HINDI alam ni Ian kung saan siya tatakbo ng mga sandaling iyon. Hinayaan lang niya ang mga paa kung saan siya dalhin nito. Natagpuan niya ang sariling nakatunghay sa likuran ng building na kadikit lamang ng lumang ospital.
Nagpalinga-linga siya sa paligid at nakita niya ang engkwentro ng mga tauhan ni Supt. De Guzman at ng mga misteryosong lalaki sa harapan mismo ng lumang gusali.
Nahigit pa ni Ian ang sariling hininga nang may isang ligaw na bala ang tumagos sa gilid ng kaniyang mga mata. Agad siyang nagtago sa likod ng gusaling kinaroroonan niya. Hinintay niyang matapos ang mga putok ng baril bago siya muling lumabas sa pinagtataguan.
Nang masiguro ng binata na wala ng panganib sa kaniyang paligid ay tahimik niyang pinasok ang gusali na kinaroroonan niya. Abandonado na rin ito kung kaya hindi na siya nahirapang pasukin iyon.
Patakbo niyang tinungo ang mahabang pasilyo patungo sa kabilang building kung saan nanggaling ang mga puto
Inilibot ni Ian ang mga mata upang hanapin ang anak, subalit bigo siyang mabistahan ito sa buong silid kung saan naroon nakakulong ang mga dinukot ng mga misteryosong lalaki.''Oh, please, baby, where are you?'' anas ng binata na patuloy pa ring hinahanap ang anak sa buong paligid.Nagpasya si Ian na dumaan sa sirang bintana upang tuluyang malapitan ang mga bata sa gilid ng silid habang nagsisiksikan at umiiyak. Hindi siya umaasang makakakuha ng sagot sa mga ito patungkol sa nawawalang anak subalit kinakailangan niyang subukan ang lahat ng paraan upang makita lamang si Cassey.Gayunpaman, hindi pa man nakakapanhik si Ian sa bintana nang makarinig siya ng kaluskos na nagmumula sa labas ng silid. Agad siyang pumaling ng tingin sa pinanggagalingan ng ingay na iyon. Kahit walang may magsabi sa kaniya kung sino iyon ay alam na alam ng binata na si Rode iyon, ang lalaking inutusan ng lalaking nakasalamin na patayin ang mga bata roon.''Shit! Shit! Shit!'' sunud-sunod na mura ng binata haban
Napansin din naman agad ng mga bata si Ian. Subalit dahil nga hindi kilala ng mga ito ang binata kung kaya imbes na lumapit ang mga ito sa kaniya ay nagsumiksik pa ang mga bata sa sulok at pilit siyang nilalayuan."No, no, hindi ako masamang tao. Tutulungan ko kayong makatakas dito," pilit pa niyang paliwanag sa mga ito. "Please, believe me, kids."Ilang sandali ang lumipas na hindi kumikilos ang mga bata, hanggang sa tumayo ang isang batang babae na nahihinuha niyang nasa walong taong gulang pa lamang. Hawak-hawak nito ang isang batang babae na marahil ay kapatid nito. Marahan itong humakbang palapit sa kaniya ngunit pinigilan ng kapatid nito."Ate, natatakot ako," anito na kumapit nang mahigpit sa binti ng kapatid.Hindi naman nito pinansin ang kapatid na mataman lamang na nakatitig kay Ian. Bakas sa mukha nito ang takot na patuloy na humakbang."T-talaga po bang tutulungan mo kaming makatakas dito?" inosente pa nitong kumpirma sa kaniya.Tinanguan niya ang bata. "Yes, I will help y
Tila napako sa kinatatayuan si Ian sa mga sinabi ni Cassandra sa kaniya. Ilang sandali siya sa ganoong tagpo habang mataman lamang na nakatitig sa papalayong likuran ng dalaga. Naiintindihan niya ang ipinagkakaganoon nito subalit ngayon lamang niya napagtanto ang mga sakripisyong ginawa ng dalaga sa kaniya at ang pagpili nito sa binata kaysa sa kanilang anak. Samantalang siya—ano ba ang inuuna niyang piliin? Ang kaligtasan at kasiyahan lang ng kaniyang ama, o marahil ang sarili lang niya mismo?"Ugh!" daing ng binata at nasapo ang sariling noo. Napagtanto ni Ian na simula pa lang ng una ay sarili lamang niya ang iniisip, maging ang kapakanan ng minamahal na dalaga at maging ng anak mismo ay nagiging pangalawa lamang sa mga desisyon niya. "I'm such an idiot," anas pa niya sa sarili at mariing naikuyom ang mga kamao. Nagpasya si Ian nang mga sandaling iyon na uunahin na ang kaniyang mag-ina at hindi na muli pang magdadalawang-isip sa mga hakbang na gagawin niya. Gayunpaman, hindi p
"Cassey, is that you?" hindi makapaniwalang bulalas ni Ian habang nangangapa sa dilim. Marahan pa siyang humakbang patungo sa anino na nasa kaniyang harapan. Maging ang anino ay dahan-dahan din namang lumabas sa pinagtataguan nito."Yeah, why are you here, U-Uncle?" tugon ng bata na bahagya pang nautal sa pagbanggit sa tawag nito sa kaniya. Ngayong alam na niya ang totoo at nasisigurado niyang alam na rin ni Cassey na siya ang tunay nitong ama ay saka niya napapansin ang pagkautal at awkwardness ng bata sa tuwing tatawagin siya nitong 'Uncle' kaysa sa tuwing tinatawag siya nitong 'Mr. Ice Cream Guy' na una nitong ipinangalan sa kaniya. Nakaramdam nang bahagyang kirot sa dibdib si Ian sa napagtanto kung gaano niya nasasaktan ang bata sa pagiging makasarili niya. Huminga siya nang malalim upang alisin ang bara sa dibdib saka matamis na ngumiti sa bata kahit nasisigurado niyang hindi siya nakikita nito dahil sa dilim ng paligid. Gayunpaman, dahil hindi niya agad sinagot ang tanong
Hindi na nabilang ni Ian kung ilang segundo siyang nakatulala habang nakapako lamang sa kinatatayuan. Mataman lamang siyang nakatitig sa papalayong likuran ng anak. Sa pakiwari din ni Ian na nablangko ang kaniyang isipan bagama't alam niya kung ano ang ipinagkakaganoon ng anak, ang pagtatampo nito dahil ilang beses niyang itinanggi ang bata. "I-I'm sorry, Cassey," ang paulit-ulit na anas ng binata habang hindi pa rin tumitinag sa kinatatayuan.Subalit hindi pa man nakalilipas ang ilang minutong nakararaan nang makarinig siya ng tili mula sa hindi kalayuan sa gawi nila na patutunguhan ng bata. Tila biglang natauhan si Ian at mabilis na tinakbo ang anak na ilang hakbang pa lamang ang nakalalayo sa kaniya. "Cassey, stop!" awat niya sa bata sabay karga rito upang hindi na ito makawala sa kaniya."Put me down, that's mommy! Pagpupumiglas naman ng bata. Dahil sa kabiglaanan ay hindi niya nakilala kung kanino galing ang boses na iyon, subalit dahil sa sinabi ng anak ay saka niya napagta
Gustong sumigaw ni Ian upang pigilan si Cassey na tuluyang lumapit sa likuran ni Rode. Subalit kapag ginawa niya iyon ay siguradong tutuldukan niya ang kaligtasan ng anak at itutulak niya ito sa bangin na walang hanggan. Gayunpaman ay kung hahayaan lamang niya ito sa gustong gawin ay siguradong nasa panganib pa rin ang buhay ng anak kung kaya wala siyang mapagpilian."Oh, God," malalim na panalangin ni Ian na ibinaling ang paningin sa lalaki. Isang paraan lamang ang magagawa niya ngayon upang kahit papaano ay maibsan ang panganib na nakaamba sa anak; ang ibuwis ang kaniyang buhay. Kinuha ni Ian ang atensyon nito habang nakataas pa rin ang kaniyang dalawang kamay at nakatutok ang baril nito sa kaniya."H-hey, Rode," tawag niya sa lalaki na nakatingin din naman sa kaniya. "To tell you the truth, your captain and comrades were already dead," aniya rito na nilakipan pa ng pilit na ngisi. Nangunot ang noo ng lalaki sa sinabi ng binata. Tila hindi ito makapaniwala sa mga sinabi niya. "
Nanlalaki ang mga mata ni Ian habang marahan niyang inaangat ang kamay na nanlilimahid sa dugo. Nang makita niya ang pulang likido sa kaniyang kamay ay hindi niya napigilan ang panginginig ng kaniyang buong katawan. Pagkatapos ay ibinaling ni Ian ang mga mata patungo sa anak na nakatayo sa may tabi niya. Mataman din itong nakatingin sa kaniyang kamay. Kita ang takot sa mga mata ni Cassey habang nakatingin kay Ian. Nabitawan din nito ang hawak na kahoy habang hindi maiwasan ang pagtulo ng mga luha. "D-daddy..." anas ng bata habang nakatingin sa kaniya.Hindi maunawaan ni Ian ang nararamdaman ng mga sandaling iyon nang marinig niya ang sinabi ng anak. Hanggang ngayon kasi ay malinaw pa rin sa isipan ng binata ang pagtanggi nito sa kaniya kanina. Labis na kasiyahan ang namumutawi sa buong damdamin ni Ian habang nakatitig sa bata."Yeah, I'm your daddy, baby," ang saad niya pa rito at matamis na ngumiti.Tuluyan na ngang pumalahaw ng iyak si Cassey at tinakbo ng maliliit nitong mga p
Nang makarating sila sa ospital ay agad nila na dinala sa emergency room si Cassandra. At ilang sandali nga lamang ang lumipas nang ipasok ang dalaga sa operating room. Tahimik na nakabantay ang mag-ama sa labas ng operating room ng dalaga. Pareho silang hindi mapakali sa kinauupuang dalawa habang matamang naghihintay sa resulta ng operasyon. Hindi malaman ni Ian kung ilang oras silang naghintay roon. Maging ang anak na si Cassey ay tahimik lamang na nakabantay sa ina at hindi nagrereklamo sa discomfort na nararamdaman. Bagama't nang mapatitig siya sa anak at makitang hawak nito at iniinda ang nasugatang kamay kanina nang hawakan nito ang dos por dos ay agad niyang nilapitan ang anak."Oh, no, Cassey," anas pa ni Ian habang sinusuri ang kamay ng anak."I'm okay, dad," ang wika naman ng bata na animo matanda habang iniinda ang sakit na nararamdaman."No, this is not okay," tanggi naman niya rito saka hinawakan ang kamay ng anak. "Let's go, ipagamot natin sa pretty nurse ang kamay mo
—One week laterNakapako sa kinatatayuan si Ian habang nakatunghay sa harapan ng gate kung saan nakatira si Cassandra. Lumipas na ang ilang minuto na nasa ganoong tagpo lamang siya na hindi magawang pindutin ang door bell na nasa harapan lang niya.Malalim siyang huminga upang alisin ang kaba sa dibdib. Sampung beses na nga yata niyang ginawa iyon subalit ayaw pa rin siyang lapitan ng lakas ng loob upang muling harapin ang iniwanang minamahal. “Damn it! Make up your mind, Ian Ramos!” kastigo niya sa sarili dahil sa pagiging duwag niya. Subalit hindi pa man niya lubos na nakokolekta ang sarili nang kuhanin ng isang boses sa kaniyang likuran ang kaniyang atensyon.“Excuse me po, may kailangan po ba kayo sa amin?” untag ng isang maliit na boses.Agad itong nilingon ni Ian upang magulat lamang nang makita sa harapan ang pamilyar na mukha datapwat iyon ang una nilang pagkikita—Si Rai, ang bunso niyang anak.Naestatwa ang binata habang matamang nakatingin sa batang nasa harapan na nakati
Hindi makapaniwala si Cassey nang bumulagta sa kaniyang harapan si James habang pumupulandit ang masaganang dugo nito sa gitna ng noo kung saan tumama ang bala ng baril ni Benjamine. “Shit! What’s going on?” bulalas pa ng dalaga na muling ipinaling ang ulo sa harapan ng monitor screen kung saan naroroon pa rin ang ginang habang prenteng nakaupo sa sariling upuan. “You don’t have to concern yourself with him, Milady. This is our job and our life. If our master wants us dead, we willingly sacrifice ourselves unconditionally to the Rostchild family,” ang pahayag ni Benjamine habang pinupunasan ang kamay na hindi naman nabahiran ng dugo ng kasamahan. Nanginig ang mga mata ng dalaga sa ipinahayag nito at wala sa loob na bumulong, “You psycho.” Biglang humakhak nang malakas si Benjamine na animo isang biro ang sinabi niya. Narinig din niya ang palatak ng matanda habang marahang napapailing-iling.“You still have a lot to learn, child,” ang saad ni Donya Esmeralda bago binalingan ang lal
“What the fuck!” Hindi naiwasan ni Cassey ang mapamura nang malakas sa isiniwalat ni Donya Esmeralda.Bagama’t may hinala siya una pa lang na may kailangan ito sa dalaga subalit wala sa hinagap niya na gusto siya nitong maging tagapagmana.“Are you kidding me?!” bulalas pa ng dalaga na hindi a rin makapaniwala.Gayunpaman ay walang makikitaang anumang ekspresyon ang mukha ng matanda na patuloy lamang na nakatingin sa kaniya na senyales na seryoso ito sa mga binitiwang salita. Makalipas nga lamang ang ilang segundo ay muli nang kumalma ang puso ni Cassey at mabilis niyang natakpan ang sariling bibig bago tumikhim. “Are... are you serious?” paninigurado pa niyang tanong sa matanda na marahan naman nitong tinanguan. “Why me?”“You have the potential to lead our family,” maikling tugon naman nito. Napalunok ng laway ang dalaga bago niya mariing naikuyom ang nanghihinang kamao. “You want me to lead your family but you tried to kill my own family,” matalim na protesta niya rito. Hindi
“Who’s he?” ang tanong ni Cassey sa isipan habang hindi inilalayo ang paningin sa papalapit na bagong panauhin. Inihahanda niya ang sarili kung may bigla itong gawin sa kaniya kung kaya kahit nakakubabaw pa rin siya sa katunggaling si James ay hindi niya magawang ilayo ang paningin sa paarating. Limang hakbang na lang ang layo nito.Apat na hakbang. Hindi pa rin nawawala ang casual at prenteng ngiti nito sa labi. Tatlong hakbang. Inaanalisa ng dalaga ang bawat kumpas ng kamay nito. Dalawang hakbang. At tuluyan na ngang huminto sa kaniyang harapan ang lalaki. Hindi nito inaalis ang paningin sa kaniya habang malapad ang ngiting nakasilay sa mga labi, bagama’t malamig at nagbabadya ng panganib ang ibinubuga ng mga mata nito. Pagkaraan ay inilagay ng lalaki ang dalawang mga kamay sa sariling bulsa na animo sinasabi sa kaniyang wala itong gagawing kakaiba sa kaniya. Pagkatapos ay saka nito ibinuka ang mga bibig upang kausapin ang dalaga.“Can you let him go, Milady,” saad nitong baha
“Sir Benjamin?” anas ng isang bantay habang nakatunghay sa bagong dating na lalaki.“Yeah, it is Sir Benjamin,” tatango-tango namang tugon ng katabi habang mataman ding nakatingin sa lalaki.“Ha? Why is Sir Benjamin here?” tanong naman ng isa pa nitong katabi.Pare-pareho lang ang bulung-bulungan ng mga naroon habang nakatingin sa bagong dating na lalaki bagama’t hindi nito pinagtuunan ng pansin ang mga ito.“What? Why this bastard here?” ang hindi makapaniwalang saad naman ni Ian sa isipan habang napaatras pa ng isang hakbang sa pagkabigla nang makita si Benjamin.Tandang-tanda pa ng binata pagkatapos mamatay ng ama ay ipinagpatuloy niya ang pag-iimbestiga sa Black Organization na nasa likod ng mga hindi magagandang nangyayari sa kaniyang pamilya.Nagkaroon sila ng clue ni Supt. De Guzman nang mahuli nito ng buhay ang isa sa mga leader ng grupo na dumukot kay Cassey at sa mga bata. Noong una ay iginigiit nito na mga child trafficker ang grupo na kinabibilangan nito subalit hindi siy
“What... this crazy!” hindi makapaniwalang bulalas ng isang lalaki habang matamang nanonood sa dalawa.“Yeah, I can’t believe this too,” segunda naman ng katabi nito.“Well, is she really a normal girl?” singit din ng isa sa mas mahinang boses.“Yeah, I thought she’s just a kid who caught stealing here,” tatango-tangong sang-ayon naman ng isa pa habang nakakrus ang dalawang braso sa dibdib.“Hey, don’t underestimate her. Remember she’s the one who found me and buy me a gun,” sita naman ng firearm dealer na pinagbilhan ng dalaga sa back alley. “Yeah, you have a point, dude. And don’t forget that she killed our newbies,” sang-ayon naman ng isa na sumuri sa dalawang bantay na pinatay ng dalaga kanina.“But who really is she?” ang tanong ng unang nagsalitang lalaki na matamang nakatingin sa dalaga.“Who knows,” kibit-balikat na tugon naman ng mga kasamahan na itinuon na ang pansin sa dalawang naglalaban sa gitna. Of course, hindi iyon naririnig lahat ni Cassey sapagkat nakatuon ang pan
Mabilis at walang pag-aalinlangang dinaluhan ni Cassey ang ama na walang magawa sa pagkakasakal ni James. Dahil sa taglay na lakas ng lalaki kung kaya hindi makapanlaban si Ian. Maliban pang hindi ito makapaniwala na kayang saktan ng katiwala na nagbabantay sa binata. Maging ang mga bodyguard na nakapalibot sa dalawa ay laking gulat din sa ginawa ng leader ng mga ito kung kaya nang biglang pumasok sa eksena ang dalaga ay hindi agad nakahuma ang mga ito. Agad na pumuwesto si Cassey sa likurang tagiliran ni James. Pagkatapos ay kumuha siya ng buwelo at malakas itong sinipa roon upang mapakawalan ang ama. Ngunit mabilis din ang kilos ni James na sinalag ang mga binti niya gamit ang isa nitong kamay na animo ba ay inaasahan na nito iyon.Saglit siyang natigilan sa ginawa nito ngunit hindi siya nawalan ng loob.Dahil hawak-hawak ng lalaki ang kanang binti ng dalaga kung kaya ginamit niya ang dalawang kamay at mabilis niyang inabot ang ulo nito. Balak ng dalaga na baliin ang leeg ni Jam
“W-wha...” hindi na naituloy ng dalawang bantay ang gulat nang makita si Cassey dahil sa bilis ng galaw ng dalaga. Segundo lamang ang kinailangan niya nang baliin ang leeg ng isa habang malakas na sinipa sa mukha ang kasamahan nito. Bagama’t hindi napuruhan ang pangalawang lalaki ay na-out of balance naman ito dahil hindi inasahan ang pagtambang niya sa mga ito. Gayunpaman ay hindi nag-aksaya ng oras si Cassey at hindi niya hinayaang makahuma sa pagkabigla ang natitirang kalaban. Mabilis niyang dinaluhan ito at walang pag-aalinlangan na itinusok niya ang dalawang daliri sa gitna ng leeg nito.Nabutas niya ang malambot na bahagi ng katawang iyon ng lalaki at lumusot ang mga daliri ng dalaga. Nang hugutin niya iyon ay pumulandit pa ang masaganang dugo na mabilis niya namang iniwasan upang hindi siya madumihan.Nanlalaki ang mga mata ng lalaking nakatingin sa kaniya habang pinipigilan ang pag-agos ng sariling pulang likido.Hindi naman niya inalis ang paningin dito hanggang sa mawala
Muling inalala ni Cassey ang mga sinabi ng ama kanina. “It’s all about your lola,” panimula ng binata.“Lola Dolores?” nagtatakang tanong pa niya.“No, hindi mo na siya naabutan, and even me, hindi ko na siya nakita pa. My biological mother, Kristina,” tugon naman nito.“Oh, alright.” Tango naman ni Cassey na pinakinggan na muna ang sasabihin ng ama bago ito gambalain.“First of all, do you still remember when you kidnapped? Then someone shot your monther on her shoulder.”“Yes.” Tipid na tango naman niya.“Hindi iyon ang unang nanganib ang buhay niya... and me...” Napalunok ng laway si Cassey sa antipisasyon ng susunod na sasabihin pa ng ama. “Noong una ay ang akala namin ay kagagawan iyon lahat ng kaibigan ng lolo mo, si Ismael Alarcon. But when your lolo died, I investigated all the possibilities, at napag-alaman ko na isang misteryosong lalaki ang nasa likod ng Black Organization na kinabibilangan ni Uncle Ismael,” mahabang turan ni Ian. Sinabi ng ama na ipinangako nitong aali