CHAPTER 26

1:30 A.M. na pero wala pa rin si Kael. Halos apat na oras na akong hindi makatulog sa kakahintay sa kanya. I can’t sleep when he’s not here with me. Lalo na at hindi niya pa ako kino-contact para lang man alam ko din kung saan at ano ang gingawa niya ngayon.

I wouldn’t aske for those things, kusa na mismo si Kael na gumagawa ng mga iyan. Kaya ngayong wala man lang akong natanggap kahit isang text sa kanya ay nakakapag-alala.

Nasaan na ba kasi iyon? 

Nag-aalala na talaga ako. Alam ko namang malaki na siya at kayang-kaya niya na ang sarili niya pero ewan ko ba bakit hindi ako mapakali.

Kanina pa ako palakad-lakad sa loob ng suite na ito, hindi mapakali. Hindi naman ako nerbyosa at paranoid, pero simula ng mangyari sa akin na ma-kidnap ako ay pakiramdam ko kahit saan talaga ako pumunta may bigla na lang hihila na naman sa akin sa manunutok ng baril. 

&nbs