Valerie woke up in the morning with a heavy heart. Hindi niya alam kung anong oras siya nakatulog kagabi dahil ang huli niyang maalala ay umiyak lang siya ng umiyak habang nakadapa sa kama. Hindi nga niya nagawa pang makapagpalit ng damit dahil diretso na siyang sumalampak sa higaan. Mabigat ang loob niya at parang wala siyang ganang pumasok sa trabaho. Pero kailangan niyang bumangon at nang makaalis na rin siya sa pamamahay ni Lester. Bumalikwas siya sa higaan at kinuha ang tuwalya saka pumasok ng banyo. Habang sinasabon niya ang kanyang katawan, ay bigla na namang sumagi sa isipan niya ang nangyari kagabi. Masamang-masama talaga ang loob niya sa lalaki, dahil hindi niya akalaing pagsabihan siya nitong desperada. Muli na namang nangilid ang mga luha sa kanyang mga mata. Napaka emosyonal na talaga niya. Bakit nga ba labis siyang nasasaktan sa pagtatalo nilang dalawa ni Lester? Pagkatapos niyang maligo ay nagmamadali siyang nagbihis dahil ayaw niyang maabutan siya ng lalaki. Ayaw niy
Nagmamadali si Valerie na sumakay ng kotse papuntang Loyola Heights. Halos sabihin na niya sa driver na bilisan ang pagpapatakbo ng sasakyan para makarating kaagad siya sa mansyon ni Lester. Hindi niya alam kung bakit siya nag-alala rito gayong masama naman ang kanyang loob. Usal niya sa sarili sana hindi siya abutin ng traffic sa daan at nang makasapit kaagad siya sa bahay ng lalaki.Pagkatapos ng dalawampung minuto ay nakarating na rin siya sa Loyola. Agad siyang bumaba ng taxi at tinungo ang malaking gate ng mansyon. Binuksan siya ni Aling Martha at bakas na bakas sa mukha nito ang labis na pag-alala. "Ma'am good evening po. Buti at dumating na po kayo ma'am", magalang na bati ng mayordoma."Magandang gabi din po manang. Nasaan ho si Lester?", tanong niya."Nasa kwarto pa rin po ma'am. Kahi ano pong tawag namin hindi po sumasagot eh. Hindi rin namin mahanap ang master key", nanginginig na sabi ng katulong.Nagmamadaling umakyat si Valerie sa ikalawang palapag at binaybay nito ang
ATTENTION!!! THIS CHAPTER CONTAINS MATURE CONTENT. PLEASE READ AT YOUR OWN RISK. Biglang nagising si Valerie dahil naririnig niyang parang nagsasalita si Lester. Bumangon siya mula sa kama na kanyang hinihigaan. Naalala niya na dito pala siya natulog sa karugtong na silid ng kwarto ng binata. Nais niyang maging komportable ito sa pagtulog kaya nagpalit muna sila ng higaan. Pinihit niya ang doorknob at pumasok sa kwarto. Nilapitan niya ang natutulog na lalaki at sinalat niya ang noo nito. Hindi naman ito mainit ngunit bakit narinig niyang parang nagdidileryo ito. Sa isip niya baka naalimpungatan lang siya. Kaya nang matiyak niyang okay naman ang binata ay tumalikod na siya at pabalik na sa karugtong na silid. Ngunit, biglang hinawakan ni Lester ang kamay niya. Hinila siya nito kaya napaupo siyang bigla sa kama. "Lerie, please...h'wag mo akong iwan!!!", halos pabulong na sabi nito. Tiningnan niya ang lalaki sa pag-aakalang natutulog pa rin ito at baka nananaginip lang. Ngunit nagula
Hindi maiwasan ni Valerie ang mapangiti habang ang mga mata niya ay nakatutok sa computer na nasa kanyang teller desk. Wala naman dito ang isip niya, kundi kay Lester. Hindi kasi mawaglit sa kanyang gunita ang mga intimate moments nila kagabi. Magkatabi silang natulog sa kama at magkayakap habang pareho silang hubo't hubad. "Hoy, ba't pangiti-ngiti ka dyan!", puna ni Faye na kanina pa pala nakatingin sa kanya."Ang saya-saya mo yata mare!!! Parang may ibig sabihin 'yang pangiti-ngiti mong yan mars ha!""Sssh. H'wag kang maingay dyan at nasa trabaho tayo", saway niya sa kanyang kaibigan."Uhm, parang may naaamoy ako!!!", pabulong na sabi ni Faye, sabay sundot nito sa kanyang tagiliran, at saka humahagikgik ito. Kaya tuloy pinagtitinginan sila ng mga kasamahan nila sa trabaho. Pinandilatan niya ang kanyang kaibigan dahil sa panunukso nito. Buti na lang at tumigil na rin ito at kung hindi baka makikiusyoso na rin ang iba. Ayaw pa naman niyang magkwento tungkol sa mga personal na bagay.
Hindi alam ni Ivan kung bakit hindi pa rin niya makalimutan si Valerie kahit tatlong taon na ang nakalipas mula noong sila ay maghiwalay. At kahit alam niya na may asawa na ito ngunit, patuloy pa rin niya itong iniisip. Hindi na rin siya masaya kay Amber dahil unang-una hindi naman talaga niya ito mahal. Natukso lang siya dahil sa napakagaling ito sa kama. At dahil aggressive naman siya, kaya tuluyan siyang nagpatianod sa makamundong hangarin ng kanyang katawan. Pero nitong mga nakaraang araw ay bigla na lang niyang naramdaman na parang ayaw na niya. Lalo na noong makita niya itong may kasamang ibang lalaki sa bar. Hindi naman siya nagseselos dahil kilala naman niya kung anong klaseng babae si Amber. Hindi rin naman ito nakokuntento lang sa iisang lalaki. Kaya naisip niya, iilan na lang siguro ngayon ang loyal at faithful sa mga partner nila. Speaking of faithfulness, si Valerie agad ang sumagi sa kanyang isipan. "Love, ba't di ka pa natutulog? Gusto mo pa ba?", wika ni Amber at yuma
Kasalukuyang nasa loob ng fitting room si Valerie habang isinusukat ang damit na isusuot niya sa Thanksgiving Party ni Lester mamayang alas syete ng gabi matapos itong mahirang na CEO sa shoe factory na pag-aari ng kanilang pamilya. Ito rin naman kasi ang nakasaad sa Last Will and Testament ng namayapang ama nito. At dahil sa nakapag-asawa na ito sa edad na tatlumpu ay ipagkakatiwala na rito ang buong pamamahala ng pabrika. Medyo kinakabahan nga ang dalaga dahil alam niyang maraming dadalo sa party. Unang-una ay ang mga empleyado, mga kinikilalang negosyante at mga mayayamang kaibigan ng pamilyang Montefalcon. Tiyak din niyang pupunta doon si Scarlet at lahat ng mga alipores ni Madam Elena. Kaya kailangan niyang magiging presentable dahil sa pagkakaalam ng lahat siya ang asawa ng CEO ng pinakamalaking shoe factory ng bansa. Isang purple na V-neck sleeveless polyester lace up maxi dress ang kanyang napili dahil sa tingin niya nababagay ito sa kanya. Hindi niya alam na hindi pala niya
"Mars, okay ka lang ba?. ba't tahimik ka dyan?", tanong ni Faye, matapos silang kumain."Wala lang mars, naisip ko lang, ganito pala talaga ng buhay ng mga mayayaman noh? Malayong-malayo sa buhay ko noon. Dati wala namang nakikialam sa akin kahit ano pa ang gagawin ko. At hindi ako sinusuyod ng tingin ng mga tao. Ngunit ngayon ang hirap pala talaga mars, laging de-numero ang mga kilos at hakbang mo", aniya."Tama ka mars, pero nandito na 'yan panindigan mo na lang", payo ng kanyang kaibigan."Uhm, mars, tingnan mo, ang bruhang si Scarlet parang tuko naman kung makakapit kay Lester. Puntahan mo nga at ipakita mong ikaw ang asawa".Tiningnan lang niya ang kanyang kaibigan. Even if she wanted it to, but she doesn't want Lester to misinterpret her at baka sabihin pa nitong sumosobra na siya. Alam din naman niya kung saan siya lulugar. "Mars, alam ko naman ang iniisip mo. Pero sa pagkakaalam naman kasi ng lahat ikaw ang asawa eh, kaya go na!""Hi, Valerie, Faye! Okay lang ba kayo dito? Co
Kumaripas ng takbo si Scarlet mula sa party venue at mabilis na sumakay sa kanyang kotse. Masyado siyang napahiya dahil akala niya kakampihan siya ni Lester. Ano pa't nais pa nitong humingi siya ng tawad kay Valerie? Over her dead body! Hindi niya ugali ang nagso-sorry. "Hindi kita aatrasan Valerie! Hinding-hindi ako papayag na matatalo ako ng isang katulad mo lang!!!', galit na wika niya sa kanyang sarili. Ngayon lang niya na realize na mahal pala talaga niya si Lester, kung kailan may asawa na ito. Bukod sa kadahilanang kailangan niya ang lalaki para maisalba niya ang kanilang palubog na negosyo, hindi niya maaatim na tuluyang mawala ito sa kanya kaya babawiin niya ito kahit sa ano pang kaparaanan. Ngunit paano niya gagawin ang pagbawi niya rito gayong sa tingin niya mahal na nito ang kanyang asawa? Kailangang makahanap siya ng paraan para muling mapasakanya si Lester. At wala siyang ibang maisip na makakatulong sa kanya kundi ang ina nito. Alam niyang botong-boto pa rin si Madam
THE FINALE Dumating na rin sa wakas ang araw na pinakahihintay nilang dalawa ni Lester---ang araw ng kanilang pag-iisang dibdib. Alas kwatro pa lang ng umaga ay nagising na siya, at kahit gustuhin man niyanag matulog ulit, ayaw na talaga niyang dalawin ng antok. Inaamin niyang excited na talaga siyang humarap sa altar at mangako ng habang-buhay na pagmamahal sa lalaking pangarap niyang makasama habang buhay. Isang totoong kasalan na ang magaganap kaya hindi na niya masasabing magiging bride lang siya, ngunit hindi magiging asawa. Kasalukuyan silang nag-stay muna sa hotel kasama ng kanyang pamilya at iba pang kamag-anak na dumating kahapon mula sa iba't ibang probinsya. Ipinag-booked niya ng room ang mga ito dahil hindi naman magkasya sa bahay nila kung doon niya patutulugin. Nasa ibang room ang kanyang mga magulang at ang kasama lang niya sa kwarto ay si Faye. Sa kabilang silid naman nag-stay ang kanyang mga bridesmaids kasama na rito ang kanyang mga kapatid. Kinuha niyang maid of h
Magkahalong saya at excitement ang nararamdaman ni Valerie habang hinihintay niya ang araw ng kanilang kasal ni Lester. Kung pwede nga lang niya hilahin ang mga araw upang dumating na kaagad ang kanilang pag-iisang dibdib.Bagama't naghire sila ng wedding coordinator ngunit nagiging abala pa rin sila dahil nais ng lalaki na magiging enggrande ang kanilang kasal. Kahit ayaw naman niya ng ganu'n pero mapilit naman ito dahil minsan lang daw itong mangyayari sa buhay nila. "Babe, tapos ka na ba at aalis na tayo!", wika ni Lester na naghihintay sa kanya sa labas ng kwarto. "Yes babe, malapit na!""Mars, ready ka na ba?", tanong niya kay Faye."Saglit lang mars ha, at parang may email ako. Wait lang at basahin ko muna", sagot nito. Ngunit, bigla niyang narinig ang pagtili nito na parang nanalo ng lotto."Mars!!! Seryoso ka ba?", sabi nito at sinugod siya ng yakap."Ang alin mars?" "Ito oh!", ipinakita sa kanya ni Faye ang email."Mars, sobrang touch naman ako nito. Isang milyon talaga?"
Pagkatapos ng pag-uusap nila ng kanyang ina ay parang nabunutan siya ng tinik sa puso. Akala niya hindi na darating ang panahong magkakasundo sila ng mommy niya. Worth it naman ang apat na araw niyang pagbabantay sa ospital dahil mabilis naman itong nakakarecover. Salitan silang dalawa ni Ivan sa pag-aalaga sa mommy nila kaya dahil dito'y mas lalong napalapit ang loob niya sa kanyang kapatid."Bro, tapos ka na ba sa daily rounds mo sa mga pasyente?", tanong niya rito nang makitang nakasuot ng uniporme ang kanyang kapatid."Oo bro, katatapos lang. Mamaya na naman ulit. Ang mommy?""Ayun, nakatulog kaya lumabas muna ako", sagot niya."Uhm, by the way bro, pinuntahan mo na ba si Valerie sa probinsya nila?", curios na tanong ni Ivan nang makaupo sila sa mahabang upuan sa labas ng private room ng kanyang ina. "Yes bro, na-meet ko na rin ang pamilya niya. At---inalok ko na siya ng kasal!", masayang sabi niya."That's great bro! I'm happy for the two of you. Please, mahalin at alagaan mo si
Hindi niya maiwasang ngumiti nang una niyang masilayan sa kanyang paggising ang mukha ng lalaking labis niyang minamahal. Mahimbing pa itong natutulog habang yakap-yakap siya nito. Tumingin siya saglit sa orasan at pasado alas dyes na pala ng umaga. Dahan-dahan niyang pinalis ang kamay nito na nakayapos sa kanya at maingat na bumangon. Kumuha siya ng tuwalya at nagtungo sa banyo upang magshower.Pagkaraan ng fifteen minutes, lumabas na siya at nakatapis lamang ng tuwalya. Sinulyapan niya ang lalaki at natutulog pa rin ito.Habang nagbibihis siya'y biglang tumunog ang cellphone nito kaya nagising ito at dali-daling kinuha ang cellphone na iniligay sa ibabaw ng bedside table."Yes bro---""What? Oh, God! Nasaan siya ngayon bro?", narinig niyang sabi nito. Biglang sumeryoso ang mukha ni Lester kaya nag-aalala siya kung sino ang kausap nito sa cellphone."Babe, ano 'yon?", tanong niya nang matapos na itong makipag-usap."Si Ivan. Nasa ospital daw si mommy. Bigla daw itong hinimatay kahapo
Pasado alas dyes na ng gabi ngunit nasa roof top pa rin sila ng SJ Mansion Hotel. Nakaupo silang dalawa ni Lester sa mahabang upuan habang nakatingin sa kalawakan. Maraming bituin sa langit na animo'y masayang nagkikislapan na parang sumasabay din sa kaligayahang lumulukob sa kanilang mga puso. Nakahilig siya sa balikat ng lalaki habang buong higpit nitong hawak-hawak ang kanyang mga kamay."Babe?", buong pagsuyong sambit ni Lester."Uhm, ano iyon?", mahina niyang sagot."Napansin ko lang kasi eh. Bakit 'di mo na suot ang kwintas?", tanong nito.Bigla siyang kinabahan sa tanong nito. Oo nga pala ang kwintas! Naiwala niya ito nu'ng pumunta sila ni Faye ng Isabela. Lumakas ang kabog sa kanyang dibdib dahil hindi niya alam kung ano ang isasagot niya. "Ah..eh..", nauutal niyang tugon."Hey, are you okay? Ba't parang kinakabahan ka?"Hindi pa rin siya makasagot. Iniisip niya na sabihin nalang ang totoo kay Lester. Hindi naman niya talaga sinadyang mawala ito. "Uhm,..ang totoo---kasi--Le
Hindi pa rin siya makapaniwalang kasama na niya ngayon ang lalaking tanging laman ng kanyang puso't isipan. Parang isang panaginip lang ang lahat, kaya kinukurot pa niya ang kanyang pisngi, dahil akala niya nanaginip lamang siya ngunit totoo talaga ang lahat. Hindi niya maipaliwanag ang saya na kanyang nararamdaman habang nakahilig siya sa balikat ni Lester. Nasa ganu'ng tagpo sila nang biglang bumukas ang pinto at tumambad mula doon ang nakangiti niyang mga magulang at kapatid, kasama na rin si Faye."Nay, tay, nandito po si Lester!", mangiyak-ngiyak na sambit niya.Lumapit ang mga ito sa kanila at naupo sa mahabang sopa. "Naku, anak kanina pa nandito 'yan at sinabi na niya ang lahat sa amin", wika ni Aling Melba."Ate, ang gwapo nga po pala ni Kuya Lester!", bulalas ni Aises."Kaya pala iyak ng iyak ka po ate, kasi ang gwapo pala nitong jowa mo. Parang artista!", dagdag na sabi nito saka bumungisngis ng tawa."Aises, ano ka ba! Nakakahiya sa kuya Lester mo!", saway ng kanyang ina.
Kahit anong pilit niyang maging masaya lagi pa ring may kulang sa buhay niya. Oo nga kasama niya ang kanyang pamilya at tanggap na ng mga ito ang kalagayan niya, ngunit hindi pa rin kumpleto ang kaligayahan niya. Sa kaibuturan ng kanyang puso'y may malaking kahungkagan at iisang tao lang ang tanging makapagpupuno nito---si Lester!"Anak, hindi ka ba maliligo? Tingnan mo ang mga kapatid mo oh! nag-eenjoy habang nagtatampisaw sa tubig na parang mga bata", nakangiting wika ng kanyang ina habang nakatingin ito kina Aises at Bela. "Dito na lamang po ako nay, masaya naman po ako habang tinitingnan ko sila.""Mars!!! Halika nga dito, magswimming tayo!", tawag sa kanya ni Faye, habang tuwang-tuwa ito sa pakikipaghabulan sa kanyang mga kapatid.Ngunit wala talaga siyang gana, matamlay ang kanyang pakiramdam. Paborito pa naman niyang maligo sa dagat. Naalala niya noong nasa elementarya pa lamang siya, umiiyak talaga siya kapag hindi siya nakakaligo sa dagat. Kaya lagi silang nagpi-picnic tuwin
Pangatlong araw na ni Lester sa France at nararamdaman na niya ang sobrang pagkabagot. Hindi kasi siya sanay nang walang ginagawa. Bigla niyang naisip ang pagbrika. Bagama't mapagkakatiwalaan naman ang kanyang assistant ngunit hindi pa rin niya maiwasang mag-alala sa kalagayan nito ngayong nasa ibang bansa siya. Upang hindi siya gaanong ma-bored sa hotel sumasama na lamang siya kay Zha zha sa mga modeling rehearsals nito. Kaya tuloy napagkamalan siyang boyfriend ng babae. "Les, okay ka lang ba?", tanong ni Zha zha sa kanya nang mag lunch-break ito. "Okay lang ako Zha, naisip ko lang ang pabrika" "So anong plano mo ngayon, uuwi ka na ba ng Pilipinas?" "Maybe next week Zha. Wala din naman kasi akong magawa dito eh!", matamlay niyang sabi. "O sya, kakain muna tayo Les, nagugutom na ako eh. Babalik pa kami mamayang ala una, kaya doon lang tayo sa malapit na restaurant kakain. Nasa tabi lang naman nitong building kaya lalakarin lang natin", sabi nito sabay hila sa kanyang kamay. "U
"Tay, nay, sorry po. Hindi ko po sinasadya eh!", tuluyan ng nalaglag ang kanyang mga luha. Hindi niya mapigilang umiyak lalo na't kaharap niya ang kanyang pamilya. "So anong ibig mong sabihing umalis 'yong lalaking nakabuntis sa iyo? Tinakasan niya ang kanyang responsibilidad?", galit na wika ng kanyang ama, habang nakakuyom ang mga palad nito. Ang kanyang ina't mga kapatid naman ay tahimik lang na nakikinig sa kanila. "Tay, hindi naman po kasi alam ni Lester na buntis ako eh! Tay, nay, sorry po patawarin niyo ako kung nagiging kahihiyan ako ng pamilya natin", tuluyan na siyang humahagulgol. Si Faye naman na katabi niya sa upuan ay patuloy lang sa pag-apuhap sa kanyang likod. "Mars, tama na, makakasama 'yan sa baby mo!", sabi nito. "Tay, nay, nagmahal lang naman po ako. Hindi ko naman naisip na mangyari ito. Naging kumplikado lang ang lahat. Wala pong kasalanan si Lester nay!!!" "Diyos ko namang bata ka!", wika ng kanyang ina at sinugod siya ng yakap. Mas lalo tuloy siyang napah