Kahapon, inisip ni Rose Scott na nalutas ang kanyang mga problema dahil sa tulong ni Zane Harrison. At sinabi ni Rose na ito ay dahil sa tulong ni Pangulong William Chase, kaya walang ni katiting na pagdududa sa isip ni Zane na dahil iyon sa impluwensya ng kanyang ama.
Napatingin si Zane sa iba na may halong guilt. Lahat sila ay nakatingin sa kanya at sobrang hindi mapalagay.
“Sige, salamat, tatay. Malaki rin ang pasasalamat ni Rose sa iyo,” malakas na sabi ni Zane. With that, binaba na niya ang phone.
Nilingon ni Zane si Sue, ang tiyahin ni Rose. Bahagyang kumislap ang kanyang mga mata habang pilit na pinapakalma ang sarili. Sabi niya, “Na-check ko na ang tatay ko. Ang tatay ko ang tumawag kay President Chase kahapon. Nalutas namin ang problemang ito.”
“Tita, tignan mo kagaya ng sinabi ko sa iyo kanina, dahil siguro sa tulong ni Zane, pero masyado ka pa ring nagdududa sa kanya.” Bakas sa mga mata ni Rose ang pagrereklamo. Tumingin siya kay Zane at ngumit
"Darling, saan tayo pupunta?" tanong ni Cathy. Habang tinitignan niya si Billy, parang nagiging kaakit-akit ito.“Maghintay at tingnan.” Napangiti si Billy. Nakahawak ang isang kamay sa manibela, ipinatong niya ang isa pang kamay sa hita niya at sinimulang kuskusin ng marahan.Patok siya sa mga babae, kaya ang dating sa kanya ay nagpa-cool kay Cathy. Kung gagawa siya ng move sa kanya, pipigilan ba siya nito?Sinulyapan niya ang kamay nito sa hita niya, pero wala siyang sinabi.Sa wakas, huminto sila sa tapat ng isang restaurant.“Wow, ang Chez Laurent! Mahal, dito ba tayo kakain?" Nanlaki ang mata niya sa hindi makapaniwala.Si Chez Laurent ay isa sa mga nangungunang restaurant sa New York.“Nagulat? Tara, pasok na tayo. Nagpa-reserve na ako," nakangiting sabi niya. Nagbayad siya ng maraming pera para sa isang mesa dito, higit pa sa kanyang kayang bayaran. Masyadong mahal ang restaurant para sa mga estudyante, ngunit sulit na pasayahi
Natigilan si Cathy. “Hindi, baka nagkamali ka ng pagkakaintindi. Dapat peke ang text message."Kinuha ni Billy ang kanyang cell phone at ipinakita sa manager ang confirmation ng kanyang reservation. "Nag-book kami ng table eight."Tiningnan ng manager ang text message ni Billy at magalang na ngumiti. “Oo, nagpareserve ka ng table eight. Pero nasa general section ang table mo, at nasa VIP section ang table ni Mr Ambrose."“Ano?” bulalas ni Cathy. "Nasa VIP section siya?" Nagtataka siyang napatingin sa manager. Si Alex ay isang talunan at wala man lang pera para kumain sa cafeteria ng unibersidad. Kaya paano niya kayang bumili ng ganoon kagandang table sa Chez Laurent? Hindi siya makapaniwala.Para makabawi sa kanyang pagkakamali, personal na ipinakita ng manager sina Alex at Emma sa kanilang mesa.Pagdating niya sa table eight, sumimangot ang manager. Ang mesa ay nakareserba, ngunit hindi ito handa. Nakaupo pa rin ang mga maruruming pinggan, hindi n
Kinabukasan, walang klase, kaya pumunta si Alex sa library para magbasa.Habang paakyat siya ng hagdan papuntang library, may narinig siyang tumatawag sa pangalan niya.“Alex”Kilalang-kilala niya ang boses na iyon. Paglingon niya ay nakita niya si Cathy na nakatayo sa paanan ng hagdan. Suot niya ang puting damit na binili niya noong nakaraang taon.Nang makita ang kanyang ekspresyon, nakaramdam si Cathy ng tagumpay. Nangyayari ito nang eksakto tulad ng inaasahan niya.Naglakad ito palapit sa kanya at binigyan siya ng matamis na ngiti. "Maganda ba ako sa damit na ito?"Natigilan siya sandali, at pagkatapos ay sumagot siya, “Ano ang gusto mo?”She pouted, hindi nagustuhan ang tono nito. “Ano?” tanong niya. “Maganda naman tayong magkasama, di ba? Kaya bakit ang cold mo ngayon?"Tumingin siya sa mga mata nito, na parang nalulungkot, habang inabot niya ang suot nitong jacket. Ito ay palaging gumagana sa kanya sa nakaraan. Sa tuwing
Paikot-ikot si Alex sa school nang tumawag si Zara.“Zara,” sagot niya sa telepono. "May kailangan ka ba sa tulong ko?"Wala siyang kinalaman kay Zara, kaya bakit pa siya tatawag?“Hindi, siyempre hindi. Holy shit, hindi ko akalain na may ibang nag-o-overthink sa mga bagay-bagay gaya mo." Puno ng paghamak ang tono ni Zara. "Tumawag ako dahil kailangan kitang pumunta sa Coffee Palace sa labas lang ng campus."With that, biglang pinatay ni Zara ang tawag.Naguguluhan si Alex. Ano ang gusto ni Zara sa akin? pagtataka niya.Umalis siya sa unibersidad at tinungo ang Coffee Palace, isang high-end na coffee shop na binisita ng mas mayayamang estudyante.Pumasok siya sa coffee shop at nakita niya ang makulay na buhok ni Zara. Nakasuot siya ng maong at flat shoes, at nakasuot siya ng light makeup."Uy, Zara. Mag-isa ka lang ba dito?" gulat na tanong niya sa paligid.“Oo. Obvious naman," she snapped. "May nakikita ka bang iba dito
“Talaga?” Napansin ni Alex ang ibang bagay sa mga mata ni Karen sa tuwing tumitingin ito sa kanya.“Hindi ako magsisinungaling sa iyo. pangako ko. Tumawid sa aking puso at umaasa na mamatay." Nag-sketch siya ng krus sa kanyang puso."Hmm..." Tiningnan niya ito ng matalim. "Ngunit alam mo na ang aking pagkatao, kaya sa palagay ko ay hindi ako bagay para sa iyo." Masasabi niyang may gusto siya, kaya mas mabuting layuan siya hangga't maaari.Maliban sa hindi handang talikuran ni Karen ang napakagandang pagkakataon. Kahit anong pilit niyang makawala, determinado itong hulihin siya."Mr Ambrose, to be perfectly honest, may isa pang dahilan kung bakit sabik na sabik akong makahanap ng boyfriend ngayon." Lumapit siya ng kaunti. “Pinipilit ako ng pamilya ko na magpakasal sa isang lalaking tinatawag na Robert, pero hindi ko siya gusto. Kung may nililigawan na ako, iiwan nila ako. Mangyaring, Mr Ambrose, tulungan mo ako."Nang pumasok si Karen sa coffee shop
Tinakpan ni Zara ang mukha at hindi makapaniwalang tumingin kay Karen. “Hindi ako makapaniwala na sinaktan mo ako dahil sa talunan na iyon? Obvious naman na nagtitimpi ako sayo."Ang mga salita ni Zara ngayon ay madaling naging dahilan upang mawalan siya ng kapalaran ni Alex. Kung maaari lang niyang makuha si Alex, ang kanyang buhay ay magbabago nang husto para sa mas mahusay. Para kay Karen, na nahuhumaling sa pag-aasawa sa isang mayamang pamilya, ang pagkawala ng pagkakataong ito ay hindi katanggap-tanggap.Nagpatuloy si Zara, "May pabor ako sa iyo ngayon, alam mo."“Ano bang pinagsasabi mo? Boyfriend ko na si Alex. Zara, pakitunguhan mo siya nang may paggalang." Sabi ni Karen habang naglalakad papunta kay Alex. Napasubsob siya sa dibdib ni Alex at pinandilatan si Zara.Hindi rin inaasahan ni Alex na tatayo si Karen para sa kanya laban kay Zara.Kung mananatili siya rito, alam niyang lalala ang sitwasyon, kaya kinumbinsi niya ang dala
Tumakbo si Alex papunta sa lawa nang makita niyang tumalon si Debbie at sinundan siya sa tubig nang walang pagdadalawang isip.Mabuti na lang at magaling lumangoy si Alex kaya hinawakan niya si Debbie sa kanyang damit at sinubukan niyang lumangoy patungo sa dalampasigan.“Anong ginagawa mo? Hayaan mo akong mamatay!” sigaw ni Debbie. Pilit siyang kumawala mula sa pagkakahawak ni Alex, ngunit mahigpit itong kumapit at hindi bumitaw. Sa kalaunan, sa matinding pagsisikap, nagawa ni Alex na mahila si Debbie nang ligtas pabalik sa dalampasigan.Umupo si Debbie sa damuhan sa tabi ng lawa at nagtanong sa malungkot na boses, “Bakit mo ako iniligtas? Bakit hindi mo ako hinayaang mamatay?"Basang-basa ang buong katawan ni Debbie. Ang kanyang mga damit ay nakakapit nang mahigpit sa kanyang katawan, na binabalangkas ang kanyang maselang pigura at ginagawa siyang lubhang nakakaawa."Bakit kita niligtas?" Napabuntong hininga si Alex. Hindi niya talaga maintindiha
“Anong nangyari?” tanong ni Alex. Umakyat ang bola ng galit sa kanyang dibdib.“Wala naman. Ikaw—bakit ka nandito?" sagot ni Debbie. Nakatuon siya sa pagpupunas ng mga sugat gamit ang cotton swab at alcohol, kaya hindi niya napansin nang dumating si Alex. Ibinaba niya ang kanyang ulo at tinakpan ang kanyang mukha gamit ang kanyang mga kamay."Hayaan mo akong makita." Sabi ni Alex sabay upo sa tabi niya. Hinawakan niya ang kamay niya at dahan-dahang hinila pababa. Sa malapitan, ang mga sugat sa mukha ni Debbie ay mas nakakagulat. Dumudugo pa ang isa sa mga hiwa."Sabihin mo sa akin, sino ang gumawa nito sa iyo?" Sumakit ang puso ni Alex nang makita ang mukha nito.“Okay. Ito ay si Maddison Robbins at ang kanyang mga kaibigan. But it's okay, they just nudged me a little—” nahihiyang sabi ni Debbie.“Yung tatlong babae na nang-aasar sayo nung araw na yun sa Beautiful Cuisine diba? Hahanapin ko sila ngayo
Nakatayo lang si Slayer na parang hindi naririnig ang utos ni Henry. Naalala niya na si Alex ang una at tanging kaibigan niya. Paano niya nagawang patayin ang kaibigan niya?“Anong ginagawa mo? Bakit hindi mo gawin ang sinasabi ko? Pinakain kita at binibihisan! Binibigyan din kita ng dalawang libong dolyar bawat buwan! Bakit hindi ka nakikinig sa akin?” Hindi kailanman tinatrato ni Henry si Slayer bilang isang tao. Ngayon, nabingi ang mga tenga ni Slayer sa kanyang mga utos, dahilan upang magmukhang masama si Henry sa harap ng lahat.Tiningnan ni Henry ang ulo ni Slayer at hinampas siya ng pito o walong beses hanggang sa tuluyan niya itong sinipa sa sahig.“Basta! Aso ka lang sa paningin ko... alam mo ba yun? Ginawa kita! Kung hindi ka makikinig sa akin, itatapon kita na parang basura,” mabangis na sabi ni Henry habang tinatapakan ang ulo ng maliit na lalaking nakamaskara.Hindi na tutol si Slayer at bahagyang gumalaw. Si Henry ang kanyang
"Cory, okay ka lang?"Hinaplos ni Cory ang kanyang ulo at itinuwid ang kanyang likod. Nang makita niya ang dugo sa kanyang kamay, nagalit siya. Siya ay lumaki na namumuhay sa layaw. Noong nambu-bully siya sa iba, hindi pa siya nabugbog.“Kunin mo ang lalaking ito! Talunin siya hanggang sa hindi na siya makilala ng kanyang ina! Kunin mo ang babaeng iyon para sa akin. Gusto kong makita kung paano mo siya poprotektahan ngayon!” Itinuro niya si Ben sa galit, at tinanggap ng mga alipin ang kanyang utos."How dare you hit Cory!" sigaw ng isa sa kanila."Kung gusto mong mamatay, bakit hindi mo sinabi ng mas maaga?" sabi ng isa pa.“Bubugbugin kita hanggang mamatay!” sabi pa ng isa.Sumigaw ang ilang tao habang sumusugod sila kay Ben. Si Steve at Rich ay kumuha ng isang upuan.Bagama't natakot si Ben, mas natakot siya na baka mabully ang kapatid niyang si Tanya. Tumayo si Ben sa harapan niya para protektahan siya. Napagdesisyunan ni
Pumayag naman agad si Britney nang marinig niya kung saan sila kakain. Sabi niya, “Yellow Garden? Sikat talaga ang restaurant na iyon. Narinig ko na ito ay talagang magarbong. Tara na.”Hinila ni Carl si Alex papunta sa kanya at nag-aalalang bumulong, “Anong ginagawa mo kay Ben? Mahigit dalawang daang dolyar na lang ang natitira niyang pambayad sa hapunan at sa kanilang hotel. Nakakatakot kung dadalhin niya ang mga babae sa Yellow Garden at hindi makabayad ng bill. Ano ang gusto mong gawin niya? Mapapahiya siya sa harap ng kapatid niya at ng kaibigan niya.”“Alam ko, huwag kang mag-alala. Sa tingin mo ba gagawin ko ang lahat para saktan si Ben?" Inalo ni Alex si Carl.Para sa kanya, ang Yellow Garden ay isang katamtamang restaurant lamang. Noong una ay gusto niyang dalhin ang lahat sa De Luca's o Chez Laurent bilang isang treat, ngunit napagtanto niya na ang mga ito ay masyadong eksklusibo at mga lugar na hindi kayang bayaran ni Ben. Paki
"Darating ang kapatid ni Ben?"Nagulat si Alex. Alam nilang lahat na may kapatid na babae si Ben na kasalukuyang nasa high school at matipid itong namumuhay sa unibersidad para makaipon ng pera para makapagpatuloy ito ng pag-aaral.Sa tuwing tatawag siya sa bahay, sasabihin lamang niya sa kanyang pamilya ang mabuting balita at sasabihin na huwag mag-alala tungkol sa kanya. Nang marinig ito ng kanyang mga kasama sa silid at makita siyang nabubuhay sa instant noodles, naantig sila at nalungkot.Darating ang kapatid ni Ben. Nais ni Alex na pumunta at suportahan ang kanyang kaibigan, para makita niya kung gaano katanyag ang kanyang kapatid.Nakarating siya sa dormitoryo at binati ang mga kaibigan. Gaya ng nakagawian, si Joe, na matagal nang nag-eehersisyo sa gym, ay biniro siya ng kaunti.Si Ben, na hindi gaanong pinapansin ang kanyang hitsura, ay nakapunta sa mga barbero. Napakagwapo niyang tingnan, nakasuot ng puting short-sleeved shirt, isang pares ng beige s
"Hoy maganda, narito ang iyong sopas ng baka," sabi ng may-ari ng kainan, habang dinadala niya ang isang umuusok na mangkok ng sopas sa dalaga. Nagulat si Alex sa naisip niya, hindi man lang siya binigay ng dalaga. Paano nalaman ng waiter kung ano ang gusto niyang kainin? Nakangiti ang may-ari habang inilapag ang mangkok sa kanyang harapan, at pagkatapos ay tumalikod siya para bumalik sa kanyang trabaho. Kinuha ng dalaga ang kanyang kutsara at humigop ng sabaw. Nagsalubong ang kanyang mga kilay, at naglabas siya ng malakas na "yuk" at itinulak ang mangkok ng sopas mula sa mesa. “Anong klaseng sabaw ito? Grabe naman. Kunin mo ako ng isa pang mangkok,” agresibong utos niya. “Bakit kailangan mong gawin iyon?” sabi ng may-ari nang makita ang kalat ng sopas ng baka at ang mga basag na piraso ng mangkok sa buong sahig. “Kailangan mong kontrolin ang iyong init ng ulo. Hindi ka maaaring pumunta sa aking kainan, sabihin sa lahat na ang aking sopas ay masama, at pagkatapos ay b
"Ahh," sigaw ni Granger. Unti-unting lumitaw ang isang linya ng dugo sa kanyang mukha. Nagsimula ito sa kanyang noo at bumaba sa kanyang baba. Sa una, isang mabagal na daloy ng dugo ang umaagos, ngunit hindi nagtagal, ito ay bumulwak. Dilat ang kanyang mga mata habang takot na takot na nakatingin sa matandang babae.Natigilan din si Alex. Nakita niya ang malamig na liwanag na dumaan sa kanyang mga mata at pagkatapos ay nakita niyang iyon ang kutsilyong nakalatag ilang pulgada ang layo sa kanya. Tumutulo pa rin ito ng dugo.Pagkatapos, sa kanyang takot, nakita niya ang matandang babae na lumuhod sa lupa at idiniin ang kanyang ulo sa ulo ni Granger. Pinagmasdan niya itong nagsimulang sumipsip ng dugo mula sa ulo ng bangkay.Nakakakilabot ang tunog ng kanyang pagsuso.Naninigas si Alex sa takot na pinagmamasdan ang eksenang nasa harapan niya. Hindi siya naglakas loob na gumalaw sa takot na saksakin siya ng matandang babae kapag nakatalikod siya.Makalipas ang i
Tumingin si Alex kay Vivian, na umiiyak sa tabi niya, at bumulong sa kanyang hininga, “Vivian, I'm so sorry."“Ano ang hinihingi mo ng tawad?” tanong niya, nakatingin sa kanya na may luhang mga mata. “Yung batang mayaman ang dapat mag-sorry. Kung hindi dahil sa kanya, wala ako sa ganitong sitwasyon.”Nang marinig iyon ay lalong kumirot ang kanyang puso. Sinira niya ang buhay ng taong gusto niya.Inayos niya ang sarili at nagtanong, “Kung ganoon, sino ang Dale Granger na iyon na pinag-uusapan nila sa istasyon ng pulisya? Kilala mo ba siya?”“Estudyante ka lang, siyempre hindi mo malalaman…” Pinunasan ni Vivian ang kanyang mga luha at sinabi kay Alex, “Pagkatapos na wasakin ang Azure Dragon Society, ang iba't ibang gang ng New York ay nakipaglaban para sa kataasan. Ngayon ang pecking order ay nagsisimula nang maging malinaw, at isang gang na tinatawag na Flag Sect ang nagpapatakbo sa underworld ng l
“Sige, huwag mo nang isipin ngayon. Subukan mong kumalma." Nang makitang nabalisa si Slayer, hinawakan ni Alex ang kanyang mga balikat at sinubukan siyang aliwin. Dahan-dahan, nagsimula siyang mag-relax."May itatanong ako sayo" sabi ni Alex. “Sino sa tingin mo ang tunay na tumitingin sa iyo bilang isang pantay? Si Henry o ako?""Um—" Seryoso itong pinag-isipan ni Slayer saglit at mahinang sinabi, "Ikaw.""Good, good," sabi ni Alex, at pagkatapos ay natahimik siya. Nadama niya na si Slayer ay gumawa ng malaking pag-unlad sa pamamagitan ng pagkakita sa katotohanan."Sa tingin mo ba tama ang sinabi sa iyo ni Henry?" patuloy niya.“Hindi, pero amo ko siya, at iniligtas niya ako. Dapat kong gawin ang sinasabi niya,” sagot ni Slayer.Matatag na sabi ni Alex, “Alam mo na tama ako. Na-brainwash ka na niya. Umaasa ako na makikita mo iyon ngayon at itigil mo na ang pagtulong sa kanya na gawin ang mga kakila-kilabot na bagay na
Pagkalabas ng paaralan, tumakbo si Alex sa direksyon kung saan nakita niya ang dalawang kriminal na tumatakas sa CCTV.Gamit ang kanyang intuwisyon upang magpasya kung saan siya pupunta, tumakbo siya ng higit sa isang kilometro. Sa isang makipot na intersection, huminto siya nang bigla niyang narinig ang mahinang mga sumpa at halinghing. Nakatutok ang kanyang tingin habang tumatakbo patungo sa mga ingay. May nakita siyang dalawang lalaki na nakatayo sa tabi ng isang van.“Sila na,” bulong ni Vivian. Sinundan niya si Alex, at nakilala niya ang dalawang lalaki mula sa CCTV film. Sila ang kumuha kay Monica.Parehong may sakit na ekspresyon sa mukha ang dalawang lalaki. Ang isa ay nakahawak sa bewang at ang isa naman ay hinihimas ang ulo. Parang pareho lang silang nabugbog.Hindi nag-atubili si Alex habang nagmamadaling lumapit sa kanila.Sumigaw siya, "Mga bastos kayo. Papatayin kita.” Nang makita ng mga lalaki si Alex na sumusugod sa kanila,