LOGINShare
CHAPTER 3
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56It was a text from Cathy.
'Good morning Shylah girl! Mamayang 7 A.M. tayo pupunta, Shy. Bring anything that you'll need that will lasts for 3 days. Hindi tayo magsisisi na pupunta kasi mala-Boracay daw doon'
I replied a simple ,'Okay, thanks!' to her text. Sinabihan ko siya kagabi na pinayagan na ako at ang loka, na excite masyado. Todo tili pa kasi baka may chance na daw kami ni Lawrence doon sa isla. Loka-loka.
After reading her early text, I immediately go back to sleep. At six in the morning, nagsimula na akong mag-impake. Dalawang malalaking backpack ang nilagyan ko ng aking mga dadalhin. Mahirap na at baka maubusan ako ng mga damit doon. Mukhang maganda pa namang magmodel- model doon at change outfits for i*******m dahil sa makapigil- hiningang view ng isla.
Tatawagan ko pa pala si Bea kung pupunta siya at ang tropa. Inayos ko muna lahat nga aking kakailanganin tyaka ko kinuha ang cellphone sa side table and then I dialled her number.
Nakailang ring na ako pero hindi pa rin sya sumasagot sa tawag ko. Tulog pa ata yung babaeng bruha. Bumaba ulit ako habang tinatawagan ko pa din siya at parana din makapag- agahan.
Ilang minuto pa ang hinintay ko at nasa pang dalawampong ring na yata nang sagutin niya ang tawag ko.
"Ahm, yeah? I'm still sleepy. I'll just call you later", tulog na tulog niyang sagot sa akin at agad akong binabaan ng linya. Ang gandang babae tapos ito ibubungad sayo sa umaga. Bruha talaga.
"Magandang umaga Shy", dinig kong bati ni Manang sa akin ng madaanan niya akong kumakain. May dala siyang basahan sa kaniyang kanang kamay kaya feel ko nagpupunas na naman si Manang ng mga mwuebles sa sala.
"Kain po tayo Manang", anyaya ko sa kaniya. Agad naman siyang umiling alok ko.
"Salamat pero mamaya na ako Shy", tanggi niya at agad na pumunta sa kusina. Nahihiya lang talaga iyong si Manang na makisabay sa akin kumain.
Nang matapos ako kumain, agad kong dinampot ang aking cellphone upang tawagan ulit si Bea. Agad naman niya itong sinagot hindi tulad kanina.
" Good morning Bea. Si Shylah 'to", pamungad ko sa kaniya. Baka kasi babaan na naman ako nito. " I just want to ask you kung pupunta ka ba o kung sino man sa tropa sa island na yun ngayon?", tanong sa kanya habang pabalik sa kwarto.
"BEEEEEEEAAAAAAAAAA!", malakas na sigaw ko sa kanya ng hindi man lang ako sinagot ng lintek.
" Ano ba Shylah! Kay aga-aga sumisigaw ka. Nagmamadali na nga akong mag-impake kasi malapit ng mag-seven", iritado naman niyang sagot.
Aba, kasalanan ko pa? Mukhang hindi aako binabaan ng tawag kanina.
"Kasalanan ko bang tinawagan kita kanina pero binabaan mo lang ako at bumalik ka sa pagtulog?", dinig ko sa background ang pagpapadyak niya. Siguradong naiinis na ito.
"Ikaw pala yung tumawag kanina?"
"Yes madam", pang-aasar ko pa.
"Letshe ka talaga, Shy. Kababangon ko pa lang. Lintek, it's already 6:30! Ang bilis naman ng oras!"
"O siya, mag-impake ka nalang at maghanda. I'll see you later", pamaalam ko sa kaniya. Hindi ko na siya tinanong dahil dinig ko sa background ang pagmamadali niya dahil may mga bumagsak at nababasag na mga kagamitan.
Natawa nalang ako sa aking kaibigan.
Bumaba ako dala ang aking mga bagahe. Naabutan ko si Manang na nagwawalis sa sala.
"Ngayon ba iyong lakad niyo, Shy?" tanong niya at saglit na huminto sa ginagawa at lumapit na akin. Tumango naman ako bilang sagot.
"Mag-ingat kayo doon Shy. Tawagan mo ako kapag may problema ha?"
"Opo Manang, marami pong salamat"
Dinig ko at pagbaba ni Mommy't Daddy upang mag-agahan. Naka business suit na silang dalawa, ang aga naman nilang pumasok sa kanilang trabaho.Si Mommy ang nagpatuloy na naglakad patungo sa pwesto namin ni Manang.
" Hon, ngayon yung outing ninyong magkakaibigan di ba?", tanong niya sa akin.
"Yes,Mom" at tumango ako bilang sagot sa tanong niya.
"You can bring your car. Make sure you'll drive safely", rinig kong sigaw ni Daddy na hindi man lang ako tinapunan ng tingin.
"Okay Dad. Thanks", agad akong pumunta sa kotse at pinaandar ito. Dadaan muna ako kila Nicholas tutal siya yung pinakamalapit na bahay na dadaanan ko.
Nagpaalam na ako kila Manang at nagdrive na ako papunta sa kanila. Nagbell ako at pinapasok ako ng kanilang kasambahay.
" Uy Shy, buti dinaanan mo ako, hindi ako pinayagang magdrive ni Dad eh", at natawa pa ang loko.Nag whatever-look lang ako. Lumabas na kami sa kanilang bahay. Dinaanan pa namin yung iba para magkasabay-sabay na kami.
Si Lawrence yung nagdrive, baka daw kasi mapagod ako sabi niya. Ulol.
Makalipas ang ilang oras ng biyahe, dumating kami sa isang daungan.
Maayos ang lagay ng panahon ngayon kay maraming mga naglalakihang barko, mga mamamangka at mga pasahero dito."Guys, wag kayong mag-assume na sa mga barkong yan tayo sasakay", ani ni Cathy. Napababa naman ang balikat namin dahil sa disappointment.
"Akala naman namin pagmamay-ari mo na iyan", Nicholas inserted. Nasa tapat kasi kami ng isang medyo may kaliitang ship.
We we're expecting na diyan kami sasakay. Knowing na may kaya din naman ang pamilya nila Cathy.
" Sa bangka tayo", dugtong niya at nagsmirk pa. Nakanganga yung mga boys, expected.
Lumapit kami sa isang lalaki. Nasa mga middle age na ata sya kaya hindi ko masasabi na may katandaan na ito.
Nakalinya kami ngayon sa kanyang harapan.
"Ang babata niyo pa mga iha't iho ah?", pambungad niya sa amin. Baka akala nito minor de edad pa kami. Ang judgemental naman masyado ni manong. Height lang kaya.
"Ayy. Mukha ba kaming mga bata Manong? thank you", sabi naman ni Bea na may malaking ngisi.
"Sa height ata hahaha", banat ni Nicholas kaya naman nag-usok na naman ang ilong nitong si Cathy.
"Ilang taon na ba kayo?", tanong ng lalaki.
"19 po kami. Magkababata po kaming lahat", ani ko kaya naman nagpaumanhin siya sa amin dahil sa pag-aakala niya.
Napag-alaman namin na Raul ang pangalan niya. Tinanong din namin siya kung alam niya ba yung isla na pupuntahan namin at ito lang ang sinabi nya...
"Mga iha't iho, huwag na 'wag kayong sumubok na pumunta sa islang iyon, sobrang mapanganib. Walang nakakalabas ng buhay roon", saad niya na may takot sa kaniyang tinig.
Related chapters
Island of Dolls CHAPTER 4
"Ilang araw ba tayo mamamalagi do'n?", tanong ko sa kanila. Tumanggi si Mang Raul na siya ang maghahatid sa amin sa isla. Sobrang delikado daw kasi.Kasalukuyan kaming naghahanap ng bangkero dito sa daungan. Ang dami namang bangkero pero walang sinumang pumayag na ihatid kami. What's with that island? Iisa lang ang sinasabi nila, wala daw nakakalabas ng buhay doon at nakakamatay daw? Kapag tinatanong naman namin sa sila kung anong meron, ayaw naman nilang sasabihin.Ang damot nila sa information ah.Ang ganda kaya noon sa picture. It is a hidden paradise that only few people knew it exist. At gusto naming masali sa isa sa mga iilang na nakadiskubre sa islang iyon. That's why I'm planning to make a vlog if we'll arrive there." One week lang Shy", sagot sa akin ni La
Island of Dolls CHAPTER 5
Parehas kaming hindi mapakali ni Cathy. Siya ay namomroblema sa signal at connection, ako..ewan, I just have this weird feeling inside me na may nakatagong misteryo sa islang ito.Habang sila ay naaaliw sa view dito sa isla, ginala ko ang aking tingin sa paligid. Kung iisipin, parang wala talagang problema dito.Worldclass and peaceful view.Todo taas naman si Cathy sa kaniyang phone upang maghanap ng signal. "Fuck!", kanina pa siya nagmumura.Nagdesisyon akong lumapit sa karatula habang busy pa ang iba kong mga kaibigan. Giniba ko ang marupok na kawayan na nagsisilbing suporta dito. Kinuha ko ito ay hinaplos.Pero nagkamali ako.Hindi ito isang pintura.
Island of Dolls CHAPTER 6
Gusto kong sigawan ang aking mga kaibigan na kulang nalang maghugis puso ang mga mata simula ng makarating kami dito sa isla. Hindi ko naman sila masisisi kasi sobrang nakakamattract naman talaga ang beautiful view at sa pagkapeaceful ng place.Napigil saglit ang aking paghinga at nagsitaasan ang aking mga balahibo sa lugar na ito nang makapasok na kami sa mismong loob ng isla. Agad naman naming iginala ang aming mga paningin sa paligid.Ito ay isang munting baryo.May mga cabins at gawa sa kawayan ang aming nakikitang kabahayan. Kung titingnan, para kang nasa isang probinsya, though may iilang mga bahay naman na sementado na. Puro mga iba't-ibang puno din ang nakapalibot sa lugar.May iilan lang din ang mga tao sa labas na ginagawa ang kanilang mga usual daily routine. Ang kanilang mga kasuotan ay parang nasa makalumang panahon.Mataas na saya, blouse at may panyo sa ulo ang mga babae. Sa mga lalaki nama'y paran
Island of Dolls CHAPTER 7
"Bakit kailangang kumpeskahin pa eh wala namang signal dito?", tanong ko sa manika. Agad naman siyang tumingin sa gawi ko pero ngayon, ang ulo lang niya ang kaniyang pinagalaw.Creepy."Gusto po naming maramdaman ninyo ang kapayapaan ng lugar at maparamdam na para kayong bumalik sa sinaunang panahon na wala pang polusyon at hindi pa gaanong gamit ang teknolohiya. Hindi niyo yata nabasa lahat tungkol dito sa isla?", sabi niya na parang nang-aasar pa na wala kaming alam sa pinasok namin. She even smirked at us. What a rude plastic creature!This barbie grl is so scary, she laughs and talks like a real, normal human being. Ineexpect kong English ang lengguwahe niya kanina , buti nalang pala hindi, kundi nosebleed kahahantungan."May pangalan ka ba?", tanong ni Lawrence sa kaniya. Bumaling siya kay Lawrence at lumapit pa."Pasensya na kayo't nakalimutan kong magpakilala. Ako si Barbara ng La Isla de las Monecas", she said and offered a hand shak
Island of Dolls CHAPTER 8
"Two rooms please""Ang room niyo po is number 9 and 10 ", sabi ng receptionist sa amin. Manika din siya pero gawa sa tela.Mga limang minuto din kaming nag- asaran bago dumating ito. May ginagawa daw kasi siya. Ewan, may receptionist bang iniiwan yung trabaho niya?Dumating siya na parang wala siyang trabahong iniwan. Ngumingiti pa siya bago pumunta sa front desk. Mukhang si Anabelle, literally. Pero may mga uunting dugo akong. nakita sa kaniyang paanan. Weird.Kitang- kita ang pin sa kaniyang dibdib. 'Jessica' ang pangalan niya."Pasensya na po kayo't natagalan. Pinatawag po kasi ako ng manager. Heto po ang room key", sabi niya at nilapag sa aming harapan ang dalawang susi na may manika na key chain."Wala bang ibang tao dito miss bukod sa amin?", hindi ko na napigilang itanong. Bumaling siya sa amin at ngumiti. "Wala po. For now, wala pang ibang turista na nags- stay in. Ilang araw po ba kayo dito?"Nagkatinginan
Island of Dolls CHAPTER 9
I envy Cathy sometimes kasi hindi siya matatakutin at gusto niya yung mga bagay na may thrill. Well, its the opposite for me.Pero kung matapang ka at hindi mo iniisip ang maaaring posibleng mangyari is another story. May part na sa akin na nagsisisi na sumama ako sa kanya. Hindi naman masamang huminga sa araw- araw na away ni Mom at Dad pero hindi yung ganito. Hindi yung posibilidad na makalabas kami dito.Hindi natatakot si Cathy na matrap dito. Kailangan lang daw kaming kumalma, huwag magpanic at antayin si Manong bangkero sa miyerkules. We couldn't stop our emotions knowing that we don't have any assurance that he will come back to save us.Bitbit pa rin ni Cathy ang manikang pinakita nya sa' min kanina. Hindi ba siya natatakot diyan? Kasi naman, tuwang-tuwa at sabik-sabik siya dito. Niyayakap pa niya na parang ngayon lang siya nagkamanika.Gusto kasi ni Cathy ay yung mga bagay na kahit marumi o nakakatakot, basta bet niya, go. Sobrang babaw lang talaga
Island of Dolls CHAPTER 10
"'Asan diyan yung manika natin?", nabatukan ko ng malakas si Nicholas dahil na tanong niya."Baliw ka ba? Yun ba yung iniisip mo bago ang kaligtasan nating lahat ha?", galit na sabi ko sa kaniya."Alam naming praning ka na simula noon pa, Shy pero huwag mo namang bigyan ng malisya lahat. Wala namang ginagawang masama yung mga manika sa atin ah? Ba' t ka ganiyan?", lakas- loob niya akong hinarap. Tumahimik si Cathy kasi alam niya kung saan nanggagaling ang pagka- praning ko. "Bakit ang kj mo?""Nicholas, Nicholas huwag ka munang lumabas!" tinawag siya nina Bea, Nicholas at Lawrence dahil bigla nalang itong nagwalk- out at malakas na sinarado ang pintuan."Ikaw kasi eh, bida- bida ka!", malakas na sigaw naman ni Bea sa harapan ko at sinundan si Nicholas.Napahilamos nalang kami sa aming mga mukha. Frustration and fear run in our system at this moment.
Island of Dolls CHAPTER 11
Agad- agad kaming kumaripas nang tumakbo palayo sa cottage dahil sa nakakakilabot na nasaksihan. Napakabrutal ang paraan ng pagpatay nito. Bahagya pa itong tumatawa habang pinapaulanan niya ito ng saksak at ang pagputol. Demonyo. Baka kami pa ang isunod sa nakakaawang manok."Sumusunod siya sa atin! Bilisan niyo!", sigaw ni Cathy na nagpakabog sa aming mga dibdib.Hindi namin namalayan na nawala ng parang bola ang mga malisyosong tumingin na mga manika sa paligid , loob ng hotel pati na rin si Barbara at ang receptionist ng hotel. Ewan, 'di namin alam kung paano nangyari iyon.Hinahabol pa din kami ng manikang putol ang isang kamay habang bitbit pa rin niya ang kutsilyong ginamit sa pagpatay sa kawawang hayop. Mabuti nalang at mabagal ito maglakad at hindi agad-agad ito nakahabol sa amin.Nasa entrance pa lang siya ng hotel at papasok kami sa nakabukas na elevator kaya imposible na niya kaming mahabol. Tahimik kami sa loob habang abot- abot an
Latest chapter
Island of Dolls CHAPTER 27
NICHOLAS' POV Ilang minuto na akong naglalakad, nasuyod ko na ang mga kakahuyan pero 'di ko pa rin maaninag maski anino nina Shylah at Lawrence. Napahawak ako sa aking tuhod dahil sa hingal. ‘'Wag kang sumuko, Lawrence. Kailangan mo silang mahanap sa abot ng iyong makakaya para makalabas na kayong lahat dito. Babalik ang lahat sa dati. Babalik lahat' Pinatatag ko ang aking sarili at naghanap muli. Taas noo akong naglibot kahit na tagakgak na ang pawis sa buo kong mukha at katawan. Napahinto ako sa paghakbang ng may naaninag akong babaeng nakaupo sa ugat doon sa ilalim ng puno. Kasabay ito ang pagdaan nang mabaho na hangin na dumaan sa aking ilong. Nangunot ang aking noo at naramdaman na nagsalubong ang aking kilay. Kinilatis ko ito ngunit hindi ito sa Shylah. May ibang tao pa pala bukod sa amin dito sa isla! Naka- side view siya ng kaunti sa kinaroroonan ko kaya naman ay kitang- kita ko ang mahaba niyang itim na buhok na han
Island of Dolls CHAPTER 26
“B- buhay siya”“B- bakit nabuhay pa siya?” “B- buhay si G- Gilberto?”, naiiyak nilang mga tanong. 'Di ko alam kung natutuwa ba sila o ano dahil buhay si Tito. Something's off with their reactions based on their voices. “Bakit po parang 'di kayo masaya na nabuhay si Tito?”, si Lawrence na ang nagtanong. He also noticed something with their questions."A- ah wala, hijo", rinig naming sagot ng isa sa kanila."May problema po ba sa pagligtas namin sa kaniya?", tanong ko naman."K- kayo ang nagligtas s- sa kaniya?" "Opo. Mukha ngang matagal- tagal na siyang ginapos doon sa kaniyang bahay. I mean sa kwarto pala niya. Bakit po? Nagkamali po ba kami ng nailigtas?" Katahimikan ang sumagot sa akin. Mukhang wala silang balak na sabihan kami.
Island of Dolls CHAPTER 25
"Mga hayop" Sobrang basa na ng luha ang aking mukha. Pati yata sipon ay sumasabay na din sa agos. 'Di ako makahawak sa aking mukha dahil sa higpit ng pagkakahawak nila sa magkabila kong braso. Nagmukha na tuloy akong batang hamog nito. Si Lawrence naman ay hindi nagsasalita. "Papahid muna, tulo na sipon ko eh", reklamo ko pero para lang silang mga bingi. Mga 30 minutes kaming naglakad. Dinala nila kami dito sa kagubatan na may maraming barb wire at matatayog na kahoy. May mga nakakatakot din na mga sirang manika ang nakabitay sa kada sanga ng mga ito. Luminga-linga ako sa paligid pero wala akong makitang sign kung saan kami dumaan kanina. Nakakalito dahil pare- pareho lang ang mga kahoy pero nakakapagtataka lang dahil napakatahimik ng paligid. Wala man lang paro- paro o ano mang kulisap na humuhuni,
Island of Dolls CHAPTER 24
Walang emosyon ang mukha ni Bea habang tinutok niya ang matulis na kutsilyo sa bandang dibdib ni Manong. "Wala ka man lang bang mensahe sa mga kaibigan mo sa maaaring gagawin mo? Baka nanonood sila ngayon dito?", demonyong saad pa ng babae. "Wala, wala naman akong kaibigan", malamig na sagot naman ng aming kaibigan. Sheyt! 'Di ko nakayanan ang nangyayari kaya agad- agad akong gumalaw sa pinagtataguan namin upang pigilan ang maaaring pagpatay niya kay Manong. Sisigawan ko sana ang aming kaibigan baka matauhan siya sa ginagawa niya.Ngunit nabigo ako sa gusto kong gawin dahil mabilis ulit tinakpan ni Lawrence ang aking bibig at hinila ako pabalik sana sa pinagtataguan namin kanina. Pero 'di ko talaga napansin na natapakan ko pala ang kaniyang paa kaya napaupo tuloy ako sa kandungan niya. Nawindang ako lalo dahil nawalan siya ng balance. Kaya ang nangyar
Island of Dolls CHAPTER 23
"Hays, halika na nga", napipilitan man, sumang- ayon na din si Lawrence na isama ako. Katulad ko ay binalewala niya din ang gusto naming sabihin sa isa't- isa at tyaka nalang ito iisipin pagkatapos nitong bangungunot na ito. Gusto ko mang sabihin ang totoo kong nararamdaman sa kaniya, masyado pang magulo ang sitwasyon namin. Basta huwag muna ngayon. Itabi nalang muna ito at mag- focus ngayon sa aming kaligtasan. "Wait lang, kukunin ko muna yung mga dala ni Manong. Baka magamit pa natin", pakiusap ko sa kaniya. "Huwag na, Shy. Sobrang delikado. Baka may dumating pang mga manika at madamay pa tayo", pag- aalala niya. "Edi bantayan mo ako, 'di mo naman ako ipapahamak right? I- se- secure lang pati na 'tong kahoy na nakuha natin, baka maging evidence pa na nandito tayo tyaka natin sundan sila manong at siguraduhing ligtas siya", panghihikayat ko naman. "O sige. Kunin
Island of Dolls CHAPTER 22
Hindi talaga namin inakala na mas maganda pa sa expectation namin yung sinasabing bahay ni Tito.Malaki-laking bahay 'tong pinasukan namin ngayon. Bago pa ang mga gamit sa loob.Sabi ni Tito, iilan lang daw ang nakakaalam sa bahay na ito. Parang extra house daw ng pamilya nila eh.Nasa tago itong bahagi ng kuweba at ewan ko lang kung may manika pang magtatangkang pumunta dito. Malayo pala ito doon sa entrance na kuweba."Marami po ba talagang mga kuweba dito sa isla?", tanong ko."Iilan lang hija", diretsong sagot naman ni Tito."Bakit po mga mukhang bago lang itong mga kagamitan niyo dito, Tito?", tanong naman ni Cathy."Iyan ang hindi ko alam. Siguro may pansamantalang namalagi dito para linisin ito. Ewan ko lang kung manika ba o tao""Sana naman walang magtatangkang manika ulit dito para makapagpahinga naman tayo", pah
Island of Dolls CHAPTER 21
"Wala kang alam sa pinagdadaanan ko, Nicholas", may tapang sa tonong sabi ni Cathy."Oo, pero huwag ka munang magpapakamatay ngayon, dapat makakita muna ng bangkay yung pamilya mo. Hindi yung uubusin yung buto mo' t laman dito na walang evidence na pinatay ka man lang", sagot naman ni Nicholas."So, you're saying na puwede na akong magpakamatay after nito?""Puwede"Hindi pa rin sila tapos magtalo. Namimilit kasi si Cathy na puntahan si Bea at aalamin kung siya pa ba ang kaibigan namin. Sobrang delikado yung plano niya."What if hindi na talaga siya ang Bea na ating nakilala? Na imbes ipagtanggol tayo, hahalakhak lang kapag napuno na tayo ng mga dugo? ", I interrupted. Ang lakas naman kasi ng tiwala ni Cathy kay Bea. Sobrang lakas din ng fighting spirit ng babaeng 'to."Bahala kayo! Pupuntahan ko talaga si Bea", pamimilit ulit niya. "Puro
Island of Dolls CHAPTER 20
Hindi pa rin mawala sa aking isipan ang mukha ni Bea na tumatawa lang sa katawan ng pusa na pugot ang ulo. Sobra akong nangilabot kasi parang 'di na siya ang Bea na aming kababata.Humahalaklak pa rin sila hanggang ngayon. Ilang minuto na silang tumatawa.Walang tigil.Iilan din sa kanila ang pumapalakpak pa na parang may bentang- benta na joke.Kinuha no'ng isa ang ulo ng pusa sa lupa at hinahagis- hagis pa sa ere pati na din ang katawan nito. Para silang nagf- fiesta. Mababakas naman sa mukha ni Bea ang kasiyahan katulad noong mga araw na kasama niya pa kami.Ngumingiti siya, tumatawa."They're insane!", sigaw ni Cathy habang wala pa ring tigil ang luha na bumubuhos sa kaniyang mga mata."Everything's happen for a reason, Cathy", sabi naman ni Lawrence. Hinimas ko ang kaniyang likod as a comfort. May rason si Bea kaya nangyari ito ngayong aming n
Island of Dolls CHAPTER 19
Lahat tayo ay nalinlang na ng ating mga nakikita. Hindi kasi lahat ng nasa paligid natin ay totoo. May iba na nagbabalat- kayo o maling akala mo lang pala iyon. Basta ang importante, huwag kang basta- basta humusga. Alamin muna ang katotohanan bago ka maglabas ng reaksyon.Lumapit kami sa may butas at isa -isa namin itong sinilip. Nang turn ko na, nashock ako ng makita ko si Bea na kasama ang mga manika. Medyo may kalayuan man kami sa kinauupuan niya ngayon, alam na alam namin na si gagang Bea iyon. May mga bahid man siya ng dugo sa katawan at ang kaniyang buhok na nabuhaghag..ibang-iba siya sa Bea na kilala namin, walang expression ang kanyang mukha."ANONG nangyari kay Bea? Bakit parang tulala siya?", tanong ni Cathy sa amin pero maski kami hindi rin alam ang sagot sa kaniyang mga katanungan.Hindi ko alam kung ano pa ang mararamdaman ko kapag isa na naman sa amin ang dadanas ng kalagayan katulad ng kay Bea."Baka may pinakain or somet
