Verania’s Point of View"Alam mong hindi ko makakayang gawin 'yan! Pinoprotektahan kita at anong silbi ko kung iiwanan kita?" inis kong saad pero napailing lang siya sa akin. "Verania, for now mas marapat na alalahanin mo si Tita Andromeda!" sigaw niya pabalik kaya napasinghap ako. "Paano ka kung gano'n?" "Verania, please kahit ngayon lang makinig ka!" sigaw niya pa kaya kahit nahihirapan akong iwanan siya ay mabilis akong tumakbo sa kung saan naroon si Miss Andromeda. Sana naman maging maayos ka lang diyan, Ares. Napipilitan akong pabilisin ang pagkilos ko hanggang sa tuluyan na nga akong makarating sa restroom na ang tanging tao lamang ay si Olivia, si Tita Charlotte at si Sir Roosevelt naroon din pala si Claudia na anak din ni Miss Andromeda. Balak ko pa sanang magtanong kung nasaan ang iba subalit nahatak na ako paupo ni Olivia at doon ko nasilayan ang kalagayan ni Miss Andromeda. Hirap siya sa paghinga at napalunok ako nang makita ang basag na baso ng wine sa tabi niya. "An
SPG: Karahasan, LengguwaheVerania's Point of ViewHindi ko na mabilang kung ilang beses akong napasilip sa phone para makita ang oras.Sa ngayon dalawang bagay ang h
SPG: Lenggwahe, KarahasanVerania’s Point of ViewNapatigil naman siya nang marinig akong nagtanong. Hinarap niya ako saka tiningnan nang mabuti."Kailangan ka nila nang buhay." wika niya sa akin sabay alis.Bakit naman kaya?Saktong pagkawala ng babae sa paningin ko ay sakto namang lumitaw ang panibagong tao sa harapan ko.Ano na naman kaya ang sadya nito sa akin?Nang i-angat niya ang kanyang paningin ay agad na kumunot ang aking noo nang magtagpo ang paningin namin. Lalo pa akong nagulantang nang sumilay nang mabuti sa akin ang kanyang mukha.Si Former Mayor? Anong- Teka- Kasama siya rito?
Verania's Point of ViewPagkarating namin sa ospital ay agad na sinalubong nina Tito Stan at Tita Charlotte ang anak nilang si Ares. Pansin kong nasa likuran na rin nila si Olivia. Hindi na ako nagtaka nang magtama ang aming paningin ay masama niya akong tinititigan."Ayos ka lang ba anak?" nag-aalalang tanong ni Tita Charlotte kay Ares. Nang ilipat ko ang paningin ko sa kanila ay agad 'kong nakagat ang aking labi lalo na at habang inuusisa nina Tita Charlotte si Ares ay nasa akin ang paningin niya."Ayos lang Mom, uuwi na dapat kami ni Vera but she insisted mas maganda raw na matingnan muna ako ng doktor," pahayag ni Ares kaya agad na tumulay ang mga mata ni Tita at Tito kaya lumipat sa akin ang mga paningin nila."Ikaw Verania, are you also alright?" tanong agad ni Tita saka pinagmasdan ang katawan ko.
Verania's Point of View"Nasa loob busy 'yon lagi sa pagpa-piano, In-enroll kasi ni Mommy sa piano class kaya 'yon na-enjoy masyado," paliwanag niya at parang bata akong napatango.Kasalukuyan kaming kumakain nang biglaang dumating si Congressman. Nakaramdam naman ako ng kaba, ewan ko ba, ang dating kasi ni Congressman Donatelli nakaka-intimidate na ewan. Hindi ko alam kung ako lang ang nakararamdam nito sa amin.
Verania's Point of View Isang maaliwalas na araw na naman ang kinakaharap ko ngayon. Naiwan muli kami ni Ares kasama ang mga kasambahay sa bahay nila kaya naman medyo nabo-boring-an ako. Wala kasi akong magawa rito. "Ares!" malakas na tawag ko sa kanya. Kasalukuyan kami ngayong nasa loob ng office and study room sa bahay nila. Ngayon ko lang ito napasukan, ilang buwan na ako sa kanila pero ngayon pa lamang ako nakapasok dito. Parang restricted area naman kasi, makakapasok lang ako kapag may permit, tulad ngayon nakapasok lang ako dahil in-allow ako ni Ares sa loob. "May comics ba rito? O kaya mga joke book gano'n?" curious na tanong ko at pinagmasdan ang bawat bookshelves na dinadaanan ko. Nakaarko
Verania's Point of View "Bakit, ako na ba ang gusto mo?" biglaang tanong niya na bahagyang nagpatikom sa aking labi at agad na bumaling sa kanya para saglit na makipagpalitan ng tingin sa kanya. "Yabang mo, p're," bulong ko at humalakhak pero nagseryoso ang mukha niya. Tss
Verania's Point of View Kasalukuyan pa rin akong nakahiga sa aking kama at hindi pa rin nagagalaw mula sa posisyon ko kanina na yakap ni Ares. Tila estatwa akong nanatili roon at pinanonood lamang si Ares sa gilid ko na nag-iinat bago siya bumangon nang tuluyan. Habang nakapako ang paningin ko kay Ares ay kusa itong natanggal nang marinig ko ang pagbukas ng aking pintuan. Mabilis na lumipad patungo roon ang mga mata ko at iniluwa ng pinto si Olivia. Bilog na bilog ang mga mata niya nang makita ang nilalaman ng kwarto ko. Nanatili lamang siyang nakatayo, and as for me, mas lalong hindi ako natinag mula sa aking kinahihigaan. Damn it Ares, bakit kasi tinabihan mo 'ko? Panigurado issue na naman 'to. Hiyang-hiya ako kaya naman halos magtago na ako sa ila
Third Person's Point of View Dumating na nga ang panahon at ang oras ng pag-alis ni Ares. He was accompanied by his grandfather Thaddeus Montero. Gaya nga ng naisip ni Verania ng mga panahon na kumbinsihin niya siya Ares ay hindi siya sumama. Ares texted her that he'll wait at the airport for her before he finally leave pero, hindi na naisip ni Verania ang pumunta. She know that she'll ruin everything again, once she goes to him. Kaya naman sa halip na dumiretso nga sa airport, sa bar ni Olivia siya nagtungo, tanghaling tapat 'yon kaya naman walang mga tao sa loob, tanging si Verania lamang at syempre si Olivia na siyang taga-bigay ng inumin sa dalaga. "Hindi ko iniisip na mas pipiliin mong uminom kaysa ihatid si Kuya," pahayag ni Olivia kay Verania na nilalaro ang yelo sa kanyang inumin. She's drinking non-alcoholic drinks kaya naman malakas ang loob niyang dire-diretsuhin ang paglagok sa bawat baso. "Joke ba 'yan?" nakataas ang kilay ni Verania nang tanungin iyon. Napahalakh
Verania's Point of View Isang buwan na rin ang nakalipas mula noong mahuli ang may sala sa pagkakapahamak sa buhay nina Tito Stan at Ares. Hindi ko na rin gaanong napansin ang mabilis na pagtalon ng mga buwan. Maging ang feelings ko nga ay hindi ko rin namalayan ang pagbabago.
Third Person’s Point of View"Glad you asked me that, First Lieutenant," maligayang saad ni Sid sabay baling sa katabing si Gustavo."Pwede bang ako na ang babaril ng isa sa kanila?" paalam ni Sid na may malapad na ngiti, ngumiwi naman si Gustavo sa tanong ni Sid."Sino sa kanila? Si Ares ba?" tamad ang tono na tanong ng Congressman."Oo sana, kung pwede.""Go ahead, bago pa magbago ang isipan ko," tamad na responde ni Gustavo at binaba ang baril niya.Samantalang si Sid naman ay mahigpit na hinawakan ang baril saka kinasa iyon. Dahan-dahan niyang inangat ang braso at tinutok ang baril kay Ares na nagpagulantang kay Verania.
Third Person's Point of View"Napakarami niyo naman!" reklamo ni Gabriella dahil marami-rami na ang naigapos at napabagsak niyang kalaban nila."Miss Gab, hindi pa rin po namin makita si First Lieutenant, Sir Ares at ganoon na rin si Greg," pahayag ni Tristan nang malapitan niya si Gab na kasalukuyang nag-iinat."Hanapin niyong mabuti, alam kong malaki ang lugar na 'to at maraming pasikot-sikot pero mahahanap niyo rin sila, bilisan niyo lang, nakakapagod umiwas sa mga pananakit ng mga kalaban dito!" reklamo ng dalaga at mabilis na sumaludo si Tristan at sinunod na nga ang sinabi ni Gab, ipinamalita niya sa mga kasamahan niya ang utos ng dalaga nang mas mapabilis sila."Second Lieutenant," pagtawag ni Josefa, isa sa mga kagrupo nina Verania kay Gabriella na agad
Third Person's Point of View"Pinapakawalan ka," maikling tugon nito kaya sarkastikong napahalakhak naman si Verania sa kanya."Nagbibiro ka ba?" inis na tanong ni Verania na hindi pa rin nawawala ang pagiging sarkastiko."Nagbibiro ako kung sinabi kong pinapakawalan kita tapos hinih
Third Person's Point of View"Boss, may nakahanap sa atin!" malakas na sigaw ng isang lalaki kay Gustavo kaya biglang lumiwanag ang mukha ni Verania, dahil panigurado kung sino man ito, magagawa nitong mailigtas si Ares."At paano naman kaya nila tayo nahanap? Tayo lang naman na narito ang nakakaalam ng lugar na 'to!" nakahawak sa batok na wika ni Gustavo at muling binalingan ng mga mata ang lalaking nagsabi ng kalagayan sa labas."Make distraction, harangan niyo muna kung sino man sila!" sigaw pa ni Gustavo at mabilis na nawala sa paningin ang lalaking kanina lamang ay narito."Huwag na huwag niyong hahayaan na makapunta sila rito!" dagdag pa niya kaya ang ibang kanina lamang na nasa loob ay mabilis na nagsilabasan sa loob ng kwarto kung saan sila naroon, para
Third Person’s Point of View Tumango ito sa kanya sinabi na nagpakampante sa puso ni Ares kaya marahan siyang lumapit sa kanila at sinubukang pakinggan ang kanilang pinag-uusapan, sapagkat sa mata ng batang si Ares, mukhang may kakaiba roon at gaya ng bagay na tuwang-tuwa siyang gawin, inilabas niya ang maliit na notebook mula sa bulsa at isang recording pen."Anong ginagawa mo?" bulong na tanong ni Tirso subalit, sa halip na sagutin ay binigyan niya lamang ang kaibigan ng napakasamang titig.Pinatalas ang tenga at siya na nga ay seryosong nakinig sa usapan. Hindi niya man maintindihan sa kaloob-looban niya, hindi niya maikakaila na ang ganitong usapan ang gustong gusto niya sapagkat maraming bagay ang lumalabas.Isa pa pangarap ng bata niyang damdamin ay
Third Person's Point of View"Bakit niyo ba ito ginagawa?" ramdam sa tinig ni Vera ang kaba nang itanong niya 'yon sa nakangising si Gustavo.Isa-isa namang nagsipasok ang iba pang tauhan ng mga kalaban sa loob ng kwarto na mas lalong nagpalakas sa kalabog sa dibdib ni Vera.Hindi na niya alam kung anong bagay ang maaaring gawin sa kanila."Bakit?" nanghihinang katanungan pa ni Vera."Kanina ko pa talaga nais i-kwento sa 'yo ang lahat ng kadahilanan, hinintay ko lang dumating ang mga sorpresa ko sa 'yo," pahayag ni Gustavo at nanatiling kabado si Verania."Dahil mukhang interesadong-interesado ka, inaasahan ko ang masigasig mong pakikinig sa bawat detalye ng a
Verania’s Point of ViewPansin ko rin ang mga mata ni Cristoforo na kanina pa ako pinagmamasdan, para niyang kinakaawaan ang kalagayan ko ngayon. Binalewala ko na lamang ang bagay na 'yon at hinintay sumagot si Gustavo na kanyang ama."Ah, huwag kang mag-alala, hindi siya kasama rito," may ngising sagot niya kaya kahit papaano ay nakaramdam ako ng pagkalma sa aking kaloob-looban."And I want to tell you something..." napatigil si Gustavo sa pagsasalita para balingan si Cristoforo na nasa akin pa rin ang pares ng mga mata."Ano? Ano ang sasabihin mo?" usisa ko na hindi pinuputol ang pakikipagtitigan kay Cristoforo."Cristoforo is the gunner of Ares' car. Cris told me you saw his eyes that night."