Maeve’s POV“They said sayawan mo raw ang ulan para huminto,” ani Juago habang hawak-hawak ang aking isang kamay. “Sira, hindi ganito ‘yon,” natatawa kong sambit subalit nang iikot niya ako gamit ang isang kamay ay hinayaan ko lang ang sariling magpadala roon. Tila ba wala na akong nakikita. It’s just only the two of them. Hindi ko alam kung bakit tila ba wala na akong pakialam kung magkasakit ba kinabukasan. I just want to live in every moment with the two of them.“Ay hindi ba? I don’t want the rain to stop as well,” natatawa niyang sambit. Tila ba ang musika ay ang patak ng ulan. Sobrang lakas niyon but I find it funny how we don’t care about it at all. Natatawa lang ako habang hinahayaan ang sariling sabayan siya sa kanilang gusto. Ang lakas ng ulan kabaliktaran ng payapa kong nararamdaman. Sobrang bilis ng paligid pero para bang humihinto ako bigla. I just felt so happy now. Sa sobrang saya ko pakiramdam ko’y nakalutang lang ako sa ere. “This will surely be a core memory to me,
Maeve’s POV“Wala pa ang Tatay mo, Nak?” tanong ko kay Maverick dahil hindi pa rin lumalabas ng unit niya si Juago. It was actually our day off and Juago promise that he will play with Maverick outside today. Mamasyal dapat kami ngayon. Napanguso ako dahil may isang salita si Juago. Hindi ko nga lang alam kung bakit wala pa siya ngayon. Mas excited pa ata ako sa anak ng buksan ang pinto subalit agad kong nakita si Juago na namumula ang buong mukha at tila ba walang tulog. Gulo-gulo pa ang kaniyang buhok. “Let’s go?” Namamaos pa ang kaniyang tinig nang magtanong. Napaawang ang labi ko habang nakatingin sa kaniya. “What happened to you? Are you okay? Namamaos ang tinig mo. You are not your usual self,” sambit ko. Napanguso siya roon at mukhang pinilit lang talaga ang tumayo. Agad naningkit ang aking mga mata nang mag-iwas siya ng tingin. Tila alam ko na agad kung anong nangyari. This idiot. Ang lakas ng loob niyang mag-ayang maligo sa ulan. “I’m okay… We can still go…” aniya subali
Maeve’s POV“Why are you so busy these days? It’s so hard to book an appointment to my own sister, huh?” nakangising sambit sa akin ni Kuya Mau. Hindi ko mapigilan ang mailing bago ako naupo sa tabi niya. Nandito sila ngayon, bumisita sa amin. Aven is playing with his Kuya Maverick now. Napangiti na lang ako habang pinapanood silang dalawa. They are so gentle with each other. Maverick is really acting like a Kuya to Aven. “Busy sa trabaho, Kuya. Malapit na ang launching ng new product namin,” sambit ko kaya tumawa si Ava bago naniningkit ang mga mata sa akin. “Sa kumpanya nga ba talaga, Girl? Or because of someone else?” nakangisi niyang tanong. Hindi ko na napigilan pa ang irapan siya kaya mas lalo lang natawa ang gaga. She is really teasing me with Juago these days. At hindi ko rin maintindihan kung bakit hindi ako napipikon sa ngayon. “You look so bright these days. I’m glad to see you being happy, Maeve,” sambit ni Kuya Mauricio sa akin. Napanguso na lang ako roon bago mapaili
Maeve’s POV“What? What do you mean by that? I thought he’s already good to go? Why would they back out?” Hindi ko mapigilan ang iritasiyon ko roon. “He got an offer from our competitor, Ma’am. They are looking out from our company,” sambit ng aking sekretarya. Hindi ko mapigilan ang mapahilot sa aking sentido. Ngayon pa talaga! Kung kailan wala ako. “Alright, we’ll talk about this tomorrow. I’ll come back immediately,” saad ko at pinag-iisipan na ang back up. Fuck! It was already perfectly plan. Bakit ngayon pa? “What’s wrong? You are supposed to enjoy this vacation not to be stress with work,” sambit ni Juago na siyang kalalabas lang ng banyo. Tanging tapis lang ang mayroon sa kaniyang katawan. Bahagya akong napanguso dahil he’s still perfectly fit. Aba, talaga nga naman, Maeve. Nagagawa mo pang isipin ‘yan gayong may problemang kinahaharap ang kompanya mo!“Our model suddenly back out. He took the offer from another company,” I said irritatedly. We already signed the contract. I
Maeve’s POVBahagyang umingay ang paligid nang pumasok ang mukhang kakakita ko lang sa condo kanina. Nangunot ang noo ko nang makita si Juago na papasok sa loob. He was smiling brightly at me. What is he doing here? Akala ko ba ay abala rin siya sa kaniyang trabaho ngayon. “What are you doing?” tanong ko kay Juago na siyang nakaupo sa harap namin habang ang mga katrabaho ko’y excited na nakatitig sa kaniya. We are actually going to meet some potential models that we talk with para sa launching ng product. “I’m auditioning,” he said kaya nagsalubong ang kilay ko. Why would a retired actor like him and a sucessful businessman would fucking audition in a small clothing line for sports wear?I just don’t think he’ll be here auditioning when he already turn his back to the industry. But he looks like he wasn’t joking around. He was really serious on what he said. “You said you are in need for some model. I was a model years ago… I think I can pull it out,” aniya pa sa akin kaya napaaw
Maeve’s POVHindi nga nagkamali ang team ko. Talaga ngang sumikat ang launching namin dahil sa set ng model na kinuha and of course sa quality na rin ng brand. And specially because of Juago’s popularity. Dinagsa online and in physical store ang mga stock na siya ang nagmodelo. Usap-usapan din siya sa media. They are thinking that Juago is going back in showbiz but Juago just said that he’ll take projects that he likes. “Hindi ko na patatagalin pa ang speech ko, I just want to thank you all for our successful launching. Things won’t be possible without your help! Cheers for our success!” nakangiti kong saad bago ko itinaas ang wine na hawak. The staff cheers. We are having our celebratory party in one of the bar here in Manila. It’s just us here. Inimbitahan din namin ang models na nandito rin naman. Si Juago ay wala pa dahil abala rin sa kaniyang business. Lumapit ako sa table ng models to thank them and give them token of appreciation. “Thank you again, Aldrin, for working with
Maeve’s POV“Do I look good?” tanong ko na napataas pa ang kilay nang makitang nakatingin sa akin si Juago. “You always look good. You are so pretty, Maeve…” malambing na sambit ni Juago sa akin. Ngumiti ako roon. Kita kong nakatitig din siya sa akin bago siya nagkibit ng balikat. “We will drop you ni Tatay, Nanay, sa meeting place niyo po. Super gandan mo po!” Sambit sa akin ng anak na si Maverick. Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang nakatingin dito. “Your date will surely—” “It’s not a date,” iritado kong sambit kay Juago at hindi na pinatapos pa ang sasabihin niya sana. Hindi ko mapigilan ang iritasiyon doon. I don’t know kung ano ang ikinaiirita ko. Hindi ko rin maintindihan ang aking sarili. Maybe because he was so casual about it. Parang ayos na ayos lang. And what about it, Maeve?“But he think of it as one. He surely does…” Juago said before shrugging his shoulder. “You are assuming things. Aldrin is like a brother to me. Nang-aasar ka ba, Juan Diego?” tanong ko na si
Maeve’s POV“Thank you for today, Aldrin. I genuinely enjoy it. I’m really sorry…” sambit ko kay Aldrin. He looks like he wasn’t being himself as well but he still tried to smile at me. “No problem, Maeve. Thank you so much as well for spending time with me… Pasensiya na kung binigla kita…” aniya sa akin kaya umiling lang ako sa kaniya roon. “No, I understand. However, I just can’t really take your feelings…” ani ko na ngumiti pa sa kaniya. Tila unti-unti niya na ring tinatanggap ‘yon. “Can I hugged you?” tanong niya sa akin kaya unti-unti akong tumango at hinayaan siyang yumakap sa akin. Binitawan ko rin agad siya nang marinig ang tinig ni Maverick. They are already here. Sinusundo na ako pauwi ng bahay. Isang tipid na ngiti ang pinakawalan ko sa anak. Binati rin siya ni Aldrin bago ito nagpaalam sa amin. He looks like he is in rushed now. Ngumiti lang ako sa kaniya. Talagang nagulat ako sa biglaang confession nito. Hindi ko maipagkakaila ‘yon butvI really just looked at him as a