Kabanata 16CloseTAHIMIK naming tinapos ni Tyson ang umagahan naming iyon ng wala ng kibuan pagkatapos ng huling sinabi niya. Hindi naman sa natakot ako sa banta niya. Pero parang ang atake kasi sa akin noong sinabi niya. I-Iba... ibang parusa ang makukuha ko kapag iniwasan ko pa ulit siya ng wala namang matibay na dahilan. Nag-hurumintado ang dalawang pisnge ko sa naisip at mas lalong itinungo ang ulo sa kinakain para maitago iyon sa damuhong kaharap na parang agila kung panoorin ang bawat galaw ko habang perpekto niyang nginunguya ang pagkain sa bibig niya. Tss! Ano ba kasi ang tinitingin tingin niya d'yan! Kanina pa siya nakatitig sa akin. Ako ba kinakain niya para pag-pokus-san niya ng atensyon?! Halos mag-digmaan na sa utak ko ang mga iniisip ko dahil sa sobrang pagh-hurumintado ko dahil kung makatingin siya sa akin, para bang nagh-hintay pa siya ng magiging reaksyon ko tungkol doon sa sinabi niyang pagpaparusa. Tss. Anong gusto niyang sabihin ko? 'Sige Tyson parasuhan mo 'k
Kabanata 17Close (2)PARA akong aatakehin sa puso sa nakikita ko ngayon. Tigalgal kung tigalgal talaga! Dahil sa ilang buwan naming pagsasama ni Tyson, ngayon ko lang nakita ang hubot niyang katawan.Para akong Israelita sa kalagitnaan ng disyerto sa pagkauhaw ngayon habang walang hiya kong tinatanaw ang katawan ng damuhong mahimbing na natutulog. Alam ko ring pulang pula na ang mukha ko sa kakatitig sa katawan niya. Hindi ko na rin mabilang kung ilang beses na ba akong napalunok ng mariin.Ineksamina ko ang buong katawan niya. Sa dibdib niyang matikas, papunta sa babang parte kung nasaan ang six-packs abs niyang nakalatag sa tamang mga puwesto. At sa hindi ko inaasahang pagkakataon, bumaba pa doon ang tingin ko hanggang sa marating ko ang depinado niyang v-line papunta s-sa... Lumunok ako sa pinaka mariing paraan bago pinilit iiwas ang tingin sa Boxer ni Tyson! Mas lalong nangamatis ang mukha ko sa sobrang kahihiyan para sa sarili dahil sa paraan ng pagtingin ko sa katawan niya, p
Kabanata 18Date"A-ANO?" Wika ko ng maka-inom na ako ng tubig at malunok ko na ang barang pagkain sa lalamunan ko. Naka-titig ako sa mukha ni Tyson habang hinihintay ang idudugtong ng kanyang bibig t-tungkol doon sa sinabi niya. Dahil kung hindi nagkakamali ang pandinig ko. Sabi niya... "Let's date," seryosong usal niya bago ako titigan sa mata ng seryoso. Doon, mas lalong bumilis at lumakas ang kabog ng dibdib ko na puwede mo ng ihalintulad sa tumatakbong tren. Hindi ko rin napigilan ang panlalaki ng mata ko sa gulat! Dahil hindi ko talaga akalain yayain niya ako lumabas! Panaginip lang ba 'to?! Jusko!Bumuntong hininga muna si Tyson bago ulit mag-salita, "Since we've been together we don't have any official dates because of your work and mine. So I decided, since you have no work tomorrow and later... maybe..." umubo siya ng malakas bago mag-iwas ng tingin sa akin kahit naman nasa pagkain niya ang tingin niya. "We can go out later," mahina niyang dugtong.Na nagpakawala ng libo-l
Kabanata 19Date"KEISHA wake up, it's almost eleven..." mahina at garalgal na boses ang narinig ko malapit sa tainga ko. Parang nangaakit. Buti na lang talaga, sobrang antok ng diwa ko kaya inignora ko lang iyon. "Huwag mo na ako isama Tyson," kunot noo kong ungol at saka tumagilid. Hinila ko rin ang makapal na comforter para takluban ang mukha ko sa paningin niya. Narinig ko siyang baritonong humalakhak ng mahina bago ko naramdaman ang paglubog lalo ng kama. Lumapit siya lalo. Tinanggal niya ang nakatakip sa mukha kong comforter. Napa-mulat ako ng mata sa inis. Handa na sana ako bugahan siya ng ma-a-anghang na salita pero agad tumiklop ang dila ko ng maharap ko ang mukha niya. Bumilis ang tibok ng puso ko ng mas luminaw ang guwapo niyang mukha. Mas lalo siyang gumwapo tingnan kapag bagsak ang buhok at hindi brush-up. "Mornin'," lalaking-lalaking ngisi pa. Napalunok ako ng mariin. At doon lang rin ako sinampal ng reyalidad na simula pa pala kanina pagkadilat ko, nakatitig na ako
Kabanata 20DatePAGKATAPOS ng usapan naming iyon ni Tyson sa living room sa mansyon. Hindi na kami nag-kibuan pa sa isa't-isa. Hinayaan na lang namin ang katahimikan ang siyang lumukob sa amin. At hanggang sa byahe, papunta sa trabaho niya. Ganoon pa rin. Walang pansinan. At kulang na lang mabasag na ang mga ear drums naming dalawa sa sobrang tahimik namin. Sinusubukan ko balingan siya ng tingin. Pero sa tuwing matitigan ko ang perpekto ngunit arogante niyang mukha. Napapa-iwas ako na para bang napapaso sa hindi ko alam na rason. Para bang, sa narinig ko mula sa kanya kanina. Nahiya na ako sa kanya. Na hindi ko naman nararamdaman dati. Hindi ko alam kung ano talaga ang nangyayari sa akin! Pero...Meron sa talaga sa sistema ko ang nalaglag at bumigay na. Ito ang kinakatakutan ko mangyari noon kaya ko siya iniiwasan. At ngayong, unti-unti nang nangyayari ang kina-babahala ko. Mas lalo akong natatakot sa kakahantungan ko kapag nagpatuloy pa ito. Palihim akong bumaling sa gawi ni Tyso
Kabanata 21Midnight"S-SHAINA. Wait lang. K-Kumalma ka. Nasaan ka muna?" Kahit nagp-panict na ako para sa kalagayan niya, nagawa ko pa rin itanong iyon. Humigpit ang kapit ng katabi ko sa bewang ko. Tumaas ang tingin ko sa mukha ni Tyson. Nagt-tanong ang kanyang mga mata sa akin kung anong nangyayari. Hindi ko siya sinagot at sinenyasan muna na maghintay. Tuloy pa rin sa paghagulgol at pag-iyak si Shaina sa kabilang linya kaya ang pag-aalala ko ay mas lalo lang nadagdagan. "S-Shaina! Sumagot ka. Nasaan ka!" Kuwari'y galit ko nang sabi para magawa kong matukoy kung saan nang-gagaling ang maingay na tugtugin sa kabilang linya. May hinuha na ako sa sarili ko kung saan iyon dahil pamilyar sa akin ang tunog at ingay. Hindi ko lang kino-conclude dahil gusto ko mismo mang-galing kay Shaina kung nasaan siya. Suminghot muna ang kaibigan bago sumagot. "S-Sa Lights. D-Dito sa BGC." Hindi ko maiwasan ang malakas na mapa-singhap ng tama nga ang hinala ko! Ang Lights na tinutukoy niya ay bar!
Kabanata 22Downfall"B-BAKIT mo 'ko pinakasalan Tyson?"Hinawi ko ang buhok ko na nakaharang sa mukha ko para matitigan ko ng seryoso ang mukha ng lalaking hindi man lang nagbago ang seryoso at namumungay na ekspresyon sa tanong kong iyon. Hindi niya ako sinagot. Tinitigan niya lang ako na para bang inaaral niya ang kabuuan ng mukha ko. Kinunutan ko siya ng noo. Bumuntong hininga siya bago binuka ang bibig. "Why are you asking that?""Dahil kailangan ko ng sagot Tyson. Bakit mo 'ko pinakasalan. Anong motibo mo," mariin ko agad na balik. Nagdilim na ang mukha niya sa pagka-desperada ko.Mabilis niyang pinatay ang maliit na pagitan sa aming dalawa gamit ang mahahaba niyang biyas. Bibaan niya ako ng tingin at mariin na tinitigan. "What's gotten into you? Why are you being like this?" aniya sa mababang boses. Na malakas kong kina-buntong hininga dahil hindi niya nakukuha ang punto ko! Gusto ko lang naman malaman kung bakit niya ako pinakasalan! Anong rason niya! Pilit kong pinakalma
Kabanata 23Resign"H-HUH? Magr-resign ka na beh? Seryoso?!" bulyaw sa mukha ko ni Shaina nang ma-kuwento ko rito ang planong matagal kong pinag-isipin simula ng gabing iyon na niloko siya ni Gerald. Ilang linggo na rin ang nakakaraan.Bumuntong hininga ako at tumungo. "Oo, e.""Hala bakit?! Saka... alam na ba ni Mommy Gai ang tungkol rito?"Hindi ko agad nasagot ang tanong na iyon sa akin ni Shaina. Bigla ko naalala ang reaksyon ni Mommy Gai ng sabihin ko sa kanya ang plano kong ito. Hindi siya galit. Hindi siya malungkot. At mas lalong hindi siya masaya. Dismiyado siya. Ewan ko kung bakit pero ng sabihin ko sa kanya na magr-resign na ako kinagabihan ng masinsinan ko siyang kausapin. Hindi siya sumagot. Nginitian niya lang ako ng tipid at nilayasan na. Napabuntong hininga ako at napa-upo sa bakal na bench dito sa locker room. Tumayo si Shaina sa harapan ko ng naka-pameywang at naghihintay ng sagot sa akin. Uwian na namin at kami na namang dalawang ang naiwan dito katulad ng dati.