LOGINShare
Thirty-second Trip: Hospital
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Nakakasilaw na sikat ng araw ang nagpamulat sa akin. Agad akong napabangon mula sa pagkakahiga nang maramdaman ko ang tumutusok na mga damo sa balat ko. Nagulat ako nang makitang nasa gilid ako ng isang puno.
Nasaan ako? Naging tanong ko sa sarili nang makitang nasa isang parke ako. Inilibot ko ang aking paningin sa paligid, ngunit kahit isa'y walang akong makitang tao. Mayroong playground sa 'di kalayuan ng kinaroroonan ko. Nagtataasang mga puno sa iba't ibang parte ng parke. Sa bawat puno, mayroong mga upuang gawa sa kahoy. Kaaya-ayang tingnan ang parkeng ito dahil sa kalinisan nito.
Gusto kong mamangha sa kagandahan nito pero mas nangibabaw ang kaba't takot sa aking sistema. Anong ginagawa ko rito sa lugar na 'to? Sariwa pa rin sa isipan ko ang nangyari sa akin. Binugbog ako ng FoxyLuscious Group saka ako pinabayaan sa tatlong lalaki na sana'y gagahasain ako.
Napayakap ako sa aking sarili nang maramdaman ko pa rin ang malaswa nilang paghawak sa
Related chapters
Jeepney Love Story Thirty-third Trip: Warm Hug
Kinabukasan, nagising ako sa ingay ng mga boses na nagtatalo. Napakusot ako ng aking mga mata, ngunit nagulat na lamang ako nang makita sina Giovanni, Christine, at Alyson sa harap ko. Magkaharap sina Giovanni at Alyson habang nagtatalo. Si Christine naman ay nasa gitna nila't para awatin sila."Ano bang ginagawa mo ritong tomboy ka?" singhal ni Giovanni kay Alyson."Edi dadalaw," walang ganang tugon ni Alyson sanhi upang mamula sa inis si Giovanni."At sino namang nagsabi na pwede kang dumalaw rito?!" Galit na galit na ang mukha ni Giovanni subalit kabaliktaran iyon sa mukha ni Alyson na kalmado lamang."Ako," tipid na tugon ni Alyson saka ito ngumisi kay Giovanni.Nakita kong parang sasabog na sa inis si Giovanni kaya agad akong umupo mula sa pagkakahiga para tigilan sila. Ngunit napahiyaw na lamang ako sa sobrang sakit nang makalimutan kong hindi pa magaling ang bali ko sa aking buto-buto. Napasapo ako sa aking tiyan at parang maiiyak ako dahil
Jeepney Love Story Thirty-fourth Trip: Discharged
Nanlaki ang mga mata ko dahil sa ginawa niya. Napatigil ako sa paghinga nang maramdaman ko ang isa niyang kamay sa likod ko habang ang isa niyang kamay ay marahang hinahaplos ang buhok ko. Hindi ko alam kung ano ang maaari kong gawin. Parang isa akong istatuwa at hindi na ako makagalaw pa."Sobra akong kinabahan sa mga oras na 'yon. Akala ko kung ano na ang nangyari sa 'yo nang mahimatay ka sa bisig ko," mahina ngunit nag-alala niyang wika sa tainga ko.Unting-unti akong napakalma at nakahinga. Ngunit natigilan ako sa sumunod niyang sinabi. "Masaya ako't maayos na ang pakiramdam mo. Masaya ako't nakaharap kita't nahahawakan ngayon."Biglang kumalabog ang dibdib ko dahil sa mga katagang binitawan niya. Ba't naging ganito ang Clinthon na kaharap ko. 'Di ba dapat malamig ang pakikitungo niya sa akin, katulad no'n 'pag magkaharap kami. Alam kong napatawad ko na siya ngunit mayroon sa sistema ko ang nagtataka sa naging akto niya ngayon.Kailan lang parang isum
Jeepney Love Story Thirty-fifth Trip: Man In Suit
Araw ng lunes, maaga akong gumising para pumasok sa paaralan. Tuluyan nang humilom ang mga sugat sa aking buong katawan. Ngunit may naiiwan pa ring bakas ng peklat sa aking balat at may kaunti pa akong kirot na nararamdaman sa aking tiyan. Isang buwan pa ang aking hihintayin bago tuluyan gumaling ang bali sa aking buto-buto."Sana'y mabulok sa kulungan ang mga walang pusong kabataang 'yon. Kailanman hindi ko sila mapapatawad sa ginawa nila sa 'yo, Almhera. Hindi ko aakalaing may ganoong klaseng kabataan na walang konsensiya sa paggawa ng krimeng 'yon. Muntikan ka na nilang patayin at ipapagahasa pa sa mga walangyang lalaking 'yon."Nakasapo sa noong wika ni Mama habang kumakain kami ng agahan. Simula nang magising ako sa hospital, parang susugurin niya ang FoxyLuscious Group pati ang tatlong lalaki dahil sa nangyari sa akin. Kahit ako'y sobrang galit sa kanila, ngunit wala namang patutunguhan ang nararamdaman ko kung patuloy akong magagalit. Ang nasa isip ko na lamang
Jeepney Love Story Thirty-sixth Trip: Street Food
"Sir Eduardo, nandito na po pala kayo."Napatingin ako kina Mama't Papa na kakalabas mula sa gate ng aming bahay. Napatingin ako sa lalaking kaharap ko. Siya ba si Sir Eduardo?"O anak, nariyan ka pala. Ito pala si Sir Eduardo, ang aking Boss sa trabaho," nakangiting pagpakilala ni Papa sa lalaking kaharap ko.Hanggang ngayon, patuloy pa rin akong kinakabahan dahil kanina pa ito nakatingin sa akin. Napalunok ako ng ilang beses at napahinga nang malalim para pakalmahin ang aking sarili."Natatakot yata ang anak mo sa 'kin, Enzo."Nanlaki ang mga mata kong tumingin sa kaniya nang sabihin niya iyon kay Papa. Agad akong napaiwas ng tingin nang malamig niya ulit akong tingnan."Pasensya na po sa anak ko, Sir Eduardo. Ngayon lamang po kasi kayo nakita at nakilala ni Almhera. Kaya ganiyan po ang akto niya."Napatingin ako kina Mama't Papa pero hindi ko maiwasang mapasulyap sa Boss ni Papa nang patuloy kong maramdaman ang tingin niya sa akin.
Jeepney Love Story Thirty-seventh Trip: Tonton
Biglang tumibok nang mabilis ang puso ko dahil sa sinabing 'yon ni Clinthon. Seryoso ba siya? Ang bilis naman yata para manligaw siya sa 'kin. Napakunot ang aking noo nang bigla itong humalakhak at napahawak pa ito sa kaniyang tiyan. Nagtataka ko siyang tiningnan nang naluluha na ito sa kakatawa. Anong nangyayari kay, Clinthon? Fishball lang naman 'yong kinain niya pero parang nasiraan na siya sa pag-iisip."Nakakatawa ang mukha mo, Almhera." aniya habang natatawa. "Nagbibiro lang naman ako tungkol sa panliligaw. Ang gusto ko lang ay makipagpakilala ng pormal sa 'yo at makipagkaibigan."Parang umalingawngaw sa pandinig ko ang huling katagang sinabi niya. Gusto niya lang pala makipag-usap sa akin para makipagpakilala ng pormal at makipagkaibigan. Biro lang pala 'yong sinabi niyang panliligaw sa akin. Subalit ba't ganito ang nararamdaman ko? Biglang bumigat ang pakiramdam ko at may kaunting kirot sa puso ko nang marinig na biro lang 'yon. Napipilitan akong tumawa, nagkuk
Jeepney Love Story Thirty-eighth Trip: She's Different
Ba't may mga alaalang akong nakikita na hindi naman pamilyar sa akin? Paulit-ulit kong tanong sa sarili habang nakatanaw sa nakabukas na bintana ng kwarto ko rito sa ospital. Gabi na't magandang tanawin ang mga ilaw na nasa labas ng ospital. Lumabas muna sina Mama't Papa para asikasuhin ang paglabas ko ngayon dahil maayos na rin naman ang pakiramdam ko.Ngunit hanggang ngayon, hindi pa rin nawawala sa isipan ko ang nangyari sa akin kanina sa parke. Bigla lamang lumabas ang isang alaalang 'yon sa isip ko. Malalim akong napabuntong-hininga na kahit isa'y wala akong makuhang sagot. Subalit bigla kong naalala ang isang boses na bumulong sa akin bago ako mawalan ng malay."Hindi mo dapat maalala ang mga memoryang dapat mo nang makalimutan."Umalingawngaw sa pandinig ko ang sinabing 'yon ng isang lalaki. Pilit kong inisip kung kaninong boses 'yon pero alam kong hindi si Clinthon 'yon. Malaki ang boses ng lalaking nagsalitang 'yon sa tainga ko. Pakiramdam ko, may nalal
Jeepney Love Story Thirty-ninth Trip: Past She Must Forget
Sunod-sunod tumulo ang mga luha ko dahil sa katagang binitawan ni Mama. Sa buong buhay ko, ngayon niya lang ako sinigawan ng ganito at napagsalitaan pa ng masama. Nakalimutan ko lang naman inumin ang gamot ko, ba't grabe na agad ang galit ni Mama? Kahit sina Giovanni at Christine ay nagulat din sa pagtaas ng boses ni Mama. "Amanda! Ba't mo naman sinigawan ang anak natin?!" galit na wika ni Papa kay Mama nang makapasok ito sa kwarto. Parang nahimasmasan naman si Mama dahil sa sinabi ni Papa. Dali-daling lumapit si Mama sa akin saka ako niyakap. "Anak, I'm sorry. I'm sorry anak, hindi ko sinasadyang pagtaasan ka ng boses at pagsabihan ng masama." Hinawakan ni Mama ang magkabilang pisngi ko saka niya pinunasan ang mga luha ko gamit ang kaniyang hinlalaking daliri. "Sobra akong kinabahan dahil sa nangyaring 'to sa 'yo, Almhera. Hindi ko kaya 'pag may masama pang mangyayari sa 'yo," sabi ni Mama saka ito napayuko. Nanginginig ang kaniyang balikat nang umiy
Jeepney Love Story Fortieth Trip: Confused
Dahan-dahan akong napamulat ng aking mga mata nang tumama sa mukha ko ang sinag ng araw. Napaupo ako mula sa pagkakahiga at inilibot ang aking paningin. Napahinga naman ako nang makita kong nasa sariling kwarto ako ngayon. Napakapit ako sa kumot nang bigla akong mahilo. Mariin akong napapikit nang makitang umiikot ang buong paligid. Napahawak ako sa likod ng aking ulo nang may maramdaman akong kaunting kirot doon. "Gising ka na pala, Almhera " wika ni Mama nang pumasok ito sa aking kwarto. Lumapit agad ito sa akin nang makitang nakahawak ako sa aking ulo. "Ayos ka lang ba, anak?" tanong niya sa akin habang tinulungan niya akong mahiga ulit sa kama. Naramdaman ko na naman ang marahang paghaplos niya sa pisngi ko. "Kumusta ang pakiramdam mo, anak?" rinig kong tanong ulit ni Mama. Napamulat naman ako ng aking mata at nagpasalamat na lamang ako nang hindi na umiikot ang buong paligid. "Maayos lang po ako, Mama. Nahilo lang po ako nang bumangon ako
Latest chapter
Jeepney Love Story One Hundred Eleventh Trip:
ALMHERA'S POV"Ma, baka gagabihin po ako sa pag-uwi mamaya," wika ko kinabukasan kay Mama habang sinusuot ang sapatos ko.Napatigil naman si Mama sa pagwawalis ng sahig sa sala at napatingin sa akin. "Bakit naman, Almhera anak? Pupunta ka ba muli sa bahay nila Christine pagkatapos ng klase mo mamayang hapon?" tanong ni Mama at pinagpatuloy na ang pagwawalis. "Hindi po Mama, dadaan po sana ako sa Mall mamaya pagkatapos ng klase ko. Bibili lang po ako ng regalo para kay Christine," tugon ko. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa upuan at kinuha ang bag kong nakapatong sa ibabaw ng mesa. "Ganoon ba? Sandali lang, anak." Sinundan ko ng tingin si Mama nang umalis ito sa sala at pumasok ito sa kuwarto nila ni Papa. Pagkalabas niya, hawak-hawak niya ang sariling pitaka. Nanlaki ang mga mata ko nang kumuha si Mama nang pera sa kanyang pitaka at inabot sa akin. "Idagdag mo na rin ito sa pagbili ng regalo mo para kay Christine, anak. Kung hindi lang sana kami aalis ng Papa mo bukas papunta sa
Jeepney Love Story One Hundred Ninth Trip:
ALMHERA'S POV Maingay na paligid ang kumuha ng atensyon ko. Anong nangyayari? Bakit ang ingay nila? May masama bang nangyari? Bigla akong napamulat nang maalala ang nangyari sa akin mula sa mga kamay ng FoxyLuscious Group. Subalit napapikit ako muli nang nakakasilaw na ilaw ang bumungad sa aking mga mata. "OH MY GOSH! ALMHERA GIRL IS ALREADY AWAKE!" rinig kong sigaw ni Christine. Unting-unti kong minulat ang aking mga mata at napahinga na lang ako nang makitang wala na ang nakakasilaw na ilaw. Kulay puting kisame ang nakita ko. Nasaan ako? Ano na ang nangyari sa akin? Napangiwi ako nang pilit kong igalaw ang buong kong katawan. Masakit… salitang nasabi ko sa aking sarili dahil sa nararamdaman ko. "Almhera girl, how's your feeling? That freaking b!t*** FoxyLuscious Group! They all pay for this!" namumula ang mukha at salubong ang mga kilay na wika ni Christine. Narinig ko ang mga yabag papalapit sa hinihigaan ko. Sumalubong ang nag-alalang tingin nina Mama't Papa, Giovanni, a
Jeepney Love Story One Hundred Eighth Trip:
ALMHERA'S POVNaalimpungatan ako sa tunog ng cellphone ko. Kusot-kusot ang mga mata kong kinuha ito mula sa ibabaw ng side table. Papikit-pikit kong sinagot ang tawag nang makitang si Christine ang tumatawag sa akin. "H-Hello?" humihikab kong sabi. ["Hello, Almhera girl!" ]Nailayo ko bigla ang cellphone sa tainga ko nang malakas na tugtog at lasing na boses ni Christine ang tumugon sa kabilang linya. "Christine?! Lasing ka ba? Nasaan ka?" Napatayo ako mula sa pagkakaupo sa aking kama dahil sa pag-alala sa kanya. ["W-What? M-Me? L-Lasing? No way!" ]Napatampal ako sa aking noo nang marinig kong muli ang lasing niyang boses. "Nasaan ka ngayon, Christine? Pupuntahan kita," ani ko sabay kuha ng jacket mula sa cabinet ko. Alas onse ng gabi nang tingnan ko ang oras sa orasang nakasabit sa pader ng kuwarto ko. Mabilis kong sinuot ang kulay abo kong jacket. ["I-I'm in my condo... r-right now... A-Almhera girl. C-Can you join me?" ] sumisinghot niyang wika sa kabilang linya. "Sige, p
Jeepney Love Story One Hundred Seventh Trip:
CHRISTINE RITZ POV"What's wrong, Almhera girl? Are you okay?" I step closer to her when she's still looking at me and Giovanni."S-Siya... siya ang lalaking nasa panaginip ko," wala sa sariling wika niya. Giovanni and I looked at each other, both surprised by Almhera's act. What does she mean? Ang lalaking kasama ng crush ni Giovanni ay napanaginipan niya? Napasinghap ako at mabilis hinawakan sa magkabilang balikat si Almhera. "What do you mean, Almhera girl? May hindi ka ba sinasabi sa amin ni Giovanni?" I asked.She looked at me. "Ang lalaking kamukha ng gwapong anghel sa panaginip ko. Ang lalaking nakaharap ko sa National Book Store. At ang lalaking nakatabi ko sa Jeep... iisang paaralan lang pala kami pinapasukan?" 'di makapaniwalang sabi niya."Hoy bruha, umayos ka nga. Anong pinagsasabi mo riyan? May something ba sa inyo ng Clinthon Lance Montanari na 'to ha?" Giovanni asked Almhera after he steps closer to us.Pakamot-kamot sa ulong bumuntong-hininga si Almhera. Naguguluhan
Jeepney Love Story One Hundred Six Trip:
Hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ko habang naglalakad pabalik sa aming silid-aralin. Hanggang ngayon, nagpapasalamat ako sa Panginoon dahil binayayaan niya ako ng mababait na mga kaibigan. Napatingin ako sa hawak kong sandwich. Bago kami maghiwalay nina Giovanni at Christine kanina, binilhan pa muna ako ni Giovanni ng sandwich. Kung hindi ko lang siguro alam ang totoong pagkatao niya, baka pati ako ay nahulog na rin sa kanya dahil sa pagiging maalaga niya. Nawala ang ngiti sa labi ko nang maalala ang FoxyLuscious Group. Siguradong madagdagan ang galit nila sa akin dahil kanina sa Cafeteria. Ba't kasi ginawa 'yon ni Giovanni sa harap pa ng mga kaiskuwela namin? Napabuga ako ng hangin at tuluyan nang pumasok sa aming silid-aralan. Agad kong kinain ang sandwich nang wala pa ang mga kaklase ko sa loob. Ilang minuto ang lumipas, sunod-sunod na silang nagsipasukan sa aming silid-aralan. Nakayuko lang ako sa aking upuan nang marinig ko ang mga bulungan nila. Tungkol na naman sa akin
Jeepney Love Story One Hundred Five Trip:
"Sino ang may gumawa no'n sa laptop ko?"Naninikip ang dibdib kong lumapit sa kinaroroonan nilang tatlo. Napatigil ako nang lumingon ang babaeng kausap nina Clinthon at Sedrick."A-Aynah?" 'di makapaniwalang sambit ko sa pangalan niya. .Isa 'to sa mga kaklase kong may galit sa akin at isa rin siya sa mga kaibigan ni Chloe. Anong alam niya sa nangyari sa laptop ko? May kinalaman din ba siya sa nangyari?"Almhera, I need to talk to you—" sandali itong napatigil at napatingin kina Sedrick at Clinthon bago tumingin ulit sa 'kin. "in private," dugtong niya."Hindi ba puwedeng dito na lang? Sabihin mo na rin kung sino ang sumira ng laptop ko."Hindi ko mapigilang maluha sa sobrang galit na aking naramdaman. Gusto kong humiganti sa taong sumira ng laptop ko. Kahit sinabi pa ni Mama sa akin noon pa man na mali ang gawaing paghihiganti. "Mag-usap na muna kayong dalawa, Almhera. Alis muna kami ni Sedrick," paalam ni Clinthon sab
Jeepney Love Story One Hundred Four Trip:
May takot sa sistemang sumulyap ako kay Mama. Ramdam ko ang pamamawis ng aking mga palad nang makitang walang reaksyon ang kanyang mukha habang deretso ito nakatingin sa daang tinatahak namin pauwi. Napatalon ako nang bigla itong tumigil sa paglalakad at agad itong tumingin sa akin. "Hindi pa rin talaga ako makapaniwalang may mga estudyante pa ring tulad ng Foxyluscious Group!" Napatingala sa kalangitan si Mama habang nakahawak ito sa kanyang baywang."Sana talaga, mapaalis sa Mantrell High University 'yong Chloe na 'yon. Sumusobra na ang kanyang ginawa. Porket mataas ang nakuha mong marka sa iba't ibang asignatura kaysa sa kanya, dapat ganoon agad ang gawin niya sa 'yo? Ang manira ng gamit at handa pang gumawa nang mas higit pa roon?" magkasalubong ang mga kilay na sabi ni Mama.Matunog akong napabuntong-hininga nang biglang magpatuloy ito sa paglalakad, hindi man lang hinintay ang tugon ko sa sinabi niya. Napayuko't napatingin ako sa aking mga paang hum
Jeepney Love Story One Hundred three Trip:
"Lumabas ka ba kagabi, Almhera?" Bungad ni Mama sa akin kinabukasan nang makaupo ako sa harap ng aming hapag-kainan. Kumalabog ang dibdib ko nang pumasok sa isip kong baka nakita niya kaming dalawa ni Clinthon kagabi. Napayuko ako sabay kagat ng sariling mga daliri. Huwag naman sana, siguradong pagagalitan nila ako ni Papa 'pag malaman nilang may kausap akong lalaki kagabi."Imposibleng ikaw nga 'yon, anak. Hating gabi na rin 'yon. Pero alam niyo ba?" Sabay kaming napatingin nina Papa at Brayson kay Mama nang pabagsak niyang binitawan ang hawak niyang kubyertos. "Kinilabutan ako sa nakita ko kagabi. Nagbanyo kasi ako, nang pabalik na ako sa kwarto, may anino ng tao akong nakita riyan sa kilid ng tarangkahan natin," ani Mama habang tinuturo ang labas ng bahay namin."Ano?! Baka may masamang tao sa labas kagabi, Amanda. Ba't hindi mo ako ginising?" Binitawan ni Papa ang hawak na kubyertos sabay nag-alalang tiningnan si Mama. Na
Jeepney Love Story One hundred two Trip:
"Almhera, I'm so sorry for everything. Hindi ako naging mabuting kaibigan sa 'yo," naluluhang wika ni Giovanni sa akin. "Imbes na ako ang humarap sa mga problemang ako ang rason. Ikaw pa itong nasaktan at nahirapan nang dahil do'n. I'm so sorry, Almhera." Sa unang pagkakataon, nakita kong umiyak si Giovanni sa harap ko at ako pa rason no'n. Hindi ko nakakalimutan ang mahigpit niyang yakap nang yakapin ko siya para tahanin sa pag-iyak. Malalim akong napabuntong-hininga. Naaawa sa sitwasyon ni Giovanni. Pinapanalingin ko na lamang na sana'y matanggap siya ng pamilya niya kung ano siya. Sana'y mahanap niya na ang kanyang kasiyahan at kapayapaan. "Almhera, tapos ka na ba sa paghuhugas ng pinggan— Jusko! Ano ka ba naman, Almhera! 'Yong tubig umaapaw na o." Natataranta akong napatingin sa lababo. Umaapaw na nga ang tubig. Hanggang sa sahig ng aming kusina ay basang-basa na. "Pasensya po, Mama. Hindi ko po napansin—""E kasi namam, KDrama na
