Share

Kabanata 3

Author: Cristel Rossi
last update Last Updated: 2023-09-15 21:50:37

Kabanata 3: Out of Place

"Oh? Kuya?" Bakas sa boses ko ang bahagyang pagkagulat nang magkasalubong kami ni Kuya matapos kong buksan ang pinto ng kwarto ko.

"Are you off to somewhere?" He asked.

He's wearing a gray tee and a black short. Napangisi ako.

"Twinnie!" I exclaimed as I stood beside him to show him our clothes' colors.

Ginulo lamang nito ang buhok ko.

"Come with us. We're staying up late at night. Boatings and bonfires. I'm sure you'd love to explore the sea," anito at umikot upang hawakan ang beywang ko.

Sabay kaming lumabas ng kwarto ko ngunit nauna akong maglakad dala ang aking camera.

"What's up with the cleavage?" Hindi ko inaasahan ang tanong na iyon at hindi ko inaasahang nandito na naman sa living room ang dalawang peste.

"Uh I mean...I think you forgot to wear your bra," she added and casually holds Caio's arm.

"Ngayong naka bra kalang, may sinabi ako?" Taas-kilay na tanong ko.

"Okay. Cool it off. We're having fun tonight, aren't we?" Kuya Nico butts in.

Napa "tsk" ako at napailing-iling. She's creating reasons for me to dislike her.

"Even got tattoos..." Narinig ko pang bulong niya nang dumaan ako sa harapan niya.

Hindi ko na iyon pinansin pa. It's not a big deal.

She's talking about my tattoo on my upper-right chest, ευτυχία. A Greek word that meant "happiness."

That's what my Greek boyfriend told me as he tattooed me a year ago. This is actually just for a dare, but I've been loving this since.

"Is Dad aware of that tattoo?" Mahinang tanong ni Kuya Nico sa akin.

Kumunot ang noo ko. Is he concerned that Daddy might scold me if he finds out? Ofcourse, he doesn't know about this. I'm not really hiding my tattoo from him. It's juts, he have not seen this yet. Or maybe, he has but he doesn't make a big fuss out of it.

"Hindi ko alam. Maybe... It's been a year since I got this," sagot ko.

"Don't you think he'll get mad at you? Having tats at 17?" Muling tanong niya.

My lips protruded. Hindi ko alam ang sagot kaya nagkibit-balikat na lamang ako.

Hindi naman siya nagalit sa mga piercings ko sa tainga. Those are just piercings, why would he get mad? That goes the same for tattoos, I guess.

As we went out of our wrought iron gate, village houses in a closer look for the second time gave a strange feeling of amazement. People were busy with their different businesses.

There's a group of middle-aged women or in their 30s who were happily talking about something. They were all sitting in a hut where there are no walls.

At the shore not far from us were children running and some are swimming at the sea. Makikita rin sa karagatan ang mga bangkang pumapalaot, mga taong tumatambay lang sa tabi ng dagat at nagmamasid sa paligid, mayroong naglalaba sa isang parte kung saan may waterpump.

Outside our house is a wide view of the people's lives here. Kahit maliit na parte lang ito ng barangay, still I could picture and tell how's the life here. Payak ang pamumuhay nila.

"Hindi ka maliligo?" Tanong sa akin ni Kiya Nico.

I just fully realized that we're now here in a hut. There are quite a lot of wall-less huts near the shore. I assume these huts are where people spend their free time the most.

"Depende. Maliligo ba kayo?" Tanong ko pabalik kay Kuya.

His friends are now in a group talking to a fisherman who seems to be conditioning his pumpboat. Napatingin sa direksyon ko si Caio. Binalik ko ag tingin kay Kuya.

"Do you feel at ease?"

Kumunot ang noo ko sa tanong niya.

"Why such question?"

He leaned closer to me and whispered.

"Pinagtitinginan ka ng mga tao, Lath."

My brows arched on their own upon hearing him. Nang hindi masyadong nagpapahalata, nilibot kong muli ang tingin sa paligid. My eyes really met many pair of eyes. Indeed, they were observing me.

I shrugged.

"Why won't I? I'm pretty much used to attention," nakangising sabi ko.

Nagkibit-balikat si Kuya Nico.

"Sigurado ka ha? Tell me if you don't feel comfortable."

Tumango ako sa kanya sabay ngiti. I'm honestly not feeling any uneasiness. I'm completely fine. Wala akon nakikitang dahilan para kabahan o kung ano man. He just probability thinks I'm not used to this kind of attention. Or maybe he thinks I'll be culture shocked.

"The boat is ready, Nic. Pero sabi ni Tito Mario, he can only carry 4 if we want to go in the middle." Caio came walking towards us and began to speak as he reaches nearby.

Hindi ko maiwasang hindi mapatingin sa kanya.

"Then, shall we get another boat?"

"Two more. We need three."

"Hindi ba pwedeng lima yung dalhin ng isa?"

Nagtaas ako ng kilay nang tumingin sa akin si Cai habang nag-uusap sila ni Kuya.

"Has she puts sunscreen?" He asked.

Lumingon si Kuya Nico sa akin.

"Do I need to? The sun is setting," sabi ko kay Kuya.

"But atleast you should. We're going in the middle of the sea," Cai answered so I turned to him.

"Don't worry. I have." Sabi ko nalang.

Pero, naglagay naman talaga ako ng sunscreen matapos maligo kanina.

"Okay."

Then, they went back to where they stopped. I rolled my eyes. Naglakad nalang ako patungo sa upuang kahoy sa bandang gilid ng kamalig at naupo. I positioned my camera infront of my face and gets it ready to take a few pictures.

Closing one eye, I focused the camera on Nico and Cai who's talking. I don't care about what angles I'm getting. I just wanted to take pictures.

Nang makuhanan ko si Caio na nakatingin sa camera habang kausap pa rin si Kuya, iniwas ko iyon. Instead, I captured the sky-blue ocean that reflects the sky.

A much better view.

"Akala niya gwapo siya para kuhaan ko, huh?" Bulong ko sa sarili habang patuloy sa pagkuha ng kung ano-anong pwedeng kuhaan.

I zoomed the camera to a huge tree on top of a mountain range. Napakalayo na no'n dito pero ang ganda pa rin ng view.

"Wow. A pretty huge tree..." I exclaimed and clicked the shutter.

"That's a century tree over there," someone with a familiar voice said.

"Oh really? That's amazing..." I said and put down the camera.

Hindi na ako nagulat pa kung sino ang nasa harap ko. Caio. He's looking at the tree when I looked at him. Lumingon din ito kaagad sa akin.

"The boats are now ready," he smiled.

I tilted my head and scanned his face.

Why do I feel like he's trying to pull a kind, gentleman, and soft-boy vibe when his facial features say otherwise? Or it's just his features doesn't reflect his attitude?

"Hm? So, we're going?" Tumayo ako mula sa pagkakaupo.

"Hindi kaya mababasa 'tong camera ko?"

"If you'll take good care of that..." he answered but paused for a moment.

"Why would you ask? It's a waterproof one."

Sarkastiko akong napangiti.

I know. Nagloloko lang naman ako nag kaunti. See? He's not very kind at all. He's annoying and seems to be someone who has a bad sense of humor or doesn't have humor at all.

"Sino kasama natin sa bangka? I mean, ko?"

"Ako."

"At?"

Nagsimula na kaming maglakad patungo sa kanila ni Kuya.

"Ako lang."

I suddenly stopped walking after hearing his reply.

Napalingon ako sa kanya, salubong ang kilay.

"Huh? I heard the boat could carry 4 excluding the fisherman?" I asked, confused.

"The other two boats are smaller. It cannot carry 4," simpleng sagot niya.

"Then, wouldn't it be good if your girlfriend goes with you and I'll go with the other group? Or maybe Kuya and I will go together?" Nagtataka pa ring tanong ko.

Why does it have to be me and him?

"She's not my girlfriend, Latti."

"Nah, whatever. I'm trying to say here is—"

"Susunod ba kayo o hindi?" Nicolai's shout echoed from the sea.

Sabay kaming napalingon ni Caio sa kanya.

My eyes widened to see them sailing already. The fisherman in the boat near them is pulling something and the motor was heard. Nauna na ang isang grupo. Apat sila ang naroon na walang kasamang mangingisda. Habang tatlo rin sina Kuya. Kasama niya ang dalawang babae kabilang ang babae niya.

"What the fuck, Nicolai?!" Bulalas ko at tumakbo patungo sa dalampasigan.

Nicolai only laughed at me, and the motor started. I gritted my teeth in annoyance.

"Let's go, Lath. Do you have a choice?"

"Yes, asshole! I could choose not to join anymore," naiinis na sagot ko ngunit naglakad rin patungo sa bangkang gagamitin namin.

Caio followed me as he laughs. He held my hand and helped me riding the boat. Then, his hand transferred to my bare waists as I stand on the boat and try to settle myself.

Halos mapaigtad ako sa kakaibang kiliting naramdaman. Gosh, this stupid skin of mine. Why is it even reacting that way?

"You good?" Caio asked.

"I guess?"

Sumakay na rin si Caio.

"We're ready to go na, Manong," nakangiting sabi ko sa mangingisda.

"Sige, Ma'am. Ingat kayo."

My brows knitted. Lalong nagtaka ako nang umalis siya at tinulak ang bangka upang makalaot na nang maayos.

"Wait, sino magdadala ng bangka, Manong?"

"Si Sir Zach, Ma'am. Marunong ho 'yan." Sabi nito at tumango pa.

"Zach?" Tanong ko sabay lingon kay Caio na may hinihila na nagyong lubid.

The motor started loudly.

"Zachario short for Caio, Miss." He said againts the loud noice of the motor.

I gritted my teeth and immediately reached him to punch his chest.

"What?" Natatawang tanong nito.

"Gago ka! Di mo sinabing tayong dalawa lang!" Malakas na sigaw ko dahil baka hindi niya marinig sa ingay ng bangka.

I was not sitting properly so I suddenly lost my balance when the boat speeds up.

Bigla akong napaupo sa hita niya.

Sinubukan kong tumayo kaagad ngunit hinila niya akon pabalik gamit ang isang kamay. Habang ang isa niyang kamay ay nakahawak sa maliit na kawayan na sa tingin ko ay kumo-control sa takbo ng bangka.

"Stay still o mahuhulog ka," he said calmly.

Tinulungan niya akong makaupo nang maayos sa tabi niya.

"Hindi niyo man lang sinabi ni Kuya sa akin ang plano niyo. You're being inconsiderate, do you know that?!" Sigaw ko sa kanya.

"I'm sorry. The other girls are being impatient," sabi nito, nakatingin sa harapan.

I eyed at him intently. Naniningkit ang mga mata ko sa inis sa kanya.

He turned to me and shot a brow. His stares then dropped to my chest. My heart raced suddenly, and I felt my cheeks burning not because of the sunlight.

Before a short clicking sound of his tongue, he swiftly took off his shirt and threw it to my face.

"What the fuck—"

"Cover your chest, it's not good to expose it under the sun," anito.

Tumaas ang sulok ng labi ko.

Should I wear this? Or should I just use this as a towel?

I didn't bother asking him. Sinuot ko na lamang iyon.

The smell of his perfume didn't escape my nostrils. It smells outrageously expensive and sexy. I bit my lower lip as I enjoyed the smell of his shirt.

Damn. He smells nice. I wonder how it would feel if I smelled his skin.

Fvck this. I'm losing my senses now.

"You're supposed to be enjoying the view, not my shirt." Tila bumalik ako sa katinuan ko nang marinig ko siya.

"Excuse me? I am not enjoying your shirt. I could even tell that you have a bad taste of perfume," pagsisinungaling ko.

My eyes dropped to his abdomen.

Oh sh!t. Halos maglaway ako nang makita ko ang matigas niyang dibdib at abs. Napalunok ako at kaagad umiwas ng tingin.

Saying that I'm not attracted to abs is a big lie. Alam kong iyon ang una kong magugustuhan sa isang lalaki kahit noon pa ako sa States. Who wouldn't like fit men?

"I wonder, between us, who are you fooling?" He smirked.

Kaya lang...ginagalit naman ako ng lalalking 'to.

Iniwas ko ang tingin sa nakaaasar niyang mukha. Tumingin ako sa tabing-dagat na malayo na mula dito sa amin sa gitna ng dagat.

Screw this. I just realized it's scary to think that we're on the middle of the sea, and many feet above the seafloor. But the view of the village is worth it. Plus the mountain ranges on the west is mesmerizing.

Here, I could have a closer look with the mountains. From the shorelines, it seems like the mountains are kissing the sea. But the view here is different. It looks like a well-created masterpiece placed in a huge canvas infront of us when we look to the west.

Kinuha ko ang camera kong nakasabit lang sa leeg ko. I decided to take pictures of the view.

As I begin taking photos, a muscular arm snaked on my waists and hold me tightly.

I didn't protest. Alam ko naman na alam niya kung ano ang ginagawa niya. He'll be responsible for whatever may happen to me. There's a chance that I'd lose my balance if he won't do it.

"You're such a great bodyguard. Magkano ba sweldo mo kay Dad?" I asked as I continue taking photos. May halong sarkasmo pa ang unang pangungusap na sinabi ko.

"Just a lifetime of happiness," he answered jokingly. Or is he really joking?

"Gold bars?" I asked again.

Wow. Where will we get those gold bars?

"Much expensive than that."

Pinagloloko yata ako nito eh.

"Wala katalagang kwenta kausap," naiinis na sabi ko.

"What? I was telling the truth."

A sound of a near motor came from behind us. It accelerated so it went ahead of us.

"Enjoying, man?!" A guy shouted while laughing with another guy. Siya yata ang nagdadala ng bangka nila.

Habang ang mukha naman ni Emy ay halos hindi mabati. Masakit ang tingin niya sa akin. Gano'n din ang babaeng katabi niya.

I understand. Who wouldn't be mad seeing your boyfriend with another girl. Not to mention, the girl is far more beautiful than you.

Hindi ko naman pakana 'to. Bakit ako ang aawayin niya?

"What's their names?" Tanong ko kay Caio.

Kinuhaan ko rin sila ng litrato kahit na papalayo na ang bangka nila sa amin.

"The one shouted was Valdemar. Rocco is who's sitting with Emerald. Next to Emy is Anabelle," sagot nito.

He then pushed the bamboo he was holding, and we started speeding up in the much middle of the sea.

My eyes widened as butterflies on my stomach went wild. Napahawak ako sa gilid ng bangka.

Napansin siguro ni Cai ang biglang pagtaranta ko kaya mas hinigpitan niya ang hawak sa beywang ko.

I bit my lip.

"It's alright. We're very safe," he assured me. Tumango ako at sinubukang pakalmahin ang sarili at ayusin ang paghinga.

As our boat slowly sails, we heard a series of blats, chirps, then clicks. Kaagad kong hinanap ang pinanggalingan ng tunog.

"Over there, Lath," Cai said as he gently pushed my shoulder to the south.

I gasped and almost stood up in astonishment as I see the dolphins swimming and surfacing out of the water.

"Oh my God! I must take pictures," nagmamadaling sabi ko at dali-daling kinuhaan iyon ng litrato.

My heart races as I kept watching them swimming away. It made my heart flutters seeing such moment.

"Hindi ka ba nagb-boating sa America?" Cai asked as soon as I calmed down.

Lumiko ang bangka at ngayon ay patungo naman sa silangan.

"I don't usually go to beaches. Honestly, it's not my thing—"

"Cause you like clubs, don't you?"

Hindi ako sumagot.

The crystal-clear water approaching us caught my attention. It seems to be shallower in that area. Hinanda ko na lamang ang sarili at camera.

The three boats stopped right in the middle, not too near each other. Inabala ko ang sarili sa pagkukuha ng mga pictures. There's a river that meets the sea here. Instead of dealing with Emerald's deadly stares from the other boat, I chose to enjoy the view.

Kita ko rin ang simpleng pag-uusap ng dalawang babaeng kasama ni Kuya sa isang bangka habang ang tingin ay nasa akin rin.

Tumalon sa tubig sina Kuya kasama sina Valdemar at Rocco matapos nilang patayin ang motor.

"Please, don't tell me you're going down too?" Lumingon ako kay Cai. I don't want him to leave me here.

It might be shallow but it's still many feet surpassing my height. What if there are sharks here?

"I'll stay," aniya at tuluyan nang pinatay ang motor.

I made a glance towards the four girls. Nagkakatinginan na sila, tila may pinagkakasunduan.

I licked my lips. They seemed to dislike me. Or much more than the feeling of dislike.

Related chapters

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 4

    Kabanata 4: Maling AkalaAs soon as we're done boating, I immediately took off Caio's shirt and gave it back to him. Hindi ko na gusto ang sama ng tingin ni Emerald na pakiramdam ko'y may balak akong lunurin sa dagat.I could already feel my skin a bit painful because of the slight burn. The parts of my skin that were left uncovered turned red and pinkish."Are you sure you won't need this?" Cai asked, looking a bit hesitant to take his shirt from me.Tinulak ko ang kamay kong may hawak ng tshirt niya para kunin na niya ito. Biglang dumating si Emerald sa gilid niya habang hindi pa kami tapos sa pag-uusap. Kaagad niyang hinawakan ang braso ni Caio."C'mon, Cai. I've been waiting..." malambing na sabi nito kay Caio.Naibaba ko ang braso ko sa pangangawit dahil hindi agad nakuha ni Caio ang kanyang tshirt. I sighed."Ipapatong ko nalang ba sa kubo?" Tanong ko.Emerald stopped flirting. She's obviously annoyed and interrupted."Cai, halikana." This time, she interrupted Caio who was abou

    Last Updated : 2023-09-18
  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 5

    Kabanata 5: Friendly KissI slammed the door as I entered the house. Alam kong nakasunod lang si Kuya Nico sa akin. Mula nang makapasok ako sa gate, hindi na siya tumitigil sa pagtawag ng pangalan ko."Leave me alone, Kuya!" Sigaw ko nang hindi siya nililingon."This isn't helping you, Lath! Do you even understand why Dad wants you here? Kasi ang tigas ng ulo mo!"I stopped and turned to him. Furious."Yes, I am hard-headed because ever since you wanted to cage me!""That is not true, Latisha! Kung kinukulong ka namin, edi sana you haven't experienced the life you wanted in States! We've been spoiling you, especially Daddy. Pero anong ginawa mo?"Hindi kaagad ako nakapagsalita. For real, I know that I'm wrong for many reasons but it's hard to admit it. All I think is that I'm happy being free and I could enjoy my youth."Ano ngayon kung may gusto ka kay Cai—""Oh my God! Kuya! Are you serious?! Naniniwala ka sa mga 'yon? I can't believe you! I would never ever seduce someone—especiall

    Last Updated : 2023-10-01
  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 6

    Kabanata 6: Hacienda HerezoI put the treadmill on a slow speed, panting. Then, I checked my wristwatch. It's already 10 am.Hindi ko alam ang susunod na gagawin. Malalim akong napabuntong-hininga. The boredom here is making me stressed. I have no internet, no phone, no gadgets, no friends—nothing! How am I supposed to adjust here? Hindi nga ako nababagay dito! Thank God we have a gym here or else, I'd be crazy.Kinuha ko ang towel sa upuan at pinahiran ang sarili.After taking a rest for about 25 minutes, I took a bath.I put on a low-rise denim short and a cropped top. I decided to go out of the house to chill outside. Sana naman, walang man

    Last Updated : 2023-10-02
  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 7

    Kabanata 7: Beautiful DisasterHabang papalapit na kami sa lawa, napalitan ang tensyon ng isang nakabibinging katahimikan sa pagitan namin. It was all awkward.I had never been like this before. I've been aggressive towards my past flings sometimes, but I don't feel any regrets after. I feel like, my ego is getting crushed after thinking that he might only be playing with me.Pero... gano'n naman dapat diba? You're supposed to be just playing with each other and having fun with each other. No strings attached. That's how it works."The water here flows from that long river, then down on that small waterfall..."Or it's just me who's thinking such things. Siguro talaga, hindi na bago sa kanya iyon. But what about me? It's not new to me either."It feels...peaceful here..." Lalo na kung hindi nangyari ang nangyari kanina."Yeah. I came here alone often, especially after a heavy, stressful, and long weekday of work and business stuff," he replied calmly.My jaw tightened. It angers me so

    Last Updated : 2023-10-07
  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 8

    Kabanata 8: No BiggieSinabi ni Caio na doon na kami mananghalian sa pinakamalapit nilang resthouse. Makikita ko na nga iyon na nakatungtong sa isang maliit na burol. Moderno ang disenyo no'n. May mga puno rin ng pino na nasa paligid ng bahay, halos salamin ang pader, habang kongkreto naman ang boardwalk."You have quite a lot of men here...and SUVs," sabi ko nang hindi pa kami masyadong nakakalapit sa resthouse.Kitang-kita ko na ang garaheng halos mapuno ng mga sasakyan. Hindi iyon gano'n kalaki kaya mga limang sasakyan lang ang magkakasya roon. May mga nakatayong mga matitipunong lalaki rin sa paligid na kumakalat, siguro'y suot ang uniporme nilang black suit o hindi kaya ay puting polo at itim na pants."I forgot to mention, kahapon ka pa pala inaasahan ni Abue."Nilingon ko siya sa likod ko at kinuotan ng noo. Kaagad rin akong tumingin sa harapan."Huh?""Abuela...my grandma," sagot nito."How should I call her? Grandma Abuela? Or is she called Donya Abuela?"Marahang napatawa si

    Last Updated : 2023-10-07
  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 9

    Kabanata 9: The Transferees"Bakit ba nagmamadali ka?" Kaswal na tanong ko kay Caio.Malapit na kami sa bahay. Mula no'ng umalis kami sa plaza, hindi na siya umiimik. Patuloy lang siya sa paglalakad. Mas mabilis siyang maglakad kaysa akin kung kaya nauuna na siya sa akin."I got business to do," walang ganang sagot niya."Akala ko ba nasa bakasyon ka?" Tanong kong muli habang naglalakad-takbo na para maabutan siya."May tampuhan kayo ni Emy?" Tila wala sa sariling tanong ko."How much do you know now about that guy?" Bigla siyang tumigil at lumingon sa akin nang itanong niya iyon.I pursed my lips. Nag-isip ako kung ano nga ba ang alam ko kay Drake."Nothing. Just his name. It reminds me of someone back in Cali—""Boyfriend?""What?" I chuckled."Hindi 'no. Do you think I do LDRs?""So, you broke up with your boyfriend in the States because you don't want an LDR?""Wala akong bf do'n, Cai. At ayaw ko rin sa malayo. It'll only build my trust issues.""Alright," aniya. Gumaan ang ekspre

    Last Updated : 2023-10-07
  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 10

    Kabanata 10: Hindi GustoPinatay ko ang cellphone ko sa sobrang ingay ng Messenger ko. Mayroon na kaagad kaming group chat ng aming section. Masyado silang maingay dahil sa dami ng tanong sa akin at kay Drew. Hindi ako sigurado kung mas marami ba ang nagtatanong kay Drew o sa akin. Naghahalo-halo na nga ang pinag-uusapan namin kaya iyong iba, dumidiretso sa private message.Tsismis. Masyado silang mahilig sa tsismis. Of course, I know that many of them are long-time best friends and I'm sure each has their group chats for their specific friends. Still, they keep talking about stuff their close friends could only relate to. Anyway, I'm not that bothered naman.In-accept ko na rin ang mga kaklase kong nag-add sa akin sa Facebook.Ang unang Facebook friend ko ay si Drew habang si Caio ay hindi pa ako ina-accept."Miss?" Bukas ang pinto ng kwarto ko kaya hindi na kailangan pang kumatok ng kung sinong papasok.Nilingon ko ang maid na una kong tinarayan no'ng unang araw ko dito sa bahay.Pe

    Last Updated : 2023-10-07
  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 11

    Kabanata 11: The FisherfolksHe's just too sexy to be ignored. Kahit ang simpleng pagbulong niya ay tila inaakit pati kaluluwa ko.It is definitely not hard to like him. Siguro nga maraming nahuhulog sa kanya sa unang kita lang. He said he used to be an Olympian. He's probably popular in the country, or maybe not since he's not active on social media. Hindi ko nga rin natanong kung nanalo ba siya sa Olympics o hindi. He once brought pride to his country! That alone is impressive!Wait...what country did he represented? He studied in Cali. Baka naman US ang nirepresenta niya? As much as I wanted to ask him about that, this is not the right timing."Alam mo... it's easier to date guys you don't like...and it's more fun," sabi ko habang pumupulot ng nachos sa paper plate.He shot a brow."Because, ofcourse, when you like the person you're dating...then, it would be awkward for you. You'll get conscious of yourself since you wanna put a really great impression." Katwiran ko.It's honestly

    Last Updated : 2023-10-26

Latest chapter

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Wakas

    Choosing to live independently in a highly urbanized city is a decision Latisha Thaviya Fallarco made at such a young age. Despite her parents prohibitions, she still managed to convince them by performing well in academics.She wanted to attend parties, get drunk and dance in the club, go shopping, and explore neighboring cities. She wanted to live her life to the fullest in the place she considered the best.Yet, she never saw the coming of an incident that would end that kind of lifestyle. She was forced to leave and be with her family.Latisha thought that living in a province would be hard for her, but she was wrong. In a particular town in Iloilo Province, she found her true home.Ps. This story is written in Filipino and English.Choosing to live independently in a highly urbanized city is a decision Latisha Thaviya Fallarco made at such a young age. Despite her parents prohibitions, she still managed to convince them by performing well in academics.She wanted to attend parties

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 45

    Kabanata 45: TerrainsPinaglandas ko ang paningin sa buong paligid. Ang mga puno ng narra na namumulaklak nang mahalimuyak ay nagbibigay ng lilim sa buong venue. Hapon na subalit hindi mainit ang paligid dahil nga sa mga puno. Tamang-tama lang ang liwanag sa buong lugar.Ang banayad na kaluskos ng mga dahon at ang huni ng mga hayop sa malayo ay lumilikha ng magaan at matiwasay na kalagayan ng kapaligiran.The sheer beauty of the whole ceremony site is striking and elegant. The decorations perfectly captured the essence of the vintage theme. Lacy curtains were draped from the branches of trees, and string of fairy lights twinkled overhead. The wooden benches for the guests were covered in soft, flowery cushions. The altar in the center front was decked out in delicate flowers, mostly dominated by white and in medium light shade of pink-red roses.Hinaplos ko ang aking tiyan at napangiti. Magtatatlong linggo na rin at dumating na nga ang araw na ito. Dobleng selebrasyon ito ngayon para

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 44

    Kabanata 44: Ang Selebrasyon"Wala nang mas rurupok pa sa inyong dalawa, Lath! Grabe, biruin mo! Five years? Five years kayong 'di nagkita?" Hindi makapaniwalang bulalas ni Vyann. Pa kumpas-kumpas pa ito ng mga kamay sa ere habang nagsasalita.Umiling ako at natawa. The men were on the side of the lake. Half of their bodies were dipped into the water as they were talking. Nagkatinginan kami ni Caio. Ngumiti ako sa kanya subalit kinagat lang nito ang ibabang labi. Alam kong kanina pa niya gustong lumapit sa akin kaya lang, ayaw niya sigurong makaistorbo sa amin."Malamang, sabik na sabik 'yan sa isa't isa. Kung ako lang in naman! Sus! Ang ganyang ka-guwapong nilalang? The hotness?! I can't! And look at Latti—she has it all!" Maarteng sabi ni Becca.Hanggang balikat na ngayon ang buhok niya na sobrang nababagay sa kanya. Mas lalo siyang gumanda at maganda pa ang katawan. I am very happy for her. I know that she's been through a lot, from coming out and doing everything she could so her

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 43

    Kabanata 43: InosenteSunod-sunod na katok ang parehong nagpagising sa amin ni Caio. I yawned and stretched, not wanting to get up."It's 10?" Medyo gulat na tanong ni Caio. Nakaramdam ako ng hapdi sa sikmura kaya napabangon ako at umupo sa kama.Hinila ko ang kumot para takpan ang itaas na parte ng katawan. Bumaba si Cai sa kama at hinanap ang kanyang pang-ibabang damit saka sinuot iyon bago buksan ang pinto."Gunner?"Napalingon ako sa kanila."May nagpupumilit pumasok sa labas. Hinahabol raw ng rebelde.""What does it have to do with us?" Takang tanong ni Caio.Bumaba na rin ako at nagsuot nagsuot ng maikling bestida."Kailangan ng tulong mo. Tungkol kay Rochelle."Doon na ako lumapit sa kanila. Inakbayan ako ni Caio at hinaplos ang aking braso."Ano daw ang kay Rochelle? Bakit may rebelde?"Nakaramdam ako ng kaunting pagkabahala. Pero, malaki ang tiwala ko sa mga tauhan namin. Hindi rin naman mangangahas ang mga iyon dahil nasa lugar sila ng mga Herezo. Tanging sa mga malalayong b

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 42

    Kabanata 42: Hindi Katanggap-tanggapSinalubong ako ni Nicolai sa daan na naglalakad na parang kamamatay lang. Hinang-hina na ako at halos maghandusay na sa daan. Pumasok ako ng sasakyan ni Kuya.Tahimik lang siya at alam kong alam na rin niya ang nangyari. Siguro, si Caio pa nga ang tumawag sa kanya para sunduin ako.Dumiretso na kaagad ako sa kwarto ko at napahiga. Tulala akong nakatitig sa kisame habang hindi alintana ang pagdaloy ng luha sa aking pisngi.Sa tono ng pananalita ng Donya Elvira, parang sinasabi niya na kahit makabuntis ng iba ang kanyang apo, pakakasalan pa rin nito ang babaeng gusto niya. Pero, parang hindi tama sa akin iyon.Iniisip ko kung ano ang iisipin ng magiging anak namin sa susunod. Paano ko ipapaliwanag sa kanya na ang ama niya ay may anak sa labas? Bumuntong-hininga ako at ipinikit ang mga mata.I suddenly thought that maybe I should trust Caio. Maybe I should've stayed by his side. Ipinaglalaban niyang wala siyang ginawa. He needed me. But I chose to dou

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 41

    Kabanata 41: Trust MeTirik na tirik na ang araw nang gumising ako. Walang sawa naming nilibot ang lupain nila buong araw at tumambay pa sa lawa. Halos doon na nga kami tumira.Ito ang unang beses na nagising akong wala siya sa tabi ko simula nang dito na ako natutulog sa mansyon nila dito sa hacienda. He loves cuddling me especially in the morning. Siguro dahil tanghali na kaya nagpasya siyang mauna na lang sa baba.Matapos mag-ayos ay bumaba na rin kaagad ako."Miss Latisha, pakibilisan ho! Nagkakagulo sila sa baba!" Bakas ang kaba sa boses ni Manang Luisa nang makasalubong ko siya sa hagdanan."Bakit ho?" Kunot-noong tanong ko."Kayo mismo ang tumingin! Si Rosalie at ang anak niyang si Rochelle, pinagpipilitang ginahasa raw ni Sir Caio kaya—""ANO?!" Gulat na gulat akong napasigaw.Hindi ko na pinatapos pa si Manang Luisa at kaagad na tumakbo kung nasaan sila."Noong umuwi siyang lasing na lasing noong nakaraang buwan. Hinigit niya ang anak ko papasok ng kwarto at madaling araw nan

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 40

    Kabanata 40: The Memory"Sorry about that. But to be honest, I kinda like that pressure."Sumimangot ako habang nakatingin sa gitna ng dagat na mayroong naglilinyahang mga ilaw mula sa mga bangka sa laot. Nakapulupot ang mga bisig ni Caio sa akin habang nakaupo ako sa kandungan niya. Malamig ang malagkit ang ihip ng hangin. Nakaupo kami sa mga maliliit na bato dito sa dalampasigan. Kulay kahel ang liwanag na tumama sa aming mga balat dahil sa bonfire sa malayo. Naroon sina Kuya Nicolai kasama sina Rocco, Valdemar, at Margo na nag-iinuman. Si Ate Alloha naman ay nakaupo lang rin sa kandungan ni Nicolai, hindi siya umiinom at nakikipagsabayan lang sa usapan nila.Umahon si Emerald kasama sina Anabelle at Ingrid sa dagat."Isa pa... tama rin naman sila, diba?" Hindi ko alam kung seryoso ba si Caio sa mga pinagsasabi diya dahil may halong kapilyuhan sa tono ng kanyang pananalita."Tama na ano?" Medyo naiinis na tanong ko pabalik.Natawa siya bahagya."We don't have to take things slow. Iy

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 39

    Kabanata 39: The WishThere is a small cabinet in this cottage where he has some shirts, shorts, and boxers. Luckily, he has a small comforter here too. Pinagkasya namin iyon para kahit paano ay kumportable kaming humiga dito sa sahig sa cottage.I was so tired after finishing another two rounds. He was irresistible. He made me rest on his arm since we have no pillows. My face was buried in his bare chest. Nakasuot na rin naman ako ng tshirt niya at boxers. Habang ang isang braso niya ay hnihigaan ko, ang isang braso niya naman ay nakapulupot sa akin.Hindi naman kami natulog. Nagpahinga lang at saglit na umidlip.Gumalaw ako nang kaunti upang lumuwag ang braso niyang nakapulupot sa akin. Pagkatapos ay nag-iba ako ng posisyon; ngayon ay patagilid pa ring nakahiga ngunit nakatalikod na sa kanya. Kaagad niyang hinigpitan ang yakap sa akin at hinigit ako palapit lalo hanggang sa wala nang distansya pa sa pagitan namin."Let's stay like this for a few more minutes, please..." He whispered

  • Home in the Terrains (The Countryside Series 1)   Kabanata 38

    Kabanata 38: The Pleasure"Sina Daddy, Kuya?"Nagtaka ako kung bakit si Kuya ang nagluluto. Pagod siya sa byahe. Pwede rin naman siyang magputo lalo na kay Ate Cora."Dumiretso sa Hacienda," tipid na sagot nito at nagpatuloy sa ginagawa."Ano 'yan?" Kunot-noong tanong ko nang maamoy ang hindi pamilyar na pagkain. Nakakatakam naman iyon at nakakagutom."Pwede pahingi?""Nah. It's for Alloha."I only shrugged and left him. Halos hindi makausap.Bumalik na lamang ako sa veranda dala ang bote ng wine. Nakahain na ang ilang mga pinaluto ko pa kanina. Naabutan ko ang apat na nagtatawanan habang may pinag-uusapan."Nakakapanghinayang si Drake talaga. Hindi ko in-expect na gano'n siya," umiling-iling si Vyann."They know about Aldrake?" Takang tanong naman ni Meredith.Hindi ko nasabi sa kanya ang mga nangyayari sa akin dito dahil ayaw kong pag-usapan iyon. Para lang akong binabangungot sa tuwing maalala iyon. Ayos na rin naman ako. Hindi ko lang talaga matanggap na ang taong pinaglatiwalaan

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status