May isa pa po update mamaya maya. Shout-out po pala kay ChellieA sa unang gems ni Kaizer and Jean. Maraming salamat po ChellieA. At sa aking FL, Jean Tejada. Sana kiligin ka ng bongga kay Kaizer Julian Ezcalante. Salamat bhe😍🙏
Jean “Thank you pa rin sa bagong phone,” nagawa ko pa rin niyon sambitin bago ako lumabas ng pinto sa office niya.Hindi ko na nakita ang lihim na lungkot sa mata ni Kaizer, pagsarado ko ng pinto. Nakatingin pala siya ng nakatalikod na ako sa kaniya hanggang sa ako'y nakalabas ng pinto.Hindi ako apektado sa paninigaw ngayon ni Kaizer sa ‘kin. Nakatulong pa nga dahil nakalayo ako ng tuluyan dito nakaiwas ako sa posibleng mangyari.Unti ko na rin sasanayin ang sarili ko sa kaniyang kasungitan. Sabi nga ni Mamang Rosa. Mabait daw si Kaizer wala lang talaga tiwala sa mga babae ang alaga niya. Naging malamig ang pakitungo nito sa lahat kabilang na ako roon dahil nga niloko ng babae. Mahal na mahal siguro ni Kaizer, ang fiancee' niya kaya hanggang ngayon hindi pa rin nakaaalis sa anino ng nakaraan niya. Alam ko kasi ganun. May damdamin pa siya kaya hindi pa nakamo-move-on sa nakaraan.Nang dumating ako sa living room. Mayroon akong naabutan na mga kasambahay kasama ang ate Rhona na busy s
Jean Nang lumabas si Kaizer sa k’warto. Nagbihis agad ako. Maganda rin ang naisip n'yang ito na isama ako sa labas. Malalaman ko kung nasaan ako ngayon naroroon. Nagbabalak pa akong tanungin ang ate Rhona kung anong address dito sa bahay ni Kaizer. Hindi na pala kailangan, dahil sinagot agad ni Kaizer ang aking suliranin sa balak na pagkikita namin ni Noel. Isasama niya akong lumabas ng bahay. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Minabuti kong maong pants na lang ang isuot ko. Mayroon naman akong nakitang long sleeve polo. Iyon kinuha kong i-terno. Pinili ko ay puti mahilig ako sa white t-shirt. Nagustuhan ko rin ang malambot na tela ng white polo. Pinaloob ko sa maong pants ko hindi na ako naglagay ng belt masyado ng magarbo kung gagamit pa ako noon. Dahil wala akong nakitang bag. Sinuksok ko na lamang sa bulsa ng pants ko sa likuran ang phone ko. Mamaya naman kapag umupo alisin ko rin upang hindi ko maupuan. Nang matapos akong magsuklay. Bagsak naman ang buhok ko na hanggang
Jean “Manang Rosa, saan po kami pupunta ni Kaizer?” naisip kong tanungin siya habang kami'y pababa ng hagdan. Natawa pa ang Manang Rosa akala'y ako'y nagbibiro sa kaniya sa ganitong tanong ko. Oo nga naman. Sino bang hindi matatawa e, asawa ako ng alaga niya ngunit wala akong alam kung saan kami pupunta ni Kaizer. Hindi ko rin alam kung anong alam ni Manang Rosa tungkol sa kasal namin ni Kaizer. Ayaw ko sa akin manggaling bakit kami ikinasal ng alaga niya mamaya iba pala ang kwento ni Kaizer sa kaniya mapasama pa ako. “Bigla lang po kasi pumasok sa kuwarto sinabi aalis kami pagkatapos lumayas din agad,” anang ko sinamahan ko ng maiksing tawa upang tunog biro ko lang. “Hindi pala sinabi sa ‘yo?” dismayadong n'yang tugon sa ‘kin sabay napa 'tsk' pa si Manang Rosa dahil sa nalaman. Gusto ko rin sanang itanong kung anong address dito o anong trabaho ni Kaizer para sure akong alam ko kung anong lugar itong kinaroroonan ng bahay ng asawa ko. “Pupunta kayo sa munsipyo. Pumupunt
WARNING!! MATURED CONTENT READ AT YOUR OWN RISK! SPG R-18+ Jean "Saan ka galing kagabi!?" parang kulog ang sigaw ni Kaizer ang sumalubong sa 'kin paglabas ko galing ng CR. Lihim akong nagulat dahil naririto pala si Kaizer. Para bang sadya niya akong inaantay na lumabas ako ng banyo. Salubong ang kilay at naiinip na nakatayo sa gitna ng aming kwarto nakatingin sa pinto ng CR. Kanina pa ba ito dumating? Akala ko nasa office pa ito kasi maaga pa naman oras pa ng trabaho ngayon. "Pupunta akong dining," tugon ko hindi ko siya pinatulan sa patutsada niya sa 'kin. Sanay na ako sa galit at bulyaw ni Kaizer, kapag mayroon akong ginawa na hindi niya nagustuhan. "Tinatanong kita Jean, kung saan ka galing kagabi!?" "Okay fine, sa labas ako galing may katagpo akong lalaki. Ano happy ka na? Itanong mo rin kung sino ang kasama ko hindi mo pa nilubos," pabalang kong sagot sa kaniya. "Nakipagkita ka sa boyfriend mo—" "Puro ka na lang bintang! Oo nga pala. D'yan ka magaling. Kaya nga nag
Jean Nang pulutin ko ang basag na basag kong cellphone. Napasinghap ako at umaasa na sana gumana pa ito. Hindi ko mapigilan bumagsak na pala ang aking luha sa pisngi ko habang hawak ang phone ko. Narinig ko pa ang pag ‘tsk’ ni Kaizer. Ngunit hindi ako nag-abalang mag-angat ng tingin sa kaniya. Abot langit ang galit ko sa kaniya sa mga oras na ito. Simula ng binili ng papa ko ang phone ko. Iningatan kong hindi masira. “Boyfriend mo ba iyon?” may galit ang boses ni Kaizer ng banggitin ang boyfriend ko. Hindi ako sumagot. Sa phone ko ang atensyon ko dahil matagal ko na itong gamit sobrang ingat ko rito sisirain lang ni Kaizer. “Hihingi ng tulong sa boyfriend, huh? Nagsasayang ka lang ng lakas. Wala kang mahihingian ng tulong, ang mama mo lang ang makatutulong sa ‘yo. Kapag hindi siya nagpakita sa ‘kin. Ikaw ang aani ng galit ko.” “Kapag nakakita ako ng pagkakataon. I swear tatakas ako at ikaw ang makukulong sa mali mong paratang. Oo boyfriend ko siya at mahal na mahal ko—” “
Jean Nang lumabas si manang umupo ako sa gilid ng kama upang antayin si Kaizer. Wala pang limang minuto humahangos itong pumasok sa pinto. May nasilip akong pag-aalala nakalarawan sa mata ni Kaizer, ngunit ng makita akong ayos ang kalagayan bumuntonghininga ito. “Kahit anong gising ko sa ‘yo kagabi hindi ka gumising kaya siguro masakit ang tiyan mo. Sorry, kung 'yan ang paraan mo para payagan kitang makauwi sa bahay mo? Hindi ko mapagbibigyan ang iyong hiling. Ganun pa rin mananatili ka rito sa bahay ko hangga't wala pa ang mama mo," kaswal na sabi ni Kaizer. Humakbang ito palapit sa akin. Tumayo naman ako nagkatitigan kami naging seryoso lalo si Kaizer ng sulyapan nito ang puting dress na iniwan ni manang sa kama. Huminto ito sa tapat ko't nakahalukipkip habang pinanonood ako. Nagbabaga ang mata ko pinukol ng masamang tingin si Kaizer. “Nasisiraan ka na ng bait? Kung ano-ano na lang ang iniisip mong gawin. Kasal? Sa tingin mo may magpapakasal sa ganitong sinapit ko? Kinidna
Jean Natapos ang kasal na wala akong maunawaan. Kung hindi pa ako niyakap ni Kaizer at tumawa ang judge. Hindi ako magigising sa tila panaginip na ito. Tapos na pala at hahalikan na ako ni Kaizer. Napalunok ako ng matiim akong tinititigan ni Kaizer. Ang plastic talaga nito. Masaya kapag kausap si Judge. Pero kapag kami lang akala mo katapusan na ng mundo laging galit sa 'kin. May witness pa pala kami si manang at driver ni Kaizer. Dinala kami ni Kaizer sa office nito. Namangha rin ako sa elegante n'yang office. Sa bahay lang nila pero ang laki ng office niya. Bumulong si Kaizer. “Ngumiti ka naman kahit pilit lang. Nakalimutan mo ang sinabi ko sa harapan ng ibang tao normal tayong mag-asawa.” “Ehem!” tumikhim si judge. Ngumiti si Kaizer. Hinaplos ang pisngi ko. “Mahiyain talaga Ninong ang asawa ko pagpasensyahan n'yo na po. Gan'yan talaga si Ninong Norman, masanay ka na." Napunta ang tingin ko sa Manang Rosa nakangiti nanonood sa ‘min. Tipid akong ngumiti rito. Unti-unt
Jean “Kaizer!” namutla ako ng madilim ang mukha ni Kaizer ng tumingin siya sa ‘kin. Pilit akong ngumiti upang mawala ang takot sa hitsura ngayon ni Kaizer. Damn kulang na lang lapain niya ako sa galit dahil may kausap ako sa phone. “A-akina ‘yang phone hiniram ko lang ‘yan,” mahinahon kong pakiusap sa kaniya. “Kanino?!”nabawasan ang malakas n'yang boses ngunit galit pa rin talaga si Kaizer. Kahit anong sagot at paliwanag ko, hindi nito pakikinggan dahil narinig niya si Noel. Lihim akong kinabahan dahil ayaw niya talagang ibigay ang phone. Kung hindi lang talaga ako natatakot na totohanin n'yang tumawag sa pulis upang ipadampot si mama. Wala akong pakialam sa hudas na ito. Kahit maimpluwensya siya aalis ako sa bahay na ito ang gago niya. Sina manang Rosa at kasama nito na hiniraman ko ng phone tumigil sa ginagawa. Lalo na ang kasama ng namang Rosa. Nakayuko tila takot na takot dito sa galit na galit na si Kaizer. “Sabihin mo kung kanino mo hiniram ‘to para mawalan ng trabaho!”
Jean “Manang Rosa, saan po kami pupunta ni Kaizer?” naisip kong tanungin siya habang kami'y pababa ng hagdan. Natawa pa ang Manang Rosa akala'y ako'y nagbibiro sa kaniya sa ganitong tanong ko. Oo nga naman. Sino bang hindi matatawa e, asawa ako ng alaga niya ngunit wala akong alam kung saan kami pupunta ni Kaizer. Hindi ko rin alam kung anong alam ni Manang Rosa tungkol sa kasal namin ni Kaizer. Ayaw ko sa akin manggaling bakit kami ikinasal ng alaga niya mamaya iba pala ang kwento ni Kaizer sa kaniya mapasama pa ako. “Bigla lang po kasi pumasok sa kuwarto sinabi aalis kami pagkatapos lumayas din agad,” anang ko sinamahan ko ng maiksing tawa upang tunog biro ko lang. “Hindi pala sinabi sa ‘yo?” dismayadong n'yang tugon sa ‘kin sabay napa 'tsk' pa si Manang Rosa dahil sa nalaman. Gusto ko rin sanang itanong kung anong address dito o anong trabaho ni Kaizer para sure akong alam ko kung anong lugar itong kinaroroonan ng bahay ng asawa ko. “Pupunta kayo sa munsipyo. Pumupunt
Jean Nang lumabas si Kaizer sa k’warto. Nagbihis agad ako. Maganda rin ang naisip n'yang ito na isama ako sa labas. Malalaman ko kung nasaan ako ngayon naroroon. Nagbabalak pa akong tanungin ang ate Rhona kung anong address dito sa bahay ni Kaizer. Hindi na pala kailangan, dahil sinagot agad ni Kaizer ang aking suliranin sa balak na pagkikita namin ni Noel. Isasama niya akong lumabas ng bahay. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Minabuti kong maong pants na lang ang isuot ko. Mayroon naman akong nakitang long sleeve polo. Iyon kinuha kong i-terno. Pinili ko ay puti mahilig ako sa white t-shirt. Nagustuhan ko rin ang malambot na tela ng white polo. Pinaloob ko sa maong pants ko hindi na ako naglagay ng belt masyado ng magarbo kung gagamit pa ako noon. Dahil wala akong nakitang bag. Sinuksok ko na lamang sa bulsa ng pants ko sa likuran ang phone ko. Mamaya naman kapag umupo alisin ko rin upang hindi ko maupuan. Nang matapos akong magsuklay. Bagsak naman ang buhok ko na hanggang
Jean “Thank you pa rin sa bagong phone,” nagawa ko pa rin niyon sambitin bago ako lumabas ng pinto sa office niya.Hindi ko na nakita ang lihim na lungkot sa mata ni Kaizer, pagsarado ko ng pinto. Nakatingin pala siya ng nakatalikod na ako sa kaniya hanggang sa ako'y nakalabas ng pinto.Hindi ako apektado sa paninigaw ngayon ni Kaizer sa ‘kin. Nakatulong pa nga dahil nakalayo ako ng tuluyan dito nakaiwas ako sa posibleng mangyari.Unti ko na rin sasanayin ang sarili ko sa kaniyang kasungitan. Sabi nga ni Mamang Rosa. Mabait daw si Kaizer wala lang talaga tiwala sa mga babae ang alaga niya. Naging malamig ang pakitungo nito sa lahat kabilang na ako roon dahil nga niloko ng babae. Mahal na mahal siguro ni Kaizer, ang fiancee' niya kaya hanggang ngayon hindi pa rin nakaaalis sa anino ng nakaraan niya. Alam ko kasi ganun. May damdamin pa siya kaya hindi pa nakamo-move-on sa nakaraan.Nang dumating ako sa living room. Mayroon akong naabutan na mga kasambahay kasama ang ate Rhona na busy s
Jean “Hindi naman naka locked kaya pumasok na ako. Kumatok din naman ako hindi mo lang narinig dahil busy ka magalit,” tugon ko sa kaniya sa pagsita n'yang pumasok ako sa office niya ng hindi niya alam. Ganito ba talaga siya kahirap kausap kahit sa ganitong bagay palalakihin pa. “What do you want!?” saad nito pagkatapos nakahalukipkip pang sumandal sa swivel chair niya nanatili siyang nakatitig sa ‘kin. Napa buntong hininga ako. Sobrang nakakailang kausapin ni Kaizer sa pagiging seryoso niya. Hindi ko pa nakitang ngumiti kapag kaming dalawa lang ang magkaharap. Paano ko ba uumpisahan ang pasasalamat ko sa kaniya dahil binilhan niya akong phone kung malamig pa sa yelo ang pakikiharap niya sa 'kin. Napa ‘tsk' si Kaizer. Umalis sa upuan niya napamulagat ako ng maisip ko baka patungo siya sa ‘kin. Ngunit ang iniisip ko hindi nangyari dahil tumayo lamang si Kaizer sa harapan ng working table niya pagkatapos noon ay sumandal siya roon habang nakahaplos sa panga pinagmamasdan niya ako
Jean “Masama po kasi ang ugali ng alaga mo po Manang, kaya iniiwan ng babae,” huli na nasabi ko sa kaharap na manang Rosa. Bahagya akong napanguso ng matigilan si manang Rosa nakatingin sa akin. “Ahehehe…s-sorry po,” bulong ko nag-iwas ako ng tingin. Baka magalit ang Manang. Siya na nga lang ang tingin kong kakampi ko rito, at sure akong mabait ang manang sa akin sisirain ko pa. Bakit kasi hindi ko kasi mapigilang dumaldal. Mapapahamak pa ako sa walang preno kong bibig. “M-manang, k-kaya ko naman po nasabi iyon base lang po sa trato ni Kaizer sa ’kin. Sana po maunawaan mo ako manang. Nakita n'yo naman po ang ginawa niya sa cellphone ng kasama mo kahapon sa kitchen? Ganun din po ang phone ko. Sinira po niya ng walang dahilan.” Nagulat ako ng haplusin ni Manang Rosa ang balikat ko at nakangiti. “H-hindi ka po galit? Salamat po akala ko wala na akong kakampi rito,” pabiro kong sabi sa kaniya. “Nauunawaan ko at napagsabihan ko na siya. Napingot ko pa sa tainga sa ginawa niya
Jean “Ma'am, kanina pa kayo basang-basa sa ulan mabuti pa pumasok na kayo sa loob. Baka magkasakit ka niyan sa ginagawa mo.” Sinamaan ko siya ng tingin biglang nanahimik nagsikuhan pa sila lahat. Nanatili akong tahimik. Nag-iisip ako kung babalik nalang ako sa loob at sumuko na sa pagmamatigas ko. Kapag ginawa ko naman iyon. Pagtatawanan pa ako ni Kaizer kakayang kayanin ako nito madaling sumuko. Maganda dito na lang ako kaysa makita ko pa ang animal na iyon mag-a-away na naman kami. Ganun lang sa kaniya kadaling papasukin ako pagkatapos niyang basagin ang phone ng kasambahay niya. Hiniram ko lang iyon kawawa naman ang hiniraman ko nagmagandang loob na nga sa ‘kin nawalan pa ng phone dahil sa hudas na si Kaizer. Ni sorry walang marinig dito sa halilp galit na galit pa si Kaizer sa ‘kin. Sana makita ko si mama sana matawagan ko baka may evidence na siya ng makaalis na ako rito sa bahay ni Kaizer. Tama may naisip na akong plano. Kung hindi kumilos si mama. Ako na ang gagawa ng hak
Kaizer Julian Tinalikuran ko siya bumalik ako sa bahay. Subalit nanatili lang akong nakatayo sa main door tinatanaw siya. Iiling-iling ako habang pinagmamasdan ang asawa ko nasa gitna ng ulan. Napakatigas ng ulo. Sinabi ko na sa kaniya ayaw kong tatawagan niya ang boyfriend niya. Nagawa pang magsinungaling sa 'kin. Lola raw niya ang kausap para sa uhugin n'yang boyfriend. Ganun niya pagtakpan ang boyfriend niya gagamitin ang lolo at lola para makalusot. Doon ako naggagalit. Akala ko maayos na ang usapan namin ng pumayag siyang magpakasal sa 'kin. "Kalimutan mo na ang boyfriend mo at 'wag kong malalaman na may kontak ka pa roon. Alam mo kung paano ako magalit, Jean." Umigting ang panga ko ng sumagot siya ng pabalang. "Yeah, yeah, hindi ko nakalimutan na ikaw ang hari dito. Kaya alam ko kung paano ka magalit. Lahat nga pala napapasunod mo gamit ang pang-ba-blackmail mo." "Mabuti malinaw sa 'yo sa lahat ang ayaw ko ang lolokohin ako." "Bakit niloko ka na ba?" Dumilim ang
Jean “Hayaan mo na ako rito. Baklt ka pa nagmamalaskit masama naman ang ugali mo. Oh, baka naman unti ng lumalambot ang puso ng matayog na Kaizer sa asawa niya. Akala ko pa naman matigas ka—” “Dammit ‘wag kang mag-ilusyon. Never na mangyayari ‘yan dahil ang pamilya mo ay isang kriminal,” “Wow salamat Mr. Ezcalante? Bakit hindi mo ipahuli si mama kung iyan ang paniniwala mo na si mama ang pumatay sa daddy mo. Sabi mo nga alam mo kung nasaan siya. Tawagan mo na ang mga awtoridad at ng matapos na rin ang pisting pamamalagi ko rito—” “I that what you want?” ngumisi si Kaizer. Nagising nakatatakot pagkatapos tinalikuran ako. Napamulagat ako ng iwanan nga niya ako sa tabi ng swimming pool at lumakad ito patungo sa bahay. Shit! Napasubunot ako sa buhok ko. Siraulo pa naman itong si Kaizer baka totohanin ang hamon ko sa kaniya. Lihim akong napalunok. Ang totoo hindi ko gusto ang sinabi ko. Kaya lang ako naghahamon sa kaniya dahil gusto ko siyang inisin. Pero ang totoo nag-aala ako
Jean “Kaizer!” namutla ako ng madilim ang mukha ni Kaizer ng tumingin siya sa ‘kin. Pilit akong ngumiti upang mawala ang takot sa hitsura ngayon ni Kaizer. Damn kulang na lang lapain niya ako sa galit dahil may kausap ako sa phone. “A-akina ‘yang phone hiniram ko lang ‘yan,” mahinahon kong pakiusap sa kaniya. “Kanino?!”nabawasan ang malakas n'yang boses ngunit galit pa rin talaga si Kaizer. Kahit anong sagot at paliwanag ko, hindi nito pakikinggan dahil narinig niya si Noel. Lihim akong kinabahan dahil ayaw niya talagang ibigay ang phone. Kung hindi lang talaga ako natatakot na totohanin n'yang tumawag sa pulis upang ipadampot si mama. Wala akong pakialam sa hudas na ito. Kahit maimpluwensya siya aalis ako sa bahay na ito ang gago niya. Sina manang Rosa at kasama nito na hiniraman ko ng phone tumigil sa ginagawa. Lalo na ang kasama ng namang Rosa. Nakayuko tila takot na takot dito sa galit na galit na si Kaizer. “Sabihin mo kung kanino mo hiniram ‘to para mawalan ng trabaho!”