Matapos ang mga eksena kanina ay napag desisyonan nyang kausapin ang lalaki.
“Wala ka bang maalala ni isa?” tanong ni Solen. Tahimik lang si Erwin na naka tingin sa kanya.Hindi mapigilan nang lalaki na humanga sa gandang dinadala ni Solen. Nang mapansin ni Solen na hindi nag sasalita si Erwin ay muli itong nag tanong.“Eh anong pangalan mo?”Hindi sumagot si Erwin kung kaya naman ay nag isip sya nang pwedeng ipangalan sa lalaki dahil hindi naman nito maalala ang pangalan nya.Ano nga ba ang pangalan na connektado sa pangalan ng kanilang anak?“Angelo, yan ang pangalan mo.” Ayan mas bagay pa sa mala anghel nyang itsura.Alam ni Solen na sa kanyang pag sisinungaling ay mas lalala ang mga pwede nilang pagdusahan kapag nalaman nang lalaki ang totoo. Ngunit ito palang ang nakikita nyang temporary solution sa kanilang pinag dadaanan.“Gusto mo bang ilibot kita?”Mas maganda ata kung ilibot nya muna ang lalaki sa Dalampasigan para maka langhap nang sariwang hangin, kesa naman paniwalain nya ang lalaki sa mga kasinungalingan.“Kailan naging tayo?” wala sa sariling tanong ni Erwin habang nag lalakad sila papunta sa Dalampasigan.“Five years ago, January 14, 2019” napahawak sya sa batok nya. Sa malamang na ang sinagot nya ay ang araw na nawala ang kanyang pagkababae nang may nangyari sa kanilang dalawa.“Kinasal na ba tayo? Do you have any pictures of us during the wedding. I want to see it.”“Kinasal tayo, pero alam mo yun. Sekreto lang tayong kinasal noong una-“. He cut her words off.“I might not remember every detail of it. But I know to my self that you’re someone important to me.” Bumilis ang tibok ng puso ni Solen sa mga narinig. Ngayon ay mukha na syang kamatis na pamumula.“Paano mo naman ako maalala e sarili mo nga hindi mo maalala”, natatawang ani nya.Tumingin sya sa baybay.Ang malamig na hangin na nangagaling sa baybay ay inililipad ang ibang hibla ng kulot nyang buhok.“Maybe because you’re special, cause you’re my wife”Tila ba napipi si Solen at hindi alam ang sasabihin. Ano nga ba ang sasabihin nya sa lalaking ito?Masyadong pa fall baka kapag na fall sya ay biglang mag balik ang ala-ala ng lalaki kung kaya naman hanggat maari ay ayaw nyang magkaroon ng feeling. Kung pwede lang ay ang pagkakaroon nila ng connection kapag tungkol lang ito kay Shielo.Inalis ni Erwin ang kanyang kamay na nakatago sa bulsa ng kanyang pants at hinawakan ang kamay ni Solen.Tumayo ang balahibo nya ng maramdaman ang mainit na kamay ng lalaki.“Shall we go back?”Hindi pa sya nakakapag salita at akmang hahakbang na si Erwin ng biglang may humawak sa kanyang kanang kamay.“Solen” tawag ng isang pamilyar na boses dahilan ng pag tigil nya sa pag hakbang.Ilang taon na ba simula nang huli nyang narinig ang boses na yon? Ang boses nang taong minsan nyang naging tahanan.Nanlalaki ang mata ni Solen na bumaling sa lalaki. Anong ginagawa nya ngayon dito? At bakit nya hawak ang kamay nito?“Jericho” Wala sa sariling bangit ng pangalan ng kanyang dating nobyo. Naghahabol ito ng hininga na para bang may humabol sa kanya.Naka ngiti si Jericho, ngunit ang mga mata nito ay may bakas ng pag asa.Syaka lang natanggal ang kanyang atensyon kay Jericho nang biglang pumagitna si Erwin at mayabang na tinanggal ang pagkakahawak ni Jericho sa kamay ni Solen.Ang mga mata nito ay madilim na naka tingin kay Jericho na para bang gusto nya nang i-salvage ang dating nobyo. Para silang dalawang Bata na may pinag aawayan na laruan ang tingin.“Get your hands away from her” utos nya na may pag babanta.Mapag tanong ang mata ni Jericho na bumaling kay Solen.Mag sasalita na sana sya para ipakilala si Erwin nang bigla itong mag salita.“I’m Angelo” nanlamig ang buong katawan ni Solen nang maramdaman nya ang pag pulupot ng kamay ni Erwin sa kanyang baywang.Come on Solen hanggang kailan ka magugulat sa pinag gagawa ng lalaki! Bakit kung umakto ito ay parang sya pa ang nag papanggap na mag asawa sila at sya ang nagka amnesia. Kung hindi nya magagawang sabayan ang lalaki ay tiyak na mag tataka ang dalawang lalaki.“Her husband.” Proud na sabi ng lalaki.Nalaglag ang panga ni Jericho sa narinig.Mas lalo pang idinikit ni Solen ang katawan kay Erwin. At mas lalo syang namula ng maramdaman ang matigas na katawan nito, na ikina inis ni Jericho.Malapad syang ngumiti sa kanyang ex. Aba dapat lang na makita sya ni Jericho na masaya sa piling ng Ibang lalaki! Matapos ang ginawa nitong pang loloko sa kanya ay may kapal pa itong magpakita sa kanya. Ang tila kilig na nararamdaman ni Solen ay napalitan nang inis ng maalala ang ginawa ni Jericho.“I think we should go back to our home, siguro ay nag hihintay na doon si Itay at Mama” Tumango si Solen. Gusto nya nang tanungin ang sarili kung disabled ba sya at bakit hnd sya makapag salita.Kita mo nga naman ang isang ‘to! Tinatawag agad na Itay at Mama ang kanyang mga magulang. Baka kapag narinig nila ito ay atakihin sila sa puso.Tinalikuran nila si Jericho habang inaalalayan pa ni Erwin ang kanyang baywang.“Solen…” muling tawag sa kanya ni Jericho. “Can we talk for a minute?”Tuloy tuloy lang silang nag lalakad. Ano pa ba ang sasabihin sa kanya ni Jericho? Closure ba ang hanap nito? Pwes! Closure nya mukha nya!Nawala na sa paningin ni Jericho ang dalawa.Napa hawak sya sa kanyang sintido.“Imposibleng kinasal ka Solen! Hanggang kailan ay hindi ka ikinasal. Ano bang nangyari sayo habang wala ako? Kundi sa nag ka anak ka ano pa?” Tanong nya na para bang kaharap nya pa si Solen.Kahit wala sya dito sa Pilipinas ay lagi syang nanghihingi ng Balita patungkol kay Solen.Naglakad sya palapit sa Dalampasigan. Pinanood nya ang kanyang paa na inaabot ng tubig.“Sana dinggin mo ako…” Bumuntong hininga sya.“Solen, hindi ako nag loko. Binayaran nila ako ng malaking halaga para mag panggap lang na boyfriend ng anak ni Mayor, at ang binayad na yon ay ang sana’y pang kasal at pag papatayo ng bahay natin…”Hanggang kailan nya kaya ito itatago kay Solen? Ngayon, na ang contrata na pag papanggap nyang bilang nobyo ni Caryl ay magtatapos sa susunod na taon.At matatanggap pa kaya sya ni Solen gayong nakikita nya na gaano ito kasaya sa piling ng lalaking yon?ERWIN’S POV:Napatingin ako sa batang naka yakap sa akin. Kasalukuyan kaming naka higa ngayon ni Shielo. Sabi ni Sandro noong naka uwi kami ay hindi raw ito magkamayaw sa pag iyak. Simula nang umalis kami ni Solen para mag libot ay mag damag daw itong nag hihintay sa labas ng pintuan para sa pag babalik namin. Pag balik nga namin kanina ay humahangos itong yumakap sa akin. “You’re not going to leave us again, right?” inosenteng tanong nito. Ang yakap nitong magaan kanina ay mas lalong humigpit na tila ba takot na takot syang mawala ako. Why would I leave this cute little one? I just smiled. For some unknown reasons it felt like it’s my first time meeting this angel. My son. Probably because of my lost memories…“I’ve been waiting for you po. Every day I’m praying to the lord hoping that he will grant my wish to be with you.”Nakaramdam ako nang awa at ng kirot sa aking puso sa sinabi nito. Gaano ba katagal akong nawala sa piling ng anak ko? Naging pabaya ba ako?Natahimik ako par
Naiilang na tumingin ang Ina ni Solen sa kanya. Paano ba naman kasing hindi maiilang eh kanina pa tinatawag ni Erwin na 'mama' at 'Itay' ang kanyang magulang. Bahaw na ngumiti si Solen. Kasalukuyan silang magkakaharap ngayon sa lamesa upang mag gabihan. Sa gitna nilang dalawa ay si Shielo na abot tenga ang mga ngiti. Walang nag sasalita at ang tanging tunog lang ng kubyertos at ang kanilang mabibigat na pag hinga ang naririnig. "Itay," napa tigil silang lahat ng mag salita si Erwin, pinanood nila ang magiging reaksyon ng kanyang ama. Uminom ang matanda ng tubig at binalingan si Erwin. Humigpit ang hawak ni Solen sa kubyertos. "Kailangan mo po ba ng katulong sa pang huhuli ng isda mamaya?" inosenteng tanong nya. Kadalasan kasi ay gabi nanghuhuli nang mga isda ang kanyang ama. Ang matigas na reaksyon ng ama kanina ay napalitan ng malambot. Umingay ang baritonong tawa ng matanda. Napa ngiti si Erwin. "Marunong kaba hijo?" tanong nito sa kanya. Kumunot ang nuo ni Erwin. "Hindi
Pinapakiramdaman ni Erwin ang kalagayan nang dagat. Hindi ito kagaya kaninang hapon na malalakas ang alon. Ngayon ay tahimik lang ang dagat. Tumingin sya sa ginagawa nang matandang lalaki na nag aayos nang lambat upang itapon ito ulit. "Gusto mo bang masubukan?"Tila ba nahulaan nang tinatawag nyang 'ama' ang gusto nyang gawin. Gusto nyang subukan na sya rin ang mag tapon nang lambat. Ginawa ito kanina nang ama pero bilang lang ang nahuling isda. Hindi pa ata aabot nang Isang kilo ang mga isdang nasa timba. Inabot sa kanya ang naayos na fish net para sya naman ang mag tapon. "Dapat maayos ang pagkaka tapon para mas madami kang mahuling isda" payo sa kanya na tinanguan nya. Tumayo sya sa gilid nang bangka. Pagkaraan nang isang mahinang alon ay itinapon nya na ito. Pinapanood sya nang ama ni Solen. Gusto nyang tanungin ang lalaki na kung sakali bang malaman nito ang totoo ay tatanggapin pa ba nito ang kanyang anak? Tatayo pa rin ba syang ama sa kanyang apo? Ayaw nyang masaktan ang
Ilang minuto na ang lumipas at kinakabahan si Erwin dahil hindi pa sumasagot si Solen. Nakatingin lang si Solen sa kanya at pinag mamasdan sya. Hindi inaakala ni Solen na sa isang iglap lang ay gugustuhin na ni Erwin na mag Isang dibdib sila. Paano kapag nalaman nya ang totoo? Magiging ganito pa kaya ang lalaki sa kanya? Hindi nya alam. Ni hindi nya nga alam sino ang pamilya nang lalaki at kung pamilyadong tao na ba ito? "Solen?" Rinig ni Solen na tawag sa kanya nang Ina. "Ye-s". A words that escape from her mouth. From now on, tatanggalin nya muna sa kanyang isipan ang lahat nang pangamba. At bago matapos ang gabi na 'to mamahalin nya ang lalaki nang walang pangamba at takot na pwedeng idulot nang mga susunod pang araw. Saktong 12 nya sinagot si Erwin. "Yesss!!" Tumayo si Erwin at tumalon talon sa saya. Natawa sya. Ito ang unang araw na makikita nya rin si Erwin na ganito kasaya. Nag palakpakan ang kanyang mga magulang. Niyakap sya ni Erwin at bumulong ito. "I will love you un
Nagising si Solen nang maamoy ang nilulutong sinangag na kanin. Isa kasi 'yon sa mga paborito nyang kainin sa umaga. Pag bangon nya at agad nyang naramdaman ang pananakit nang gitnang parte nang kanyang katawan. Napa ngiwi sya nang maalala ang nangyari kagabi. Ilang years ba naman syang walang dilig, kaya ngayon ay nakakaramdam pa rin sya nang sakit na para bang ito ang unang beses na may mangyayari sa kanila ni Erwin. Namula sya nang may maalala, kagabi ay sinabi ni Erwin na gusto pa nito nang Isang baby. Ibig ba sabihin nito ay gusto ulit syang buntisin nang lalaki. "Hindi pwede Solen! Ikalma mo ang perlas mo at kapag naka alala ang lalaki ay siguradong babalik sya sa pinang galingan nya." Suway nya sa kanyang sarili habang nag aayos bago lumabas nang silid. "Mag pasalamat ka na lang na hindi mo ovulation kagabi at tiyak na hindi ka mabubuntis . Hindi gaya nang nangyari sa inyo noon" dagdag nya. Tumango tango sya sa harap nang salamin dahil pumapasok na sa kanyang isipan ang ka
Matapos nang mga nangyaring eksena kanina sa pelengke ay mas minabuti nalang ni Solen na pumunta sa Dalampasigan. Naiwan sa palengke si Erwin kasama ang kanyang Ina. Kaya naman pala nauubos ang kanilang mga paninda ay dahil nandoon si Erwin, tuwang tuwa naman ang kanyang Ina, imbes na suwayin nya ang mga kababaihan sa pag papansin kay Erwin dahil may asawa na ang lalaki at si Solen yon. "Asawa ba talaga, Solen? O asawa nang iba?" Sinubukan nyang mag search sa Internet kung may asawa ba si Erwin. Akala nya ay magiging madali lang dahil ang lalaki ay public figure ngunit ni isang article ay walang lumabas. Ni hindi nila hinahanap ang lalaki dahil tinignan din ni Solen kung may nag hahanap ba sa kanya. Ngunit ni isa sa pamilya nang mga Tovias ay wala. Si Erwin ang taga pagmana nang kanilang kompanya at multi billionaire pero bakit ni isa sa kanyang mga pamilya ay walang nag hahanap sa kanya? Mabuti na 'ring hindi hinahanap si Erwin dahil tiyak na kapag hinanap nila ito at bumalik si
Hindi maalis sa isipan ni Solen ang mga sinabi sa kanya ni Jericho. Ilang araw na ang lumipas simula nang huli silang mag kausap. Ngayong araw ay ang family day na sinabi ni Erwin kay Solen. Kasalukuyan silang nasa parke at pinapanood ang kanilang anak na abala sa pakikipag laro. "Sa susunod hindi na natin kailangan pumunta nang Parke para makapag laro anak natin" Nagtatakang napa tingin si Solen kay Erwin. "Gusto kong magkaroon tayo nang malaking bahay para maranasan nang anak natin ang komportableng Buhay. Malawak din para may pag lalaruan si Shielo at ang kanyang mga kaibigan" Napa ngiti sya sa sinabi ni Erwin. Lahat nang mga sinasabi nang lalaki ay na i-imagine nya. Tiyak na matutuwa si Shielo kapag nagkatotoo ang mga sinasabi ni Erwin. Ngunit alam ni Solen na mag kaka totoo ang mga ito dahil hindi ito mahirap para sa lalaki. Resort nga ay kaya na nitong mag patayo, bahay pa kaya na malaki at malawak. "Gusto kitang iharap sa simbahan. Ayoko sa munisipyo. Gusto kong may basb
Napa pikit ng mariin si Solen habang ninamnam ang pait ng alak na dumadaloy sa kanyang lalamunan. Nangilid ang kanyang luha ng maalala ang rason kung bakit sya nag papakalugmok ngayon sa alak. “Saan ba ako nag kulang?!” Sigaw nya sa loob ng bar. Wala namang makaka rinig sa kanya dahil sa malakas na musika at dahil na rin sa mga taong nag hihiyawan sa saya. Habang sya naman ay umiinom para makalimot. Hindi na napigilan ng kanyang mga luha na kumawala sa kanyang mga mata. “Sa loob ng dalawang taon na pag sasama natin nagawa mo pang mag loko. Paano ang kasal na pinangako mo sa aki-n” nabiyak ang kanyang boses sa huling sinabi nya. At ang masakit pa ay hindi nya magawang maka usap si Jericho kung bakit ito nag loko dahil sa nasa ibang bansa ito at sa lahat pa ng papatulan ng gag*ng lalaking ‘yon ay sa anak pa talaga ng Mayor. Ayaw nyang malaman ito ng Ibang tao sa kanilang Barangay at baka sya ang pag tuunan ng chismis. Napapayuko na si Solen sa Isang counter gawa ng kalasingan ni
Hindi maalis sa isipan ni Solen ang mga sinabi sa kanya ni Jericho. Ilang araw na ang lumipas simula nang huli silang mag kausap. Ngayong araw ay ang family day na sinabi ni Erwin kay Solen. Kasalukuyan silang nasa parke at pinapanood ang kanilang anak na abala sa pakikipag laro. "Sa susunod hindi na natin kailangan pumunta nang Parke para makapag laro anak natin" Nagtatakang napa tingin si Solen kay Erwin. "Gusto kong magkaroon tayo nang malaking bahay para maranasan nang anak natin ang komportableng Buhay. Malawak din para may pag lalaruan si Shielo at ang kanyang mga kaibigan" Napa ngiti sya sa sinabi ni Erwin. Lahat nang mga sinasabi nang lalaki ay na i-imagine nya. Tiyak na matutuwa si Shielo kapag nagkatotoo ang mga sinasabi ni Erwin. Ngunit alam ni Solen na mag kaka totoo ang mga ito dahil hindi ito mahirap para sa lalaki. Resort nga ay kaya na nitong mag patayo, bahay pa kaya na malaki at malawak. "Gusto kitang iharap sa simbahan. Ayoko sa munisipyo. Gusto kong may basb
Matapos nang mga nangyaring eksena kanina sa pelengke ay mas minabuti nalang ni Solen na pumunta sa Dalampasigan. Naiwan sa palengke si Erwin kasama ang kanyang Ina. Kaya naman pala nauubos ang kanilang mga paninda ay dahil nandoon si Erwin, tuwang tuwa naman ang kanyang Ina, imbes na suwayin nya ang mga kababaihan sa pag papansin kay Erwin dahil may asawa na ang lalaki at si Solen yon. "Asawa ba talaga, Solen? O asawa nang iba?" Sinubukan nyang mag search sa Internet kung may asawa ba si Erwin. Akala nya ay magiging madali lang dahil ang lalaki ay public figure ngunit ni isang article ay walang lumabas. Ni hindi nila hinahanap ang lalaki dahil tinignan din ni Solen kung may nag hahanap ba sa kanya. Ngunit ni isa sa pamilya nang mga Tovias ay wala. Si Erwin ang taga pagmana nang kanilang kompanya at multi billionaire pero bakit ni isa sa kanyang mga pamilya ay walang nag hahanap sa kanya? Mabuti na 'ring hindi hinahanap si Erwin dahil tiyak na kapag hinanap nila ito at bumalik si
Nagising si Solen nang maamoy ang nilulutong sinangag na kanin. Isa kasi 'yon sa mga paborito nyang kainin sa umaga. Pag bangon nya at agad nyang naramdaman ang pananakit nang gitnang parte nang kanyang katawan. Napa ngiwi sya nang maalala ang nangyari kagabi. Ilang years ba naman syang walang dilig, kaya ngayon ay nakakaramdam pa rin sya nang sakit na para bang ito ang unang beses na may mangyayari sa kanila ni Erwin. Namula sya nang may maalala, kagabi ay sinabi ni Erwin na gusto pa nito nang Isang baby. Ibig ba sabihin nito ay gusto ulit syang buntisin nang lalaki. "Hindi pwede Solen! Ikalma mo ang perlas mo at kapag naka alala ang lalaki ay siguradong babalik sya sa pinang galingan nya." Suway nya sa kanyang sarili habang nag aayos bago lumabas nang silid. "Mag pasalamat ka na lang na hindi mo ovulation kagabi at tiyak na hindi ka mabubuntis . Hindi gaya nang nangyari sa inyo noon" dagdag nya. Tumango tango sya sa harap nang salamin dahil pumapasok na sa kanyang isipan ang ka
Ilang minuto na ang lumipas at kinakabahan si Erwin dahil hindi pa sumasagot si Solen. Nakatingin lang si Solen sa kanya at pinag mamasdan sya. Hindi inaakala ni Solen na sa isang iglap lang ay gugustuhin na ni Erwin na mag Isang dibdib sila. Paano kapag nalaman nya ang totoo? Magiging ganito pa kaya ang lalaki sa kanya? Hindi nya alam. Ni hindi nya nga alam sino ang pamilya nang lalaki at kung pamilyadong tao na ba ito? "Solen?" Rinig ni Solen na tawag sa kanya nang Ina. "Ye-s". A words that escape from her mouth. From now on, tatanggalin nya muna sa kanyang isipan ang lahat nang pangamba. At bago matapos ang gabi na 'to mamahalin nya ang lalaki nang walang pangamba at takot na pwedeng idulot nang mga susunod pang araw. Saktong 12 nya sinagot si Erwin. "Yesss!!" Tumayo si Erwin at tumalon talon sa saya. Natawa sya. Ito ang unang araw na makikita nya rin si Erwin na ganito kasaya. Nag palakpakan ang kanyang mga magulang. Niyakap sya ni Erwin at bumulong ito. "I will love you un
Pinapakiramdaman ni Erwin ang kalagayan nang dagat. Hindi ito kagaya kaninang hapon na malalakas ang alon. Ngayon ay tahimik lang ang dagat. Tumingin sya sa ginagawa nang matandang lalaki na nag aayos nang lambat upang itapon ito ulit. "Gusto mo bang masubukan?"Tila ba nahulaan nang tinatawag nyang 'ama' ang gusto nyang gawin. Gusto nyang subukan na sya rin ang mag tapon nang lambat. Ginawa ito kanina nang ama pero bilang lang ang nahuling isda. Hindi pa ata aabot nang Isang kilo ang mga isdang nasa timba. Inabot sa kanya ang naayos na fish net para sya naman ang mag tapon. "Dapat maayos ang pagkaka tapon para mas madami kang mahuling isda" payo sa kanya na tinanguan nya. Tumayo sya sa gilid nang bangka. Pagkaraan nang isang mahinang alon ay itinapon nya na ito. Pinapanood sya nang ama ni Solen. Gusto nyang tanungin ang lalaki na kung sakali bang malaman nito ang totoo ay tatanggapin pa ba nito ang kanyang anak? Tatayo pa rin ba syang ama sa kanyang apo? Ayaw nyang masaktan ang
Naiilang na tumingin ang Ina ni Solen sa kanya. Paano ba naman kasing hindi maiilang eh kanina pa tinatawag ni Erwin na 'mama' at 'Itay' ang kanyang magulang. Bahaw na ngumiti si Solen. Kasalukuyan silang magkakaharap ngayon sa lamesa upang mag gabihan. Sa gitna nilang dalawa ay si Shielo na abot tenga ang mga ngiti. Walang nag sasalita at ang tanging tunog lang ng kubyertos at ang kanilang mabibigat na pag hinga ang naririnig. "Itay," napa tigil silang lahat ng mag salita si Erwin, pinanood nila ang magiging reaksyon ng kanyang ama. Uminom ang matanda ng tubig at binalingan si Erwin. Humigpit ang hawak ni Solen sa kubyertos. "Kailangan mo po ba ng katulong sa pang huhuli ng isda mamaya?" inosenteng tanong nya. Kadalasan kasi ay gabi nanghuhuli nang mga isda ang kanyang ama. Ang matigas na reaksyon ng ama kanina ay napalitan ng malambot. Umingay ang baritonong tawa ng matanda. Napa ngiti si Erwin. "Marunong kaba hijo?" tanong nito sa kanya. Kumunot ang nuo ni Erwin. "Hindi
ERWIN’S POV:Napatingin ako sa batang naka yakap sa akin. Kasalukuyan kaming naka higa ngayon ni Shielo. Sabi ni Sandro noong naka uwi kami ay hindi raw ito magkamayaw sa pag iyak. Simula nang umalis kami ni Solen para mag libot ay mag damag daw itong nag hihintay sa labas ng pintuan para sa pag babalik namin. Pag balik nga namin kanina ay humahangos itong yumakap sa akin. “You’re not going to leave us again, right?” inosenteng tanong nito. Ang yakap nitong magaan kanina ay mas lalong humigpit na tila ba takot na takot syang mawala ako. Why would I leave this cute little one? I just smiled. For some unknown reasons it felt like it’s my first time meeting this angel. My son. Probably because of my lost memories…“I’ve been waiting for you po. Every day I’m praying to the lord hoping that he will grant my wish to be with you.”Nakaramdam ako nang awa at ng kirot sa aking puso sa sinabi nito. Gaano ba katagal akong nawala sa piling ng anak ko? Naging pabaya ba ako?Natahimik ako par
Matapos ang mga eksena kanina ay napag desisyonan nyang kausapin ang lalaki. “Wala ka bang maalala ni isa?” tanong ni Solen. Tahimik lang si Erwin na naka tingin sa kanya. Hindi mapigilan nang lalaki na humanga sa gandang dinadala ni Solen. Nang mapansin ni Solen na hindi nag sasalita si Erwin ay muli itong nag tanong. “Eh anong pangalan mo?”Hindi sumagot si Erwin kung kaya naman ay nag isip sya nang pwedeng ipangalan sa lalaki dahil hindi naman nito maalala ang pangalan nya. Ano nga ba ang pangalan na connektado sa pangalan ng kanilang anak?“Angelo, yan ang pangalan mo.” Ayan mas bagay pa sa mala anghel nyang itsura. Alam ni Solen na sa kanyang pag sisinungaling ay mas lalala ang mga pwede nilang pagdusahan kapag nalaman nang lalaki ang totoo. Ngunit ito palang ang nakikita nyang temporary solution sa kanilang pinag dadaanan. “Gusto mo bang ilibot kita?”Mas maganda ata kung ilibot nya muna ang lalaki sa Dalampasigan para maka langhap nang sariwang hangin, kesa naman paniwala
“Bakit hindi mo sinabi na sya ang ama ng apo ko?!” galit na tanong ng ama. Kasalukuyan silang magkakaharap ngayong umaga sa lamesa. Natulog si Erwin sa tabi ni Shielo habang sya naman ay natulog sa upuan. Kagabi nga ay pinapakatitigan nya ang mukha ng dalawa. Hindi nya mapigilan ang sarili na mapaluha. Naging masama ba syang Ina para itago sa kanyang anak ang totoo nyang Ama? Kadalasan syang nag sisinungaling sa anak tuwing nag tatanong ito kung nasaan ang kanyang ama. Ang laging nyang sagot ay, “nasa abroad ito” o kaya naman ay “busy sya sa work”. Napakagat sya sa kanyang pang ibabang labi. Hinawakan ng kanyang Ina ang braso ng ama para pakalmahin ito. “Hindi ko po kasi sya kilala noong may nangyari sa amin…” yumuko sya. “At isang gabing pag kakamali po ang nangyari sa aming dalawa” Napa pitlag si Solen nang lumagabog ang lamesa gawa nang pagkaka hampas ng matandang lalaki. “Roberto!” Suway ng Ina. “Wala ka bang balak ipakilala si Shielo sa sarili nyang ama? Hanggang kailan m