The next day, maaga kaming gumising upang gumayak na din. Dadalhin na namin pag-baba ang mga gamit namin. "Are you all done?" he asked me. "Yes," I said when I'm done packing my things. "Let's go na?" he asked. I nod as an answer. I just can't belive na natapos na ang 3 days na vacation namin but luckily sulit naman at worth it ang lahat. Bukas ay back to reality na ulit tayo. "Mamaya, puwede mo ba ako samahan mamili ng gamit?" I asked. "Of course, ako din mamimili na din kasi may pasok na nga pala tayo ngayon. Absent naman tayo," natatawang sambit ni Linderio. "Oo nga eh, masiyado naman natin na-sulit ang beach." natatawa kong sambit. "Yeah, atleast nakapag-unwind ka at ang mga kaibigan natin," he said. "Oo nga eh," I said. "Sana ikaw din," I added. "Oo naman," he said. "Mabuti naman kung ganoon," I said. "Let's go na, nag-text na si Caspian. Tayo na lang daw hinihintay nila," sambit niya. Tumango naman ako at dinala ko na ang bag na bitbit ko. Lumabas na kami ng kuwarto dala na
Gaya ng napagka-sunduan, dumaan muna kami sa mall na malapit sa Hirai Palace. "Is anything bothering you?" he broke the silence between us. "Wala naman, miss ko lang si Lolo Daddy. 3 days na akong hindi nakakadalaw sa kaniya." I lied. "Gusto mo bang dumalaw muna bago tayo umuwi mamaya?" he asked while his eyes are on the road. Papunta kami ngayon sa mall para bumili ng school supplies for 2nd semester. "Hindi na, bukas na lang 'pag-uwi na lang natin," I said. "Are you sure?" he asked. "Yes," I said. We remained silent again. "Sesend daw sa g***l mo ang mga pictures natin. E-edit daw muna ni Lazarus bago i-send sa'yo," he explained. "Sige, send ko na lang sa kaniya g***l account ko," I said. "Ang tahimik mo ata?" nagtatakang tanong ni Linderio. "Hindi ka pa ba sanay? Ganito naman talaga ako." natatawa kong sambit. Hindi ako puwedeng magpa-halata na naapektuhan ako sa pinag-uusapan nila ni Lazarus. Ayoko rin itanong kay Laz kung ano iyon kahit gulong-gulo ang isipan ko dahil doon. "Sa
Nang makapag-muni muni na ako ay pumasok na din ako sa kuwarto ko. It was 10 PM nang makatulog na ako. Hindi ko rin namalayan dahil nagising na lamang ako sa alarm na tumutunog sa aking cellphone. It was 5 AM. Kailangan daw kasi ay maaga kami dahil sa enrollment pa namin. Madali na lang din naman iyon dahil wala ng hihingin na papeles sa'yo clearance na lang. Wala naman daw akong babayaran. Bumangon na at pumunta ng closet ko upang kumuha ng damit na susuotin ko. Hindi muna ako mag-uuniform. Next week na lang siguro since enrollment week lang naman daw. Naligo na din ako. Ako na naman pala ang magluluto ng umagahan ko. Nang matapos akong gumayak ay may naamoy akong fried chicken kaya naman bumaba naman ako agad. Nakita ko naman si Mama na nagluluto. "Good morning 'Nak," masayang bati ni Mama. "Akala ko po mamaya pa po kayo uuwi. Good morning po," I kissed her on cheeks. "Oo sana kaso maagang dumating ang Tita Annalyn mo, kaya maaga din akong naka-uwi," she explained. "Ah si Tita
Mga ilang minuto lang ay nakarating na kami kila Tito Paul. "Oh Iha, ba't kayo nandito?" sambit ni Tito Paul ng makarating kami sa bahay nila. "Tito, 'yung kaklase ko po na kaibigan ni Annalise ay na-track nila kung nasaan si Annalise," sambit ko. Biglang naging seryoso ang mukha ni Tito. Naging pulis din siya before bago maging business man. "Ano nangyare?" he asked. Kinuha ko ang papel kung saan nakalagay kung ang lugar kung nasaan si Annalise. Umupo naman kami sa sala. Wala pa sina Tita Jori dahil nasa office ito. May tinawagan lang sandali si Tito Paul bago kami balikan. "Sige Chief salamat," he said to the phone. Tinawagan na pala ni Tito Paul ang pulis. "Papunta na dito ang mga pulis kasama ang marunong na tracker nila para malaman kung nandoon pa nga ba si Annalise. Paano nga pala 'to nakuha at na-trace ng kaklase mo," he asked. "Nag-hire daw po ng tracker ang magulang nila upang ma-trace kung nasaan nga po si Annalise and they found it via the message she sent to those 2 gi
"Ganda mo naman talaga," puri nila Keriza sa'kin. "Maganda din naman kayo oh," sambit ko. "Pero iba ang ganda mo Mare," Larisa said. Natawa na lang ako sa kanila. "Tama naman ako Linderio 'di ba?" Larisa said. "Yeah, she's right anyway." he said. "Huwag niyo na ako bolahin," natatawa kong sambit. "Gag'wapo naman pala," I said. Tinignan ko sila Linderio pero iba pa din ang ka-guwapuhan ni Linderio. Namumukod tangi. "Oh matunaw kaibigan ko," pang-aasar ni Caspian. "Siraulo," I said. Napa-iling na lang ako. Inaayusan na sila Ate Brenda kaya naman nagkukwentuhan muna kami nila Keriza. "Balita namin nahuli na si Annalise?" Zy said. "Oo, buti na lang din ay nahuli na siya," I said. "Malaking tulong talaga ang ginawa nila Maia, nahuli na agad siya," Lazarus said. We all agreed, we feel so great because Annalise had been caught by the police. "Hindi pa rin naman ako or kami magpa-kampante na magiging okay ang lahat, hindi natin alam ang takbo ng uta
"Bawal malungkot," he warned me. Natawa naman ako dahil doon. "Oo na, hindi na," I said. "Let's go," aya niya sa'kin. Naglakad na kami kung nasaan sila Mama, lahat ay nasa van na pala, ako na lang ang wala. "Mauuna na ako Mahal," I said. "Sure, ingat kayo. Aalis na din kami," he said. I nod. He kissed my forehead before he walks away at pumunta sa van nila. "Ang ganda ng pictures natin!" masayang sambit ni Ate Brenda ng makarating ako sa van namin. "Dapat lang," Kuya Ash said. "Oo kasi ang panget mo." here we go again. Bardagulan ng magkapatid. 2 vans ang sasakyan namin ang isa ay for oldies then pangalawa ay for us. "Hindi ba kayo napapagod magbardagulan Kuya?" Olivia said. "Ito kasing Ate Brenda niyo nababaliw na naman," he joked. "Eh 'di wow, sa BTS lang naman ako mababaliw," she said. "Tama 'yan Ate Brenda, basta akin pa din si Jungkook," Lenari said. "Oh pak appear!" nag-appear naman silang dalawa. Natawa na lang ako dahil
Narinig ko naman tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko naman ang phone ko. It was an email from Lazarus. Ngayon palang niya na-send mga picture ko at namin ni Linderio.It was a nice picture indeed kaya naman sinave ko lahat iyon at nai-isipan ko naman i-post iyon sa ig ko.Nilagyan na din pala ng filters ni Lazarus ang mga pictures. All of it was so perfect. 'Yung isa naka-wallpaper na sa'kin at lock-screen ko ay 'yung sa'min ni Linderio.Shinee__: Ily.Lar.A : sana hindi na lang nag-scroll.Zyzy:sana hindi na lang nag-scroll. (2)Ker.Lz : Napakasakit sa mata naman.G.Hermosa: OMG! Ang cute niyong dalawa! <3Sumabog na naman ang notif ko dahil na naman sa kanila. Pinatay ko na lang dahil puro lang naman asaran ang gagawin nila sa post ko. Trip lang talaga nila kami asarin. Kahit saan ako mag-post nandoon din sila. Hindi ko kung naka-track ba ako sa kanila o sadiyan nagkakataon l
Nang matapos ang rides niya ay sinundo namin siya sa exit ng rides na sinakyan niya. "Nag-enjoy ka?" I asked. "Opo Ate!" she giggled. Ramdam mo talaga ang saya sa muka niya."Kain muna tayo bago ka mag-rides ulit." I said. Tumango naman ito halata naman nagutom siya eh nakaka-2 rides palang naman siya. Mamaya sa bahay ay bagsak ito. Napagkasunduan kasi na doon na lang ulit kami sa mansiyon mag-stay para bukas ay sabay-sabay ng pupunta doon. May after party pa pala. Jusko!Kumain muna kami sa food court nila. Hindi din kami nananghalian pa kaya alam kong gutom talaga si Cindy. Nang maka-order na si Linderio ng pagkain ay bumalik na siya dala ang mga ito.Nagsimula na kaming kumain, inassist ko lang muna si Cindy bago ako kumain. "Cindy, dahan-dahan!" I said. Pa'no ba naman punong-puno na ang bibig niya ng pagkain. Buti pinagdala din siya ng damit ni Mama. Mamaya bago kami umuwi ay papalitan ko siya ng damit. At lilipat siya sa passenger seat para matu
Hello! I didn’t expect that I had already finished my first baby. It was a long ride to be with. But I’m thankful that I finished this story of mine. I doubt myself in the first place if I could finish this story but look…I made it with the help of my Mother and also my friends and co-writers. Hindi ko ‘to matatapos kung hindi dahil sa tulong ng mga taong nakapaligid sa akin. Always thinks and look for the brighter side; don’t look down on the darkest side. Think positive always. ^^ Thank you for supporting me from the very start, mahal ko kayo palagi. ^^Thank you for loving Rachel and Linderio from the very beginning. ^^ To many more books to accomplish this 2022. Hanggang sa muli,Elle Date Started: July 20, 2021Date Ended: June 15, 2022 Youth SeriesJust Youth (COMPLETED)Be Youth (Coming soon)My Youth (Coming soon)
I make her birthday more memorable than it is. Ginawa talaga namin iyon memorable for her na alam kong hindi na niya makakalimutan pa. I made her happy again this time. Naging busy din siya dahil madaming bisita ang dumating ngayon, hindi niya inaakala na madami siyang bisita niya ngayon. Plano talaga ng mga Tita niya ay imbitahan ang lahat ng kaniyang mga naging part ng kaniyang buhay. Ayaw niya ng grandeng celebration but her family wants it. It was her 19th birthday so we can make it more memorable for her. It was her last year of being a teenager kaya kailangan sulitin ang lahat bago pa mag-sisisi sa dulo. Masaya ako dahil nakikita ko siyang masaya ngayon kaarawan niya. — — — — — — Six months had passed. My birthday came, nagtatampo ako kay Rachel dahil nakalimutan niya birthday ko. Buti na lang din ay dumating din sila Lazarus, hindi ako na-bored ngayon. “Badtrip ka ata? Birthday na birthday mo ah,” Laz said. “SI Rachel, she forgot that it’s my birthday today,” I sighe
We’re now officially a couple right now! I was so happy because I could officially call her mine right now. I was fond and so happy. Nasabi ko na din kila Dad. we’re doing good na din. That’s what Rachel wants din naman kaya gusto ko iyon ayusin. We have mistakes in life that have a lesson to us. Madami man ang nangyari nandoon pa din ang pamilya para sa’yo. Hindi ko aakalain na darating kami sa point na magkakapatawaran pa din pala kayo. Rachel wants to prioritize our studies before our relationship. Masaya naman ako dahil doon dahil mas gusto niyang unahin ang pangarap namin bago ang sa sarili namin. We want to build our future together. –Kinabukasan– Nagsimba kami nila Rachel then family bonding din nila. Dinala ko sila sa MOA para mas makapag-enjoy si Cindy, since si Theo ay hindi pa puwedeng mag-lakad 10 months palang siya. Labis ang tuwa ni Cindy ng makapunta ulit siya dito sa moa. “She was too happy,” I said. Nakita ko naman na nakangiti din si Rachel habang tinitignan n
Masaya ako dahil nakilala niya ‘yung pamilya ng mother’s side niya, iyon pala ang may ari ng school namin. She was also happy. Lilipat na din sila ng bahay, that’s better baka mahirapan lang sila dahil alam kong hindi nila kayang kalimutan si Tito Fel, it’s fine. Naisipan kong dumalaw sa penthouse nila. Gusto ko din makita si Rachel. Nagtaka siya kung paano ako nakapasok. Binigay sa akin ni Tita Amanda ang code ng kanilang unit. Nakita ko naman na nag-kuwentuhan sila, kaya naisipan ko muna na laruin sila Cindy. Nang maramdaman ko na umakyat si Rachel sa kuwarto, sinundan ko siya. “Do you like it?” I whispered to her ears. “Oo sobra, pero hindi naman namin kailangan ng ganito,” she said. “You deserve this okay?” I said. "I know b-" I cut what she will say by kiss. “Nakaka-ilang halik ka na sa'kin,” she said. “Masama ba?” I asked. Nagulat ako ng bigla siyang nagalit sa akin. So she had feelings pala huh? “What if I say that I'm the one who loses in our contract?" I asked her. Al
Ilang araw na niya kaming iniiwasan, nag-aalala na ako sa kaniya. Hindi ko na alam ang gagawin ko everytime lalapit ako bigla na lang siya umiiwas. Ganoon din kila Larisa. It still bothers me a lot. Gusto ko siya kausapin pero hindi ko magawa kasi lagi siyang lumalayo sa akin. Hindi ko na alam kung paano ko pa siya i-aaproach ngayon lumalayo na siya sa’kin. “Still no progress?” Klint asked habang nag-lalakad kami papuntang room namin. “Yeah, ayaw niya pa din ako kausapin. Hindi ko na alam gagawin ko,” napa-iling na sambit ko. “Let her take a rest for a while. She was too occupied lalo na sa ginawa sa kaniya ni Annalise, nahihiya lang iyon sa inyo pero kakausapin din kayo no’n,” Klint said. I let out a heavy sigh. Ang dami na talagang nangyayare sa amin ni Rachel. Wala naman kami pero bakit ganito kaming pahirapan. Hindi ko na talaga alam gagawin ko. Mababaliw na ako. “You’re so serious on Rachel ‘no? Hindi ka naman gaganiyan kung hindi ka seryoso sa kaniya,” Klint said. “Oo, gusto
Dinala ko siya sa Moa para naman para makapag-unwind na din kami. Madami na kasi nangyari sa amin noong nakaraang linggo. I want to see her smile again. Ayoko kasi ng pinipilit lang kahit hindi naman siya talaga okay. I accidentally kissed her, it wasn’t my intention to kiss her. She was fuming mad. “What the fudge, Linderio?! Don't you ever do that again or else you will never see me again," she yelled. Iniwanan niya ako doon ngunit nasundan ko rin naman siya agad. "Teka! Sandali hintayin mo ako," habol ko sa kaniya pero hindi pa din niya ako pinapansin. "Hindi ako natutuwa sa parusa mo okay lang sana Linderio kung iwan mo ako dito pero 'yung nakawan mo ako ng halik hindi ko nagustuhan may deal tayo do'n, wala sa kontrata iyon,” she groaned in frustration. "Look, I'm sorry sige hindi ko na uulitin ang ginawa ko kanina okay sorry," I apologize. "Buksan mo ito, gusto ko ng umuwi," malamig niyang sambit. I let out a heavy sigh. P*****a naman talaga. I’m still saying sorry to her. Ma
Nasa kalagitnaan ako ng. Pag-mumuni ng biglang nag-notif ang aking cellphone. Binuksan ko naman iyon, na sana hindi ko na lang ginawa. Tangina pinagkalat na talaga ng nanay ko about this arranged marriage, “Linderio Kryz Santos, the heir of the Santos Real Estate Company, is now engaged with the heir of Tomas Industrial Corp, Annalise Tomas.” Tangina talaga, nanay ko pa ba talaga iyon? Gusto ko ng maka-laya sa ganitong sitwas’yon. Umuwi akong tulala. Hindi ko din paano pa ako naka-uwi ng ayos dahil sa sobrang gulo ng nararamdaman ko ngayon. “Kung hindi ka makaka-hanap ng girlfriend mo, ipapakasal kita kay Annalise. This is your last chance,” Mom said. Iyon agad binungad niya sa akin ng maka-pasok ako ng bahay. “Sa loob ng 3 months at hindi ka pa nakakahanap. We don’t have a choice but to marry you with Annalise.” she said at umalis na siya. Fuck?! 3 months? Ganoon lang ba kadali magkaroon ng girlfriend sana panahong ‘to? Tangina naman pala. I told Klint about it. He said tha
Linderio’s Pov It’s my first day in school, may tungkulin agad ako. I-assign ba naman bilang President ng Council eh 1st year college pa lang ako. Hindi ko alam ano na-kain ng OIC at ako napili. Nangangapa pa din naman ako bilang college. Bumaba na ako sa kusina dahil papasok ako ngayon, unang araw ng school eh. “Oh Anak gising ka na,” Manang said. Hinanap ng aking mata ang magulang ko but hindi ko sila nakita. “Pumasok na Mommy at Daddy mo,” Manang noticed that hinahanap ko sila. I fake a smile. Ano pa ba aasahan ko? Eh ang labo na talaga para mahalin nila ako bilang anak nila eh. They are just not normal couples na mahal ang isa’t isa. Lolo Mateo and Lolo Jeremiah fix their marriage because of that fucking business. Doon na lang ba talaga iikot ang business? Kapag lumulubog na ang isang business, hahanap ng investor ‘tapos ‘yung anak nila ipapakasal lang para masagip ang kanilang business? “Hayaan mo na lang muna parents mo, nag-tatrabaho ang mga ‘yon para sa’yo ‘Nak,” Manang s
—Friday— Nag-text naman ako kay Mama na uuwi ako ngayon, may sasabihin din kako ako sa kaniya. Kinakabahan daw siya kung ano iyon natawa na lang ako. Hindi na rin naman ako nag-pahatid at pasundo kay Linderio dahil uuwi ako ngayon. Nang makarating ako sa bahay. May dala pa akong cake dahil galing ito kila Lyria. Nagpasurprise pa bago ako umuwi. Talagang mahal na ako ng mga estudyante ko kaya nila ginawa iyon. “Ate!” masayang sambit ni Theo. Agad din akong sinalubong ng yakap. “Si Cindy po?” I asked Mama. “Ay naku nandoon sa taas, gumagawa ng assignment. Hindi ko muna pinalabas ngayon. Hindi pa pala tapos ang assignment niya,” napapailing na sambit ni Mama. Natawa naman ako dahil doon. “Cindy! Nandito na Ate mo!” sigaw ni Mama sa taas. Narinig ko naman bumukas ang kaniyang kuwarto. “Ate!” yakap niya sa’kin ng makarating siya sa’kin. 2 weeks kasi akong wala, hindi ako naka-uwi dahil naging busy ako sa school. “Ang tagal mong hindi umuwi Ate,” malungkot niyang sambit. “Naging bus