“Keisha can you help me with this? kailangan ko na kasi itong matapos.” Sambit ni Sir habang palipat lipat ang tingin nito sa mga papel at laptop niya. Nilapitan ko naman siya at tiningnan ang ginagawa niya.
“Naku Sir alam niyo naman pong 2nd year lang natapos ko. Hindi pa po ako bihasa jan.” Saad ko ng makita ko ang ginagawa niya na subject sana namin kapag nakapasok kami ng 3rd year.
“Tuturuan naman kita at alam kong mabilis kang matuto.” Itinuon ko na lang ang paningin ko sa ginagawa ni Sir at nakinig sa mga sinasabi niya.
Nakailang turo pa siya sakin bago ko nakuha ang gusto niyang gawin ko.
“Basta ito huwag mong kakalimutan ha?” turo niya sa sinasabi niya inilapit ko naman ang mga mata ko dun para makita ko ng malinaw.
“Naiintindihan mo-.” Pareho kaming napatigil ni Sir sa ginagawa namin ng muntikan ng maglapit ang mga labi namin dahil nilingon niya ako.
Mabilis naman akong lum
“Grabe ang sarap po.” Komento ni bakla sa matandang babae na nagluto ng ulam namin. Nginitian naman siya ng matanda at halos daigin ni bakla ang naggym dahil sa pawis niya. Hahaha natatawa talaga ako dito sa lalaking ito eh. “Baka gusto mong punasan pawis mo.” Abot ko ng panyo kay bakla na humihigop ng sabaw ng manok. “Salamat bakla. Si nanay kasi ang sarap magluto mukhang masisira diet ko nito eh.” Hahaha napapailing na talaga ako sa lalaking ito dahil magdadiet ang payat na nga. Pagkatapos naming kumain nanatili muna kami dito sa ilalim ng puno dahil kung pupuntahan agad namin ang taniman ng aloe vera at mint ay masusunog na ang balat namin dahil sa init ng sikat ng araw. Nagkaniya kaniyang mundo muna kami habang hinihintay namin ang pagbaba ng araw, may mga natulog, may nagcellphone at ako naman pinapanuod lang ang bawat pagsayaw ng mga sanga ng puno dahil sa hangin. “Gising na.” N
KYLER POVNapakalawak ng gubat na ito, paano ko siya makikita. Isa isa kong hinawi ang mga baging na humaharang sa paglalakad ko."Keisha!" sigaw ko subalit walang sagot. San ba siya pumasok dito? Bakit ba hindi ko natanong kay Lalaine kung saan sila sumuot sa gubat na ito.Napatitig ako sa kapaligiran at unti unti ng dumidilim at nagsisimula ng umingay ang mga kuliglig at ibang mga insekto. Inilabas ko ang cell phone ko pero walang cignal."Fuck, where the hell are you Keisha. Keisha?!" malakas ko pang sigaw pero walang sumasagot. Madilim na sa gubat na ito. Hindi ko alam kung ano ng nangyari sa kaniya. Takot pa naman sa dilim ang babaeng iyun.Nagpatuloy pa ako sa paghahanap sa kaniya pero lumipas na ang isang oras na paglilibot ko sa gubat na ito wala pa ring nangyayari sa paghahanap ko. Napasabunot na lang ako sa sarili ko dahil sa inis.
"Anong nangyari at bakit ganiyan ka maglakad?" at tiningnan ang paa kong pipilay pilay."Naku Sir huwag niyo na po yan alalahanin." Sabi ko dahil umupo siya para makita ang paa kong namamaga dahil sa pilay ko."Ayos pa ba yang paa mo mukhang magang maga na eh, hindi ko naman nahalata kagabi." Sambit niya at pilit na hinahawakan ang paa kong nasprain, hindi naman ako makaatras dahil baka mapaupo pa ako."Halika nga dito." Napasigaw na lang ako ng bigla niya akong buhatin ng parang bride."Sir ibaba niyo na po ako." Sabi ko at tinitingnan tingnan ang nasa paligid namin dahil na sa amin na ang mga atensyon ng mga trabahador niya."Huwag kang magulo kung ayaw mong bitawan kita at hayaang mahulog." Napakapit naman ako sa sinabi niya bwesit talaga itong lalaking ito hindi mo alam kung concern ba talaga o hindi eh. Ibinaba niya ako sa isang upuan kung saan ako umupo kanina at naabutan namin sila bakla at Diane na gulat na gulat. Pagkatapos akong ibaba ni
“Are you sure na ok ka na?” bungad na tanong sakin ni Sir Kyler ng makapasok ako ng opisina niya.“Opo Sir saka nakakahiya na po sa ibang empleyado dito at ilang araw na po akong absent.” Paliwanag ko. Unti unti naman na siyang tumango at he said okay kaya umupo na ako sa upuan ko. Tinanong ko si Sir kung may gagawin ba ako dahil alam kong tambak ang gawain ko dahil almost 1 week akong absent pero kumunot na lamang ang noo ko dahil sa sinabi niyang wala naman daw kaya para akong tangang naghihintay ng kalahating araw dito sa upuan ko para sa gagawin ko pero wala.Napapabuntong hininga na lamang ako habang naglalakad patungong cafeteria.“Problema mo? Parang mas malaki pa problema mo kesa samin ah?” tanong ni Diane. Nilingon ko siya at napabuntong hininga na lamang ulit ako.“Wala naman.” Kung kanina ako ang napapabuntong hininga ngayon naman halos salitan silang dalawa ni Bakla.
“Sagot ko.” –Sir Louie“Eh sagot naman pala bakla eh.” Wala na ata akong maidadahilan sa kanila.“Fine.” Suko kong sabi. Nagtilian naman silang dalawa.“Thank you” nakangiti niyang sabi. Tinanguan ko na lang siya.Umuwi na lang ako dahil nakakapagod kahit hindi haha.--“Ako po si Jin ma’am ang susundo sa inyo. Pinapasundo po kayo sakin ni Sir Louie.” Sumakay na lang ako sa kotse niya at inihatid ako sa isang boutique. Pero ito lang din ang pinuntahan namin ni Sir Kyler nun. Kung sabagay para sa mga mayayaman ang boutique na ito dahil sa disenyo pa lang ng damit at sa galing ng pag-aayos panalo na.“Good afternoon ma’am, Sir.” Bati ni bakla yung dating nag-ayos sakin.“Uiy bakla ikaw nanaman?” tanong niya ng makilala ako. Nginitian
Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa tanong ni Sir. Ano bang dapat sabihin? Na inaya niya ako na kadate ngayong gabi? Pero baka iba naman kasi isipin niya eh.“Ah ano po Sir.” Umiwas ako ng tingin dahil hindi ko talaga alam ang isasagot ko sa kaniya.“Are you his date?” bumaling ulit ang tingin ko sa kaniya. Ewan ko ba pero parang iba ang emosyon na pinapakita ng mga mata niya para bang hindi iyun ang mga tinging pagiging boss niya.“Ayaw ko po sana Sir pinilit lang ako ng mga kaibigan ko.” Mariin na lang akong napapikit dahil bakit ba pakiramdam ko kailangan kong ipaliwanag sa kaniya, either yes or no lang ang sagot pero ang layo ng sagot ko sa tanong niya.“Yes or no.” Kalmado niyang tanong.“Y-yes.” Sambit ko saka umiwas ulit ng tingin sa kaniya. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya na animoy nagpapasensya.
“Ang cute naman nilang pamilya.” Napalingon ako sa nagsalita nun at samin siya nakatingin. Binalingan ko naman ng tingin si Sir Kyler at nakatingin din siya sakin. Sabay kaming umiwas dahil dun, pagkamalan ba naman kaming isang pamilya.“Ah ano po Sir. Pasensya na po dun. Baka po may gagawin pa kayo?” I said it in a nice way dahil baka isipin niya namang pinapaalis ko na siya.“Wala naman akong gagawin. Let’s go.” Aya niya. nangunot naman noo ko dahil san naman kami pupunta.“Ah dito lang po kami Sir. Wala po akong pasok sa inyo.”“I know. Tara kumain. Treat ko.” Napataas ang kilay ko pero saglit lang. Nahihiya man ay inayos ko ang mga gamit ni Dylan. Isinukbit ko na ang mga bag namin.“Ako na po jan Sir.” Sambit ko dahil siya ang nagtutulak sa stroller ni Dylan ngayon.“Ako na, ok lang.” Hindi na ako umimik at naglakad na kami.
“What do you mean Kyler. You shared your office to your secretary?” para na akong nanigas sa kinauupuan ko dahil sa sungit na pagkakasabi ng mommy ni Sir Kyler. “It’s none of your business mom. Sasabihin mo ba ang gusto mo or ipapababa na kita sa mga securities ko?” patapangan lang silang dalawa sa pagsasalita. Sana pala lumabas na lang ako kesa sa maipit sa ganitong sitwasyon. “Is it true? You have a secret family? Are you out of your mind Kyler?” yan nanaman tayo sa fake news family ni Sir eh. “What are you talking about mom?” walang interesadong sabi ni Sir Kyler. “Here. Read this article.” Ibinaba ng mommy ni Sir ang kaniyang cell phone at tiningnan naman ito ni Sir panandalian. “I don’t have.” Walang emosyon niyang sabi. Nagulat na lang ako ng bagsakan ni Mrs. Stanford ang mesa ni Sir
“Baka matunaw yan.” Nilingon ko si Louie na nakatingin na rin sa pwesto nila Keisha. “Asawa mo na nga kung makatingin ka akala mo laging mawawala” natawa naman ako sa sinabi niya. “Hindi ko mapigilan eh masyadong maganda para hindi titigan.” “Tsss ewan ko sayo haha.” “OH MY GOD!” napalingon kami ni Louie ng sumigaw si Angelo. Nagmadali naman akong lumapit sa kanila. “What happened?” nag-aalala ko ng tanong. “My water broke.” Ngising saad pa ni Keisha. Napatingin naman ako sa pang-ibaba niya at basa na nga ang mahaba niyang dress pero kalmado pa rin siya. Sunod sunod akong napalunok ng marealize kong ano mang oras ay lalabas na ang 2nd child namin. “Our 2nd baby is coming.” Kalmado pang saad ng asawa ko. Paano niyang nagagawang maging kalmado sa ganitong sitwasyon. “I can’t breath, oh my God.” Nahihirapang saad ni Angelo sa maarte nitong tono. “Jusko ka naman Angelo paano na lang kung magkakaanak na kayo ni Lalaine ganiyan na lang ang gagawin mo. Magpakalalaki ka naman.” Si Dia
“Alam kong magiging masaya rin ang Mommy mo kahit na wala na siya dito sa mundo natin. Ano pang ginagawa mo dito? Sundan mo na ang apo ko Kyler, sundan mo na ang buhay mo. Go apo, find her at iuwi mo silang mag-ina sa akin.” Nakangiti niyang sambit. Niyakap ko ng mahigpit na mahigpit si Lolo at hindi ko na napigilan ang pag-iyak ko. Nakakabading man pero iyun talaga ang nararamdaman ko.“Thank you Lo, thank you.” Paulit ulit kong saad sa kaniya. Hinaplos niya ang likod ko at kumalas naman na ako saka ako tumayo.“Go, ako ng bahala dito.”“Marami pong salamat, masaya akong ikaw ang kinilala kong Lolo at mas masaya ako dahil ikaw ang tunay na Lolo ng taong mahal ko. Pangako Lo iuuwi ko silang dalawa at mabubuo kaming pamilya.” Tinanguan niya na lang ako at sinenyasan ng umalis. Wala akong sinayang na oras at mabilis akong tumakbo papuntang kotse ko.This is it
“Nagpaubaya si Louie Lo pero hindi nagpaubaya ang tadhana. Nakakatawa lang dahil masyado yatang nag-eenjoy ang tadhanang paglaruan kami eh. Nagkaanak pa kami pero hindi naman pala dapat, para tuloy kaming nabubuhay dahil sa mali. Nabuo namin ang anak namin dahil sa kapusukan pero mahal namin ang isa’t isa Lo pero balewala pala lahat ng pagmamahalan niyo kapag tadhana na ang nagdesisyon.”“Hindi kita maintindihan apo, paanong makakalaban niyo ang buong mundo? Ano bang sinasabi mo? Kung mahal niyo ang isa’t isa bakit hindi niyo ipaglaban?” kung ganun lang sana kadali Lo. Nasasabi niyo yan ngayon dahil hindi niyo alam na ang tinutukoy ko ay ang apo niyo pang isa.“Ang dami kong tanong sa Kaniya Lo, bakit ginawa niya sa amin ‘to? Binigay niya sa akin ang isang tao na kasalanan naman palang mahalin.” Tumingala ako para pigilan ang mga nagbabadyang tumulong mga luha ko.“Paanong naging kasalanan ang magmahal?
“Ah Lo papaghingain ko muna yung bata.”“Okay.” Nginitian ko na lang siya saka ko binuhat si Kieffer. Hindi ko pa nga pala siya nakakausap. Dinala ko siya sa kusina at abala naman ang mga katulong sa kakaasikaso ng mga bisita. Inihainan ko na lang siya ng pagkain at ibinigay sa kaniya.“Kain ka muna anak.” Ngiting saad ko. Pinanuod ko naman siyang kumain at pagkalipas ng ilang minuto ay natapos na rin siya. Dinala ko na siya sa kwarto sa taas at pinaliguan.“Where’s Mommy, Daddy?” tanong niya ng binibihisan ko siya.“She’s still not okay baby. Are you okay?” hinaplos ko ang napansin kong pasa sa pareho niyang tuhod.“I’m still scared Daddy, she’s a monster, she’s crazy.” Natatakot niyang saad.“May ginawa ba siya sayo?” nag-aalalang tanong ko.
“No! Mom! Please don’t leave me! Moooom!”Wala na akong pakialam sa mga nakakakita sa akin sa labas ng emergency room. Halos gumuho ang mundo ko ng lumabas ang isang doctor at sabihin ang mga katagang kinatatakutan ko.“Time of death 10:25 A.M. We’re sorry.”“Nooooooo!”“Kyler please calm down!”“How can I calm myself Louie huh?! How?!”“I know! I know pero sana isipin mo ring wala pa ring malay hanggang ngayon si Keisha!” unti unti akong napaupo sa gilid at wala ng humpay ang pagtulo ng luha ko.DAMN IT!Bakit kailangan naming maranasan to? Nakulong na siya hindi pa ba sapat yun para pagbayaran niya ang mga kasalanan niya? Bakit kailangang kunin mo pa siya?!“BAKIT?! Bakit kailangang buhay ang kapalit sa kinuha niyang buhay?!!” walang tigil ang hikbi ko at sinuntok suntok ang pader na sinasandalan ko kanina.“Kyl
Impit ang sigaw ko ng may humarang sa aming dalawang lalaki. Hinampas ni Louie ang lalaking may hawak ng baril sa kamay kaya nabitawan niya ito.Mabilis niyang hinawakan sa kamay ang isang lalaki at walang hirap niya itong pinatumba.“Sa likod mo!” sigaw ko sa kaniya pero mabilis siyang nakailag saka hinawakan sa leeg ang lalaki at tumalon siya at walang hirap na pinilipit ang leeg nito.“Louie.” Natatakot kong sambit sa kaniya ng may sumunod pang mga lalaki sa pwesto namin.“Don’t be scared Keisha. Iwan mo na ako dito, hanapin mo ang bata.” Nakailang iling pa ako sa kaniya.“Just do it!! Gawin mo na lang. Umalis ka na!!” malakas niya akong itinulak at bumalik sa pwesto ng mga lalaki. Wala na akong nagawa kundi ang tumakbo at magtago at hindi ko na alam kung nasaan na akong parte ng building na ito.Damn you Clarrisa.
“Ako lang naman ang kailangan nila eh. Louie ikaw na bahala maglabas sa mag-ina ko sa lugar na iyun. Aasahan ba kita?”“Ano bang binabalak mo Kyler?”“Dahil alam kong hindi niya ako sasaktan.”“Paano ka nakakasiguro?” sabat ko na rin. Hinawakan ako ni Kyler sa magkabilang balikat ko at tiningnan ng diretso sa mga mata ko.“Dahil mahal niya ako, matagal niya ng gustong makasal kami pero hindi ako pumayag. Just trust me okay? Kayo ni Kieffer ang mahalaga sa akin.” Napatungo ako at wala ng nasabi. Naalis lang sa akin ang atensyon niya ng magring ang cell phone niya.“Yes hello?” niloud speaker niya ang cell phone niya.“Daddy ito ni Clarrisa. Iho please tell me what happened?” nag-aalalang tanong ng lalaki.“Hawak niya ang anak namin Mr. Rivera.”&
“Alam ko pero wala naman masyadong nakakaalam na may pinsan akong babae eh. Please Keisha just say yes at lalaban ako.” Umatras ako at medyo lumayo sa kaniya at napabuntong hininga na lamang siya ng sunod sunod ang pag-iling ko.“Pasensya ka na, pasensya na kung masyado akong makasarili, pasensya na kung sarili ko lang ang iniisip ko.” Tumayo na siya at tiningala ko naman siya.“Sorry, I’m really sorry. Masyado lang akong nadadala sa nararamdaman ko. Kalimutan mo na lang. Aakyat muna ako.” hindi na ako nakasagot sa kaniya ng bigla na siyang tumalikod sa akin at umakyat na sa hagdan.Sunod sunod ang pagtulo ng luha ko at gusto ko siyang habulin, gusto ko siyang yakapin at sabihing ‘Oo lalaban ako, sasama ako sayo, mahal kita’ pero hindi nakagalaw ang katawan ko.Hikbi na lang ang nagawa ko at hinayaang tumulo ng tumulo ang mga luha ko. Ram
Biglang nagtayuan ang lahat ng mga balahibo ko dahil sa sinabi niya. Seryoso siya ng banggitin niya ang mga katagang yun.“Kulang ang buhay niya sa kabayaran niya sa gagawin niya. Uubusin ko lahat ng lahi niya kapag ginawa niya yun.” Seryoso at galit kong sabi. Ramdam ko ang pagtitig nilang tatlo sa akin.Hinding hindi ako magdadalawang isip kapag ginalaw niya ang anak ko. Papatayin ko siya. Oras na gawin niya yun hihintayin ko siyang magkaanak saka ko kakatayin at ipapakain sa kaniya ang sarili niyang anak.Nanlilisik ang mga mata ko kahit na nakatingin kahit saang sulok.“Dito ka na matulog sa bahay ko, sabay tayong pupunta dun bukas.” Si Kyler.“Samahan ko na kayo Kyler.” sabat naman ni Louie.“Sige, oras na makipagkalakalan na tayo ay ikaw na ang bahala sa mag-ina ko. Huwag mo sanang hayaang may mangyaring masama sa kanila.” Nangunot ang noo ko sa sinabi niyang iyun at naramdaman ko ang pag