I was the new owner of Mr. Cheng’s company. I was here to introduce myself as the new owner. Mr. Cheng and I planned this formal introduction before his flight next week. Mas napaaga nga lang ang pagbisita ko sa kompanya because I insisted it.
Actually, my real agenda was to visit and be familiarize with the whole area. But then my plan suddenly changed last night.
The company was now under my name kaya puwedeng ako na ang masunod. Ako na ang batas. Kaya kagabi, tinawagan ko si Mr. Cheng to move my introduction today. Agad namang pumayag si Mr. Cheng sa gusto ko. He was one of our family friends kaya pumayag siya agad sa gusto kong mangyari.
I scanned all the employees working in this company. But there’s only one person who I wanted to see, pero hindi ko siya mahanap. I knew it was impossible because there were four to six hundred employees here kaya siguradong malabo kong makita ang taong iyon.
Matagal ang proseso
I don’t have a choice but to obey him. Kasalanan ko rin naman. But what he did to me was not right. Napaka-unprofessional niyang tao. Ngayon pa lang, nawawalan na ako ng ganang magtrabaho under his new management.Sana kasi sinabing “urgent,” para naman hindi na ako nag-CR!Nagmamaktol pa rin ako at naiinis sa sarili, pero mas naiinis ako sa pagpapahiya niya sa akin sa harap ng maraming empleyado.Walang awa, bastos, walang modo ang lalaking iyon. I didn’t care kung siya pa ang may-ari! Basta galit at naiinis ako sa kanya. Wala siyang karapatang ipahiya ako. I kept on apologizing at inaamin ko naman ang mali ko, pero ano? Instead na pakinggan ako, ipinahiya lang ako ng walanghiya sa harap ng mga tao. Ang yabang talaga!Bakit ba kasi sa lahat ng puwedeng makabili nitong kompanya ni Mr. Cheng, eh, siya pa? Ugh! I just hoped that he didn’t recognize me.I was back with two glasses
[Brad POV]Mr. Cheng really had a good taste on how to decorate his office. Ito kasi dapat ang una sa lahat ng lugar sa buong kompanya na maayos. The office was my second home, so I had to feel comfortable while doing paperwork.The office had a combination of dark gray and white interior design. All the small and big things were arranged properly in each area.Meron pang naggagandahang 3D paintings na nakasabit sa wall. The big luxury table was placed in an open glass wall where you could see the busy streets.It had been a while since I was just planning to convince Mr. Cheng to sell this company. I wanted to buy this para mas lumago pa ang iba kong kompanya at naayon naman sa akin ang plano. But he had a simple request. Na huwag tanggalin sa trabaho ang ibang empleyado. We had a deal, hindi lahat ay mananatili, lalo pa ang mga manager, supervisor, etc sa kani-kanilang puwesto. Kailangan kong i-rambl
Pagpasok pa lang sa opisina ay mukha agad ni Gee ang nabungaran ko. Para pa ngang inaabangan talaga niya ang pagdating ko. Hindi lang pala siya kundi pati na rin ang iba. Pinagtitinginan agad nila akong lahat. Kulang na lang ay lapitan ako at usisain kung ano’ng nangyari. Pero siyempre, naiilang sila sa akin kaya hanggang tingin na lang sila. Si Gee lang ang may lakas ng loob na magtanong sa akin.“Hoy, babae. Saan ka galing, huh? Alam mo bang hinintay kita?” nakataas ang kilay na pagsugod niya sa akin sa table ko. Ang taklesa talaga ni Gee. He did not know how to lower his voice. Napakaingay.Napakunot ang noo ko. Oo nga pala. Sabay dapat kaming magla-lunch kanina. How could I forget that? Napahampas ako sa noo at humarap sa kanya. “I’m sorry, Gee, hindi kita na-inform agad. A-alam mo namang ipinatawag ako, ‘di ba?”“Eh, bakit ngayon ka lang? Huwag mong sabihin na isang oras talaga kayong nag-usap? Ang tagal naman n’on. At ano ito
[Charmane POV]Hindi ko na naabutang gising ang anak ko dahil mag-aalas-nuwebe na ng gabi. Sobrang traffic dahil rush hour. Kaya pumunta na lang ako sa kuwarto ni Sam at humiga sa tabi niya. I kissed his tiny little cheeks and forehead. Masuyo ko rin siyang niyakap.I really miss you, baby.“Mommy…” Naalimpungatan siya sa ginawa kong pagyakap sa kanya.Ngumiti ako. My stress because of work and the traffic was gone. “Sshh… Close your eyes again, baby. Sleep tight. I love you…” bulong ko. Masuyong hinaplos-haplos ko ang ulo niya and then I sang him a lullaby para mahimbing uli sa pagtulog.I sighed.Anak, nakita ko uli siya—si Daddy mo. Pero hindi niya alam ang tungkol sa ‘yo. Hindi na kasi kami nagkita uli noon. Pero ngayon, when I saw him again, hindi ko alam kung paano kita ipapakilala sa kanya. Kung paano ninyo malalaman ang tungkol sa isa’
harmane POV]Everyone kept an eye on me. Pero gaya ng dati, hindi ko na lang pinansin. Hindi ako dumeretso sa mesa ko na ipinagtaka ng iba, lalo na ni Gee. I walked directly to Ma’am Celly’s office. I just wanted to clarify things, kahit hindi malabo na totoo nga na magiging secretary niya ako.Kumatok ako nang tatlong beses bago pumasok.“Good morning, Ma’am,” I greeted her first.“Good morning. Take your seat, Miss Cordova.” Pinaupo muna ako ni Ma’am Celly, saka siya nagsalita uli. “I think you already know it. I mean, about the—”“Yes, Ma’am,” sagot ko, sabay tango.“Our new owner requested that you will be his temporary secretary,” seryosong sabi niya. “Ewan ko ba kung bakit sa dinami-rami ng trabahante dito, ikaw pa ang napili niyang ipalit sa secretary niya. ‘Sabagay, magaling ka namang magtrabaho kaya… pumayag ako. I know your skills when it comes to work. Sa totoo lang, mahirap ka ngang pakawa
Nagulat ako sa impit na tili at pagkalabit sa akin ng kaibigan ko. “U-uhm, sshh… Huwag ka namang tumili, Gee. Nakakahiya ka talaga,” sabi ko sa mahinang tono.“Ahh— S-sorry, Sir,” hinging paumanhin niya sa katabi ko.Bahagya lang siyang tumango kay Gee. Then he focused his stare at the closed elevator.“Charmane Cordova! Bruha ka, ang dami kong hindi alam. Humanda ka mamaya sa ‘kin pag-uwi, aabangan talaga kita. Ang daya-daya mo talaga,” bulong pa ni Gee sa akin.“W-wala akong kinalaman sa pinagsasabi mo diyan,” bulong ko rin.“Painosente ka pa diyan. Hmp! Inis ako sa ‘yo. Don’t talk to me.” Nagtampo talaga ang baklang ‘to at inirapan pa ako.Sasagot pa sana ako pero bumukas na ang elevator. So, I needed to cut our conversation. Sinulyapan ko si Gee. “Talk to you later…” I whispered, then I followed Mr. Hernandez.He immediately got inside his car without staring at my direction. Nag-alangan naman akong
We immediately left when I came back from the restroom. Hindi na siya muling nagtanong about what he asked me a while ago, thank God. Hindi na rin kami nagkibuan habang nasa loob ng kotse pabalik ng kompanya.Pagdating sa kompanya ay muli kong pinagtuunan ang mga dapat ko pang malaman. I needed to review all the rules as his temporary secretary.Naku naman! Ang dami kong dapat pag-aralan. Sumasakit na ang ulo ko. Bakit pa kasi ako ang dapat maghirap dito? Sa dinami-rami naman ng iba diyan na mas magaling at matagal kaysa sa akin! Kontento na ako sa posisyon ko sa accounting department. Lahat ng trabaho doon ay alam at gamay ko na, hindi tulad nito na kailangan ko pang mag-adjust for my daily routine.Because I was busy ay hindi ko na namalayan kung anong oras na. Tutok na tutok talaga ako sa ginagawa.“Hep!” Napaangat agad ako ng tingin sa nanggulat sa akin. “Baka yumaman ka bigla niyan!”Napamura ako dahil hin
Lalabas na sana ako ng opisina niya because being with him in his office made me feel uncomfortable. Most especially the way he glanced at me. It was always giving me damn feelings.Daig ko pa ang tumakbo nang walang tigil sa kahabaan ng EDSA. Kung puwede lang dukutin ko ‘yang mga mata niya, noong isang araw ko pa sana ginawa.“E-excuse me, Sir,” paalam ko na sa kanya, sabay talikod.“Wait, Miss Cordova,” mariing pigil niya na ikinahinto ko sa paglabas.“May ipag-uutos pa ba kayo?” Lumingon uli ako but I was not glancing at his eyes.“Nothing. Huwag ka munang umalis. Come here and join me with this coffee,” sabi niya, nakatingin pa rin nang deretso sa akin.Ayoko nga. Tanghaling tapat, ang init ng panahon, idagdag pa ang init ng titig niya.“B-but, Sir, may gagawin pa kasi ako at tatapusing trabaho. I-I just can’t join you,” dahilan ko kahit ang totoo, wala naman talaga akong importanteng ginagawa. Nagp
Thinking Out Loud "Mommy, mommy. Wake-up." "Hmm..""Mommy..."Naaalimpungatan ako sa mga sandaling may pilit gumigising sa antok na antok kong diwa."Mom. I said, Wake up." Boses iyon ni Sam.Ibinuka ko ng kaunti ang mga mata ko at nandoon nga si Sam at ginigisiging ako. Nagtaka pa ako dahil bihis na bihis ito na parang may okasyong dadaluhan.Tiningnan ko ang relo sa aking bisig. It's already 05:30 Pm.Napagod pala talaga ako sa kaka-swimming namin kanina at na nauwi sa mainit na pagniniig naming magasawa.Tumayo ako at nag unat ng katawan. Napapangiti pa ako dahil binihisan pala niya ako ng damit niya at cycling."Sam, where's your Dad and Sister?" tanong ko dito."They are outside the cottage, mommy. Will you please get up Mom and get ready? Also, kindly wear this too?" Tinignan ko ang iniabot ng anak ko saakin.Isang magandang puti na bistida na hanggang tuhod ang haba. Backless iyon at may mga tali pa sa bandang dibdib. Napakasimple niyon ngunit maganda ang tela at kabuoang des
Chapter 58 Two years later “Da… da… da… da…ddy…” “Come again, baby? Let Daddy hear it again. Say, Da… ddy…” “Da… daa… ddy…” Then our baby giggled. “Oh, very good, Princess.” Brad gladly kissed her rosy cheeks. I warmly grinned while watching my husband and our princess na kasalukuyang nasa tabi ng dagat at nakaupo sa puting buhangin. Nasa malapit lang ako at nakatanaw sa kanilang dalawa. Hindi ako napansin ng asawa ko dahil busy siya sa pagtuturo kay Princess ng basic words. Babae ang naging sunod na anak namin ni Brad at wish granted iyon para sa kanya at sa panganay namin. Princess, that’s our daughter’s name. She turned one year and four months today. Si Sam ang pumili ng pangalan ng kapatid niya. Sam was really caring and loving brother to his sister. Siya rin ‘yong tipong ipinagdadamot ang kapatid sa iba noong kakapanganak ko pa lang kay Princess. Ayaw na ayaw talaga niya itong ipahawak at ipakita man lang kahit pa sa mga kakilala lang namin. And according to Ate Sabb, nor
Chapter 57 Equal “Sweetheart… Please don’t distract our wedding. Matatapos din ito. Please behave at makinig tayo kay Father.” I heard him chuckle. “Okay. I love you,” he whispered. “Mga anak, ang pag-aasawa ay hindi biro, hindi gaya ng kanin na iluluwa kapag napaso. Ang pag-aasawa ay isang simbolo ng pag-iibigan. Huhubugin pa kayo nito sa bawat araw ng inyong pagsasama. Ang bawat problema ng mag-asawa ay isang pagsubok lang ng Diyos na dapat kasama ninyong haharapin at lulutasin. Nawa’y matatag ninyong malagpasan ang mga darating ninyong suliranin sa buhay mag-asawa. Mga anak, ang pag-aasawa rin ay isang sagrado para sa mga taong tunay na nagmamahalan…” Ilan lang iyon sa mga salita ni Father na siyang tumatak sa aking utak. “Nawa’y pagpalain kayo ng Poong Maykapal at bigyan kayo ng isang matibay na samahan kasama ang anak ninyo at magiging anak pa ninyo, mga anak.” Naramdaman kong humigpit ang hawak ni Brad sa kamay ko at bahagya pa niyang pinisil iyon. Gumanti rin ako ng pisil
Chapter 56 Down the Aisle I remember so well The day that you came into my life You asked for my name You had the most beautiful smile... Habang naglalakad ako kasama nina Mommy at Daddy sa gitna ng aisle papasok sa simbahan ay damang-dama ko sa aking puso ang bawat liriko na inaawit ngayon ng isang magaling na singer. Sa bawat hakbang ay ramdam ko na ang pagkamit ng walang hanggang kaligayahan sa piling ng mag-ama ko. My life started to change I'd wake up each day feeling alright With you right by my side Makes me feel things will work out just fine Our eyes met. Kita ko sa nangingislap na mga mata ni Brad ang buong pusong pagmamahal niya sa akin. Pinigilan ko ang sarili na maging emosyonal habang naglalakad patungo sa kanya. Noon, pangarap ko lang talaga ang ganitong kasal para sa amin ni Andrei. But Andrei wasn’t for me. Ngayon, nasagot ko na ‘yong tanong ko noon kung bakit kami naghiwalay at hindi humantong sa ganito. It was because God had His best plan for me. Bradle
Chapter 55 Wedding Dress Pagkatapos ng pamamanhikan ng pamilya ni Brad ay na-set na agad ang kasal. We would have two months to prepare for it. Hindi na namin pinroblema ni Brad ang paglalakad ng mga gagawin. Kasi ang Hernandez clan na ang gumawa ng halos lahat-lahat kaya mas napadali ang preparation sa big wedding namin. “Anak.” Lumingon ako sa bumukas na pinto at napangiti ako. “Mom.” I opened my arms at pinalapit ko siya. Lumapit naman siyang may ngiti sa mga labi. “Are you ready, anak?” Tumango ako. “Yes, Mom.” Nag-excuse muna si Lulu, ang makeup artist and hair stylist ko dahil tapos na niyang ayusin ang buhok at makeup ko. Nag-excuse din ang hired photographer nang matapos niyang kuhanan kami ni Mommy ng mga litrato. Sa kabilang silid naman siya tumungo, kung saan naroon sina Ate at ang pamilya niya. “You look so very beautiful and gorgeous in your wedding gown, anak.” Tinitigan ni Mommy ang kabuuan ko. “Parang kailan lang no’ng baby bunso ka pa namin ng iyong daddy.
Chapter 54 Together “Hijo, dito na lang muna kayo magpalipas ng gabi,” sabi ng daddy ni Brad nang matapos kaming maghapunan at ngayon ay nasa sala na at nag-uusap-usap tungkol kay Sam. “Kung ako lang ang tatanungin, gusto ko rin ho sana ‘yan, Dad. Kaya lang baka ayaw ng asawa ko,” sagot ni Brad. Asawa ko? “Hija, please. Dito na lang muna kayo kahit isang gabi lang, please?” pakiusap ng mommy ni Brad. “Oo nga naman naman, Ate. Gusto pa kasi naming makasama nang mas matagal itong cute kong pamangkin. Please, Ate Charm. Kahit ngayong gabi lang po. Please?” Pati rin ang kapatid ni Brad ay nakiisa sa hiling ng mga magulang niya. “Yes, hija. Pagbigyan mo na kami sa apo namin.” Ang padre de pamilya uli. Napatingin ako sa kanya. Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga pangyayari. Matapos kasi naming mag-usap kanina sa library ay agad naging okay ang lahat. Humingi siya ng dispensa at pang-unawa sa ginawa sa akin noon sa office. Pati na sa lahat na masasakit at nakakainsultong nasabi niya.
Chapter 53 DNA Test “Oh, there you are. Hi, little angel,” magiliw na bati ng mommy ni Brad sa anak ko. Lumapit pa nang bahagya sa bata. “Hello po. My name is Sam, not Angel,” sagot ni Sam na ikinatuwa ng kapatid niya at ng ginang. “Oh, Mommy, ang cute niya po.” Lumapit pa ang dalaga sa ina nito. Binuhat ni Brad si Sam, saka uli humarap sa ina at kapatid. “Baby, let me introduce you Daddy’s family. Your Gandma and Tita Briana.” “Then where is Grandpa, Daddy?” “He’s right there, baby. Look.” Itinuro pa ni Brad sa anak ang ama at tumingin din naman si Sam. “He’s my father, your Grandpa. Hi, Dad, good afternoon.” The old Hernandez nodded. “Say hi to your Grandpa, son.” “H-hi po.” Sam looked intimidated with the old man. Seryoso kasi itong makatitig sa bata. Lumingon si Sam kay Brad. “Daddy, he looks mad at me,” mahinang sabi niya sa ama na narinig namin. “Hey, stop that, old man. You scared our grandson,” saway ng ginang sa asawa nito. “Yes, Dad! You’re showing your serious sta
Chapter 52 Meet his Family “Boss, kailangan pa ba nating gawin ito?” kinakabahan kong tanong kay Brad. Ngayong araw kasi niya kami ipapakilala ng anak ko sa mga magulang niya. “Yeah! I have to do this, boss.” Hinawakan niya ang kamay kong nangangatal. “Mommy, Daddy, where are we going?” tanong ni Sam. “We’re going to meet my family, son.” Si Brad ang sumagot. “Really, Daddy? Then I have another Grandma and Grandpa?” masayang tanong ni Sam. “Yes, baby, and another tita too.” Hinaplos pa ni Brad ang namumulang pisngi ng anak namin. “Yey! I’m excited to meet them…” masayang sabi ni Sam. Sumulyap sa akin si Brad na nakangiti. Masaya ako at masaya ang mag-ama ko. Pero ako, kinakabahan sa magaganap. Hindi ko pa rin kasi nakakalimutan iyong araw na pumunta ang tatay ni Brad sa office at nagkasagutan kami, pati iyong pagpunit ko sa tsekeng may malaking halaga. I knew mali iyong ginawa ko, pero pinagtanggol ko lang ang sarili ko. Naramdaman kong ipinatong ni Brad ang kaliwang kamay
Chapter 51 Warning Look Ayoko sanang sabihin, baka kasi iyon pa ang dahilan para magalit siya sa ama niya. Pero kailangan ko rin namang mag-voice out kahit minsan. “H-he wants me to l-leave you and the company. B-binayaran niya ako para lumayo sa ‘yo.” Tiningnan ko kung ano ang magiging reaction niya. “I’m not after your money and you know that. Kahit alam ko na kung gaano ka kayaman ay hindi ko pa rin inilaban ang anak ko sa ‘yo. Kasi kung tutuusin, kaya ko siyang bigyan ng maayos na buhay nang wala ang yaman ninyo.” Nakita ko ang pagtigas ng mukha ni Brad. “I’m not telling you this para magkasira kayong mag-ama. You’re asking me, kaya sinabi ko lang ang totoo.” Bumuntong-hininga siya. “I’m sorry sa ginawa ni Dad. I know you’re not after our wealth, and I admire you a lot because of that,” masuyong sabi niya, pagkatapos ay unti-unting lumapat ang mga labi sa noo ko. “Handa ko na sanang ipagtapat sa iyo ang tungkol sa bata, pero inunahan na ako ng masasakit na salita ng daddy mo.