Verania's Point of View
Kasalukuyan pa rin akong nakahiga sa aking kama at hindi pa rin nagagalaw mula sa posisyon ko kanina na yakap ni Ares. Tila estatwa akong nanatili roon at pinanonood lamang si Ares sa gilid ko na nag-iinat bago siya bumangon nang tuluyan.
Habang nakapako ang paningin ko kay Ares ay kusa itong natanggal nang marinig ko ang pagbukas ng aking pintuan.
Mabilis na lumipad patungo roon ang mga mata ko at iniluwa ng pinto si Olivia. Bilog na bilog ang mga mata niya nang makita ang nilalaman ng kwarto ko.
Nanatili lamang siyang nakatayo, and as for me, mas lalong hindi ako natinag mula sa aking kinahihigaan. Damn it Ares, bakit kasi tinabihan mo 'ko? Panigurado issue na naman 'to.
Hiyang-hiya ako kaya naman halos magtago na ako sa ila
Verania's Point of View Bakit kaya ganito ano? Wala naman akong ginawang masama sa kanya, actually hindi ko kasalanan ang break up nila ni Ares pero bakit pakiramdam ko ako pa rin ang may kasalanan? Bakit nagi-guilty ako, kahit wala akong bagay na ginawang makakasakit sa kanya? "Eh, bakit hindi mo balikan?" humina ang boses ni Olivia nang itanong niya 'yon.
Verania's Point of View Wala na si Clara rito pero ganoon pa man, hindi ko malaman kung bakit hindi pa rin ako mapakali. But for sure isa sa dahilan ng pagiging ganito ko ay ang pagpayag ko sa nais ni Clara. Actually, I don't wanna help her out dahil malamang sa malamang magagalit na naman sa akin si Ares. Sanay naman akong naiinis siya sa akin pero kung mangyari man n
Verania’s Point of ViewKasalukuyan kaming nasa kalsada nang muli akong magsalita. "Bakit ayaw mong marinig ang mga sagot ko?" "I know what they are. Puro indirect rejections," seryosong tugon niya at umarko ang kilay ko. "Then that must be a sign na itigil mo na ang nararamdaman mo sa akin." "Joke ba 'yan?" seryoso pa rin na tanong niya. "Nope. Did it sound like it was a joke?" I asked him while my eyes were focused on the road. "Para namang madaling iwasan ang pagmamahal," saad niya kaya saglit ko siyang sinulyapan. Sabagay, pero kung susubukan niya naman sa tingin ko kakayanin niya. Fresh pa naman ang feelings niya sa akin, I know once he finds someone better he'll immediately forget about me. "Ano nga pala ang plano mo sa kasal?" bigla namang bukas niya sa isang panibagong topic na muling nagpatahimik sa akin. Ilang minuto ang nagdaan bago ako naka-isip ng aking isasagot. "I d
Verania's Point of View Ilang araw na ang lumipas mula nang pumayag si Ares na susubukan niyang muli si Clara and guess what, he picked this date to visit Clara to their house. Ayon kasi kay Ares, hindi ko alam kung saan niya nakuha ang source niya ng information pero ayon sa kanya hindi papasok si Clara ngayon sa trabaho kaya ito ang kinuha niyang time. Kasalukuyan akong nakasandal ngayon sa pintuan ng flower shop na dinaanan namin ni Ares para makabili siya ng bulaklak. "Anong bulaklak sa tingin mo ang pinakamaganda?" tanong ni Ares na kasalukuyang namimili. Umikot ang mga mata ko sa pwestong pinagpipilian niya na nasa mismong tabi ko. "Bulaklak ba ang sinabi mo?" pag-uulit ko at tumango siya sak
Verania's Point of View Matapos ang maikli naming usapan ay sumunod na ako kay Alder na dumiretso na sa dining table nina Clara para nga makapag-lunch na kami. Pinaghanda kami ng mga kasambahay at nagsimulang kaming lantakan ang nasa mesa. Kasalukuyan akong kumakain nang kausapin ako ni Alder.
Gabriella's Point of View "Hi!" masiglang bati ko pagkaupo ko sa mismong harapan ng bartender. "Cocktail drink pare," nakangising saad ko pa habang inaayos ang suot kong beret. "Noted Ma'am!" Habang hinihintay ko ang aking order pinaikot ko na ang aking paningin sa parte ng bar na natatanaw ko. "This seat is a good choice," I whispered to myself as my eyes continues to wander around the place. Narito ako para magmanman sa paligid. Ito ang lugar na ini-utos sa akin ni Kapitan Victorino. Nais niyang hanapin ko rito si Armando del Prado, ang isa pa sa mga taong nakalaban ni Mayor Stanley sa pagka-Mayor noong huling eleksyon. Maaari kasing kasapi rin
Gabriella's Point of View "You barely know me, Cristoforo." "So what, dahilan na ba 'yon para hayaan kitang mapahamak?" Naitikom ko ang labi ko matapos niyang sabihin 'yon sa akin. Ito na ba ang sign na siya'y para sa akin? Joke.
Verania's Point of ViewBukas na ang sinabi ni Sandra sa akin na vacant day ni Alder sa trabaho kaya naman binalak ko nang makipagkita ngayon sa kanya.The time's a bit late, it's already 12 midnight, pero mas magandang ito ang oras sa pag-uusap namin. Tahimik na, wala pang sagabal almost everyone around here is asleep.Ang pinili kong lokasyon ay ang parke na hindi kalayuan sa pamamahay nina Ares. Pinili ko rin na hindi ganoon kalayo para hindi na ako magdala ng sasakyan, wala kasi akong binalak sabihan na aalis ako.Wala sina Tito Stan at Tita Charlotte sa bahay, si Olivia wala rin tanging si Ares lamang ang naroon pero alam kong safe siya dahil naroon naman si Gabriella at ang iba pa para maprotektahan siya.
Third Person's Point of View Dumating na nga ang panahon at ang oras ng pag-alis ni Ares. He was accompanied by his grandfather Thaddeus Montero. Gaya nga ng naisip ni Verania ng mga panahon na kumbinsihin niya siya Ares ay hindi siya sumama. Ares texted her that he'll wait at the airport for her before he finally leave pero, hindi na naisip ni Verania ang pumunta. She know that she'll ruin everything again, once she goes to him. Kaya naman sa halip na dumiretso nga sa airport, sa bar ni Olivia siya nagtungo, tanghaling tapat 'yon kaya naman walang mga tao sa loob, tanging si Verania lamang at syempre si Olivia na siyang taga-bigay ng inumin sa dalaga. "Hindi ko iniisip na mas pipiliin mong uminom kaysa ihatid si Kuya," pahayag ni Olivia kay Verania na nilalaro ang yelo sa kanyang inumin. She's drinking non-alcoholic drinks kaya naman malakas ang loob niyang dire-diretsuhin ang paglagok sa bawat baso. "Joke ba 'yan?" nakataas ang kilay ni Verania nang tanungin iyon. Napahalakh
Verania's Point of View Isang buwan na rin ang nakalipas mula noong mahuli ang may sala sa pagkakapahamak sa buhay nina Tito Stan at Ares. Hindi ko na rin gaanong napansin ang mabilis na pagtalon ng mga buwan. Maging ang feelings ko nga ay hindi ko rin namalayan ang pagbabago.
Third Person’s Point of View"Glad you asked me that, First Lieutenant," maligayang saad ni Sid sabay baling sa katabing si Gustavo."Pwede bang ako na ang babaril ng isa sa kanila?" paalam ni Sid na may malapad na ngiti, ngumiwi naman si Gustavo sa tanong ni Sid."Sino sa kanila? Si Ares ba?" tamad ang tono na tanong ng Congressman."Oo sana, kung pwede.""Go ahead, bago pa magbago ang isipan ko," tamad na responde ni Gustavo at binaba ang baril niya.Samantalang si Sid naman ay mahigpit na hinawakan ang baril saka kinasa iyon. Dahan-dahan niyang inangat ang braso at tinutok ang baril kay Ares na nagpagulantang kay Verania.
Third Person's Point of View"Napakarami niyo naman!" reklamo ni Gabriella dahil marami-rami na ang naigapos at napabagsak niyang kalaban nila."Miss Gab, hindi pa rin po namin makita si First Lieutenant, Sir Ares at ganoon na rin si Greg," pahayag ni Tristan nang malapitan niya si Gab na kasalukuyang nag-iinat."Hanapin niyong mabuti, alam kong malaki ang lugar na 'to at maraming pasikot-sikot pero mahahanap niyo rin sila, bilisan niyo lang, nakakapagod umiwas sa mga pananakit ng mga kalaban dito!" reklamo ng dalaga at mabilis na sumaludo si Tristan at sinunod na nga ang sinabi ni Gab, ipinamalita niya sa mga kasamahan niya ang utos ng dalaga nang mas mapabilis sila."Second Lieutenant," pagtawag ni Josefa, isa sa mga kagrupo nina Verania kay Gabriella na agad
Third Person's Point of View"Pinapakawalan ka," maikling tugon nito kaya sarkastikong napahalakhak naman si Verania sa kanya."Nagbibiro ka ba?" inis na tanong ni Verania na hindi pa rin nawawala ang pagiging sarkastiko."Nagbibiro ako kung sinabi kong pinapakawalan kita tapos hinih
Third Person's Point of View"Boss, may nakahanap sa atin!" malakas na sigaw ng isang lalaki kay Gustavo kaya biglang lumiwanag ang mukha ni Verania, dahil panigurado kung sino man ito, magagawa nitong mailigtas si Ares."At paano naman kaya nila tayo nahanap? Tayo lang naman na narito ang nakakaalam ng lugar na 'to!" nakahawak sa batok na wika ni Gustavo at muling binalingan ng mga mata ang lalaking nagsabi ng kalagayan sa labas."Make distraction, harangan niyo muna kung sino man sila!" sigaw pa ni Gustavo at mabilis na nawala sa paningin ang lalaking kanina lamang ay narito."Huwag na huwag niyong hahayaan na makapunta sila rito!" dagdag pa niya kaya ang ibang kanina lamang na nasa loob ay mabilis na nagsilabasan sa loob ng kwarto kung saan sila naroon, para
Third Person’s Point of View Tumango ito sa kanya sinabi na nagpakampante sa puso ni Ares kaya marahan siyang lumapit sa kanila at sinubukang pakinggan ang kanilang pinag-uusapan, sapagkat sa mata ng batang si Ares, mukhang may kakaiba roon at gaya ng bagay na tuwang-tuwa siyang gawin, inilabas niya ang maliit na notebook mula sa bulsa at isang recording pen."Anong ginagawa mo?" bulong na tanong ni Tirso subalit, sa halip na sagutin ay binigyan niya lamang ang kaibigan ng napakasamang titig.Pinatalas ang tenga at siya na nga ay seryosong nakinig sa usapan. Hindi niya man maintindihan sa kaloob-looban niya, hindi niya maikakaila na ang ganitong usapan ang gustong gusto niya sapagkat maraming bagay ang lumalabas.Isa pa pangarap ng bata niyang damdamin ay
Third Person's Point of View"Bakit niyo ba ito ginagawa?" ramdam sa tinig ni Vera ang kaba nang itanong niya 'yon sa nakangising si Gustavo.Isa-isa namang nagsipasok ang iba pang tauhan ng mga kalaban sa loob ng kwarto na mas lalong nagpalakas sa kalabog sa dibdib ni Vera.Hindi na niya alam kung anong bagay ang maaaring gawin sa kanila."Bakit?" nanghihinang katanungan pa ni Vera."Kanina ko pa talaga nais i-kwento sa 'yo ang lahat ng kadahilanan, hinintay ko lang dumating ang mga sorpresa ko sa 'yo," pahayag ni Gustavo at nanatiling kabado si Verania."Dahil mukhang interesadong-interesado ka, inaasahan ko ang masigasig mong pakikinig sa bawat detalye ng a
Verania’s Point of ViewPansin ko rin ang mga mata ni Cristoforo na kanina pa ako pinagmamasdan, para niyang kinakaawaan ang kalagayan ko ngayon. Binalewala ko na lamang ang bagay na 'yon at hinintay sumagot si Gustavo na kanyang ama."Ah, huwag kang mag-alala, hindi siya kasama rito," may ngising sagot niya kaya kahit papaano ay nakaramdam ako ng pagkalma sa aking kaloob-looban."And I want to tell you something..." napatigil si Gustavo sa pagsasalita para balingan si Cristoforo na nasa akin pa rin ang pares ng mga mata."Ano? Ano ang sasabihin mo?" usisa ko na hindi pinuputol ang pakikipagtitigan kay Cristoforo."Cristoforo is the gunner of Ares' car. Cris told me you saw his eyes that night."