"Can we talk?" Kurt asked me. Tumango lang ako bilang sagot sa kanya.
We sat on a bench. silence reigned over the two of us. I've been avoiding him since the day he confest to me. I don't want to take it seriously bacause I know that I'm not his type of girl.
There are too many girls around us, prettier and sexier than me. I don't want to have a false hope for believing on what he said.
"You're avoiding me, don't you?" he asked. "Why? Is it because I told you that I love you?" Tanong muli nito, ngunit hindi ko sinagot.
Natatakot akong ibuka ang mga bibig ko. Natatakot ako na baka sabihin ko rin na may nararamdaman ako para sa kaniya. Dahil alam ko na hindi ako 'yong tipo niyang babae. I'm not on his ex level, his ex was much prettier than me.
Sino ba naman ako? Isang hamak na top student lang. Walang binatbat sa mga babaeng naggagandahan sa paligid niya.
"I'm serious Colline. I like you.. I love you.. I really do. I will prove it to you. Kahit ano gagawin ko tanggapin mo lang ang nararamdaman ko sa iyo. I don't care if you won't love me back, as long as I can express my love to you."
That day he started expressing his feeling towards me.
"I have a gift for you." he smiled as he gave me a small box.
I opened the box and saw a gold necklace. The pendant was a heartbeat line with Nicole on it.
Muli niyang kinuha sa akin ang box. Tinanggal niya ang necklace sa box bago pumunta sa likuran ko. Isinuot niya ito sa akin bago tuluyang humarap.
"This necklace was symbolised my love for you. That heartbeat is my heartbeat. My heart was beating only for you." Nakangiti nitong turan sa akin.
Hindi ko maiwasang hindi mapangiti. Wala na.... Talo na ako... Hulog na hulog na ako... Hindi ko na alam kung paano pa ako makakaahon.
"Kurt." mahinang usal ko.
"Shhh. I know Colline. I know that you are not ready. I'll wait for you-" hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya.
Buo na ang pasaya ko. Sasagutin ko na siya. Dahil hindi ko alam kung makakaahon pa ako mula sa pagkakahulog ko. Masyado nang malamin ang pagkahulog ko. Hindi ko na kayang umahon nang ako lang mag-isa, kailangan ko siya.
"I love you too." mahinang usal ko na ikinahinto nito. Hindi ito umimik. Tila ba'y hindi makapaniwala sa sinambit ko.
"Did you just... fuck! Did you just said that you love me too?" Hindi makapaniwalang tanong nito.
Ngumiti ako bago tumango. "I love you Kurt. I love you too. Please don't break ny heart. I'll give it to you."
That day was the best day of my life. I finally had a courage to tell him that I love him.
"Sinagot ko na si Kurt." Kwento ko kay Aaron. He was shocked when I told him, but he still managed to smile.
"I'm happy for you." Tanging sambit nito. Nakangiti pa siya ngunit hindi ito umaabot hanggang sa mata niya. He seems not happy about the news.
Our relationship became stronger for the passed few years. We managed to build each other. We became matured enough to understand each other.
"Love, I have a gift for you." Nakangiting sambit niya sa akin bago ibigay ang maliit na envelope.
"What's this?" Tanong ko matapos kunin ang envelope. I opened it, my eyes widened when I saw what's on it. It's a ticket. Ticket for Taylor Swifts concert. "How did you get this? Ako nga hindi nakakuha dahil sold out na." Takang sambit ko.
Hindi ako makapaniwalang nakakuha na siya ng ticket para sa concert dahil ako ay hindi nakakuha noon. Naubusan ako ng ticket dahil late na akong nakapagorder. Ang sabi pa ng ticket seller ay na sold out na raw ito noong first day pa lang ng ticket selling. Kaya hindi na ako umasang makakanood pa ako.
Pero ito na ngayon. Hawak ko na ang ticket para sa inaasam kong concert.
Namatay ang ilaw na syang hudyat na umpisa na ang concert. Everything went well.
"This will be the last song for today. I know that all of you knew this song. So sing with me." Sambit ni Taylor. She started strumming her guitar. The song was Love story.
Halos lahat ay sumasabay, lumakas ang kanta dahil sa pagsabay ng mga manonood. Hindi ko maipaliwanag ang saya ko habang nanonood sa kaniya. Love story was my favourite song of hers.
Sumabay ako sa kanta hanggang dumating na sa bridge. Ayun ang part na pinaka gusto ko.
I got tired of waiting,
Wondering if you were ever coming around.My faith in you was fading,When I met you on the outskirts of town.And I said,Napatingin ako kay Kurt ng bitawan niya ang kamay ko. Patuloy pa rin ako sa pagkanta ng hinawakan niya ang balikat ko para iharap ako sa likuran.
Napatigil ako sa pagkanta ng makita ko ang pamilya ko at pamilya ni Kurt na narito rin pala. Hindi ko alam kung bakit sila narito.
"Romeo, save me. I've been feeling so alone.
I keep waiting for you, but you never come.Is this in my head? I don't know what to think."He knelt to the ground and pulled out a ring and said,"Sa kilos pa lang niya ay alam ko na ang ibig sabihin nito. Hindi ko namalayang tumulo na pala ang luha ko sa sobrang saya.
I didn't expect this one to happened.
"Marry me, Juliet. You'll never have to be alone
I love you, and that's all I really know.I talked to your dad. Go pick out a white dress.It's a love story. Baby, just say 'Yes'.""Marry me Colline you never have to be alone, I love you and that's all I really know." Pagsabay niya sa kanta ngumiti pa ito bago tuluyang nagsalita. "Colline, I know it's too early. I know where too young about this. I love you so much. Will you marry me?"
"Yes Kurt, I will marry you." I said yes. He sealed the our night with a kiss.
I'm happy. Hindi ko alam na mararanasan ko ang mga bagay na ito sa kanya. He was my first and definitely my last.
Two months after he proposed, gaganapin na ang wedding namin. Sa loob ng dalawang buwan na iyon ay na ayos na ang lahat ng kailangang gawin. Mula sa mga invitation hanggang sa mga dekorasyon. Pinaghandaan talaga ang kasalang ito. Ikakasal kami isang linggo pagkatapos ng graduation. Dahil gusto ko pa na apilyedo ng magulang ko ang dadalahin ko sa pag-akyat ng stage. Two months was like a blink of eye. Heto na agad ako. Nakaupo sa sasakyan, sa labas ng simbahan habang nag-aantay ng hudyat para pumasok sa loob.Nakakakaba.. Halo-halo na ang nararamdaman ko. Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko. Masaya ako dahil sa wakas ikakasal na ako sa lalaking pinakamamahal ko. Hindi ko inakalang darating ang panahon ng pag-iisang dibdib namin. Noon ay pinangarap ko lang
Matapos ang kasal sa simbahan ay agad kaming nagtungo sa reception hall. Isang kilalang hotel dito sa Manila na pagmamay-ari nila Kurt. Halos mapuno ang reception hall sa dami ng bisita. Bukod sa mga kaklase namin noon ay may mga kilalang tao pa mula sa business industry. Gusto ko sanang gawing pribado lang ang kasal ay tinutulan ako ng aking mga magulang, ganun din ang mga magulang ni Kurt. Nag-iisang anak kasi ako, si Kurt naman ay may isang kapatid pa na kasalukuyang kakatapos lang ng elementarya. Malaki ang agwat nilang dalawa kaya ito ang unang kasal mula sa pamilya niya. "Let's give an applause for the newly wed!" narinig kong sambit ng emcee bago kami tuluyang makapasok sa reception hall.
Two hours before our flight ay narito na agad kami sa NAIA. Ang flight namin ay 1:00 PM kaya 11:00 AM pa lang ay narito na kami. Nang matawag na ang flight namin ay sumakay na kami sa eroplano. Ilang minuto pa ang lumipas ay nag-umpisa ng magsalita ang piloto. Hindi rin nagtagal ay umandar na ito. Mahaba ang magiging byahe namin papunta sa Greece. Dahil nga sa Europe ito ay aabutin kami ng 12 hours, kung hindi pa maglalay-over. Dahil direct flight ang nasakyan namin ay 12 oras kaming nakaupo rito.Sa loob ng labin-dalawang oras na iyon ay wala akong ginawa kundi ang matulog at kumain. Si Kurt naman ay abala sa pagbabasa ng libro niya. Hindi ko alam kung bakit ganito ang taong ito. Tapos naman na kaming mag-aral pero siya ay parang gusto
For the passed three days, we didn't do anything aside from snorkelling, swimming, scuba driving and bar hopping. After having fun in the beach, we started to tour around the Mykonos. We get back to the Mykonos Town to and went to the lower windmills.The windmills are among the most recognized landmarks of the island and one of the most famous Mykonos attractions along with Little Venice. For many centuries the mills used to refine grain with the help of the high winds that blow on the island.With the progress of technology, the use of the mills declined, and now the ones that survived are used as private homes or museums. The most famous ones are the Kato Myloi ( Lower Windmills) that stand on a hill facing.Only seven of them have been preserved. I highly recommend that you walk up the hill in Cho
Warning: matured contents ahead!____________________________________________________________________________________________________________Nang matapos ang dalawang linggo namin sa Mykonos ay bumalik na kami sa Pilipinas. Dapat ay pupunta kami sa Switzerland pero pinakiusapan ko si Kurt na sa Manila na lang ituloy ang bakasyon namin. Naisipan namin na pumunta sa Oslob, Cebu. Gusto ko kasing makakita ng whale shark. Isang linggo kaming nanatili sa Cebu. Bukod sa dagat ay naglibot rin kami sa iba't-ibang puwedeng puntahan doon. I saw a whale. Hindi lang nakita, 'kundi ay nahawakan ko rin. At first I was scared dahil sa laki nito pero kalaunan ay natuwa na ako.
Warning: sexual harassment. There is a big difference between harassment and rape. Colline wasn't raped by Aaron. ________________________________________________________________________________________________________Sa loob ng isang linggo ay halos araw-araw namin siyang ginagawa. Walang araw na hindi nagsasawa si Kurt. Pakiramdam ko ay meron ng mabubuo dahil dito. I'll just wait for it.Kapahon ay nag-umpisa ng magtrabaho ulit si Kurt. Kaya naman ay ako lang ang naiiwan rito sa bahay. Minsan ay dumadalaw ang pamilya namin. Sa loob ng isang buwan mula ng ikasal kami ay maraming nagbago. Mas naging maalaga sa akin si Kurt na siyang g
Dalawang linggo, sa loob ng dalawang linggo ay hindi umuwi si Kurt sa bahay. He stayed at the company. Kung uuwi naman siya ay sa unit niya siya tumutuloy. Hindi ko alam kung bakit biglang nagkaganoon. Ni hindi siya nagsabi sa akin na hindi siya makakauwi. I waited for him everyday.Sa unang linggo ay maayos pa akong nag-aantay sa kanya pero ng sumunod na linggo ay nagkasakit na ako. Nagsusuka sa umaga at nahihilo. Isang beses pa ay nawalan ako ng malay. Dahil sa sobrang takot ko ay nagpacheck up ako agad."Mrs. Maze, base on the results ay wala ka namang sakit. Iyang nararamdaman mo ay normal lang dahil sa pagbubuntis mo." tila nabingi ako sa paliwanag ng doktor.Ako? Buntis? Hindi ako makapaniwala. Mula sa monitor ay itin
🔞WARNING: SPG | R-18 | Mature Content___________________________________________________________________________________________"How many times do I have to tell you na hindi ko ginusto 'yong nangyari?" umiiyak kong sambit."Hindi mo gusto?! What the hell! Sinong niloko mo?!" sigaw nya."K-Kung h-hindi n-naman d-dahil s-sa iyo h-hindi m-mangyayari 'yon!" umiiyak kong sigaw.Hindi ko naman ginusto 'yong nangyari pero bakit pilit niyang pinapalabas na ginusto ko?Isang malutong na sampal ang natanggap ko mula sa kaniya. Sa sobrang lakas ng pagkakasampal nya ay sumubsob ako sa sahig.Ang sakit.. Sobra..
Hinatid ko sya hanggang sa garahe. Agad siyang sumakay sa kotse at umalis. Bumuntong-hininga ako bago isara ang gate at pumasok sa loob. Bumalik ako sa kusina at inimis ang mga kalat doon. Nang matapos maghugas ng plato ay nilinis ko ang bahay.Pasado alas-onse na ng biglang magring ang cellphone ko.Unknown number calling.....[Is this Colline Rodriguez?] tinig ng isang babae."Colline speaking. Who's this please?"[I'm nurse Jane. Andito po si Kurtline sa clinic. Mataas ang lagnat ng bata. Maaari nyo ba syang sunduin dito?] sambit nito.Bigla akong kinabahan. Anong nangyari sa anak ko? Pakiramdam ko ay wala akong kwenta dahil hindi ko man lang alam ang nangyayari sa sarili kong anak."Ok. I'm on my way." sambit ko.
🔞WARNING: SPG | R-18 | Mature Content____________________________________________________________________________________________"Ano Colline?! Kulang pa ba ko?! Bakit di ka pa kuntento?! Eto ba?!" Pumaibabaw ito sa akin at marahas nya akong hinalikan.Pakiramdam ko ay magkakasugat ang aking mga labi sa paraan ng paghalik nya. Kahit masakit ang paraan ng paghalik nya ay hindi ko rin namalayan na tumugon na pala ako. Traydor ang katawan ko pagdating sa kanya.Isinukbit ko ang aking mga braso sa kanyang mga balikat. Lumalim ang bawat halik, kumpara sa nauna ay mas naging mapusok ito na tila ba nakikipagpaligsahan ang aming mga labi. Napabuka ang mga labi ko ng kinagat nya iyon, tuluyan ng pumasok sa bibig ko ang kanyang dila. Naglaban ang mga dila namin sa hindi malamang dahilan.
"What the hell Colline! I'm late wala pang pagkain!" Nagising ako sa lakas ng sigaw ni Kurt.Napabalikwas ako sa pagkakahiga ko sa kama. Nang makaupo na ko ay saka ako nakaramdam ng sakit ng katawan. Pinakiramdaman ko ang aking sarili bago ako tumayo. Tinignan ko ang relo sa may side table. 8 am na pala. Late na nga sya. Napabuntong-hininga ako. Medyo matagal pala ang tulog ko. Naglakad ako pababa. Ngunit hindi pa ko nakakalapit sa pinto ng kwarto ay nakaramdam ako ng kirot sa pagitan ng aking mga hita."Colline!" Sigaw nito.Dali-dali akong bumaba sa sala. Naabutan ko sya na nakatayo sa may dining. Nakadamit pang trabaho na sya."What the hell
🔞WARNING: SPG | R-18 | Mature Content___________________________________________________________________________________________"How many times do I have to tell you na hindi ko ginusto 'yong nangyari?" umiiyak kong sambit."Hindi mo gusto?! What the hell! Sinong niloko mo?!" sigaw nya."K-Kung h-hindi n-naman d-dahil s-sa iyo h-hindi m-mangyayari 'yon!" umiiyak kong sigaw.Hindi ko naman ginusto 'yong nangyari pero bakit pilit niyang pinapalabas na ginusto ko?Isang malutong na sampal ang natanggap ko mula sa kaniya. Sa sobrang lakas ng pagkakasampal nya ay sumubsob ako sa sahig.Ang sakit.. Sobra..
Dalawang linggo, sa loob ng dalawang linggo ay hindi umuwi si Kurt sa bahay. He stayed at the company. Kung uuwi naman siya ay sa unit niya siya tumutuloy. Hindi ko alam kung bakit biglang nagkaganoon. Ni hindi siya nagsabi sa akin na hindi siya makakauwi. I waited for him everyday.Sa unang linggo ay maayos pa akong nag-aantay sa kanya pero ng sumunod na linggo ay nagkasakit na ako. Nagsusuka sa umaga at nahihilo. Isang beses pa ay nawalan ako ng malay. Dahil sa sobrang takot ko ay nagpacheck up ako agad."Mrs. Maze, base on the results ay wala ka namang sakit. Iyang nararamdaman mo ay normal lang dahil sa pagbubuntis mo." tila nabingi ako sa paliwanag ng doktor.Ako? Buntis? Hindi ako makapaniwala. Mula sa monitor ay itin
Warning: sexual harassment. There is a big difference between harassment and rape. Colline wasn't raped by Aaron. ________________________________________________________________________________________________________Sa loob ng isang linggo ay halos araw-araw namin siyang ginagawa. Walang araw na hindi nagsasawa si Kurt. Pakiramdam ko ay meron ng mabubuo dahil dito. I'll just wait for it.Kapahon ay nag-umpisa ng magtrabaho ulit si Kurt. Kaya naman ay ako lang ang naiiwan rito sa bahay. Minsan ay dumadalaw ang pamilya namin. Sa loob ng isang buwan mula ng ikasal kami ay maraming nagbago. Mas naging maalaga sa akin si Kurt na siyang g
Warning: matured contents ahead!____________________________________________________________________________________________________________Nang matapos ang dalawang linggo namin sa Mykonos ay bumalik na kami sa Pilipinas. Dapat ay pupunta kami sa Switzerland pero pinakiusapan ko si Kurt na sa Manila na lang ituloy ang bakasyon namin. Naisipan namin na pumunta sa Oslob, Cebu. Gusto ko kasing makakita ng whale shark. Isang linggo kaming nanatili sa Cebu. Bukod sa dagat ay naglibot rin kami sa iba't-ibang puwedeng puntahan doon. I saw a whale. Hindi lang nakita, 'kundi ay nahawakan ko rin. At first I was scared dahil sa laki nito pero kalaunan ay natuwa na ako.
For the passed three days, we didn't do anything aside from snorkelling, swimming, scuba driving and bar hopping. After having fun in the beach, we started to tour around the Mykonos. We get back to the Mykonos Town to and went to the lower windmills.The windmills are among the most recognized landmarks of the island and one of the most famous Mykonos attractions along with Little Venice. For many centuries the mills used to refine grain with the help of the high winds that blow on the island.With the progress of technology, the use of the mills declined, and now the ones that survived are used as private homes or museums. The most famous ones are the Kato Myloi ( Lower Windmills) that stand on a hill facing.Only seven of them have been preserved. I highly recommend that you walk up the hill in Cho
Two hours before our flight ay narito na agad kami sa NAIA. Ang flight namin ay 1:00 PM kaya 11:00 AM pa lang ay narito na kami. Nang matawag na ang flight namin ay sumakay na kami sa eroplano. Ilang minuto pa ang lumipas ay nag-umpisa ng magsalita ang piloto. Hindi rin nagtagal ay umandar na ito. Mahaba ang magiging byahe namin papunta sa Greece. Dahil nga sa Europe ito ay aabutin kami ng 12 hours, kung hindi pa maglalay-over. Dahil direct flight ang nasakyan namin ay 12 oras kaming nakaupo rito.Sa loob ng labin-dalawang oras na iyon ay wala akong ginawa kundi ang matulog at kumain. Si Kurt naman ay abala sa pagbabasa ng libro niya. Hindi ko alam kung bakit ganito ang taong ito. Tapos naman na kaming mag-aral pero siya ay parang gusto