Kinakabahan akong nagtago nang marinig ko ang sinabi ng isang lalaki. Ang sabi'y higpitan ang pagbabantay sa buong mansyon at siguraduhin na hindi ako makalabas. Humigpit ang pagkakakuyom ng mga kamao ko. Bakit ako ikinukulong ni Ivan sa mansyon na ito? Ito ba ang dahilan kung bakit niya ako dinala dito? Pero bakit? Sa anong dahilan? Hindi kaya nalaman ni Mariella ang tungkol sa akin? Na nagkita ulit kami ni Ivan at may anak kami kaya itinatago ako ni Ivan para hindi ako makita ni Mariella? Pero? Bakit ako ang nandito? Bakit sa Mansyon na ito? Hindi ba dapat ang mag-ina niya ang nandito at hindi ako? Naguguluhan ako pero sa ngayon ang gusto ko na lang ay makaalis sa lugar na ito. Ang gusto ko na lang ay hanapin ang anak ko. Maingat na kumilos ako. Bawat hakbang ko, palakas ng palakas ang kaba ko na baka mahuli ako. Luminga-linga ako. Nang walang makita na kahit sino kaagad akong lumabas sa pinagtataguan ko kaya halos mataranta ako nang makarinig ng mga yabag at mga boses na nag-
"Papa!" Pinilit kong abutin si Papa pero ipinaglayo kami ng mga Police.Si Papa ay ipinasok na sa kanyang selda habang ako ay pinapauwi na ng mga Police. Dahil sa nangyaring kaguluhan kaagad na ipinagbawal ang visiting hours sa mga preso.Wala akong nagawa kundi ang sumunod at lumabas.Nakatitig ako sa gusali ng kulungan habang kinakagat ang koko sa aking daliri. Hindi ako mapakali. Gusto kong kausapin si Papa. Gusto ko pang magtanong. Marami pa akong tanong. Kating-kati na akong malaman kung sino ba talaga si N.Nasa kanya rin ba ang anak ko?Naisip ko si Ivan pero kapag naiisip ko rin ang nagawa ni Papa nanlulumo ako.Parang hindi ko siya kayang harapin. Nahihirapan akong tanggapin na si Papa, na pamilya ko iyong dahilan kung bakit malungkot siya. Kung bakit nasasaktan siya."Ariana?"Mabilis kong nilingon ang tumawag sa akin. Nakangiti ang lalaki. Gwapo ito. Nakabihis rin siya ng Police at talaga namang malakas ang appeal niya.Kumunot ang noo ko ng lumawak ang pagkakangiti niya. P
"M-mariella?" Nanginginig ang boses sa pagtawag ko sa kanyang pangalan. Bakas sa mukha nito ang gulat. Bahagyang nakabukas ang kanyang bibig. Nang gano'n pa rin ang kanyang itsura na tila ba gulat na gulat talaga siya na makita ako, hindi ko maiwasan na bumaba ang aking paningin sa kanyang tiyan. Nanlaki ang mga mata ko nang makita na masyadong maumbok ito na para bang kabuwanan niya na at manganganak na. Buntis ba siya? Buntis talaga siya!Ang gulat sa mukha nito ay nawala na. Bumalik ang mataray niyang awra at bahagyang itinaas ang kilay at humalukipkip pa."What? Kung hahanapin mo sa'kin si Ivan, hindi ko alam ok?" Imismid siya sabay hawak sa kanyang sinapupunan at bahagyang hinimas iyon. "Tsk. Panira ng araw ang mga taong nakakasalamuha ko ngayon." Bulong niya pero rinig na rinig ko naman.Nagmadali akong lumapit sa kanyang pwesto. Saktong natapos na rin linisin ng waitres ang natapon doon kanina. Bahagya pa akong ngitian ng matabang waitres. She mouthed 'thank you for saving m
Makailang ulit akong lumunok habang nasa tapat ng Police Headquarters nila Ivan. Sa anim na taon na lumipas, hindi ko akalaing makakatunton ulit ako sa lugar na ito. Sa lugar kung saan parang bangungot na nagpaulit-ulit sa alaala ko kung paano ko nakita si Ivan at si Maria na akala kong si Mariella na naghahalikan. Hindi ako sure kung nandito si Ivan pero gusto ko pa ring subukan. Dapat sa Mansyon ako ni Ivan pumunta dahil for sure, mas makakasigurado akong makikita ko talaga siya doon but natatakot akong hindi na makalabas. Natatakot akong ikulong no Ivan sa kanyang Mansyon.Bayolente akong lumunok bago huminga ng malalim. Nag-aalinlangan man ako na pumasok, pinilit ko pa rin ang sarili na ikundisyon ito.Relax, Ariana. Kung nandito man si Ivan at may balak talaga siyang ikulong ako doon sa Mansyon o kung ano man ang balak niya, dito, hindi niya iyon magagawa. Kahit pa na siya ang Police Captain ng mga Police, nakatitiyak naman ako na hindi nila kukunsintihin kung ano man ang gagaw
"Wala na siya. Iniwan niya na ako. Iniwan niya na ako, Ariana!"Nanghina ako. Napaiyak ako nang makitang ganito ang kuya ko. Hindi kami close pero mahal ko sila ni Papa. Ayokong makita sila na ganito. Padausdos na sumalampok sa sahig si kuya. Sinabunutan niya ang kanyang sarili at doon humagulgol ng iyak. "Kuya... hindi ko maintindihan. Sino kuya? Sino?"Umiling siya. "Wala na siya. Patay na ang babaeng mahal ko. Wala na ang pangako niya sa'king lalaban siya. Wala na siya. Hindi na namin matutupad ang aming pangarap. Iniwan niya na ako. Patay na siya. Patay na ang Mariella ko."Namanhid ang lahat sa akin. Hindi pa man ako sure pero parang natrauma na ako sa pangalan na iyon kaya kapag nakakarinig ako ng pangalan na iyon, iisang tao lang ang sa tingin ko na siya. Nanginginig na pinagpantay ko ang mukha namin ni kuya. Patuloy siyang umiyak ng umiyak. "M-mariella, kuya? Sinong Mariella? Kuya... i-ikaw ba si N? Ikaw na siya kuya?" Mangiyak ngiyak kong sabi. Namamaga ang matang tumiti
IVAN RIOSMuli silang nagkantiyawan. Umiling na lang ako sa katarantaduhan ng mga kaklase ko."Ikaw Ivan? Bakit ayaw mo pang maggirlfriend? Pwede naman na ah?" Sabi ng kaklase kong babae.Pwede? For fucking sake! We are just seventeen years old and turning eighteen, alright. But,"Oo nga, Ivan. Available itong si Ana!" Ani ng kaklase kong lalaki.Bahagya kong sinulyapan ang nagngangalang Ana. Halos mangamatis ang mukha nito sa kantiyawan ng mga kaklase namin. Napailing na lang ako bago ngumisi.We are currently in second year college. Halos sa buong section namin ay may kanya-kanyang girlfriend or boyfriend pero ako? Nah!Namulsa ako at tumayo sa aking kinauupuan. Natigil ang kantyawan nila.Nginisian ko sila. "Ako ba?" Maloko akong ngumisi pa lalo. "Baby pa 'yong gi-girlfrenin ko. Baka kapag niligawan ko ay matakot sa akin."Malakas akong humalakhak ng halos mahulog ang panga nila sa gulat. Namimilog ang mga mata nila at nakaawang ang mga bibig.Walang nakapagsalita sa kanila. Iniwan
IVAN RIOS"Ms. Fuentes, hihiramin ko muna saglit si Ivan."Natigilan ako sa seryusong mukha ni General. Pakiramdaman ko may hindi magandang sasabihin si General Ryker sa akin.Hindi nga ako nagkamali. Mahigpit kong naikuyom ang mga kamao dahil sa narinig mula sa kanya."May lead na kami, pero malabong mahuli sila dahil walang matibay na ebidensya."Ramdam ko ang panginginig ng aking katawan sa galit. Matapos naming tulungan si Densyo ay ito pa ang isusukli niya sa amin ng kapatid ko? Tinanggap namin siya sa kumpanya kahit hindi naman siya qualified pero dahil naaawa kami sa kanya ay tinanggap namin sila. Tinanggap namin siya dahil Papa siya ni Ariana at umaasa na magbabago siya kahit na marami siyang bisyo.Fuck! Pagbabayaran mo ang ginawa mo sa kapatid ko!Hanggang ngayon hindi ko pa rin nahahanap ang kapatid ko.Hindi ko na rin alam ang gagawin ko. Isang linggo ko ng hindi nakikita si Ariana. Natatakot akong madamay siya.Hindi nga talaga ako makapag-isip ng tama at nakipagdeal ako
ARIANA FUENTESMangiyak-ngiyak kong sinulyapan ang bahay namin. Bitbit ang isang bagpack at isang maleta nilisan ko ang lugar na iyon.Nakarating ako sa highway. Nag-antay ako ng jeep na ipapara ko. Nangunot ang noo nang panay ang pagpara ko ng sasakyan pero hindi ako hinihintuan ng mga jeep.Nasa tamang sakayan naman ako? Dito naman ang babaan at sakayan pero bakit walang humihinto na sasakyan?Wala rin naman na masyadong sakay ang mga ito pero bakit hindi nila ako hinihintuan?Rented na ba ang mga jeep? Mas lalong nalukot ang mukha ko. Hindi ko alam kung mood swing ko na ba ito dahil buntis ako o sadyang nakakainis lang ang mga driver at hindi nila ako hinihintuan.Banas na napaasik ako. Mas lalo pang nalukot ang mukha ko nang sa kabilang banda ay humihinto ang mga sasakyan at doon nagpapasakay.Anak ng! Bawal doon ah?! Dito sa pwesto ko ang tamang sakayan at tamang babaan! Violation iyon! Hindi ba nila alam 'yon?! Nakakainit ng ulo!Banas na nagpunta ako doon. Kahit inis at gusto k
THE GOVERNOR'S FAKE WIFE"Bitawan niyo ako!" Pilit nagpupumiglas si Elaina sa mga tao na gustong dumukot sa kanya. Kalalabas niya lamang sa trabaho sa mall bilang isang sales lady. "Malaki ang utang mo kay, boss. Nararapat lamang na magbayad ka." ngumisi ang lalaki na nasa kanyang harapan. Dalawa sa mga ito ang nakahawak sa bawat braso niya habang ang tatlo ay pinalilibutan siya. Nakaitim ang mga ito ng tuxedo. Malalaki ang katawan na masasabing mong batak na batak sa gym. Para silang men in black sa itsura at ayos nila. "Nagkakamali kayo! Hindi ako ang taong iyon. Nag-aaksaya kayo ng oras sa'kin."Hindi pinakinggan ng mga ito si Elaina at hinila na lamang papunta sa kanilang itim na ban. Sa takot ni Elaina, nakagat niya ang isang may hawak sa kanya habang ang isa naman ay sinapa sa pagkalalaki nito. "Habulin niyo! Mapapatay tayo ni Boss kapag hindi natin siya nadala!"Nagsisigaw ang mga ito. Mabilis siyang tumakbo palayo sa mga ito. Bumalik si Elaina sa loob ng mall at pumunta sa
IN BED WITH THE WRONG BILLIONAIRE"Malaki ang utang mo sa akin- kayo ng nanay mo. Panahon na siguro para bayaran mo ako." nakangising sabi ni Amanda kay Katarina. "Pero alam mo naman na wala pa akong pambayad sa'yo..." mahinang sabi ni Katarina. "Hindi naman pera ang kapalit ng pagpapagamot ko sa nanay mo. Iba ang gusto kong gawin mo." Amanda. Napapalunok sa kaba na sumagot si Katarina. "Ano?""Alam mo naman na gustong-gusto ko si Mateo. Ang gusto ko. Sirain mo ang relasyon nila ni Aniza. Ang gusto ko, sa darating na bachelor's party ni Mateo, ang araw din mismo na maghihiwalay sila ni Aniza.""Pero mabait na tao si Ma'am Aniza. Hindi ba pwedeng haya-" naputol ang kanyang sasabihin nang sumigaw sa kanyang harapan si Amanda. Labis siyang nagulantang sa pagsigaw nito. Bigla ay natakot siya sa kanyang pinsan. "Tumahimik ka! Don't you ever say that! Wala kang karapatan na sabihin sa akin ang mga dapat kong gawin. Tandaan mo Katarina, malaki ang utang mo sa'kin kaya wala kang karapatan
Maaga syang kumilos para makapunta sa bayan. Naisip kasi nya na magluto para sa ina nya. Sinigang, yan ang balak nyang lutuin. Masaya syang namili pero napawi ang ngiti sa labi sa narinig."Talaga busy ang palasyo para sa gaganaping kasalan ng nag iisa at tagapagmana ng Reyna't hari?"Para syang naistatwa sa kinatatayuan nya. Nanuyo ang lalamunan, ibinuka nya ang bibig para sana sumingit sa usapan nila pero para syang pipi na walang lumabas na boses sa bibig nya.Kael"Ay totoo ba yan? Aba sino namang prinsesa ang papakasalan ng prinsipe.""Hindi ko alam at walang nakakaalam pa, pero siguro yung prinsesa don sa timog ang pakakasalan nya.""Paano mo nasabi?""kasi dumaan kani kanina lang ang mahal na prinsipe sakay ng kalesa at maraming hukbong kasama at ang sabi papunta daw sa kaharian sa timog. O di ba!""Ay jusko nakakakilig naman yon."Agad nangilid ang mga luha nya at tumakbo paalis sa kinatatayuan nya. Kahit na tinatawag sya ng tindera ay hindi nya pinansin. Mas binilisan nya ang
Tulala syang nakatingin sa bintana ng bahay nila. Isang buwan na ang nakakaraan ng mangyare ang trahedyang yon. Hanggang ngayon hindi pa rin nya matanggap ang mga pangyayare."A-anak kumain ka na muna..."Hindi nya pinansin ang sinabi ng kinikilalang ina. Nagagalit sya dito dahil nagsinungaling ito sa kanya, pero sa tuwing naiisip nya ang mga bagay na sinakripisyo nito ay nakokonsensya sya sa hindi pagpansin at pagbalewale nya dito. Hindi na rin ito nagtatrabaho sa hari dahil pinaalis ko sya. Wala syang pakialam kung nasigawan nya ang hari. Galit sya dito, Galit sya sa lahat."N-nga pala si k-kael kagagaling dito pero pinaalis ko na rin sya."Umabot sa kanya ang buntong hininga ng ina nya.Agad na pumatak ang mga luha nya na agad nya ring pinunasan.Muling lumukob ang galit sa puso nya nang maalala si kael. Maging ito ay nagsinungaling sa kanya. Isa itong prinsipe, ito rin ang lalaking nakita nya sa room noon maging sa gym. Kaya pala ito naroon ay dahil nandoon ang hari't reyna.Sinun
Will the things be alright?Bumukas ang pinto kaya nagulat sya at nabitawan ang katana. Nalaglag ito sa lab holder ng lamesa. Sakto ang bagsak nito patayo na nakatutok sa kanya. Napalunok sya dahil muntik nang tumama sa kanya."Tamia!" Sigaw mula sa boses na kilalang kilala nya kahit na nakamask ito."K-kael!" Agad akong tumakbo sa kanya at yumakap. "N-nandito ka.."Yumakap ito pabalik sa kanya at hinimas nito ang likod nya. "We need to get out of here.."Tango lamang ang isinagot ko sa kanya."Sa tingin nyo hahayaan ko iyong mangyare?""Mikaela!" Tiim bagang na sambit ni kael "Traydor ka! Hindi ko hahayaang makatakas ka sa kasalanan mo."Ngumisi si Mikaela kay kael at naglabas ng mga katana. Hindi nya alam kung saan nito iyon nakuha. Naglaban ang dalawa, pinaulanan ng mga katana ni mikaela si kael pero agad naman ding naiwasan nito.Nag aalala sya para sa ina nya at sa binata. Please po gabayan nyo po kami.Napamaang sya nang makuha ni kael ang katana kay mikaela at itinapat sa leeg
"At saan mo naman balak pumunta?" Malamig na usal nito na syang ikinamutla nya."S-sino ka?"Bumulong ito sa kanya kasabay ng kung anong itinurok sa kanya dahilan para manlabo ang paningin nya. "Ako si heneral sandro." sabay ngisi nito "Matulog ka muna little bait.." kasabay non ang unti unting pagkawala ng ulirat nya.H-he's sandro...NAGISING sya at napadaing nang makaramdam ng pangangawit saka nya lang napagtanto kung anong itsura nya.Nakatayo sya habang nakatali sa kabilaang gilid ang mga kamay. Pinilit nyang makalas ito ngunit ayaw matanggal ng mga tali."So the little bait is finally awake.""S-sandro..." Sinamaan nya ito ng tingin "Pakawalam mo ako dito!""Why would I? You are my biggest asset, my way to become succeed sa matagal ko ng inaasam...""Mas gugustuhin ko pang mamatay kesa sumapi sayo!" nginisian nya ito "At kahit kelan hindi ka mananalo sa kung ano mang binabalak mo dahil mag isa ka lang." Mariin nyang usal dito.Ngunit agad na napawi ang ngisi nya sa sinabi nito.
Bakit ganito parang lumulutang ang pakiramdam ko? Hinang-hina ako."Doc? Hindi pa rin po nagreresponce ang patay na pusa...""Buwisit ano bang mali? isang linggo na tayo dito pero wala pa rin. Baka mapatay tayo ni heneral Sandro kung hindi pa rin mabuhay ang pusa na 'yan. Akala ko ba nagmatch na ang lahat?""Hindi rin po namin alam kung anong problema.."Gusto kong magsalita pero walang lumalabas na tinig sa akin.Sino ba sila?Isang linggo? Gano'n katagal ba akong pinapatulog nila? Kada magkakaulirat ako ay saka naman ang pagturok nila sa akin ng pampatulog.Lupaypay na ang katawan ko.Unti unti kong iminulat ang mga mata ko. Sa una'y malabo hanggang sa maging malinaw ang lahat. Nailibot ko ang paningin. Base sa pagmamasid ko nasa isa akong laboratory. Madaming mga machine ang gumagana at maraming mga nakaputi na sa tingin ko ay mga Doctor.Pinilit kong iginalaw ang mga kamay ko ngunit napamaang ako nang may napagtanto ako. Nasa loob ako ng isang lab incubator. Maraming tubo ang naka
Napamulat ako nang makaramdam ako ng may yumuyugyog sa akin. Napatitig ako sa kanya na puno ng luha ang kanyang mukha."T-tamia..." Niyakap niya ako ng mahigpit habang humahagulgol ng iyak. "S-sobra akong nag alala sa'yo."Nangilid ang mga luha ko. Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Mabigat, sobrang bigat na akala mo parang pinipiga ang puso.Pero sino nga ba ang niloloko ko?Alam ko...Alam na alam ko kung ano ito.Napapikit ako ng mariin na ikinatulo ng luha ko.Mikaela...Umalis siya ng pagkakayakap sa akin at hinawakan ang mukha ko. "Lets finish this game, hmmm?" Hilam ang luhang saad nya sa akin na ikinaiwas ko ng tingin at tumango lamang.Hindi ko siya kayang tignan.MABILIS kaming umalis sa kinapupwestuhan namin. Tumakbo kami para makarating sa templo.Konti pa...Kaunting-kaunti na lang malapit na kami.Nakikita ko na siya.Ang akala namin ay ok na, matatapos na, makakarating din kami subalit napahinto kami nang may limang lalaki na nag-aabang sa amin. Nagsingisian
Napamulat ako nang makaramdam ako ng may yumuyugyog sa akin. Napatitig ako sa kanya na puno ng luha ang kanyang mukha."T-tamia..." Niyakap niya ako ng mahigpit habang humahagulgol ng iyak. "S-sobra akong nag alala sa'yo."Nangilid ang mga luha ko. Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Mabigat, sobrang bigat na akala mo parang pinipiga ang puso.Pero sino nga ba ang niloloko ko?Alam ko...Alam na alam ko kung ano ito.Napapikit ako ng mariin na ikinatulo ng luha ko.Mikaela...Umalis siya ng pagkakayakap sa akin at hinawakan ang mukha ko. "Lets finish this game, hmmm?" Hilam ang luhang saad nya sa akin na ikinaiwas ko ng tingin at tumango lamang.Hindi ko siya kayang tignan.MABILIS kaming umalis sa kinapupwestuhan namin. Tumakbo kami para makarating sa templo.Konti pa...Kaunting-kaunti na lang malapit na kami.Nakikita ko na siya.Ang akala namin ay ok na, matatapos na, makakarating din kami subalit napahinto kami nang may limang lalaki na nag-aabang sa amin. Nagsingisian