crisp December afternoon.
It has been a week but they still haven’t had a single clue that could lead them to Red and his men. They were like a bug that is hard to find. Like a needle in a haystack.
But Crow and his uncle’s men are doing their best to find these men. What took him by surprise the day he asked Ian’s wife, was the fact that Red might be not be the one who killed his cousin but the man who was with Red when Ian met him.
“Want one?” Faustus asked queried, offering him a stick of cigarette.
Leopold took one. Although he quitted smoking long ago. He just felt that he needed that immediate sense of relaxation that only nicotine can create.
“Thanks,” he thanked the man. He lit up the cigarette and took a long puff before releasing it to the air, “we still don’t know where they are hiding?”
PAKIRAMDAM ni Andrea ay nasasakal siya sa ginagawang pag uusap ng mga magulang ni Damian at ng kaniyang ama at lolo patungkol sa nalalapit na nilang kasal. Pumayag man siya ay mabigat pa rin sa kalooban ni Andrea ito. Hindi rin maitatatwa na hanggang ng mga oras na iyon ay inookupa pa rin ni Leopold ang buong isipan ng dalaga.Nag aalala pa rin kasi siya sa lalaki dahil batid niya na labis na apektado pa rin ito sa pagkawala ni Raymund.“Hello… earth to Andrea?” Kaagad na napatigil sa paglipad ang kaniyang isipan nang tapikin siya ni Damian sa balikat. Magkatabi kasi sila nito sa upuan habang nasa harap naman nila ang mga matatanda. “W-what?” “Itinatanong ng mommy kung gaano raw ba kalaking wedding cake ang gusto mo,” wika ni Damian. Nalipat naman sa nakangiting si Mrs. Enriquez ang tingin ni Andrea. Alanganin siyang ngumiti rito dahil mukhang kanina pa ito naghihintay ng kasagutan mula sa kaniya. “A-ah
DAHAN-DAHAN na pumasok si Leopold sa malawak na silid kung saan niya nakitang nakaupo si Red sa harap ng mga taong nakahiga at nakatali sa aluminum table.Sa bawat taong nakahiga sa mesa ay mayroon ding isang taong nakatayo sa gilid ng mga ito. Nakasisiguro siyang mga tauhan ito ni Red.“Faus, where’s Leo?” Dinig pa niyang tanong ni Jonas sa kabilang linya.“North-east side of the building. Inside the last room at the hallway,” tugon naman ni Faustus.“We’re moving, Leo. Wait for us…” Jonas instructed.Hindi naman na sumagot si Leopold. Tangka pa sana siya lalapit at magtatago sa madilim na bahagi ng silid nang may maramdaman siya sa kaniyang likuran.Dahan-dahan siyang lumingon na para bang nasa isa siyang horror movie. Kaagad siyang dumistansya nang makita ang isang malaking lalaki na nakangiting nakatingin sa kaniya.Maikukumpara sa isang wrestler ang panganga
KAHIT pa hindi pumayag si Damian sa nais mangyari ni Andrea ay buo na ang kaniyang pasya. Hindi niya itutuloy ang pagpapakasal sa lalaki.Binabaan niya kaagad ng telepono ito kanina nang mag simula na itong magtaas ng boses. Ipinangako rin niya na babayaran niya ang lahat nang nagastos ng pamilya nito para sa kanilang kasal.Pagkatapos niyon ay kaagad siyang nagtungo sa tahanan ni Leopold. Hindi na siya mag sasayang pa ng pagkakataon. Ipagtatapat na niya rito ang tunay niyang nararamdaman.Sa pagkakataong ito ka-klaruhin na niya ang lahat. Ang lahat ng tungkol sa kanila. Sunod-sunod niyang pinindot ang doorbell ngunit walang sumaaagot mula sa loob. Nakapatay din ang ilaw nito kaya lalo siyang nakatiyak na wala ngang tao sa loob.Saan naman kaya siya nagpunta ng ganitong oras? Tanong niya sa sarili.Hindi na niya kaya pang ipagpabukas ang sasabihin niya sa lalaki. Bumalik siyang muli sa kaniyang sasakyan at pintakbo ang makina nito. Magtutu
PALIPAT-LIPAT ng silid na pinupuntahan si Leopold. Pihado siyang hindi pa nakalalabas ng factory ang bata. At sigurado rin siya na hindi ito makalalayo sa silid kung saan nila natagpuan ang mga kasama nito.Damn it! Where the hell are you, kid? Leopold thought at the back of his mind.Leopold turned around when he heard a sound coming from the room next from where he was standing. He immediately went in front of the room and opened the door.Saglit pa siyang nakahinga ng maluwag nang makita ang isang batang babae na nakaupo at nakasiksik sa pinakagilid na bahagi ng silid. Lalo pa itong nag sumiksik doon nang subukan niyang humakbang palapit dito.Muli siyang napayuko at napakapit sa hamba ng pinto nang muli na namang makarinig ng pagsabog. Hindi na napigilan ng batang babae ang mapahikbi dahil sa takot.Naalala naman ni Leopold ang anak sa bata. Kagyat niya itong nilapitan at inalo. Hinimas-himas niya ang ulo nito dahilan upang magtaas
GINAGAWA nina Jonas ang lahat upang mailabas sina Leopold at ang kasama nitong bata mula sa mga guho. May pagmamadali ang bawat kilos nila dahil sa kondisyon ng bata.“Make it fast! She might die!” sigaw pa ni Flint habang ginagamit ang buong lakas kasama ng iba pa upang alisin ang batong nakapagitan sa kanila nila Leopold.Nararamdaman na rin ni Leopold ang pagnipis ng hangin sa loob. Kaya hindi na siya nagsasalita upang hindi na siya maubusan pa ng hininga.Pinakiramdaman niyang muli ang pulso ng bata. Habang tumatagal ay pahina nang pahina ang pulso nito. At this rate she might really die. But he knew that everyone was doing their best to rescue them.But death won’t wait for them. That is the unspeakable rule between life and death.Gamit ang natitira pa niyang lakas, habang pilit na iniaangat ng mga kasama niya sa labas ang malaking bato, ay siya rin namang pagtulak niya rito mula sa loob.Matapos ang ilang minuto ng s
MALIWANAG ang silid kung saan nag mulat si Leopold. Naitakip pa niya ang likod ng palad sa mga mata upang makapag adjust ang paningin sa liwanag. Inilibot niya ang paningin sa paligid saka niya napagtanto na nasa medical facility siya ng Crow katabi ng kanilang headquarters. Nasilayan pa niya si Andrea na natutulog sa gawing kaliwa niya. Nakatalikod ito mula sa pinto. Para sa lalaki ay napakasarap nitong pagmasdan. Sa payapa nitong pagtulog ay kumakalma ang kalooban niya. Pakiramdam niya kailanman ay hindi siya magsasawa na pagmasdan ito. Napangiti pa siya nang maalala ang ginawa nitong pag-amin sa kaniya kagabi. Lumutang sa saya ang kaniyang puso, maging ang mga tinamo niyang pinsala ay hindi na niya nararamdaman ng mga sandaling iyon. Hinaplos niya ang mukha nito at inayos ang ilang hibla ng buhok na kumawala na mula sa pagkakatali nito. Kagyat niyang binawi ang kamay nang biglang magmulat ang dalaga. Nag iwas siya ng tingin dito at
MATAPOS lang ang ilang araw ay nagagawa na muling makalakad ni Leopold. Ipinaliwanag na rin sa kaniya ni Andrea ang lahat patungkol sa arranged marriage nito.Hindi niya gustong masaktan si Damian ngunit hindi rin naman niya hahayaan na mawala sa kaniya si Andrea.Ayon kay Andrea ay hindi pa rin umano pumapayag ang kaniyang lolo sa biglaan niyang pag-atras sa kasal ngunit ani ng dalaga ay hindi siya susunod sa gustong mangyari nito kahit na ano pa ang mangyari.Walang sinoman ang nararapat na makulong sa isang pagsasamang isa lang ang may gusto. Everyone has their own freedom. Everyone deserves better–and that’s what they believe.Kaya naman upang matuldukan na ito ay magtutungo siya sa tahanan ng mga Herrera at pormal na ipapaalam sa mga ito ang namamagitan sa kanila ni Andrea.Hindi alam ni Andrea ang plano niyang ito at wala siyang balak na ipaalam ito rito dahil natitiyak niyang pipigilan lamang siya ng dalaga.Humugot siya n
KASALUKUYANG naglalakad papasok sa isang fine-dining restaurant sina Julie at Leopold. Kakatagpuin nila rito ang kliyente na siyang nag re-request ng assistance ng Crow. Nasa isang misyon din kasi si Jonas kasama sina Atlas at Mira. Habang si Faustus naman ang naiwan sa headquarters upang pansamantalang humalili kay Jonas. Pinagtitinginan sila ng lahat ng naroroon. Sa suot na white long-sleeves habang naka-tucked in sa denim jeans at bukas ang tatlong butones ay talaga namang hindi mapigilan ng mga kababaihan na mahumaling kay Leopold. Napakalinis at machong tingnan kasi nito sa suot. While Julie on the other hand is wearing a black cocktail dress that falls knee-length. Labas na labas ang hubog ng katawan pati na rin ang maputi at makinis nitong balat. Napaka-hot din nitong pagmasdan dahil off-shoulder ang dress nito habang nakalugay naman any mahaba at tuwid nitong buhok. Kahit sinong lalaki ang makakakita kay Julie ng mga oras na iyon ay tiyak na m
LEOPOLD had spent the past three days working from his restaurant after their mission. Trying to forget how he barely see any signs of Bart and Malia. Their brothers in the organization are relentlessly working to track down the man who took his daughter but to no avail. He will visit Julie at their medical facility later. His friend just woke up few hours ago. They thought they were about to lose Julie but thank all the gods of mankind they didn’t. He was about to wrapped up when a familiar face entered the restaurant. “Mr. Rodriguez, long time no see!” said the man who arrived. “Mr. Lacasa. Great to see you,” ani Leopold. “Is it?” pagbibiro pa ng matanda na sinundan nito ng malutong na halakhak. Hindi alam ni Leopold kung bakit pero hindi talaga siya napapakali kapag nasa malapit ang matanda. Pero na ganito pa ang nararamdaman niya ay hindi naman niya ito maaaring itaboy sapagkat “I haven’t seen you in a while, Mr. Rodriguez. Are you busy with something else?” tanong ni Conrad
THE sound of someone making breakfast awoke Leopold from his slumber. Every instinct deep down told him to keep his eyes closed, but he knew it was a fool’s errand. Time was passing, and he was almost out of it.He opened his eyes to see Atlas smiling at him, “Good morning,” Atlas greeted, “slept well?”Leopold nodded slightly, unsure how to respond. “Yes, what are you doing here early this morning?” he said as she slowly got up. “When this is all over, we have a lot to talk about you and me.”Atlas furrowed his eyebrows. “About what?”“About your frequent trespassing here at my house, you dipshit!” Leopold extracted his self from the bed, hearing the joints in his back popping. In few short minutes, he was done taking a bath and went downstairs. Atlas and Julie had a hot bowl of soup and a side of bacon waiting for him.“Come on! Dig in!” Julie invited.“You can cook?” Leopold inquired making the woman spout.“Of course. Do you really think you’re the only one who can cook among all
THE gong sounded, and Hiroshi and Asahi limped and stumbled back to their starting marks. They exchanged pleasantries of bowing to each other and their grandfather. Hiroshi went to his defensive stance, while Asahi went on to his offensive strikes. The round kicked off with Asahi screaming wildly, smashing his left hand and his feet against Hiroshi’s defenses. Hiroshi blocked what must have been a dozen strikes effectively despite his poor balance with one good leg. Finally, Asahi seemed to collapse as his eyes closed. Instinctively, Hiroshi, tried catching his brother. Leopold saw what was happening before Asahi opened his eyes. Exploiting your older brother’s protective instinct to get him to drop his guard. You rotten bastard! Leopold thought at the back of his mind. Asahi’s left hand sprung like a rattlesnake toward the center or Hiroshi’s chest. Hiroshi gripped his brother’s forearm, desperately trying to keep the lethal object of his hand off her heart. Asahi seesawed with hi
LULAN ng dalawang sasakyan ay mabilis na tinalunton nina Leopold ang daan na maaaring tinahak ni Bart kasama si Malia.Ngunit hindi na nila makita pa ang mga ito. Maging ang grupo ni Jonas na umikot pa upang sana ay salubungin ang mga ito ay hindi sila nagawang maabutan.Alam ni Leopold na hindi sasaktan ni Bart ang bata ngunit may kung anong bagay ang nag bibigay sa kaniyang dibdib ng kaba. Kaba na kanina pa hindi naaalis sa kaniyang sistema.Kasalukuyan na silang pabalik ngayon sa Headquarters ng Crow. Naroon din na nag aabang ang ilan pa nilang mga kasamahan na hindi nakasama sa ibang sumaklolo sa kanila.“Is everyone safe, Sir Jonas?” tanong ni Abel habang katabi ang kakambal na si Cain.“Thankfully, Yes.” Jonas replied.“Thank god!” Napahalukipkip na tugon pa ng lalaki.Hindi nag tagal ay dumating na rin ang grupo nina Leopold. Nanlulumong napaupo ang lalaki sa high stool ng bar. Napansin ito ng iba pa ngunit hindi na lamang sila nag salita.Matapos bigyan ng isang baso ng scotch
NO ONE couldn’t fathom how uneasy Leopold was. Almost a dozen of armed men were in front of them. A small move and they will be dead. The worst case scenario— His daughter will die as well.His mind tried to calculate any escape route but to no avail. They were surrounded. One resistance from them and the three of them would be dead meat in an instant.A shape of a human being emerges from the darkness. Leopold was stunned upon seeing the man standing in front of him. It was Bart.His serious face began to show emotions that he tried to suppress long ago when he saw Malia. His daughter.“How did you find us?” Leopold asked the man.“It is not that hard to track your whereabouts, Leopold.” Bart answered.Muli nitong sinipat ng tingin si Malia. Humarang naman si Leopold nang mapansin ito. “Why are you doing this? Why did you join the Golden Circle?”“To get my revenge to you,” tugon nito bago muling tiningnan si Lia na nagtatago sa likuran ni Mira. “And to get my daughter back.”Parang
PARANG ipo-ipo sa ginawang pag kilos ang lahat. Kaagad na tumakbo patungo sa van sina Julie, Faustus at Leopold upang kunin ang kanilang mga baril.Habang si Mira naman ay kagyat na hinila sa isang gilid si Lia na naguguluhan sa mga nangyayari.“Tita? What are you playing po?” Nagtatakang tanong ng paslit na ang akala ay naglalaro lamang ang mga nakatatanda.“Uhh…” Umikot muna sa paligid ang mga mata ni Mira bago sagutin ang bata. “We’re about to play hide and seek baby, at tayong dalawa ang magkakampi kaya huwag kang aalis sa tabi ni Tita Mira, okay?”“Okay po,” sagot naman ng bata.“Leopold, Faus, Julie, Flint! With me!” utos ni Jonas.Nag-aalala naman na napatingin si Leopold kay Mira at Lia. Hindi niya nais iwanan ang anak sa gitna ng kaguluhan.“Don’t worry, I’ll take care of your daughter,” paniniguro ni Mira sa nag-aalalang ama.“I’ll be with them, Pare. Huwag kang mag-alala,” singit naman ni Atlas.Matipid na ngumiti naman si Leopold sa kanila. “Thank you guys. Take care.”“Le
PATAKBONG pumasok sa medical facility ng Crow si Leopold. Parang tambol sa lakas ang pag kabog ng kaniyang dibdib ng mga sandaling iyon.Ni hindi na nga niya nahintay pang matapos ni Atlas ang hatid nitong balita kanina. Dahil base pa lang sa hitsura kanina ng lalaki ay hindi mabuting balita ang hatid nito sa kaniyang tahanan. Pakiramdam pa nga niya ay ang oras na mismo ang kalaban niya ng mga sandaling iyon.Wala siyang kinatatakutan. Kahit nga si kamatayan ay maaaring mahiya na lang sa kaniya dahil hindi na niya ito kinatatakutan. Sa dinami-rami na rin ng mga laban at misyon na hinarap niya ay kabisado na niya kung paano niyang matatakasan ang taga-sundo ng mga kaluluwa.Pero para sa kaniya ay naiiba ang mga sandaling ito. Hindi man siya naniniwala sa mga Diyos na sinasamba ng mga tao ay pakiwari niya ay luluhod sa kahit na saang simbahan, mosque o templo ng mga ito para lang humiling na huwag munang bawiin ang pinakamamahal na anak.Naging kapansin-pansin para sa kaniya na wala ni
HALOS huminto ang pintig ng puso ni Leopold nang saksakin ni Bart si Haidee sa likuran nito. Ang masakit pa rito ay makailang ulit niya pa itong ginawa.Kitang-kita nila Leopold ang ekspresyon nang paghihirap sa mukha ni Haidee dahil sa magkakasunod na saksak na tinamo nito mula kay Bart. Napaubo rin ito ng dugo malamang dahil sa shock na tinamo ng katawan nito.“No… stop…” wika ni Leopold ngunit tanging siya lamang ang nakakarinig.Lalo siyang nanigas sa kinaroroonan nang makita kung paanong unti-unting mapapikit si Haidee habang nakangisi namang nakatingin sa kaniya si Bart. Ang tingin niya sa lalaki ngayon ay isang demonyong nagbabalat kayo bilang tao.Pilit na tumayo si Leopold sa kabila ng kaniyang panghihina upang sana’y pagbayarin si Bart sa kaniyang ginawa. Subalit bago pa man siya makalapit dito ay binitawan nito ang nag hihingalong si Haidee.Kaya naman sa halip na si Bart ay si Haidee ang agad niyang tinungo. Mabuti na lamang at nagawa niya itong masalo sa tamang oras.Agad
NAALARMA sina Jonas at Julie sa ginawa ni Leopold kaya naman bago pa pumutok ang laban ay nagawa nilang lapitan at tabihan si Leopold. Hindi naman sila nagkamali nang ginawa dahil kasalukuyan nang nakatutok sa binata ang dalang baril ni Krishmar habang nasa leeg naman ni Leopold ang kukri knife na hawak naman ni Levi. Wala na rin silang nagawa ng mga sandaling iyon kung hindi itutok sa mga ito ang dala nilang mga armas. Mabuti na lamang at may kaingayan at madilim ang paligid kung saan sila naka-pwesto dahil kung hindi ay kanina pa nakita ng ibang bisita ng event ang mga nagaganap. “Don’t make any move or you will die in here,” babala ni Jonas kay Levi habang nakatutok ang baril sa lalaki. “You too, asshole,” malamig na saad din ni Julie kay Krishmar na lumabas pa ang ugat sa noo dahil sa naging tawag ng dalaga sa kaniya. “You smells good, honey. I believe you taste good as well.” Nakangising wika ni Krishmar. Maya-maya lang ay tumunog ang telepono ni Grizzly na nakatumba pa rin