WMMHY 1- MEET MY FAMILY
(Amber POV)
If I had to listen to my mother narrating about my father carelessness about us, I was going to hate my father. My mother was in her fourties whereas my father was thirty years old. Kaya siguro nawala ang gana ng ama ko kay mama. Does really age matters?
Kaya nung nalaman kong naghiwalay ang mga magulang ko at biglang nabalitaang mag-aasawa uli ang Ina ko. Di na ako nagulat.
Not that it was a problem with my mother going after someone with her age, si papa kase ay mas bata kaya It wasn’t like my father cared about mom having a boyfriend or getting married as he’d spent almost his time chasing younger girls kaya di ko masisisi ang Ina ko kung nakahanap ito ng lalaking papahalagahan at mamahalin siya.
"Di ka pa rin ba tapos?" Reklamo ng bestfriend kong si Paige Reign habang hinihintay akong matapos sa pagliligpit ng mga gamit ko sa school.
"Sandali na lang to. Anong oras na ba?" Tanong ko siksik ng sanitizer ko sa bag.
"4:30 pm at kanina pa naghihintay ang boyfriend mo sa labas oh. Look, marami ng umaaligid. Dahil dyan sa kabagalan mo baka maagawan ka pa ng boyfriend." Ani Paige nguso ang boyfriend kong si Rhyzen Stevenson sa labas ng room.
Napailing na lang ako nung kumaway si Rhyz saakin.
Ako si Amber Eucein Cane, nagaaral sa isa sa mga cool na university dito sa Cordova City, ang Williams University.
Malaking school, maganda at may magandang uniform.May gwapo, mabait at mayaman akong boyfriend na anak ng isa sa mga mayari ng malalaking airline company dito sa lugar. Swerte nga ako at nakilala ko ang heir ng mga Stevensons at naging boyfriend ko pa."Amber hurry up! You are getting into my nerves already! You're always slow as ever." Sigaw ni Paige.
Napangiti na lang ako at sinabit na sa balikat ang bag ko at sumunod na sakanya.
My best friend knew me too well. I moved slow. Di parin siya nasasanay. Kaya ako mabagal kumilos kase gusto kong siguraduhin ang lahat, lahat kompleto at walang kulang. Ganyan ako lumaki. Lumabas na si Paige kaya hinabol ko.
I walked as quickly as my legs could take me, and I run as speedily as was reasonable. I rushed to every students and teachers. Wait for me, that was me. I'm always late and slow.But hearing the pounding rhythm of the music in my right earphone make me rush any further.
The hallway was lined with students after sudents, uwian kase kaya sabay sabay ang labas ng mga istudyante, naglinyahan ang mga ulo nila sa hallway .My hands clenched my bag as I squeezed into myself sa gitna ng mga estudyante ,hinahabol si Paige!
Sinalubong naman agad ako ni Rhyz paglabas ko ng school building at hinalikan sa noo ko.
"Saan tayo ngayon?" Tanong ni Paige.
"Uuwi na agad ako, may ipapaliwanag daw si Mom ." Sabi ko kay Paige at humakbang na papunta sa elevator.
Mula nung naghiwalay ang mga magulang ko. Sa mom ko na ako tumutuloy ang kapatid kong isa babae rin naman ay nasa dad ko. Matagal din ang mga magulang di na nagkasundo hanggang sa nagpasya na nga silang maghiwalay.
"Ganon ba? Say my regards to Auntie na lang. Dadaanan ko pa ang lilbrother ko bago uuwi kaya mauna na kayo." Paalam ni Paige pagpasok ng elevator.
Tahimik lang si Rhyz.
Pagdating sa baba paglabas namin ng elevator, hinalikan ko si Paige bago umatras papunta sa parking.Kumaway kaway naman si Paige paatras papunta sa room ng kapatid niya."Ihatid na kita pauwi." Ngiting sabi ni Rhyz."Wag na, iba ang rota mo. Kaya ko nang umuwi magisa sakay ang bus!" Kako.
Kinawayan muna nito ang mga nagpapacute sakanya bago hawakan ang kamay ko.
"Mas panatag ako kung makita kong ligtas kang nakauwi. Kaya payagan mo na ako." Sabi niya akbay ako."May magagawa pa ba ako? Mapilit ka eh!" Sabi ko pulupot ang braso ko sa baywang niya at naglakad na papunta sa kotse niya.
<Forward>
Pagdating sa bahay, bumaba agad ako mula sa kotse ni Rhyz at kumawaykaway sakanya habang paalis ito.
Di na daw siya papasok muna baka kase importante ang paguusapan namin ni mom.Pumasok na agad ako ng gate at tumuloy sa bahay.Nagulat ako pagpasok ko ng bahay nakabalandra na lahat ng gamit namin sa sala."Mom, ano to?" Tanong ko kay mom pagkababa nito galing sa taas dala ang paborito kong cassette player.
"Anak, lilipat na tayo ng tirahan. Naalala mo yong sinabi kong gusto ng uncle mo na sa bahay na niya tayo titira? Pumayag na ako anak. Mas malayong malaki naman ang bahay niya at may service ka na papasok ng school kapag doon tayo." sabi Mommy.
Naalala ko nga ang sabi niyang may boyfriend siya.
Napabuntong hininga na lang ako at pinulot ang mga gamit ko."Magbihis ka na at susunduin na tayo dito. Sila na bahalang maghakot niyang mga gamit natin." Sabi ni mom.Tumango na lang ako at namili na ng damit pampalit ng uniform ko.
Pagkapalit ko mayamaya pa may dalawang sasakyan na na tumigil sa harap ng bahay.May mga bumaba galing doon at hinakot na ang mga gamit namin papasok ng sasakyan.Hanggang sa natapos nila at sumakay na rin kami.Binaybay ng sasakyan ang kahabaan ang daan papunta sa kung saan hanggang sa tumambad sa akin ang napakalaking bahay na may napakalaking gate.Bumukas ang gate."Nandito na tayo." Ani mom habang papasok ang sinasakyan namin sa loob.Napakadaming halaman. May malaking swimming pool at napakalawak ng bakuran.
Lumibot ang sasakyan namin at tumigil sa isang garahe.Napasilip ako at nakita ko ang isang lalaking nakatayo sa malapit sa pintuan, kanina pa nakaabang at ang lapad ng ngiti.Binuksan ng ng isa sa mga sumundo saamin ang pintuan ng sasakyan kaya bumaba na ako.Tumatakbong lumapit si mom sa lalaki at sinalubong naman agad ito ng lalaki ng yakap.Humakbang narin ako papunta sa kanila."Van, ito nga pala ang anak ko. Si Amber. Anak, ito ang uncle Van mo, siya ang kababata ko at ngayoy boyfriend ko na, mula ngayon nasa pangangalaga niya na tayo." Abot tengang ngiti ni mom pakilala kami.
"Magandang araw po." Yukong utal ko.
"Salamat sa pagpunta iha, ituring niyo na rin tong sarili niyo. Lahat na nandito ay pagmamayari niyo na rin ng mom mo." Ngiting utal ni uncle Van sabay akbay kay mama.
"Salamat po." Tamad na utal ko.
"Pasok na tayo sa loob. Nakahanda na ang magiging silid mo iha. Mayamaya nandito na rin ang mga anak ko at makilala mo na rin sila. Welcome sa pamilya. Sana magiging masaya tayo kasama ang isat isa." Sabi ni Uncle akbay si Mom papasok ng bahay sumunod na rin ako.
Sobrang laki nga ng bahay,napakaganda, elegante at maraming katulong.
Ang ganda naman dito. Waaah, di na ako makapaghintay makita ang silid ko.Pagdating sa sala umupo na agad sina mom at uncle. Akmang uupo ako nung may pumasok na isang gwapo at matangkad na lalaking nakaschool uniform.
"Iho, Harry mabuti at dumating kana son. Ito nga pala yung napagusapan natin kagabi. Si Aunt Ziane mo at ang daughter niyang si Amber at dito na sila titira kasama natin." Ani Uncle Van sa bagong dating.Napayuko ako.
"Iha, Amber ito nga pala ang panganay kong anak, si Harrison. " Pakilala ni Uncle sa anak niya.
"Hi Amber, I'm Harry. Nice meeting you. Welcome pala sa pamilya namin. Kung may kailangan ka you can count on me." Ngiting utal ni Harry gulo ang buhok ko.
Waaah ang gwapo niya mabait pa!
"Baka napagod si Amber iho. Samahan mo na muna siya sa silid niya at ipapatawag na lang natin kapag kainan na." Ani Uncle.
"Sure dad. Ako ang bahala sakanya. Bukas na bukas itotour ko siya sa buong bahay." Ani Harry.
Napangiti tuloy ako. Waaaah mukhang magkakakuya na ako ng pogi waaah.
Pinulot ko ang bag ko sa sofa nung biglang may sumulpot na isa pang gwapong lalaki. May kulay maroon brown ang buhok nitong tuwid, yung mahaba at maganda niyang pilik matang bumabangga sa bangs nito, ang kumikislap nitong mga mata, matangos na ilong ang maladugong mga labi.
Suot nito ang isang kulay black na uniform may tatak na corona at initials na C.U. ....Crown University.
Subrang linis niyang tingnan at maaliwalas pero ang sama ng tingin niya saakin mula ulo hanggang paa. Mukhang kaedaran ko lang ang isang to.
"Oh, nandito na pala ang bunso ko. Vaz, si Amber at ang Auntie mo." Pakilala ni Uncle.
Lumapit ito kay mom at humalik sa pisngi nito.
Tiningnan muna ako nito bago nilagpasan at umakyat na ng hagdan.
Nakatingin lang ako sa likod nito at hindi pinakinggan ang mga sinasabi ni Uncle at Harry.
Mukhang hindi kami tanggap ni Vaz sa pamilya niya..
Ano kayang mangyayari sa buhay ko ngayong nandito na ako at makakasama ang magamang to?
Haist sana maging madali ang pagaadjust ko,sana mabait sila at sana matanggap nila kami.
Napabuntong hininga na lang ako at napatingin kay mom na ang lapad ng ngiti habang kausap si Uncle Van.
Bahala na, basta para kaya Mommy!REMINDER(Amber POV)"Amber, kumusta ang luto ng Uncle mo? Pinaghandaan niya talaga yan para sayo." Ngiting sabi ni mommy.Nasa hapagkainan kami nina Uncle Van,Harry at Mom. Si Vaz lang ang wala.Ayaw nga talaga ni Vaz na nandito kami. Halata naman.Nilunok ko muna ang nginunguya ko bago sagutin si mom."It's super delicious mom. Thankyou so much for the food Uncle." Ngiting sambit ko tukoy ang pagkain."How about this place Amber,your room? Hows your sleep? Baka may gusto kang ipadagdag o ipabago." Ngiting tanong ni Harry."This place is lovely. My room is super comfortable. Kaya napasarap ang tulog ko." Sagot ko tapon ng tingin ang wall clock.7 am. 8:30 ang pasok ko kaya may oras pa."That's good. Mas okay sana kung kasabay natin si Vaz kumain." Sambit ni Harry.Yeah, but he seems na di niya gusto ang presence ko."Hayaan mo na ang kapatid mo. Baka naninibago lang na may makakasabay na tay
MY PERFECT EVIL BROTHER(Vaz POV)"Vaz, after this we will go to karaoke with some girls,okay?" Sabi ni Tobby habang nagaayos ng mga papers ng estudyante ng C.U., parte kase kami ng student council kaya kami nandito ngayon sa room of files."I'll go if there will be some beauties!" Sagot ko umupo ng maayos sa bangkong nandoon."Maraming magaganda at cool na babae doon matiwala ka! Paano, sasama ka?" Dagdag pa Tobby umupo sa tabi ko.I sighed."I'll go.""Good then! Lets finish this soon, para makaalis na agad tayo!"I hate home, that is why I spend almost my whole day and night outside.I don't like the atmosphere in the house, naalala ko lang ang mommy ko at palagi kong nakikita ang perpekto kong kuya!5 years ago, ako ay ang perpektong anak,estudyante at bunsong kapatid.Palaging nasa taas,matat
DOUBTS(Vaz POV)Binalot ko ng coat ko si Amber at inalalayan papunta sa gilid ng kalsada. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko dahil sa kaba pero di ko ito pinahalata sakanya. Pinilit kong huminga ng maayos at iniwasang indain ang hapdinng mga galos ko sa siko at kamay.Si Amber tulala ito at di nagsasalita, nanginginig ang tuhod nito at mga daliri.Pagdating sa gilid ng kalsada.Hinilig ko ang ulo niya sa dibdib ko."It's fine. You're safe now." Bulong ko sakanya habang haplos ang buhok niya. Ramdam ko ang panginginig ng laman niya.Nagulat ito kaya tinulak ako. Napailing na lang ako. Siguro takot siya saakin.I just want her to feel safe. I'm here, ready to protect her.Kinapa ko ang phone ko sa bulsa at mabuti kasi buo pa. Di ito nabasag dahil sa pagtalon at pag gulong gulong ko kanina.Dinial ko agad ang number ni Tobby. Damn, muntik na kaming mamatay!Nakatatlong ring bago ito na sagot. Naiintindihan ko dahil
Scary Harry(Amber POV)Naawa ako kay Vaz, dahil alam kong napuruhan ang kaliwang balikat niya dahil ito ang unang bumagsak at lumapat sa lupa nung tamalon kami galing ng kotse niya, di man lang niya ito ininda at siguro tiniis niya lang ang sakit.He looks like a brave man. Di ko naaninag sa mukha niya ang ano mang takot o sakit. Lalo lang tuloy akong nailang sa sobrang lakas ng charisma niya bilang lalaki.***Nagulat ako nung pagdating namin sa bahay bigla na lang sinugod ni Vaz si Harry.Pinilit kong maglakad ng maayos kahit masakit ang sugat sa tuhod ko, dahil ayaw kong malaman ni Mom at mag-alala pa siya.Wala din naman akong alam tungkol sa alitan nila, siguro nagalit si Vaz dahil siya ang inutusan ni Harry na sunduin ako. Kaya nasira ang kotse niya.Hanggang ngayon nanginginig pa rin ang laman ko. Ano ba kaseng nangyare sa
Hero Twice(Amber POV)Nagising ako sa lamig na naramdaman ko. Napansin kong nakahiga ako sa malambot na bagay. Ang lamig ng pakiramdam ko. Minulat ko ng maayos ang mga mata ko. Nasilaw ako sa liwanag ng ilaw. Ang bigat ng talukap ng mga mata ko at parang namamaga. Napansin kong nasa isang pamilyar na silid ako."Vaz?" Tawag ko. Alam kong si Vaz yon. Ang boses na yon ay pamilyar sakin nong tawagin ang pangalan ko.Napansin ko si Vaz sa isang sulok.Nakaupo siya nakaharap sa glass wall nakatingin sa baba. Anong oras na ba? Saang lugar to?"Okay ka na ba?" Baling nito saakin.Dahan dahan akong bumangon at binalot ang sarili ng kumot."Salamat!" Sambit ko. Hindi ko alam kong anong mangyari saakin doon nung nahimatay ako sa gitna ng kalsada kung di dumating si Vaz.Damn!Nanumbalik na naman sa isipan ko ang ginawang kataksilan ni Rhyz at Holly. Napapikit ako. Ang skip ng dibdib ko at ang hirap huminga.
Always A Hero(Event Area)I stopped right beside Vaz.He put his hands in his pocket at palingon lingon, parang may hinahanap.Inayos ko ang gown ko at yumuko upang ayusin din ang heels ko."You need help?" baling ni Vaz saakin."No need. I'm okay." Nahihiyang sagot ko. Masyado ko na yata siyang nagulo at inabala. Mula sa pagsundo sakin galing kina Rhyz at pag-asikaso sakin sa hotel.I finally stood straight in the vertically and challenging high heels. Humakbang ako para hanapin si Mom nung biglang natapilok ang kaliwa kong paa dahil sa high heels. Damn!Buti di ako na-out balance para kasing nakahanda ako at alam kong matatapipilok ako. Minsan talaga malakas ang pakiramdam ko.Maagap akong sinalo ni Vaz. Kasabay ng pagtugtog ng isang kanta, napatingin ako sa mukha niya. Parang tumigil ang lahat, pakiramdam ko kami lang dalawa sa gitna ng nagliliwanagang mga ilaw at malamyos na musika.I scooped in a q
HelpAMBERUmalis lang pala kami ni Vaz papunta sa isang mall para ibili ako ng magkomportableng heels at di na ako mahirapang maglakad. Pagkatapos bumili ng mas komportable at mababang heels ay bumalik na kami ni Vaz sa RH para makisali sa event.Nagtatago lang ako sa likod ni Vaz dahil di ko talaga kayang eenjoy tong event na to.Masaya kaming ipinakilala ni Uncle Van sa lahat. Sa malalaking screen ay makikita mo ang mga mukha namin ni Mom. Nakakahiya man ay umakyat pa ako ng stage para samahan Sina Mom, Uncle Van, Vaz at Harry. Sa kasamaang palad ay kasama ring umakyat si Holly. Ang kapal talaga ng mukha. Napasinghap na lang ako at hinitay kung kailan pwedeng umalis at lumabas.Nanghihina kase ako, nalulungkot at parang magkakasakit. I'm sad and broken.(8 pm)Matapos maipakilala ay lumabas na ako ng hotel para makahinga.Nakasunod naman saakin si Vaz. Halatang ayaw niya rin sa loob at nakikita kong ayaw niyang masapawan
Another Bitch Another Bitch. (Amber POV) Dahil sa mga kaluskos at ingay galing sa kung saan ay naalimpungatan ako. Ang sakit ng ulo ko at ang init sa pakiramdam.Hinilod ko ang mga mata ko upang maaninag ang paligid. "Amber, saan ka?""Amber?""Hanapin niyo si Amber at si Vaz!" Naririnig kong boses mula sa kung saan. Di ko alam kong kay Mom ba yon or sa staffs. Oh baka nabibingi lang ako. Napansin kong nakaupo ako sa sahig at nakasandal sa parang mainit at matigas? Napatingala ako nung makita ko ang mukha ni Vaz. Napansin ko rin na nasa isang silid kami. "Vaz?" Sambit ko. "Shhhhhhh, quite baka marinig ka nila." Bulong neto. "Teka, bakit ba tayo nagtatago dito?" "Gusto mo bang makita ka nila sa lagay na yan? You look messy." Puna niya. Mukha nga akong bruha at sabog, dahilan siguro ng gamot na pinaamoy saakin ni Rhyz. "Hinimatay ka kaya kita tinago dito. Maraming tao s
(Amber POV)Our honeymoon is like a dream, nasa isang bahay kami sa resort na binili ni Vaz. I would never forget my wedding to the most amazing, gentle, caring and handsome man in the earth.Vaz was more than I ever imagined. He knew how to make me feel so desired, love and cherished.I watched a pair of cute birds running in the side of the beach. The sand so nice, the water so calm and the breeze of the air is so relazing it feels like I'm in a paradise!Nakaupo lang ako sa may bench habang pinapanood ang mga ibon na masayang nagliliparan.Sobrang laki na ng tyan ko parang balloon na malapit ng pumutok. Hinimas himas ko sa may pusod ko banda para maramdaman niya at sumipa. Dahil gusto namin ni Vaz na masurprise nung nagpacheck up ako kinausap namin ni Vaz ang doctor na wag sabihin sa amin ang gender ng baby namin. Pareho kaming weird!My baby been active all night, and I loved feeling his every move in me. Every kick he gave me a burst of
Get So Lucky6 months Later(Vaz POV)I married Amber a month later while her stomach was slightly swollen from our unborn baby.Watching Amber walk down the aisle filled me with such joy, excitement and love. Tobby stood beside me as he waited for my love to come to me."Are you sure about this?" Tobby asked. "What if,..... nevermind." Tobby stammered."There's no turning back. Ito ang matagal ko ng pinapangarap,""I'm not backing away. She's my everything, my only love. My only dream," sagot ko at hinanda ang sarili para sa papalapit na si Amber kasama si Paige. Naiiyak ako pero wala ng luhang nais
This Is Home(Amber POV)"You should open the door," utos ni Vaz.Napasingkit ang mga mata ko. Naeexcite at natatakot ako. Iwan ko ba.Sino kaya ang bisita?Napailing na lang ako at naglakad papunta sa pinto.Baka delivery lang to.Binuksan ko agad ang pinto at...."Paige!?" Laking gulat at tuwa ang aking naramdaman nung makita ang bestfriend ko.Damn!Akala ko talaga magtatagal sila ni Ben sa lugar kung saan dinala si Paige para gamutin.Gosh I miss her so much."How are you my dearest. God, I miss you so much," wika ni Paige sabay yakap saakin ng mahigpit."My heaven I'm fine and I miss you so much too. Bakit ngayon ka lang dumating? Sobrang na miss kita," nangingilid ang luhang usal ko."It's going to be a
Double Blessings(Amber POV)"Aren't you feel cold?" Tanong ni Vaz kakalabas lang galing ng banyo.Napatingin ako sakanya."Should I raise the temperature!" Tanong niya uli turo ang heater."Nope, a little service will do," nakangiting usal ko.Napangiti naman ito at siningkitan ako ng mga mata.Humakbang ito papalapit saakin."Service from me?" Bulong nito halik ang pisngi ko.Tumango ako.Binuhat agad ako nito mula sa upuan at binagsak sa kama."Today, you'll be eaten," wika niya bago kinabig ang mga labi ko."Vaz," usal ko nung halikan niya ang leeg ko.Napahawak ako sa mamasa masa niya pang balat."Amby, I want your everything," bulong nito."Since a long time ago, I've been completely yours. So please don't leave me alone again," bulong niya pa."I'd never leave you again," nginitian ko siya at hinalikan.Niyakap ko na lang siya ng mahigpit at ginantihan
(Amber POV)9 am.Nakaupo lang ako sa sofa pinapanood si Vaz habang nagaayos ng sout niya. Papasok ng opisina para sa ibang branching at sa inaasikaso niyang mga papeles.Today Oct 12 xxxx is Vaz's birthday.Pero wala parin siyang sinasabi saakin kung anong gagawin niya ngayon. Nakakahiya kase kausapin ang isang to. Iwan ko ba pagdating kay Vaz at talagang napakamahiyain ko. Tsk bahala na.Lumunok muna ako ng tatlong beses at huminga ng malalim bago magsalita."Vaz, is there something you want to do for your birthday?" Tanong ko sakanya at umayos ng upo."Ahh hmp, no need to fuss about it Amby. Sanay akong di nagcecelebrate ng birthday ko mula noong nawala sa Mom," sagot niya nilingon ako."Hindi yon tama, dapat kasi naghanda na tayo para sa ngayon. Nga pala may regalo ako sayo," sabi ko dukot ang isang sobre sa ilalim ng mesa pero nagaatubili pa akong ibigay sakanya. This gift is so lame. I know it!"Oh, talaga? Akin na
The Key(Amber POV)"Akala ko ba ihahanap natin ng kasama si Vazzy?" Pinigil ko ang braso ni Vaz."Yeah but, I have a baby down here, he is lonely too and he is standing straight up right now," reklamo nito turo ang nakaumbok na hinaharap.Napailing ako."No, this is the only free day of yours so lets go get Vazzy his mate," bulong ko bago ko siya tinulak para makababa na ng hagdan.Napasimangot siya pero tumalima naman.Kinakabahan na ako, pero masaya ako dahil di siya namilit at uunahin parin si Zy. Mukhang magiging okay na ang lahat.Sana nga.***"What?! Are you kidding me? A bullmastif? You want me to search a lion?" Di makapaniwalang bulalas ni Nigel."Hey, bullmastif looks like a lion but they're dogs," sagot naman ni Vaz sakanya. Nasa opisina niya kami at magpapatulong sana kung saan hahanap ng bullmastif na babae para may makakasama ang alaga naming si Vazzy.Napahawak si N
Saved Paige(Amber POV)"Nakapagusap na ba kayo ni Paige?" Tanong ni Vaz hawak ang kamay ko."Usap about what?" Nagtatakang tanong ko."Di niya parin ba sinasabi sayo?""Ang alin ba?" Medyo kinakabahan ako sa tono ng pananalita ni Vaz.He sighed."Tsk si Paige talaga. Alam kong ayaw ka niyang magalala kaya siguro di niya pa sinasabi sayo," dagdag niya pa dahilan ng pagtataka ko pa lalo."Ang tungkol saan ba?" Kinakabahan na ako."Tungkol sa sakit niya,""Ah yon ba? Magaling na siya, nagpagaling na siya at nakapagpahinga na. Fatigue daw yon sabi niya kailangan lang ng pahinga," sagot ko."You are wrong Amby, kaya siya umuwi sayo dahil gusto ka niyang makasama, walang makakagamot sa sakit niya sa lugar na pinuntahan nila. Kaya siya di nagpakita sayo pagkabalik mo ng Cordova City dahil na confine siya at ayaw niyang sabihin ko sayo. Mas gusto ka niyang kasama kaya siya bumalik dito akala ko nga gum
Teaser(Amber POV)Arghhh ang silaw ang init.Hinilod ko muna ang mga mata ko bago minulat. Nakabukas ang malaking kurtina ng silid kaya ang sikat ng araw ay lumapat sa mukha ko.Mukhang tanghali na. Nahagip ng mata ko ang wall clock.8 am.Kaya pala pumasok na ang init sa silid dahil mataas na ang araw.Gumulong ako at napansin na katabi ko pala si Vaz mahimbing na natutulog sa tabi ko.I sighed at tinukod ang siko sa unan para mapagmasdan ng maayos ang gwapo at maamong mukha niya habang natutulog.Tinitigan ko ang mala anghel niyang mukha. Napangiti pa ako ang cute niya talaga. It's been a long time mula noong nagkasama kami sa kamang ito.Anong oras kaya siya umuwi kagabi?Hindi ko siya natitigan ng ganito katagal mula nung aksidente kahit ilang araw na kaming magkasama dahil nahihiya ako sakanya.He is really handsome. His lips parted a little and his lashes are sparking because of th
He Has Changed(Amber POV)I had no idea that I was this weak when it comes to Vaz.Nung nakaraang gabi pinuntahan niya ako sa apartment at dinala dito sa bahay niya mabilis naman akong sumunod. Iwan ko ba, parang naging sunod sunuran Ang puso at isip ko sakanya mula nung naaksidente siya. Kasalanan ko kase talaga yon. Guilt really eat all of me.Nakiramdam lang ako sakanya habang nagbibihis yata para pumunta ng opisina. 8 am. Ayaw kong imulat ang mga mata ko at nagpanggap na tulog.Di ko talaga alam kong ano ako sakanya, sa ngayon di ko alam kung bakit niya ako dinala dito sa bahay niya pero wala naman siyang ginawa.Naramdaman ko ang pagsampa niya sa kama at paghawi niya ng buhok ko."Amby, stop pretending that you'are asleep," bulong niya halik ang puno ng tenga ko.Arghhh, am I that obvious?!Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at hinarap siya. Napalunok ako dahil ang fresh niyang tingnan. Bago