THAT EVIL SMIRK, the calm face, and brave façade—that is what a queen should be.
Napansin ko ang panaka-naka niyang pagtingin sa loob ng bag niya. Alam ko na humihingi siya ng tulong. Kalkolado ko na ang lahat kahit mabilisang plano lang ito dahil hindi naman sinasadya ang pagkikita namin. Hinayaan ko na lang siya na umasa sa wala dahil hindi magtatagal, tuluyan na siyang mapapasa akin. Tinuon ko na lang ang mata sa daan at natawa sa ginawa ko kanina lang.
Si Tita Rose talaga.
Napailing na lang ako.
Paano kung hindi ako ang kumuha kay Elle, malamang ay napahamak na talaga siya. Bakit simpleng driver lang na walang fighting skills ang pinasama niya?
Nakapatay na naman tuloy ako nang wala sa plano.
"Kuya, naiihi na po talaga ako. Baka pwede niyo po isaglit muna ako sa may CR."
Pinagbigyan ko ang mahal kong reyna.
I parked the car in an abandoned lot.
Mabilis siyang lumabas at tumakbo palayo. And the di
SUMASAKIT NA ANG BALIKAT KO. Pag-uwi ko, magpapahilot ako kay Lyn. Ang daming pasyente ngayon at kulang kami sa manpower. Marami ring surgeon ang nawala dahil sapaglilinisna ginawa ni Mia. Kumusta kaya siya sa nakalipas na taon habang wala ako sa ospital? She deserves a long vacation after all those long years of working. I will treat her to a meal. Sabihan ko si Lyn na ipagluto siya. "Ano itong iniisip ko?" Baka mamaya, kung ano pa ang masabi ni Mia sa asawa ko. I looked at my wristwatch. Alas singko na. Pwede na akong umuwi. I’m on my way to my office when I walked passed through the nurse station. "Excuse me po, Doc John. Pasensya na po pero may bagong dating po na pasyente." "Ok," sabi ko sa nurse. How I wish Mark will recover soon. Hindi ko ako sanay sa set up na iba-ibang nurse ang tumatawag sa akin. Nasisira ang schedule ko. The only one who can ruined it is my son. Speaking of my son, sana h
NILAGAY KO SA IBABAW ng bato ang underwear na may dugo, singsing at hikaw ni Elle. Somehow, I wanted to leave it here for John. At the very least, he has something to grieve on. Hinding hindi ko na pakakawalan pa si Elle. Kinuha ko rin si Mia sa apartment niya. Bumili ng mga kakailanganin sa paggamot, at isusuot ng mahal ko. I even bought ingredients to cook for her. Kinulong ko silang dalawa sa iisang kwarto dito sa bahay—ang pinakaligtas na lugar dito. Kumpleto doon sa gamit, mula sa toiletries, beddings, at damit nila. I am in the kitchen with the bȋtch. Nakatali ang mga kamay niya sa pader malapit sa lababo. In the past few days of being confined here, she is slowly becoming more and more screwed in her head. “Hey, handsome. Fuvk me…” I grinned. She has her feet pound into dust, fuvked up mouth, and pųssy, and she still had the guts to beg me for more. “Eat first. Nangangayayat ka na. Ayaw ko sa babae ang walang kabuhay-buhay s
PASALAMPAK akong naupo sa swivel chair ko sa office. Even though this is the second time we met asjust someoneversus legal wife, and the third time as strangers, hindi pa rin ako makapaniwala. Ellyna Benitez. Siya lang naman ang pasyente na dinala ni John sa OMH mula pa sa probinsya. I even checked on her when she was a patient here. Tapos, malalaman ko na lang na siya ang asawa ni John? “What the fuvk?!” Anong nakita ni John sa babaeng iyon? Yeah, she had the looks of a lovely girl—round eyes, pointed nose, rosy cheeks, and lips—but in terms of curves, I am more than that! Ang chubby niya! Iyon ba ang mga tipo ni John? I should have known. Hindi ko maalala kung kailan nila ito napag-usapan but those boys said that John is into chubby little girls. May gumuhit na mapait na ngiti sa labi ko. “She’s younger.” The worst feeling a thirty-seven-year-old single lady, who is madly cra
KUYA BRIAN has his hands intertwined as he knelt in front of me. Tila ba isa akong diyosa na magbibigay sa kanya ng himala. His hands were shaking, his eyes are restless, and he is breathing heavily. "Mia, please... Help me. She's dying. I already bought the necessities—" Hinawakan ko sa balikat si Kuya Brian para pakalmahin. If this is a matter of life and death, I need to know the patient’s condition first. "Tell me what happened. Nasaan ang pasyente, anong sakit, at current state niya bago ka pumunta dito." Even though I should be telling him on the police, nanaig ang pagiging doctor ko. If I were to call the police, baka bigla siyang mawala sa huwisyo at makalimutan na may ililigtas kaming pasyente. "She had miscarriaged just an hour ago, and she was bleeding a lot! Mia, I can't lose her. I don't want to lose her!" Naawa ako sa kanya. So he's capable of being emotionally hurt. Bakas sa mukha niya ang takot na tila anumang ora
HINDI KO ALAM kung ilang araw na kami rito. No wall clock, my phone is empty, and the windows are tightly closed. I couldn’t see the outside.I checked Ellyna's uterus at wala naman akong nakitang problema. If she will be blessed with another baby, she's going to be fine. But for now, she needs to wake up.Sa nakalipas na araw, tanging dextrose lang ang nagbibigay lakas sa mga cells niya. Nagsisimula nang mangayayat ang buong katawan niya. Pasalamat lang ako dahil kahit papaano ay normal ang heartbeat at breathing niya.Kuya Brian locked us up here. Kumpleto naman dito sa gamit. Hawak ko rin ang phone ko. Hanggang sa mawalan ng battery, hindi ako nakasagap ng signal sa buong lugar. Dinadalhan rin ako ni Kuya ng makakain at maiinom.He is attentive to Ellyna. Siya ang nagpupunas at nagpapalit ng damit niya. I just watched him do it dahil baka may gawin siyang 'di kanais-nais but he remained calm and collected when he do so. He carefully l
I HAVE NO idea what to say to Miss Mia. Blangko ang isip ko, to be exact. Nang marinig ko na walang laman ang matres ko, tila ba nawalan na rin ako ng dahilan para magpatuloy pa. Hindi dapat ako nagmatigas noong sinabi ni Mommy Rose na sasamahan niya ako. Hindi dapat ako pumunta nang mag-isa. Nagpaalam sana ako kay Ja at nang mabigyan niya ako ng payo kung ano ang dapat kong gawin. After all, it was his childhood friend I am meeting with. Sana nakapagpaalam ako nang maayos sa pamilya ko. Pakiramdam ko, wala na rin akong buhay. Dumako ang mata ko sa kaliwang kamay kung nasaan ang singsing ko. For the last time, I want to kiss it with all the love I have. Pero isang karayom na nakatusok sa pulsuhan ko ang nakita ko. “What the fuvk?!” Wala sa sariling niyugyog ko nang malakas si Miss Mia na hanggang ngayon ay yakap-yakap ang sarili. Kahit humihikbi siya at nagda-drama ngayon, hindi ko na pinansin iyon. I want this freaking needle out of my
PARANG HINAHALUKAY ang sikmura ko, maging ang buong pagkatao ko sa endearment ni Brian. Mula noon hanggang ngayon, kahit anong gawin niyang pagpapalambing sa boses niya, at kahit gaano siya kaingat sa mga hawak niya, he is a dangerous man at hinding hindi magbabago ang tingin ko sa kanya! A psycho! “Baby, what are you thinking? I can see you murdering me in your mind.” Hindi maalis ang matamis na ngiti sa labi niya but his eyes were that of a dȇvil’s eyes. His very presence is emitting death. Nanatili lang tikom ang bibig ko. I can’t move a single muscle. At kahit natatakot ako, I can’t help but to look back and show him I won’t back down. Nilulunok ko lang ang takot na nagpapatayo sa balahibo ko. Maging ang galit na sumasaksak sa puso ko. Because of this man—no! Because of thisȇvilman, I lost a child! Dinala niya ang kanyang kamay sa leeg ko pababa sa braso ko. Nandidiri ako sa ginagawa niyang paghap
BRIAN IS JUST a twisted person na nakikita ang yumaong mahal niyang babae sa katauhan ko. If only I could talk this out with him. But the adrenaline rush, the confidence and the strength I had was like a freaking wind than just happened in a couple of seconds.Nagulat na lang ako nang humugot ng baril si Brian mula sa likod niya.Maging si Miss Mia ay napatayo sa gilid.“Kuya!”Tinaas lang ni Brian ang kanyang kamay para patahimikin ang kapatid. Ilang saglit pa ay tinutok niya sa akin ang baril.“Elle, I have been thinking this since you open your eyes. You have this pathetic look, not how it used to be. If I were to threaten you, will my love show up?”“You’re just confused! Tulad ng sabi ni Miss Mia, you’ve got the wrong girl!”He forcefully pinned me on the headboard. With his gun pointed on my neck, I’d rather have him pull the trigger than get any closer to me.I tried