“Hon.”
Tinignan ko si Blue nang tawagin niya ako.
“I just have a client to meet, I might not be able to catch up with you today during lunch break.”
“That’s fine, Hon. I’ll just go with Scarlet. Makikipag-kita ako sa kanya mamaya.”
Linapitan ako ni Blue pagkatapos ay binigyan ako ng isang damping halik sa aking noo. “Bye, Hon. See you later.” Sabi niya saka lumabas na ng opisina.
After leaving Blue’s office, I immediately answered Reed’s call on my phone.
“I miss you!” Pambungad ni Reed pag-sagot na sagot ko ng kanyang tawag.
“I miss you too.” Saad ko.
“At last you answer my call to you?”
“Because Blue is not here. He has a client to meet outside.”
“That’s great! Let’s have lunch together.”
“No!” I immediately said.
With each blink of my eyes, I thought of no one but Reed. How can I forget my love for him? How can I forget him? If I have no reason to love him? If only he was always running through my mind.Whenever I see Reed, especially when he is with Gaira, I keep the flow of my tears down to my cheeks.But, I’m doing it right. Forgetting Reed and my feelings for him is the most right thing I would do. To forget how I feel for the wrong person I love, the most right I will do.Napatakip ako ng aking bibig nang napa-ubo muli ako.“Hon?”Tinigil ko ang pag-type sa keyboard ng computer ko at tinignan si Blue. “Hon?” Pilit na ngiti ko tawag din kay Blue. Sa araw-araw, pinipilit ko na lamang ngumiti at ipakita sa lahat lalo na kay Blue na maayos ako. Hindi ko din gusto malaman niya ang kasalanang ginawa ko, dahil ayoko masaktan siya. I don’t want to hurt how Blue feels.“Are
Until now I can’t get out of my mind what I heard about Reed’s wife and what he answered. What does Reed mean by his answer that his wife is resting? Does it really mean his wife is dead? Then why are they looking for Reed’s wife? Even if I wanted to ask Gaira, about what I wanted to ask about that, I couldn’t do, maybe what she would think.“Hon?”Napatingin ako kay Blue nang tawagin ako.“Are you all right? I’ve been calling you but you don’t answer.”“Uhm...” Wala sa sarili tumango ako. “Maayos ako. Ano nga ulit ang sinasabi mo?”Tumayo si Blue pagkatapos ay lumapit sa akin saka hinaplos ang noo ko. “You don’t have a fever. Maybe you’re just tired. Rest first, today.”“Huh? But, what about my work here.”“I’ll take care of everything, it’s more important you can rest.”&l
When I opened the door of our house, I was surprised when Blue greeted me with a hug.“B-Blue?”“I'm worried about you too much. I thought you would leave me.” Blue whispered.I hugged Blue tightly. While my husband was worried, I had almost lost myself earlier and Reed and I continued to do that thing.“Sorry, Blue. Sorry.” I cried and said.“Why are you apologizing?”Blue let go of the hug and I looked at him.“Uhmm ... I'm sorry because you got worried about me.”“Just don't leave without warning and don't leave your cell phone again and again anywhere.”I nodded again abd hugged Blue.“I love you so much.”I secretly cried and just nodded. Sorry, Blue. Sorry for what I did. I don't know how it hap
“Hon?”Tinignan ko si Blue nang tawagin ako.“Won't you ask me anything?”“About what?”Ano ang itatanong ko sa kanya? Mayroon ba ako dapat itanong kay Blue? Mayroon ba ako nakalimutan na itanong kay sa kanya?Umiling si Blue. “Wala.” Sagot ni Blue at tinanggal ang coat saka ipinatong sa sandalan ng swivel chair niya. Pag-upo ko ay bigla na lamang pumasok sa isipan ko si Reed at Gaira. Ang sabi ni Gaira ay pumunta raw siya rito sa kumpanya para ayain si Reed na mag-lunch date mamaya. Pinipilit ko kalimutan ang bawat detalye tungkol kay Reed pero, sa tuwing ginagawa ko iyon ay para bang mas lalo lumalalim ang nararamdaman ko para sa kanya. I can’t understand why I'm like this. Why I can’t forget how I feel for Reed, when I don’t know him that well or, I haven’t been with him in a long time.&ld
“Reed! Nasaan ka?! Reed?! Reed?!”Napatayo ako nang mayroon ako marinig na isa lalaking sinisigaw ang pangalan ni Reed.“Nurse, si Reed nasaan?! Nasaan ang kaibigan kong g*go?! Nasaan siya?!”Kaibigan ni Reed? Iyon siguro yung Kevin tumawag kanina sa cellphone ni Reed.“Nandoon siya. Nakahiga.” Dinig ko sagot ng nurse.Nang pumunta rito ang kaibigan ni Reed ay agad siya lumapit kay Reed saka tiningnan ang kaibigan.“Kapag g*go pala talaga matagal mamatay.” Natatawa wika ng kaibigan ni Reed.Nang mapansin ako ng kaibigan ni Reed ay tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.“Ikaw ba ang sumasagot sa tawag ko kanina sa cellphone ni Reed?”Bakit parang bigla naging seryoso ang tono ng pananalita at kilos ng ka
“Reed?! Reed?! Reed?! Nariyan ka ba?! Reed?!”Halos masira ko na ang doorbell at halos mag-sugat na ang kamay ko ka-kakatok sa pintuan ng condo pinag-dalhan sa akin ni Reed.Naisipan ko nandito si Reed sa condo niya dahil nang dalhin niya ako rito napansin ko mukha bago pa ito at naisip ko baka wala may alam na mayroon condo siya rito.“Reed?! Reed?! Reed?! Reed?! Reed! Reed!”Wala ba siya rito? Kung wala saan?!“D*MN! REED CARIAGA?! Where the hell are you?!” Malakas na sigaw sa sobra pagkainis.Itinigil ko na ang pagkatok at pag-doorbell. Mukha wala nga rito si Reed. Nag-sayang lamang ako ng oras.Where are you Reed? You are still sick and weak. Have you eaten? Have you taken any medicine? Have you ever changed clothes? D*mn! My tears came down my eyes again.I just cried because I was so annoyed with Reed because I was so worried about him.“Dana?&
Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Sinag ng araw?“You’re awake?”That cold voice.I got up and looked at Reed.Reed?!Right. I was weak last night. I wasn’t able to leave Reed last night. I can’t let him leave me. I stayed by his side. I chose him. I chose to love the person I shouldn’t have loved. I chose the man I shouldn’t have chosen.Napangiti ako nang umupo si Reed sa harapan ko at niyakap ako.“Thank you for staying with me. I know your decision is difficult for you but I will make sure you don’t regret choosing me.”“Choosing you made me happy, so don't bother to make an effort because I’m happy with you.”Kumalas sa yakap si Reed pagkatapos ay binigyan ako ng isa dampi halik sa labi.Can we be
“I just now realize.... that I want to marry you, Dana.”“Reed...”I don’t know what to say.Reed,wants to marry me? Does that mean he wants to be with me for life? Because, I am. I want that to happen too. I want to marry Reed. I want him to be with us so we don’t hide from others. I want to be with him for life. But, it is not possible. Hindi pwede. I am married to his half brother. Hindi kakayanin ng konsensya kong saktan ng lubusan si Blue.But...After hearing that from Reed. I want to burst into tears. Because of the happiness and at the same time anger at myself.“Uhmm... Ano order mo? Ako gusto ko ng fast foods, like burger nila, oh? Look at this mukha masarap ang pasta nila and fried chicken. Ikaw ba? Mayroon na napili?” Pag-iiba ko ng topic.I'm sorry Reed. Mahal kita, gusto din kita pakasalan, ngunit hindi ata kakayanin ng konsensya
Bago dumaan si Reed sa trabaho ay dumaan muli siya sa puntod ng namayapang asawa.“Wife.” bulong ni Reed atsaka linapag ang dalang bulaklak na red roses. “I brought you your favorite flowers again.”Umupo si Reed, hinaplos ang puntod ng asawa at bigla na lamang ito napa-ngiti. Ipinikit ni Reed ang mga mata at masayang inalala ang mga huling sandaling nakasama ang kanyang asawa.“One year,” bulong ni Reed. “Thank you for that one year, Wife.”Naalala ni Reed noong unang pagkakataon niyang nasabi sa harapan ni Perrine ang mga salitang noon pa niya dapat sinabi, ang mga katagang ‘I love you, Perrine.’ Umiyak ito ng parang batang naligaw nang makita
REED CARIAGA ' s P.O.V. Pinuntahan kong muli ang puntod ng aking asawa. Umupo ako at hinawakan ang puntod niya.“Sorry, wife.”Pa-ulit-ulit akong hihingi ng tawad sa iyo Perrine, sa lahat ng ginawa ko. Hanggang sa mapatawad ko ang aking sarili. Hanggang sa mapatawad mo ako.“I'm really really sorry, Perrine. Wife.”Patawarin mo ako sa aking ginawa. Habang hinahanap kita ay nakilala ko si Dana. Nagustuhan ko siya dahil kamukhang-kamukha mo ang kanyang mata at boses. Sa pangungulila ko sa iyo ay sa kanya ko nabuhos ang ang pagmamahal na dapat ay sa iyo ko noon binuhos at sayo lamang dapat binuhos. Naging pahinga ko si Dana sa tuwing nawawalan ako ng pag-asa sa paghahanap sa'yo.“Forgive me.”Dahil, hindi ko nasabi sa iyo kung gaano talaga kita kama
Nag-file ng annulment ang totoong Dana kay Blue. Kahit ayaw ni Dana pakawalan si Blue ay ginawa niya pa rin, para makalaya na si Blue sa kanya at muling mag-mahal si Blue ng ibang babae at para na rin maka-move on na si Dana sa nararamdaman para kay Blue. Nagkaayos na kami ni Gaira. Hindi ganon kadali patawarin noong una si Gaira pero sa huli ay pinatawad ko rin siya sa ginawa niya noon sa akin. Nagawa lamang niya iyon dahil sa lubos na pagmamahal kay Reed, I know. Pero pagkatapos ng ginawa niya ay hindi daw siya makatulog araw-araw. Binigyan ko siya ng kapatawaran hindi dahil tanga ako, kundi dahil deserve niya ng second chance. Si Scarlet naman ay hindi naging mabuti ang sa kanila. Hindi binigyan ni Scarlet ng chance si Rey dahil, mayroon daw na mahal na iba si Scarlet. Hindi ko alam iyon kaya ng tanungin ko si Scarlet tungkol sa tinutukoy na minamahal na lalaki ay hindi ako agad na naniwala, hindi makapaniwala sa lalaking tinutukoy
KINABUKASAN ay muli kaming nakipag-kita ni Scsrlet kay Philip sa isang private restaurant. Gaya ng sinabi niya ay mayroon na agad siyang kasagutan sa lahat ng pinapahanap ko sa kanya. Hindi na ako makapag-hintay na malaman ang buong katotohanan.“Two months ago nakasaga sa iyo ay walang iba kundi ang iyong kaibigan na si Gaira.” Panimula ni Philip.Don pa lamang ay hindi ko na napigilan makaramdam ng galit kay Gaira. Kaya pala. Kaya pala naroon si Gaira. Kaya pala nakita ko si Gaira bago ako mawalan ng malay noon.“I knew it! That woman Gaira can't really be trusted. The first time I saw her, I didn't have a good feeling about her. That, evil.” Komento ni Scarlet.“Makikita rito sa CCTV na, pinuntahan ka pa ni Gaira.” Sabi ni Philip.“Oo. Pinuntahan ako ni Gaira. Nakita ko siya bago ako mawalan ng malay noon.” Sabi ko.
Nagkwentuhan pa kami ni Dad at Mom pagkatapos nila mag-kwento sa akin tungkol kay Perrine, tungkol sa sarili ko. Sobrang saya ko na malaman at marinig mula sa bibig nila mahal nila ako at parating iniisip. Sapat na iyon sa akin para maramdaman ko ang pagkukulang ng pagmamahal nila sa akin noon bilang magulang.Natapos lamang ang kwentuhan namin nang mag-gabi na at kailangan na nilang umuwi dahil mayroon silang aasikasuhin. Ginawa na daw nilang mas busy ang kanilang sarili para mas madali nilang matanggap na wala na ako.Gusto ko silang pigilan sa iniisip nila na tanggapin nila na wala na ako dahil ito ako buhay na buhay at naghahanap ng ebidensya na nagpapatunay na ako si Perrine. Ngunit hindi ko magagawa iyon hanggat wala pa akong ebidensya na hawak. Pero, alam kong at ramdam kong malapit ko ng matuklasan ang katotohanan.Nang umuwi ako sa condo ni Scarlet ay dumiretso ako sa kwarto niya para manghiram ng mga damit. Wala kasi ako
“Sorry for asking this. But, how were you when Perrine d…died?”Daddy and Mommy suddenly fell silent. It doesn't seem right to ask them that.“It's okay if you don't tell me. I understand. I'm just worried about you.” I told them.“To be honest, Dana. Hindi kami maayos ngayon.” Sabi ni Daddy na naagaw ng atensyon ko.Hindi sila maayos?“Masakit sa amin mawala ang nag-iisa naming anak. Gabi-gabi ay humihingi ako ng himala na sana ay, sang araw magpa-kita sa amin ang anak namin at bumalik siya sa amin.”Hindi sila maayos?“Masakit sa amin mawala ang nag-iisa naming anak. Gabi-gabi ay humihingi ako ng himala na sana ay, isang araw magpa-kita sa amin ang anak namin at bumalik siya sa amin.” Malungkot na sabi ni Mommy.“It hurts us to lose our only child. Every night, I ask for a miracle that hopefully, one day our daughter will see us
Ang mga magulang kong hindi ko nakasama ng matagal. Ang mga magulang kong inakala nilang patay na ang kanilang nag-iisa anak. Kumusta na kaya sila ngayon?Gusto ko makasama ang mga magulang ko ngayon. Gusto ko silang tanungin kung gaya ni Reed ay nag-sisi sila na hindi nila ako binigyang importansya noong kasama pa nila ako? Gusto kong itanong sa kanila kung bakit hindi sila naging magulang sa akin? Gusto kong itanong kung mahal ba nila ako bilang kanilang anak?I immediately wiped away my tears when my mother looked at me.“Dana?”Does Mom know Dana? How? whyLumapit sa akin si Mom, kasunod si Dad.As my parents approached me, I immediately stopped my tears from pouring down my cheeks from my eyes down to my cheeks. They might wonder why I suddenly cry in front of them..“Dana, right? Ang asawa ni Blue?” Tanong ni Mom sa akin. Oh, that's why kilala nila ang mukhang ito.
Pagkatapos namin mag-usap ni Scarlet tungkol sa gagawin ko ay, pina-kwento niya sa akin ang buong detalye sa nangyari sa akin. Kung paano ako naging si Dana, paano ako nakaalalang muli, paano ako muli na aksidente, ano ang nangyari sa akin last two months at kung ano-ano pa. Ikinuwento ang lahat kay Scarlet kaya naman naging mahaba ang gabing iyon sa aming dalawa.Kanina ay tumawag si Blue para kumustahin ako at nag-tanong kung bakit biglaan ang hindi ko pag-uwi sa bahay nila Dana. Ang sabi ni Scarlet ay mukhang hindi nag-hinala si Blue na ang kasama niya past two months ay ang totoong Dana. Si Scarlet na rin ang kumausap at gumawa ng dahilan nang sa ganun ay pagtakpan ako kung bakit hindi ako umuwi sa bahay nila Dana at Blue.Wala akong balak itago kay Blue ang katotohanan na alam ko na ang lahat, na alam ko na ang kagaguhang ginawa niya sa akin. Si Blue ang mayroong ginawang kasalanan sa akin kaya hindi ako natatakot sakaniya at isa pa ay, k
After I could talk to Reed at the cemetery I went straight to Scarlet's condo.Pagkatapos kong maka-usap si Reed at malamang mahal niya pala ako, hindi ako mag-aaksaya ng panahon. Aalamin ko kung ano ang tunay na nangyari sa akin, ang tunay na nangyari kung paano inakala ng lahat na patay na ako lalo na ngayon na sa sariling bibig ni Reed nanggaling na ang mahal niya ay si Perrine, ako. Ako ang lang ang mahal ni Reed.Kakailanganin ko ang tulong ni Scarlet. Sa ngayon ay si Scarlet lamang ang kaya kong pagkatiwalaan. Alam kong noong huli kami nag-kita two months ago ay hindi maganda ang paghihiwalay namin dahil, ang alam niya ay ako si Dana na kanyang kaibigan at asawa ng kanyang kapatid na si Blue.Blue. Just thinking of his name makes me feel an overflow of anger. I can’t forgive him for what he did to me. He took advantage of my memory loss. He changed my face.“Dana?”Saktong mag-do-doorb