Habang si Donna Walters ay puno ng hinala tungkol kay Debbie, ipinakilala siya ni Debbie kay Alex.
“Hello, kaibigan ako ni Debbie, Alex,” magalang niyang bati kay Donna.
“Hello, iisang bayan kami ni Debbie,” sabi ni Donna. Hindi niya gustong makipag-usap sa lalaking ito, ngunit hindi pa rin niya alam ang background nito. Kung mayaman si Alex, hindi ba siya magsisisi na hindi siya pinansin?
"Alex, anong ginagawa ng pamilya mo?" Nakangiting tanong ni Donna. Gusto niyang makarating sa ilalim ng kanyang sitwasyon sa lalong madaling panahon.
Nang nag-iisip pa lang si Alex kung paano magre-reply, isang mayabang na boses ang narinig.
“Donna, hindi mo na siya kailangang kausapin. Masasayang lang ang oras mo,” sabi ng isang dominanteng lalaki na may gintong tanikala sa leeg. Lumapit siya kay Donna at yumakap sa baywang nito bago ito tinapik sa puwitan.
Naningkit ang mga mata ni Alex nang makita ang lalaki. Ang taong lumapit kay Donna ay walang iba ku
Bagaman ang mga mag-aaral na nag-donate ng higit sa 100 dolyar ay inanyayahan na umakyat sa entablado upang magsalita, wala ni isa sa kanila ang naging masigasig. Kung tutuusin, karamihan sa kanila ay nag-donate ng pera upang matulungan ang mga mahihirap na bata sa kabundukan at hindi para lamang mapalakas ang kanilang reputasyon.Nang matapos magsalita ang babaing punong-abala, may ilang tao ang nagkusa na umakyat sa entablado at magsalita ng ilang salita. Walang sinuman sa kanila ang gustong tumanggap ng kredito para sa kanilang mga donasyon, at gaya ng napagkasunduan, lahat sila ay pinuri ang estudyanteng nag-donate ng 130 libong dolyar.Isa si Darren sa mga umakyat sa podium. Sabi niya, “Tingnan mo. Nais kong punahin ang isang tao na nagbigay ng isang dolyar at pagkatapos ay ipinagmamalaki ito, na sinasabing nag-donate ng pera na parang gumawa siya ng malaking kontribusyon sa mga bata ng nayon sa bundok. Dapat tayong lahat ay matuto mula sa estudyanteng iyon na nag
Naisip ni Donna na napakaganda ni Debbie habang pinapanood niya ang maraming lalaki na nananabik na nakatingin sa kanya mula sa mga manonood. Lahat sila ay nag-uusap tungkol sa kanyang kagandahan at kanyang kahinhinan."Lahat, ngumiti sa camera," sabi ng photographer. Wala si Donna sa kanyang viewfinder.Matapos makuha ang mga larawan, hiniling ng hostess na umalis ang lahat ngunit pinigilan sina Alex at Debbie."Alex, sandali lang. Bilang pinakamataas na nag-aambag, lahat ay interesado sa iyong sitwasyon. Mayroon ka bang sandali para makapag-usap?""Alex, mangyaring tanggapin ang panayam na ito," sigaw ng isang admirer."Gusto kong malaman ang higit pa tungkol sa iyo, gwapo," sabi ng isa pang babae.Nagsimulang maghiyawan ang mga manonood para sa kanya.“Um, sige.” Walang choice si Alex kundi pumayag. Hinawakan niya ang kamay ni Debbie at tumayo sa gitna ng stage."Alex, pwede bang magtanong— girlfriend mo ba ang babaeng ito?"
Matapos makalayo sa ibang mga estudyante, naglakad sina Alex at Debbie patungo sa Ramsey Lake. Halos madilim na ngayon, at ang mala-tinta na maitim na ulap sa abot-tanaw ay nag-alis sa kalmadong ibabaw ng lawa, na ginagawa itong tila tahimik at malayo.Hawak-hawak ni Debbie ang kanyang bag habang naglalakad, mukhang malalim ang iniisip.“Anong mali?” Nag-aalalang tanong ni Alex."Hindi ko napagtanto na galing ka sa isang mayamang pamilya." Hindi siya nilingon ni Debbie habang sumagot. Tumingin siya sa lawa na may maliit na ngiti na puno ng pagkabigo at pait.“Galit ka ba sa pagsisinungaling ko sayo noon? Debbie, maniwala ka, ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sayo ay naghihintay ako ng tamang panahon. I never wanted to hide it from you,” nagmamadaling paliwanag ni Alex.Medyo naantig si Debbie sa mga sinabi niya. At the same time, mas lalo siyang nataranta.“Alam ko, pero—” binilisan ni Debbie an
“Oh?” Interesado si Mr. Berkley. Ang paaralan ay nangako sa kanya ng labinlimang libong dolyar kung mahuhuli niya ang magnanakaw. "WHO?" Tanong niya.“Alex!” Iniluwa ni Cathy ang pangalan.Nang magsalita si Mr. Berkley tungkol sa ninakaw na pera kanina, may naisip siya. Kinuha ba ni Alex ang pera? Dati ay isang mahirap na talunan si Alex na hindi kayang bumili ng disenteng pagkain ngunit nitong mga nakaraang araw, nagbago ang lahat.Dinala niya si Emma sa isang marangyang restawran para sa isang libong dolyar na pagkain at nag-donate ng isa pang isang daan at tatlumpung libong dolyar nang walang pag-aalinlangan.Ito ba ay isang bagay na kayang gawin ng isang talunan na tulad niya?Sinabi ni Alex na nanalo siya ng isang daan at limampung libo sa lottery, ngunit gumastos na siya ng higit pa doon.Saan niya nakuha ang pera? Hindi ito maisip ni Cathy.Naisip niya, ngunit ngayon, malinaw na ang lahat. Siguradong si Alex ang nagnakaw ng per
"Alex, ano ang masasabi mo para sa iyong sarili?" Tanong ni Mr. Berkley habang nakataas ang note.“Ang katotohanan ay hindi ang iniisip mo. Sinisikap kong tulungan si Mr. Morgan sa pamamagitan ng pagsulat ng talang ito.” Ang magagawa lang ni Alex ay subukang ipagtanggol ang sarili, maniwala man sila sa kanya o hindi.“Napakalinaw ng pagkakasulat sa papel na ito, ngunit sinusubukan mo pa ring makipagtalo. Bobo ka.” Ngumisi si Cathy habang nakatingin kay Alex. Ngayon, maganda na ang pakiramdam niya. “Ang panloloko kay Mr. Morgan sa tatlong daan at limampung libo. Maglilingkod ka ng dalawampung taon para dito.”Kinuha ni Cathy ang kanyang phone at nagsimulang tumawag sa 911.Pinigilan siya ni Mr. Berkley at sinabing, “Sandali. Dalhin natin siya sa ospital at harapin si Mr. Morgan kasama ang babaeng iyon. Tignan natin kung maglakas-loob siyang harapin si Mr. Morgan.” Hinawakan ni Mr. Berkley si Alex, natatakot n
Hindi na pinansin ni Alex ang sinabi sa kanya ni Mark. Mas malaki ang problema niya.Anong kakila-kilabot na swerte. Pinaglalaruan siya ng universe. Ngayong kailangan niya ng mga tao para maniwala na mayaman siya, hindi niya ito mapatunayan!"Sige, Alex?" tanong ni Cathy. “Gusto mong patunayan na mayaman ka. So, nasaan ang ebidensya? Walang makakapagbigay sa iyo?" Napangiti siya nang hindi ito makasagot.Nagsimulang magsalita muli ang lahat, at ang mga insulto ay ibinato kay Alex na parang mga bala ng artilerya.Hindi makasagot si Alex, sinamaan lang sila ng tingin.“Alex…” bulong ni Debbie na mukhang nag-aalala. Nanatiling tahimik si Alex, ngunit seryoso ang ekspresyon nito habang iniisip ang gagawin."Alex, ibigay mo ngayon ang natitirang pera, o wala tayong magagawa kundi tumawag ng pulis," sabi ni Mr Berkley, na muling pinipilit si Alex."Oo, arestuhin siya!" udyok ni Cathy."Wala siyang aaminin ngayon," sabi ng is
Walang kaalam-alam si Zara na mayaman si Alex, kaya hindi na siya pinansin ni Karen at nagsimulang ayusin ang kanyang makeup.“Karen, ito na ang malaking pagkakataon mo para umamin si James sa nararamdaman niya. Magmadali at tapusin ang pagpapaganda sa iyong sarili. Pag gumanda ka, magseselos ako!” pang-aasar ni Zara."Alam kong kailangan kong sulitin ang pagkakataong ito," sabi ni Karen, na naglalagay ng mascara sa kanyang mga pilikmata. Sa tingin ba niya ay mahihirapan ako ng ganito para kay James? naisip niya. Hindi, sinusubukan kong akitin si Alex, hindi si James.Walang ideya si Zara kung ano ang iniisip ni Karen."Maaga pa naman kaya mamasyal tayo sa mall." Hinawakan ni Zara ang braso ni Karen at hinila siya papasok sa shopping mall.“Hindi, malapit na si Alex. Nakakahiya kung wala siya rito pagdating niya.” Tumangging gumalaw si Karen. Ang pakikipagkita kay Alex ang pinakamahalagang bagay na kailangan niyang gawin. Walang ibang
“Hello. Heavenly Lion Convenience,” sagot ni Alex Ambrose sa telepono ng tindahan.“Kailangan ko ng isang kahon ng condom at dalawang pakete ng tissue na inihatid sa room 1302 ng Sheraton South River Hotel. Bilisan mo!” Binaba ng tumatawag.Umiling si Alex. Ang mga tao ay tila hindi naging handa.Inimpake niya ang mga kinakailangang bagay, nagsuot ng kapote, at sumakay sa kanyang electric bike patungo sa Sheraton Hotel sa katimugang bahagi ng ilog.Alas nuebe na ng gabi at umuulan nang malakas, at hindi nagtagal ay basa at madumi ang kanyang pantalon at sapatos. Sa kabutihang palad, tuyo pa rin ang paninda, ngunit hindi na siya naglakas-loob na mag-antala pa, kaya nagmadali siyang pumunta sa hotel.Pagdating niya sa room 1302, kumatok siya sa pinto, at mabilis itong bumukas.“Hello, here’s your—” Natigilan si Alex sa katahimikan.Ang babaeng nasa harapan niya ay walang iba kundi ang girlfriend niyang si Cathy!Nakasuot siya ng puting damit, na nakatabing sa balikat ang mahaba, maitim,
Walang kaalam-alam si Zara na mayaman si Alex, kaya hindi na siya pinansin ni Karen at nagsimulang ayusin ang kanyang makeup.“Karen, ito na ang malaking pagkakataon mo para umamin si James sa nararamdaman niya. Magmadali at tapusin ang pagpapaganda sa iyong sarili. Pag gumanda ka, magseselos ako!” pang-aasar ni Zara."Alam kong kailangan kong sulitin ang pagkakataong ito," sabi ni Karen, na naglalagay ng mascara sa kanyang mga pilikmata. Sa tingin ba niya ay mahihirapan ako ng ganito para kay James? naisip niya. Hindi, sinusubukan kong akitin si Alex, hindi si James.Walang ideya si Zara kung ano ang iniisip ni Karen."Maaga pa naman kaya mamasyal tayo sa mall." Hinawakan ni Zara ang braso ni Karen at hinila siya papasok sa shopping mall.“Hindi, malapit na si Alex. Nakakahiya kung wala siya rito pagdating niya.” Tumangging gumalaw si Karen. Ang pakikipagkita kay Alex ang pinakamahalagang bagay na kailangan niyang gawin. Walang ibang
Hindi na pinansin ni Alex ang sinabi sa kanya ni Mark. Mas malaki ang problema niya.Anong kakila-kilabot na swerte. Pinaglalaruan siya ng universe. Ngayong kailangan niya ng mga tao para maniwala na mayaman siya, hindi niya ito mapatunayan!"Sige, Alex?" tanong ni Cathy. “Gusto mong patunayan na mayaman ka. So, nasaan ang ebidensya? Walang makakapagbigay sa iyo?" Napangiti siya nang hindi ito makasagot.Nagsimulang magsalita muli ang lahat, at ang mga insulto ay ibinato kay Alex na parang mga bala ng artilerya.Hindi makasagot si Alex, sinamaan lang sila ng tingin.“Alex…” bulong ni Debbie na mukhang nag-aalala. Nanatiling tahimik si Alex, ngunit seryoso ang ekspresyon nito habang iniisip ang gagawin."Alex, ibigay mo ngayon ang natitirang pera, o wala tayong magagawa kundi tumawag ng pulis," sabi ni Mr Berkley, na muling pinipilit si Alex."Oo, arestuhin siya!" udyok ni Cathy."Wala siyang aaminin ngayon," sabi ng is
"Alex, ano ang masasabi mo para sa iyong sarili?" Tanong ni Mr. Berkley habang nakataas ang note.“Ang katotohanan ay hindi ang iniisip mo. Sinisikap kong tulungan si Mr. Morgan sa pamamagitan ng pagsulat ng talang ito.” Ang magagawa lang ni Alex ay subukang ipagtanggol ang sarili, maniwala man sila sa kanya o hindi.“Napakalinaw ng pagkakasulat sa papel na ito, ngunit sinusubukan mo pa ring makipagtalo. Bobo ka.” Ngumisi si Cathy habang nakatingin kay Alex. Ngayon, maganda na ang pakiramdam niya. “Ang panloloko kay Mr. Morgan sa tatlong daan at limampung libo. Maglilingkod ka ng dalawampung taon para dito.”Kinuha ni Cathy ang kanyang phone at nagsimulang tumawag sa 911.Pinigilan siya ni Mr. Berkley at sinabing, “Sandali. Dalhin natin siya sa ospital at harapin si Mr. Morgan kasama ang babaeng iyon. Tignan natin kung maglakas-loob siyang harapin si Mr. Morgan.” Hinawakan ni Mr. Berkley si Alex, natatakot n
“Oh?” Interesado si Mr. Berkley. Ang paaralan ay nangako sa kanya ng labinlimang libong dolyar kung mahuhuli niya ang magnanakaw. "WHO?" Tanong niya.“Alex!” Iniluwa ni Cathy ang pangalan.Nang magsalita si Mr. Berkley tungkol sa ninakaw na pera kanina, may naisip siya. Kinuha ba ni Alex ang pera? Dati ay isang mahirap na talunan si Alex na hindi kayang bumili ng disenteng pagkain ngunit nitong mga nakaraang araw, nagbago ang lahat.Dinala niya si Emma sa isang marangyang restawran para sa isang libong dolyar na pagkain at nag-donate ng isa pang isang daan at tatlumpung libong dolyar nang walang pag-aalinlangan.Ito ba ay isang bagay na kayang gawin ng isang talunan na tulad niya?Sinabi ni Alex na nanalo siya ng isang daan at limampung libo sa lottery, ngunit gumastos na siya ng higit pa doon.Saan niya nakuha ang pera? Hindi ito maisip ni Cathy.Naisip niya, ngunit ngayon, malinaw na ang lahat. Siguradong si Alex ang nagnakaw ng per
Matapos makalayo sa ibang mga estudyante, naglakad sina Alex at Debbie patungo sa Ramsey Lake. Halos madilim na ngayon, at ang mala-tinta na maitim na ulap sa abot-tanaw ay nag-alis sa kalmadong ibabaw ng lawa, na ginagawa itong tila tahimik at malayo.Hawak-hawak ni Debbie ang kanyang bag habang naglalakad, mukhang malalim ang iniisip.“Anong mali?” Nag-aalalang tanong ni Alex."Hindi ko napagtanto na galing ka sa isang mayamang pamilya." Hindi siya nilingon ni Debbie habang sumagot. Tumingin siya sa lawa na may maliit na ngiti na puno ng pagkabigo at pait.“Galit ka ba sa pagsisinungaling ko sayo noon? Debbie, maniwala ka, ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sayo ay naghihintay ako ng tamang panahon. I never wanted to hide it from you,” nagmamadaling paliwanag ni Alex.Medyo naantig si Debbie sa mga sinabi niya. At the same time, mas lalo siyang nataranta.“Alam ko, pero—” binilisan ni Debbie an
Naisip ni Donna na napakaganda ni Debbie habang pinapanood niya ang maraming lalaki na nananabik na nakatingin sa kanya mula sa mga manonood. Lahat sila ay nag-uusap tungkol sa kanyang kagandahan at kanyang kahinhinan."Lahat, ngumiti sa camera," sabi ng photographer. Wala si Donna sa kanyang viewfinder.Matapos makuha ang mga larawan, hiniling ng hostess na umalis ang lahat ngunit pinigilan sina Alex at Debbie."Alex, sandali lang. Bilang pinakamataas na nag-aambag, lahat ay interesado sa iyong sitwasyon. Mayroon ka bang sandali para makapag-usap?""Alex, mangyaring tanggapin ang panayam na ito," sigaw ng isang admirer."Gusto kong malaman ang higit pa tungkol sa iyo, gwapo," sabi ng isa pang babae.Nagsimulang maghiyawan ang mga manonood para sa kanya.“Um, sige.” Walang choice si Alex kundi pumayag. Hinawakan niya ang kamay ni Debbie at tumayo sa gitna ng stage."Alex, pwede bang magtanong— girlfriend mo ba ang babaeng ito?"
Bagaman ang mga mag-aaral na nag-donate ng higit sa 100 dolyar ay inanyayahan na umakyat sa entablado upang magsalita, wala ni isa sa kanila ang naging masigasig. Kung tutuusin, karamihan sa kanila ay nag-donate ng pera upang matulungan ang mga mahihirap na bata sa kabundukan at hindi para lamang mapalakas ang kanilang reputasyon.Nang matapos magsalita ang babaing punong-abala, may ilang tao ang nagkusa na umakyat sa entablado at magsalita ng ilang salita. Walang sinuman sa kanila ang gustong tumanggap ng kredito para sa kanilang mga donasyon, at gaya ng napagkasunduan, lahat sila ay pinuri ang estudyanteng nag-donate ng 130 libong dolyar.Isa si Darren sa mga umakyat sa podium. Sabi niya, “Tingnan mo. Nais kong punahin ang isang tao na nagbigay ng isang dolyar at pagkatapos ay ipinagmamalaki ito, na sinasabing nag-donate ng pera na parang gumawa siya ng malaking kontribusyon sa mga bata ng nayon sa bundok. Dapat tayong lahat ay matuto mula sa estudyanteng iyon na nag
Habang si Donna Walters ay puno ng hinala tungkol kay Debbie, ipinakilala siya ni Debbie kay Alex.“Hello, kaibigan ako ni Debbie, Alex,” magalang niyang bati kay Donna.“Hello, iisang bayan kami ni Debbie,” sabi ni Donna. Hindi niya gustong makipag-usap sa lalaking ito, ngunit hindi pa rin niya alam ang background nito. Kung mayaman si Alex, hindi ba siya magsisisi na hindi siya pinansin?"Alex, anong ginagawa ng pamilya mo?" Nakangiting tanong ni Donna. Gusto niyang makarating sa ilalim ng kanyang sitwasyon sa lalong madaling panahon.Nang nag-iisip pa lang si Alex kung paano magre-reply, isang mayabang na boses ang narinig.“Donna, hindi mo na siya kailangang kausapin. Masasayang lang ang oras mo,” sabi ng isang dominanteng lalaki na may gintong tanikala sa leeg. Lumapit siya kay Donna at yumakap sa baywang nito bago ito tinapik sa puwitan.Naningkit ang mga mata ni Alex nang makita ang lalaki. Ang taong lumapit kay Donna ay walang iba ku
“Yung puting T-shirt,” kaswal na turo ni Alex.Lumingon si Cathy kung saan itinuro ni Alex at nakita niyang mas mahal ng singkwenta dolyar ang puting T-shirt na napili niya kaysa sa napili niya. Lalo siyang nagalit. "I-pack up ang pares ng tatlong-daang dolyar na ripped jeans para sa akin."Si Alex ay maaaring bumili ng isa pang bagay at aminin ang kanyang pagkatalo. Pero naisip niya ang pangungutya na matatanggap niya kina Billy at Cathy, at gusto rin niyang gamitin ang pagkakataong iyon para makipaglaro sa kanila.“Tulungan mo akong balutin ang mga slacks na iyan,” mahinahong sabi ni Alex kay Russell. Ang pares ng slacks na iyon ay labinlimang dolyar kaysa sa maong ni Cathy.Galit na galit si Cathy kaya naging mabigat ang paghinga niya nang sabihin niyang, “Yung pink na long-sleeve na pang-itaas—balutin mo.”“Kukunin ko ang mahabang palda na iyon,” sabi ni Alex."I-wrap up ang silk blouse na iyan!" Utos ni Cathy at nagpatuloy sa paghingi n