chapter 7

Napatingin silang lahat ng may humintong dalawang sasakyan sa tapat ng bahay nila. Ganoon na lamang ang gulat ng bumaba sa parehas na sasakyan ang dalawa gwapong nilalang walang iba kundi si Mayor Montel at si Luiz Velasquez. Ang isa sa mga mayayaman na tao dito sa bayan nila. Pasimple ko tiningnan ang dalawa kong kaibigan na ngayon ay paatras na kung maglakad tila tatakas ang mga ito.

"Ang gwapo talaga ni Mayor, pati na si Mr. Velasquez!" Komento ng mga kababaihan kita sa mga ito ang paghanga sa mga bagong dating na bisita ni Belyn.

"Maganda, araw po Mayor," naririnig niyang bati ng mga tao sa mga bagong dating.

"Magandang araw din po sa inyong lahat!" Nakangiti tugon ng Mayor nila sa mga kapitbahay at bisita.

Nakita niyang naglakad si William patungo sa dalawa bagong dating na bisita. Kaya ang mga tilian ng kababaihan ay lalo pang umingay ang paligid ng magsama ang tatlo.

Ang mga kababaihan naman ay parang mga bulateng inasinan dahil sa sobrang kilig na nararamdaman. Naririnig pa nga niya ang bulungan ng mga tao sa kanilang paligid.

"Grabe ang gwapo talaga ng magkakaibigan na 'yan?!” wika ng isang dalaga.

"Oo nga halos lahat sa kanila walang tapon. Napaisip nga ako kung bakit napangasawa ni Belyn ang isang William Hernandez?” parinig naman ng isa na kinataas ng kanyang kilay, impakta talaga ang mga kapitbahay nila.

"Kaya nga, siguro ginayuma ni Belyn, kaya napangasawa niya.” Dagdag na gatong ng isang pa kasamahan nito.

Lalapitan sana niya ang grupo ng mga kababaihan ng mahagip ng paningin niya ang dalawa kaibigan na nakayuko naglalakad patungo sa likod bahay nila.

Bago niya puntahan ang dalawa, narinig pa niya ang boses ng binata na kausap ang kanyang ina.

"Mama Ed's, Okay lang po ba na iniimbitahan ko po ang mga kaibigan ko?” Pagpapaalam ng binata sa kanyang ina.

Pinaikot niya ang kanyang mata, nandito na nga mga kaibigan at pinagkaguluhan na ng kanyang mga kapitbahay.

“Nag paalam pa siya ng lagay na yan ah!” Aniya sa kanyang isipan.

"Oo, naman hijo," rinig naman niyang tugon ng Mama niya sa binata.

"Hoy, kayong dalawa saan kayo pupunta ah? Gulat niyang at natatawang tanong sa magpinsan na halos itago na ang mga katawan huwag lang makita ng mga bagong dating na bisita.

"Ay Palaka…!" Gulat na sambit ni Rina ng magsalita siya sa likuran ng mga ito.

"Sss," ani ni Rina habang ang hintuturo nito nakalagay sa labi,pinapahiwatig nitong huwag siyang maingay.

"Ano kaba naman Belyn!? aatakihin ako sa puso sa ginawa mo, eh!" Panenermon na saad ni Rina.

"Ang ingay mong bruha ka!!” inis na sabi naman ni Em sa kanya.

"Bakit kasi nagtatago kayo?" Tanong pa niya sa dalawa dalaga.

"Ay talagang nagtatanong ka pa no?!” asar pang muli wika ng kaibigan.

"Hindi mo ba nakikita yung mga bagong dating ah!?” gigil na anas pa nito habang pasimple tinitingnan ang kausap ng kanyang asawa.

"Si mayor lang naman ang bagong dating at ang kasama nitong kaibigan na mga asawa ninyo?” May diing turan niya sa dalawa.

"Bunganga mo Belyn!" Nanlalaking matang sita ni Em sa kanyang.

"Kainis! bakit kasi pumunta pa ang mga yan rito?!” Nakaangal na wika naman ni Rina.

"Ewan ko!?” sagot pa niya sa dalawa.

"Narinig ko nagpaalam si William kay mama na inimbitahan niya daw ang mga kaibigan niya kaya siguro narito ang mga 'yan!" Balewalang sagot niya sa dalawang kaharap.

"Andito ka lang pala?" Baritonong boses ng isang lalaki mula sa kanyang likuran.

Dahan-dahan sila tatlo lumingon, nakita nila ang dalawa lalaki kasama ang asawa niya nakatayo di kalayuan sa kanilang tatlo magkakaibigan.

"Tatakasan nyo ba kami?" seryoso tanong pa ng mga ito sa kanilang tatlo.

Nagkatinginan silang tatlo, at hindi alam kung ano isasagot mabuti na lang talaga malayo kami sa mga bisita kung hindi lagot na talaga.

Umayos silang ng tayo ng kanyang mga kaibigan habang nakikipag titigan sa tatlong lalaki. Totoo nga ang sinabi ng iba na wala itulak kabigin sa mga ito, Lahat ay walang tapon may kanya kanyang kakisigan at gwapong taglay ang bawat isa.

"Kainis ka Belyn!! kung hindi mo kami hinarangan ni Rina nakatakas na sana kami!." Gigil na bulong ni Em sa kanya.

"Bakit ako ang sinisisi mo, ah!?" taas kilay na balik-tanong sa kanyang kaibigan.

"Ang ingay mo kasi, kaya tayo nahuli!" Segunda naman ni Rina sa pinsan nito.

"Kung may balak kayo takasan kami ay huwag na ninyo tangkain pa? Dahil mahihirapan lamang kayong mahahanap at mahahanap namin kayo? kahit saan man kayo magpunta!." Sambit ni Mayor Montel sa kanila at mariing nitong tiningnan si Em. Habang papalapit sa aming tatlo.

"Ahh..ehh! Hindi naman kami tatakas ah!" kinakabahang sagot ng kaibigan sa tanong ng lalaki kaharap na nila ngayon.

"Siguraduhin niyo lang!" Malamig na wika naman ng isang lalaki nakatingin kay Rina.

Matamaan lang naman siya tinitingnan ng kanyang asawa.

"Okay balik na tayo sa party baka hinahanap na tayo ni Mama Ed's!” singit naman wika ng asawa niya nagulat pa siya ng lumapit ito sa kanyang tabi sabay hawak sa palapulsuhan niya, napaindat siya dahil sa boltahe ng kuryente ang naramdaman niya sa paghawak ng binata sa kanyang palapulsuhan.

"Sandali!" Pigil niya rito.

Lumingon naman ang binata sa kanya at nakita niya sa mukha nito pagtataka.

"Why!?" Maikling tanong nito. At tila nagtataka dahil sa pag kunot ng noo.

"Sinong may sabi sayong hawakan mo ang aking kamay ha?!" Mataray niyang saad sa binata.

"Hindi ibig sabihin na tanggap ka ng magulang ko bilang asawa, ay may karapatan ka ng hawakan ako?" Asar na sambit pa niya sa lalaki.

Nagkatitigan sila dalawa, ngunit siya rin ang unang bumawi ng tingin rito dahil hindi niya matagalan ang mga titig ng binata na para siyang natutunaw kapag nakatingin sa mga mata nitong parang chocolate.

Huminga muna ito ng malalim pagkatapos ay naka pamayawang na humarap sa kanya.

"Okay fine!! kung ayaw mo magpahawak di wag!" Asar na sagot nito pagkatapos tumalikod na at naglakad palayo sa kanya ang binata.

Bigla naman siya nakaramdam ng guilty sa sinabi niya sa lalaki. Pero mas okay na 'yon dahil ayaw niya may maramdaman para rito. Aniya sa kanyang isipan.

Dumating na rin pala ang kanyang Ama, may mga kasama itong katrabaho. Lalapitan sana niya ang kanyang magulang ng magulat siyang may humarang sa kanyang daraan at bigla na lang siyang niyakap nito. Hindi agad siya makapag react, sa pagkagulat niya.

"Belyn!" bulong na tawag nito sa kanyang pangalan habang patuloy pa rin siyang niyayakap ng mahigpit.

Naririnig niya ang mga bulongan ng mga taong nakakita sa kanila.

"Grabe kahit nandyan ang asawa nakipag yakapan siya sa iba!" narinig niyang salita ng ibang bisita.

"Kaya nga!" Segunda naman ng iba.

Naitulak niya ang lalaking pangahas na yumakap sa kanya bigla.

"Sino ka?!" Galit na taning niya habang pinagmamasdan niya ang lalaki gwapo ito at matangkad sa kaniya pero mas gwapo pa rin si chocolate. Ani ng kanyang isipan.

"Belyn, ikaw nga!" hindi makapaniwala saad nito.

"Ang tagal natin hindi nagkita?" Masaya turan pa nito sa kanyang harapan at hinawakan pa siya sa magkabilang balikat.

Nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa lalaki na tuwang tuwa.

"Sandali lang ha, Mr hindi kita kilala eh! at sino kaba na bigla na lamang yumakap?!! Angil niya rito.

"Hindi mo ba ako natatandaan?" Tila may halo pagtatampo ang boses ng lalaki.

"Hindi!?" Maikling sagot niya.

"Ako ito si Jepoy, yung kababata mo?" Anas pa nito sa kanya.

"Jepoy, yung lagi may uhog sa ilong?!" Bigkas niya rito habang tinitigan ang kaharap na binata.

Sunod-sunod naman tumango ang binata, at sumilay rito ang ngiti sa labi.

"Oo, ako nga!!" Masayang tugon nito pagkatapos ginulo ang kanyang buhok.

"Nakakapag tampo ka naman hindi mo ako naalala!?" Malungkot na anas pa ni Jepoy.

"Sorry, medyo nag iba kasi ang mukha mo kaya hindi kita na tandaan." hinging paumanhin niya habang napapakamot sa ulo niya.

"Ikaw nga hindi din kita nakilala ang ganda muna ngayon ah! At may laman na ang katawan mo hindi ka na mukhang tingting!" Natatawa wika nito at tiningnan pa siya mula ulo hanggang paa.

"Ay, grabe ka naman Jepoy, anong tingting sinasabi mo riyan, ah?

"Kawayan naman ako noon, kahit paano may laman ang katawan ko!?” Nakanguso sagot niya rito.

Wala siyang pakialam kahit mag bulongan ang mga kapitbahay nila, wala naman siyang masama ginawa.

"Saka gumanda ka na ngayon ah!” puri pa ng binata sa kanya.

"Bakit hindi ba ako maganda noon!? kung makapagsalita ka sa akin!" sinusungitan niya ito.

Masaya siyang makita muli ang kababata, mas lumaki pa ang katawan nito at gumwapo pa ngunit sa taglay nitong kagwapuhan ay hindi ito pagkakamalang berde ang dugo nito dahil isang binabae ang kanyang kababata.

Akmang yayakapin muli siya ni Jepoy nang may humila sa kanyang baywang. Napatingin siya kung sino at madilim na mukha ni William ang kanyang nabungaran.

"Hindi ka ba nahihiya!? Nakikipag yakapan ka sa iba tapos kung makipag usap ka tila kayo lang ang tao sa paligid!?” Pabulong ngunit may diing sabi nito sa kaniya.

"Diba ayaw mong mag pahawak sa kamay? Bakit pumapayag kang yakapin ng bwisit na lalaking ito!?" Dagdag na sabi pa nito na kami lang dalawa ang nakakarinig.

Wala siyang maisagot sa sinabi ng binata sa kanya, hindi naman niya alam na yayakapin siya ni Jepoy hindi ba niya nakita na bigla na lang ito sumulpot sa daan at pagkatapos niyakap na siya ng kababata. Sabi lang niya sa kanyang isipan.

Nang wala siyang maisagot ay pinisil nito ang kanyang beywang. Napaigtad siya sa ginawa nitong pag pisil, tatanggalin sana niya ang kamay nito nakahawak sa kanyang balakang ngunit lalong lang hinigpitan ang pagkakahawak nito. Napatingin siya sa binata seryoso lamang itong nakatingin kay Jepoy. At tila naghahamon ng away ang itsura.

"Sino siya?" Takang tanong ni Jepoy habang nakatingin rin kay William.

"Asawa niya ko bakit!?" Si William ang sumagot sa tanong ni Jepoy.

Napatingin rin sa kanya si Jepoy at waring kinaklaro kung totoo ba ang sinasabi ni William.

"Totoo ba ang sinabi niya Belyn!? Asawa mo ang lalaking ito!?" Hindi makapaniwala tanong pa ng kababata niya sabay turo kay William.

Tumango siya kay Jepoy.

"Yes, may problema ba doon kung ako ang asawa ni Belyn?!” Walang gatol na sagot nito kay Jepoy.

"Grabe may nagkamali sayo? Hindi makapaniwala tanong ni Jepoy, tila inaasar siya sa klase ng pagtawa ng kanyang kababata.

Aba't ang baklitang ito kung makatawa parang wala akong karapatan na mag asawa ah, sabihin kaya niya sa magulang nito ang dugo ng anak nila hindi pula kundi berde. Salita niya sa kanyang isipan. Mamaya ka sa aking bakla ka.

"Masamid ka sana baklita ka!." mahinang bulong niya.

"Aba, ano tingin mo sa akin ah na hindi ako pwede mag asawa!?” Inis niyang tugon rito at masamang titigan ang lalaki.

Hindi nito pinansin ang kanyang sinabi bagkus tumingin lang ito sa kanyang tabi at nag pakilala.

"Hi, pre Jepoy nga pala," sabay lahat ng kaliwang kamay nito sa harapan ni William.

Tiningnan muna ng kanyang asawa ang kamay ni Jepoy na nakalahad sa kanilang harapan. Akala nga niya hindi nito tatanggapin ang pakikipag kamay ng kababata niya. Bahagya lang ito nakipag kamay at agad din binitawan ng binata ang kamay ni Jepoy. Napatingin naman siya sa kababata, nakita niyang bahagya itong kinilig, kaya ng tumingin sa gawi niya ay binigyan ito ng matinding irap at nagbabantang tingin.

Nginisian lamang siya nito.

“Bwisit kang bakla ka malilintikan ka talaga sa akin!” Bulong niya sa kanyang sarili. Hanggang sa kantahan na siya ng mga bisita ng happy birthday. Sabay noon ang pag ihip niya sa kandila ng cake marahan siyang pumikit at nang wish. At ng siya ay namulat nagkatinginan sila ng binata. Ngumiti ito sa kanya ngunit sinimangutan lang niya ito.

"Happy birthday anak!" Sabay na bati ng kanyang magulang at pagkatapos lumapit ang mga ito sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. Bumulong pa ang kanyang Ina, "anak ang wish ko sana bigyan mo na kami ng apo ng papa mo, para may inaalagaan naman na akong baby."

"Ma!" ani niya sa ina na tila binigyan ito ng pabalang.

"Oh, bakit hindi ka na bumabata Anak? kami naman ng Papa mo hindi na rin bumabata may edad na kami. Panahon na siguro para bigyan ninyo kami ng apo ni William, anak?" Nakangiti saad pa nito.

"Mama, wala pa po sa isip ko ang bagay na yan!" Sagot na lang niya sa ina.

"Hay sus…kailan ba papasok sa isipan mo ang bumuo ng sariling pamilya?” palatak pa ng ginang sa anak na si Belyn.

"Hindi mo ba napapansin na si lord na ang gumagawa ng paraan para makapag asawa kana?” Mariing saad pa ng kanyang ina.

"Basta Ma, huwag na ho muna nating pag usapan pa tumataas ang balahibo ko kapag naiisip ko ang mga bagay na yan.” Anii pa niya sa ina.