Maeve’s POVJuago and Maverick had dinner together habang ako naman ay sinabayan lang sila sa dinner. Napag-alaman ko rin na sinMint talaga ang nagsabi kay Juago na sunduin ako. Kahit kailan talaga ay pakialamero ang kapatid ko. Kapag nagkita kami ay hindi talaga siya makakatakas ng kutos sa akin. Habang nasa restaurant kami, may ilang tao na sinisipat si Juago at mukhang gustong magpa-picture subalit hindi makalapit dahil na rin sa mga guards na nakakalat-kalat lang sa paligid. Juago still have a lot of fans waiting for him to have his comeback. Halos lahat sila’y hinihintay ang pagbabalik niya na tila ba nagpapahinga lang ito sa ngayon. “You have some fans waiting for you outside,” sambit ko kay Juago na napatingin pa sa labas. Bahagya rin siyang napatingin doon subalit nagpatuloy lang siya sa pagkain. “I already quitted that,” he said. Napatingin din tuloy si Maverick doon. Hindi ko naman nakitaan ng ekspresiyo ang kaniyang mukha subalit mayamaya lang ay nagsalita rin. “You sti
Maeve’s POV“Then can I sleep over here in my friend’s condo while my condo unit is still on renovation?” nakangising tanong sa akin ni Juago. After our talk three days ago, Juago and I are just more casual now. Hindi na nag-iiwasan. Well, ako lang naman lagi ang umiiwas kapag nasa iisang lugar kami. He was always here din naman dahil lagi niyang gustong kasama si Maverick. Ayos lang din naman sa akin dahil nakikitang masaya rin lagi ang anak. Nagiging okupado ang utak at hindi gaanong naiisip ang tungkol sa mga bagay na sana’y makalimutan niya na.“Sleep whereever you want. Bakit ako ang magdedesisyon para sa kaibigan mo?” tanong ko na nangungunot pa ang noo kay Juago habang pinagtitimpla ng gatas ang anak ko. Agad ko ring nakita ang pagtingin sa akin ni Juago bago sita ngumisi. “So what’s your decision, Friend? Can I stay here?” tanong niya pa kaya unti-unting napaawang ang labi ko at naguguluhan siyang tinignan.“Huh?” Nagtataka kong tanong sa kaniya.“You said we are friends. Y
Maeve’s POV“Does Juago have someone he is dating now?” Gusto kong hampasin ang bibig nang itanong ang katagang ‘yon. Sa dami-daming pupuwede kong pagtanungan, talagang sa magaling ko pang kapatid na si Mint. Pero kasi siya itong maraming alam na chismis. Agad siyang napalingon sa akin doon habang may ngisi sa labi. “Why are you asking? Are you jealous?” he asked while grinning at me. Pinagkunutan ko lang siya ng noo at sinamaan ng tingin. Sinasabi ko na nga ba, hindi ko na dapat tinanong pa. Bakit nga ba kasi ako kuryoso?“I’m not. Natanong ko lang,” I said na wari ba’y wala lang ‘yon. I just continue typing on my laptop. Tumawa si Mint doon kaya pinagkunutan ko siya ng noo. “I think so? I think Tita introduce him to someone. Baka. Maganda at matalino si Jane, baka nagkamabutihan na sila ni Juago,” sambit niya na may paglalaro pa sa kaniyang tinig. Hindi ko tuloy mapigilan ang mapasimangot pa lalo roon. Hindi na rin ako nagsalita pa. Oh… So Juago is finally dating now, huh? Hindi
Maeve’s POVNang makarating kami roon. Wala na akong balak bumaba kaya lang ay hindi ko rin gustong hayaang mag-isa ang anak lalo na’t gusto nitong magtungo pa kami sa loob. “Let’s call your father furst before we enter in his company, Baby,” sambit ko. “But Tatay said that we can enter na raw po, eh! Wait daw po natin siya.” Malapad pang ngumiti sa akin ang anak kaya natatawa ko na lang na kinurot ang kaniyang pisngi bago ko siya pinagbigyan. Talaga ngang may usapan sila ng kaniyang ama dahil pagkadating namin sa loob, agad kaming sinalubong ng secretary ni Juago. Nasa elevator na nga lang kami nang mapatingin ako sa aming nakasalubong. The other girl called her name. “Should we wait to his condo unit, Ms. Jane?” I don’t know why I got distracted with her name. Nakita ko na lang ang sariling bahagyang napatingin dito. Napatikhim na lang ako roon. Isang buntonghininga ang pinakawalan ko sa aking sarili bago ako napakibit ng balikat. Bago nga lang kami makaalis ay napatingin kay M
Maeve’s POVAng dami nilang pinaglalagay sa cart habang nasa supermarket kami. “Akala ko ba pang dinner lang? Ano ‘yang mga ‘yan?” Naniningkit ang mga mata ko sa kanilang dalawa. “Of course, snacks are needed, Nanay.” Humagikhik pa si Maverick kaya hindi ko maiwasa ang matawa at panggigilan ang kaniyang pisngi. Tumawa lang siya roon. Nadaan niya na naman ako sa pagpapa-cute niya kaya hindi ko na rin napigilan pa. “It’s okay, I’ll help you to empty all these stocks. I’ll visit you everyday, Bestie.” Nagagawa nang magbiro ng kupal ma si Juago. Sinamaan ko lang siya ng tingin kaya napatawa ito nang mahina sa akin bago napakibit ng balikat. Napailing na lang ako sa kaniya roon. Nang makarating kami sa bahay, halos punong-puno ng groceries ang loob. Hindi pa nakuntento si Juago dahil ang dami niyang pinaglalagay sa loob. When he was already cooking, I was also helping habang ang anak namin ay nakikigulo rin sa loob ng kitchen. “Nay, sa tingin ko bagay ka nang mag-asawa. You are a goo
Maeve’s POVJuago is in our condo unit once again. He was having a concert with our son. Natatawa na lang ako dahil may electric guitar siyang dala-dala nitong nakaraan. He said he wanted to learn it at natuto naman. Ang dami niyang time ngayon. Well, I do realize though that sometimes we really have a lot of time for other things but never for ourselves. We also deserve to treat ourselves with the things that we wanted to know more about. Sometimes we’ll say na busy tayo to do so pero we all deserve to be treated nicely by ourselves. Napangiti na lang din ako bago ako naupo sa tabi nila, dala-dala ang snacks naming tatlo. We are planning to watch movie na siguradong matutulugan ko lang din. Maverick was singing while Juago is the one playing the guitar. Our son have a talent in singing. He sounds so good. They are even looking at me while singing some lines from the song pasilyo. Napangiti ako bago pinanggigilan ang pisngi ng anak. “At saan mo naman natutunan ang songs na ‘yan, B
Maeve’s POV“They said sayawan mo raw ang ulan para huminto,” ani Juago habang hawak-hawak ang aking isang kamay. “Sira, hindi ganito ‘yon,” natatawa kong sambit subalit nang iikot niya ako gamit ang isang kamay ay hinayaan ko lang ang sariling magpadala roon. Tila ba wala na akong nakikita. It’s just only the two of them. Hindi ko alam kung bakit tila ba wala na akong pakialam kung magkasakit ba kinabukasan. I just want to live in every moment with the two of them.“Ay hindi ba? I don’t want the rain to stop as well,” natatawa niyang sambit. Tila ba ang musika ay ang patak ng ulan. Sobrang lakas niyon but I find it funny how we don’t care about it at all. Natatawa lang ako habang hinahayaan ang sariling sabayan siya sa kanilang gusto. Ang lakas ng ulan kabaliktaran ng payapa kong nararamdaman. Sobrang bilis ng paligid pero para bang humihinto ako bigla. I just felt so happy now. Sa sobrang saya ko pakiramdam ko’y nakalutang lang ako sa ere. “This will surely be a core memory to me,
Maeve’s POV“Wala pa ang Tatay mo, Nak?” tanong ko kay Maverick dahil hindi pa rin lumalabas ng unit niya si Juago. It was actually our day off and Juago promise that he will play with Maverick outside today. Mamasyal dapat kami ngayon. Napanguso ako dahil may isang salita si Juago. Hindi ko nga lang alam kung bakit wala pa siya ngayon. Mas excited pa ata ako sa anak ng buksan ang pinto subalit agad kong nakita si Juago na namumula ang buong mukha at tila ba walang tulog. Gulo-gulo pa ang kaniyang buhok. “Let’s go?” Namamaos pa ang kaniyang tinig nang magtanong. Napaawang ang labi ko habang nakatingin sa kaniya. “What happened to you? Are you okay? Namamaos ang tinig mo. You are not your usual self,” sambit ko. Napanguso siya roon at mukhang pinilit lang talaga ang tumayo. Agad naningkit ang aking mga mata nang mag-iwas siya ng tingin. Tila alam ko na agad kung anong nangyari. This idiot. Ang lakas ng loob niyang mag-ayang maligo sa ulan. “I’m okay… We can still go…” aniya subali