“Pagbaba namin ng sasakyan ay ganun na lang ang gulat ng pamilya ni Zac ng makita kaming mag-ina. Halos nanlalaki ang kanilang mga mata na nag palipat-lipat ang tingin sa aming mag-ina, halatang hindi makapaniwala ang mga ito sa kanilang nakikita. Kadarating lang namin galing China at dito kami dumiretso sa Mansion ng pamilya ni Zac at ito rin ang unang pagkakataon na nakaharap ko silang lahat. Masasabi ko na walang tulak kabigin sa kanilang lahat dahil mula sa mga magulang hanggang sa kanilang mga anak ay mga gwapo at magaganda silang lahat. Sa kanila din nagmana ang aking mga anak.“Zac! Anong ibig sabihin nito?” Seryosong tanong ng isang babae na kahit na maedad na ito ay nanatili pa ring maganda at sa palagay ko ay siya ang ina ni Zac. Habang sa tabi nito ay nakatayo ang asawa niyang si Mr. Cedric Hilton na una kong nakita noong engagement party namin noon ni Zac.“Mom, she’s Vernice Zhōu, my wife, and my children, Zevi and Zach.” Nakangiting pakilala sa amin ni Zac sa kanyang pam
Kasalukuyan akong nandito ngayon sa loob ng kwarto at abala sa pagtipâ sa keyboard ng laptop. May natanggap akong report na pumasok sa aking email, mula ito sa secretary ko na nasa China. Ito ay mga dokumento na kailangan kong pag-aralan bago ko bigyan ng approval. Hindi pa naman ako inaantok kaya naisipan ko na ngayon na ito gawin. It’s ten evening na ng gabi ngunit nagkakasiyahan pa rin ang pamilya ni Zac sa sala’s. Nauna na kaming mag-ina na umakyat sa kwarto dahil kailangan ng mag-pahinga ng mga bata.Tapos na rin akong maligo at naghihintay na lang kung kailan ako antukin. Patuloy lang ako sa pagtipâ sa aking laptop ng marinig ko na bumukas ang pintuan, hindi ko na ito nilingon dahil alam ko na si Zac ang pumasok. “Gabi na, iyan pa rin ang inaatupag mo? Bakit hindi ka pa matulog?” Tanong niya sa akin habang naghuhubad ng kanyang damit.“Sandali na lang ‘to matatapos na ako.” Sagot ko ng hindi siya nililingon. Narinig ko ng magpakawala siya ng isang malalim na buntong hininga bag
“Mommy, where are you going?” Anya ng maliit na tinig ni Zach habang nakayakap siya sa kanang hita ko.“I’m going to daddy’s office, because Mommy needs to talk to daddy, so behave to lola mommy, okay?” Malambing kong saad bago siya binuhat at hinalikan sa pisngi.“Stop it, uncle Andrade! Why are you so stubborn, talaga?” Narinig ko na napipikon na sabi ni Zevi pagkatapos nitong tumiliik habang ang kanyang mga uncle ay walang humpay sa katatawa tuwang-tuwa na nakakatuwang reaksyon ni Zevi sa tuwing nagagalit ito.“Mommy, I will come with you, I don't want to stay here!” Nakasimangot na sabi ni Zevi habang nanghahaba ang nguso nito at ang mga mata ay matalim na naka tingin sa kanyang mga uncle lalo na kay Uncle Andrade niya.“I’m sorry, baby Zevi, come let’s play now, I promise it will never happen again.” Nakangiting sabi nito bago lumapit at pilit na sinusuyo ang aking anak.“Anak, you can't come because children aren't allowed there, I promise I'll go home right away with Daddy.” Ma
“ Vernice, hindi mo ba talaga ako kakausapin?” Naiinis na tanong sa akin ni Zac ngunit nilampasan ko lang ito at nagpatuloy sa paglalakad palabas ng kwarto ng mga bata. Para itong hangin sa aking paligid na hindi ko nakikita at hindi ko rin nararamdaman. Sweetheart naman.” Anya bago mahigpit na hinawakan nito ang braso ko kaya walang gana ko siyang hinarap.“Leave me alone, Zac, kung hindi mo susundin ang gusto ko ay mapipilitan akong umalis dito sa bahay mo at pansamantalang tumuloy sa hotel.” Matigas kong saad. Lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin kasabay nito ang isang malalim na buntong hininga.“Tell me, what do you want me to do para mawala ang galit mo sa akin?” Tila nauubusan ng pasensya na tanong niya sa akin kaya naman lalo lang akong naasar.“You don’t need to ask me, Zac, because you know what I want.” Walang buhay kong saad bago hinawi ang kamay nito sa aking braso. “It’s nonsense, Vernice, hindi mo kailangang magselos kay Olga, dahil pinsan ko s’ya at wala kaming relas
Vernice point of view“Daddy, sa tingin mo ano ang mas masarap sa dalawa?” Nakangiti kong tanong habang hawak ang dalawang klase ng mamahaling champagne. Saglit na nag-isip ito habang nakatingin sa itaas na akala mo ay nahihirapan na pumili sa dalawang alak na hawak ko.“Mas masarap ka pa rin, Mommy.” Nakangiting sagot nito kaya isang matalim na tingin ang binigay ko sa kanya, bahagya pang nag-init ang magkabilang pisngi ko dahil nakaramdam ako ng hiya. Wala talagang pinipili ang kapilyuhan nito kahit pa sa harap ng maraming tao.Naiinis na tinalikuran ko ito at lumapit sa ibang produkto na nakadisplay habang sa aking likuran ay nakasunod si Zac na walang tigil sa katatawa habang tulak-tulak ang pushcart at sa loob nito ay nakasakay ang kambal.Nandito kami ngayon sa grocery upang mamili ng mga kakailanganin namin sa bahay. Saglit na huminto ang mag-ama at namili sa mga yoğurt na nakadisplay na kanilang nadaanan kaya iniwan ko muna ang mga ito.Natigil ako sa paglalakad ng mahagip ng
“Zac? Please naman, huwag ka ng magalit sa akin hindi ko naman sinasadya, sorry na.” Ani ko habang yakap ito mula sa likod. “Mamaya na tayo mag-usap, Vernice.” Seryoso niyang sabi bago pilit na inalis ang mga braso ko na nakapulupot sa kanyang baywang.“Bibitiwan lang kita kung sasabihin mo sa akin na hindi ka na galit.” Pangungulit ko sa kanya at mas humigpit pa ang pagkakayakap ko sa kanyang katawan. Kasalanan ko kasi, nakalimutan kong tanggalin ang posas sa kamay nito at nakokonsensya ako ng makita ko ang sugat sa kamay nito. Narinig ko na nagpakawala siya ng isang marahas na buntong hininga. “I’m not angry, Vernice, I need to take a shower because I’m running late now.” Malumanay niyang sagot kaya mabilis akong umikot papunta sa kanyang harapan ng hindi binibitiwan ang katawan nito.“Really? Hindi ka galit sa akin?” Nakangiti kong tanong ngunit napansin ko na nakatulala ito. Nagtataka na sinundan ko kung saan ito nakatingin, napako ang kanyang mga mata sa nakahantad kong dibdib
Sumasagitsit ang mga gulong ng sasakyan sa kalsada dahil sa tulin ng takbo nito. Pabalagbag na huminto ito sa harap ng tatlong magkaibigan na sina Vincent, Josh at Carlo. Halos takasan sila ng kaluluwa dahil gahibla na lang ang layo ng katawan nang mamahaling kotse mula sa kanilang kinatatayuan. Nang makabawi sa labis na pagkabigla ay napalitan ng galit ang takot sa mukha ng tatlo kaya galit na sinipa ni Carlo ang gulong ng sasakyan habang si Vincent at Josh ay pilit na pinapalabas ang driver nito.“P*tcha, ang yabang mo ah, porke nakakotse ka lang akala mo kung sino ka ng hari ng kalsada!” Umuusok sa galit na sigaw ni Josh bago malakas na hinampas ang hood ng kotse. Habang si Vincent ay lumapit sa bintana at malakas na kinatok ang tinted na salamin nito saka sumenyas sa driver na bumaba ng sasakyan. Halatang umuusok din ito sa galit na anumang oras ay handa ng manuntok. Marami ng tao ang nakikiusyuso at maging ang mga ito ay galit sa may-ari ng kotse. Ang tingin ng lahat ay matapob
“Manang, where’s my wife?” Seryoso kong tanong sa aming kasambahay, nagtataka ako kung bakit wala ngayon ang mag-ina ko sa bahay. Naalala ko kasi na tumawag nga pala sa akin si Vernice at nagtanong kung ano ang gusto kong kainin for lunch. Marahil ay galit sa akin si Vernice dahil hindi ako nakauwi kaninang tanghali, nangako kasi ako sa kanya na sa bahay magla-lunch ngunit hindi ko naman natupad. Halos inabot na ng ala-una ang meeting ko sa mga kliyente bago ito natapos, nawala naman sa isip ko na tawagan ang aking asawa upang hindi sana ito maghintay.“Sir, umalis po si Ma’am kaninang ten thirty ng umaga kasama ang kambal. Ang alam ko po ay pupunta sila sa Mansion.” Magalang na sagot nito sa akin. Dinukot ko ang aking cellphone at idinayal ang numero ni Mommy.“Mom, nandyan ba ang mag-ina ko?” Kaagad kong tanong ng sagutin ni Mommy ang tawag. “Iho, ang mga apo ko lang ang nandito, kanina pa umalis si Vernice ang sabi n’ya may importante daw siyang aasikasuhin. Hanggang ngayon ay hi