MasukShare
Chapter 27
Terakhir Diperbarui:
2024-10-29 19:42:56I knew he was having a bad time right now. Hindi ko alam kung bakit. Baka ay naninibago lang siya na magsulat sa isang 'di makapal na notebook. Understandable din naman kaya tumahimik na lang ako. I got my laptop from my bag and I opened my Instagram app. Gumawa ako ng account para kay Jacob. Baka sakalin ako noon bukas 'pag wala pa rin siyang account.
Nang settled na ang lahat, 'di ko lubos akalin na one hundred na ang followers ni Jacob!
Ako ay isang lalaki.
'Yan ang ginawa kong bio niya. Pati ako ay natawa pero bahala na talaga. May mga pictures ako ni Jacob kaya dali-dali kong p-in-ost ang isang pic kung saan naka-cap siya at nakatingin sa camera.
Tell me more about you, and I will let u enter my world.
'Yan ang ginawa kong caption. For sure, marami ang kikiligin.
"Faith?" Rynierre's voice filled my ear.
Without taking my eyes off the screen of my laptop, I responded," Po?"
"I am done. Busy ka ba?"
"H-ha?" Halos itap
Bab terkait
Hopes Beyond the Clouds Chapter 28
Ngayon ko lang nakita ang sarili na nagalit ng ganito. Sa tuwing may nakakairita kasing bagay ay madalas ko na lang 'tong pinagtatawanan para 'di na mas lalong lumawak ang problema. Pero ngayong gabi, I felt competitive. Though alam ko na wala namang malalim na dahilan para maging ganito ako. Siguro ay dahil lang sa pagod?I hoped so."Okay, Ate," sa nanghihinayang na boses na sabi naman ni Arlene. Kakaiba kasi nang tumalikod siya ay 'di naman ako nakaramdam ng guiltiness na madalas kong nararamdaman 'pag may nasabi akong medyo 'di kaaya-aya sa iba."You looked mad," Ryniere's voice roared just to stop my tracks short. "Pagod ka siguro kaya ganiyan."I really, really hoped so, man."Baka kulang lang sa pagkain ang tiyan ko, 'no? What do you think?" biro ko at 'di na siya binigyan pa ng chance na makasagot dahil kaagad ko na siyang iniwan. Bumalik ako sa dati kong puwesto -- sa dapat kong kalagyan.I roamed my eyes using my tired face. Napaay
Hopes Beyond the Clouds Chapter 29
'Di ko na nakita ang reaksyon niya dahil kaagad kong tinakpan ang mga mata ko sa labis na kahihiyan. I needed to take the risk para magtagumpay. 'Di bale, makikinig na talaga ako mamaya nang mabuti sa mga guro namin.Walang Chelsy kaming nadatnan nang mapasok na namin ang mansyon. Quickly, I ran with full force towards my room. Kaagad akong naligo. Hinanap ko ang aparador at kaagad nagbihis ng uniform. Sampung suklay lang ang ginawad ko sa aking buhok.Bumalik ako sala at dumiretso sa kusina para kumuha ng mansanas sa ref. Binalikan ko si Rynierre at naabutan siyang may hinahanap sa bag ko. Mas lalo akong napangiti nang makitang sinasagutan niya na pala ang assignment ko ngayon.Kaya ang ending, limang minuto akong naghintay at tapos na!"Mamayang hapon ko na lang ipapaliwang sa 'yo ang mga 'to," anunsyo niya at muling ibinalik ang notebook sa loob ng bag."No thanks," biro ko. "Need pa ba ng explanation? Kahit 'wag na! 'Di, joke lang."Sand
Hopes Beyond the Clouds Chapter 30
Excited kong pinakita sa isang guard ang invitation card para makapasok na ako. Habang naglalakad ay naaamoy ko na ang mga masasarap na pagkain. A cozy music hook into my hearing. Ang lahat ay talagang nagdiriwang.I noticed that right now. . . I was different. Everyone was confident in wearing their alluring gown, while I was just representing my legs for everyone. Halos matumba na ako sa sariling kinatatayuan. Isang tapik lang sa 'kin ay tiyak na madadapa na ako.Nilibot ko ang paningin kahit ang totoo'y parang 'di ko na 'ata kayang gumalaw pa. One second passed, and the people around me unified together to create a loud laugh. Narinig ko pa ang pagsipol ng isang tao.And it came from a man.Akala ko. . . Akala ko lahat ng mga invited ay mga babae lang?"'Bat naka-shorts?!"Talagang tumatak ang sigaw na 'yon sa isipan ko. 'Di ko lubos akalain na natalo na naman ako. Masyado akong naging tanga. I should have realized from the start that the
Hopes Beyond the Clouds Chapter 31
"Well?" nauutal ko na namang sagot at binalingan si Jacob. Tinaasan lang naman ako ng kilay ng kaibigan ko at humalukipkip pa talaga. Talagang pinagkakaisahan nila akong tatlo ngayon. "Fine. Alam kong mali naman talaga nila. Pero dapat pa rin natin silang patawarin. After all, tao pa rin sila, nagkakamali. For sure, nagsisisi na sila ngayon at--""They are still partying outside," Rynierre mumbled using his audible voice. "Kung nagsisisi na sila ngayon, dapat ay wala nang nagpapatugtog.""Agree. Totally agree," sabad naman ni Jacob at binigyan ako ng Sumuko-ka-na-dahil-hindi-ka-namin-titigilan na tingin. Nakita ko naman ang pagtango ni Cedrik tanda lamang na wala na talaga akong kakampi ngayon.Napa-woah na lang ako nang nakita ko ang pagtango ng tatlong lalaki sa harapan ko. 'Di ko na alam kong ano ang irereak lalo na noong nagsisigalawan na talaga sila. Nalito ako kung sino sa kanila ang dapat na pigilan. Lalo na ngayong Jacob and Cedrik seemed unstoppable, an
Hopes Beyond the Clouds Chapter 32
"Ano? Tinitingin-tingin mo riyan?" panunuya ni Jacob sa 'kin. Paulit-ulit tuloy akong kumurap at umupo sa tabi dahil mukhang wala pa silang balak umuwi."'Di ba malayo school mo mula rito?" na-ku-curious na tanong ni Cedrik sa lalaki. Si Rynierre naman ay sumagot gamit ang pormal na boses."Yes. Kalahating oras ang biyahe mula rito.""Pero 'bat ka nandito parati?" nanlaki ang mga mata ko sa narinig mula kay Jacob. Parang may iba sa tono ng pananalita niya. 'Tapos ay pasulyap-sultap siya sa 'kin na tila ba binabantayan ang reaksyon ko. "May dahilan ba kaya ka nandito parati, ha, Pare?""May rason," sagot naman ni Ry. "My sister needs my support. I thing she's depressed or something. Si Adrian naman ay palaging abala, kaya kapag 'di ako masyadong busy ay bumibisita ako sa bahay."Matagal ko naman nang alam na si Chelsy lang ang rason kaya napapadalas siya sa mansyon, pero 'bat suma
Hopes Beyond the Clouds Chapter 33
I arched a brow at his words. Sandali akong nag-isip ng maisasagot sa tanong niya. Sa huli ay halata na ang pagtataka sa mukha niya nang tumawa ako nang napakalakas. Sa sobrang tuwa, halos lumabas na ang mga ugat sa leeg ko. Gosh, 'di ko ini-expect na tatanungin niya 'ko patungkol sa mga kaibigan ko."Alam mo, Ry. . ." I almost gasped, "wala akong gusto sa isa sa kanila; I like them as my friends. At matagal na kaming nag-usap patungkol sa bagay na 'yan. Sinabi nila na 'di raw ako passed sa standards nila." Muli akong natawa. "See? Plus, kilala ko ang mga 'yon -- may gusto silang iba. Gusto mo bang malaman kung sino-sino?"He just shook his head as a response."So medical case solved na ba?" I mocked him.Umiling siya. No choice ako kundi tumango nang nagpaalam na siya. Ilang minuto akong natulala hanggang sa pumasok si Manang sa eksena. Sandali niya akong kinausap, at inamin kong 'di ko kayang makap
Hopes Beyond the Clouds Chapter 34
"Na-bake na ang cookies. May kaunting snacks din sa baba. Baka gusto mong kumain kaya pinuntahan na kita rito."Tumango na lang ako at pinakiramdaman ang sariling tiyan. Nang 'di nakaramdam ng gutom ay umiling ako. Ry understandingly nodded without saying any words.Silence fell."Aalis ka na ba ngayon? Kailan ka babalik?" I asked.I felt his head turning around to look at me. "Mamaya 'ata. Not sure. Kakausapin ko pa si Chelsy. Pero bukas, talagang babalik ako rito."Ngayon ko lang naalala na kailangan pala talaga niyang bumalik bukas dahil utos 'to ng Papa niya.Yay, araw-araw ko na siyang makikita. Ibig sabihin, madalas ko nang matatanaw ang mukha niya. Such a blessing, 'di ba?"Tungkol sa Papa mo. . ." I heard him. Binigyan ko siya ng klase ng tingin na sana'y mag-udyok sa kaniya na magsalita. At 'di pa lumilipas ang ilang segundo nang
Hopes Beyond the Clouds Chapter 35
Kinabukasan, mas binigyan ko nang pansin ang pag-aaral. 'Di na ako naki-tsismis patungkol sa kung anumang bagay. Si Jacob ang naghatid sa 'kin patungong eskwelahan. Sinabi niya na bukas ay si Cedrik na naman ang naka-assign sa 'kin. Tumawa na lang ako habang inaalala ang mga assignments na sinagutan ko kagabi.I felt so. . . I felt so inspired.Nang nasa loob na ako ng classroom, naabutan ko ang mga YES-O officers na parang may in-a-announce na kung ano sa klase. 'Di man interesado ay nakinig pa rin ako. Malay ko ba kung may silent checker sa room na naglilista ng mga students na 'di nakikinig.Nagsitayuan ang mga Former YES-O members dahil may isasagawang Clean and Green Program ang Organization nila. Napangisi na lang ako nang mapagtanto na kasama pala ang teacher namin sa class na 'to sa program na 'yon. Noong una ay tahimik ang klase, kunware nalungkot, pero nang lumabas na ang ilan sa mga classmate ko at maging si M
Bab terbaru
Hopes Beyond the Clouds Chapter 40
"'Bat ang bilis mong gumalaw?" reklamo ko, pero hindi pa rin niya ako nililingon. Parang may issue 'ata siyang binabasa sa note ni Ken. 'Di ko nga lang alam kung ano."Lover boy," nagtaka ako nang binulong-bulong niya 'yon habang dahan-dahan nang nilalapag sa lamesa ang note. As if he was surrendering."Ha?" tanong ko saka inabot ang note. Napahalakhak ako nang mabasa ang nakasulat sa isang papel.Walk by faith, not by sight."Hindi ako ang faith na tinutukoy!" Hindi pa rin nawawala ang tawa sa bibig ko. Laughtrip na laughtrip. "Bible quote kasi 'yan, Ry.""You're right," he stated, "but why did he highlight the faith then?"Tinitigan ko ang faith na word saka napansing naka-lettering ito at pinakapal ng signpen. Napailing na lang ako at pinigilan pa ang tawa. "Kasi malaki ang tiwala niya kay God. He has the strong faith, kumbaga."Days had passed, and Jacob was so confident that he would get excellent grades. Inggit na inggit tuloy a
Hopes Beyond the Clouds Chapter 39
Napunta ang atensyon ko kay Manang na biglang napasali sa eksena. Nawala ang pokus ko sa pinag-uusapan namin ni Ry dahil sa paraan ng pagtingin ni Manang sa 'kin na nagsasasabing, 'Kailangan nating mag-usap." Before my head could turn at Ry's direction, Ry stood up and handsomely excused himself. I stared at his leaving back, until Manang spoke up"May sinabi na ba ang alaga ko sa 'yo?" tanong niya.Alam kong si Ry ang tinutukoy niya."Wala naman po," pabulong kong ani at hinanda na ang mga tenga para sa bagong tsismis. "May problema po ba?"Literal siyang tumango nang walang pag-aalinlangan. Napapalunok, napatingin ako sa paligid para masiguro na walang makakarinig sa pag-uusapan namin ngayon."Sa Sitio," una niyang imik. Bagaman ang mga salita pa lang na 'yon ang nasasabi niya ay nagkaroon na ng pagtataka ang sistema ko. Muli siyang huminga ng isang beses at nagpatuloy sa pagkukuwento. "Nagkaroon ng away sa Sitio at teka saan ka pupunta--?"
Hopes Beyond the Clouds Chapter 38
"Pero mahal ang sim," bulong ko sa sarili na mukhang ako lang naman ang nakarinig.Gusto ko na sanang itulak sina Jacob at Cedrik para pauwiin na sila nang naunang nagsalita si Jacob."Pansin ko lang," ani niya at binigyan ako ng isang tingin. "Masyado ka nang na-li-link sa mga seniors."Tinuro ko ang sarili. "Ako?" Payak akong tumawa. "Me?""Malamang ikaw," sarkastikong sagot ni Jacob. "Pansin ko lang na mas matanda 'yong madalas nagkakagusto sa 'yo."I exhaled. I didn't know whether he was trying to state a fact or just trying to piss me off. Basta 'di ako komportable kapag patungkol sa 'kin ang pinag-uusapan 'tapos nasa tabi ko pa si Ry. Ang mga galaw ko rin tuloy ay naging limitado na."Baka na-ku-cutan sila sa 'kin," I joked, giving Ry a side-eye look, only to see him having his untamed look. In short, 'di siya nasiyahan sa joke ko. Maybe, he found that statement of mine boring. O talagang wala lang siya sa mood makitawa ngayon.
Hopes Beyond the Clouds Chapter 37
"Naka-drugs ka 'ata," pahalakhak kong sabi at tuluyan na lang iniwas ang tingin sa kaniya. Binaling ko na lang ang mga mata ko sa mga Kuya ko na kanina pa ako pinagmamasdan. Syempre ay nakaramdam ako ng hiya lalo na ngayong literal na namumula ang mga tenga nila.Kinilig 'ata?"Seryoso ako. Humanda ka na lang mamayang uwian," binagabag ni Jacob ang mood ko, kaya hinablot ko ang phone mula sa kamay niya since mukhang tapos naman na silang mag-usap ng kompare niya. I was about to put my phone inside my pocket when Ry's voice boomed."Hello?" siya habang nasa kabilang linya. Sinamaan ko naman ng tingin ang kaibigan ko.Ibig bang sabihin nito ay narinig niya lahat ng pinag-usapan namin kanina? Kasali rin ba 'yong pakikipag-usap ko sa mga Kuyang nasa harapan ko?I ended the call using my shaking hands. Nang mag-angat ng tingin ay kumawala ang mahinang buntong-hininga sa 'king bibig. It felt like I committed a serious crime. Kahit nakaupo lang naman ako
Hopes Beyond the Clouds Chapter 36
'Di nagtagal, isang SSG PIO ang pumunta sa harapan, mukhang may sasabihin. Todo na tuloy ang ngisi ko. Napangisi rin si Jacob, malamang ay nabalitaan niya na rin mula kay Cedrik ang news.At tama nga! Dahil in-announce ng officer na maaari na kaming umuwi! It's either uuwi o mananatili na lang sa loob ng library, 'yan ang sabi niya. Sandali kaming nagkatinginan ni Jacob, nagdedesisyon gamit ang tingin."Library. Boring sa bahay," si Jacob habang nakanguso."True, babe, baka awayin na naman ako sa bahay," sabad ng babae na 'di ko alam kung 'bat bigla na lang lumitaw sa kung saan. Maganda 'to at mukhang friendly. 'Yon nga lang, mukhang adik sa kaibigan ko.Inilagay ko na lang ang ilan sa mga libro ko sa locker at hinintay si Jacob. Kausap pa kasi nito ang grupo ng mga babae na mga kaibigan ng debutante kahapon. Mukhang maayos naman ang daloy ng pag-uusap nila kaya tumahimik na lang ako.
Hopes Beyond the Clouds Chapter 35
Kinabukasan, mas binigyan ko nang pansin ang pag-aaral. 'Di na ako naki-tsismis patungkol sa kung anumang bagay. Si Jacob ang naghatid sa 'kin patungong eskwelahan. Sinabi niya na bukas ay si Cedrik na naman ang naka-assign sa 'kin. Tumawa na lang ako habang inaalala ang mga assignments na sinagutan ko kagabi.I felt so. . . I felt so inspired.Nang nasa loob na ako ng classroom, naabutan ko ang mga YES-O officers na parang may in-a-announce na kung ano sa klase. 'Di man interesado ay nakinig pa rin ako. Malay ko ba kung may silent checker sa room na naglilista ng mga students na 'di nakikinig.Nagsitayuan ang mga Former YES-O members dahil may isasagawang Clean and Green Program ang Organization nila. Napangisi na lang ako nang mapagtanto na kasama pala ang teacher namin sa class na 'to sa program na 'yon. Noong una ay tahimik ang klase, kunware nalungkot, pero nang lumabas na ang ilan sa mga classmate ko at maging si M
Hopes Beyond the Clouds Chapter 34
"Na-bake na ang cookies. May kaunting snacks din sa baba. Baka gusto mong kumain kaya pinuntahan na kita rito."Tumango na lang ako at pinakiramdaman ang sariling tiyan. Nang 'di nakaramdam ng gutom ay umiling ako. Ry understandingly nodded without saying any words.Silence fell."Aalis ka na ba ngayon? Kailan ka babalik?" I asked.I felt his head turning around to look at me. "Mamaya 'ata. Not sure. Kakausapin ko pa si Chelsy. Pero bukas, talagang babalik ako rito."Ngayon ko lang naalala na kailangan pala talaga niyang bumalik bukas dahil utos 'to ng Papa niya.Yay, araw-araw ko na siyang makikita. Ibig sabihin, madalas ko nang matatanaw ang mukha niya. Such a blessing, 'di ba?"Tungkol sa Papa mo. . ." I heard him. Binigyan ko siya ng klase ng tingin na sana'y mag-udyok sa kaniya na magsalita. At 'di pa lumilipas ang ilang segundo nang
Hopes Beyond the Clouds Chapter 33
I arched a brow at his words. Sandali akong nag-isip ng maisasagot sa tanong niya. Sa huli ay halata na ang pagtataka sa mukha niya nang tumawa ako nang napakalakas. Sa sobrang tuwa, halos lumabas na ang mga ugat sa leeg ko. Gosh, 'di ko ini-expect na tatanungin niya 'ko patungkol sa mga kaibigan ko."Alam mo, Ry. . ." I almost gasped, "wala akong gusto sa isa sa kanila; I like them as my friends. At matagal na kaming nag-usap patungkol sa bagay na 'yan. Sinabi nila na 'di raw ako passed sa standards nila." Muli akong natawa. "See? Plus, kilala ko ang mga 'yon -- may gusto silang iba. Gusto mo bang malaman kung sino-sino?"He just shook his head as a response."So medical case solved na ba?" I mocked him.Umiling siya. No choice ako kundi tumango nang nagpaalam na siya. Ilang minuto akong natulala hanggang sa pumasok si Manang sa eksena. Sandali niya akong kinausap, at inamin kong 'di ko kayang makap
Hopes Beyond the Clouds Chapter 32
"Ano? Tinitingin-tingin mo riyan?" panunuya ni Jacob sa 'kin. Paulit-ulit tuloy akong kumurap at umupo sa tabi dahil mukhang wala pa silang balak umuwi."'Di ba malayo school mo mula rito?" na-ku-curious na tanong ni Cedrik sa lalaki. Si Rynierre naman ay sumagot gamit ang pormal na boses."Yes. Kalahating oras ang biyahe mula rito.""Pero 'bat ka nandito parati?" nanlaki ang mga mata ko sa narinig mula kay Jacob. Parang may iba sa tono ng pananalita niya. 'Tapos ay pasulyap-sultap siya sa 'kin na tila ba binabantayan ang reaksyon ko. "May dahilan ba kaya ka nandito parati, ha, Pare?""May rason," sagot naman ni Ry. "My sister needs my support. I thing she's depressed or something. Si Adrian naman ay palaging abala, kaya kapag 'di ako masyadong busy ay bumibisita ako sa bahay."Matagal ko naman nang alam na si Chelsy lang ang rason kaya napapadalas siya sa mansyon, pero 'bat suma
