Chapter Four

"F-Fred ikaw pala. Pasok ka." Nautal na pagpapasok ni Jun-Jun nang napagsino ang nasa labas ng apartment niya.

"Kailangan ko na ang pera ko, Jun-Jun. May usapan tayo at nangako kang ibibigay mo sa takdang panahon, pero ano ang nangyari? Iniwasan mo ako, ngayon akin na ang pera ko," bagkus ay sabi ni Fred sa napakalamig na boses.

Dahil dito ay hindi agad nakasagot ang binata. Kaya't muling nagsalita ang kaharap. Ang mabait niyang kaibigan noong mayroon pa siya ay naging mapang-insulto na. Ang boses nito ay punong-puno ng pang-aalipusta.

"Walang pera 'diba? Sige nga, Jun-Jun, saan ka ngayon kukuha ng pera para bayaran ako? Huwag mong sabihing mangungutang ka sa iba upang may maipambayad ka sa akin? Sa akala mo ba ay papaniwalaan ka pa ng kapwa ko inutangan mo? Inuulit ko, Jun-Jun, akin na ang pera ko kung ayaw mong samain sa akin," anito na mas bumagsik pa ang mukha.

Sa madaling salita ay talagang handang-handa itong pumatay. Subalit para mapagtakpan ang kabang dumadagundong sa kaniyang dibdib ay sumagot siya.

"Grabe ka naman, Pare. Para namang tatakbuhan kita---" subalit hindi rin niya natapos ang pananalita dahil pinutol ito ni Fred.

"Huwag na huwag mo akong matawag-tawag na pare dahil wala akong kaibigang tulad mo na walang isang salita. At sa akala mo anong tawag sa ginagawa mo? Hindi ba't pinagtataguan mo ako? Kung kinausap mo lang sana ako ng maayos baka sakali pang pagbigyan kita pero hindi dahil bukod sa pinagtaguan mo ako, siniraan mo pa ako sa kumpanyang pinagtatrabahuan natin. Ngayon sa ayaw at sa gusto mo magbayad ka na sa utang mo sa akin!" galit na sabi ni Fred.

"Baka naman puwedi nating pag-usapan iyan, Pare? Alam mo namang wala pa akong pera sa ngayon, saan ako kukuha ng pambayad ko sa iyo?" nahihintatakutan niyang sagot lalo na nang napansin ang balisong nito.

"Huwag mo akong gaguhin, Jun-Jun. Dahil alam ko  ang ugali mo. Pinagpasensiyahan kita sa una mong utang. Dahil hinintay ko na ikaw mismo magbayad kahit inabot ka ng ilang buwan. Subalit ngayon na hindi lang pera ang atraso mo sa akin ay hinding-hindi na kita papalampasin pa!" malakas nitong tugon. Kitang-kita niya ang pagdiin nang pagkahawak nito sa kutsilyo.

"Wala talaga akong maiba---"

Sa taong galit at sarado ang isipan, wala nang papakinggan. Hindi na pinatapos ni Fred ang paliwanag ng kaibigan. Without hesitation, he stabbed the shinning knife to him. Not only one but three times.

"Magdasal kang hindi ka pa mamatay dahil marami pa ang maniningil sa iyo. Hayop ka!" Walang takot na sinipa ni Fred ang duguang kaibigan bago ito iniwan.

Sa pinaghalong hapdi at pagkabigla hindi agad nakasagot si Jun-Jun, naka-alis ja ang salarin ng matauhan siya't nakahingi ng tulong. 

"Tulungan natin siya! Kawawa naman." Ang huling natandaan niya.

Sa kabilang banda, sa paglipas ng mga buwan mas naging malala ang ugali ni Albert. Kahit ang kumustahin man lang sana ang mga magulang ay hindi na magawa, ang batang nasa sinapupunan ng asawa'y wala pa ring itong nalalaman.

One day...

"Anak, alam namin ng Daddy mo na malaki ang pagkukulang ng anak namin sa iyo. Lahat ng responsibilidad niya sa amin ay ikaw na ang umako. Sana anak huwag mo ding pabayaan ang sarili mo. Nangangayayat ka na, anak," wika ni Aling Adela sa manugang, isang umaga na pinapakain silang mag-asawa 

"Tama ang Mommy mo, Isadora. Kung gaano kawalang-puso ang asawa mo ay ikaw na ang pumuno sa lahat ng pagkukulang niya. Baka naman napapabayaan mo na ang kalusugan mo, anak? Simula nang ipinagtapat mo sa aming nagdadalang-tao ka ay malaki na ang ibinagsak ng katawan mo na hindi man lang pinakialaman ng asawa mo," segunda naman ni Mang Noy.

Siya ang tumayong private nurse ng mga biyanan, ginawa niya ang lahat para maalagaan ang mga ito at kahit kailanman ay waka siyang hihilinging kapalit. Ilang buwan na ring pabalik-balik ang mga ito sa pagamutan. Kaya't hindi na niya masisisi kung napansin nila ang pangangayayat niya. Kahit naman dumadanas siya ng pisikal na pananakit ng asawa niya ay hindi niya iyon ipinagtapat sa mga biyanan niya. Idagdag pa ang pambababoy nito sa kaniya, ang pagkakaroon ng babae. Kaya't nanatili siyang tahimik tungkol sa bagay na iyon.

"Alam ko po na ako ang iniisip ninyo Mommy, Daddy. At iyan ang malaking bagay na tinatanaw ko sa inyo. Manugang n'yo po ako subalit hindi ko iyon naramdaman bagkus ay mas itinuring n'yo pa akong anak. Okay lang po ako at huwag kayong mag-alala sa akin dahil kayang-kaya ko ito. Kayo nga po ang dapat nagpapahinga ng maayos," sabi na lamang niya.

Ayaw niyang kamuhian nila ang kaniyang asawa. Umaasa siyang balang-araw ay magbabago ito. Dahil ayaw niyang humaba ang usapan nila. Kapag ganoon ang tono ng mga butihin niyang biyanan ay alam na niya ang tinutukoy ng mga ito. Laking pasasalamat na lamang niya at kahit ganoon ang karanasan niya sa buhay pag-ibig ay hindi siya pinabayaan ng mga ito. Nangungulila siya sa mga magulang niya ngunit mas hindi niya ipinagtapat sa mga ito ang nararanasan niya sa piling ng asawa niya. Malaki ang respeto a tiwala nila rito kaya't ang pangungulila na iyon ay sa mga biyanan niya itinuon.

"Sige na anak magpahinga ka na. Okay na kami ng Mommy mo. Basta tandaan mo ha huwag mong pabayaan ang sarili at ang baby mo. Dahil sa batang iyan ay nagtitiis ka sa piling ng walang kasing gago mong asawa." Namamasa-masa ang mata na pukaw ng may edad ng si Mang Noy.

Wala na silang masabi sa manugang nila. Napakabait nito, maalaga sa kanilang mag-asawa. Pinunan nito ang pagkukulang ng walang kuwenta nilang anak. Alam nilang wala itong kaalam-alam sa pagdadalang-tao ng asawa kaya't mas namumuhi sila rito.

Samantalang h******n muna ni Isadora ang dalawang matanda o ang mga biyanan niua sa noo bago niya sila iniwan upang makapagpahinga na rin. Masaya naman siya sa ginagawa niya kaya kahit ganoon ang ugali ng asawa niya ay tinitiis niya dahil na rin sa mga biyanan niya. Siya ang naaawa sa mga ito.

"Kumusta na kaya sina Mama at Papa? Matagal na rin akong hindi nakauwi sa amin," bulong niya nang siya ay nakabalik na sa silid nilang mag-asawa. Ang silid na naging saksi sa mainit nilang pagmamahalan hanggang sa naging miserable.

Kaso!

"Bakit hindi mo sila tawagan para malaman mo kung ano ang kalagayan nila? Alam mo bang bilib din ako sa iyo. Para kang gaga na ginagago ng sarili mong asawa pero nagpapakatanga ka pa rin sa kaniya tapos matanong-tanong mo kung kumusta na sila? Ano ka baliw?" Out of the blue, her inner side of her mind scolded her. Kaya naman nagulat siya ng todo-todo.

Napalinga-linga pa siya upang alamin kung sino ang nagsalita kaso wala talaga siyang makitang ibang tao doon bukod sa kaniya. Doon niya napagtanto na sarili niya ang kumakastigo sa kaniya, kaya naman ay natigilan siya.

"Hindi naman kasi ganoon kadali eh. Noong pumayag ang mga magulang ko na mag-aasawa na ako ay wala akong ibang hinangad kundi ang magkaroon ng matiwasay na pamilya. Nasaksihan ko ang away-bating pamilya ng Ate Aryana ko at ayaw kong matulad sa kanya. Saka ayaw ko ring ipaalam sa kanila ang kalagayan ko ngayon dahil ayaw kong makadagdag sa mga problema nila. Gusto ko silang maging masaya," mapait pa sa ampalaya na tugon ni Isadora sa sarili.

Kabaliwan man ang nagsasalitang mag-isa pero iyon ang kinalabasan ng buntis. Napapangiti siyang mag-isa, napapaluha lalo na kapag naalala ang masasayag araw nila ng pamilya, ganoon din sa kanilang dalawa ng kanyang asawa.

Nasa ganoon siyang sitwasyun nang may nagsalita sa likuran niya mismo.

"Sinong kausap mo, Isadora?" malamig nitong. Kaya naman napalingon siya at natigilan dahil walang iba kundi ang asawa niya ang nagtanong pero nabahala siya dahil sa mapanuri nitong tingin na para bang hinuhubaran siya.

"Hi, Honey, dumating ka na pala. Gusto mo ng makakain? Ipaghahanda ba kita?" tanongna lamang niya dahil wala naman siyang kausap kundi ang sarili niya. Saka upang pagtakpan ang Kaba sa dibdib niya. Sa tingin pa lamang nito ay halatang hindi na naniniwala.

"Huwag mong iliko ang usapan, Isadora! Sino ang kausap mo riyan sa bintana? Siguro may lalaki ka  ano?!" mabalasik nitong tanong. Animo'y kakainin siya nitong buhay.

"Ha? Anong pinagsasabi mo, Honey? Wala naman akong kausap ah. Saka bakit ka ba ganyan? May narinig ka ba sa akin sa tuwing---"

Pero hindi na ito natapos ni Isadora dahil tuluyan nang lumapit ang asawa niya sa kaniya. Walang babala siya nitong sinakal.

"Huwag mo akong gaguhin, Isadora! Dahil dinig na dinig na dinig ko na may kausap ka! Dahil sa kaseryuhan ninyo' ay hindi mo ako napansin na dumating! Bakit nakukulangan ka na ba sa akin? Ito ba ang gusto mo?" Kabastusan man na basta na lang dinakma ni Albert ang dibdib ng asawa pero iyon ang ginawa. Asawa niya ito kaya't walang makakapigil sa kaniya sa gagawin niya rito. She is his wife after all.

"A-ano ba, Albert! W-wala akong alam sa pinagsasabi mo. Na-nasasaktan ako," pautal-utal na sabi ni Isadora dahil totoo namang wala siyang kausap ang sarili lamang niya.

"Talagang masasaktan ka kung hindi ka magtitinong babae ka! Pero wow ha parang gumaganda ka yata, hmmmmm." Nakadiin ang isang palad sa dibdib nga asawa samantalang ang isa ay nakasakal sa leeg nito. Para siyang asong ulol sa oras na iyon. Binitawan nag leeg ng asawa saka niya ito sinibasib ng mapupusok na halik. Habang ang palad ay patuloy na nakadakma sa malulusog nitong dibdib.

Kung nasa magandang sitwasyon sana silang mag-asawa, kahit saan pa siya nito gustong kasiping ay matutuwa siya lalo at miss na miss na rin niya ito, miss na niya ang dating Albert. Pero hindi eh, bukod sa nasasaktan siya sa paraan nang paghalik nito sa kanya ay nababastusan pa siya. Pakiramdam niya ay pijupuwersa siya nito, pakiramdam niya ay pinagsasamantalahan nito ang pagiging mag-asawa nila. Kaya naman nagpupumiglas siya at sinasaway ito. Dahilan upang magalit ito.

"Bakit? Kulang pa ba? Gusto mo ba ang mas hard diyan? Sure! I'll grant your wish, Isadora!" mabalasik nitong saad at muli siyang hinablot at isinandig sa dingding habang patuloy ang marahas nitong paghalik sa kaniya. Ang palad ay nasa kaselan na niya na hindi lang minamasahe kundi hinahagod na.

"Albert, huwag..." Pagpupumiglas niya dahil talagang bukod sa nasasaktan siya sa ginagawa nito ay naramdaman niya ang pagsikdo ng nasa sinapupunan niya.

Pero....

Ang hindi niya inasahan ay ang sumunod nitong hakbang.

Sinuntok siya nito sa tiyan!

Dahilan upang halos hindi siya makagalaw dahil sa kirot dulot nang panununtok nito at higit sa lahat ay tinamaan yata ang sanggol sa kaniyang sinapupunan. Damang-dama niya ang pagtigil nito sa tiyan niya.

"Alam ko namang ito ang hinahanap mong babae ka eh! Nag-iinarte ka pa riyan eh! Hubad! Move! Be quick at maibigay ko sa iyo ang hindi naibibigay ng lalaki mong kausap mo sa bintana!" sigaw pa nito sa kaniya na wala man lang pakialam kahit halos mamatay na siya sa sakit. 

Pero dahil namanhid siya sa panununtok nito ay hindi niya agad nasunod ang iniuutos nito kaya naman patulak siya nitong pinahiga sa kama nilang mag-asawa at pinunit ang kasuutan niya. Gusto niyang manlaban subalit bukod sa asawa niya ito ay wala siyang lakas upang gawin iyon. Dahil namanhid ang buong katawan niya sa panununtok nito.

"Wow! May alindog ka palang itinatago kahit nagiging manang ka na." Pang-iinsulto ni Albert sa asawa. 

Animo'y isa itong asong ulol na sinibasib ng mapupusok na halik ang labi niya. Marahas ang paraan nang paghalik nito sa kaniya. Damang-dama niya ang maiinit nitong halik, ang mapagparusa nitong halik, ang haplos nito sa bawat bahagi ng katawan niya. Subalit ang lahat ng iyon ay hindi natugunan ni Isadora dahil damang-dama niya ang pag-init ng bandang ibaba ng katawan niya. Nanghihina talaga siya dahil sa ginawa nitong panununtok sa tiyan niya kaya hindi siya makagalaw dahil na pamamanhid ng katawan niya.

"P-please---" Please huwag, sasabihin sana niya para huwag na itong magpatuloy pero muli nitong pinutol ang pananalita niya.

"Sure, Isadora, I'll give you what you want." Animo'y isa itong demonyo sa paraan nang pagngisi.

Pinunit nito ng tuluyan ang kasuutan niya bago siya pahagis na pinahiga sa higaan nila kaya wala itong kahirap-hirap na pinaibabawan matapos matanggal ang sariling kasuutan.

"Ahhhhhh! Shit! Ang sarap mo pa rin, Isadora. Hmmm!" Ungol nito sa pagitan nang pagbayo. Sarap na sarap ito sa ginagawa kahit hindi makatugon ang kaulayaw.

Buong akala niya ay tapos na ito ng tumigil pero hindi pa pala dahil para siyang papel na pinaikot at pinatalikod. Pinatuwad siya nito saka muling nagpatuloy sa pagbayo sa kanya na panay ang ungol.

In her mind, bakit hindi na lang siya matuluyan sa ginagawa nito. Napakaraming pasakit na ang naranasan niya sa piling nito kahit pa ilang taon lang ang pinagsama nila bilang mag-asawa.

"Ahhh! Shit! Heaven!" Ilan lamang sa mga salitang binitawan ng nagpapakasarap sa likuran niya. Miss na miss niya ang dating Albert at masayang-masaya sana siya dahil naalala pa nito na may asawa pero sa ginagawa nito ay unti-unting umusbong ang poot at galit sa pagkatao niya.

She gained her strengths and she was about to push him away from her pero huli na dahil nag-final climax na ito. He reached his orgasm without any response from her.

Pero, imbes na iwanan na lang siya nito ay hindi dahil nag-iwan pa ng nakakainsultong salita.

"Ayan naibigay ko na ang hinahanap-hanap mo sa lalaki mong sa bintana mo pa kausap sigurado namang nag-enjoy ka. Aba'y kung nagsabi ka lang na nangangati ka eh di hindi na sana tayo umabot sa ganito. Tsk! Tsk! May padugo-dugo ka pang nalalaman. Bumangon ka nga riyan at palitan ang kobre ng kama at saka maligo ka na rin malay mo may secon round pa tayo." Ngising demonyo nito saka naglakad patungong banyo.

In short, he raped his own wife! He took her againts her will!

Pero nang tumino sa isipan niya ang sinabi nitong may dugo ay saka pa lamang unti-unting tumatak  sa kanya na wala na ang kanyang anak. She looked to herself as she looked to the bed, punong-puno ito ng dugo na halatang kanina pa umaagos sa sarili niya.

Sa kaisipang wala na ang anak niya dahil sa kagagawan ng asawa ay hindi niya napigilang sumigaw ng pagkalakas-lakas! 

She screamed out loud!

"Hayop ka! Mamatay tao! Hindi ka na naawa sa magiging anak mo sana hayop ka! Wala na ang magiging sandalan ko sana pagdating ng panahon dahil sa kahayupan mo!" sigaw niya saka bumaba sa higaan upang susugurin sana ang hayop pa sa h*******k niyang asawa na nasa banyo. Subalit dahil sa paghihina ay hindi na niya nagawa. Dahil imbes na siya ang manunugod ay siya ang sinugod ng asawa at wala ding awang itinulak pabalik sa higaan saka muling pinagsawaan ng paulit-ulit na hindi alintana ang pagiging duguan niya.

The last word that she remembered is when he moaned for the pleasure that he got from her.