Chapter 1- Bantas

(Adee's Pov)

"Magandang- magandang- magandang magandang- maganda ako!!!!! "

Yan ang bungad ko sa aking klase, kaya lahat sila ay napatingin sa akin at matigil ang Kani kanilang mga gawain.

"Charrr lang mga anak, parang di na kayo sanay. Bago tayo magsimula, Tayo muna ay manalangin. Lahat sila ay nagsipag tayuan.

Panginoon naming makapangyarihan sa lahat, maraming salamat po sa araw na ito. Kami po ay inyong patuloy na patnubayan at gabayan sa aming aralin ngayon. Sa ngalan ni Jesus. Amen."

"Magandang Umaga mga anak!"

"Magandang umaga po Ma'am."

Ito ang hudyat na magsisimula na Ang klase ko sa Filipino. Hulaan nyo nalang Kung anong propesyon ko.

"Ang pag aaralan natin ngayon ay tungkol sa tamang paggamit Ng bantas. Panimula ko sa klase habang binubuklat Ang aking syllabus.

Uunahin natin ngayon ang bantas na tuldok at kuwit.Sino ang may ideya kung kailan nagagamit at kung paano gamitin ang mga ito? tanong ko sa klase."

"Ma'am, ang tuldok ay ginagamit sa hulihan Ng pangungusap. at ang kuwit naman ay ginagamit ito upang paghiwalayin sila, este sa mga magkakasunod po na salita" tugon Ng Isa Kong anak na si Melba.

"Ang taray naman ni Melba. Wala pa ngang "sila", pinaghihiwalay mo na" Banat ko din sa kanya.

"Tama mga anak, ang tuldok, ginagamit ito kapag ang pangungusap ay paturol, pasalaysay at pakiusap. Ginagamit din ito sa pangalang dinaglat."

"Ang kuwit naman, parang siya lang, pinaghiwalay kami" kunwari kong biro sa kanila Ng maalala ko ang nakaraan.

Lahat sila, ay napa ooohhh.

I saw them in the hotel Ng sabihan ako ni Casper na naroon nga Ang dalawa. Wala mang "kami" pero masakit pa din na iniwan ako sa ere Ng lalakinh unti unti ko Ng minamahal.

Sasagutin ko na sana pero Dahil Kay.. stop na selp. wika ko sa sarili ko. Hindi siya deserving sa pagmamahal mo.

Ang masaklap pa, araw araw akong binabangungot ng anino ng nakaraan.

"Biro lang mga anak, ang kuwit ginagamit upang paghiwalayin ang lipon Ng mga salitang magkakauri. Ginagamit din ito sa hulihan Ng bating panimula at pangwakas." Paliwanag ko.

Dumako naman tayo sa mga halimbawa.

Ang halimbawa ng pangungusap na ginagamitan ng tuldok ay..

Ako ay Pilipino kaya mahal ko ang bansa ko.

Sa kuwit naman.

Siya, ikaw, ako, bata, matanda, mayaman at mahirap ay pantay pantay lamang sa mata ng Diyos.

"Ngayon, Sino sa inyo ang makapagbibigay pa ng halimbawa Ng pangungusap na ginagamitan ng tuldok at kuwit. Unahin natin ang tuldok"

"Ma'am, ako po, wika ni Andrew.

"Tuldok ang wakas ng aming pag-iibigan ng umiral ang kaniyang kalandian."

"Ay! may ganon, may pinanghuhugutan Andrew?" wika ko

"At Sino naman ang makapagbibigay ng halimbawa nga pangungusap na ginagamitan ng kuwit?"

"Ako ma'am, si Marife.

"Tuldok, kuwit, pananong at padamdam, Sa pangungusap, Yan ang mga bantas na masisilayan.

Ngunit tuldok ang pinakamasakit at pinaka masaklap sa lahat. Lalo na para Sa taong makitid ang utak, kahit anong ibigay na paliwanag, Malaking tuldok lang ang kaniyang nais na iwakas."

Lahat kami Ng buong klase ay natahimik. Alam nyo Yung nangyayari?

Well kami din, may pinagdadaanan pala tong dalawang to.

Biglang tumayo si Andrew at nagsalita.

"Kung tuldok ang pinakamasakit at pinakamasaklap na bantas sa pangungusap bakit pakiramdam ko mas mahirap yung nilagyan mo Ng kuwit ang "ako" lang dapat, ibig bang sabihin ng 'ako' lang sayo ay hindi pa sapat?"

May point si Andrew. Ngunit hindi nagpatalo si Marife.

"Magpapaliwanag, makikiusap at magusumamo sana ako sayo, ngunit lagi mo akong tinatalikuran at iniiwasan. Parating palang ako, Ikaw na ay lumalayo."

"Anong silbi ng mga paliwanag, pakiusap at pagsumamo mo, kung lahat ng ito'y pawang kasinungalingan at hindi totoo.

"Hindi mo kasi maintindihan Andrew' paano isinarado mo na yang isip mo sa lahat Ng mga paliwanag ko. Problema Kasi sayo, napakakitid ng utak mo. Palibhasa tuldok at wakas lang ang Alam mong solusyon sa lahat Ng problema. - bwelta ni Marife."

Sasagot pa Sana si Andrew ng umeksena na ako.

"Hep!hep!hep!"

"Ang tindi nyong dalawa, anong kinalaman ng tuldok at kuwit jan sa relasyon nyo. Mga anak. Sa isang pangungusap, maaaring gamitin lahat Ng bantas. Nasayo nalang na umintindi kung ano ang ipinapahiwatig nito."

"Gaya sa relasyon, kailangan nyong unawain ang isa't isa. Intindihin mo Hanggang sa dulo ang jowa mo. Mahirap na, akala mo tapos na kayo, yun pala sa dulo mahal nyo pa Ang isa't isa. Subukan nyong pakinggan ang bawat Isa Hanggang Ang siya ay matapos nang sa gayon relasyon ay muling magyapos.

Ipagpatuloy nyo ang inyong kabanata sa susunod nating mga aralin. At gusto ko mag ayos na kayo".

Yun Lang at nag ring na Ang aking alarm, hudyat na tapos na Ang klase ko ng Filipino.

Pagdating ko sa faculty room, nag uumpukan Ang mga tsismosa Kong katrabaho.

"Hoy madam Adee! You know ba na dadating bukas Dito si Mr. Marcuz Auri Veunn."

Balita sakin ng baklitang si Delavin

"Eh ano ang gagawin natin Sir, kailangan ba natin siyang ipaghanda Ng grand entrance, Yung may pa red carpet, tapos confetti ganon?"

"Gaga! Pero pwede din, Kasi sya lang naman po Ang may Ari nitong MAUVE UNIVERSITY, he deserves that. Pero sponsor mo lahat Ng gastos girl."

"Excuse me mister DILABIN! ni Hindi ko nga mabilhan ng pustiso Yung kapitbahay namin, tapos ako pa mag i-sponsor. Diba pwedeng yung nakatira nalang sa Royceville Village na may lima't kalahating ektarya ang lupain doon ang mag sponsor. ahemmm." sabay sabay kaming tumingin Kay Reina.

Ang co instructor namin na jowa ng isang foreigner, at ngayo'y nakatira sa RV. Village. Ang pangalawang subdivision na pinakamahal at puro mayayaman lamang ang nakatira. Syempre pangalawa lang..

Ewan ko ba Kung bakit mas ninanais pang magturo bilang college instructor. Wala kaming ideya Kasi Kung tutuusin, kayang kaya niyang bilhin lahat Ng luho na gusto niya. Maybe there's something hidden agenda kung bakit siya nagtitiis dito.

"Sus! Di na kailangan mga dzai, you know Mr. Mauri- pinaghalong Marcuz at Auri- is a super rich, he is a multi-billionnaire compare sakin, hellooo baka nga In grown lang ako ng kuko nya noh' dapat nga ako pa ang ambunan niya Ng grasya" depensa ni Reina.

"Kung ganon eh bakit kailangan pa natin mag grand entrance, I welcome nalang natin sya gaya Ng pag welcome natin sa mga accreditors. Tsaka Hindi naman siguro magtatagal Yun Dito diba?" sabat ko.

"Eh paano kung magtagal?"

"Eh di bahala na siya sa buhay Niya"

"Teka nga Adee, bakit ba parang feeling ko Hindi man lang napatakan ng kaonting konti ang dugo mo Ng salitang "Hospitality at Gratefulness" ha?

O sadyang kuripot ka Lang."

"Eh anong gusto mo, ibigay ko sakanya ang grand entrance gaya ng ginagawa sa malacañang, bah ok nako sa research ko, papagurin mo pako.

"I welcome hug nalang natin siya, tapos magmano Tayo, at aakayin sa Kung saan siya magpunta. O baka naman may dala siyang walker o kaya sige, ako nalang magtutulak Ng wheelchair niya" bwelta ko.

Nagtinginan ang mga co- instructor ko at nagtawanan.

"Halaa ka Adee! Di mo ba talaga Kilala si Mr. Mauri? at napapailing siya.

At saktong nag ring na Ang alarm para sa susunod naming subject.

Tatanungin ko pa Sana si Delavin ngunit magkaiba kami ng building na papasukan.

Sa totoo lang wala talaga akong ideya kung Sino ang may Ari Ng M.U. Dahil magdadalawang taon palang naman ako dto. At kung sinong Marcuz Auri Veunn yan. Malamang na isang matanda na at Sabi pa nga diba multi billionaire. Mangilan ngilan Lang naman ang mga batang bilyonaryo, unless minana nila ang mga kayamanang ito.

Nagkibit balikat na lamang ako.

Atsaka pare pareho din naman kaming may tinatagong tae, este baho. Kung kumakain sya Ng tatlong beses sa isang araw, well ako din naman ah, may Kasama pang meryenda at midnight snacks.

Dahil sa naisip ko, nagutom na naman ako. pero kailangan Kong pumasok sa susunod na klase ko.

Pagkatapos Ng klase ko sa maghapong iyon, at exactly 5:30 pumunta na ako sa parking lot at Dali Dali kong sinuksok ang susi Ng bigbike kong black Kawasaki Ninja H2 Carbon.

Bakit parang may mali. Nang umangkas na ako sa Bibi ko (BIgBIke) ko, may isang matangkad na lalaki, maputi at sobrang gwapo na humahangos patungo sa direksyon ko.

Goshhh! Adee He's so gwapo and manly. Ang pabango niyang mukhang mamahalin ay nangangamoy kahit pa ilang metro pa ang layo Niya.

Mas Lalo pa akong natulala Ng Makita ko siya Ng malapitan. Gosshh!! He's so damn handsome.

Ang mga labing kay pula, nakakagigil at nang aanyayang hagkan ito, pilik matang mahahaba, makapal na kilay at ang kaniyang mga matang pinaghalong kulay bughaw at abo. Yung buhok niyang jet black, at halatang bagong shave lang ang balbas, anong lahi nito?!

Nang hawakan niya ang manibela ng bike, mas Lalo akong natulala dahil ang weakness ko sa isang lalaki ay nasa kanya, ang mabalahibong kamay! goshhh!!!

Ang lakas Ng pintig ng puso ko ng tuluyang magkaharap na kami. Ano to love at first sight?

"WHAT ARE YOU DOING TO MY TOY?!"

Pasigaw niya sa akin.

Nahimasmasan ako dahil sa lakas Ng boses Niya Dahil nakatapat siya sa aking Mukha.

"Excuse me lang ser ha? kahit gwapo ka pa papatulan talaga kita, sa gwapo mo ba namang yan. papatulan talaga kita" wika ko.

"What?? Can you please move, I need to go. If you want something, here" sabay about ang isang libo sakin na kinuha niya mula sa bulsa.

Ako naman ang nabigla at nainsulto Dahil sa ginawa niya.

"Hey you mister wateber. I don't know what are you talking about. I owned this bike. This is mine! as you can see, here I have may own kiki (keykey). " sabay wagayway sa hawak Kong susi.

Hindi ko alam kung nang aasar siya pero ngumiti siya Ng nakakaloka. Ibig sabihin naintidihan Niya ang huli Kong sinabi???? shocksss Adee!! Hindi lahat ng foreigner hindi nakakaintindi Ng Tagalog, Yun ngang bumbay sa Kanto, Malay ko bang nakakaintindi pala siya? Maintindihan Niya ba talaga?

Pero infairnes, Ang gwapo gwapo Niya talaga!.

"Now what mister RUDE! Can you please move, or else I will make you bangga to me?" Nakss Sana nga magkabungguan ang mga puso namin.

"Look miss watevah, this bike is mine. This is one of the limited edition so please don't assumes that you own this. May I ask you, do you even have a half million in your bank account, do you know how to maintain such one like this?"

"Wow! Do you think you are the only one who can afford luxuries? How dare you questioned about my financial status?! ngitngit ko.

"Oh really? Then I don't care about your financial status or whatever. Just get off and get lost!"

"This is my car and I don't care also about you. So please move and make me my way." ako na naiinis na ..

"Miss get down on my car or else I'll call a cop, stop dreaming and assumed anything that is yours. Physically I think you're not capable in it. Just get this money and go find some man to entertain you. I don't have the time."

sabay abot sa pera.

"Aba, aba, aba! eh sa Gago ka pala!

Sabay sampal sa kanya. Nagulat siya at halatang galit. Sabi ko sayo papatulan Kita.

"Do you think, I can't afford to buy one like this? How dare you! Gwapo ka nga bastos ka naman!"

naapakan na talaga ang ego ko, Hindi Niya ako Kilala, saang lupa man Ng Don Vizcaya Ang apakan Niya, maaari ko siyang ipatapon sa kung saang Lugar na pinanggalingan Niya.

Gusto Kong sampalin ulit siya dahil sa pang iinsulto pero pinigil ko Ang sarili ko.

Medyo marami na ding mga estujanteng dumadaan ang nakakapansin sa Amin.

At muli ko na sanang ilalagay ang susi ng humahangos si kuya David. Ang maintenance ng College of teacher Education building, na halos ka edad lang Ng Tatay ko.

"Ma'am Adee! Pasensya na po hindi ko po nasabi na nilipat namin yung motor mo. Request po Kasi Ng Admin Head na ibakante ang parking lot dto sa building natin."

Nagulat at namutla ako dahil sa sinabi ni kuya.

"Kuya prank ba to?? Eh ano tong bike na to sa harap ko. Hindi ba akin to?? depensa ko.

"Nasa parking lot po ng admin yung bike nyo ma'am. Nagulat nga din po kami nong Nakita namin Dito to. Akala namin minumulto kami. Parehong pareho kasi to at yung motor mo ma'am"

"Now, may you excuse me miss assuming. Get down on my toy, so I can go now. You're wasting my time." sabay haplos sa kaliwang pisngi niyang nasampal.

Dahil sa kahihiyan ay bumaba ako. Parang gusto ko ng magpalamon sa lupa.

"Ok sorry. It's your fault also! you did not tell me immediately and mannerly! And one more thing, being haughty is such a horrible thing on gwapong like you" himutok ko sakanya.

Nakakahiya talaga!

"So you are blaming me for your fault. It's easy to say sorry alone miss. Anyway we will meet as expected, and that time, I will make you pay for what you've done today."

" And oh, I'm sorry for being arrogant, you look like.... nevermind" tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. saka pinaharurut ang motor..

"Gwapo nga bastos at arogante naman, ma flat'an ka sana!.Ano bang mali sa suot ko? porket maluwang Ang uniforms ko at Hindi nakaayos.

"Kuya!!! bakit di mo agad sinabi, nakakahiya, nasampal ko pa tuloy".

"Pasensya na madam, busy po kami sa paglilipat Ng mga gamit sa admin. Alam nyo namang dadating bukas si mister Veunn." habang nagkakamot ulo.

"Sige kuya, una nako sa admin". Wika ko Dahil Wala naman na akong magawa.

Nandoon nga sa parking lot ng admin ang Bibi ko. Haysss! nakakahiya talaga. Pero Teka Sino siya?

Ibig sabihin, kaming dalawa lang ang nakakuha sa limited edition na bigbike Dito sa Pinas.

Diba Sabi pa nya magkikita pa kami? Kinabahan ako Ng sobra Dahil naalala Kong sisingilin nya ako.

Pagdating ko sa Villa Montero, inayos ko lahat ng mga gamit at inilapat sa lamesa.

Bago ako pumasok sa banyo, ay tiningnan ko muna ang phone ko.

From: Ekis

Can we talk? I know it's not easy for you to forgive me. I just need a closure. I want to be friends with you even if we're not together anymore? Please 🥺

Halos araw araw na ganyan Ang laman Ng mga mensahe Niya sa akin. Siguro nakokonsensya sa ginawa niya.

Hindi pa ako handang harapin siya.

At tuluyang ko ng binura ang mensahe saka nag tungo sa shower.

Pagkatapos mag shower ay ipinainit sa oven ko ang natirang pizza sa ref. Tinamad na akong magluto. Wala Ang Nanny ko ngayon dahil nagbakasyon muna Ng isang buwan. Sa isang taon binibigyan ko Ng Isa o dalawang buwan na leave ang aking nanay Dolor. Para naman masulit niyang makasama Ang kaniyang pamilya.

Habang kumakain, I open my official account sa social media. Mangilan ngilan lamang Ang nakakaalam Neto. I want to be discreet as long as I am in the university.

I visit that man's wall and yun pa din yung profile picture niya/nila. And Wala namang bagong post liban sa shared post about sa Business steel company in abroad.

Sariwang sariwa pa sakin Ang nangyari noon.

A month ago, after my Filipino class, I got a call from Casper. One of my team. He saw the man entering Castella Hotel with another woman. They checked in. That time I went to that hotel, I waited them for more than three hours. Umiyak ako Ng umiyak habang hinihintay sila.

Nang palabas na sila, nagtago ako sa isang corner at the same time I took picture of them while hugging each other.

Dahil Hindi ko na kaya pang panoorin Ang mga sumunod na pangyayari, I ran off sa lobby at sa loob Ng sasakyan ko ako naglabas Ng sama Ng loob.

Only Casper and I knew everything. My family had no idea about him who courted me.

That was my first ever heartache na Hindi naman dapat. After that day mag ta tatlong buwan na sana since he courted me and I'm ready to say YES, instead a yes, I sent their photo and after that Wala na akong naging kontak sa kaniya. I deleted everything about him. All my contacts na may kinalaman sa kaniya. I even blocked him. Until now, hindi pa din madaling kalimutan sapagkat lagi ko pa ding naaalala kapag nasa campus ako.

As an heiress, hindi ko ibaba ang sarili ko para lang sa walang kwentang tao. So I stand proudly and better.

Hindi ko alam kung paano ako nakatulog sa nagdaang Gabi.

When I opened my eyes, t'was already morning. I went to shower and brush my teeth. I just had a coffee and toasted butter bread.

Nang kunin ko na ang uniform ko sa wardrobe, naalala ko na Naman Ang insidente kahapon.

Well who knows that man? Bago lang Naman siya sa university. Maybe hindi na magagawi Yun doon.

I wear my scheduled uniform. I chose the fitted one, at pinapakita nito Ang kurbada Kong katawan. Dahil sa incident kahapon, malamang sa malamang Hindi ko na isuot pa yung uniform ko kahapon, ever. But I will still use my BiBi. I want to use my Rolls-Royce Boat Tail Car. Pero to become discreet, Hindi ko muna gagamitin, instead I'll use again my BiBi. Eto lang Naman ang mga cars na naidala ko. I can't get all of my luxury cars here Dahil baka may magataka ang mga kakilala ko dito.

My mom always nagging at me Dahil sa pagmomotor ko. This is my hobby. In our family house I have my Honda Goldwing Tour DCT and I have also my Harley- Davidson CVO Limited.

Kaya siguro lagi akong binubungangaan ni mama dahil sa mga babies ko. Kesyo daw kababae kong tao, ganon Ang hilig ko.

Well it's not the gender naman. Kapag gusto ko, I get it. kahit pa sabihin nating hindi sahod Ng isang guro Ang presyo nito. Yes, even if it is the limited one, by hook or by crook, I will get it.

But my father supported me sa mga luho ko. Yeah, my dad loves me and he even offers me luxuries things. Na kahit si mommy ay Hindi man lang kayang tingnan Ang presyo. That's how my father spoils me.

Kaya minsan nagseselos na din si mommy sakin. My dad is always out of the country tapos kapag uuwi siya ako Ang inuuna niyang hanapin. But I know he loves mom very much.

After preparing myself and my things, I went to campus.

💙💜 THANK YOU FOR READING 💙💜