I tried to calm myself. I want to think that having dinner with Aldrin is harmless. But seeing my dad's fondness of him makes me upset."You're a good man, huh? How about you tutor Heaven?"Nanlaki ang mga mata ko sa request nito kay Aldrin. Tinapunan ko pa ng tingin ang kaklase at marahas na umiling."That would be my pleasure, Sir," mahinahong sagot nito bago ngumiti nang malapad.Naningkit ang mga tingin ko sa kanya ngunit hindi siya natinag."Well, pwede mo din naman siyang i-hatid sundo, Hijo."Nabaling ang tingin ko kay mama na mahinahong kumakain at ni hindi ako tinatapunan ng tingin.Are they really selling me out?Parang tinusok ng punyal ang puso ko dahil doon. Sumisikip at pinipilipit. Napayuko ako at pilit pinigilan ang maluha. I know I did something wrong, but aren't they aware of what I want?It's not Aldrin. It's Rigel."I'm glad you approached me at the restaurant. I just found a man who is much better for my daughter," may katigasang banggit ni Daddy.Napalunok ako at
Hindi ako naniwala noong sabihin niyang pupunta siya. Inabot na kasi ng gabi ay wala pa siya. Masyado lang siyang nadala sa tukso.Napailing ako at napangisi. He can't resist me, that's for sure.Nawala ang ngiti ko at nagmadali sa paghakbang nang matanaw si Aldrin. Papunta itong canteen at seryoso lamang ang lakad. May iilang tumatanaw sa kanya ngunit ito ay wala lamang kibo."Aldrin!" tawag ko.Lumingon ito at tumigil pa sa paglalakad. Hinintay akong makalapit. Ramdam ko ang gigil at pagtindi ng kagustuhan kong makausap siya."Heaven," mahinang bigkas nito sa pangalan ko."Kahapon pa kita hinahanap, ang kaso ay wala ka."Pilit kong sinantabi ang inis ko sa kanya upang makausap siya nang maayos. Kagaya ng dati ay naging tahimik lamang ito kumpara noong nasa hapag na nagmamalaki kay Daddy."Baka pwedeng makiusap sa'yong huwag mong seryosohin ang pagkakagusto mo sa akin."Pagkaupo ay iyon agad ang sinabi ko sa kanya. Hindi ito kumikibo at tila pinag-iisipan pa ang sinabi ko. Nanatili a
Ngayon pa lamang ay natatakot na ako sa sasabihin niya. Baka mamaya ay isipin niyang ginag*go ko siya at basta na lamang nagpapah*lik sa iba, which is not true!"We caught them kissing torridly in the school canteen. It's against the policy; that's why you were called." Tumayo ang disciplinarian at lumapit pa sa amin.Nanlalaki ang mga mata kong napalingon dito at hindi maiwasang sumagot."Ma'am, hindi po torrid iyon! Hindi ko nga po sinasagot! Si Aldrin itong basta na lamang nanghah*lik." Napairap ako sa inis.Ni hindi man lamang ito natinag sa sagot ko bagkus ay hinarap pa si Rigel at kinausap patungkol doon. Dumoble ang kaba ko sa nakikitang talim ng titig ni Rigel kay Aldrin. Napansin ko din ang kuyom nitong kamao at ang pag-igting ng panga.Kusang lumuwang ang hawak ni Aldrin sa braso ko nang lumapit si Rigel, hinila ako at tinago sa may likuran niya. Walang nagawa si Aldrin kundi ang sumandal at bumuntong hininga. Hindi mananalo ang titig niya sa talim ng titig ni Rigel."Hindi
He bit my lower lip aggressively. Napahigpit pa ang hawak ko sa may braso niya matapos palalimin ang h*lik.May diin ang pagkakasandal niya sa akin sa upuan at dama ko ang gigil ng bawat h*lik niya. Isang beses pa niyang kinagat ang pang-ibabang labi ko bago tinapos ang h*lik.Hinihingal akong napabitaw sa batok niya at sinalubong ang namumungay niyang mga mata.Sinasabi ko na nga ba! May kaartehan pang nalalaman ngunit pinalalim naman ang h*lik.Bumaba ang tingin ko sa basang labi niya, hindi ko maiwasang mapalunok lalo pa't alam kong ako ang dahilan kung bakit basa ang mga iyon."Three months is too long for this," mahinang usal niya.Hindi ko lubos na maintindihan ang sinabi niya. He asked for three months, and then he said it was too long. Yes, it is!Bahagya siyang ngumiti bago nilagay ang seatbelt ko at isang beses pang pinatakan ng h*lik ang mga labi ko.Napanguso ako at miminsang nangingiti sa tuwing mapapadapo sa kanya ang tingin ko. Seryoso siyang nagmamaneho, tila ba intere
Nangilid ang mga luha ko kasabay nf paninikip ng aking d*bdib. Hindi ko lubos maisip na magagawa nila ang ganito. They know we are an item, and yet they did plan to adopt him."You can't do that, Dad!" may kalakasang sigaw ko.I'm trying to collect all of my respect for him, for them, but I can't! My anger is spreading in my whole system. Nanginginig ang mga kamay ko at nanghihina ang mga tuhod sa nararamdamang galit."And why not, Heaven?! Hindi ko basta ipapaubaya ang kumpanya ko kung hindi ko ka-apelyido. Adopting him is the best way. He can have it all and leave his stinking barn house." Tumayo si Daddy at binuksan pa ang drawer ng lamesa niya."Here is the adoption paper, Rigel. You can sign it now, so we can process it." Iniaabot pa nito iyon kay Rigel.Adoption paper?Mapait akong napangiti. Hindi madaling iproseso iyon lalo't nasa tamang edad si Rigel. Paanong meron na sila? If they already have the adoption paper, that only means they have planned this already since then!I ch
Kusa akong napatigil, maging si Rigel ay natigilan. Nahihirapan akong makita sa ganitong ayos ang mga magulang ko.Why do I need to choose? And what should I choose? Should I stay or should I go?Ramdam ko ang pagpisil ni Rigel sa kamay ko at paglapit niya."W-hat are we going to do? W-here are we going?" mahinang tanong ko.I have an idea, but I am doubting if I will consider it. Alam kong gustong-gusto ko iyon noon pa man. Ngunit ang makitang ganito ang mga magulang ko ay nagdadalawang isip ako.Dinig ko ang mabigat niyang paghinga at ang pagluwang ng pagkakapit niya sa palad ko."We're going to elope. I am taking you. But, if you find it hard to leave, I'm giving you choices. You can always leave me, Baby. I am allowing you to choose them."Hindi ko maiwasang humikbi, I am torn between my family and him. I want them both. Ang nahihirapang pag-iyak ni Mama at ang matalim na ekspresyon ni Daddy ay nagpapahirap sa akin.Pumikit ako at halos mapahagulgol matapos maramdaman ang paglayo
Malalim ang h*lik niya at halos madiin ako sa sasakyan niya. Agad kong kinawit ang mga braso sa batok niya at sinagot ang h*lik niya. Dumapo ang mainit niyang palad sa bewang ko. Akala ko ay papaloob na ang kamay niya sa damit ko ngunit hindi, marahan siyang humiwalay. Naiwang nakaawang ang mga labi ko."Let's check the mushroom?" bulong pa niya.Nawala ang pantasya kong may mangyayari sa amin. Tuluyan na siyang humiwalay ngunit hinapit ang bewang ko at giniya ako papasok sa mushroom farm niya.Kahit madilim ang paligid ay naliliwanagan naman ng iilang posteng may ilaw ang bawat kubo. Ang huni ng mga kuliglig at mahinang tunog ng hangin ay nagpapataas ng mga balahibo ko. Ngunit nang lingunin ko siya ay tila sanay na siya sa ganitong tunog ng paligid.Wala sa loob na napahagod ako sa braso ko matapos maramdaman ang paninindig ng balahibo ko."Are you cold?" Nilingon niya ako at nilipat ang kamay na nasa bewang ko papunta sa braso ko."Hindi. Natatakot ako. Your farm looks creepy."He c
Napapasabay sa galaw niya ang katawan ko at maging ang kama ay lumalangitngit. Sunod-sunod ang galaw niya, malalim, at madidiin na halos ikatiril ng mga mata ko. Lalo akong pinagpawisan at nag-init sa langitngit ng kama pati na sa tunog ng katawan naming dalawa."Rigel, ah! Ahh! Oh!"Hindi ko alam kung ano'ng ungol ang gagawin ko, basta walang tigil sa d*ing at hiyaw ang bibig ko. Nangangalay na rin ang mga hita kong magkahiwalay. Pero halos bumaon ang kuko ko sa likod niya noong maramdaman ang nalalapit na pag-abot sa rur*k."Ahhh, sh*t!" nagdedeliryong sigaw ko."F*ck, Baby," tanging nasambit nito bago ang isang malalim na galaw at ibuhos lahat ng init sa loob ko.Bumagsak ang ulo niya sa leeg ko. Sabay ang mabibigat naming paghinga. Inaantok ko pang hin*plos ang buhok niya.Nag-angat siya ng mukha kaya bumaba ang palad ko sa pisngi niya. Maliit ko siyang nginitian at napahikab pa."Tired?" tanong nito ngunit inaayos naman ang mga binti ko pasampay sa bewang niya.Pinanliitan ko siy