Chapter 1

YSABELL'S POV

Ako nga pala si Ysabell Englatera, 23 years old, I graduated at Smith University as a Suma cumlaude with the course of business administration, pero di ako naka pag trabaho dahil ipinakasal ako ni dad kay Xavier Smith. Yes! they are the owner of that University at magkaibigan yung dad namin. 

Xavier is known as a business tycoon and a beast when it comes to business wala siyang sinasanto. Kahit sino pa yan hindi niya uurungan dahil may sarili siyang batas dahilan kung bakit maraming mga negosyante din ang takot na maka bangga siya.

Maaga akong gumising para maka pag handa ng almusal ni Xavier kahit di naman niya kinakain, gusto ko lang talaga siyang pag silbihan kahit na palagi niya akong sinisigawan dahil ayaw niyang pinag luluto ko siya. 

Pagkatapos kong mag luto ay hinanda ko na sa mesa para kung sakaling gusto niyang kumain na sa tingin ko di niya gagawain kahit kailan ay hinanda ko parin, matapos kung hinanda ay nag simula na akong mag linis ng bahay, ilang minuto ang naka lipas ay narinig ko na ang mga yabag niya sa hagdan at may kausap sa cellphone niya.

"Yes please, and also order me a food diyan na ako kakain sa office." narinig kong sinasabi niya sa kausap at since naka pag luto naman ako I approach him baka gutom na talaga siya.

"Ahhmm Xavier may na handa na ako sa mesa baka gutom ka na marami akong niluto." Sabi ko na parang di niya narinig.

"Xav--" di ko natapos ang sasabihin ko dahil binulyawan niya na ako agad.

"DID I ASK FOR YOUR OPINION HUH? THE FUCK I CARE KUNG NAG LUTO KA ITAPON MO YAN!" Sabi niya at umalis agad naiwaan naman akong nakatungo at lumuluha , di naman kasi siya ganyan sa akin dati eh palagi pa nga niya akong sinasabayan noon. Nag bago lang ang lahat ng makasal kami dahil nasira ko daw ang mga plano niya sa buhay, pareho kasi kaming napilitan mag pa kasal eh dahil sa parents namin pero kahit ganun natutunan ko na siyang mahalin. Aiishhh tama na nga sa drama mag linis nalang ako baka pagalitan na naman ako nun pag may makita kahit isang patak ng dumi, intindihin ko nalang siya.

It's been 2 months simula ng bulyawan ako ni Xavier, at sa ngayon nakikita ko ang malaki niyang pag babago walang gabi na wala siyang dalang babae kahit sino basta matipuhan niya ay dinadala niya sa bahay namin at ang sakit nun para sa akin kami nga na mag asawa wala pang nangyayari kahit isang beses eh, di naman sa gusto kung may mangyari sa amin pero ang sakit lang eh kahit konting respeto lang sana, katulad ngayon.

"Daan." Sabi niya pero para lang akong walang narinig.

"DAAN Sabi eh !!! Di mo ba kami nakikita? FUCK!! Don't wait for me to slap you again just to wake up in your senses." Sabi niya na tinawanan naman nung babaeng kasama niya at nakatingin sa akin.

"Ano ba yan babe pag sabihan mo nga yang maid mo na wag makialam sayo!" at hinatak si Xavier pa puntang 3rd floor kung nasaan ang kwarto nito.

At ito nanaman ako walang magawa kundi umiyak. Parang nasasanay na ako sa ginagawa niya tuwing mag tatanong nga si dad tungkol sa amin palagi ko nalang siyang pinagtatakpan eh, dahil ako rin naman ang malalagot pag di ko ginawa.

Dahil kahit anong gawin ko wala akong magagawa, tinitiis ko ang sakit nang mga ginagawa niya.

I wanted to decide for my self. Gusto na tulad niya ay nagagawa rin niya ang mga gusto niya hindi tulad ko na nakukulong dito.

Nung unang araw na nang dala siya ng babae dito halos hindi ako maka tulog kakaisip bakit humantong pa sa ganito, okay lang naman na lagi siyang galit sa akin eh! wag lang siyang mang babae dahil malaking insulto iyon para sa akin.

Ginagawa ko naman ang mga bagay tulad ng ginagawa ng ibang asawa eh pero hindi niya parin nakikita lagi siyang galit sa akin at lahat ng ginagawa ko ay puro mali lamang sa kanya.

I never thought na sa ganda ng buhay ko noon ito ang kahahantungan ko.

I am not used to this situation dahil nandyan lagi si mommy para sa akin noon.

Hindi ko alam kung bakit humantong kami sa ganito. We used to be friends and crush ko pa siya noon. I like him ahmm love na pala we sometimes hangout at lagi niya akong binibigyan nang kung ano ano. He's very cold to other people but sa akin sobrang sweet niya, he's very protective and possessive kahit walang kami.

It's just one day nang sinabi ni dad na kailangan naming mag pakasal, I don't know the reason kung bakit pero pumayag nalang ako baka ginawa ito ni dad dahil alam niyang gusto ko si Xavier.

I thought magiging okay kami dahil magka sundo naman kami sa lahat ng bagay pero nang ikasal na kami ay dun na nagbago. I don't know why pero tuwing naka tingin siya sa akin ay nag aalab siya sa galit, minsan ko na din siyang tinanong noon kung bakit ganoon siya umakto pero wala akong nakuhang sagot.

Every time he hurt me I always ask my self kung bakit at ano ang nagawa kong mali para ganun ang trato niya.

I even ask my self kung bakit ako nag titiis sa kanya eh wala naman siyang ibang ginawa kundi saktan ako ng paulit ulit. 

My life now is very far different sa buhay ko noon, dahil noon ang iniisip ko lang ay pasayahin ang mga magulang ko at mag aral ng mabuti ngayon di ko na alam, ang dami ng iniisip ko.

Xavier used to be my inspiration to everything I do lahat ng ginagawa ko siya ang pinaghuhugutan ko dahil ganyan ko siya ka mahal. 

I even promised my self na sakanya lang ako mag papaangkin at siya lang ang gusto kong makasama dahil alam kong maganda ang kinabukasan ko at ng magiging anak namin. I want to build a family with him pero sa nangyayari ngayon? I don't know kung may pag asa paba na maibalik ang lahat ng iyon. Everything has changed na kasi.