Chapter 26

Wala akong ibang nagawa kundi titigan ang pag-ayos niya ng upo. 'Di ko mawari kung 'bat pati ang simple niyang paggalaw ay napagtutuunan ko nang pansin. It seemed like everything about him was making me statued.

Gustuhin man kasi siyang awayin ay wala ako akong sapat na lakas ng loob ngayon. Halos lahat ng lakas ko ay hinigop nang tingin niya sa 'kin kanina.

"Kapag nakauwi na si Chelsy, pakisabi na inumin niya ang mga vitamins niya," mahina niyang imik, pero biningi naman ako ng pag-aalala na maririnig sa boses niya. "At kung sakali na uuwi rin si Adrian ngayon, kindly tell him to guard Chelsy more often."

"Bakit? May balak bang manakit kay Chelsy?"

"Wala. Gusto ko lang na nasa maayos pa rin na kalagayan ang kapatid ko," he explained without any hesitation. Mayamaya ay tumingin siya sa labas ng bintana, saka ang mga mata ay dahan-dahang umanggulo sa direksyon ko para tingnan ako. "You too. May iniinom ka bang vitamins?"

"P-para sa?" I stuttered. Hi