Kabado pa rin ako dahil ano man na oras ay makakaharap ko nang muli ang taong dahilan ng lahat ng ito. Umiiyak pa si Lyra at Kieth habang nakasiksik sa akin, si Riley naman ay tulog na tulog pa rin. Inatake ito ng narcolepsy nito kaya natutulog ito at ipinagpapasalamat ko ito dahil hindi nito mararanasan ang tagpong ito. Nanghihina rin ako at natakot ako na baka kung ano ang mangyari sa anak ko. Napahawak ako sa tiyan ko at kinalma ang sarili ko dahil hindi ito ang tamang oras para maging mahina. May mga bata akong kailangan na protektahan sa mga sandaling ito. “Wag na kayong umiyak sigurado ako na darating ang Tito Raphael niyo para iligtas tayo okay.“ Bulong ko kay Lyra na pinahid ang luha nito. “Pero sinaktan po kayo ni papa kanina.“ Iyak nito na niyakap ako kaya hinaplos ko ito sa ulo. “Huwag mo akong alalahanin dahil hindi ako nasaktan.“ Sabi ko dito na pinatahan ito. “Buti naman gising ka nang babae ka!“ Napatingin ako kay Mildred na tila baliw at may hawak itong baril.
Nakalabas na ako ng hospital at kahit nakauwi na ako ay doble pa rin ang pag-iingat ko, at maging ang asawa ko na ayaw ako halos iwanan.Half-day na lang ang pasok nito sa kumpanya at ang kalahati ng araw nito ay dito na sa bahay.Gusto rin kasi nito na mabantayan ako kahit naman marami akong kasama dito sa bahay.Nandito na rin kasi si lolo at papa kaya marami na kami dito sa bahay.Nag-usap nga si lolo, papa at Raphael dahil gusto ni lolo na sa ibang bahay sila tumira.Pero ang asawa ko na mismo ang nagsabi na dito sila tumira dahil malaki ang bahay at wala itong problema para sa asawa ko.Sa ganitong bagay pa lang ay malaki na ang respeto ng pamilya ko kay Raphael.Alam ko naman na hindi mag-iisip ng iba ang asawa ko pero nahihiya la rin sina papa na nakikita sa amin.Ako na nga rin ang nagsabi na hindi ito magiging problema.Ang pamilya ay laging magkakasama kaya naman magkakasundo na sila, lalo na si papa na maraming tinuturo kay Raphael pagdating sa mga negosyo nito.Si Daddy En
Iyak ng iyak si Raphael habang yakap ako dahil hindi ito makapaniwala na dalawa ang nakita nito na isinialng ko.Nagising ako na nandito ito sa tabi ko at nang makita na ako nitong gising na ay niyakap ako nito ng mahigpit.Paulit-ulit rin itong nagpasalamat sa akin kaya naging emosyonal rin ako.“You gave birth to a twin babe, and its a boy.“ Bulong nito kaya napangiti na lang ako.I gave birth to them in normal delivery, napakasakit at napakahirap pero nairaos ko naman ito ng maayos.And when the nurse take our twins here my husband never let his eyes out of them.“What you want to name them mahal?“ Tanong ko dito kaya napatitig ito sa akin.“I don't know babe, what you want?“ Sabi nito kaya napangiti ako lalo at napahawak sa tiyan ko na medyo kumirot.“I want you to give them a name Raphael, they are your son.“ Bulong ko kaya napangiti ito pero emosyonal na naman ito na nakatitig sa kambal.“Radley Hart Davis Leviste and Rayden Atlas Davis Leviste.“ Nakangiting turan ni Raphael mat
Napahilot ako ng noo habang hawak ko ang mga papeles na kailangan kong pirmahan bago matapos ang buwan na ito ay dapat wala na akong iisipin na trabaho.Gusto ko na agad makauwi dahil kaarawan ng bunso namin ngayon at hahabol ako sa dinner party sa bahay.Napatingin ako sa sekretaryo ko na sumilip dito sa opisina ko.“Sir, pwede na po kayong umuwi ako na po bahala sa iba pa.“ Sabi nito kaya nilapag ko ang papel na hawak ko.“Sigurado ka ba?“ Tanong ko dito kaya tumawa lang ito at tumango.“Basta ba tataasan mo ang sahod ko next month.“ Biro nito kaya napatawa na lang ako at saka na ako tumayo at inayos ko na lamesa ko.“Humabol ka na lang ha isama mo na rin ang mag-ina mo.“ Sabi ko dito na sumaludo lang sa akin at inayos na nito ang mga papeles na nagkalat sa lamesa ko.Maaga pa naman pero kailangan kong samahan si Heart sa mall dahil maghahanap pa ito ng pwedeng iregalo sa pahikan namin na bunso.Rio is already twelve years old now pero hindi namin alam kung saan ito nagmana ng ugali
Part oneWhen my cousin missing for almost one year ako na ang tumingin sa kumpanya nito.Lahat ng mga tao ay tinangap na ang pagkawala nito at dineklara na rin nila itong patay.Pero ako hindi naniwala kaya ipinaglaban ko kay Tita Mildred na huwag pakialaman ang kumpanya ng pinsan ko.Buti na lang ay hindi rin pumayag si Tito Enrique at ang mga kapatid ni Raphael kaya may kakampi ako kahit papano.All the hate and badmouthed of that old woman are still in my mind that day.Na hindi ko alam kung bakit ganon na lang kasiguraduhan nito na patay na ang anak nito.And then when i almost give up, Raphael called me and i am beyond happy and greatful.I saw how my cousin change, lalo na at nakilala ko ang batang babae na nakapagpabago dito.Sa mga hindi kasi nakakakilala kay Raphael ay arogante at introvert itong pinsan kong ito kaya walang tumatagal sa ugali nito.Pero pagdating sa mga tauhan niya sa kumpanya ay patas siya sa lahat.Hindi ko nga lang maintindihan dito na magsuot pa ito ng k
Bata pa lang ako ay iniwan na ako ng mga magulang ko sa pangangala sa aking lolo at lola.Nagtatrabaho kasi sa Japan si mama at papa, half japanese at half pilipina ako.Anak ako sa pagkadalaga ni mama at hindi ko kilala kung sino ang aking ama, ang tumayo kong ama ay ang pangalawang asawa ni mama.May dalawa akong kapatid na nakababata at sila ang kasama ko na inaalagaan ng grandparents ko.Pero nong tumuntong ako ng second highschool ay namatay sa aksidente ang lolo at lola ko.Dahil dito ay dinala na kami ng mga magulang namin sa Japan at dito na nag-aral.Naka-graduate ako at nakapagtapos sa kursong nursing at masayang nagtatrabaho sa isang nursing home dito sa Shibuya.May boyfriend ako na nakabase sa Tokyo at almost a decade na rin kami at malapit na rin na magpakasal.Dito ko rin nakilala si Mrs. Lagdameo ang naging pasyente ko nong inatake ito ng hika sa tren na papunta sa Tokyo at naging matalik ns kaming magkaibigan nito.“Hija, i know this is too much to ask but can you do
Part threeNagising ako na masakit ang buo kong katawan, maging ang ibabang parte ng katawan ko.Mahigpit rin akong yakap mula sa likod ng amo ko at naalala ko bigla ang nangyari sa nagdaan na gabi.Dahan-dahan kong inalis ang mga braso ni Adrian sa akin at nang makawala ako at napahilamos na lang ako ng mukha.Hindi ako makapaniwala na magagawa ko ang kapusukan na iyon kagabi.Gusto kong maiyak sa inis sa sarili ko, paanong sa isang iglap lang ay nawala ang pinakainiingatan kong puri at binigay ng walang pagaalinlangan sa lalakenh ito na nasa tabi ko.And worst anak pa ito ng taong pinagkatiwalaan ako.Hindi ko alam ang gagawin ko pero napatingin ako sa mga damit namin na nagkalat sa sahig.Punit ang damit ko kaya napailing na lang ako.Pumunta ako sa banyo ng iika-ika at basta ko na lang binuksan ang shower at dito ay umiyak ako sa katangahan na nagawa ko.Gusto kong umalis pero hindi ko magawa, kaya ng matapos ako ay sinuot ko ang panty ko at kinuha ang polo shirt ni Adrian at ito
Part OneI've always had crush to my cousins bestfriend Miko.But he is not taking it seriously because he said i am off limits.Dahil ito sa kaibigan niya ang dalawa kong pinsan si Kuya Raphael at Kuya Adrian.But i always told him that i don't care about it, mahal ko nga ito mula pa nong nasa second year pa lang ako ng highschool.Napapansin na rin ito ng dalawa kong pinsan and they always told me that Miko is off limits too.When i turn eighteen i want him to be my final dance in my eighteenth roses but my mom don't want it.Instead she want the son of my parents business partner to be my last dance.I oppose it and rebel againts my mom who always want to ruin my days.Nanalo ako laban sa aking ina at si Miko ang naging final dance ko.Pero simula na rin ito ng laging pag-aaway namin ni mommy.Ang nanay ko hindi katulad ng ibang ina, unlike Tita Caroline the mother of Kuya Adrian that i always wish to be my real mom.I don't like Kuya Raphael mom too that much, she is the same like
I fell in love with the daughter of my savior, the people who took care of me and my older sister.Kahit anak kami ng mga taong nagdulot ng sakit sa kanila ay hindi nila kami dinamay sa galit nila sa mga magulang namin.Maaga kaming naulila at masasabi ko na kahit nawala ng maaga ang aming ina ay nakawala naman kami ni ate sa impyernong pinaranas sa amin nito.Pero si Ate Lyra ay hindi kailanman gumaling, ginawa naman namin ang lahat para matulungan ito noon pero ang isip nito ang kusa ng bumitaw.She died when i was in second year highschool, she took her own life and that was the darkest day of my life.Nawala ang nag-iisang tao na tanging natitira ko na lang na pamilya.But my family never give up on me, they make sure that i will never like my ate.At ako ginawa ko ang lahat para lang patunayan sa kanila na malakas ako at hindi magiging mahina.I still remember what my ate told me before she died, she is happy and i know how grateful she is that day.Nagpaalam na pala ito na hindi
Mattheo is my first crush and my first love in my twenty five years of my existence in this world.I met him when my friend introduce me to him but the man seem not interested in me.Kaya medyo inalis ko na muna ang bagay na iyon sa sarili ko.Nag-focus ako sa pagtatrabaho dahil kailangan kong mabuhay.Good thing that i met Serenety. My one and only friend that i want to keep.This woman has a lot of pain in the past, may asawa na ito at may anak pero napakakomplikado ng buhay pag-ibig.Nalaman ko rin na hindi naging maganda ang sinapit nito sa kamay ng pamilya ng asawa nito na iniwan nito sa Pilipinas.But when i met her daughter Riley naniwala ako na ito ang liwanag sa buhay nito, the girl is so sweet and pretty.Sa nakalipas na panahon na kasama ko ang pamilya Davis ay nagkaroon ako ng bagong pamilya.Nakawala ako sa mapait na kabataan ko, at nawala ang takot sa puso ko na baka isang araw ay mawala rin ang mga taong ito sa buhay ko.Hindi ako nagkaroon ng magandang kabataan dahil s
Part twoI was happy the whole week, ang bigat sa trabaho ko ay hindi ko alintana.Nagtataka nga ang mga kasama ko dahil kahit may mga costumer na pasaway ay nakangiti lang ako lagi.Kilala kasi nila ako na mataray at walang sinasanto.Tatlong beses kasi sa isang linggo ay nagpa-part time ako sa clothing store ni mommy.Busy ako sa school pero nagagawa ko pa rin na magtrabaho.Minsan naman ay sa company naman ako ni daddy nagpa-part time.Brat lang ako pero hindi ako spoiled like the other know about me.This is the reason why my cousins loves me so much, alam nila na hindi ako spoiled at magastos sa kahit na anong bagay.Minsan lang ako humingi sa mga magulang ko, i have my own money, ang kinikita ko sa parttime job ko at sa ilang endorsment at syempre sa paintings ko.Ito rin ang laging pinagmamayabang ni mommy sa mga amigas niya na ang mga anak ay malayo sa ugali ko.Weekend ngayon at pahinga ko kaya hindi ako bumangon ng maaga.Alas diyes na ako bumaba matapos kong maligo at pagka
Part OneI've always had crush to my cousins bestfriend Miko.But he is not taking it seriously because he said i am off limits.Dahil ito sa kaibigan niya ang dalawa kong pinsan si Kuya Raphael at Kuya Adrian.But i always told him that i don't care about it, mahal ko nga ito mula pa nong nasa second year pa lang ako ng highschool.Napapansin na rin ito ng dalawa kong pinsan and they always told me that Miko is off limits too.When i turn eighteen i want him to be my final dance in my eighteenth roses but my mom don't want it.Instead she want the son of my parents business partner to be my last dance.I oppose it and rebel againts my mom who always want to ruin my days.Nanalo ako laban sa aking ina at si Miko ang naging final dance ko.Pero simula na rin ito ng laging pag-aaway namin ni mommy.Ang nanay ko hindi katulad ng ibang ina, unlike Tita Caroline the mother of Kuya Adrian that i always wish to be my real mom.I don't like Kuya Raphael mom too that much, she is the same like
Part threeNagising ako na masakit ang buo kong katawan, maging ang ibabang parte ng katawan ko.Mahigpit rin akong yakap mula sa likod ng amo ko at naalala ko bigla ang nangyari sa nagdaan na gabi.Dahan-dahan kong inalis ang mga braso ni Adrian sa akin at nang makawala ako at napahilamos na lang ako ng mukha.Hindi ako makapaniwala na magagawa ko ang kapusukan na iyon kagabi.Gusto kong maiyak sa inis sa sarili ko, paanong sa isang iglap lang ay nawala ang pinakainiingatan kong puri at binigay ng walang pagaalinlangan sa lalakenh ito na nasa tabi ko.And worst anak pa ito ng taong pinagkatiwalaan ako.Hindi ko alam ang gagawin ko pero napatingin ako sa mga damit namin na nagkalat sa sahig.Punit ang damit ko kaya napailing na lang ako.Pumunta ako sa banyo ng iika-ika at basta ko na lang binuksan ang shower at dito ay umiyak ako sa katangahan na nagawa ko.Gusto kong umalis pero hindi ko magawa, kaya ng matapos ako ay sinuot ko ang panty ko at kinuha ang polo shirt ni Adrian at ito
Bata pa lang ako ay iniwan na ako ng mga magulang ko sa pangangala sa aking lolo at lola.Nagtatrabaho kasi sa Japan si mama at papa, half japanese at half pilipina ako.Anak ako sa pagkadalaga ni mama at hindi ko kilala kung sino ang aking ama, ang tumayo kong ama ay ang pangalawang asawa ni mama.May dalawa akong kapatid na nakababata at sila ang kasama ko na inaalagaan ng grandparents ko.Pero nong tumuntong ako ng second highschool ay namatay sa aksidente ang lolo at lola ko.Dahil dito ay dinala na kami ng mga magulang namin sa Japan at dito na nag-aral.Naka-graduate ako at nakapagtapos sa kursong nursing at masayang nagtatrabaho sa isang nursing home dito sa Shibuya.May boyfriend ako na nakabase sa Tokyo at almost a decade na rin kami at malapit na rin na magpakasal.Dito ko rin nakilala si Mrs. Lagdameo ang naging pasyente ko nong inatake ito ng hika sa tren na papunta sa Tokyo at naging matalik ns kaming magkaibigan nito.“Hija, i know this is too much to ask but can you do
Part oneWhen my cousin missing for almost one year ako na ang tumingin sa kumpanya nito.Lahat ng mga tao ay tinangap na ang pagkawala nito at dineklara na rin nila itong patay.Pero ako hindi naniwala kaya ipinaglaban ko kay Tita Mildred na huwag pakialaman ang kumpanya ng pinsan ko.Buti na lang ay hindi rin pumayag si Tito Enrique at ang mga kapatid ni Raphael kaya may kakampi ako kahit papano.All the hate and badmouthed of that old woman are still in my mind that day.Na hindi ko alam kung bakit ganon na lang kasiguraduhan nito na patay na ang anak nito.And then when i almost give up, Raphael called me and i am beyond happy and greatful.I saw how my cousin change, lalo na at nakilala ko ang batang babae na nakapagpabago dito.Sa mga hindi kasi nakakakilala kay Raphael ay arogante at introvert itong pinsan kong ito kaya walang tumatagal sa ugali nito.Pero pagdating sa mga tauhan niya sa kumpanya ay patas siya sa lahat.Hindi ko nga lang maintindihan dito na magsuot pa ito ng k
Napahilot ako ng noo habang hawak ko ang mga papeles na kailangan kong pirmahan bago matapos ang buwan na ito ay dapat wala na akong iisipin na trabaho.Gusto ko na agad makauwi dahil kaarawan ng bunso namin ngayon at hahabol ako sa dinner party sa bahay.Napatingin ako sa sekretaryo ko na sumilip dito sa opisina ko.“Sir, pwede na po kayong umuwi ako na po bahala sa iba pa.“ Sabi nito kaya nilapag ko ang papel na hawak ko.“Sigurado ka ba?“ Tanong ko dito kaya tumawa lang ito at tumango.“Basta ba tataasan mo ang sahod ko next month.“ Biro nito kaya napatawa na lang ako at saka na ako tumayo at inayos ko na lamesa ko.“Humabol ka na lang ha isama mo na rin ang mag-ina mo.“ Sabi ko dito na sumaludo lang sa akin at inayos na nito ang mga papeles na nagkalat sa lamesa ko.Maaga pa naman pero kailangan kong samahan si Heart sa mall dahil maghahanap pa ito ng pwedeng iregalo sa pahikan namin na bunso.Rio is already twelve years old now pero hindi namin alam kung saan ito nagmana ng ugali
Iyak ng iyak si Raphael habang yakap ako dahil hindi ito makapaniwala na dalawa ang nakita nito na isinialng ko.Nagising ako na nandito ito sa tabi ko at nang makita na ako nitong gising na ay niyakap ako nito ng mahigpit.Paulit-ulit rin itong nagpasalamat sa akin kaya naging emosyonal rin ako.“You gave birth to a twin babe, and its a boy.“ Bulong nito kaya napangiti na lang ako.I gave birth to them in normal delivery, napakasakit at napakahirap pero nairaos ko naman ito ng maayos.And when the nurse take our twins here my husband never let his eyes out of them.“What you want to name them mahal?“ Tanong ko dito kaya napatitig ito sa akin.“I don't know babe, what you want?“ Sabi nito kaya napangiti ako lalo at napahawak sa tiyan ko na medyo kumirot.“I want you to give them a name Raphael, they are your son.“ Bulong ko kaya napangiti ito pero emosyonal na naman ito na nakatitig sa kambal.“Radley Hart Davis Leviste and Rayden Atlas Davis Leviste.“ Nakangiting turan ni Raphael mat