“Yung puting T-shirt,” kaswal na turo ni Alex.Lumingon si Cathy kung saan itinuro ni Alex at nakita niyang mas mahal ng singkwenta dolyar ang puting T-shirt na napili niya kaysa sa napili niya. Lalo siyang nagalit. "I-pack up ang pares ng tatlong-daang dolyar na ripped jeans para sa akin."Si Alex ay maaaring bumili ng isa pang bagay at aminin ang kanyang pagkatalo. Pero naisip niya ang pangungutya na matatanggap niya kina Billy at Cathy, at gusto rin niyang gamitin ang pagkakataong iyon para makipaglaro sa kanila.“Tulungan mo akong balutin ang mga slacks na iyan,” mahinahong sabi ni Alex kay Russell. Ang pares ng slacks na iyon ay labinlimang dolyar kaysa sa maong ni Cathy.Galit na galit si Cathy kaya naging mabigat ang paghinga niya nang sabihin niyang, “Yung pink na long-sleeve na pang-itaas—balutin mo.”“Kukunin ko ang mahabang palda na iyon,” sabi ni Alex."I-wrap up ang silk blouse na iyan!" Utos ni Cathy at nagpatuloy sa paghingi n
Habang si Donna Walters ay puno ng hinala tungkol kay Debbie, ipinakilala siya ni Debbie kay Alex.“Hello, kaibigan ako ni Debbie, Alex,” magalang niyang bati kay Donna.“Hello, iisang bayan kami ni Debbie,” sabi ni Donna. Hindi niya gustong makipag-usap sa lalaking ito, ngunit hindi pa rin niya alam ang background nito. Kung mayaman si Alex, hindi ba siya magsisisi na hindi siya pinansin?"Alex, anong ginagawa ng pamilya mo?" Nakangiting tanong ni Donna. Gusto niyang makarating sa ilalim ng kanyang sitwasyon sa lalong madaling panahon.Nang nag-iisip pa lang si Alex kung paano magre-reply, isang mayabang na boses ang narinig.“Donna, hindi mo na siya kailangang kausapin. Masasayang lang ang oras mo,” sabi ng isang dominanteng lalaki na may gintong tanikala sa leeg. Lumapit siya kay Donna at yumakap sa baywang nito bago ito tinapik sa puwitan.Naningkit ang mga mata ni Alex nang makita ang lalaki. Ang taong lumapit kay Donna ay walang iba ku
Bagaman ang mga mag-aaral na nag-donate ng higit sa 100 dolyar ay inanyayahan na umakyat sa entablado upang magsalita, wala ni isa sa kanila ang naging masigasig. Kung tutuusin, karamihan sa kanila ay nag-donate ng pera upang matulungan ang mga mahihirap na bata sa kabundukan at hindi para lamang mapalakas ang kanilang reputasyon.Nang matapos magsalita ang babaing punong-abala, may ilang tao ang nagkusa na umakyat sa entablado at magsalita ng ilang salita. Walang sinuman sa kanila ang gustong tumanggap ng kredito para sa kanilang mga donasyon, at gaya ng napagkasunduan, lahat sila ay pinuri ang estudyanteng nag-donate ng 130 libong dolyar.Isa si Darren sa mga umakyat sa podium. Sabi niya, “Tingnan mo. Nais kong punahin ang isang tao na nagbigay ng isang dolyar at pagkatapos ay ipinagmamalaki ito, na sinasabing nag-donate ng pera na parang gumawa siya ng malaking kontribusyon sa mga bata ng nayon sa bundok. Dapat tayong lahat ay matuto mula sa estudyanteng iyon na nag
Naisip ni Donna na napakaganda ni Debbie habang pinapanood niya ang maraming lalaki na nananabik na nakatingin sa kanya mula sa mga manonood. Lahat sila ay nag-uusap tungkol sa kanyang kagandahan at kanyang kahinhinan."Lahat, ngumiti sa camera," sabi ng photographer. Wala si Donna sa kanyang viewfinder.Matapos makuha ang mga larawan, hiniling ng hostess na umalis ang lahat ngunit pinigilan sina Alex at Debbie."Alex, sandali lang. Bilang pinakamataas na nag-aambag, lahat ay interesado sa iyong sitwasyon. Mayroon ka bang sandali para makapag-usap?""Alex, mangyaring tanggapin ang panayam na ito," sigaw ng isang admirer."Gusto kong malaman ang higit pa tungkol sa iyo, gwapo," sabi ng isa pang babae.Nagsimulang maghiyawan ang mga manonood para sa kanya.“Um, sige.” Walang choice si Alex kundi pumayag. Hinawakan niya ang kamay ni Debbie at tumayo sa gitna ng stage."Alex, pwede bang magtanong— girlfriend mo ba ang babaeng ito?"
Matapos makalayo sa ibang mga estudyante, naglakad sina Alex at Debbie patungo sa Ramsey Lake. Halos madilim na ngayon, at ang mala-tinta na maitim na ulap sa abot-tanaw ay nag-alis sa kalmadong ibabaw ng lawa, na ginagawa itong tila tahimik at malayo.Hawak-hawak ni Debbie ang kanyang bag habang naglalakad, mukhang malalim ang iniisip.“Anong mali?” Nag-aalalang tanong ni Alex."Hindi ko napagtanto na galing ka sa isang mayamang pamilya." Hindi siya nilingon ni Debbie habang sumagot. Tumingin siya sa lawa na may maliit na ngiti na puno ng pagkabigo at pait.“Galit ka ba sa pagsisinungaling ko sayo noon? Debbie, maniwala ka, ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sayo ay naghihintay ako ng tamang panahon. I never wanted to hide it from you,” nagmamadaling paliwanag ni Alex.Medyo naantig si Debbie sa mga sinabi niya. At the same time, mas lalo siyang nataranta.“Alam ko, pero—” binilisan ni Debbie an
“Oh?” Interesado si Mr. Berkley. Ang paaralan ay nangako sa kanya ng labinlimang libong dolyar kung mahuhuli niya ang magnanakaw. "WHO?" Tanong niya.“Alex!” Iniluwa ni Cathy ang pangalan.Nang magsalita si Mr. Berkley tungkol sa ninakaw na pera kanina, may naisip siya. Kinuha ba ni Alex ang pera? Dati ay isang mahirap na talunan si Alex na hindi kayang bumili ng disenteng pagkain ngunit nitong mga nakaraang araw, nagbago ang lahat.Dinala niya si Emma sa isang marangyang restawran para sa isang libong dolyar na pagkain at nag-donate ng isa pang isang daan at tatlumpung libong dolyar nang walang pag-aalinlangan.Ito ba ay isang bagay na kayang gawin ng isang talunan na tulad niya?Sinabi ni Alex na nanalo siya ng isang daan at limampung libo sa lottery, ngunit gumastos na siya ng higit pa doon.Saan niya nakuha ang pera? Hindi ito maisip ni Cathy.Naisip niya, ngunit ngayon, malinaw na ang lahat. Siguradong si Alex ang nagnakaw ng per
"Alex, ano ang masasabi mo para sa iyong sarili?" Tanong ni Mr. Berkley habang nakataas ang note.“Ang katotohanan ay hindi ang iniisip mo. Sinisikap kong tulungan si Mr. Morgan sa pamamagitan ng pagsulat ng talang ito.” Ang magagawa lang ni Alex ay subukang ipagtanggol ang sarili, maniwala man sila sa kanya o hindi.“Napakalinaw ng pagkakasulat sa papel na ito, ngunit sinusubukan mo pa ring makipagtalo. Bobo ka.” Ngumisi si Cathy habang nakatingin kay Alex. Ngayon, maganda na ang pakiramdam niya. “Ang panloloko kay Mr. Morgan sa tatlong daan at limampung libo. Maglilingkod ka ng dalawampung taon para dito.”Kinuha ni Cathy ang kanyang phone at nagsimulang tumawag sa 911.Pinigilan siya ni Mr. Berkley at sinabing, “Sandali. Dalhin natin siya sa ospital at harapin si Mr. Morgan kasama ang babaeng iyon. Tignan natin kung maglakas-loob siyang harapin si Mr. Morgan.” Hinawakan ni Mr. Berkley si Alex, natatakot n
Hindi na pinansin ni Alex ang sinabi sa kanya ni Mark. Mas malaki ang problema niya.Anong kakila-kilabot na swerte. Pinaglalaruan siya ng universe. Ngayong kailangan niya ng mga tao para maniwala na mayaman siya, hindi niya ito mapatunayan!"Sige, Alex?" tanong ni Cathy. “Gusto mong patunayan na mayaman ka. So, nasaan ang ebidensya? Walang makakapagbigay sa iyo?" Napangiti siya nang hindi ito makasagot.Nagsimulang magsalita muli ang lahat, at ang mga insulto ay ibinato kay Alex na parang mga bala ng artilerya.Hindi makasagot si Alex, sinamaan lang sila ng tingin.“Alex…” bulong ni Debbie na mukhang nag-aalala. Nanatiling tahimik si Alex, ngunit seryoso ang ekspresyon nito habang iniisip ang gagawin."Alex, ibigay mo ngayon ang natitirang pera, o wala tayong magagawa kundi tumawag ng pulis," sabi ni Mr Berkley, na muling pinipilit si Alex."Oo, arestuhin siya!" udyok ni Cathy."Wala siyang aaminin ngayon," sabi ng is
Huminto ang isang itim na Mercedes sa harap ng isang restaurant na tinatawag na Connie's. Ang restaurant ay hindi mukhang maluho gaya ng Yellow Park at sa Berkeley hotel.Ito ay isang napakahalagang araw para sa pinuno ng Flag Sect, si Leo Brooks. Noong araw na iyon, si Leo at ang mga pangunahing miyembro ng Flag Sect ay nasa restaurant para magdaos ng kanilang wrap-up meeting para sa unang kalahati ng taon.“Labas!” Si Vivian at ang kanyang anak na babae ay hinila palabas ng kotse ng dalawang matangkad na lalaki at itinulak papasok sa restaurant.“Nanay, natatakot ako,” bulong ni Monica. Natakot na siya mula nang kunin sila sa hotel.“Huwag kang mag-alala Monica. Huwag kang mag-alala... poprotektahan ka ni Mommy.” Sinubukan ni Vivian na aliwin ang kanyang anak sa pamamagitan ng pagyakap sa kanya. Natakot din siya, ngunit, sa harap ng kanyang anak, kailangan niyang magpanggap na malakas.Malaki ang restaurant sa loob at na
"Pinatay ko ang aking amo! Pinatay ko ang aking amo!" Nagpanic si Slayer. Hindi niya akalain na papatayin niya si Henry."Makinig ka sa akin Danny," hinawakan ni Alex sa balikat ang excited na si Slayer at tumingin sa mga mata nito. “Patay na siya. Huwag kang matakot. Sisiguraduhin kong magiging maayos ka."“Pero siya ang naging benefactor ko. Wala ako kung wala siya. Araw-araw, dinadalhan niya ako ng pagkain. Pinatay ko siya!" Nakaramdam ng gulo si Slayer.“Hindi ka niya nakita bilang isang tao… bilang isang alagang aso lamang, kaya huwag kang makonsensya. Nakalimutan mo na ba kung gaano ka niya sinapak? Kung hindi mo ginawa ang mga bagay para sa kanya, matatalo ka niya." Ginawa ni Alex ang lahat para pakalmahin ang maliit na lalaki.“Ngayong patay na si Henry, mag-isa ka na. Hindi mo na kailangang makinig sa utos ng iba." Tumingin si Alex kay Slayer at idinagdag, “Mula ngayon, tapos na ang bangungot mo. Mula ngayon, magiging
Nakatayo lang si Slayer na parang hindi naririnig ang utos ni Henry. Naalala niya na si Alex ang una at tanging kaibigan niya. Paano niya nagawang patayin ang kaibigan niya?“Anong ginagawa mo? Bakit hindi mo gawin ang sinasabi ko? Pinakain kita at binibihisan! Binibigyan din kita ng dalawang libong dolyar bawat buwan! Bakit hindi ka nakikinig sa akin?” Hindi kailanman tinatrato ni Henry si Slayer bilang isang tao. Ngayon, nabingi ang mga tenga ni Slayer sa kanyang mga utos, dahilan upang magmukhang masama si Henry sa harap ng lahat.Tiningnan ni Henry ang ulo ni Slayer at hinampas siya ng pito o walong beses hanggang sa tuluyan niya itong sinipa sa sahig.“Basta! Aso ka lang sa paningin ko... alam mo ba yun? Ginawa kita! Kung hindi ka makikinig sa akin, itatapon kita na parang basura,” mabangis na sabi ni Henry habang tinatapakan ang ulo ng maliit na lalaking nakamaskara.Hindi na tutol si Slayer at bahagyang gumalaw. Si Henry ang kanyang
"Cory, okay ka lang?"Hinaplos ni Cory ang kanyang ulo at itinuwid ang kanyang likod. Nang makita niya ang dugo sa kanyang kamay, nagalit siya. Siya ay lumaki na namumuhay sa layaw. Noong nambu-bully siya sa iba, hindi pa siya nabugbog.“Kunin mo ang lalaking ito! Talunin siya hanggang sa hindi na siya makilala ng kanyang ina! Kunin mo ang babaeng iyon para sa akin. Gusto kong makita kung paano mo siya poprotektahan ngayon!” Itinuro niya si Ben sa galit, at tinanggap ng mga alipin ang kanyang utos."How dare you hit Cory!" sigaw ng isa sa kanila."Kung gusto mong mamatay, bakit hindi mo sinabi ng mas maaga?" sabi ng isa pa.“Bubugbugin kita hanggang mamatay!” sabi pa ng isa.Sumigaw ang ilang tao habang sumusugod sila kay Ben. Si Steve at Rich ay kumuha ng isang upuan.Bagama't natakot si Ben, mas natakot siya na baka mabully ang kapatid niyang si Tanya. Tumayo si Ben sa harapan niya para protektahan siya. Napagdesisyunan ni
Pumayag naman agad si Britney nang marinig niya kung saan sila kakain. Sabi niya, “Yellow Garden? Sikat talaga ang restaurant na iyon. Narinig ko na ito ay talagang magarbong. Tara na.”Hinila ni Carl si Alex papunta sa kanya at nag-aalalang bumulong, “Anong ginagawa mo kay Ben? Mahigit dalawang daang dolyar na lang ang natitira niyang pambayad sa hapunan at sa kanilang hotel. Nakakatakot kung dadalhin niya ang mga babae sa Yellow Garden at hindi makabayad ng bill. Ano ang gusto mong gawin niya? Mapapahiya siya sa harap ng kapatid niya at ng kaibigan niya.”“Alam ko, huwag kang mag-alala. Sa tingin mo ba gagawin ko ang lahat para saktan si Ben?" Inalo ni Alex si Carl.Para sa kanya, ang Yellow Garden ay isang katamtamang restaurant lamang. Noong una ay gusto niyang dalhin ang lahat sa De Luca's o Chez Laurent bilang isang treat, ngunit napagtanto niya na ang mga ito ay masyadong eksklusibo at mga lugar na hindi kayang bayaran ni Ben. Paki
"Darating ang kapatid ni Ben?"Nagulat si Alex. Alam nilang lahat na may kapatid na babae si Ben na kasalukuyang nasa high school at matipid itong namumuhay sa unibersidad para makaipon ng pera para makapagpatuloy ito ng pag-aaral.Sa tuwing tatawag siya sa bahay, sasabihin lamang niya sa kanyang pamilya ang mabuting balita at sasabihin na huwag mag-alala tungkol sa kanya. Nang marinig ito ng kanyang mga kasama sa silid at makita siyang nabubuhay sa instant noodles, naantig sila at nalungkot.Darating ang kapatid ni Ben. Nais ni Alex na pumunta at suportahan ang kanyang kaibigan, para makita niya kung gaano katanyag ang kanyang kapatid.Nakarating siya sa dormitoryo at binati ang mga kaibigan. Gaya ng nakagawian, si Joe, na matagal nang nag-eehersisyo sa gym, ay biniro siya ng kaunti.Si Ben, na hindi gaanong pinapansin ang kanyang hitsura, ay nakapunta sa mga barbero. Napakagwapo niyang tingnan, nakasuot ng puting short-sleeved shirt, isang pares ng beige s
"Hoy maganda, narito ang iyong sopas ng baka," sabi ng may-ari ng kainan, habang dinadala niya ang isang umuusok na mangkok ng sopas sa dalaga. Nagulat si Alex sa naisip niya, hindi man lang siya binigay ng dalaga. Paano nalaman ng waiter kung ano ang gusto niyang kainin? Nakangiti ang may-ari habang inilapag ang mangkok sa kanyang harapan, at pagkatapos ay tumalikod siya para bumalik sa kanyang trabaho. Kinuha ng dalaga ang kanyang kutsara at humigop ng sabaw. Nagsalubong ang kanyang mga kilay, at naglabas siya ng malakas na "yuk" at itinulak ang mangkok ng sopas mula sa mesa. “Anong klaseng sabaw ito? Grabe naman. Kunin mo ako ng isa pang mangkok,” agresibong utos niya. “Bakit kailangan mong gawin iyon?” sabi ng may-ari nang makita ang kalat ng sopas ng baka at ang mga basag na piraso ng mangkok sa buong sahig. “Kailangan mong kontrolin ang iyong init ng ulo. Hindi ka maaaring pumunta sa aking kainan, sabihin sa lahat na ang aking sopas ay masama, at pagkatapos ay b
"Ahh," sigaw ni Granger. Unti-unting lumitaw ang isang linya ng dugo sa kanyang mukha. Nagsimula ito sa kanyang noo at bumaba sa kanyang baba. Sa una, isang mabagal na daloy ng dugo ang umaagos, ngunit hindi nagtagal, ito ay bumulwak. Dilat ang kanyang mga mata habang takot na takot na nakatingin sa matandang babae.Natigilan din si Alex. Nakita niya ang malamig na liwanag na dumaan sa kanyang mga mata at pagkatapos ay nakita niyang iyon ang kutsilyong nakalatag ilang pulgada ang layo sa kanya. Tumutulo pa rin ito ng dugo.Pagkatapos, sa kanyang takot, nakita niya ang matandang babae na lumuhod sa lupa at idiniin ang kanyang ulo sa ulo ni Granger. Pinagmasdan niya itong nagsimulang sumipsip ng dugo mula sa ulo ng bangkay.Nakakakilabot ang tunog ng kanyang pagsuso.Naninigas si Alex sa takot na pinagmamasdan ang eksenang nasa harapan niya. Hindi siya naglakas loob na gumalaw sa takot na saksakin siya ng matandang babae kapag nakatalikod siya.Makalipas ang i
Tumingin si Alex kay Vivian, na umiiyak sa tabi niya, at bumulong sa kanyang hininga, “Vivian, I'm so sorry."“Ano ang hinihingi mo ng tawad?” tanong niya, nakatingin sa kanya na may luhang mga mata. “Yung batang mayaman ang dapat mag-sorry. Kung hindi dahil sa kanya, wala ako sa ganitong sitwasyon.”Nang marinig iyon ay lalong kumirot ang kanyang puso. Sinira niya ang buhay ng taong gusto niya.Inayos niya ang sarili at nagtanong, “Kung ganoon, sino ang Dale Granger na iyon na pinag-uusapan nila sa istasyon ng pulisya? Kilala mo ba siya?”“Estudyante ka lang, siyempre hindi mo malalaman…” Pinunasan ni Vivian ang kanyang mga luha at sinabi kay Alex, “Pagkatapos na wasakin ang Azure Dragon Society, ang iba't ibang gang ng New York ay nakipaglaban para sa kataasan. Ngayon ang pecking order ay nagsisimula nang maging malinaw, at isang gang na tinatawag na Flag Sect ang nagpapatakbo sa underworld ng l