“Are you going to ignore me?” napatigil si Wommie at Serina sa pag-uusap ng biglang sumabat si Aru sa usapan. Aru keeps on staring at Wommie’s eyes, causing her to feel embarrass.‘Ano ba itong lalaking ‘to? Nakakahiya kay Seri.’ Sabi ni Wommie sa sarili niya. Kanina pa nagpapapansin si Aru sa kaniya na hindi niya gustong pansinin. She’s still bothered na dinilaan ni Aru ang labi niya kagabi.“Why are you ignoring me? Do you hate me?” AruNapapikit si Wommie at napipilitang humarap kay Aru. “Can.you.shut.up?” halos pabulong na sabi niya.“You’re ignoring me. I don’t like it.” Humalukipkip si Aru sa harapan niya sabay krus ng kamay sa dibdib. Napaawang ang labi ni Wommie sa ginawa niya.“Hindi ka ba nahihiya? May kasama tayo sa table oh?”“Bakit ako mahi
“Excuse me,” napamulat nang mata si Wommie nang marinig ang boses ni Jed. Bigla niyang naitulak si Aru na nasa ibabaw na pala niya. “Maliban sa hindi pa ito oras para magsex, pwede hinaan niyo boses niyo kakaung0l? Maraming nagbabasa sa paligid,” biglang kinuha ni Wommie ang damit ni Aru at itinabon sa mukha niya. Bigla siyang pinamulahan at nahiya ng husto na nadala talaga siya mga haIik ni Aru kanina. Sinamaan nang tingin ni Aru si Jed. ‘I’m gonna kill you later,’ sabi ng mga mata niya but Jed nonchalantly shrugged his shoulder at umalis sa harapan nila. “Hey baby,” “Stop moving,” sabi ni Wommie, ayaw makalayo si Aru sa kaniya kasi nahihiya siyang tignan ang ibang tao na nakatingin sa kanila. Aru chuckled and lifted her up. Alam ni Wommie na umangat siya sa ere. She buried her face on Aru’s chest at hinayaan si Aru na dalhin siya pabalik sa cabin nila. Natatawa si Aru sa position niya ‘cause she looked like a baby clinging to him. “You’re so cute,” komento ni Aru na natawa. “S
“W-Wait,” bahagyang itinulak ni Wommie si Aru. “Maliligo muna ako,” Aru groaned at sinalakay muli ang labi niya. Kinakabahan si Wommie at hindi alam kung titigil ba siya dahil nang-iinit na rin ang pakiramdam niya. Unti-unti na rin siyang nadadala sa init ng mga labi ni Aru sa katawan niya. “M-Mr. Whore, s-sstop…” Tumigil si Aru at napatitig sa kaniya. Agad na pinulot ni Wommie ang tuwalya. “Wait me here,” sabi niya at nagmamadaling pumasok sa banyo. Napahilamos si Aru sa mukha niya. Hindi kayang itago ng maskara ang pamumula ng mukha niya. He never thought that a day would come to kiss her like that. While he’s thinking that kiss, biglang tumawag si Clarissa—ang kapatid niya. “Kuya, where are you?” mahihimigan na naiinis ito. “Why?” “Anong why? Marami kang iniwan na trabaho sa opisina. I need you here dahil nag file ng 2 weeks leave si Wommie,” ngumisi si Aru at napatingin sa bathroom. “Yeah I know. She’s with me.” “WHAT?” nailayo ni Aru ang cellphone niya sa tenga dahil sa
Wommie dictates what she wanted. Nakakaramdam siya ng kakaibang init na para bang lahat ng sasabihin niya ay susundin ni Aru. When she commanded ‘svck’, Aru dive in to svck her flesh. A long moan escaped from her mouth. She’s dominating it and Aru let her command what she wanted. “I want it more,” aniya. Hindi sapat ang dila ni Aru sa bukana ng pagkababae niya. One finger from him slid inside her. Sobrang kapit ni Wommie sa bed sheet na kinahihigaan niya ngayon para lang pigilan ang katawan sa pag-igtad dahil sa walang sawa na pagsalakay ni Aru sa pagkababae niya. Hindi niya aakalain na ganito kasarap at kakaiba ang makipag-isa sa lalaking nito lang niya nakilala. She was always preserve before. Because she’s dreaming to give up herself sa lalaking gusto niyang pakasalan. Ngunit wala naman siyang ibang hinangad kun’di si Rem kaya kahit ultimo haIikan sa labi ay hind pa niya naranasan noon. She gasped ng ipasok ni Aru ang dalawang daliri niya. “How can you be this good? Ahhhh—" hind
Gabi na nang magising si Wommie. Masakit pa ang katawan niya kaya hindi siya bumangon. Wala si Aru sa tabi niya at unang pinulot ni Wommie ay cellphone niya na nasa lang tabi nito. Nagtaka siya bakit may message si Grey na sorry. Pinabayaan nalang niya. Tatayo na sana siya nang bumukas ang pinto at nakita niya si Aru na pumasok, nakasuot pa rin ng maskara at may dalang pagkain. “Gabi na. Hindi ka na nakapag-lunch. How are you?” ang tanong ni Aru sa kaniya. She’s still sore down there but hindi naman enough para maging bedridden. “I’m fine,” tipid na sagot niya. Nakita niya ang mga pagkain na dala ni Aru. Lahat iyon pasok sa panlasa niya na para bang alam talaga ni Aru ano ang mga gusto niyang pagkain. Dahil kumakalam na rin naman ang sikmura niya ay hindi nalang siya nangtanong pa ng bagay-bagay kay Aru at kumain na. Umupo si Aru sa harapan niya at pinapanood siyang kumakain. “Kumain ka na?” tanong ni Wommie nang makita na hindi kumakain si Aru. “No but busog na ako sa’yo.” Nabil
Apat na araw na si Wommie sa cruise ship. Kasama niya ngayon si Serina at nakasuot sila ng bathing suit habang may hawak na lemonade. May iba rin silang kasama but they are minding their business. Naging mag-bff na nga silang dalawa ni Serina. “Kumusta ang pechay?” natatawang tinampal ni Wommie ang hita ni Seri habang prenteng nakaupo sa lounge at nagbabasa ng libro. Sinabi kasi ni Wommie sa kaniya na may nangyari sa kanila ni Aru o tinatawag niyang Mr. Whore kaya napuno siya ng tukso mula sa kaibigan. “Stop asking me about that. Nakakahiya,” namumulang sabi ni Wommie. Ibinaba ni Serina ang sunglasses niya at tumingin kay Wommie. “Aba girl ang lala mo. Ang pula ng mukha mo oh.” Tumawa si Wommie. “Why are you asking my pechay e may pechay ka naman?” Sumimangot si Serina. “Heto walang dilig!” Humalakhak ng todo si Wommie sa sinabi ni Serina. First time niyang magkaganito sa isang bagong kaibigan. “Padiligan mo kay Ambross.” Aniya “Yucks! Ayoko nga!” Inirapan siya ni Seri. Napai
Hindi alam ni Wommie kung maiilang ba siya o hindi sa pananahimik ni Aru sa tabi niya. "Ahh--ako na lang o-order ng pagkain natin." Hindi sumagot si Aru, nakatingin lang ito sa harapan. "Uy," kinuha ni Wommie ang kamay at attention niya. Kahit apat na araw pa lang silang magkasama, hindi siya sanay na hindi dadaldal si Aru sa tabi niya. "Bakit tahimik mo?" "Is it bad kung susundin ko lahat ng ipapagawa mo?" natigilan siya sa sinabi ni Aru. "Why is it bad? Anong mali kung pagsilbihan kita? Anong mali kung ako ang mamili ng damit na susuotin mo? Anong mali kung hintayin kita sa cabin at sabay tayong pumunta ng resto?" Nakagat ni Wommie ang pang ibabang labi niya sa sunod-sunod na tanong ni Aru sa kaniya. She find it amusing na sa laking tao na nasa harapan niya ay nagmamaktol dahil lang hindi niya napagbigyan sa gusto nito. "Teka Mr. Whore-" "Fine. Kung gusto mo ikaw ang mag-order ng pagkain, fine." Natameme si Wommie at napatingin nalang sa nagtatampong mata ni Warrius. Iyon l
Nagising si Wommie na wala na si Aru sa tabi niya. Sa labas naman ng cabin, panay ang katok ni Serina. "Mr. Whore, pinagod mo ba kaya ayaw pa magising?" nayayamot na tanong ni Serina kay Aru na nasa tabi niya at katabi rin nito si Ambross. Natawa si Aru. "Masisira mo ang pinto, Serina." Ang sabi ni Ambross pero inirapan lang siya ni Seri. "Wommie, buksan mo ang pinto. Kakain na." Pero no sign pa rin of Wommie. Humalukipkip si Seri sa dalawang kalalakihan. Aru was supposed to go to rest to get Wommie her breakfast pero nakasalubong niya si Seri at Ambross na parang aso't pusa sa hallway. Serina nagged him na kukunin niya si Wommie kaya bumalik si Aru sa nilakaran niya para samahan ang dalawa. "Pwede ba mauna na kayong dalawa? Susunod kami ni Wommie." Naiinis na sabi ni Serina. Tumingin si Ambross kay Aru, of course it's a perfect chance for him to court Aru for a business proposal. "Shall we?" ngumisi si Ambross kay Aru and Aru knew right away ano ang pakay ni Ambross sa kaniya
“LEU!” Sigaw ni Wommie habang naka-apron at may hawak na spatula. Kanina pa siya nagsisigaw dahil ni isa sa mga anak niya ang walang sumasagot. “ISA LIEUTENANT!” “Faster kuya Je. Mama is mad.” Sabi ni Leu sa kuya Soldier niyang nakangiti habang busy sa Ipad nito. “Mauna ka na kasi sa ibaba.” “But kuya,” “Is that Leu?” tanong ni Marian ng marinig ang boses ni Leu sa kabilang linya. “Yes and he’s interrupting us.” “Bumaba ka na at baka nga hinahanap na kayo ni tita.” Napabuntong hininga si Soldier at tumango. “Alright. I love you.” Napangiti si Marian at sumagot. “I love you too, lovey.” “Kuya, is ate Marian really your girlfriend?” tanong ni Leu. Tinignan lang siya ni Soldier at nginitian. Humaba naman ang nguso ni Leu. “She’s really your girlfriend and not ate Belinda. Bakit hindi ko pa siya nakikita dito?” Ngumuso si Soldier at lumapit kay Leu para lumuhod. “Dahil nasa America pa si ate Marian mo. Doon sila nakatira ng mama at papa niya.” “So you’re just talkin
“Ma, tiyang, girlfriend ko po, at mga anak ko.” Sabi ni Aru sa pamilya niya. Si Clarissa na nagulat ay biglang kumunot ang noo nang may napagtanto. It’s been 14 years nang huli niyang makita si Wommie. “Another batch ng tinaguan ng anak,” natatawang sabi ni March sa tabi ni Clarissa na inakala na tinaguan nga ng anak si Aru. “Wommie?” sabi ni Clarissa nang maalala na ang mukha ni Wommie. Ngumiti si Wommie at lumapit sa kaniya. “Hi ma’am Clarissa,” natatawang sabi ni Wommie sa kaniya. Napasinghap siya at bumaling sa kuya niya na hindi na makatingin sa kaniya ng maayos. “KUYA, ITINAGO MO SI WOMMIE KAHIT SA AMIN?” Sumenyas si Aru kay Clark for help. Actually, sila nalang ang naiwan dahil si Lieutenant, kinuha na ng mommy nila at ni tiyang Ysabel habang si Soldier ay tangay ng mga pinsan kasama ng Quintuplets at ni Farrah. “Love,” kinakabahang sabi ni Clark. “Uh-oh, mukhang tayo ang tinaguan ni kuya Aru ng anak, hindi siya ang tinaguan,” natatawang sabi ni March sabay lapit kay Womm
Naging malapit si Marian at Rem sa isa’t-isa. Sa loob ng dalawang taon, ginawa ni Rem ang lahat ng makakaya niya para makabawi sa mag-ina niya lalo na sa anak nila. Naghahanda na si Marian at Grey sa paglanding ng eroplano. Galing silang America at ngayon ay nagbabakasyon muli ng Pinas. “Mama, aalis pa rin ba tayo? Hindi ka ba naaawa kay papa?” tanong ni Marian sa mama niya. Isang executive assistant si Grey sa isang kumpanya sa US kaya pabalik balik sila doon ni Marian. “Iri-renew mo pa ba ang contract mo?” nag-alalang tanong ni Marian. Napabuntong hininga si Grey. Ilang ulit na siyang tinanong ng anak niya tungkol sa bagay na iyan. Pakiramdam niya tuloy ay tinutulungan ni Marian ang papa niya para ilapit sa kaniya. “Pag-iisipan ko pa. And besides bakit gusto mo akong manatili na sa Pinas?” Ngumuso si Marian dahil akala niya makukumbinsi na niya ang mama niya. Pagkakuha nila ng maleta nila, agad na silang lumabas ng airport at lumaki ang ngiti sa labi ni Marian ng makita ang pap
Pagdating ni Marian sa bahay nila, wala na ang papa niya pero ang pasalubong na dala ni Rem kanina ay naroon pa rin at iniwan sa ibabaw ng table na nasa garden nila. Kinuha ni Marian ang bulaklak pati ang na ang sweets na sa tingin niya ay para sa kaniya. Tapos sinilip niya ang nasa isang paper bag at nakita niya ang isang sneakers na sakto sa paa niya. Namula si Marian at kinilig. May isang note doon at binasa niya. To my daughter. Iyon lang ang nakalagay pero ang lakas na ng tambol ng puso niya. Ngumuso siya at palihim na nagpunas ng luha sa mata. “Make sure to win the bet, papa, ah?” she’s very hopeful na mapatawad na ng tuluyan ng mama niya ang papa niya. Isa rin naman siyang bata na nangarap ng isang kumpletong pamilya. Sa kwarto naman, kausap ni Grey ang mama niya. Sinabi ni Grey iyong pagbisita ni Rem sa kanila kanina. “Grey, sinaktan ka na ni Rem noon. Muntik ka ng mamatay sa kamay niya. Kung ako ang tatanungin mo anak, my answer is no. Huwag mo na siya hayaang bumalik
Kinabukasan, maaga lumabas si Grey para diligan ang garden niyang pinapaalagaan ng mama niya. Lumabas rin si Marian dala ang scooter niya at nakahelmet pa. “Mama, can I go out for a bit?” “O-Oh sige. Basta huwag kang lalayo,” sabi ni Grey. Tumango ang anak niya at aalis na sana ng biglang dumating si Rem na ikinagulat nilang pareho. Umaliwalas ang mukha ni Marian dahil nakikita na niya na tama lang na pumusta siya sa papa niya. Si Rem naman na napatingin sa kaniya at biglang nagbago ang expression ng mukha. Kagabi pa siya halos hindi makatulog buhat ng malaman na ang batang kausap niya sa Lomihan ay anak pala nila ni Grey. Gusto niya itong lapitan at yakapin pero hindi niya magawa dahil malaki ang respeto niya sa asawa niya. Gusto niya munang humingi ng tawad hanggang sa payagan na siya nitong lumapit sa anak nila. “Bye, mama,” ang sabi ni Marian at nagmamadaling umalis dala ang scooter. Hindi gaya no’ng una, ngayon ay sobrang saya ng puso niya na makita ang papa niya sa persona
Napatingin si Rem kay Marian na nakakapit kay Grey ngayon. Parang nagslowmo lahat sa utak niya ang pinag-usapan nila ng bata kanina. Bigla siyang napasinghap at namutla ng may napagtanto. “Manong, this is my mama po.” Nakangiting sabi ni Marian kay Rem na walang kamalay-malay sa nangyayari. “Marian, pumasok ka muna sa bahay anak.” Sabi ni Grey, hindi na makakurap sa labis na gulat. “Pero mama-" “MARIA RHIAN!” Sigaw ni Grey para lang sumunod sa kaniya ang anak niya. Nabigla si Marian at nang makita ang expression sa mukha ng mama niya, agad na niyang naitindihan na may hindi magandang nangyayari. Tumingin siya kay Rem bago siya pumasok sa loob ng bahay nila. Nang sila nalang ni Grey at Rem ang naiwan, agad na hinarap ni Grey si Rem na hanggang ngayon ay nakatanaw pa rin kay Marian. “Anong ginagawa mo dito Rem?” tanong ni Grey ng makabawi siya sa gulat. Tumingin si Rem sa kaniya. “G-Grey,” halos hind niya alam ano ang sasabihin sa asawa niyang labing dalawampu’t taon rin niyang
“So tell me about your father,” tanong ni Rem. “Saan siya nagta-trabaho? At saan ka nakatira? Gabi na ah? Tapos babae ka pa. Alam mo ba delikado itong ginagawa mo?” Napanguso si Marian sa sunod-sunod na tanong ni Rem sa kaniya. Kumakain pa rin siya ng lomi at napapangiti kapag nasasama ang malilit na sahog sa pagkain niya ng noodles. Naghahanap siya ng tamang salita para simulan ang kwento niya. “Hindi talaga kami mapirmi ni mama dito sa Pilipinas. Nagbakasyon lang kami tapos babalik rin America. Hinihintay lang namin si lola na makauwi para sabay kaming babalik ng ibang bansa.” Napatango si Rem, masinsinan na nakikinig sa bata. “Hindi ko pa nakikilala ang papa ko kaya hinahanap ko siya. So hindi ko alam anong trabaho niya.” Napabuntong hininga si Marian. “Alam mo ba saan siya nakatira ngayon?” Umiling si Marian. “Hindi po e.” Kumunot naman ang noo ni Rem. “Hiwalay ba ang parents mo?” Umiling ulit si Marian. “No. Sabi ni mama e kasal pa rin sila ni papa. Kaya lang, sabi niya
For 12 years, Rem started anew. Matapos ang sampung taon na nakakulong siya, pinalaya na rin siya sa salang nagawa niya. Naninibago siya na marami ng nagbago sa lugar paglabas niya kasama na ang pakikitungo ng mga tao sa kaniya. Hindi na siya pinatutunguhan ng may respeto. Ang turing na sa kaniya ay isa ng criminal kahit pa nakalaya na siya. Hindi na na-elect ang ama niyang si Rey bilang governor sa lugar nila. Malaki ang naging impact niya sa reputasyon ng ama kaya hindi na rin siya nakabalik sa pamilya niya. Inabandona na siya ng mga ito at hindi na tinanggap pang muli. But Rem didn’t stop para hindi makapagsimula muli. He started a small business, nagbi-benta siya ng hardware supplies. For 2 years, umokay naman ang negosyo niya. Kahit papaano ay nakakaprovide siya para sa sarili niya. Wala na siyang balita kay Wommie, ganoon rin sa asawa niyang si Grey na hindi niya alam kung nasaan na ngayon. “I’m sorry,” napatingin si Rem sa likuran niya ng makita ang batang lalaking nakasu
“Soldier, what are you doing? Pupunta pa tayong Namdaemun anak.” “Can we stay here instead? I don’t want to go out.” Inayos ni Aru ang earpiece device niya. He’s on his way kung saan tumutuloy si Wommie at Soldier ngayon. At rinig na rinig niya ang dalawa na nag-uusap. “Anak, walang maiiwan sa’yo dito at marami akong bibilhin now.” Mas lalong humaba ang nguso ni Soldier at nagtago sa comics na binabasa niya. “Papa, mama is mad.” Mahinang sabi niya. Alam niyang pupunta si Aru ngayon that’s why he’s delaying his mother na huwag munang umalis. “I’m sorry son. Malapit na ako.” Sabi ni Aru. Napatanga naman si Soldier ng biglang kunin ni Wommie ang comics niyang nakatabon sa mukha niya. Nakita niya ang taas kilay na mukha ng mama niya. “Susunod ka ba sa’kin o hindi?” Napakamot ng ulo si Soldier. “Mama, I’m sorry. But papa is coming here.” “What?” kunot noong tanong ni Wommie dahil hindi naman niya alam na susunod si Aru sa kanila. “Papa is coming here. He’s on his way.” Pinagkrus