[The Sequel: Chapter 1]“Calm down, Ivy. I’m sure nagkamali lamang sila,” pangungumbinsi sa ‘kin ni April.I’m feeling anxious. “What could possibly go wrong, April? Ilang buwan nilang iniimbestigahan ang tungkol dito. Kinakailangan ka pa nilang tawagan kahit na sa abroad ka para sabihin ang balita.”Hindi ako mapakali. Bumalik ang pagkabahala na nararamdaman ko noon nang ma-kidnap niya si Finn. My hands are freaking trembling cold and my heart’s beating erratically. Ang hindi ko lang maintindiha ay kung bakit ngayon pa? Kung kailan… kung kailan malapit na ang kasal namin ni Fox.Natigilan ako nang may mahinuha ako. I looked at her, terrify is visible on my eyes. “Hindi kaya kasabwat niya ang mga police? Masyado ng matagal ang kaso pero ngayon lang sila naka-update sa ‘kin? Could this be her warning na? That she’s just around the corner?”Lumapit sa ‘kin si April at hinawakan ang kamay ko. “You’re doing it again. Overthinking over some things that aren’t suppose to overthink in the fi
[The Sequel Chapter 2] “Hala,” sambit ni Candy. “So hindi niyo po itutuloy ang kasal?” I smiled. “Itutuloy naman, Candy. Ipapa-move na lang namin.” “Uuwi po kayo ng Pinas?” she asked. Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi at bumuntong hininga. “I guess so. Hindi ko alam kung ano ang pinaplano ni Fox.” Sa totoo lang ay nagdadalawang isip ako na magtungog Pinas. Ang isipin pa lang na magkakaroon kami ng araw-araw na interaction ng mga magulang ni Fox, lalo na ng Mommy niya ay hindi ko alam kung kaya ko bang i-deal. But then again, kung hindi ko susubukan, walang mangyayari. Naiintindihan ko naman na hindi lahat ng panahon, ay magugustan ako ng mga taong nakapaligid sa ‘kin. Just like Jessica and Amanda. They don’t like my existence at all. Hinimasko ang aking tiyan at tumingin kay Candy. I saw her looking at my belly too. “Ang swerte niyo po, Ma’am Ivy.” Tumingin siya sa ‘kin. “May lalaking handang gawin lahat para sa inyo. Ako kaya? Kailan kaya ako makakahanap ng taong para
[The Sequel: Chapter 3]As soon as the plane landed at the airport, Fox hurriedly stepped out. Ni hindi man lang kami nito hinintay. And I completely understand that. Alam kong alalang-alala siya sa kanyang ina. But then I was surprised when he suddenly… left.Paglabas namin ng anak ko sa eroplano ay sinalubong kami ng kanyang butler na nakangiti sa ‘kin. Nangunot ang aking noo.“Nasaan si Fox?” nagtataka kong tanong.“Ah, dumiretso na po siya ng hospital. He told me to take you and young master Finn home, safe and sound.”“Umuwi siya na hindi nagpapaalam sa ‘kin?” wala sa sarili kong tanong.Napatingin ako sa butler niya na tikom ang bibig. Wala akong ibang choice kundi ang humugot ng malalim na hininga at kagatin ang aking ibabang labi. Binigay ko sa kanya ang hawak kong purse. Tinanggap niya naman ito at giniya kami palabas ng airport.Kasunod ko sa ‘king likuran ang yaya ni Finn na nagbubuhat sa ‘king anak. Kung kaya ko lang buhatin si Finn pero hindi na kaya ng tiyan ko. Medyo ma
[The Sequel: Chapter 4]Sumaglit lamang dito si Fox. May kinuha lamang siya at agad din siyang umalis. Ni hindi ito nagpaalam sa ‘kin kahit na nasa kusina lamang ako at kumakain. Kahit si Finn ay nakakapansin sa pinaggagawa sa ‘min ni Fox.Anong nangyayari? Ako lang ba o sadyang bigla siyang nanlalamig? Or maybe I’m just overthinking? Hindi ko alam. Baka dala lang ito ng pagbubuntis ko kaya kung ano-ano na ang iniisip ko.“Mommy, you’re not touching your food.”Napakurap-kurap ako nang marinig kong nagsalita si Finn. I looked at him and then to my food. Saka ko lang napansing nakakalawang subo pa lang ako. I looked back at my son and forced a smile.“May iniisip lang ako, Love.” Ngumiti ako rito. “Kainin mo na ‘yan so you can continue playing.”“Can I ask you a question?” he asked.I nodded my head. “Sure. Go on.”“Dito na po ba ako mag-aaral?” he asked. “Am I gonna study here in the Philippines again?”Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi. “I’m still not sure, love. But your fa
[The Sequel: Chapter 5]“What is really your problem, Shane? Bakit hindi mo ako sagutin nang matino?”Hindi ko ito pinansin. Kumuha ako ng isang scarf at binalot ito sa ‘king leeg dahil nakakaramdam ako ng lamig. Maingat akong humiga sa kama at pinikit ang aking mga mata, totally ignoring him.I want him to know I am mad at him. Na galit ako sa kanya at mayroon akong pagtatampong nararamdaman. At nakakainis lang dahil puro lang siya tanong nang tanong. Why can’t he figure it out, right? Bakit hindi niya mahinuha kung ano ang kasalanan niya. At ‘yon ang nakakainis sa lahat.“Shane, talk to me. Stop giving me silent treatments,” he said.“Stop talking, Fox. Gusto ko munang matulog,” I replied.Hindi na ito muling nagsalita. Hindi na rin ako kumibo dahil bahala na siya riyan sa buhay niya. If he cant figure it out then I’m not in the mood to explain to him why hell I am acting like this.Naramdaman ko ang braso nitong yumakap sa ‘king beywang. Hindi ko ito nilingon. Muli kong naramdaman
The Sequel: Chapter 6Hindi mawala sa isip ko ang naging usapan namin ni Mrs. Felicity kagabi. At buong gabi ding hindi umuwi si Fox. And now… ngayon dapat ang kasal namin ni Fox ngunit parang hindi ko ramdam. I feel like this is just another normal day to me. Dapat nga ay ito ang pinaka-special day ko sa tanang buhay ko.Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi at tinitigan ang aking phone kung saan ang lockscreen ko ang larawan namin ni Fox. Kahit naman hindi ko iboses ay ramdam na ramdam ko na ang pagbabago ni Fox magmula nang tumapak kami rito sa Pinas. Hindi ko alam kung overthinking lang ba ito o ano.Minsan naiisip kong… ako na lang ba? Nagbago na ba talaga siya?My phone suddenly vibrated. Tinignan ko muna ang tumatawag at nang mabasa ko ang pangalan ni Candy ay mapait akong napangiti. Kahit na wala akong ganang makipag-usap ay sinagot ko ang tawag ni Candy.“Hello, Candy.”“Hello, Ma’am Ivy. Congratulations for your big day po! Nandito na po silang lahat. Susunduin po ba na
[The Sequel: Chapter 7]My knees trembled as I keep scrolling through my phone. Mabigat ang aking pakiramdam at ganoon din ang aking dibdib. I bit my lower lip hard as I took a very very deep breath. I need to calm down. Nandito sa loob ng silid ang anak ko ay ayokong makita niya akong mag-breakdown.I took screenshots of what I’ve read in the article and turned off my phone. Pinunasan ko ang luhang namumuo sa gilid ng aking mga mata at nagpakawala ng marahas ng hininga. Bumaling ako sa ‘king anak na busy ngayon sa pagtutupi ng kanyang damit. I’m glad his nanny taught him how to do that.Umupo rin ako sa kama at nagligpit din ng aking mga damit. It’s glad to know that my son suggested this. Hindi na ako mag-aabala pang magpaliwanag sa ama ni Fox na aalis kami dahil kagustuhan ito ng Finn. I don’t have to lie about it.“Mommy, are you still happy?”Natigil ako sa aking pagtutupi nang biglang magtanong ang aking anak. Wala sa sarili ko itong tinignan at nakita ko ang inosente nito mga m
[The Sequel: Chapter 8]“Ivy, bakit hindi ka niya hinabol?”Tumingin ako sa side mirror and mapait na ngumiti. I refuse to answer her question. Kasi kahit ako ay hindi alam kung bakit hindi man lang siya nagkaroon ng effort para habulin ako para magpalinawag o habulin ako para manghingi ng tawad. He’s just standing there and looking at April’s car to vanish from his eyesight.Mahina akong napailing. Hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko ngayon. Ang pagtatampo ko sa kanya ay laging nadadagdagan kaya naman mas lalo akong nagkakaroon ng lakas na umalis ng bahay na ito. Isa na rin sa rason ay ang nanay niyang sobrang init ng dugo sa ‘kin.“Ayos ka lang?”Wala sa sarili akong napatingin kay April nang tanungin niya ‘yon. Tipid lamang akong ngumiti at bumuntong hininga. I don’t know why but I want to freaking rest. I want to temporarily forget everything. I want to temporarily leave him and if only I could leave my sadness and disappointment behind me. I’m more than willing to do that.“
The Sequel: Epilogue IVY SHANE BARTOLOME’s point of view “Do you want me to sing a song for you? I will gladly do that, baby.” Then next thing I heard was a strumming of a guitar. “We were as one, baby. For a moment in time. And it seemed everlasting that you will always be mine. Now you wanna be free, so I’m letting you fly. Cause you know in my heart, girl. Our love will never die, no.” His voice suddenly cracked in the middle of singing and it’s kinda weird because… because I like his voice. Bumibilis ang tibok ng dibdib ko sa naririnig ko. “You’ll always be a part of me, and I’m part of you indefinitely. Girl, don’t you know you can’t shake me. Oh, Darling, cause you’ll always be my baby.” Narinig ko ang paghagugol nito kaya naman kusang tumulo ang luha sa ‘king mga mata. I looked at my parents confusedly. I don’t understand what exactly is happening right now. “Why am I crying?” Ngunit hindi sumagot si Mommy. Hanggang sa isang tinig na naman ang aking narinig ko. “Mommy, w
The Sequel: Chapter 25FOX MADRID’s point of viewPeople used to say that you can’t give up on someone because the situation’s not ideal. Great relationships aren’t great because they have no problems. They’re great because both people care enough about the other person to find a way to make it work. And that’s how our love is. We’re trying to make it work no matter how hard it is.Not because we have our children, but because both of us can’t imagine surviving the future without one another. Both of us wanted to spend each other’s lifetime. We are each other’s strength. And as I watched how the burning car fell into the cliff, I lost all my strength.“Fox, no!”Mabilis akong hinawakan ni Stone sa balikat para hindi ko takbuhin ang distansya ng bangin. Napuno ng luha ang aking mga mata at nandidilim ang aking paningin. The anger inside me flamed up and now I can feel myself moving into their own, it’s as if they have their own mind to control.I pushed Stone hard and walked towards Li
The Sequel: Chapter 24“Grabe!” April exclaimed with a teary eyes. “Hindi ako makapaniwalang ikakasal ka na. I mean, is this real? Are you for real?”I looked at her and smiled. Gustuhin ko mang umiyak ay hindi pwede dahil kasalukuyan pa akong nilalagyan ng make up habang ang iba naman ay inaayos ang aking buhok para sa paglalagyang ng veil.“Stop being so dramatic, April. Ikakasal lang ako, hindi ako mamamatay,” natatawang tugon ko.Paano ba naman kasi? Kung umiyak siya ay parang ano mang oras ay kukunin na ako ni Lord. Kaya naman ay nginingitian ko na lang siya.“But seriously, Ivy. I’m really happy for you. Finally, hindi na jinx ang kasal mo ngayon. Paglabas mo ng simbahan mamaya, hindi ka na si Ms. Bartolome. You will be Mrs. Madrid and that is making me cry. I am so happy for you.”Hinawakan nito ang kamay ko kaya naman pinisil ko lang ito para pakalamahin siya. She’s getting emotional kahit may make up na ito.“Don’t cry or you’ll ruin your make up.”The day has finally come, a
The Sequel: Chapter 23FOX MADRID’S Point of viewI knocked on my son’s room but no one answered. Kaya naman ang ginawa ko ay tinulak ko pabukas ang pinto at doon ko nasilayan si Finn, nakahiga sa kama at mayroon suot na headset. Nakapikit ang mga mat anito na tila ba natutulog. But I am not dumb not to know he’s just acting.Humugot ako ng malalim na hininga at umupo sa kama. I looked at his walls full of anime strips. He designed his room. Mayroon din siyang personal computer sa gilid na sinadya ko para sa kanya. I want to spoil him so much. Baka sa ganitong paraan ay malaman niyang mahal na mahal ko siya.“I know you can hear me,” I said. “Can we talk?”Doon ko lang naramdaman ang pagbangon ng anak ko. Nilingon ko ito at nakita ko ang pagtangal nito ng headphones. Finn looked at me. Walang emosyon sa mga mat anito at parang hindi siya interesado. O sadyang pinapakita niya lang sa ‘kin na hindi ako interesanteng kausap.“Are you still mad at me?” tanong ko sa kanya.“No,” diretsong
The Sequel: Chapter 22 Hindi maalis ni Fox ang titig niya sa ‘min ni Heather. Parang hindi pa rin siya makapaniwala sa nakikita niya. Hindi yata siya makapaniwalang nandito kami at hindi kami umalis nang tuluyan. Kahit naman ako. Lalo na’t desidong- desidido ang hitsura ko nang magtalo kami ni Fox tungkol dito kaya naman hindi na ako nagtataka sa klase ng patingin niya sa ‘kin ngayon.“Kain ka ng marami,” I said. “Nasabi sa ‘kin ni Lucifer na hindi ka kumain buong araw kahapon at puro alak lang iniinom mo. Are you trying to end your life, Fox. Dapat sinabi mo at nang makahanap ako ng hitman na titira sa ‘yo.”Hindi ito umimik. Nang nanahimik na si Heather ay maingat ko itong nilagay sa kanyang baby crib na pwedeng dalhin kahit saan. Sinadya ko kasi na mayroong gulong ang crib nito para matutulak ko lang sa kung saan ko man gusto. At nang matapos ay napatingin ako kay Fox saka ko ito nilapitan.Ako na mismo ang naglagay ng pagkain sa kanyang plato dahil mukhang wala siyang planong gaw
The Sequel: Chapter 21 Inilibot ko ang aking panigin sa buong paligid at hindi ko maiwasang ngumiwi sa sobrang gulo ng paligid. Ang mga flower vase ay basag. Napaawang naman ang labi ko nang makita ko ang basag na malaking tv flatscreen. Then my eyes landed on Fox. Nakaupo ito sa sahig at nakapatong ang siko nito sa kanyang tuhod, takip takip ang mukha. He was leaning against the sofa. Ang sofa na bumaliktad din. “Fox…” I chanted. Agad itong napatingin sa ‘kin. At ang mapula nitong mga mata ang sumalubong sa ‘kn. His red and swollen eyes are looking at me and telling me how tired he is right now. Nakaramdam ako ng guilt habang nakatitig sa mga mata niya. Lucy called me, nagbabakasakali raw siya na baka hindi ako umalis. And I didn’t leave. Hindi ko kayang umalis dahil ayokong lisanin si Fox. Kaya naman nang tinawagan ako ni Lucy ay agad kong sinagot ang tawag. And when he told me that Fox was driving drunk, I was damn worried. Nalaman ko rin kay Lucy na hindi pumasok sa trabaho si
The Sequel: Chapter 20 Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi at bumuntong hininga. Hinilot ko ang aking sintido at tinitigan si Fox na ngayon ay tulog sa aking kandungan. Paulit- ulit na bumabalik sa ‘king alaala ang nangyari kani- kanina lang. Kung hindi pa siya nawalan ng malay ay hindi ito titigil. Mabuti na lang din at nagising ang yaya ni Finn kaya naman ito muna ang tinugon kong bantayan si Heather. I run my fingers through his hair while looking at his face. Sobrang himbing ng tulog nito. Hindi maalis sa isip ko kung paano nabasag ang tinig niya kanina. And I was totally lost for words. Hindi ko alam kung paano ko kakausapin si Fox tungkol dito dahil mukhang may nakapagsabi sa kanya ang plano ko. Pinikit ko ang aking mga mata. And I’m starting to think my decisions all over again. Ngayon ay naiisip ko na naman kung tama ba itong pinaggagawa ko sa buhay? Kung tamang desisyon ba ang umalis na lang kaysa ang ayusin ang lahat ng ito ngayon. His phone suddenly rang, creating
The Sequel: Chapter 19Nang sabihin ng doctor na pwede na akong umalis ay sinamahan ako ni Fox na umalis maghanda na para sa aming pag-alis. Ang crib at ibang gamit ni Heather ay pinadala na namin sa bahay. Ang natitira na lang dito sa loob ng silid ay ako at si Fox na karga ang baby namin. Ngumingiti lamang ito sa ‘kin dahil busy ako sa pagtutupi ng mga sheets.“Are you sure you’re fine now?”Napatingin ako rito at tipid na ngumiti. “Yes, I am.”“What if ipa-check up natin ang─”“Fox, I said I’m fine,” pagpuputol ko rito. “Don’t worry about me. Kaya ko na ang sarili ko.”“Why are you talking as if you’re fine without me and you don’t want to be dependent to me?” mahinang tanong nito.Bahagya akong natigilan sa pagtutupi ngunit hindi ko siya nilingon. Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi saka ako muling nagpatuloy sa pagtutupi ng aking mga gamit. Wala rin naman akong mapapala kung sasagutin ko ang tanong niya. Baka mauwi lamang kami sa pagtatalo.Isang kumot na lang sana ang tut
The Sequel: Chapter 18 Kusang dumilat ang aking mga mata at inilibot ito sa buong paligid. Dumapo ang aking paningin sa ‘king tiyan. Namilog ang aking mga mata nang hindi ko na makita ang umbok nito kaya naman wala sa sarili akong bumangon. Nakaramdam naman ako ng paninibago dahil sa sobrang gaan ng katawan ko. “Ma’am, dahan- dahan po sa paggalaw.” I looked to my side and frowned. “Nasaan ang anak ko? Anong nangyayari?” “Ma’am─” “Kakagising mo pa lang,natataranta ka na agad.” Wala sa sarili akong napatingin sa nagsalita at nangunot ang aking noo nang makita kung sino ito. “Lia?” wala sa sarili kong tanong. Ngumisi siya sa ‘kin at tumayo sa gilid ng aking kama. Nakaramdam ako ng kaba lalo na’t nang umalis ang nurse para siguro ay bigyan kami ng pribadong sandali. And this is not what I wanted. “Relax,” she said. “I won’t harm you. Not now.” My forehead knotted and she smirked at me. “What do you mean?” Umupo ito sa isang stool at tumingin sa ‘kin. Nagtaka ako nang bigla itong