Naging awkward sa paligid. Hindi ko na siya matingnan. Lumala pa ang imagination ko.Ano bang pakiramdam kung nasa ibabaw ko siya at sakop ang buong katawan ko? Para akong sinasakal matapos maisip na gumagalaw siya sa itaas ko kasabay ng magaspang na ungol.Mabilis kong naipagdikit ang mga hita sa naisip. Umiwas ako ng tingin sa sobrang kaba. Hindi na rin ako nagpumilit na matulog doon at nagrequest na lang ng ice cream.Hindi rin naman ako nagtagal doon. Ni hindi nga namin pinag-usapan ang galit ni Daddy sa kanya."Umuwi ka na," pilit niya sa akin noong ihatid niya ako pabalik.Tatlong bahay lang ang layo mula sa mansion. Ayaw ko pang umuwi ngunit gabi na."Pasyal tayo bukas, Kuya.""Brat, I'm busy."Ngumuso ako at nagpapaawang kumurap sa harap niya. Lalo lang akong nagiging suwail kapag hindi pinagbibigyan.Umungol siya at marahan akomg tinulak palayo sa kanya."Matulog ka na lang bukas."Wala akong nagawa sa desisyon niya pero hindi naman ako sumusuko.Gaya ng plano ko sa sabado, i
"Wala ako sa apartment."I've been calling him since last night. Ni hindi nakatulog kakaisip sa librong dala ni Manang Karing. Hanggang ngayon namumula ang mga pisngi ko sa nabasa.Fine.Binasa ko.Unang page lang ng first chapter. I felt like a sinner, so I stop."Huh—""Brat, nasa Tarlac ako."Kalahati lang ng mukha niya ang nasa video call habang ang kalahati ay kita ang lugar. May iilang puno may mukhang bahay pero hindi bato at hindi rin kahoy. Basta built-in kahon."I know." Maliit akong nanguso.Halata namang nasa probinsya siya. Doon ko rin na-realize na hindi na siya mananatili sa siyudad, hindi siya mabubuhay kung mananatili lang siya sa maliit niyang apartment. Kailangan nga naman n'yang kumita at maghanapbuhay. Hindi na siya konektado sa pera ni Daddy.Bahagya akong nalungkot sa kaisipang kailangan na niyang magpagod para lang mabuhay. Ganoon din malamang ako kapag naka-graduate na. Hindi naman pwedeng lagi na lang umaasa sa magulang.Though the company is waiting for me,
Hindi ko mapigilang ngumiti na kahit pa nakataas ang kilay sa akin ni Erica ay hindi ko magawang sumimangot.Hindi ako sanay na mahiwalay kay Kuya nang matagal. I'm his clingy baby Heaven. Pero dahil nangako siya ng dinner ay nawawala ang lungkot ko at hindi maiwasang masabik. Nakalimutan ko na nga ang pagkapahiya sa kanya mula sa video call."Para kang baliw," ingos ni Erica.Pabagsak pa niyang nilapag ang pinasuyo kong sandwich at bottled water."Sorry. Magkano pala?"Inirapan niya ang pagdukot ko sa wallet at tinabig iyon nang marahan."Huwag na. Kwento mo na lang kay Rigel ko."Kahit ang marinig sa bibig niya ang pangalan ni Kuya ay hindi ko ikinainis."Thanks. Wala kang lakad mamaya?"Hindi niya ako sinagot. Binubuklat niya ang bag niya at tila may inaayos sa loob no'n."Wala kang hook-up?" ulit na tanong ko.Ngumisi lang siya ngunit hindi pinansin ang tanong ko."Here! Read these, Heavs."Tuwang-tuwa pa siya na ilapag ang tatlong libro galing sa bag niya. Lahat pa ng mga iyon ay
Hindi ko pa siya agad natawagan pagkauwi. Hindi niya sinasagot. Ngayong gabi na lang ulit."Hindi ka na ba talaga babalik?"Nakadapa siya sa higaan niya at walang pang-itaas. Nakatagilid pa ang ulo paharap sa camera, nakapikit pa. Lalo lang tuloy bumibigat ang kalooban ko sa kakaisip na ayaw niya akong kausapin."Hm."Simpleng ungol niya bilang pagsang-ayon ngunit hindi nag-abalang idilat ang mga mata."K-uya. B-umalik k-a."Tumakas ang isang hikbi sa bibig ko ngunit hindi siya natinag."Shut it, Brat. Buhay pa ako. Huwag kang umatungal diyan."Nagtakip pa siya ng unan kaya naman lalo akong naluha. Kaya lang mukhang hindi niya ako haharapin kung iiyak pa ako.Pinunasan ko ang luhang tumakas at pinigilan ang hikbi ko. Kinalma ko ang sarili ko bago siya ulit binalak na kausapin."Paano 'yong apartment mo, Kuya?" inayos ko ang boses ko, walang bakas ng iyak.Marahan niyang tinanggal ang unan bago bahagyang dinilat ang kaliwang mata niya. Ngumiti ako nang malapad. Nagbabakasakaling dalawa
"Are you sure you'll be okay here?" Si Mama.Ngayon ang alis nila pero mukhang ayaw na niya akong iwanan. Ngumiti ako upang ipakitang ayos lang. May backpack is ready. Pagkaalis nila ay aalis din ako.Alam ni Manang Karing na kay Erica ako sasama, hindi naman umapila."We'll call you on our free time. We just need to close this deal then we'll be back. Behave," paliwanag ni Daddy.Para bang alam niyang may plano kahit hindi ko sabihin. Malakas ang pakiramdam niya pero mas magaling akong magtago."Uhm. Sa bahay lang po."Ngumiti pa ako nang malapad upang makumbinse sila. Tumango si Daddy bago tuluyang sumakay. Kinawayan ko pa ang sasakyan nilang papa-alis.Nanghaba ang leeg ko kakatanaw sa sasakyan nila para lang makitang wala na iyon.Nang masigurong wala na nga ay mabilis akong pumanhik at nagmadaling magbihis. I wore my black mock neck tee partnered with my peach belted cargo pants. Puting sneakers lang at itim na cap.Kumpleto na lahat at driver na lang ang kulang. I dialed Erica'
Kahit inaasahan kong magagalit siya sa hindi ko pagsabi ay natakot pa rin ako. Napaatras at napaiwas ng tingin."Alam ba ng parents mo?"Umiling ako na kinamura niya.Wala ako ngayon dito kung alam nila."What about Manang Karing?" dagdag na tanong niya bago binuksan ang gate at kinuha ang bacakpack ko."Alam niya ay kasama ko si Erica." alanganin akong ngumiti matapos makita ang inis niyang reaksyon."Damn, Brat."Inirapan ko siya dahil sa sinabi nito ngunit sumunod din sa kanya. Diretsong akyat at papasok sa bahay niya.Maluwang naman ata iyon, may iilang gamit. Sala na may sofa set na kawayan. Isang pinto na sa tingin ko ay kwarto. Dalawang bintana."Sa susunod ay magsabi ka. Paano kung wala ako? Paano ka uuwi?"Napalabi ako nang malakas niyang ihagis ang bag ko at bag niya sa sofa. Tinalikuran pa ako at bumaba sa hagdan papuntang likod. Sinundan ko siya doon at natantong kusina iyon.Bato naman ang pader ngunit iilan lang ang gamit. May stove at mesa naman. Dalawang upuan at iilan
Nangamatis na yata ang mga pisngi ko sa hiya dahil sa komento niya. Nilaglag ko ang tuwalya mula sa buhok ko at iyon ang ginamit na pantakip sa dibdib ko. Di baleng mabasa na ang damit sa likod ko basta ba walang masabi si Kuya. Baka sabihin niya... inaakit ko siya. Hmp!"Happy?" inis kong angil.Nagtaas lang siya ng kamay at ngumisi. Nasalubong ko pa ang mga tingin niya na may aliw, kaibahan sa malalim niyang titig kanina. Sabay pa kaming napalingon sa sala matapos marinig ang mga katok sa pinakapinto.Tumikhim ako at napahawak nang mahigpit sa tuwalya."Huh. Ako na ang magbubukas," presinta ko.Tumango siya at hinayaan akong umakyat sa hagdan papuntang sala. Ngunit nasa gitna pa, lang ako nang pigilan niya ang braso ko.Umiwas siya ng tingin bago pinasadahan ng dila niya ang ibabang labi. Kinagat pa nito iyon bago nagsalita."Huwag mong sabihing magkapatid tayo. Ang alam ng mga taga-dito ay ulila ako at walang kamag-anak."Umawang ang mga labi ko at bahagyang sumakit ang puso ko. T
Sobrang hiya ko sa kanya. Hindi rin mawala sa isip ko ang sinabi niyang maliit na Rigel. Balak ba niyang... Magkaanak sa akin?Pinilit niya ring ibibili niya ako ng damit. Madami nga ang binili niya at may iilan pang pantulog. Naki-argumento pa akong hindi ko naman kailangan iyon dahil hindi naman ako nagdadamit sa gabi. Kaya lang ay pinaningkitan niya ako ng tingin. Halatang ayaw niyang gawin ko ang ginagawa ko sa mansyon.Dahil ba kaming dalawa lang dito at mabilis siyang matukso?"Try it. Hindi naman pwedeng habang nandito ka ay lagi na lang akong sa sala," rason nito.Napakurap at hindi ko inasahan ang sinabi niya. Gusto ba niyang ako ang matulog sa sofa at babalik siya sa kwarto niya?"Huh? Gusto mong makipagpalit at ako na ang matulog sa sofa?"Umungol siya, "That's not what I mean. Gusto ko ding matulog sa kwarto ko, which is my personal space... that you invaded," pagdidiin nito.Nabitawan ko ang hawak na thin sleep dress sa sahig sa sinabi niya. Natameme at hindi matanggap na
"Daddy, will Mommy love it?" Tinaas pa nito ang hawak na Enoki mushroom. Her innocent eyes are expecting. Even her long lashes says she's waiting. Hindi ko lubos maisip na galing siya sa akin. My Baby. "Of course, Baby. That's enough." I saw how she pouted her lips, and how she held the mushroom tightly. Isang pakiusap pa ay sa tingin ko iiyak na siya. "I want more, Daddy. Let's grill them." She pouted more and even showed me her teary eyes. Pigil ko ang mapamura lalo na nang tumulo ang isang butil na luha sa mga mata niya. Pagagalitan ako ni Heaven kapag napansin nitong umiyak si Gaea. Agad kong binuhat si Gaea at pinunasan ang mga luha niya. "Enough, Baby. Okay na. Dadalhin natin lahat. Lulutuin na ni Mommy." Ngunit umiling siya at mas niyakap ang hawak na maliit na basket. "No, Daddy. I will cook it." Napangiti ako at hin*likan siya sa noo. My baby loves cooking too. Mannag-mana ito sa Mama niya pagdating sa pagluluto. Kaya talo ako kapag nagsama sila sa kusina. "Okay, ma
RIGEL SKYE'S POV I can still clearly remember the moment she became legal, but it will be illegal to want her. "Kuya, sabay mo 'ko." Agad na nagsalubong ang mga kilay ko sa kga oras na iyon. Pinasadahan ko pa ng tingin ang suot niya, and damn! I think I am a sinner for being tempted to my so-called sister. I tried to fight the urge and calm my nerves. Nawalan din ako ng choice na paalisin siya noong agad siyang sumakay sa sasakyan. What else can I do? Maybe I was born to obey and to just be her saviour? I tightly closed my eyes when her teacher answered her phone and asked for my presence. I even bit my lip forcefully. She's so stubborn! Pagdating sa faculty ay tila maamo siyang tupa na nagmamakaawa. I was lured because of that. I was lured because of that. Her cute face and alluring eyes are winning my heart. Isang pakiusap niya lang ay nagkukumahog ako. I know how much she loves cooking, and I would say that her cooking skills are majestic. Gusto niya iyon, gusto niya ang p
Nanatili ang pagkakatitig ko sa kay Frey. Hindi pa man ito nagsasalita ay umaangat na ang presensya nito.Seryoso ang itsura niya nang papalapit ngunit maliit na ngumiti nang tuluyang makalapit. Umawang pa ang mga labi ko dahil nagmukha itong maamo noong ngumiti."Hi Heaven! So pretty!" masiglang bati pa nito, iba sa seryosong mukha kanina.Napaatras akong bahagya matapos niyang bumeso. Ngumiti pa at hinaplos nang bahagya ang maliit kong buhok. Hindi ko alam kung iiwas ako o ano. Tinamaan ako bigla ng hiya."Kaya pala patay na patay sayo si Rigel. Nakahanap ng langit." Humagikhik pa ito.Namula ang mga pisngi ko sa sinabi niya at nahiya na talaga matapos sabayan itong tumawa ni Celeste. Frey smiled warmly. Doon pa lang nawala na ang nararamdamang intimidasyon sa kanya. Kinakain tuloy ako ng konsesnya na pinagselosan ko siya.Maybe next time, alamin ko muna. Naaway ko pa si Rigel dahil sa kanya gayong wala naman pa lang dapat ikabahala."Thank you. Ang ganda po ninyo, Ate," nahihiyang
Bawat gabi at umagang kasama siya ang pinahahalagahan ko. It doesn't matter if the day turns out bad, for as long it will be we are still together. Ito yata ang sinasabi nilang through upd and downs."Rigs, maaga pa," inaantok kong bulong.But he doesn't mind at all, kahit pa mag-aalas sais pa lang ng umaga. Masarap sana ang tulog ko kung hindi lang niya ako ginising sa mga mumunting h*lik niya sa mga labi ko."Morning exercise, Baby."Mahina akong umungol sa marahang haplos niya sa pagitan ng mga hita ko. I know he will be gentle. At kahit ang pagpwesto niya sa pagitan ng mga hita ko ay naging maingat."Good morning, Baby," paos pa niyang bulong.Minulat ko nang bahagya ang mga mata at sinalubong ang nag-aalab niyang tingin. Marahan kong hinagod ang likod niya at hinayaan siyang magpatuloy.Nahigit ko ang hininga noong maramdaman siya nang buo sa loob ko. Magaspang agad ang unang ungol niya bago sinimulan ang marahan niyang pagpasok at paglabas."Rigel, oh!" namimigat kong ungol.Hin
Napalunok ako sa tanong niya. Hum*god pa nang mabagal at senswal pang naglakbay ang daliri niya palad sa likod ko na tila may sinusundang linya doon. Nanginig ang bawat kalamnan ko sa ginawa niyang iyon."S-top it, Rigs," nahihirapang sambit ko. "You sure, hm?" paninigurado nito ngunit inaayos naman na ang mga binti ko sa bawat magkabilaang bewang niya.Sa gulat ko ay napaupo na ako sa tiyan niya at tinukod ang palad ko roon. Napakatigas no'n at ni hindi man lang yata siya nabibigatan."Sa farm na lang tayo, Rigel—"Kaya lang ay mabilis din itong bumangon at agad na sinalo ang likod ng aking ulo. Binigyan ako nito ng malalim na h*lik na agad ko ring sinagot.Sinalo nito ang mga hita ko at maingat akong binuhat. Ni hindi ko namalayang nakarating na ito sa kwarto. Marahan niya akong binaba doon kasabay nang pagbaba ng h*lik nito sa aking leeg. Nagtagal ito roon at noong dumapo ang mga labi nito sa aking malulusog na d*bdib ay agad akong napaliyad."Ohh! Rigel," namimigat ang bawat ungo
"Wait lang, Rigs! Nakikiliti ako!"Hindi ko mapigilan ang tumawa nang malakas sa ginagawa niya. He's been targeting the ticklish parts of my body. Ngayon ay tagiliran ko naman ang puntirya niya.Marahan niyang pinaglalandas doon ang mga daliri at pilit hinahanap ang kahinaan ko."My gosh, Rigs. Huwag diyan! I'm gonna pee!"Pilit kong hinuli ang mga kamay niya at nilayo. Ngunit mabilis niya rin iyong naibabalik sa tagiliran ko."Ano ba, Rigs! Magbabanyo ako." Tinampi ko na ang mga daliri niya at sinamaan siya ng tingin.Ngunit hindi niya iyon alintana at ngumisi pa. I can see his playfulness. He's looking at me like I am his cutest prey. Kung hindi ko pa pipigilan ang sarili ko ay baka masipa ko pa siya. Kanina pa ako na-ihi ngunit ayaw niyang tumigil.Dinig ko ang pagbuntong hininga niya, "Samahan kita?" Agad pa siyang tumayo at nilahad sa akin ang palad niya.Mabilis akong umiling ngunit humawak din sa kamay niya. Humigpit ang kapit ko roon at pilit tinago ang ngiti ko.Habang buhay
"Heaven, anong ginawa mo kay Rigel?" si Mama. Inis akong napabuntong hininga at sinulyapan si Rigel na matiwasay na nakahiga sa kama niya. Ang loko, hinimatay! Ngayon, parang kasalanan ko pa na hinimatay siya. Napanguso ako at sinulyapan si Mama na napapailing, at si Daddy na malalim ang pagkakakunot ng noo habang nakatunghay kay Rigel. "Sinabi ko lang na siya ang Ama ng baby, Mama. Ewan ko diyan at hinimatay." Nangunot na ang noo ko at isang beses pang tinapunan ng unan sa mukha si Rigel. Ayaw talagang magising! "Baka naman ginulat mo?" Mabilis akong umiling, "No, Ma. Ang ayos nang pagkakasabi ko. Ayaw niya lang talagang maniwalang anak niya." "Why would he think that way, Princess?" nag-aalalang tanong ni Daddy. Nakagat ko ang pang-ibabang labi at napapikit, "Akala kasi niya tinanggap ko po ang birth shot control pero hindi ko naman po tinanggap." Dinig kong parehong napasinghap si Mama at Daddy. Paglingon ko ay dismayado na silang nakatingin sa akin. "Pasaway ka, Heaven.
Kahit kinabahan sa klase ng tingin ni Rigel ay pilit kong hindi pinahalata. Tumikwas pa ang kilay ko at naningkit din ang tingin sa kanya.Nagsalubong na ang mga kilay niya at walanghiyang tiningnan si Aldrin. Hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang pag-angat ng sulok ng labi niya. Nailing bago maangas na sumubo ng karne."Ow. Is he liking this idea?" bulong ni Aldrin sa akin na hindi naman tinablan sa tingin ni Rigel.Kumibit balikat ako bago tuluyang lumayo sa kanya. Hindi ko rin naman matantiya kung gusto o hindi ito gusto ni Rigel. I do not care about him, anyway!"Maupo ka na, Aldrin. Kain na tayo." Tinuro ko ang katabing upuan ni Rigel para doon siya maupo.Tumango siya at doon nga umupo. Ang isip ko ay nagkakagulo ngunit naging matiwasay ang dinner. Rigel randomly talked. Si Aldrin at Daddy lang ang madalas mag-usap. Si Mama ay nagmamasid lang din katulad ko. Akala ko ay magiging tensyonado ang hapag ngunit hindi naman.Ilang beses ko ring hinuli ang tingin ni Rigel ngunit tumi
"Willing naman akong magbuntis ng kambal—"Naitikom ko ang mga labi ko noong sumama na naman ang titig niya at mukhang ayaw na akong magsalita pa."Don't you get or understand everything?" tila sumusuko ngunit naiinis pa rin na tanong niya.Napakurap ako at hindi maintindihan ang reaksyon niya. Akala ko ba gusto niya akong kunin ulit? Bakit naman nagagalit na naman siya?Marahas siyang huminga muli at kita ko na ang galit sa mga mata niya "Pumayag akong iwan mo hindi para magpabuntis ka sa iba, Heaven. Now tell me, how can I accept that?!" hindi niya mapigilang sigaw.May kalakasan niyang tinapon ang mga hawak na baso ng kwek kwek at inis na nasabunot ang buhok niya.Hindi ko siya makapaniwalang tinignan. Hindi ko lubos maisip na ganoon ang iniisip niya. Sa tingin ba niya ay kaya ko talagang gawin iyon?Parang hindi naman niya deserve maging tatay ng anak ko kung ganito na ang ugali niya. Naiwan yata sa mga kabute ang maayos niyang pag-iisip. Inaasahan ko pa naman ay maiintindihan niy