Mag-log inShare
CHAPTER SEVENTEEN
Huling Na-update:
2021-11-27 22:57:31GAYA nga ng sinabi ko kanina, mabilis akong nagpunta sa kusina at nagpainit ng kaunting tubig para gamiting pampunas sa binata.
Agad akong bumalik sa kwarto habang may dala-dalang plangganita na may maligamgam na tubig at bimpo.
Inilapag ko muna ito sa isang tabi at iniharap ang nakatagilid na binata.
"Jolo gising ka ba?" tanong ko ngunit mumunting mga hilik lamang ang naririnig ko.
Nagsimula na akong punasan siya mula sa kanyang mukha. Mainit ang binata kaya pagtapos kong punasan ang kanyang mukha ay iniwanan ko ng isang bimpo din ang kanyang noo. Ngayon naman ay ang leeg na niya ang pinupunasan ko.
Sa tuwing hihilik ang binata ay hindi ko mapigilan ang sariling mapatitig sa nakabukas na bibig nito. Kapansin-pansin kasi ang mapuputi nitong mga ngipin, isama pa ang mapula-pula niyang labi na para bang ang lambot-lambot hawakan.
Ay ano ba 'yan Shella! Tigilan mo nga iyang pag-iisip ng ganyan! Masama 'yan at
Kaugnay na kabanata
KEEPING THE CEO CHAPTER EIGHTEEN
"JOLO..." imbis na reklamo ang lumabas sa bibig ko ay bakit parang nagiging isang ungol ito? Hinahalikan pa rin ako ng binata sa labi at gustuhin ko mang umiwas sa kakaibang sensasyon na binibigay niya ay hindi ko maitatanggi ang ibang init at sarap na dulot nito. "Hmm?" mahinang usal ng binata at hindi pa rin pinapakawalan ang mga labi ko. Lalo lang akong nag-iinit sa tuwing mararamdaman ko ang init ng hininga niya sa labi ko. "Jolo kasi, ahhh..." hindi ko na napigilan. Ungol na talaga 'yon. Paano ba naman kasi bigla niyang tinanggal sa pagkakahook ng bra ko tapos mabilis na kinulong ang d****b ko sa mainit niyang palad. Pakiramdam ko tuloy tamang-tama ang hulma at laki ng d****b ko para sa kamay ng binata. "You want this huh?" dagdag pa na pang-aakit ng binata. Isinandal niya sa noo ko ang kanyang noo at mariin akong tinitigan sa mukha.
Huling Na-update : 2021-11-28KEEPING THE CEO CHAPTER NINETEEN
HINDI pa man sumisikat ang araw ay nagsisimula na agad kaming maglakad ni Jolo pauwi sa bahay. Medyo maputik lang ang daan at medyo madulas kaya dahan-dahan ako maglakad. Idagdag pa ang sakit ng ibabang parte ng katawan ko dulot ng nangyari kagabi.Hindi ko alam kung anong oras kami natapos at kung anong oras din natapos ang buhos ng ulan. Basta ang alam ko masarap ang naging tulog ko kagabi lalo na't katabi ko ang binata."Are you okay Shella?" agad akong napalingon sa binata at mababakas ang matinding pag-aalala dito.Tumango muna ako bago sumagot. "Oo, nagdadahan-dahan lang ako kasi maputik baka madulas ako at saka medyo masakit din kasi 'yong ano ko-""Do you want me to carry you?" agap niyang tanong. Mabilis naman akong napailing at nahihiyang ngumiti."Hindi na 'no. Okay lang baliw," tanggi ko."I'm just worried, we just did that thing kagabi tapos hinahayaan na kitang maglakad ng ganito kalayo ngayon,"
Huling Na-update : 2021-11-28KEEPING THE CEO CHAPTER TWENTY
SHELLA POV"SHELLA..." agad akong napalingon nang marinig ang boses ni Jolo. Nginitian ko ito ng tipid at inalok ng hawak kong isang tasang kape. Ngunit mabilis niya lang itong tinanggihan."Oh? Ba't nandito ka agad? Tapos na ba kayong mag-usap ni Lawrence?" tanong ko at sandali munang naupo sa malapit na upuan.Kailangan kong maupo dahil kung nakatayo akong makikipag-usap sa binata ay baka matumba ako kung sakaling sabihin nito na pinagsisisihan na niya ang nangyari sa amin kagabi at babalik na siya kay Angel. Maigi nang maging handa 'no."Yeah and I want us to talk now," seryoso nitong saad at tumabi sa akin. Tumaas ang isang kilay nito nang mapansing napaatras ako ng kaunti.Distance Jolo. Kailangan natin ng distansya at baka maitali kita dyan sa kinauupuan mo para lang pigilan ang pag-alis mo."Why are you avoiding me?""Hindi 'no! Ang OA mo mag-isip," kunyari ay pagdadahilan ko at pilit na pinasigla ang boses ko
Huling Na-update : 2021-11-28KEEPING THE CEO CHAPTER TWENTY ONE
"TAKE care Shella," sunod-sunod na tango ang ginawa ko habang nagpapaalam si Jolo sa akin. Saglit rin siyang humalik sa pisngi ko.Pinipilit kong ipakitang okay lang at kaya ko ang gagawin niyang pag-alis pero sa tuwing nakikita ko siyang nakikipag-usap kay Lawrence ay parang unti-unti na rin siyang nawawala sa paningin ko.Nakikita ko pa man siya ngayon ay labis na ang kalungkutan na nararamdaman ko."You'll be okay Shella. We'll be okay," isa pang beses niya pang turan at pinilit ko nalang na tumango at tumingala para mapigilan ang mga luhang nagbabadyang pumatak."Hey Shella, please don't cry. Nasasaktan akong nakikita kang ganyan. Just say if you want me to stay and then I'll stay-""Hindi 'no! Ano ka ba. Okay lang ako, huwag mo akong masyadong isipin," saad ko at pinilit ang sariling tumawa kahit wala namang nakakatawa. Mas nakakadurog pa nga ng puso ang nangyayari ngayon eh."Shella..." usal ni Jolo at bak
Huling Na-update : 2021-12-01KEEPING THE CEO CHAPTER TWENTY TWO
SHELLA POVAGAD akong nag-asikaso at naghanda para sa lulutuin kong pananghalian namin. Kahit na ba meron akong malalim na iniisip ay kailangan ko pa ring kumilos at ipakitang hindi apektado dahil lang sa wala na sa paningin ko si Jolo.Agad kong nginitian si nanay Leoning nang makitang lumabas ito sa kwarto nila at naglakad patungko sa kusina kung nasaan ako."Kanina pa ba kayo nakauwi? Maigi at hindi naman kayo nilamok sa kubo doon sa bukid, masyadong malakas ang ulan kagabi kaya naisip nalang din namin ng tatay Ruben mo na maigi ngang doon nalang kayo magpalipas ng gabi,"Itinaas ko ang isang tasa tanda na inaalok ko si nanay Leoning na magkape. Mabilis naman itong tumango kaya mabilis din akong nagtimpla ng kape.Inilapit ko sa harapan ng aking lola ang isang tasa ng kape at ilang piraso ng tinapay. Nakangiti naman niyang tinanggap ang mga iyon."Nasaan pala si Jolo? B
Huling Na-update : 2021-12-01KEEPING THE CEO CHAPTER TWENTY THREE
NAPAANGAT ako ng tingin nang biglang may marinig akong kumatok sa aking pintuan. I slightly pushed the papers right in front of me and stare at my office door."Come in," wika ko at hinintay ang kung sinumang papasok. Kadalasan ay si Lawrence lang ang kumakatok since siya lang ang may access sa floor kung nasaan ang opisina ko pero ngayon ay wala ang lalaki dahil inutusan ko itong personal na dumalo sa isang conference meeting on my behalf.Agad napakunot ang noo ko nang makita ang taong hindi ko inaasahang makikita ngayon. Napataas ang aking kilay nang makitang naglalakad na ito patungo sa akin. The nerve of this man to face me again."What are you doing here in my company Vincent?" tanong ko at isinandal ang ulo ko sa swivel chair na kinauupuan ko."I just want to explain my side dude. Ayokong magbago ang tingin mo sa akin. We are best friends since college, ayokong masira ang magandang pagsasama natin because of a mere misunderstandin
Huling Na-update : 2021-12-02KEEPING THE CEO CHAPTER TWENTY FOUR
"THANK you Mr. Raymundo, I really appreciated this. Our company will be a good partners," napapatango-tango lang ako sa sinasabi ni Mr. Fujiko. He even positioned his hand right in front of me that I reached immediately.Pagkatapos ng lahat ng nangyari, our partnership with Mr. Fujiko is now settled. Nakapag-usap na kami tungkol sa mga terms and conditions at kung kailan sisimulan ang unang produkto na ilalaunch ng aming kompanya."Just talk to Lawrence, my secretary, if ever you want to discuss something," saad ko at matiim itong nginitian.Mr. Fujiko smiled and even bowed in front of me before he bid his goodbye na ganoon din ang ginawa ng kanyang secretary. Hinatid sila ni Lawrence hanggang sa pintuan ng opisina ko at agad na itong bumalik sa harapan ko."Anything sir? Before I go back to my desk," umiling lang ako at mabilis na isinandal ang ulo sa kinauupuan ko."Lawrence," he was about to exit from my office when I sud
Huling Na-update : 2021-12-03KEEPING THE CEO CHAPTER TWENTY FIVE
I WAS about to call Lawrence when my phone suddenly rang. I hurriedly opened it only to find out it was Angel who's calling. Nagdadalawang-isip pa ako kung sasagutin ko ba ito o hindi. Sa huli ay napagdesisyunan ko nalang na sagutin ito."Hey Angel-""Hi honey, what are you doing right now?" malambing niyang turan kaya naman saglit akong napahawak sa aking sentindo.Hearing Angel's voice make me guilty for having thoughts about breaking up with her. Na para bang hindi niya deserve na masaktan dahil sa kagaya kong gago."I'm in my office. Why?" balik tanong ko."That's good baby. By the way huwag kanang magpa-order kay Lawrence ng kakainin mo mamayang lunch,""Why? Nagluto ka ba ng pagkain at magdadala ka ng lunch dito?""No baby silly. Para namang hindi mo alam. Until now I'm still practicing how to cook, kahit nga fried egg ay hindi ko magawa," sagot naman nito kasabay ng ilang pagtawa.
Huling Na-update : 2021-12-04
Pinakabagong kabanata
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY SIX
"GO honey, give the flowers now to your lola Lydia and don't forget to kiss her," nakangiti kong utos sa anak namin ni Shella na si Miracle. Agad nga itong tumalima at masayang naglakad kasabay pa na kaunting pagtalon-talon papunta kay auntie Lydia. "Mukha kang masaya ah, may nangyari bang maganda?" napalingon ako sa tabi ko nang marinig ang tanong ni Shella. Mabilis akong tumango at niyakap ito nang sobrang higpit ngunit may kasama pa ring pag-iingat. "You don't have to ask me that, love. Makasama lang kita palagi, sapat na'ng dahilan iyon para maging masaya. And also aside from that... dumating na pala ang mga wedding invitations na ipamimigay natin sa mga guest, aren't you excited about that? Hindi ba't personal choice mo ang piniling template doon?" tanong ko rito habang sinusulyapan ang kanyang mga mata. Agad na sumilay ang isang matamis na ngiti sa labi ko nang makita kong ngumuso si Shella. She's been doing that for almost a week now! Hindi ko alam kung dahil ba sa sinabiha
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FIVE
NAUNA nang pumasok sila lola Tatiana at Shella sa loob ng kwarto ni auntie Lydia. Hanggang ngayon ay nagdadalawang-isip pa rin ako kung susunod ba ako rito o babalik nalang sa kwarto kung saan naiwan sila Rusty. I am longing to my daughter, parang mas gusto ko nang umuwi nalang ngayon kaysa makipag-usap sa taong ayoko nang makita pa at pag-aksayahan ng oras. I was about to walk away from the door of auntie Lydia's room when it suddenly opened, halos mapako ako sa kinatatayuan ko nang makitang ang iniluwa noon ay ang asawa kong naniningkit ang mga matang nakatitig sa akin. "At saan mo balak pumunta Mr. John Louis Raymundo? Hindi ba't sinabi mo kay nanay Tasing na sasamahan mo siyang makipag-usap sa tiyahin mo? Aba'y ilang minuto na kaming nandito sa loob ay wala ka pa rin. Tapos ngayon mahuhuli pa kitang aalis-""I'm not going anywhere, pupuntahan ko lang sana sila Rusty-""At bakit?!" nanlaki ang mga mata ko nang biglang tumaas ang boses ni Shella at mas lalo lang naningkit ang mga
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FOUR
JOLO POVKUNOT na kunot ang noo kong hinabol ng tingin si Shella na ngayon ay palayo na nang palayo sa akin.Hindi ko alam at hindi ko maintindihan kung ano iyong mga pinagsasasabi niya kanina. Bantayan ko daw sila ni Miracle kahit hindi ko na sila makakasama like what the fuck right? I am fucking alive and breathing fine.Inubos ko na muna ang kape na binili ko bago ko napagdesisyunang sumunod kay Shella. Hindi naman siguro iyon aalis at pupunta kung saan. I know that she was just roaming around the area.I was about to pull the doorknob of the door when it suddenly opened. Si Rusty na nakahawak sa kanyang pisngi ang iniluwa noon."What the hell Domingo? Ano na namang kabaliwan ang ginawa mo?" naniningkit ang mga matang tanong ko sa kaibigan.Rusty just smiled awkwardly that makes my doubt even worst. Siguro ay may kinalaman ito
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY THREE
HINDI ko na alam kung anong mga gamit ang isinilid ko sa maliit na bag na nahablot ko kanina. Nagmamadali akong nagbihis habang tuloy-tuloy pa rin ang pagdaloy ng masaganang luha sa mga mata ko. Hindi ako mapakali. Pakiramdam ko ay nahihirapan ako huminga sa bawat pagdaan ng oras. Nanghihina ako at parang gusto ko nalang hayaan ang katawan kong matumba at umiyak nang umiyak. "Shella apo, tatagan mo ang loob mo. Huwag mong kalimutan na nandito lang kaming pamilya mo-""Hindi, 'nay Leoning. Hindi patay si Jolo. Hindi patay ang asawa ko. Magkikita pa kami... magkakasama pa kami..." saad ko habang umiiling-iling. Mabilis akong niyakap ni nanay Leoning kasabay ng paghaplos niya sa likod ko. Ngunit imbes na gumaan ang loob ko ay lalo lang akong pumalahaw ng iyak. Hindi ko na kayang magkunyari pa. Nasasaktan ako nang sobra-sobra at hindi ko na alam kung paano ko pa patitigilin ang sarili sa matinding pag-iyak. Agad kong tinuyo ang
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY TWO
SHELLA POV"RUSTY, sumagot na ba si Jolo?"Hindi ko na napigilan pa ang sarili na hindi mapangiwi nang dahan-dahan lamang na umiling bilang kasagutan sa akin si Rusty. Hindi ko alam kung nakailang beses na ba akong nagtanong sa kanya tungkol kay Jolo para sa araw na ito.Ilang oras na rin kasi ang lumipas magmula noong umalis kami sa Maynila. Hindi ko na nagawa pang itanong kay Rusty ang eksaktong lugar na pinagdalhan niya sa amin basta ang sinabi niya lang ay isa ito sa mga private property ng pamilya niya. Hindi ko alam kung gaano kalayo ito dahil nakatulog rin ako kanina sa biyahe. "Nasabi mo ba sa kanya kung saan ang lugar na ito? Kung paano pumunta dito?" muli kong tanong. Mariin lamang na tumango s Rusty sa akin bilang sagot at marahas na nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Hindi ko alam kung nakukulitan na ba ito sa akin o naaawa. Naririnig at nakikita ko naman kasi kanina na maya't maya ay tinatawagan niya ang numer
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY ONE
JOLO POV"JOLO..."Mabilis kong nilingon si Shella sa tabi ko nang mahimigan ko ng matinding pag-aalala ang boses nito. Wala na rin sila Lawrence dito sa bakuran ko at sa hula ko ay nasa labas na sila para tingnan at alamin kung saan nanggaling ang putok ng baril na narinig namin kani-kanina lang.Alam kong narinig niya ang narinig ko. Kinakabahan ako sa maaaring makita ko sa labas. Sobra-sobra nang dahas ang nakikita ko para sa araw na ito. Nag-aalala ako kay Shella pati na rin sa pamilya niya dahil naiisip ko palang ngayon na baka magdulot na naman kakaibang trauma sa kanila ang narinig nilang malakas na putok ng baril."J-jolo... si A-angel... n-nasaan si Angel..."Marahan kong hinigit palapit sa akin ang dalaga at kinulong sa mga bisig ko. Ramdam ko ang takot sa katauhan nito dahil pansin na pansin ko ang pangangarag ng boses niya.
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY
"PAANONG... a-anong..."Hindi ko alam kung anong mga salita ang dapat kong bitawan ngayon. Tila hindi ko mawari o mahanap ang mga tanong na sasabihin ko kay Angel. Nagtataka ako. Paanong siya ang nagdala pauwi kay baby Miracle dito ganoong ang tiyahin ni Jolo na si Lydia ang nakunan ng surveillance camera na siyang kumuha sa anak ko."Don't know the right words you want to say? That's okay, Shella. Kahit ako ay hindi ko naisip na gagawin ko 'to. Na ako pa mismo ang magbabalik sa inyo ng anak niyo-""Paanong napunta sayo si Miracle ganoong ang tiyahin ni Jolo ang nakunan sa camera na siyang kumuha sa anak namin? Imposible namang tinaya mo ang buhay mo para kay Miracle-""Simple lang..." maarte nitong pagkakausal sabay lagay ng kanyang mga kamay sa kanyang harapan. "... Vincent only wants Jolo's company. Ang nanay niya lang naman ang nagbalak ng masama sa anak niyo. Vincent and I don't have any care to your sw
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY NINE
SHELLA POVINIWAN ko na muna saglit si nanay Tasing sa ospital at nagpaalam na uuwi muna sa bahay ni Jolo. Kakamustahin ko na muna ang pamilya ko roon at kukuha ng ilang gamit dahil nakikini-kinita ko na parang aabutin pa ng ilang araw ang pagpapahinga ni nanay Tasing sa ospital. Agad na kumunot ang noo ko nang mapansin na bukas ang gate ng bahay ng binata at may iilang malalaking taong nakasuot ng panggwardya ang mga nakatayong nakapalibot paikot sa lugar. Hindi ko nalang iyon inisip pa at naglakad na patungo sa loob ng kabahayan. Tumaas ang isang kilay ko nang hindi ko pa man naitatapak ang mga paa ko para makapasok sa loob ng bakuran ng bahay ni Jolo ay agad nang may humarang na lalaki sa daraanan ko. Matalim ang mga matang pinukulan ko ito ng isang titig. "Ma'am kailangan ko na po munang mahingi ang pangalan niyo at-""Ako ang asawa ng may-ari ng bahay na ito. Ako si Shella at ako lang din naman ang ina ng anak ni Jolo," buong tapa
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY EIGHT
AGAD akong dumapa nang makitang kakalabitin ni Vincent ang baril niyang nakatutok sa akin. Pinagpapawisan ako ng malamig.Mabilis akong umikot at nagtago para kunin ang nakatagong baril na ibinigay sa akin ni Rusty kanina. I thought I would never be able to hold a thing like this that could take someone's life, but experiencing this kind of scenario makes me realize that you will be put in a situation that you never in your life imagined would happen.Kailangan mong lumaban katulad na lamang kung paano ka nila labanan.Pinakiramdaman ko ang buo kong katawan kung may masakit ba o may tama na pala ako ng baril na hindi ko pa alam pero marahas akong nagpakawala ng isang buntong hininga nang matiyak kong hindi ako. Hindi ako ang tinamaan ng bala.Kung ganoon... huwag niyong sabihin na si Vincent ang..."Vincent anak ko!"Mabilis akong napalinga sa paligid at malakas na sinip
