Mag-log inShare
CHAPTER THIRTY-FOUR: THE WORST DAY OF ALL PART 2
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56CHAPTER THIRTY-FOUR: THE WORST DAY OF ALL PART 2
Karmine’s Point of View
I parked my car. I smiled as I slid myself out.
Time to see and talk to the enemy. Mas lalong lumawak ang ngiti ko ng makita kong halos magkadikit ang katawan nila ng lalaking kasama niya. Halos nakayakap rin ito sa kaniya habang tinuturuan siya ng tamang pagbaril. Napalingon sa direksiyon ko ang lalake at ngumisi. He kissed her hair and inhaled it in exaggeration.
I immediately took my phone out and snapped some photos of them being this intimate.
Lumapit ako sa kanila ng hindi niya namamalayan. I rolled my eyes when she jumped after firing a shot. OA ang bwisit. Ang unang nakapansin sa akin ay ang staff na naka-attend sa needs nila.“Miss K—” I shook my head to cut her off.
Nakakaintinding tumango naman siya, while the man glared at her. The female attendant immediately cowere
Kaugnay na kabanata
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY-FOUR: THE WORST DAY OF ALL PART 3
CHAPTER THIRTY-FOUR: THE WORST DAY OF ALL PART 3Karmine’s Point of View“Aaaah!” sigaw ko pero hindi iyon naging sapat para tanggalin ang sakit at ngitngit sa puso at pagkatao ko.Mabilis ako’ng nagmartsa palapit sa mahabang mesa kung saan nakalatag ang iba't ibang uri ng mgabbaril. Sa sobrang galit at muhi ko’y hindi na ako nag-abala pang magsuot ng safety google at noise cancelling headseat.“I hate you! Kinamumuhian kitang babae ka! Nakakapangsisi at nakakapanglumong ikaw pa ang naging ina ko, na ikaw pa ang naging ina namin ng kapatid ko! Wala kang kwentang ina, Agnes! Wala kang kwentang babae! Wala kang kwentang tao! Mamatay ka na sana!”Sunod-sunod na nagpaputok ako ng baril. Sinisigurado ko na sa bawat balang nasasayang ko ay natatamaan ko ang moving target board. Ini-imagine ko na mukha niya ang binabaril ko. Ini-imagine ko na sa kada balang pinapakawal
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY-FIVE: THE MORNING AFTER
CHAPTER THIRTY-FIVE: THE MORNING AFTER“Saan mo po ba ako dadalhin, Sir? Baka hinahanap na po ako sa amin,” halos pabulong na tanong ko sa lalaking kasama ko.Nakayuko rin ako dahil ayaw kong masalubong ng tingin ang mga mata niya. Nakakatakot kasi. Lalo pa’t bukod sa magkaiba ang kulay ng mga mata niya ay may malaking peklat pa siya mula sa may kaliwang kilay niya pababa sa ilong niya at tumigil sa kanang pisngi niya, sa may bandang panga. Nagmumukha siyang nakakatakot lalo na dahil miminsan lang siya kung ngumiti.Nahigit ko ang hininga ko ng tumigil siya sa paglalakad at dahil nga nakasunod ako sa kaniya ay napatigil din ako agad-agad at kamuntikan pa ako’ng mabangga sa likod niya. Halos maduling ako ng hawakan ng daliri niya ang baba ko at itaas ito para masalubong ko ang magkaibang kulay ng mga mata niya.Mariing napalunok ako ng laway ko. Nakaramdam ako ng kakaibang kilabot at ibayong t
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY-FIVE: THE MORNING AFTER PART 2
CHAPTER THIRTY-FIVE: THE MORNING AFTER PART 2 Karmine’s Point of View Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. “Haaa!” Para akong nalulunod sa malalim at madilim na dagat at gustong-gusto kong makalanghap ng malamig at sariwang hangin. Kailangan ko ng oxygen. Panaginip... Isang panaginip lang iyon. I sighed aloud and harshly shook my head to shoo the thoughts away. No, it wasn’t just a dream. It was my nightmare. The nightmare I was force to live in in my everyday life, in all of my waking life. Ang bangungot na pilit ko mang takasan ay bumabalik at bumabalik pa rin sa akin magpahanggang ngayon. Paano ko tuluyang matatakasan ang bangungot ng nakaraan ko kung may mga taong pilit na pinapalabas ang mga sungay kong pilit kong itinago na sa baul ng nakaraan? I woke up in a strange and an unfamiliar room. Umupo ako at sinapo ko ng palad k
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY-SIX: BEFORE GOODBYE
CHAPTER THIRTY-SIX: BEFORE GOODBYERobert Ezekiel Mondragon’s Point of View“You want this hoax engagement to end? Then listen carefully to me, Robert...”Para ako’ng sinampal ng napakalakas dahilan para mabingi ako sa sinabi niya.Parang kanina lang ay nagtataka pa ako kung paanong nahanap na naman niya kami rito sa panibagong rest house namin. Hindi ko alam kung paanong nahanap niya na naman kami kagaya ng pagpunta niya sa rest house namin sa Batangas noong nakaraang araw pero aaminin ko nang marinig ko kina Bruno at Linda na naparito siya ay grabeng tuwa ang naramdaman ko.I sighed heavily. Pero kung paanong ang tuwa at galak na naramdaman ko nang nalaman ko na hinanap niya talaga ako ay mabilis din na napalitan ng halo-halong emosyon. Nalulungkot ako na masaya ns nandito siya sa harap ko pero kasabay naman noon ang pagbuhos ng pangamba at takot sa pagkatao ko dahil madadamay pa siya
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY-SIX: BEFORE GOODBYE PART 2
CHAPTER THIRTY-SIX: BEFORE GOODBYE PART 2 Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View I tucked some loose strand of her hair at the back of her ear. I smiled as I caressed it lightly. “I...” I stummered. I took a heavy deep sigh, ‘I love you, Karmine Ruiz o Karmine Lopez o kung ano man ang apelyido mo dahil sisiguraduhin kong balang-araw ay magiging isa kang Mondragon. Magiging asawa kita, Karmine. Ikaw ang magiging ina ng mga magiging anak ko. Karmine Mondragon. Bagay na bagay.’ I smiled at how silly my thoughts and dreams are. Napakaliit na bagay lang ang hinihingi ko pero napakahirap abutin. Napakahirap maging masaya sa mundong pilit kang hihilahin pababa. Gusto kong sabihin ang mga salitang iyon pero hindi ko magawa dahil ayaw ko ng mas lalo pa siyang mahirapan sa sitwasyon namin. Ayaw ko ng mas lalo pang pahirapan ang mga sarili namin. My lips trembled as I hardly gulped. “I’m listening. Ano’
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY-SIX: BEFORE GOODBYE PART 3
CHAPTER THIRTY-SIX: BEFORE GOODBYE PART 3 Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View “Stranger, huh...” I drawled. She nodded. I tried... I tried so hard to read what’s going on in her mind but to no avail. Just like before and just like most of the times I couldn’t read her. I couldn’t read her emotions. I couldn’t even tell whether she’s happy, or sad, or confused, or relieved! Pinatong ko ang kamay ko sa kamay niya. “So what are we gonna do with our date, Honey?” malambing kong tanong sa kaniya. I caressed her hand and eventually entertwined it. I just realized how our hands fits perfectly. How my large fingers fill in the gaps of her smaller ones. How she have warmer hands. I felt a squeeze in my heart when I felt her squeeze my hand. It comforted me so much but at the same time, it hurts. It hurts because I know that this would be the last time I’ll be this close to her. It hurts so much because I know that this is the last ti
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY-SIX: BEFORE GOODBYE PART 4
CHAPTER THIRTY-SIX: BEFORE GOODBYE PART 4 Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View I pulled her into a hug and kissed the tip of her nose and grazed my lips with hers. “Please? Just this one, Honey.” I breathed. Noong tumango siya ay halos mapasigaw ako sa tuwa. “Tuwang-tuwa ka naman, Hon?” she teased. I smiled at her, took a step back and stole a kiss from her lips which earned me a hearty laugh from her. Kalauna’y natawa na rin ako sa kaniya at sa mga pinaggagawa ko. Para ako’ng isang teenager sa inaasal ko ngayon. Napadaan kami sa isang jewelry store. Her stares to the store lingers a bit, so I immediately pulled her inside at hindi naman siya pumalag o umayaw pa. Dahil nandito na lang rin naman kami ay nagtingin-tingin na rin ako pero wala naman ako’ng nakitang nagustuhan ko and that’s until a simple white gold three-piece interconnected bracelets with dangling hearts and crescent shapes charms took m
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY-SEVEN: THE ENGAGEMENT DINNER
CHAPTER THIRTY-SEVEN: THE ENGAGEMENT DINNERRobert Ezekiel Mondragon’s Point of View “Bye.” My voice cracked. Hinayaan ko siyang nakatitig sa mukha ko dahil ganoon din naman ang ginagawa ko. I’m memorizing each and every contour of her beautiful face. Ang mukhang mami-miss ko ng sobra. Ang mukhang alam kong kahit na kailan ay hindi ko na makikita pa ng malapitan. Kahit ganito na kami kalapit at kahit na buong hapon at buong magdamag na kaming magkasama at bumuo ng mga masasayang alaala ay sobrang nangungulila pa rin ako sa kaniya. Gusto ko pa siyang makasama at mayakap at makakwentuhan ng mas matagal. Hindi ko inaasahang aabutan niya rin ako ng isang paperbag. Iyong binalikan namin sa The Empress’ Jewel! Suminghap siya. “Take that as my parting gift, Robert. It was nice knowing you and it was fun until it lasted. Goodbye.” Iyon lang at pumasok na agad siya sa backseat ng sasakyan ng sundo niya. I c
Pinakabagong kabanata
Karmine’s Tale EPILOGUE
EPILOGUERobert Ezekiel Mondragon's Point of ViewA thought suddenly crossed my mind and I shuddered with that terrifying thought. "No, please, no!" I muttered, unconsciously, scared for the unknown.Samu’t saring emosyon ang nakikita ko sa mga mata niya. Naroon ang pagkagulat, pagkalito, pagtataka at ang pinakapinagtatakhan ko sa lahat ay ang awa at lungkot na bumalatay sa mga mata niya.“Manang, hey!” I snapped my fingers in front of her.“U-Uh, hijo. A-Ano nga ulit iyong tanong mo?”Hindi ko alam kung bakit pero naginangatngat na ng kaba at takot ang buong pagkatao ko. Pakiramdam ko ay may mali...May mali talaga pero hindi ko mawari kung ano iyon at kung bakit ganito na lang ako makaramdam ng takot.“Manang, naman!” naibulalas ko. Unti-unti na ako'ng nakakaramdam ng pagkainis. “Tinatakot mo ako, Manang! Ano na nga? Nasaan na ang mag-ina ko?” naiirita kong tanong sa hanggang ngayon ay clueless pa rin niyang mukha.“Hijo, Kiel, Diyos ko! M-Mag-ina?”“Yes, Manang Edna! Mag-ina! Ang ma
Karmine’s Tale CHAPTER SEVENTY: A WONDERFUL DREAM
CHAPTER SEVENTY: A WONDERFUL DREAM Robert Ezekiel Point of View“Hooo.”Kanina pa ako palakad-lakad at paroon at parito dito sa labas ng Delivery Room ng ospital na parang sirang plaka.Hindi ko namalayang nangingiti na pala ako na parang baliw dito. Kinakabahan ako na natatakot na na-e-excite at natutuwa all at the same time!Sino ba naman ang hindi makakaramdam ng mixed emotions kung ang pinakamamahal mong asawa ay nasa loob ng Delivery Room at kasalukuyang nanganganak sa panganay mo na bunga ng pagmamahalan niyo?Hindi niya ako pinayagang samahan siya sa loob ng DR habang nanganganak siya sa panganay namin dahil baka raw ay mahimatay ako sa takot at baka raw ay bangungotin ako ng ilang gabi.Bahagya ako'ng napatawa sa kilig sa naisip. My wife is so sweet, isn’t she?Now, now, I really can’t blame my wife for thinking that way. Minsan ko na kasing naisip na manuod ng videos online about sa mga babaeng nanganganak and the third video I happened to click was the mother delivering birt
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH PART 2
CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH PART 2Karmine's Point of ViewI don’t know how long we were chained in the walls and detained here, but all I know is that each passing day, they are starting to despise me even more. “Masaya ka na ba?” Napapitlag ako sa biglang pagkausap sa akin ni Max.Napabuntong-hininga ako. Hindi talaga lumilipas ang isang buong araw na hindi ipinapamukha ni Max sa akin ang naging kasalanan ko. At kapag ginagawa niya iyon ay mas lalong nag-guilty ako. But as if my guilt and conscience can do anything to save us.“Hindi ako masaya, Max. Hindi rin ako natutuwa sa mga nangyayari sa atin kung iyan ang ipinupunto mo.”Hilaw na tumawa siya at tinapunan ako ng matalim na tingin, “Sino bang bobo ang nagdala sa atin sa ganitong sitwasyon? Hindi ba’t ikaw? Kaya ano’ng magagawa ng konsensiya mo? Maaalis ba kami noon dito? Maililigtas ba kami niyang konsensiya mo?”Tumunghay si Jelina at napapailing na tiningnan ako. She gave me a sad smile, “May anak ako, Karmine.
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH
CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATHKarmine’s Point of View“Argh!”I woke up with a splitting headache and my ears are ringing. Parang gusto kong biyakin ang ulo ko para mawala ang sakit at kirot.Sinubukan kong imulat ang mga mata ko pero halos hindi ko magawa. Ramdam ko ang pangangapal ng mata ko maging ng buong mukha ko na para bang kinagat ng ‘sangkatutak na lumilipad na nakakadiring ipis. Ni hindi ko nga magawang maibuka ng maayos ang mga mata ko dahil kapag sinusubukan kong gawin ay ramdam na ramdam ko ang sumisigid na kirot dito dahilan para mapilitan ako'ng ipikit ang mga mata ko.That mother-fucking-son of a bitch! I swear I will make him pay for all of this one day! One way or another!Hindi lang pala ang ulo ko ang sobrang masakit kundi maging ang buong katawan ko. Damn. What the hell did just happened?“Your plan backfired on you, huh.” My head snapped back—it added to the intensity of the pain I am feeling—when I heard that familiar cold voice of a woman I’ve known
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 3
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 3Karmine's Point of ViewI was walking down the familiar hallways of this mansion that once housed me when I was under Howard’s care.Nothing much had change. It still is beautiful. The whole mansion screamed of wealth, money, power and opulence, although no matter how pleasing it is to the eyes some of its parts are burnt down, courtesy of me.Nakasalubong ko si Grayson na kung hindi ako nagkakamali ay assistant ni Howard. He was holding some papers, yumuko siya ng magkasalubong kami at bahagyang ngumiti.“Hello, Gray,” nakangiting bati ko dahilan para ngumiwi siya.“Hello, Karmine. Uh, gotta go, ang dami ko pang kailangang gawin.” Awkward na ngumiti siya sa akin at itinaas ang mga papeles na hawak.He looks scared of me. Well, he really should. It's a good thing that Howard prepped his people when it comes to me.“How’s your job, Grayson?”Napalunok siya at bahagyang pinagpapawisan, “I am doing my job well. Anyway, I really need to go.
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 2
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 2Karmine's Point of View"I'm sorry."Silly me.So damn stupid of me to think that they will understand me and forgive me for betraying them.My sorry is not and will never be enough for the damage I’ve done to them and the betrayal I’ve just committed. I bit my lips hard I felt the rusty smell and that rustic aftertaste of blood in my mouth as I let my tears fall, “I’m really sorry, guys. Oh, God! Patawarin niyo ako...”“B-Bakit? Bakit, Karmine? Hindi ba ako naging mabuting ama sa iyo? Hindi pa ako naging mabuting kaibigan? May pagkukulang ba ako? May nagawa ba ako'ng kasalanan sa iyo na hindi ko alam? Ano’ng mali ang ginawa ko sa iyo para traydurin mo ako—kaming lahat ng ganito kalala at kalupit? Nakalimutan mo na ba kung ano’ng klaseng hirap ang naranasan mo ng dahil sa kaniya? Kung—”“Correction, Westley. My darling doll suffered not just in my hands but yours as well. ‘Wag kang masiyadong maghugas ng kamay dahil isa ka rin sa dahilan
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYALKarmine’s Point of View“So, ano, Karmine? Napapayag mo siya, hindi ba?” excited at ngiting-ngiti na tanong ni Jelina sa akin pagpasok na pagpasok ko sa mala-haunted mansion ni Wolf.Hindi ako sumagot sa kaniya.“Hindi ba at napapayag mo siya sa plano natin? Right?”Nandoon silang lahat minus Brandon Adams who has been MIA since he let his undying love for Astrid go, in order for her to be with Robert. Too bad for her her plan failed. It all backfired on her. Sila ay mga nakatipon sa malawak at dim-lighted na living area habang nakaupo sa mga mamahaling upuan at mariing nakatitig sa akin.Hindi man sila magsalita ay alam kong ang gusto nilang marinig mula sa akin, sa sarili kong mga bibig ang balitang papabor sa amin. I know that they are expecting me to bring them a good news like I always does, but today is diferrent from the days before. And the news that I have now is exactly the very opposite of it.I sat on the single sofa and roamed my
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS PART 2
CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS PART 2Karmine's Point of ViewKulang na lang ng crickets sa sobrang tahimik nila at buo na ang sound effects. Napa-tsk ako pero ilang minuto pa muna ang nagdaan na sobrang tahimik ng lahat.The thick, tense and awkward atmosphere dissipitated when Juno asks us a personal question na ikinatawa ko ng malakas."Uh, so what are you guys doing in his room for hours?"He looks like a kid very curious of the questions swarming on his mind. Nilingon ko ang katabi kong pinamulahan agad ng mukha at nag-iwas ng tingin. Binatukan naman ni Bruno ang sariling Kuya dahil sa tanong nito.Humagikgik si Reina at tiningnan kami ng kapatid niya ng makahulugan habang itinataas-baba niya ang magkabilang kilay niya, "So, what did you guys do? I mean mula ten AM hanggang eight PM? Hindi naman puwedeng nag-jack-en-poy lang kayong dalawa sa kwarto ni Kiel, hindi ba?""S-Shut up, Reina!" paasik na saway ni Robert sa kapatid niya habang bahagyang nag-stutter p
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS
CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONSKarmine's Point of ViewNapailing ako sa kaniya dahil mas nauna pa akong matapos mag-ayos kaysa sa kaniya, "Seriously, Robert? Sino ba talaga sa atin ang mas babae?"Kunot-noong nilingon niya ako. Muntik na ako’ng mapabunghalit ng tawa pero pinigilan ko dahil sa nakikita kong reaksiyon niya. Mukhang napipikon na siya.Ang bilis niya pa lang mapikon sa mga simpleng asaran lang."And what do you mean by that?"I shrugged my shoulders at him kunwari before answering his question nonchalantly, "Well, kanina after we made love mas nauna ka pang makatulog kaysa sa akin. Mukhang mas napagod ka pa kaysa sa akin and now mas nauna pa ako'ng natapos maligo at mag-ayos ng sarili kaysa sa iyo."Nanlaki iyong mga mata niya sa sinabi ko at namula ang magkabilang pisngi niya."Pfft—!"Iyon lang at napabunghalit na ako ng malakas na tawa sa harap niya. Natatawang sinalo ko ang tuwalyang ibinato niya sa mukha ko dala ng pagkapikon niya."Enough!"Hin
