Hindi ako mapakali sa aking inuuouan. Parang sasabog ang puso ko sa bilis ng tibok nito. Pinag-halo kaba at takot ang nararamdaman ko ngayon
Sinulyapan ko si Sir Reed. Seryoso lamang siya nagbabasa ng mga dokumento at kung minsan ay bigla siya titingin sa kanyang computer.
Tumingin muli ako sa computer ko at, napa-nguso. Mas gusto kong inuutusan ni Sir Reed kaysa ganito na naka-stuck ako sa isang opisina kasama siya.
Kung bakit ba naman kasi nalipat ako rito sa loob ng opisina ni Sir Reed? Iyong dati naman na secretary niya ay na sa labas ng opisina, tapos ako dito sa loob ng opisina niya?
I feel nervous and scared, not because I can do something wrong. I can control myself and what I feel. My fear is that one day Blue will suddenly find out that I work here in their company and find out that my boss is a man. I just don’t want B
Hanggang ngayon ay tumatakbo pa rin sa aking isipan ang mga pinagsasabi ko kay Reed. Nadala ako ng emosyon at sobra pag-selos kaya ko na sigaw sa mukha ni Reed ang nararamdaman ko. Ang totoo kong nararamdaman para sa kanya. Paano ko mababawi ang bawat binitiwan ko salita kanina kay Reed? Ayoko saktan ang nararamdaman ni Blue. Mas lalong hindi ko hahayaang masaktan si Blue nang dahil lamang akin. “Ma’am.” Napatingin ako sa driver ng taxi na sinasakyan ko ngayon ng tawagin ako. “Nandito na po tayo sa tapat ng coffee shop na sinbi ninyo. Tinignan ko ang labas. Nandito na nga ako sa tapat ng café ko. Sana ay wala pa si Blue rito. Pag-bayad ko sa taxi driver ay bumaba agad ako. Pag-baba ko ay mabilis na umalis na ang taxi sinakyan ko. Saka ko lamang nakita si Blue sa tapat ng
“Sir, you need to sign this document.” Sabi ko kay Sir Reed. Hindi niya ako tinignan o kahit sinulyapan lamang. Linapag ko na lamang sa lamesa ang inaabot ko dokumento sa kanya. “By the way, Sir. Mayroon ka po board meeting in five minutes.” Kinuha ni Sir Reed ang coat niyang nakapatong sa sandalan ng swivel wheel chair niya atsaka tumayo, tapos ay mabilis na lumabas ng opisina. Ako naman ay mabilis siya sinundan palabas. Pagkarating sa board meeting ay naririto na pala ang lahat. Umupo ako sa isang gilid na upuan at ni-note ang mga pinag-meetingan nila. Hindi nagtagal ang meeting ng isang oras. Nang matapos ang meeting ay dire-diretso lumabas si Sir Reed. “Dana.” Tawag ni Scarlet sa akin. “Bakit?” Tanong ko pag-lapit ko kay Scarlet. “Does Reed have a problem?” “Ha? What kind of problem? ” “I just noticed that he has been more rude these past few days. H
“Miss Dana.” Kumakabog ang puso ko nang tawagin ako ni Sir Reed. Ngayon lamang niya ulit tinawag ang aking pangalan. Bigla tuloy ako nakaramdam ng kasiyahang, hindi ko maipaliwanag. Tumayo ako at lumpit kay Sir Reed. “Sir?” Tanong ko. Hindi ko ipinahalata ang kasiyahang nararamdaman ko dahil sa pag-tawag niya lamang muli sa aking pangalan. Kinuha ni Sir Reed ang jacket coat na nakapatong sa swivel chair niya saka ito inabot sa akin. “Please throw it away.” Sabi ni Sir Reed ng hindi tumitingin sa akin. When I reached for the coat I couldn’t help but look at it. Itong coat na ‘to ang nakita ko nakapatong kagabi sa balikat ko. Itatapon niya lang ito? Mukha bago pa naman ito. Dahil ba nadikit sa akin ang coat na ‘to kaya itatapon ni Sir Reed? Nawala ang kasiyahan nararamdaman ko. Hindi dapat ako makaramdam ng ganito dahil kasalanan ko naman kung bakit ganito ang trato ni Sir Reed sa akin. “Y..Yes, Sir.” Sabi k
Tumayo ako para pag-buksan ng pintuan ang kumakatok na iyon. May hinala na ako kung sino iyon. Pag-bukas ko ng pintuan ay bumungad si Gaira na mayroon dalang lunch box. I knew it. “Good afternoon, Dana!” Masigla bati ni Gaira sa akin. “G-Good afternoon din sayo.” Halos utal ko ring bati sa kanya. “I think, konti na lang. Konti na lang Dana, malapit ko na makuha si Reed. Excited na ako.” Bulong ni Gaira sa akin. Pilit kong binigyan ng ngiti si Gaira. “Congrats!” Iyon lamang ang tangi kong na sambit. “Thanks!” Masiglang saad ni Gaira sa akin bago niya ako lagpasan at pinuntahan si Sir Reed. Ilang araw na pumupunta dito si Gaira, para dalhan ng pagkain si Sir Reed. Si Sir Reed naman ay kinakain ang lahat ng dala ni Gaira. Mukha ngang malapit ng makuha ni Gaira si Sir Reed. Masaya ako para sa kanila. Lumabas na rin ko para kumain ng lunch. Paglabas ko ay nanlalambot ang akin
I restrained myself now, from making any scene but, I had little to hold back my patience from Sir Reed.“Reed, let’s have lunch together again today.” Gaira said as she handed the pastry to Sir Reed.I glance at Sir Reed and, he smile at Gaira. What the?! He smiled!Ang sabi ni Sir Reed ay pinapansin niya lamang si Gaira dahil gusto niya pag-selosin lamang ako at mapagtanto ko ang akin nararamdaman para sakanya. Bakit ngayon, pinapansin niya pa rin si Gaira, tapos ay nakangisi pa siya. “I’m busy. I have a lot of work to do.” Sir Reed coldly replied to Gaira.“I’ll just bring you food so you can eat.”Sir Reed don’t want to eat with you, Gaira. Can’t you feel it that?“No need for that, Gaira. I have already delivered food for me in a restaurant.”“But,”“Aren’t you doing anything today, Gaira?&r
I took a deep breath but it wasn’t enough for me to calm myself. I think my heart comes out of my body at the speed of its beating.“Dana, are you okay? Why are you pale? Are you sick?” Scarlet asked me.“Yes. I... I’m okay.” I stammered in response.We are here in a VIP room restaurant. We—were the only ones here at the family dinner, Blue’s family. He’s mother, he’s father and his siblings.“Are you sure?” Scarlet asked again.“Y-Yes.”I glanced at the one opposite me.I do not know. I do not know anything. If I only knew, I would have suppressed my feelings for him even more. But, it’s too late because I feel deeply for him.What did I do?!No. It’s not too late. I can still correct my mistakes, but I already made a promise to him.“Hon.”Nanlalamig ang buo kong katawan ng halikan
I can’t focus on what I’m doing. Hanggang ay ngayon ay tumatakbo pa rin sa isipan ko ang nalaman ko kagabi,na si Reed at Blue ay magkapatid. Hanggang ngayon ay hindi pa rin lo makapaniwala sa nagawa ko. Ano ba itong nagawa ko?“Dana?”Napatingin ako kay Reed nang tawagin ako.“Mayroon ba bumabagabag sa iyo?”Umiling ako. “Nothing.”“Is it about Blue and me?”Last night I didn’t know how to talk to Blue, I couldn’t even look at him. We continued the relationship we had with Reed. Even though Reed and I continued our relationship, until now it still didn’t cross my mind that I discovered last night that Red and Blue were half siblings. Hindi nabanggit kahit isang beses ni Scarlet na kapatid nila si Reed.“Reed, what if we
Nginitian ko si Reed. “No. The fear you think will not happen. I will not leave you no matter what happens or, for any reason.” Nakangiti kong saad sa kanya.Because no matter what happens and, no matter what the reason, I will never let Reed go. I love him. Yes. I love him more than anything.Napatayo ako nang bigla mag-bukas ang pintuan.“DANA!” Sigaw ni Scarlet papalapit sa amin habang hatak ang kanyang secretary.Pag-lapit sa amin ni Scarlet tinignan niya kami pareho. Bakit ganito ang mukha ni Scarlet? Bakit parang may nangyaring hindi maganda? Hindi kaya? Alam na ni Scarlet ang tungkol sa amin ni Reed?!Napatingin ako kay Reed, at ganoon din siya.“This is emergency!” Humahangos na wika ni Scarlet.Tinignan ko si Scarlet. Ano ang sinabi niyang emergen
Bago dumaan si Reed sa trabaho ay dumaan muli siya sa puntod ng namayapang asawa.“Wife.” bulong ni Reed atsaka linapag ang dalang bulaklak na red roses. “I brought you your favorite flowers again.”Umupo si Reed, hinaplos ang puntod ng asawa at bigla na lamang ito napa-ngiti. Ipinikit ni Reed ang mga mata at masayang inalala ang mga huling sandaling nakasama ang kanyang asawa.“One year,” bulong ni Reed. “Thank you for that one year, Wife.”Naalala ni Reed noong unang pagkakataon niyang nasabi sa harapan ni Perrine ang mga salitang noon pa niya dapat sinabi, ang mga katagang ‘I love you, Perrine.’ Umiyak ito ng parang batang naligaw nang makita
REED CARIAGA ' s P.O.V. Pinuntahan kong muli ang puntod ng aking asawa. Umupo ako at hinawakan ang puntod niya.“Sorry, wife.”Pa-ulit-ulit akong hihingi ng tawad sa iyo Perrine, sa lahat ng ginawa ko. Hanggang sa mapatawad ko ang aking sarili. Hanggang sa mapatawad mo ako.“I'm really really sorry, Perrine. Wife.”Patawarin mo ako sa aking ginawa. Habang hinahanap kita ay nakilala ko si Dana. Nagustuhan ko siya dahil kamukhang-kamukha mo ang kanyang mata at boses. Sa pangungulila ko sa iyo ay sa kanya ko nabuhos ang ang pagmamahal na dapat ay sa iyo ko noon binuhos at sayo lamang dapat binuhos. Naging pahinga ko si Dana sa tuwing nawawalan ako ng pag-asa sa paghahanap sa'yo.“Forgive me.”Dahil, hindi ko nasabi sa iyo kung gaano talaga kita kama
Nag-file ng annulment ang totoong Dana kay Blue. Kahit ayaw ni Dana pakawalan si Blue ay ginawa niya pa rin, para makalaya na si Blue sa kanya at muling mag-mahal si Blue ng ibang babae at para na rin maka-move on na si Dana sa nararamdaman para kay Blue. Nagkaayos na kami ni Gaira. Hindi ganon kadali patawarin noong una si Gaira pero sa huli ay pinatawad ko rin siya sa ginawa niya noon sa akin. Nagawa lamang niya iyon dahil sa lubos na pagmamahal kay Reed, I know. Pero pagkatapos ng ginawa niya ay hindi daw siya makatulog araw-araw. Binigyan ko siya ng kapatawaran hindi dahil tanga ako, kundi dahil deserve niya ng second chance. Si Scarlet naman ay hindi naging mabuti ang sa kanila. Hindi binigyan ni Scarlet ng chance si Rey dahil, mayroon daw na mahal na iba si Scarlet. Hindi ko alam iyon kaya ng tanungin ko si Scarlet tungkol sa tinutukoy na minamahal na lalaki ay hindi ako agad na naniwala, hindi makapaniwala sa lalaking tinutukoy
KINABUKASAN ay muli kaming nakipag-kita ni Scsrlet kay Philip sa isang private restaurant. Gaya ng sinabi niya ay mayroon na agad siyang kasagutan sa lahat ng pinapahanap ko sa kanya. Hindi na ako makapag-hintay na malaman ang buong katotohanan.“Two months ago nakasaga sa iyo ay walang iba kundi ang iyong kaibigan na si Gaira.” Panimula ni Philip.Don pa lamang ay hindi ko na napigilan makaramdam ng galit kay Gaira. Kaya pala. Kaya pala naroon si Gaira. Kaya pala nakita ko si Gaira bago ako mawalan ng malay noon.“I knew it! That woman Gaira can't really be trusted. The first time I saw her, I didn't have a good feeling about her. That, evil.” Komento ni Scarlet.“Makikita rito sa CCTV na, pinuntahan ka pa ni Gaira.” Sabi ni Philip.“Oo. Pinuntahan ako ni Gaira. Nakita ko siya bago ako mawalan ng malay noon.” Sabi ko.
Nagkwentuhan pa kami ni Dad at Mom pagkatapos nila mag-kwento sa akin tungkol kay Perrine, tungkol sa sarili ko. Sobrang saya ko na malaman at marinig mula sa bibig nila mahal nila ako at parating iniisip. Sapat na iyon sa akin para maramdaman ko ang pagkukulang ng pagmamahal nila sa akin noon bilang magulang.Natapos lamang ang kwentuhan namin nang mag-gabi na at kailangan na nilang umuwi dahil mayroon silang aasikasuhin. Ginawa na daw nilang mas busy ang kanilang sarili para mas madali nilang matanggap na wala na ako.Gusto ko silang pigilan sa iniisip nila na tanggapin nila na wala na ako dahil ito ako buhay na buhay at naghahanap ng ebidensya na nagpapatunay na ako si Perrine. Ngunit hindi ko magagawa iyon hanggat wala pa akong ebidensya na hawak. Pero, alam kong at ramdam kong malapit ko ng matuklasan ang katotohanan.Nang umuwi ako sa condo ni Scarlet ay dumiretso ako sa kwarto niya para manghiram ng mga damit. Wala kasi ako
“Sorry for asking this. But, how were you when Perrine d…died?”Daddy and Mommy suddenly fell silent. It doesn't seem right to ask them that.“It's okay if you don't tell me. I understand. I'm just worried about you.” I told them.“To be honest, Dana. Hindi kami maayos ngayon.” Sabi ni Daddy na naagaw ng atensyon ko.Hindi sila maayos?“Masakit sa amin mawala ang nag-iisa naming anak. Gabi-gabi ay humihingi ako ng himala na sana ay, sang araw magpa-kita sa amin ang anak namin at bumalik siya sa amin.”Hindi sila maayos?“Masakit sa amin mawala ang nag-iisa naming anak. Gabi-gabi ay humihingi ako ng himala na sana ay, isang araw magpa-kita sa amin ang anak namin at bumalik siya sa amin.” Malungkot na sabi ni Mommy.“It hurts us to lose our only child. Every night, I ask for a miracle that hopefully, one day our daughter will see us
Ang mga magulang kong hindi ko nakasama ng matagal. Ang mga magulang kong inakala nilang patay na ang kanilang nag-iisa anak. Kumusta na kaya sila ngayon?Gusto ko makasama ang mga magulang ko ngayon. Gusto ko silang tanungin kung gaya ni Reed ay nag-sisi sila na hindi nila ako binigyang importansya noong kasama pa nila ako? Gusto kong itanong sa kanila kung bakit hindi sila naging magulang sa akin? Gusto kong itanong kung mahal ba nila ako bilang kanilang anak?I immediately wiped away my tears when my mother looked at me.“Dana?”Does Mom know Dana? How? whyLumapit sa akin si Mom, kasunod si Dad.As my parents approached me, I immediately stopped my tears from pouring down my cheeks from my eyes down to my cheeks. They might wonder why I suddenly cry in front of them..“Dana, right? Ang asawa ni Blue?” Tanong ni Mom sa akin. Oh, that's why kilala nila ang mukhang ito.
Pagkatapos namin mag-usap ni Scarlet tungkol sa gagawin ko ay, pina-kwento niya sa akin ang buong detalye sa nangyari sa akin. Kung paano ako naging si Dana, paano ako nakaalalang muli, paano ako muli na aksidente, ano ang nangyari sa akin last two months at kung ano-ano pa. Ikinuwento ang lahat kay Scarlet kaya naman naging mahaba ang gabing iyon sa aming dalawa.Kanina ay tumawag si Blue para kumustahin ako at nag-tanong kung bakit biglaan ang hindi ko pag-uwi sa bahay nila Dana. Ang sabi ni Scarlet ay mukhang hindi nag-hinala si Blue na ang kasama niya past two months ay ang totoong Dana. Si Scarlet na rin ang kumausap at gumawa ng dahilan nang sa ganun ay pagtakpan ako kung bakit hindi ako umuwi sa bahay nila Dana at Blue.Wala akong balak itago kay Blue ang katotohanan na alam ko na ang lahat, na alam ko na ang kagaguhang ginawa niya sa akin. Si Blue ang mayroong ginawang kasalanan sa akin kaya hindi ako natatakot sakaniya at isa pa ay, k
After I could talk to Reed at the cemetery I went straight to Scarlet's condo.Pagkatapos kong maka-usap si Reed at malamang mahal niya pala ako, hindi ako mag-aaksaya ng panahon. Aalamin ko kung ano ang tunay na nangyari sa akin, ang tunay na nangyari kung paano inakala ng lahat na patay na ako lalo na ngayon na sa sariling bibig ni Reed nanggaling na ang mahal niya ay si Perrine, ako. Ako ang lang ang mahal ni Reed.Kakailanganin ko ang tulong ni Scarlet. Sa ngayon ay si Scarlet lamang ang kaya kong pagkatiwalaan. Alam kong noong huli kami nag-kita two months ago ay hindi maganda ang paghihiwalay namin dahil, ang alam niya ay ako si Dana na kanyang kaibigan at asawa ng kanyang kapatid na si Blue.Blue. Just thinking of his name makes me feel an overflow of anger. I can’t forgive him for what he did to me. He took advantage of my memory loss. He changed my face.“Dana?”Saktong mag-do-doorb