"HEY, don't make a scene here," pigil sa 'kin ni Cherro nang makita niyang bigla na lamang akong tumayo habang nakatingin sa dalawa, kaya naman inis akong napaharap sa kaniya.
"Why would I? What do you think of me, huh?" Napairap na lamang ako dahil sa tinuran niya.
"Wala lang. Baka kasi mag-eskandalo ka rito, eh."
"At bakit ko nga gagawin 'yon, ha? Gawain lang iyon ng isang selosang girlfriend na nahuli ang boyfriend niyang may kasamang iba. Iba 'yon sa kaso ko, kaya p'wede ba, ha? Kakausapin ko lang naman 'yong bruha na 'yon dahil hindi lang ang pamilya niya ang pinag-alala niya... Pati kami ni Kath," dire-diretso kong sabi kaya naman napangisi siya.
"Oh, hindi ka naman hiningal niyan sa litanya mo? Hahahaha..."
"Ikaw talaga, panira ka ng mood!"
NAPATAKIP ako sa aking mga mata dahil sa nakita ko. Ngunit hindi ko maitatangging malaki ang kaniyang— "H'wag kang titingin!" sigaw niya nang muntikan na 'kong mapalingon ulit sa kaniya. "See how clumsy you are? Psh!" nayayamot na sambit niya. "Hoy! Ikaw! Namumuro ka na, ha! Ako pa ang may kasalanan? Sino kaya 'tong nangiliti habang... Habang nakatapis lang ng tuwalya? Bakit kasi hindi ka muna nagbihis? Manyak ka talaga!" sigaw ko sabay talukbong ng comforter. Oh my! Help me! My virgin eyes! How to unsee? "ANO'NG order mo?" untag niya sa 'kin habang binabasa ang menu. Napairap na lamang ako. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa isip ko 'yong nakita ko kanina. Hays! Narurumihan ang utak ko dahil sa lalaking 't
"STOP IT! Both of you, stop it!" sigaw ni Ciara saka dinaluhan ako. But before she can get ahold of me, I step back. I look at her straight in the eyes. Tears were forming in there but I just shook my head in disappointment. Mapait akong napatawa. I turned to face Cherro and slap him hard. "You used me! Isinama mo 'ko rito hindi para tulungan akong hanapin sila kundi para makita at mabawi mo si Ciara. How selfish." I didn't bother to wait for his reaction. Mabilis akong tumakbo at walang lingon-likod kahit na nanlalabo na ang paningin ko dahil sa pag-agos ng mga luha. Parang pinipiga ang puso ko, hindi ko alam kung bakit. Nang makalayo na 'ko ay doon ako tumigil at sumandal sa isang puno ng niyog. Napaupo ako at umiyak nang umiyak. My mind was in chaos, and so does my heart. Bakit ba ako nagkakaganito? Dahil ba sa nalaman kong may gusto si Cherro kay Ci
"FIA... FIA..." nagising ako nang maramdaman kong may tumatapik sa pisngi ko. Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko, only to find a pair of ocean blue eyes staring straight at me. Sobrang lapit ng mukha niya, dahilan para mag-init nang husto ang buong mukha ko. Napalunok ako nang dumapo ang tingin niya sa mga labi ko. Tila nahigit ko ang paghinga ko at pigil na pigil ito. Nako-conscious ako sa amoy ng hininga ko lalo pa't buong biyahe akong tulog. 'Ahh! Ano ba, Cherro! Lumayo ka nga!' gusto ko sanang sabihin kung hindi lang talaga ako conscious sa amoy ng hininga ko. "Cherro!" He jumped when he heard a woman shout his name. "Aw!" impit na pag-aray niya habang hinihipo ang tuktok ng ulo niyang nauntog sa bubong ng
"Fia?" My body froze; I just can't move a muscle and all I can do is to stare back at them. Muling umagos ang mga luha sa mga mata ko. Naguguluhan ako sa nararamdaman ko. I hate him. I do have a little crush on him, but I still hate him! So, why am I feeling this way? Why am I hurting by just seeing them kissed? Napayuko ako dahil hindi ko na mapigil pa ang mga luhang bumabagsak mula sa mga mata ko. Para na itong talon na tuloy-tuloy lang sa pag-agos. Hanggang sa bigla kong naramdaman ang mainit na palad na humaplos sa mukha ko. Iniangat niya ang mukha ko dahilan upang makita ko ang kaniyang kulay dagat na mga mata. Nakakalunod. Hindi na 'ko makahinga. "Fia? Why are you crying? Are you hurt?" Agad niyang sinuri ang mga kamay at braso ko. "Thank goodness, wala kang sugat. Wait, aren't you feelin
"DON'T MOVE!" Agad akong napabutaw sa hawak kong bubog nang bahagya siyang sumigaw. "Put that down. Ako na maglilinis niyan," dagdag niya pa. Hindi na 'ko umimik at tumayo na lang. Pinanood ko lamang siyang kumuha nang walis at dust pan saka winalis ang mga bubog. Pagkatapos niyang linisin ang mga iyon ay muli niya akong dinaluhan. I flinched when he held my hand, kaya napatingin siya rito. "Tsk! Saglit lang. Kukuha lang ako ng first aid kit para magamot ko ang sugat mo," aniya saka tumungo sa medicine cabinet. Napatingin din ako sa kamay ko at nakita ang dugo na tumutulo mula sa maliit na sugat sa hintuturo ko. Bahagyang nandilim ang paningin ko nang makita ko ang sarili kong dugo. Napakapit ako sa stool dahil tila nanlambot ang mga tuhod at binti ko ngunit dumulas ang kapit ko't tuluyan akong
"PASOK muna kayo. Maghahanda ako ng meryenda," anyaya ko kina Cherro at Jacob pagdating namin sa tapat ng bahay. "Thanks, pero siguro uuwi na 'ko. Dadaan pa ako kina Ciara, eh," Cherro replied. Napatingin naman ako kay Jacob at napansin kong ganoon rin si Cherro, kaya naman nagpalipat-lipat ang tingin ni Cherro sa aming dalawa. "Ah... Ano... Ayos lang naman sa 'kin. Hindi naman ako nagmamadali," Jacob shyly said. "Okay! Tara na sa loob? Cherro, ingat ka sa pag-uwi, dahan-dahan lang sa pagmamaneho." I was suppose to turn around and take a step but someone grabbed me by the arm. Pagharap ko'y si Cherro ang nakahawak sa 'kin. "Bakit?" takang tanong ko. "A-ano... Mamaya na lang ri
SHE SIGHED. "Fia, it doesn't matter if I'm happy or not. As long as naibibigay ko sa 'yo ang mga pangangailangan mo, wala na 'kong iba pang gusto. Even if I need to work my ass out just to give you the life that you deserve, I will. Ikaw ang priority ko, Fia. Ayaw ko nang magdagdag pa ng ibang alalahanin." ''But Ma, you deserve to be happy. You deserve to live a life you are excited about..." "Fia, tandaan mo 'to, no one can make you happy until you're happy with yoursef first." Hindi na ako nagtangka pang sumagot. Mahirap nang baguhin ang isip ni Mama kapag buo na ang pasiya niya. Nanahimik na lamang ako at humugot ng malalim na hininga. Sumandal na lamang ako at tumanaw sa labas ng sasakyan. Hanggang sa makauwi kami ay naging awkward na ang atmosphere.
"Your father called me last night." Napaangat ako ng tingin nang marinig ang sinabi ni Mama. Napataas ang mga kilay ko saka pinilit lunukin ang nginunguya kong bacon. Breakfast is the most important meal of the day ngunit parang pupunta ako sa school nang gutom. Nakakawala ng gana lalo na't tungkol na naman sa ama ko ang usapan. "Then? What are you trying to say?" Alam kong para 'kong walang modo sa tono ng pananalita ko but I can't help it. "What I'm trying to say is you should talk to him," mahinahong niyang sambit. I already know where this conversation is heading. Binitiwan ko ang hawak kong kutsara't tinidor saka sumandal sa upuan ko. Nakapako lamang ang tingin ko sa kanya. I don't want to say anything dahil alam kong hindi maganda ang mga salitang lalabas sa mga bibig ko sa oras na buksan ko na ito. Marahan siyang napailing saka uminom muna ng kape
SHE SIGHED. "Fia, it doesn't matter if I'm happy or not. As long as naibibigay ko sa 'yo ang mga pangangailangan mo, wala na 'kong iba pang gusto. Even if I need to work my ass out just to give you the life that you deserve, I will. Ikaw ang priority ko, Fia. Ayaw ko nang magdagdag pa ng ibang alalahanin." ''But Ma, you deserve to be happy. You deserve to live a life you are excited about..." "Fia, tandaan mo 'to, no one can make you happy until you're happy with yoursef first." Hindi na ako nagtangka pang sumagot. Mahirap nang baguhin ang isip ni Mama kapag buo na ang pasiya niya. Nanahimik na lamang ako at humugot ng malalim na hininga. Sumandal na lamang ako at tumanaw sa labas ng sasakyan. Hanggang sa makauwi kami ay naging awkward na ang atmosphere.
"PASOK muna kayo. Maghahanda ako ng meryenda," anyaya ko kina Cherro at Jacob pagdating namin sa tapat ng bahay. "Thanks, pero siguro uuwi na 'ko. Dadaan pa ako kina Ciara, eh," Cherro replied. Napatingin naman ako kay Jacob at napansin kong ganoon rin si Cherro, kaya naman nagpalipat-lipat ang tingin ni Cherro sa aming dalawa. "Ah... Ano... Ayos lang naman sa 'kin. Hindi naman ako nagmamadali," Jacob shyly said. "Okay! Tara na sa loob? Cherro, ingat ka sa pag-uwi, dahan-dahan lang sa pagmamaneho." I was suppose to turn around and take a step but someone grabbed me by the arm. Pagharap ko'y si Cherro ang nakahawak sa 'kin. "Bakit?" takang tanong ko. "A-ano... Mamaya na lang ri
"DON'T MOVE!" Agad akong napabutaw sa hawak kong bubog nang bahagya siyang sumigaw. "Put that down. Ako na maglilinis niyan," dagdag niya pa. Hindi na 'ko umimik at tumayo na lang. Pinanood ko lamang siyang kumuha nang walis at dust pan saka winalis ang mga bubog. Pagkatapos niyang linisin ang mga iyon ay muli niya akong dinaluhan. I flinched when he held my hand, kaya napatingin siya rito. "Tsk! Saglit lang. Kukuha lang ako ng first aid kit para magamot ko ang sugat mo," aniya saka tumungo sa medicine cabinet. Napatingin din ako sa kamay ko at nakita ang dugo na tumutulo mula sa maliit na sugat sa hintuturo ko. Bahagyang nandilim ang paningin ko nang makita ko ang sarili kong dugo. Napakapit ako sa stool dahil tila nanlambot ang mga tuhod at binti ko ngunit dumulas ang kapit ko't tuluyan akong
"Fia?" My body froze; I just can't move a muscle and all I can do is to stare back at them. Muling umagos ang mga luha sa mga mata ko. Naguguluhan ako sa nararamdaman ko. I hate him. I do have a little crush on him, but I still hate him! So, why am I feeling this way? Why am I hurting by just seeing them kissed? Napayuko ako dahil hindi ko na mapigil pa ang mga luhang bumabagsak mula sa mga mata ko. Para na itong talon na tuloy-tuloy lang sa pag-agos. Hanggang sa bigla kong naramdaman ang mainit na palad na humaplos sa mukha ko. Iniangat niya ang mukha ko dahilan upang makita ko ang kaniyang kulay dagat na mga mata. Nakakalunod. Hindi na 'ko makahinga. "Fia? Why are you crying? Are you hurt?" Agad niyang sinuri ang mga kamay at braso ko. "Thank goodness, wala kang sugat. Wait, aren't you feelin
"FIA... FIA..." nagising ako nang maramdaman kong may tumatapik sa pisngi ko. Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko, only to find a pair of ocean blue eyes staring straight at me. Sobrang lapit ng mukha niya, dahilan para mag-init nang husto ang buong mukha ko. Napalunok ako nang dumapo ang tingin niya sa mga labi ko. Tila nahigit ko ang paghinga ko at pigil na pigil ito. Nako-conscious ako sa amoy ng hininga ko lalo pa't buong biyahe akong tulog. 'Ahh! Ano ba, Cherro! Lumayo ka nga!' gusto ko sanang sabihin kung hindi lang talaga ako conscious sa amoy ng hininga ko. "Cherro!" He jumped when he heard a woman shout his name. "Aw!" impit na pag-aray niya habang hinihipo ang tuktok ng ulo niyang nauntog sa bubong ng
"STOP IT! Both of you, stop it!" sigaw ni Ciara saka dinaluhan ako. But before she can get ahold of me, I step back. I look at her straight in the eyes. Tears were forming in there but I just shook my head in disappointment. Mapait akong napatawa. I turned to face Cherro and slap him hard. "You used me! Isinama mo 'ko rito hindi para tulungan akong hanapin sila kundi para makita at mabawi mo si Ciara. How selfish." I didn't bother to wait for his reaction. Mabilis akong tumakbo at walang lingon-likod kahit na nanlalabo na ang paningin ko dahil sa pag-agos ng mga luha. Parang pinipiga ang puso ko, hindi ko alam kung bakit. Nang makalayo na 'ko ay doon ako tumigil at sumandal sa isang puno ng niyog. Napaupo ako at umiyak nang umiyak. My mind was in chaos, and so does my heart. Bakit ba ako nagkakaganito? Dahil ba sa nalaman kong may gusto si Cherro kay Ci
NAPATAKIP ako sa aking mga mata dahil sa nakita ko. Ngunit hindi ko maitatangging malaki ang kaniyang— "H'wag kang titingin!" sigaw niya nang muntikan na 'kong mapalingon ulit sa kaniya. "See how clumsy you are? Psh!" nayayamot na sambit niya. "Hoy! Ikaw! Namumuro ka na, ha! Ako pa ang may kasalanan? Sino kaya 'tong nangiliti habang... Habang nakatapis lang ng tuwalya? Bakit kasi hindi ka muna nagbihis? Manyak ka talaga!" sigaw ko sabay talukbong ng comforter. Oh my! Help me! My virgin eyes! How to unsee? "ANO'NG order mo?" untag niya sa 'kin habang binabasa ang menu. Napairap na lamang ako. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa isip ko 'yong nakita ko kanina. Hays! Narurumihan ang utak ko dahil sa lalaking 't
"HEY, don't make a scene here," pigil sa 'kin ni Cherro nang makita niyang bigla na lamang akong tumayo habang nakatingin sa dalawa, kaya naman inis akong napaharap sa kaniya. "Why would I? What do you think of me, huh?" Napairap na lamang ako dahil sa tinuran niya. "Wala lang. Baka kasi mag-eskandalo ka rito, eh.""At bakit ko nga gagawin 'yon, ha? Gawain lang iyon ng isang selosang girlfriend na nahuli ang boyfriend niyang may kasamang iba. Iba 'yon sa kaso ko, kaya p'wede ba, ha? Kakausapin ko lang naman 'yong bruha na 'yon dahil hindi lang ang pamilya niya ang pinag-alala niya... Pati kami ni Kath," dire-diretso kong sabi kaya naman napangisi siya. "Oh, hindi ka naman hiningal niyan sa litanya mo? Hahahaha..." "Ikaw talaga, panira ka ng mood!"
"JUST trust me," seryoso niyang sabi habang diretsong nakatitig sa mga mata ko. Napangisi ako saka umiling habang nakatanaw sa labas ng bintana. "Trust you?" tanong ko saka muling bumaling sa kaniya. "How can I trust someone like you? Palagi mo na lang akong pinipikon! Walang araw na hindi ako naiinis sa 'yo dahil napaka-antipatiko mo! Napakasama mo sa 'kin and now, you're asking me to trust you? How absurd is that? Ha? And we're not even friends. So, tell me. How can I trust you? And why should I trust you?" "Kalimutan mo muna 'yang inis mo, puwede ba? Si Ciara ang pinag-uusapan natin dito. Please. I need you to trust me... Just this once." I look at him straight in the eyes. Concern and sincerity was written on his face. I have doubts on trusting him but I need to know if he's saying the truth. Kaya kahit mahirap ay pumayag ako. Mariin akong napapikit at sa pagdilat ko'y muli akong tumin