THAT EVIL SMIRK, the calm face, and brave façade—that is what a queen should be.
Napansin ko ang panaka-naka niyang pagtingin sa loob ng bag niya. Alam ko na humihingi siya ng tulong. Kalkolado ko na ang lahat kahit mabilisang plano lang ito dahil hindi naman sinasadya ang pagkikita namin. Hinayaan ko na lang siya na umasa sa wala dahil hindi magtatagal, tuluyan na siyang mapapasa akin. Tinuon ko na lang ang mata sa daan at natawa sa ginawa ko kanina lang.
Si Tita Rose talaga.
Napailing na lang ako.
Paano kung hindi ako ang kumuha kay Elle, malamang ay napahamak na talaga siya. Bakit simpleng driver lang na walang fighting skills ang pinasama niya?
Nakapatay na naman tuloy ako nang wala sa plano.
"Kuya, naiihi na po talaga ako. Baka pwede niyo po isaglit muna ako sa may CR."
Pinagbigyan ko ang mahal kong reyna.
I parked the car in an abandoned lot.
Mabilis siyang lumabas at tumakbo palayo. And the di
SUMASAKIT NA ANG BALIKAT KO. Pag-uwi ko, magpapahilot ako kay Lyn. Ang daming pasyente ngayon at kulang kami sa manpower. Marami ring surgeon ang nawala dahil sapaglilinisna ginawa ni Mia. Kumusta kaya siya sa nakalipas na taon habang wala ako sa ospital? She deserves a long vacation after all those long years of working. I will treat her to a meal. Sabihan ko si Lyn na ipagluto siya. "Ano itong iniisip ko?" Baka mamaya, kung ano pa ang masabi ni Mia sa asawa ko. I looked at my wristwatch. Alas singko na. Pwede na akong umuwi. I’m on my way to my office when I walked passed through the nurse station. "Excuse me po, Doc John. Pasensya na po pero may bagong dating po na pasyente." "Ok," sabi ko sa nurse. How I wish Mark will recover soon. Hindi ko ako sanay sa set up na iba-ibang nurse ang tumatawag sa akin. Nasisira ang schedule ko. The only one who can ruined it is my son. Speaking of my son, sana h
NILAGAY KO SA IBABAW ng bato ang underwear na may dugo, singsing at hikaw ni Elle. Somehow, I wanted to leave it here for John. At the very least, he has something to grieve on. Hinding hindi ko na pakakawalan pa si Elle. Kinuha ko rin si Mia sa apartment niya. Bumili ng mga kakailanganin sa paggamot, at isusuot ng mahal ko. I even bought ingredients to cook for her. Kinulong ko silang dalawa sa iisang kwarto dito sa bahay—ang pinakaligtas na lugar dito. Kumpleto doon sa gamit, mula sa toiletries, beddings, at damit nila. I am in the kitchen with the bȋtch. Nakatali ang mga kamay niya sa pader malapit sa lababo. In the past few days of being confined here, she is slowly becoming more and more screwed in her head. “Hey, handsome. Fuvk me…” I grinned. She has her feet pound into dust, fuvked up mouth, and pųssy, and she still had the guts to beg me for more. “Eat first. Nangangayayat ka na. Ayaw ko sa babae ang walang kabuhay-buhay s
PASALAMPAK akong naupo sa swivel chair ko sa office. Even though this is the second time we met asjust someoneversus legal wife, and the third time as strangers, hindi pa rin ako makapaniwala. Ellyna Benitez. Siya lang naman ang pasyente na dinala ni John sa OMH mula pa sa probinsya. I even checked on her when she was a patient here. Tapos, malalaman ko na lang na siya ang asawa ni John? “What the fuvk?!” Anong nakita ni John sa babaeng iyon? Yeah, she had the looks of a lovely girl—round eyes, pointed nose, rosy cheeks, and lips—but in terms of curves, I am more than that! Ang chubby niya! Iyon ba ang mga tipo ni John? I should have known. Hindi ko maalala kung kailan nila ito napag-usapan but those boys said that John is into chubby little girls. May gumuhit na mapait na ngiti sa labi ko. “She’s younger.” The worst feeling a thirty-seven-year-old single lady, who is madly cra
KUYA BRIAN has his hands intertwined as he knelt in front of me. Tila ba isa akong diyosa na magbibigay sa kanya ng himala. His hands were shaking, his eyes are restless, and he is breathing heavily. "Mia, please... Help me. She's dying. I already bought the necessities—" Hinawakan ko sa balikat si Kuya Brian para pakalmahin. If this is a matter of life and death, I need to know the patient’s condition first. "Tell me what happened. Nasaan ang pasyente, anong sakit, at current state niya bago ka pumunta dito." Even though I should be telling him on the police, nanaig ang pagiging doctor ko. If I were to call the police, baka bigla siyang mawala sa huwisyo at makalimutan na may ililigtas kaming pasyente. "She had miscarriaged just an hour ago, and she was bleeding a lot! Mia, I can't lose her. I don't want to lose her!" Naawa ako sa kanya. So he's capable of being emotionally hurt. Bakas sa mukha niya ang takot na tila anumang ora
HINDI KO ALAM kung ilang araw na kami rito. No wall clock, my phone is empty, and the windows are tightly closed. I couldn’t see the outside.I checked Ellyna's uterus at wala naman akong nakitang problema. If she will be blessed with another baby, she's going to be fine. But for now, she needs to wake up.Sa nakalipas na araw, tanging dextrose lang ang nagbibigay lakas sa mga cells niya. Nagsisimula nang mangayayat ang buong katawan niya. Pasalamat lang ako dahil kahit papaano ay normal ang heartbeat at breathing niya.Kuya Brian locked us up here. Kumpleto naman dito sa gamit. Hawak ko rin ang phone ko. Hanggang sa mawalan ng battery, hindi ako nakasagap ng signal sa buong lugar. Dinadalhan rin ako ni Kuya ng makakain at maiinom.He is attentive to Ellyna. Siya ang nagpupunas at nagpapalit ng damit niya. I just watched him do it dahil baka may gawin siyang 'di kanais-nais but he remained calm and collected when he do so. He carefully l
I HAVE NO idea what to say to Miss Mia. Blangko ang isip ko, to be exact. Nang marinig ko na walang laman ang matres ko, tila ba nawalan na rin ako ng dahilan para magpatuloy pa. Hindi dapat ako nagmatigas noong sinabi ni Mommy Rose na sasamahan niya ako. Hindi dapat ako pumunta nang mag-isa. Nagpaalam sana ako kay Ja at nang mabigyan niya ako ng payo kung ano ang dapat kong gawin. After all, it was his childhood friend I am meeting with. Sana nakapagpaalam ako nang maayos sa pamilya ko. Pakiramdam ko, wala na rin akong buhay. Dumako ang mata ko sa kaliwang kamay kung nasaan ang singsing ko. For the last time, I want to kiss it with all the love I have. Pero isang karayom na nakatusok sa pulsuhan ko ang nakita ko. “What the fuvk?!” Wala sa sariling niyugyog ko nang malakas si Miss Mia na hanggang ngayon ay yakap-yakap ang sarili. Kahit humihikbi siya at nagda-drama ngayon, hindi ko na pinansin iyon. I want this freaking needle out of my
PARANG HINAHALUKAY ang sikmura ko, maging ang buong pagkatao ko sa endearment ni Brian. Mula noon hanggang ngayon, kahit anong gawin niyang pagpapalambing sa boses niya, at kahit gaano siya kaingat sa mga hawak niya, he is a dangerous man at hinding hindi magbabago ang tingin ko sa kanya! A psycho! “Baby, what are you thinking? I can see you murdering me in your mind.” Hindi maalis ang matamis na ngiti sa labi niya but his eyes were that of a dȇvil’s eyes. His very presence is emitting death. Nanatili lang tikom ang bibig ko. I can’t move a single muscle. At kahit natatakot ako, I can’t help but to look back and show him I won’t back down. Nilulunok ko lang ang takot na nagpapatayo sa balahibo ko. Maging ang galit na sumasaksak sa puso ko. Because of this man—no! Because of thisȇvilman, I lost a child! Dinala niya ang kanyang kamay sa leeg ko pababa sa braso ko. Nandidiri ako sa ginagawa niyang paghap
BRIAN IS JUST a twisted person na nakikita ang yumaong mahal niyang babae sa katauhan ko. If only I could talk this out with him. But the adrenaline rush, the confidence and the strength I had was like a freaking wind than just happened in a couple of seconds.Nagulat na lang ako nang humugot ng baril si Brian mula sa likod niya.Maging si Miss Mia ay napatayo sa gilid.“Kuya!”Tinaas lang ni Brian ang kanyang kamay para patahimikin ang kapatid. Ilang saglit pa ay tinutok niya sa akin ang baril.“Elle, I have been thinking this since you open your eyes. You have this pathetic look, not how it used to be. If I were to threaten you, will my love show up?”“You’re just confused! Tulad ng sabi ni Miss Mia, you’ve got the wrong girl!”He forcefully pinned me on the headboard. With his gun pointed on my neck, I’d rather have him pull the trigger than get any closer to me.I tried
Ginising si RC ng amoy na nakasanayan niya nang amuy-amuyin sa paggising at bago matulog. It was Ritchelle’s soothing scent. Niyakap niya nang sobrang higpit ang unan. It’s soft, squishy, and huggable, but still…it would be better if it was his wife he would woke up to.Nagpalipas muna siya nang ilan pang sandali bago bumangon. Mabilisan lang siyang naligo at bumaba na sa sala. Sumaglit muna siya kung saan ang mga porselana nina Ritchelle at ng mga magulang nito.Inalis niya ang cabinet kung saan dati nakalagay ang mga abo ng in-laws niya, at pinagawan ng altar sa sala. Hindi naman sila tumatanggap ng bisita kaya parang naging pahingahan na iyon ng yumao nilang mahal sa buhay.Naka-display din doon ang mga picture ni Ritchelle kasama ang parents nito. Mayroon din itong hiwalay na photo
Nasa kalagitnaan ng pagpapakalango sa espiritu ng alak sina RC nang lumapit sa kanila si Ellyna. Tumakbo pa ito na tila ba nagmamadali. Hinihingal pa nga ito. Akala niya ay may emergency sa mga anak nito. Nagulat pa siya nang sa kanya ito lumapit at hindi sa asawa nito."K-Kuya RC, si Ranier, tumatawag."Agad nitong inabot sa kanya ang phone nito.Napatitig na lang siya sa hawak na phone.Nagtataka siya. Bakit hindi sa phone niya tumawag ang anak? At bakit ito tatawag?Bigla siyang kinabahan. Tila ba nawala na parang bula ang epekto ng alak sa sistema niya. Naging alerto siya at hinanda ang sarili sa maririnig.Kung si Ranier na ang tumatawag, tapos hindi pa s
“Brain tumors are hard to detect lalo pa’t ang tingin ng pasyente ay simpleng pananakit lang ng ulo ang nangyayari hanggang sa isipin nila na normal lang iyon, dumagdag pa ang pabago-bago ng panahon. They would say that it was a seasonal occurrence, and refused to see a doctor. It was advised to see a doctor lalo kung may history sa family o ng head trauma. Isa pa sa nakakapigil sa mga tao na magpatingin sa doctor kahit pa alam niyang may trauma siya ay hindi agad nag-manifest ang symptoms. And in your case, it’s already more than two decades at sinabi mo rin na ngayon ka lang nagpatingin kaya…”Yumuko si Oliver sa magkasalikop nitong mga kamay, tla tinitimbang ang mga sasabihin na hindi siya mabibigla o matatakot.Pero ano pang silbi no’n? It was scary enough, knowing that she has a brain tumo
FEW DAYS AGO…Naibagsak ni Ritchelle ang likod sa malambot na sandalan ng sofa at tumingala sa puting kisame. Nagi-guilty siya sa sinabi niya na photo shopped ang ni-send sa kanya na pictures ni RC. Alam niya na ito ang kumuha ng mga larawan pero dineny niya pa rin.RC had enough of his past, maging ng mga away at problema na hindi naman para rito. Ayaw niyang maging ang current situation niya ay ito na naman ang sasalo. Kahit mag-asawa sila at lahat ay gagawin nito para sa kanya, hindi niya pwedeng hayaan na palagi na lang siyang nasa receiving side.This time, she will do everything to make RC happy. At lahat ng ikasasama nito, problema niya o ano pa man, she will try her best to eliminate those.This
KINABUKASAN, NAGISING na wala sa tabi niya ang asawa. Kung dati ay hahanapin niya ito, ngayon ay wala siyang gana. Alam niya naman na kung ano na ang ibang pinagkakaabalahan nito kapag wala na ito sa tabi niya.Walang ganang tinungo niya ang paliguan, at nag-asikaso na sa pagpasok sa trabaho. Lulunurin niya na lang siguro sa gabundok na papeles ang sarili. Basta ba sa kanya pa rin umuuwi si Ritchelle, wala na siyang pakialam kung anong gawin nito sa maghapon.Martyr, tangα, marupok? Kahit ano pang itawag sa kanya ng mga nakakaalam ng sitwasyon niya, wala siyang pakialam. Alam niya kasi na kapag kinumpronta niya ang asawa at ilaban ang karapatan niya gamit ang pirma nila sa legal na dokumento tulad ng marriage certificate ay babalik iyon sa kanya sa legal din na paraan—ang divorce.Ayaw niyang
NAIBAGSAK NIYA ang katawan sa upuan. Hanggang ngayon, hindi pa rin siya makapaniwala na sa isang iglap ay bigla na lang nagbago ang lahat sa kanila ni Ritchelle. Kung noon matatanggap niya pa kung nakipaghiwalay ito sa kanya, pero ngayon na naririnig niya na sa mga labi nito na mahal din siya nito, at nararamdaman niya naman iyon—hindi niya makakayang tanggapin nang gano’n-gano’n na lang.And when she said that the photos he took himself was edited, the words came out so casually. Hindi niya na rin maiwasang isipin na baka matagal na siyang niloloko ni Ritchelle sa mga pag-sugarcoat nito ng mga sinasabi nito.Baka nga, noong sinabi nito na mahal siya nito ay may kinakalantari naman itong iba. At baka matagal na itong pumupunta sa bahay ng lalaki bago umuwi sa bahay nila.He had been so
HE JUST GOT OUT of the shower with only a small towel wrapped around his waist. Diretso ang tingin niya kay Ritchelle na ngayon ay nakahiga na sa kama. She already had her eyes closed.Lumapit siya rito at naupo sa gilid ng kama. Tinanggal niya rin ang kumot na tumatakip sa katawan nito. Nagulat pa siya nang makita na nakasuot ito ng pajama. Hindi ito sanay na balot na balot ang katawan kapag natutulog kahit gaano pa kalamig ang kwarto. Palagi itong nakasuot ng silky and sexy lingerie with no undies at all.Bigla ay naalala niya ang pagsisinungaling nito kanina, maging ang amoy ng lalaki na kumapit sa buhok at katawan nito.Walang ano-anong tinanggal niya ang butones ng suot ni Ritchelle dahilan para magising ito.“RC!” Nayayamot na umangal ito
MATAMAN na pinagmamasdan ni Ritchelle ang draft ng wedding gown. Dahil wala na rin namang mababago kahit pa pagalitan niya nang pagalitan ang anak ay nagpresenta na lang siya na siya ang personal na gagawa ng wedding gown ng girlfriend nito.Hindi pa rin nito pinapakilala sa kanila ang girlfriend nito dahil may problema sa side ng babae. Mukhang hindi pa rin nasasabi sa family nito na nagdadalang-tao na ito. Sabi rin ni Ranier na busy sila sa school.Pinayuhan na lang nila ang anak na huwag masyadong i-expose sa mga nakaka-stress na bagay ang girlfriend nito, at palaging alalayan. Kung pwede lang ba na sa kanila na muna mag-stay ang babae lalo kung hindi ito ok sa family nito. Ayaw niyang matulad sa kanya ang nararanasan na pagdadalang-tao ng girlfriend ni Ranier—puno ng stress at galit sa puso.&l
MULA NANG MAAYOS NA ang lahat ng problema at misunderstanding sa pagitan nila ni RC, mas lalo niyang na-enjoy na walang guilt ang buhay nilang mag-asawa. Malaya niya na ring naipapadama sa asawa ang pagmamahal na pinagkait niya rito nang kay tagal. She was free from all the insecurities, because RC never failed to make her feel that she was the one and only, and that he loved her the most.Hindi na rin nawawala sa schedule nila ang date in fancy restaurants after work, gym or different clubs kapag weekend just like old times, roadtrip at out of town kapag naisipan kahit working days pa.It was like they were just starting a family. She was the happiest having her men around her, giving and receiving love and care. Wala na siyang mahihiling pa kung 'di ang kumpletong pamilya. Wala na sigurong makakapawi ng saya na nararamdaman niya.