Heartless
(Amber POV)
"Nigel, I'm here now? Where are you?" Sigaw ng sigaw ko tawag si Nigel pagkapasok ko ng office niya.
8 pm na.
Sabi niya magdidinner daw kami sa labas. Mukhang nauna yata ako sakanya. Galing pa kasi akong bagong branch ng Reedelkin sa north.
Nahagip ng tingin ko ang isang kakaibang kulay brown na notebook, sa mesa malapit sa glass door.
Pinulot ko ito at binuksan.
=Nigel's Note=
Basa ko ng first page.
"Amber, I'm here!!" Biglang sulpot ni Nigel mula sa CR yata.
Nilingon ko siya.
"Naabutan pa kita. Hi Nigel, " ngiting bati ko sakanya.
Nagulat ako nung tumakbo ito at pinulot ang notebook na binuksan ko kanina at sinara.
Nilingon niya ako.
" You saw it?" Tanong nito yakap ang notebook niya."Eh? Saw what?" Nagsalpukan ang kilay kong tanong.
"You read my notes?" Ismid niya.
"Nope why?.....
Guilt(Vaz POV)"Vaz, bakit di mo sinabi saamin ang tungkol dito ha?"Bulyaw ni Paige pakita saakin ang mga medical results na hawak niya."Paige, hindi mo naman kailangang malaman ang tungkol diyan. It's not a big deal," panigurado ko sakanya."Anong hindi kailangan? Aalis kana pala papuntang ibang bansa para magpagamot tapos sabihin mo hindi ko kailangang malaman!" Bulyaw niya pa. "Kaya pala kakaiba ang mga kinikilos mo noon dahil may iniinda kang sakit at tiniis mo lang mag-isa at pinaabot pa sa ganito!" Nanginginig ang boses ni Paige."Paige relax, listen, di naman ganon ka lala ang sakit ko. Babalik lang naman agad ako. Magpapagamot at magpapagaling lang ako sandali. Please wag mo na tong sabihin Kay Ben at Tobby," usal ko at hinawakan ang kamay niya."HOW DARE YOU, KEEP THESE THINGS FROM US? What are we for you? You are our family Vaz! You can count on us," naiiyak na na usal ni Paige."Haist, like
I'm Sorry(Amber POV)<5 months later>"Zy, Zy, you are really big now. Di na kita makakarga at mailalabas pa sa cage mo. Baka kasi tatakas ka at kung ano pang mangyari sayo," usal ko himas himas ang tyan ng alaga kong si Vazzy habang pinapakain ito.Plano ko sanang dalhin nalang si Zy sa dog shelter or saan maaalagaan siya dahil naaalala ko lang ang ginawa ko kay Vaz noon sakanya sa tuwing nakikita ko siya. Kaso napamahal na talaga siya ng husto saakin kaya hindi ko kayang malayo siya saakin. Si Zy na lang ang alaala ko kay Vaz kahit papano.Paano ko ba mapatawad ang sarili ko? Takot ang nararamdaman ko. Loneliness, sanay na ako, but this feeling of guilt, there is no way I could escape.Kinabahan ako nung tumunog ang doorbell. Napatayo ako at tumingin sa gawi ng gate.Kakaalis lang ni Manong Kulas ah? Sino kaya ito? Hindi din naman ako nagpadeliver ng pagkain o gamit.Nilock ko ng maigeh ang ca
These Feelings Of Guilt(Amber POV)Ilang araw akong sinusuyo ni Vaz pero ayaw ko talagang pumayag na sasama sakanya pabalik. Alam kong kailangan siya sa Cordova City pero nilaan niya lahat ng oras niya dito saakin.Napagisipan ko na baka wala naman talaga siyang balak saktan ako o paghigantihan. Sadyang praning lang ako.Matapos magwithdraw ng pera through ATM, namasyal muna ako.Tsk this life is horrible. Si Paige kaya kumusta na? Sana okay na siya. Miss ko na siya. Mula noon nakabalik ako sa Cordova City hindi ko man lang siya nakausap.Si Vaz? Ang gago na yon saan kaya? Sinasayang niya ang panahon niya dito para lang asarin ako.Tumunog ang phone ko. Messages from Vaz.First message."Amby, nasan ka?"Second Message."Pumunta ako sa apartment mo kanina, wala ka. Nasa bus station ako ngayon, uuwi na akong Cordova City, dahil sa negosyo. Nag-iwan ako ng mga makakain mo at groceries baka ka
She's Back(Amber POV)Napayakap ako sa sarili ko dahil pakiramdam ko sasaktan ako ni VazMagsalita pa sana ako pero siniil niya ako ng halik at diniin pa lalo sa kama!"Nnnnnn stooooop Vaz!" Sigaw ko sabay tulak siya.Tumigil siya at tiningnan ako.Umismid siya."What you did to me is still fresh in my memory. When I was on that hospital bed, unable to move, I keep waiting for you. Pero di ka dumating. Ikaw lang ang nasa isip ko, nananalangin ako na sana dalawin mo ako dahil ikaw lang ang dahilan ko para labanan ang kamatayan, pero kahit text o tawag galing sayo, wala. I think that one day I could get even you, so I fight to live. Alam mo ba kung ano ang pinanghahawakan ko para mabuhay? Tanging galit para sayo," he sighed."I'm sorry Vaz, I really didn't mean to hurt you," sagot ko, hinatak ko ang kumot at binalot sa sarili ko."The hatred in me towards you is all I have! Kaya nabuhay ako," dagda
He Has Changed(Amber POV)I had no idea that I was this weak when it comes to Vaz.Nung nakaraang gabi pinuntahan niya ako sa apartment at dinala dito sa bahay niya mabilis naman akong sumunod. Iwan ko ba, parang naging sunod sunuran Ang puso at isip ko sakanya mula nung naaksidente siya. Kasalanan ko kase talaga yon. Guilt really eat all of me.Nakiramdam lang ako sakanya habang nagbibihis yata para pumunta ng opisina. 8 am. Ayaw kong imulat ang mga mata ko at nagpanggap na tulog.Di ko talaga alam kong ano ako sakanya, sa ngayon di ko alam kung bakit niya ako dinala dito sa bahay niya pero wala naman siyang ginawa.Naramdaman ko ang pagsampa niya sa kama at paghawi niya ng buhok ko."Amby, stop pretending that you'are asleep," bulong niya halik ang puno ng tenga ko.Arghhh, am I that obvious?!Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at hinarap siya. Napalunok ako dahil ang fresh niyang tingnan. Bago
Teaser(Amber POV)Arghhh ang silaw ang init.Hinilod ko muna ang mga mata ko bago minulat. Nakabukas ang malaking kurtina ng silid kaya ang sikat ng araw ay lumapat sa mukha ko.Mukhang tanghali na. Nahagip ng mata ko ang wall clock.8 am.Kaya pala pumasok na ang init sa silid dahil mataas na ang araw.Gumulong ako at napansin na katabi ko pala si Vaz mahimbing na natutulog sa tabi ko.I sighed at tinukod ang siko sa unan para mapagmasdan ng maayos ang gwapo at maamong mukha niya habang natutulog.Tinitigan ko ang mala anghel niyang mukha. Napangiti pa ako ang cute niya talaga. It's been a long time mula noong nagkasama kami sa kamang ito.Anong oras kaya siya umuwi kagabi?Hindi ko siya natitigan ng ganito katagal mula nung aksidente kahit ilang araw na kaming magkasama dahil nahihiya ako sakanya.He is really handsome. His lips parted a little and his lashes are sparking because of th
Saved Paige(Amber POV)"Nakapagusap na ba kayo ni Paige?" Tanong ni Vaz hawak ang kamay ko."Usap about what?" Nagtatakang tanong ko."Di niya parin ba sinasabi sayo?""Ang alin ba?" Medyo kinakabahan ako sa tono ng pananalita ni Vaz.He sighed."Tsk si Paige talaga. Alam kong ayaw ka niyang magalala kaya siguro di niya pa sinasabi sayo," dagdag niya pa dahilan ng pagtataka ko pa lalo."Ang tungkol saan ba?" Kinakabahan na ako."Tungkol sa sakit niya,""Ah yon ba? Magaling na siya, nagpagaling na siya at nakapagpahinga na. Fatigue daw yon sabi niya kailangan lang ng pahinga," sagot ko."You are wrong Amby, kaya siya umuwi sayo dahil gusto ka niyang makasama, walang makakagamot sa sakit niya sa lugar na pinuntahan nila. Kaya siya di nagpakita sayo pagkabalik mo ng Cordova City dahil na confine siya at ayaw niyang sabihin ko sayo. Mas gusto ka niyang kasama kaya siya bumalik dito akala ko nga gum
The Key(Amber POV)"Akala ko ba ihahanap natin ng kasama si Vazzy?" Pinigil ko ang braso ni Vaz."Yeah but, I have a baby down here, he is lonely too and he is standing straight up right now," reklamo nito turo ang nakaumbok na hinaharap.Napailing ako."No, this is the only free day of yours so lets go get Vazzy his mate," bulong ko bago ko siya tinulak para makababa na ng hagdan.Napasimangot siya pero tumalima naman.Kinakabahan na ako, pero masaya ako dahil di siya namilit at uunahin parin si Zy. Mukhang magiging okay na ang lahat.Sana nga.***"What?! Are you kidding me? A bullmastif? You want me to search a lion?" Di makapaniwalang bulalas ni Nigel."Hey, bullmastif looks like a lion but they're dogs," sagot naman ni Vaz sakanya. Nasa opisina niya kami at magpapatulong sana kung saan hahanap ng bullmastif na babae para may makakasama ang alaga naming si Vazzy.Napahawak si N
(Amber POV)Our honeymoon is like a dream, nasa isang bahay kami sa resort na binili ni Vaz. I would never forget my wedding to the most amazing, gentle, caring and handsome man in the earth.Vaz was more than I ever imagined. He knew how to make me feel so desired, love and cherished.I watched a pair of cute birds running in the side of the beach. The sand so nice, the water so calm and the breeze of the air is so relazing it feels like I'm in a paradise!Nakaupo lang ako sa may bench habang pinapanood ang mga ibon na masayang nagliliparan.Sobrang laki na ng tyan ko parang balloon na malapit ng pumutok. Hinimas himas ko sa may pusod ko banda para maramdaman niya at sumipa. Dahil gusto namin ni Vaz na masurprise nung nagpacheck up ako kinausap namin ni Vaz ang doctor na wag sabihin sa amin ang gender ng baby namin. Pareho kaming weird!My baby been active all night, and I loved feeling his every move in me. Every kick he gave me a burst of
Get So Lucky6 months Later(Vaz POV)I married Amber a month later while her stomach was slightly swollen from our unborn baby.Watching Amber walk down the aisle filled me with such joy, excitement and love. Tobby stood beside me as he waited for my love to come to me."Are you sure about this?" Tobby asked. "What if,..... nevermind." Tobby stammered."There's no turning back. Ito ang matagal ko ng pinapangarap,""I'm not backing away. She's my everything, my only love. My only dream," sagot ko at hinanda ang sarili para sa papalapit na si Amber kasama si Paige. Naiiyak ako pero wala ng luhang nais
This Is Home(Amber POV)"You should open the door," utos ni Vaz.Napasingkit ang mga mata ko. Naeexcite at natatakot ako. Iwan ko ba.Sino kaya ang bisita?Napailing na lang ako at naglakad papunta sa pinto.Baka delivery lang to.Binuksan ko agad ang pinto at...."Paige!?" Laking gulat at tuwa ang aking naramdaman nung makita ang bestfriend ko.Damn!Akala ko talaga magtatagal sila ni Ben sa lugar kung saan dinala si Paige para gamutin.Gosh I miss her so much."How are you my dearest. God, I miss you so much," wika ni Paige sabay yakap saakin ng mahigpit."My heaven I'm fine and I miss you so much too. Bakit ngayon ka lang dumating? Sobrang na miss kita," nangingilid ang luhang usal ko."It's going to be a
Double Blessings(Amber POV)"Aren't you feel cold?" Tanong ni Vaz kakalabas lang galing ng banyo.Napatingin ako sakanya."Should I raise the temperature!" Tanong niya uli turo ang heater."Nope, a little service will do," nakangiting usal ko.Napangiti naman ito at siningkitan ako ng mga mata.Humakbang ito papalapit saakin."Service from me?" Bulong nito halik ang pisngi ko.Tumango ako.Binuhat agad ako nito mula sa upuan at binagsak sa kama."Today, you'll be eaten," wika niya bago kinabig ang mga labi ko."Vaz," usal ko nung halikan niya ang leeg ko.Napahawak ako sa mamasa masa niya pang balat."Amby, I want your everything," bulong nito."Since a long time ago, I've been completely yours. So please don't leave me alone again," bulong niya pa."I'd never leave you again," nginitian ko siya at hinalikan.Niyakap ko na lang siya ng mahigpit at ginantihan
(Amber POV)9 am.Nakaupo lang ako sa sofa pinapanood si Vaz habang nagaayos ng sout niya. Papasok ng opisina para sa ibang branching at sa inaasikaso niyang mga papeles.Today Oct 12 xxxx is Vaz's birthday.Pero wala parin siyang sinasabi saakin kung anong gagawin niya ngayon. Nakakahiya kase kausapin ang isang to. Iwan ko ba pagdating kay Vaz at talagang napakamahiyain ko. Tsk bahala na.Lumunok muna ako ng tatlong beses at huminga ng malalim bago magsalita."Vaz, is there something you want to do for your birthday?" Tanong ko sakanya at umayos ng upo."Ahh hmp, no need to fuss about it Amby. Sanay akong di nagcecelebrate ng birthday ko mula noong nawala sa Mom," sagot niya nilingon ako."Hindi yon tama, dapat kasi naghanda na tayo para sa ngayon. Nga pala may regalo ako sayo," sabi ko dukot ang isang sobre sa ilalim ng mesa pero nagaatubili pa akong ibigay sakanya. This gift is so lame. I know it!"Oh, talaga? Akin na
The Key(Amber POV)"Akala ko ba ihahanap natin ng kasama si Vazzy?" Pinigil ko ang braso ni Vaz."Yeah but, I have a baby down here, he is lonely too and he is standing straight up right now," reklamo nito turo ang nakaumbok na hinaharap.Napailing ako."No, this is the only free day of yours so lets go get Vazzy his mate," bulong ko bago ko siya tinulak para makababa na ng hagdan.Napasimangot siya pero tumalima naman.Kinakabahan na ako, pero masaya ako dahil di siya namilit at uunahin parin si Zy. Mukhang magiging okay na ang lahat.Sana nga.***"What?! Are you kidding me? A bullmastif? You want me to search a lion?" Di makapaniwalang bulalas ni Nigel."Hey, bullmastif looks like a lion but they're dogs," sagot naman ni Vaz sakanya. Nasa opisina niya kami at magpapatulong sana kung saan hahanap ng bullmastif na babae para may makakasama ang alaga naming si Vazzy.Napahawak si N
Saved Paige(Amber POV)"Nakapagusap na ba kayo ni Paige?" Tanong ni Vaz hawak ang kamay ko."Usap about what?" Nagtatakang tanong ko."Di niya parin ba sinasabi sayo?""Ang alin ba?" Medyo kinakabahan ako sa tono ng pananalita ni Vaz.He sighed."Tsk si Paige talaga. Alam kong ayaw ka niyang magalala kaya siguro di niya pa sinasabi sayo," dagdag niya pa dahilan ng pagtataka ko pa lalo."Ang tungkol saan ba?" Kinakabahan na ako."Tungkol sa sakit niya,""Ah yon ba? Magaling na siya, nagpagaling na siya at nakapagpahinga na. Fatigue daw yon sabi niya kailangan lang ng pahinga," sagot ko."You are wrong Amby, kaya siya umuwi sayo dahil gusto ka niyang makasama, walang makakagamot sa sakit niya sa lugar na pinuntahan nila. Kaya siya di nagpakita sayo pagkabalik mo ng Cordova City dahil na confine siya at ayaw niyang sabihin ko sayo. Mas gusto ka niyang kasama kaya siya bumalik dito akala ko nga gum
Teaser(Amber POV)Arghhh ang silaw ang init.Hinilod ko muna ang mga mata ko bago minulat. Nakabukas ang malaking kurtina ng silid kaya ang sikat ng araw ay lumapat sa mukha ko.Mukhang tanghali na. Nahagip ng mata ko ang wall clock.8 am.Kaya pala pumasok na ang init sa silid dahil mataas na ang araw.Gumulong ako at napansin na katabi ko pala si Vaz mahimbing na natutulog sa tabi ko.I sighed at tinukod ang siko sa unan para mapagmasdan ng maayos ang gwapo at maamong mukha niya habang natutulog.Tinitigan ko ang mala anghel niyang mukha. Napangiti pa ako ang cute niya talaga. It's been a long time mula noong nagkasama kami sa kamang ito.Anong oras kaya siya umuwi kagabi?Hindi ko siya natitigan ng ganito katagal mula nung aksidente kahit ilang araw na kaming magkasama dahil nahihiya ako sakanya.He is really handsome. His lips parted a little and his lashes are sparking because of th
He Has Changed(Amber POV)I had no idea that I was this weak when it comes to Vaz.Nung nakaraang gabi pinuntahan niya ako sa apartment at dinala dito sa bahay niya mabilis naman akong sumunod. Iwan ko ba, parang naging sunod sunuran Ang puso at isip ko sakanya mula nung naaksidente siya. Kasalanan ko kase talaga yon. Guilt really eat all of me.Nakiramdam lang ako sakanya habang nagbibihis yata para pumunta ng opisina. 8 am. Ayaw kong imulat ang mga mata ko at nagpanggap na tulog.Di ko talaga alam kong ano ako sakanya, sa ngayon di ko alam kung bakit niya ako dinala dito sa bahay niya pero wala naman siyang ginawa.Naramdaman ko ang pagsampa niya sa kama at paghawi niya ng buhok ko."Amby, stop pretending that you'are asleep," bulong niya halik ang puno ng tenga ko.Arghhh, am I that obvious?!Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at hinarap siya. Napalunok ako dahil ang fresh niyang tingnan. Bago