Pumara si Alex ng taxi at mabilis na nakarating sa terminal ng airport.
Nang makita siya, tuwang-tuwa na kumaway si Melissa. Bumuntong hininga si Alex at lumapit sa kanya. Nang makita niya ang mga pasa sa gilid ng bibig nito, nagulat siya. Akala niya ay masusugatan ang paa o braso nito.Hindi niya kailanman pinaghihinalaan na ang pinsala sa kanyang bibig ay sanhi ng Justin.“Tara na. Saan ang bahay mo?” Kinuha niya ang kanyang bagahe at sumabay sa kanya sa tabi ng kalsada. Tumawag sila ng taxi at nagmaneho papunta sa building niya.Tinulungan niya itong buhatin ang kanyang bagahe hanggang sa kanyang apartment, kung saan siya nakatira mag-isa.“Maraming salamat, Alex. Sabay tayong magdinner. Gagawin ko,” she looked at him passionately.“Hindi na kailangan. Kung wala nang iba, aalis na ako.” With that, naglakad siya papunta sa pinto.“Sandali!” tuwang-tuwang sigaw niya. Paano niya palalampasin ang maganNatigilan si Alex habang nadudurog ang kanyang puso. Hindi pa siya nakisama ng babae noon, at hindi niya akalain na magkatabi sila ni Melissa sa kama.Nalungkot siyang umupo sa gilid ng kama. Nag-aapoy ang kanyang mukha, at isang imahe ng isang tao ang lumitaw sa kanyang isipan—si Debbie. Paano pa niya nasasabi sa kanya kung gaano siya nagsisi pagkatapos niyang gawin ang ganoong bagay sa ibang babae?Kung alam ni Debbie, paano niya matitiis? naisip niya.Maya-maya lang ay niyakap siya ng dalawang braso mula sa likod. Nilagay ni Melissa ang mukha sa likod niya at sinabing, “Napakagaling mo kagabi, bagama't tulala ka, pero hinawakan mo pa rin ako nang mahigpit. Para kang natutulog. Sa iyong mga kamay, ako ay parang isang mahinang tupa. Pinahirapan ko ang aking sarili hanggang hatinggabi bago ako yumakap sa iyong mga bisig at nakatulog."“Binati ba kita?” Naiilang na tanong ni Alex. Sa ngayon, inaalala lang niya kung mabuntis siya.&ldqu
Ang nakaraang gabi ay nakakabaliw, at si Melissa ay nakakaramdam ng sakit sa lahat ng dako. Naglakad siya palabas, pumara ng taxi, at dumiretso sa isang sikat na pribadong ospital sa New York. Matapos maghintay ng sampung minuto, tinawag siya ni Dr. Steele sa silid ng pagsusuri, na isang lalaking nasa edad singkwenta anyos na may salamin at may kulugo sa gilid ng ilong. "Miss Kennedy, medyo malubha ang iyong kalagayan, at dapat ay pumunta ka kaagad dito," sabi ni Dr. Steele, na nakakunot ang noo sa kanya. "Kailangan nating bantayan ang anumang mga palatandaan ng impeksyon, ngunit pansamantala, ipapadala kita para sa isang CT scan." “Salamat, Dr. Steele. Naiintindihan ko,” nakangiting sabi niya at hindi man lang nag-aalala sa sinabi ng doktor. Tinitigan niya ito at nagtanong, “Doktor, ano sa palagay mo ang sanhi nito?” Saglit siyang nag-isip at sinabing, “Baka naliligo ka, o naliligo, at hindi sinasadyang natangay ka ng kung ano.” Dahan-dahan siyang umi
“Ituloy mo,” sabi ni Alex, binuklat ang mga pahina ng diary ni Debbie."Oo," sagot ni Lou, nanginginig ang boses. Alam niyang baka magalit si Alex sa sasabihin niya.Binuksan ni Alex ang talaarawan noong ika-25 ng Mayo, ang araw na pumunta si Debbie sa Chicago.ika-25 ng Mayo. Pagkababa ko pa lang ng eroplano, naisip ko si Alex. nakakaawa ako. Kung alam niya ang iniisip ko, matatawa siya. Nagkaroon kami ng video chat, at pinilit ko pa rin na manatili siya sa New York, ngunit sa loob-loob ko, gusto ko siyang sumama at makasama.ika-26 ng Mayo. Naiinggit talaga ako nang makita kong may mga boyfriend na susunduin si Melissa at ang iba pa pagkatapos ng rehearsals. Lonely talaga sa bus tuwing gabi.ika-29 ng Mayo. Ilang araw na akong hindi tumatawag kay Alex. Natatakot ako na baka kapag nakita ko siya, hindi ko na mapigilang umiyak. Nakakahiya na makita niya akong ganito. Hindi ko kayang maging pabigat sa kanya.ika-30 ng Mayo. Talagang basa at m
Napanganga si Melissa sa gulat. Hindi siya naniniwala na papatayin talaga ni Alex ang sinuman. Kahit na siya ay mas mahalaga kaysa sa napagtanto ng mga tao, ang pagpatay sa mga tao ay isang ganap na naiibang bagay.Hindi niya alam kung gaano kalakas ang pamilya niya. Ang pagpatay sa dalawang tao ay walang halaga sa pamilya Ambrose. Ito ay tulad ng simpleng pagpiga ng ilang mga bug.Dumagundong ang puso ni Melissa habang nakatitig sa katawan ni Lou. Ang bakanteng mga mata nito ay muling tumingin sa kanya.Lalong lumakas ang dagundong ng kulog, at lalong lumakas ang tunog ng ulan.Lumingon si Alex at tinutok ang baril kay Melissa. Kumikislap ang kidlat, pinatingkad ang kanyang mukha at pinapakitang lalo siyang nananakot. Hindi niya napigilang manginig."Alex, anong gagawin mo?" tanong niya. Nakita na niya na marunong itong bumaril."Paano nangyari ito kay Debbie kung hindi ka kasali?" tanong niya, humigpit ang daliri niya sa gatilyo.“Hindi mo
Tumabi si Kelly kay Alex sa Ramsey Lake sa loob ng dalawang oras. Malakas ang hangin, at madalas na umubo at bumahing si Alex. Talagang nag-aalala siya sa kanya, ngunit ang tanging magagawa niya ay tumabi sa kanya, kaya hindi siya nag-iisa.Ang malalim na damdamin ni Alex para kay Debbie ay ikinadismaya ni Kelly, at sa unang pagkakataon, pinagdudahan niya ang sarili. Magagawa ba niyang nakawin siya mula sa kanya?"Tanghali na," sabi nito, na lumuhod sa tabi niya. "Bakit hindi tayo pumunta at kumain ng tanghalian?"“Hindi ako nagugutom, pero pwede ka nang umalis,” sabi niya, nakatutok pa rin ang mga mata sa lawa, na para bang nakikita niya si Debbie sa labas.Walang magawang tumingin sa kanya si Kelly, at saka siya tumalikod at umalis.Maya-maya, bumalik siya na may dalang pagkain. Iniabot niya ang isang kahon kay Alex at sinabing, “Dalhan kita ng tanghalian. Kainin mo, baka manghina ka talaga.”Naramdaman ni Alex ang init sa kany
"Paano ko malalaman kung nasaan ang walang kwentang apo mo?" biro ni Yvonne kay Margaret. Alam niyang hindi mahal ng lola niya si Simon gaya ng pinsan nilang si Kelly na naging matagumpay sa negosyo ng pamilya. Walang nangahas na pagtawanan siya.“Lola, hindi mo ba napansin na may kasama ako?” tanong niya.Napatingin si Margaret sa guwapong binata na nakatayo sa likod ni Yvonne."This is my boyfriend, Brian," sabi ni Yvonne, hawak ang braso niya, habang nakangiti ito sa kanya. "Ang kanyang pamilya ay nagmamay-ari ng isang kumpanya sa internet na niraranggo bilang isa sa nangungunang dalawampu sa industriya."“Nice to meet you, Lola,” sabi ni Brian habang nakangiti at inilahad ang kamay sa kanya, na mukhang perpektong ginoo."Hello," sabi ni Margaret, nanginginig ang kanyang kamay habang tinitignan siya ng matalas nitong mga mata. Mukha nga siyang rich kid.Sandali niyang tinanong si Brian ng mga tanong, at sinagot niya ang lahat
Nakakunot ang noo ng kanyang ina habang sinabi kay Kelly, “Hindi ko alam kung bakit nagiging masuwayin ka.” Nasaktan si Kelly, ngunit alam niyang sinabi lang iyon ng kanyang ina dahil nakita niya si Alex na nakasuot ng maruruming damit. Hindi naintindihan ng pamilya niya na gusto niya ng boyfriend na talagang gusto niya, hindi lang sa maraming pera."Paano mo nagawang makipag-usap pabalik kay Lola ng ganyan?" patuloy ng kanyang ina.Tinanong ng isa pang kamag-anak si Kelly, “Paano ka magdadala ng kasintahang napakasama ang pananamit pauwi para makilala ang iyong pamilya?”Sabi ni Alice, “Kelly, mahal ka ni Lola. Kailangan mong maging mas makatwiran."Ilang taon nang sinabihan si Kelly kung ano ang gagawin ng kanyang mga kamag-anak. Lahat sila ay may kani-kaniyang pananaw sa buhay niya at hindi man lang pinansin ang mga gusto niya.Sinimulan ng ilan sa kanyang mga kamag-anak na ayusin ang mga bagay-bagay. Sabi ng isang tiyuhin, &
Kinagat ni Kelly ang kanyang mga ngipin at huminto sa paglalakad.Ilang beses umubo si Alex, at tinapik-tapik ni Kelly ang likod niya.“Maliwanag na may sakit din siyang tao,” komento ng isa sa kanyang mga tiyuhin.“Hindi ko talaga mawari. Ano lang ang nakikita niya sa kanya?" tanong ng kanyang asawa.Pumayag naman ang asawa niya. "Sa paghusga sa hitsura niya, alam kong hindi na siya mabubuhay nang mas matagal."“Oras na para kumain,” sabi ni Margaret habang galit na tumingin kay Kelly at naglakad palayo.Sinimulan na ng mga katulong na tanggalin ang mga nakahigang upuan, at maglabas ng alak at meryenda. Naglagay sila ng tatlong mahabang hapag kainan sa looban. Ang mga miyembro ng pamilya ay umupo sa kanilang karaniwang mga lugar.Nakabalik na rin ang mga Phillips mula sa kanilang fishing trip sa Purple Dawn Lake. Kasama nila ang ama ni Kelly, si Hamilton, at ang ama ni Simon, si Walter.Sa labas, tila sila ay nag
Napag-alaman na nang ibigay ni Alex ang pera, si Pangulong Merrit ay wala sa isang paglalakbay. Iniulat ni Mr. Parker ng departamento ng pananalapi ang donasyon ni Alex na higit sa isa at kalahating milyong dolyar sa euro sa bise presidente. Sinabi rin niya na gusto ni Alex na manatiling hindi nagpapakilala.Nang bumalik si Pangulong Merrit sa unibersidad isang araw bago ang party, sinabi sa kanya ng bise presidente na nag-donate si Alex ng isa at kalahating milyong euro, na mas nagkakahalaga pa sa dolyar, at gusto niyang manatiling hindi nagpapakilala. Nang marinig ni Merrit ang dami, laking gulat niya na hindi na niya narinig ang natitirang bahagi ng pangungusap.Nadama ni Merrit na dahil nag-donate ng napakaraming pera si Alex, dapat siyang gumawa ng paraan para ipahayag ang kanyang pasasalamat at paggalang sa kanya. Isang magandang pagkakataon ang pagsalubong sa Bagong Taon, kaya napagdesisyunan na ibibigay ni Alex ang mga parangal sa nanalo ng unang gantimpala.N
“Oo, kami ni Doug ay tahimik na sinusubukang ipaalala sa kanya na lumipat, ngunit hindi niya kami naririnig. Sa huling dalawang minuto, nakatayo lang siya roon na parang kahoy na istaka.” Nag cross arms si Fiona at masama ang tingin kay Alex.Walang sinabi si Alex. Nakahanap siya ng isang bench at umupo malapit kay Leona, naisip niya sa sarili, “Nakita ko sina Leona at Colin na nagmamasid sa isa't isa. Natigilan ang lahat. Hindi ko sinasadyang istorbohin ang programa. Maaari nilang sabihin ang anumang gusto nila, ngunit hindi ko maaaring hayaang halikan ng iba si Leona.”"Nga pala, napansin mo ba ang napakagandang stage na na-set up natin ngayon?" pagmamalaki ni Ian habang nakatingin sa steel structure. Sinulyapan niya ang tahimik na pigura ni Alex at saka hindi pinansin.“Oo, mas maganda ang yugtong ito kaysa noong nakaraang taon. Parang sa mga professional singers. At ang tunog, ilaw, at mga kasuotan ay napakaganda rin. Malaki ba ang ha
Hindi nagbigay ng anumang pahayag si Mr. Parker sa mga sumunod na araw, kaya walang balita tungkol sa donasyon ni Alex sa paaralan. Sa mata ng mga estudyante, si Alex pa rin ang kawawang talunan.Nag-eensayo siya kay Leona tuwing may oras siya. Gayunpaman, pagkatapos ng ilang nakaraang mga insidente, ang saloobin ni Leona sa kanya ay naging mas malamig.Sa isang kisap-mata, ito na ang araw ng pagsalubong sa Bagong Taon.Sa campus grounds ng Richmond University, isang entablado sa isang istrukturang bakal ang itinayo sa umaga. Sa hapon, nang magsimulang lumubog ang araw, ang entablado ay naiilawan ng mga asul na ilaw, naghihintay ng gabi at magsimula ang party.Masarap ang tulog ni Alex sa hapon. Pagkatayo niya, naghilamos siya, nagbihis, at tumakbo papunta sa stage.Nakarating siya sa lugar sa likod ng stage kung saan naghahanda ang mga performers. Wala pa sina Leona at Colin. Nakita ni Alex ang ilang miyembro ng student union, lahat nakasuot ng suit, pinapa
Napabuntong-hininga si Alex. Nakaramdam siya ng matinding panlulumo nang sinimulan niyang alisin ang mga mikropono at unan na iniwan ni Leona. Pumunta siya sa canteen para kumain at saka bumalik sa dormitoryo.Nakahiga sa kama, hindi niya maiwasang isipin ang sinabi ni Ian na wala silang mahanap na sponsor para sa pagsalubong sa bagong taon.Naisip niya ang perang ibinigay sa kanya ni Flora, na hindi maiipon sa bangko. Alam niya na kung ilalagay niya ito sa bangko, malalaman ng kanyang pamilya na ibinigay ito sa kanya, ngunit alam niya rin na hindi siya maaaring gumastos ng euro sa DC Bagama't mayroon siyang malaking halaga, halos wala itong silbi sa kanya.Iniisip niya kung maaalagaan ito ng unibersidad. Kung pumunta siya sa mga opisina dala ang pera, baka maibigay niya ito bilang bayad sa kanyang tirahan at iba pang gastusin. Iyon ay mas may katuturan sa kanya kaysa hayaan lamang ang pera na umupo sa kanyang silid na nangongolekta ng alikabok.Nagpasya siyang i
Nakaupo sina Philipa at Alex sa canteen ng Richmond University at kumakain.Nang sabihin ni Philipa na "Kailangan mong kumain ng higit pa," kumuha siya ng isang piraso ng manok sa kanyang plato at inilagay ito sa kay Alex. Nag-init ang mukha niya habang nagpasalamat. Tapos nagconcentrate siya sa pagkain niya. Pinilit niyang linawin ang lahat ng nasa isip niya. Mabilis niyang tinapos ang kanyang pagkain at sinabing, "Aalis na ako." Matapos ilagay ang plato niya sa lugar para sa mga maruruming pinggan, mabilis siyang lumabas ng canteen.Sa mga sumunod na araw, sa sandaling matapos niya ang mga klase, pumunta siya sa auditorium upang magpraktis para sa pagtatanghal. Wala siyang pormal na pagsasanay sa sayaw, ngunit siya ay nababaluktot, na may mahaba, payat na mga braso at binti. Sa patnubay ng kanyang guro, unti-unti siyang naging pamilyar sa mga dance moves.Lagi siyang masigasig sa rehearsals dahil doon niya nakita si Leona. Pero dahil natalo niya si Colin noong nag-a
“Gusto kong magpasalamat sa pagbibigay mo sa akin ng pagkakataong magbalik-loob. Hindi pa tapos ang laro.I would wait until it is before you start celebrate”, malamig na sabi ni Alex, at saka naglakad papunta sa dartboard.Alam niyang ang tanging pagkakataon niya ay makaiskor ng 140 puntos sa susunod na round na ito. Nakatuon siya sa double twenty, sumandal, at itinutok ang dart. Perpekto ang kanyang layunin at nakakuha siya ng apatnapung puntos. Ngayon ay kailangan niyang makakuha ng isang daan sa kanyang huling dalawang paghagis.“Tignan mo, natamaan na naman siya”, komento ng isa.“Wow, ang swerte niya”, sabi ng kaibigan niya.Ang unang tao ay nagtapos, "Walang paraan na makakamit niya ang isang daang puntos sa kanyang huling dalawang darts."Habang pinag-uusapan pa ng mga manonood ang kanyang unang paghagis, tumama ang pangalawang dart ni Alexbullseye, nanalo sa kanya ng limampung puntos.Akala pa rin
Hawak ang tatlong darts sa kanyang kamay, tinanong ni Darryl si Alex, “Naiintindihan mo ba ang mga patakaran ngdarts? Kailangan mo ba akong turuan?"“Nakalaro ako ng darts dati”, sagot ni Alex.“Sige. Ngayon, maglalaro tayo ng 301”, sabi ni Darryl, bahagyang nagtaas ng boses para sa kapakinabangan ng “I'll recap the rules para malinawan tayong lahat. Ang 301 ay isa sa mga pinakakaraniwang larong laruinmay darts. Pareho kaming nagsisimula sa 301 na puntos, at nagsalit-salit kaming naghahagis ng tatlong darts bawat isa. Ang aming mga marka para sa bawat pag-ikot ay ibabawas mula sa 301 puntos. Kung sino ang unang bumaba sa marka sa zero ang siyang mananalo. Ngunit ito ay dapat na eksakto. Hindi ka basta basta makakaiskor ng isang grupo ng mga puntos hanggang sa nakapuntos ka ng higit sa 301. Kung ang iyong huling paghagis ay lumampas sa 301, hindi ito mabibilang. Kailangan mong patuloy na subukan hanggang sa ang iyong iskor ay
Hindi napansin nina Myriam at Phillipa na dumating si Alex mula sa banyo, at siyanarinig lahat ng sinabi ni Myriam tungkol sa kanya. Nakonsensya siya.Nang makita siya, itinaas ni Myriam ang kanyang ulo at tiningnan siya ng may galit. sabi niya,“Proud na proud ka sa sarili mo, di ba? Ngunit huwag masyadong masiyahan sa iyong sarili. Kung walaSi Ken Stokes at ang babaeng iyon para tulungan ka, isa ka lang mahirap at walang kwentang talunan.”“Sa aking paningin, hindi ka mas mahusay kaysa sa mga langaw na kumakain ng basura. Nagawa mohiyain mo ako sa publiko. Pero huwag kang mag-alala, babayaran kita ng may interes”, patuloy niya.Tumayo si Myriam, lumapit sa kanya na may makamandag na titig, at binigyan siya ng malakas na tulak. Sabi niya, "Umalis ka dito, hamak ka."Pagkatapos ay bumalik siya sa mesa para maghintay sa pila.Lumapit si Phillipa kay Alex at nag-aalalang tumingin sa kanya. Sabi niya, “Alex,
Nakipag-away si Colin na handa nang suntukin si Alex, na hindi na nakakaramdam ng sobrang tiwala. Alam na niya ngayon na hindi niya kayang talunin ang kanyang kalaban sa patas na laban. Umatras siya at, gaya ng binalak niya, hindi nag-atubili si Colin na humakbang pasulong. Sinamantala ni Alex ang pagkakataon at hinampas siya ng malakas sa dibdib.Ang tanging dahilan kung bakit siya nagawang tamaan ni Alex ay ang kayabangan ni Colin ang naging dahilan ng pagiging kampante niya. Napakaliit ng tingin niya sa kanyang kalaban at nais niyang tapusin nang mabilis ang bagay sa isang kahanga-hangang suntok. Pero bigla na naman siyang sinuntok ni Alex. Nakaramdam siya ng hiya at napunta sa galit.“Bastard,” walang iniisip na sigaw ni Colin. Nagulat ang mga nanonood. Sa Richmond, siya ay palaging perpektong imahe ng isang mahinhin na ginoo. Walang sinuman ang nakasaksi sa kanyang pagkawala ng galit, o paggamit ng bulgar na pananalita.Nabawi niya ang kanyang katinua