The children were having the best days of their lives. Kahit malamig ang panahon, ito at nagpapaligsahan sa paglangoy. Marunong na kasing lumangoy si Raizel at Raveia kaya naman lalong nag-enjoy ang kambal dahil hindi na lang silang dalawa ang nagpapabilisan.
Wala silang kasamang kasambahay sa beach house, kaya ngayon, silang mga babae ang abala sa kusina habang ang mga lalaki ay nagbabantay at nakikipaglaro sa mga bata.
At sa limang babaeng narito ngayon, siya lang ang hindi maalam sa pagluluto. Kaya ang pagdikdik ng bawang at paminta lang ang ginagawa niya.
"Gusto kong kumain ng buko salad," ani Ritchelle habang inaasikaso nito ang lasagna. "Gusto ko iyong fresh from the tree. Hindi naman kasi marunong umakyat ng puno iyong unggoy, este asawa ko kaya palaging binebenta sa palengke ang hinahanda ko."
Kinuha nito ang kamay niya at mahigpit na hinawakan. Sunod-sunod na malalalim na buntong hininga ang pinakawalan nito at tumingala sa langit.“Saan ba ako nagkulang? Palagi ko namang pinapadama sa iyo, palagi kong pinapakita sa iyo na ikaw lang, sapat na—noon pa man hanggang sa magsama na tayo. Alam kong selosa ka pero ni minsan, hindi tayo umabot sa ganito. Na nag-sorry na ako sa iyo, pinakita ko rin na wala lang sa akin iyong tao, pero…” Binitawan siya nito at napakamot sa ulo nito, halatang ngayon lang nilalabas ang lahat ng kinikim nitong galit."Hindi nga dapat ako nagso-sorry dahil wala naman akong ginawang mali. Isn't it time for you to explain yourself? Bakit hindi humuhupa iyang galit mo? Ano pa bang gusto mong gawin ko? Patunayan ang hindi naman nangyari? Hindi ka ba naaawa sa mga anak natin? Sila ang mas higit na naa
MATINDING SINAT ang dumapo kay Miguel. Sa tuwing umaga ay ang taas ng body temperature nito. Pabugso-bugso rin iyon. Wala naman itong ibang nararamdaman bukod sa biglang pagtaas ng temperatura.Ayaw naman nitong magpa-admit kaya umaasa siya sa kaibigan nitong doktor na si John.Nag-leave siya sa trabaho para mabantayan ang asawa dahil ilang araw na rin itong bedridden.It was just a few days pero ramdam niya ang hirap na tila ba wala ito sa tabi niya.Sa kusina pa lang, walang-wala na. Maging ang sigla sa umaga kapag bumabangon silang lahat, wala ang amoy ng pagkain na nagpapagising sa diwa nila.Kahit may kasambahay sila, iba pa rin kung si Miguel ang naghahanda ng pagkain nila.
"TEACHER MAYA, ilang araw ka ring hindi pumasok. I-check mo na lang itong mga pinagawa ko sa mga estudyante mo. Treat me to a meal bilang kabayaran, hmph!"Napamaang siya. Lunchbreak at ito ang ibubungad sa kanya ng co-teacher niya.Nag-leave siya ng dalawang araw starting Thursday. Akala niya ay hindi na papapasukin ang mga bata. And now, she had to deal with the paperworks, lunes na lunes. Gabundok pa na parang research paper ang pinagawa nito sa Grade 3 students niya.Pinasulat nito ang mga student niya ng multiplication table from 1 to 100 sa math. May mga test paper din na pinasagutan tulad ng mga nakaraang exam sa National Achievement Test.Ni hindi man lang binawasan ang ipapa-check sa kanya ng bruhildang bakla na ito, tapos magpapalibre pa!
WALANG PASOK ang mga bata dahil General PTA meeting. Si Miguel din ang pumunta sa meeting ng kambal dahil may sariling meeting din siya sa klase niya.Nang matapos ang meeting with parents, meeting naman ng faculty. Isang oras na lang din ay out na kaya pinaghintay niya na lang sa classroom niya si Miguel.Hindi nga nagtagal ay natapos ang meeting. Kasabay niyang naglalakad ngayon si Nardo aka Nadine pabalik sa classroom nila dahil magkatabi lang iyon."Teacher, alam ko naman na magandang lalaki ang daddy ng mga anak mo dahil kitang-kita naman sa bunga. Pero 'di ko ine-expect ang nakita ko! He exceeded my expectations. Ipakilala mo naman ako." Kinikilig na sinundot-sundot nito ang tagiliran niya.Nardo was never this girly in front of the kids. Sa harap ng
MAINGAT NIYANG hiniga sa kama ang asawa na hindi pinuputol ang halikan nila. Hinubad niya rin pababa ang suot nitong dress. Sinabay niya na rin ang undies nito. Mabilis niya ring hinubad ang lahat ng damit niya at tumingin sa mga mata nito. Pinaghiwalay niya ang hita nito at pumuwesto sa pagitan noon. Magaan ang bawat haplos niya, pinagapang mula sa binti nito papunta sa balakang.He didn’t leave her eyes as his hands roamed around her body, gently squeezing every part of her. His hand stopped on her face, caressing her cheeks and lips.“B-Babe, stop looking,” sabi nito at nahihiyang umiwas ng tingin.“Well, what can I do? I can’t help but stare at your beauty, Babe.”Nang hindi nito matiis ang mga titig niya, hinila siy
"BABE, NO. I WON'T," mariin na sabi ni Miguel.Kung siya ang tatanungin, ayaw niya ring papuntahin at mag-usap ulit ang asawa at ang babaeng iyon, pero may parte ng isip niya na sinasabing iyon ang dapat gawin."Babe, it's ok—""Ayaw ko, Babe. Ang tagal na naming hindi nag-usap ni Aya simula nang mag-alburoto ka—basta ayaw ko. Let's eat.""Mukhang importante ang sasabihin sa iyo no'ng tao para puntahan ka pa rito. Just talk to her." Pilit niyang nilabas sa bibig niya ang mga salita taliwas sa gusto niyang pigilan ito.Ngayon na may violént reaction ito just by mentioning Ligaya's name, natatakot siya. Paano nga ba kung may anak nga talaga ang dalawa, paano sila ng kambal? Alam niyang hindi
TAHIMIK LANG si Miguel habang pinaliliguan niya ng warm water. Nakaupo ito sa bathtub. Nakakuyom din ang mga kamay nito sa gilid ng tub.Napabuga na lang siya ng hangin.Pinuno niya na lang ng tubig ang tub. Naghubad na rin siya at sinamahan ito. Naupo siya sa hita nito.Kinuha niya ang kamay nito at pilit inaalis ang pagkakuyom noon saka hinalikan ang singsing nito."Babe, can you tell me now?"Blangko ang mukha nito na tumingin sa kanya. Ilang saglit pa ay kumunot ang noo nito at nahagip niya ang lungkot na sumilip sa mata nito.Hinilig nito ang ulo sa dibdib niya."It's calming here..." he said in a low painf
FRIDAY CAME. Miguel picked them up from school at iniwan nila ang kambal sa mommy niya. Hindi niya alam kung anong plano ni Miguel. Wala naman itong sinabi na magde-date sila ngayon. Mabilisang desisyon nga lang din ito dahil bago mag-uwian lang nito sinabi ang plano na iwan ang mga bata sa nanay niya.Pero sa huli, umuwi sila sa bahay na silang dalawa lang. Nag-dinner, shower together, at nahiga na sa kama—tahimik lang nilang ginawa ang lahat ng ito.Nagtataka siya sa ginagawi nito.Sa pagkakaalala niya, ikalimang araw na ng lamay ng ama nito.Napabuga na lang siya ng hangin at tumitig sa kisame."Maya, hindi ko kayang harapin ang taong iyon nang mag-isa."