tw// bullying, violence.
2 days had passed
Kinakabahan ako dahil papasok ako alam kong sasagupain na naman ako ni Annalise pero nakahanda naman na ako sa puwedeng mangyare sa'kin. Gaya ng sabi ko kailangan kong lumaban para sa akin at kay Linderio.
I am now the bag that Tita Jillian gave to me yesterday. Bunsong kapatid nila Mama. It's a Porsche hand bag. I wear now a dress since wala pa akong uniform. Sa 4th year pa daw iyon.
"Ay ang taray mars, iba talaga pagyayamanin," bungad ni Caitriona sa akin ng makapasok ako sa room namin, lahat ng mga kaklase ko ay nagulat dahil ngayon lang nila ako nakita na magsuot ng ganoon and 'yung bag at shoes. Mga mamahalin lahat.
Ang sabi kasi ni Mama, dapat maganda ako ngayon kasi ang gaganda ng mga ga
Keep safe everyone!
TW// Violence, Blood, Torture. Read at your own risk. I'm decided to play with her fucking game, hindi ko alam saan kami dadalhin ng kagagahan niya. Nang dahil sa isang lalaki ay nagiging ganito siya. I didn't know na ganoon na pala talaga kalakas ang epekto niya kay Linderio pati ako ay idadamay niya na. "Anak huwag ka na pumunta please," My Mother pleased me not to go. But I'm decided to end this fucking game of her, masiyado ng pasakit ang ginawa niya sa buhay ko. Iba pala talaga ang pagmamahal. Napagkasunduan namin na magkita sa isang bakanteng lote ngunit ito ay isa lamang tagong lugar. I might be nervous but this is for our own sake. I will fight no matter what will happen hanggang sa matauhan na si Annalise sa kabaliwan niya. May pina-sama sa'kin si Lolo na mga pulis ng
tw// death Nandito ngayon si Linderio dahil siya naman daw ang magbabantay sa akin. "What's your plan in Christmas?" he said. "I don't have, hindi ko alam kung ano plan nila Lolo Daddy, ang balak ata nila is sa Penthouse kami mag-celebrate at sa new year naman daw ay sa doon na lang sa kanila." I said. "Wow, fam bonding pala 'to," he teased. Napa-iling na lang ako, "Wala eh plano nila iyon," I laughed. "Pero sana all pa din," he laughed also. "Baliw," I said. "Baliw sa'yo," his corny jokes. Natawa na lang ako dahil doon. "Wala ka bang balak pumasok?" I asked. "Mayroon kapag okay ka na," he said. "Pumasok ka na nga bukas, ayokong mapabayaan mo ang pag-aaral mo please lang, I don't want to ruin your future," I said. "Oo na sige na, future natin, hindi ko future," he simply said. "Abnormal ka na talaga," I said.
It feels so great dahil na-miss ko ang simoy ng hangin sa labas. "Are you happy?" sambit ng nagtutulak ng wheelchair ko, it was Rio. Hindi na naman siya pumasok dahil kailangan niya daw ako asistihan sa aking paglabas. "Oo naman sobra, hindi ko akalain na ganoon kabilis ang paghilom ng sugat ko sa likod," I said. Tinanggal na din kasi ang tahi ko sa pagkaka-opera pero may bakas iyon ng scar galing sa opera din. "Hindi pa naman totally na naghihilom iyan, hayaan mo hindi ka naman namin papabayaan ni Tita at ang mga kaibigan natin lalo na ako,” he smiled. I smile. Nalaman din nila na ngayon ang labas ko ng hospital, they were happy too. Miss na daw nila akong asarin kahit hindi naman talaga tumatalab sa akin ang kanilang mga pang-aasar. "Miss na daw nila ako asarin pero hindi naman tumatalab sa'kin ang pang-aasar nila kasi binabara ko din nama
"Halatang hindi ka sigurado ah," pang-aasar ni Kuya Ash. Natawa naman ako dahil sa pang-aasar niya, "Hindi ko alam Kuya, pero gusto ko naman siya eh," I said. "Don't pressure yourself nga I know he can wait naman," he advice. Alam ko naman iyon pero kung paano makakita siya ng mas better 'yung hindi siya kayang pag-hintayin ng matagal? Iyon ang isa sa kinatatakot ko ang mawala siya sa akin. "Huwag kang matakot, takot na lang sa'kin ni Linderio kapag sinaktan ka niya. Don't worry, lahat ng pinsan mo umabot muna sa'kin ang mga manliligaw bago makarating sa pamilya natin," he explained. Natawa naman ako dahil over-protective siya sa'min mga girls. "Hindi na ako mag-tataka Kuya Ash kung biglang umagtras mga nanliligaw sa mga pinsan natin," natatawa kong sambit. "Hindi sila sigurado kung ganoon at hindi sila ganoon kalakas para harapin pamilya natin, ako palang iyon ha," he said.
"'Nak tama na!" suway ni Mama kay Cindy dahil abot ang turo nito ng kung ano-ano. Natatawa naman ako dahil ang saya nila pagmasdan. "Ma, hayaan mo na at bata lang naman iyan," I laughed. "Hay nako, bata ka talaga," wala na rin nagawa si Mama, hinayaan na si Cindy. "I swear masasanay ang kapatid mo sa'yo, kaka-spoil mo," suway ni Rio. "Hayaan muna, hangga't kaya ko naman ibigay sa kaniya. Ibibigay ko naman, gusto ko lang maging masaya sila," I said. "But not in this way, bata pa naman si Cindy, mas madaming ibang puwedeng gawin,” he said. "Mama the 2nd ka ba?" pang-aasar ko. "Silly girl," nailing na sambit ni Rio. "Akin na si Theo baka nabibigatan ka na," kukunin ko na sana si Theo ng bigla niyang hinawi ito. "It's okay, kaya ko naman, mag-enjoy na lang muna kayo. Mamaya naman ay magigising na din 'to," he said. "Just tell me if hindi na keri ng braso mo ha,"
Hindi ako makapaniwala na magiging okay na ang lahat, okay na ako sa magulang ni Rio. I feel so happy all this time, I just can't realize na makakausap ko ng ganito ang Mommy at Daddy niya. "So you two are together now?" she asked. "Uhm yes po," I said. Ngumiti naman siya. "That's good for the both of you, huwag niyo pababayaan ang pag-aaral niyo kahit na kayo na. I-priorities niyo muna ang studies niyo," she advice. Tumingin naman ako kay Rio na simula kanina ay tahimik pa din. "Yes po, 'yon naman po ang goal namin talaga. We want to priority our studies first po," I simply said. "That's good to know then," she smiled. Ramdam ko naman na hindi komportable si Rio na nandito kami pero wala siyang choice dahil ako ay may gusto nito. Gusto ko pang makilala ang magulang niya. Gusto ko din na maging okay na sila.
The next day, maaga akong nagising. Makirot pa din naman ang likod ko pero kailangan ko ng pumasok dahil may hahabulin akong requirements sa school. May binigay naman sa akin mga gamot para sa pagkirot ng sugat ko. Susunduin naman ako ni Rio. Gumayak na din ako. Pagkatapos kong gumayak, naka-receive ako ng morning greet mula sa kaniya. Gumagayak na din daw siya. Sabi ko huwag siyang magmadali dahil maaga lang talaga ako nagising. Balita ko din na si Maia at Joella ay nakabalik na ng school ngunit wala pa din naman akong paki-elam sa kaniya dahil hindi naman sila ang priority ko, they are just wasting their time on me. Wala naman talaga sila mapapala sa'kin. Bumaba na ako papuntang kusina upang kumain ng breakfast. "Good Morning Mama," I greet her while she was busy on preparing our breakfast meal. Maya-maya lang ay bumaba na si Cindy at nakabihis na din ito. "Good Morning Ma
This week went smooth, natapos ko lahat ng mga missed activities ko, valid naman daw ang reason ko at hindi sila puwedeng magbagsak kaya naman kampante ang loob ko na hindi ako babagsak. 3 days lang ang naging pasok naming dahil Christmas break na namin. Excited na ako...nakakapanibago lang dahil hindi na namin kasama si Papa na I-cecelebrate iyon. We want this year to be memorable to us...to the both of us. I just want to make my new year the happiest of it. "Babe, do you have plans on Christmas?" he softly said. Natawa naman ako dahil naglalambing na naman siya sa'kin. "Ikaw ba may plano ka ba?" I asked back. Nandito kami sa Bahay nila. Hindi ko alam kung ano pumasok sa isip niya at niyaya niya ako dito. Buti na lang din ay wala ang magulang nito at nasa work pa sila.
Hello! I didn’t expect that I had already finished my first baby. It was a long ride to be with. But I’m thankful that I finished this story of mine. I doubt myself in the first place if I could finish this story but look…I made it with the help of my Mother and also my friends and co-writers. Hindi ko ‘to matatapos kung hindi dahil sa tulong ng mga taong nakapaligid sa akin. Always thinks and look for the brighter side; don’t look down on the darkest side. Think positive always. ^^ Thank you for supporting me from the very start, mahal ko kayo palagi. ^^Thank you for loving Rachel and Linderio from the very beginning. ^^ To many more books to accomplish this 2022. Hanggang sa muli,Elle Date Started: July 20, 2021Date Ended: June 15, 2022 Youth SeriesJust Youth (COMPLETED)Be Youth (Coming soon)My Youth (Coming soon)
I make her birthday more memorable than it is. Ginawa talaga namin iyon memorable for her na alam kong hindi na niya makakalimutan pa. I made her happy again this time. Naging busy din siya dahil madaming bisita ang dumating ngayon, hindi niya inaakala na madami siyang bisita niya ngayon. Plano talaga ng mga Tita niya ay imbitahan ang lahat ng kaniyang mga naging part ng kaniyang buhay. Ayaw niya ng grandeng celebration but her family wants it. It was her 19th birthday so we can make it more memorable for her. It was her last year of being a teenager kaya kailangan sulitin ang lahat bago pa mag-sisisi sa dulo. Masaya ako dahil nakikita ko siyang masaya ngayon kaarawan niya. — — — — — — Six months had passed. My birthday came, nagtatampo ako kay Rachel dahil nakalimutan niya birthday ko. Buti na lang din ay dumating din sila Lazarus, hindi ako na-bored ngayon. “Badtrip ka ata? Birthday na birthday mo ah,” Laz said. “SI Rachel, she forgot that it’s my birthday today,” I sighe
We’re now officially a couple right now! I was so happy because I could officially call her mine right now. I was fond and so happy. Nasabi ko na din kila Dad. we’re doing good na din. That’s what Rachel wants din naman kaya gusto ko iyon ayusin. We have mistakes in life that have a lesson to us. Madami man ang nangyari nandoon pa din ang pamilya para sa’yo. Hindi ko aakalain na darating kami sa point na magkakapatawaran pa din pala kayo. Rachel wants to prioritize our studies before our relationship. Masaya naman ako dahil doon dahil mas gusto niyang unahin ang pangarap namin bago ang sa sarili namin. We want to build our future together. –Kinabukasan– Nagsimba kami nila Rachel then family bonding din nila. Dinala ko sila sa MOA para mas makapag-enjoy si Cindy, since si Theo ay hindi pa puwedeng mag-lakad 10 months palang siya. Labis ang tuwa ni Cindy ng makapunta ulit siya dito sa moa. “She was too happy,” I said. Nakita ko naman na nakangiti din si Rachel habang tinitignan n
Masaya ako dahil nakilala niya ‘yung pamilya ng mother’s side niya, iyon pala ang may ari ng school namin. She was also happy. Lilipat na din sila ng bahay, that’s better baka mahirapan lang sila dahil alam kong hindi nila kayang kalimutan si Tito Fel, it’s fine. Naisipan kong dumalaw sa penthouse nila. Gusto ko din makita si Rachel. Nagtaka siya kung paano ako nakapasok. Binigay sa akin ni Tita Amanda ang code ng kanilang unit. Nakita ko naman na nag-kuwentuhan sila, kaya naisipan ko muna na laruin sila Cindy. Nang maramdaman ko na umakyat si Rachel sa kuwarto, sinundan ko siya. “Do you like it?” I whispered to her ears. “Oo sobra, pero hindi naman namin kailangan ng ganito,” she said. “You deserve this okay?” I said. "I know b-" I cut what she will say by kiss. “Nakaka-ilang halik ka na sa'kin,” she said. “Masama ba?” I asked. Nagulat ako ng bigla siyang nagalit sa akin. So she had feelings pala huh? “What if I say that I'm the one who loses in our contract?" I asked her. Al
Ilang araw na niya kaming iniiwasan, nag-aalala na ako sa kaniya. Hindi ko na alam ang gagawin ko everytime lalapit ako bigla na lang siya umiiwas. Ganoon din kila Larisa. It still bothers me a lot. Gusto ko siya kausapin pero hindi ko magawa kasi lagi siyang lumalayo sa akin. Hindi ko na alam kung paano ko pa siya i-aaproach ngayon lumalayo na siya sa’kin. “Still no progress?” Klint asked habang nag-lalakad kami papuntang room namin. “Yeah, ayaw niya pa din ako kausapin. Hindi ko na alam gagawin ko,” napa-iling na sambit ko. “Let her take a rest for a while. She was too occupied lalo na sa ginawa sa kaniya ni Annalise, nahihiya lang iyon sa inyo pero kakausapin din kayo no’n,” Klint said. I let out a heavy sigh. Ang dami na talagang nangyayare sa amin ni Rachel. Wala naman kami pero bakit ganito kaming pahirapan. Hindi ko na talaga alam gagawin ko. Mababaliw na ako. “You’re so serious on Rachel ‘no? Hindi ka naman gaganiyan kung hindi ka seryoso sa kaniya,” Klint said. “Oo, gusto
Dinala ko siya sa Moa para naman para makapag-unwind na din kami. Madami na kasi nangyari sa amin noong nakaraang linggo. I want to see her smile again. Ayoko kasi ng pinipilit lang kahit hindi naman siya talaga okay. I accidentally kissed her, it wasn’t my intention to kiss her. She was fuming mad. “What the fudge, Linderio?! Don't you ever do that again or else you will never see me again," she yelled. Iniwanan niya ako doon ngunit nasundan ko rin naman siya agad. "Teka! Sandali hintayin mo ako," habol ko sa kaniya pero hindi pa din niya ako pinapansin. "Hindi ako natutuwa sa parusa mo okay lang sana Linderio kung iwan mo ako dito pero 'yung nakawan mo ako ng halik hindi ko nagustuhan may deal tayo do'n, wala sa kontrata iyon,” she groaned in frustration. "Look, I'm sorry sige hindi ko na uulitin ang ginawa ko kanina okay sorry," I apologize. "Buksan mo ito, gusto ko ng umuwi," malamig niyang sambit. I let out a heavy sigh. P*****a naman talaga. I’m still saying sorry to her. Ma
Nasa kalagitnaan ako ng. Pag-mumuni ng biglang nag-notif ang aking cellphone. Binuksan ko naman iyon, na sana hindi ko na lang ginawa. Tangina pinagkalat na talaga ng nanay ko about this arranged marriage, “Linderio Kryz Santos, the heir of the Santos Real Estate Company, is now engaged with the heir of Tomas Industrial Corp, Annalise Tomas.” Tangina talaga, nanay ko pa ba talaga iyon? Gusto ko ng maka-laya sa ganitong sitwas’yon. Umuwi akong tulala. Hindi ko din paano pa ako naka-uwi ng ayos dahil sa sobrang gulo ng nararamdaman ko ngayon. “Kung hindi ka makaka-hanap ng girlfriend mo, ipapakasal kita kay Annalise. This is your last chance,” Mom said. Iyon agad binungad niya sa akin ng maka-pasok ako ng bahay. “Sa loob ng 3 months at hindi ka pa nakakahanap. We don’t have a choice but to marry you with Annalise.” she said at umalis na siya. Fuck?! 3 months? Ganoon lang ba kadali magkaroon ng girlfriend sana panahong ‘to? Tangina naman pala. I told Klint about it. He said tha
Linderio’s Pov It’s my first day in school, may tungkulin agad ako. I-assign ba naman bilang President ng Council eh 1st year college pa lang ako. Hindi ko alam ano na-kain ng OIC at ako napili. Nangangapa pa din naman ako bilang college. Bumaba na ako sa kusina dahil papasok ako ngayon, unang araw ng school eh. “Oh Anak gising ka na,” Manang said. Hinanap ng aking mata ang magulang ko but hindi ko sila nakita. “Pumasok na Mommy at Daddy mo,” Manang noticed that hinahanap ko sila. I fake a smile. Ano pa ba aasahan ko? Eh ang labo na talaga para mahalin nila ako bilang anak nila eh. They are just not normal couples na mahal ang isa’t isa. Lolo Mateo and Lolo Jeremiah fix their marriage because of that fucking business. Doon na lang ba talaga iikot ang business? Kapag lumulubog na ang isang business, hahanap ng investor ‘tapos ‘yung anak nila ipapakasal lang para masagip ang kanilang business? “Hayaan mo na lang muna parents mo, nag-tatrabaho ang mga ‘yon para sa’yo ‘Nak,” Manang s
—Friday— Nag-text naman ako kay Mama na uuwi ako ngayon, may sasabihin din kako ako sa kaniya. Kinakabahan daw siya kung ano iyon natawa na lang ako. Hindi na rin naman ako nag-pahatid at pasundo kay Linderio dahil uuwi ako ngayon. Nang makarating ako sa bahay. May dala pa akong cake dahil galing ito kila Lyria. Nagpasurprise pa bago ako umuwi. Talagang mahal na ako ng mga estudyante ko kaya nila ginawa iyon. “Ate!” masayang sambit ni Theo. Agad din akong sinalubong ng yakap. “Si Cindy po?” I asked Mama. “Ay naku nandoon sa taas, gumagawa ng assignment. Hindi ko muna pinalabas ngayon. Hindi pa pala tapos ang assignment niya,” napapailing na sambit ni Mama. Natawa naman ako dahil doon. “Cindy! Nandito na Ate mo!” sigaw ni Mama sa taas. Narinig ko naman bumukas ang kaniyang kuwarto. “Ate!” yakap niya sa’kin ng makarating siya sa’kin. 2 weeks kasi akong wala, hindi ako naka-uwi dahil naging busy ako sa school. “Ang tagal mong hindi umuwi Ate,” malungkot niyang sambit. “Naging bus