LOGINShare
Chapter 29
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"Sebastian, pwede mo na 'kong ibaba rito," sabi ko nang matanaw ko na ang pinto ng clinic. Pero hindi niya 'ko pinakinggan at nagpatuloy lang siya sa paglalakad. Hindi ba siya nabibigatan sa'kin? magmula cafeteria patungong clinic, buhat-buhat niya 'ko. Tapos kanina pa kami pinagtitinginan ng mga estudyanteng nakakasalubong namin pero wala man lang siyang pakialam.
Tumigil din naman siya nang makarating na kami sa clinic ngunit hindi niya pa rin ako binaba. Sakto na bumukas ang pinto at lumabas ang isang nurse na sa tingin ko ay nagulat sa presensya namin.
"Ano ang nangyari sa'yo? ayos ka lang ba Miss Vienna?" Kilala niya 'ko? paano?
"Nahihilo siya, pwede ba na magpahinga muna siya sa loob?" sagot ni Sebastian.
"Ahh sige, pasok kayo." Pagkapasok namin sa clinic, dahan-dahan naman akong binaba at pinahiga ni Sebastian sa kama. Nakatingin lang ako sa kaniya pero nagtataka na 'ko sa kinikilos ni
Related chapters
His Voice (Tagalog) Chapter 30
"Hello Michelle, napatawag ka?" tanong ko habang sinusuot ang sapatos ko.(Hello Vienna, gusto ko lang itanong kung manunuod ka nang game ni kuya Vince? Sa tingin ko maya-maya magsisimula na) Muntikan ko pang makalimutan, ngayon na pala ang laro nina kuya. Manunuod naman ako pero may kailangan pa akong puntahan."Oo manunuod ako, pero pupunta muna ako sa ospital. Pakisabi na lang kay kuya at Tine na susunod ako."(Ahh sige Vienna, hintayin ka na lang namin dito)"Sige Michelle, text mo na lang ako kung nasaan kayo."(Okay Vienna, mag-iingat ka)Napabuntong hininga naman ako agad, buti na lang wala siyang alam sa nangyari kahapon. Hindi nakarating sa kanilang dalawa na may hinalikang babae si Sebastian. Kasi kapag nalaman nila, tiyak lagot ako at babatuhin nila ako ng madaming tanong na malabo ko namang sagutin. Kagabi, hindi ako makatulog sa kakaisip ng mga n
His Voice (Tagalog) Chapter 31
In the end, sina kuya ang nanalo at 1-0 ang score. Hindi na kasi nakahabol ang kabilang team dahil 3 minutes na lang bago matapos ang game. Halos silang lahat ay mahusay na manlalaro, maging si Kenneth pero hindi niya kayang pantayan ang galing ni kuya sa laro. Nagdesisyon na rin akong umuwi nang matapos ang game. At kasama ko ngayon si Tine, nagprisinta siya na ihahatid daw niya 'ko sa parking lot. Si Michelle at Therese naman ay may pinuntahan pa kaya hindi ko sila kasama ngayon.Kasalukuyan na kaming naglalakad ni Tine dito sa hallway papuntang parking lot. Binati naman siya ng mga estudyanteng nakakasalubong namin dahil sa pagkapanalo nila kanila pero nginitian niya na lamang ito. Naramdaman ko ang pag-akbay niya sa balikat ko na naging dahilan para tingnan at pag-usapan kami ng lahat. Ang sama ng tingin sa'kin ng iba at hindi ko alam kung bakit. Napatingin ako kay Tine pero seryoso lang siyang nakatingin sa dinadaanan niya at parang walang pakialam sa mga t
His Voice (Tagalog) Chapter 32
VIENNA'S POV"Vienna, gising ka na ba? Let me in, I just want to talk to you for a minute." Boses 'yon ni mom ngunit hindi ako tumayo para pagbuksan siya ng pinto. Wala ako sa mood para makipag-usap sa kaniya. Ang dami kong iniisip at ayoko na pati 'yan, dumagdag pa."Vienna.. are you okay? please let me in. Nag-aalala na 'ko sa'yo, kagabi ka pa walang imik at hindi ka rin kumain ng dinner. What's your problem? sabihin mo sa'kin, makikinig ako." Hindi ko pinansin ang sinabi niya, nanatili pa rin akong tahimik at nakatingin lang sa box na nasa study table ko.'I don't need her help, I can find answers by myself.'"I'm fine, just leave me alone," walang ganang sagot ko. Hindi na siya nagsalita pa pero ramdam ko pa rin ang presensya niya sa labas ng kwarto."I'm just here sweetie, mom is always there for you. If you have problems or if there's something bothering you, please tell me
His Voice (Tagalog) Chapter 33
"Sasabihin mo ba kay Vince ang tungkol sa titulo ng bahay?" tanong ni Tine nang makaakyat na kami sa ikalawang palapag. Hindi na namin kasama si Mang Eduardo, tinuro niya na lamang sa'kin kung saan banda ang kwarto ko rito noon. "Kailangan niyang malaman, ayoko rin namang ilihim 'to sa kaniya," sagot ko. "Ayaw mo ba talagang tumira dito kasama ang kuya mo?" "Hindi ako sigurado kung gusto pa bang tumira ni kuya sa bahay na 'to. After kasi maghiwalay ng parents namin, kay tito Francis na siya tumira. But I will try to ask him, if gusto niyang tumira dito then lilipat kami after ng kasal ni mom at tito Lucas." "I'll convince him, dont worry. But I'm sure, namiss na rin ng kuya mo itong bahay niyo." Napabuntong hininga naman ako agad, hindi ako sigurado tungkol do'n sa sinabi niya. Ang kuwento sa'kin kanina ni Mang Eduardo, nagpunta raw dito si kuya noon. May kung ano raw siyang kinuha tapo
His Voice (Tagalog) Chapter 34
"Vienna hija, ayos ka lang ba?" nag-aalalang tanong ng ginang. Tumango na lamang ako bilang sagot at patuloy na tinititigan itong teddy bear na hawak-hawak ko. Nandito pa rin kami sa bahay, balak na sana naming umalis kanina ni Tine kaso hinatiran kami ng pagkain ni Tiya Maricel kaya hindi na natuloy ang pag-alis namin. "Vienna may problema ba? mag-mula nung bumaba ka, ang tahimik mo na. Ano ba ang iniisip mo? sabihin mo sa'kin at tutulungan kita," wika ni Tine ngunit hindi ko siya nilingon. Napabuntong hininga ako nang malalim tiyaka ko binaba ang teddy bear sa mesa. "Kanina mo pa tinititigan 'yang teddy bear na 'yan. Galing ba 'yan do'n sa box na binigay sa'yo ni Mang Eduardo?" dugtong pa niya. "Hindi, galing 'to sa office ni dad," tugon ko. Akala ko kapag nakita ko na ang teddy bear na 'to, may maaalala ako tungkol kay Martin pero wala. Kanina ko pa ito tinititigan k
His Voice (Tagalog) Chapter 35
It's already 7 am in the morning but I'm still here in my room, silently looking at the two boxes. And hoping that I would remember something, but nothing.Kagabi, ilang beses ko nang tinititigan ang mukha ni Martin pero hindi ko talaga siya maalala. At ang tanging nasa isip ko lang sa mga oras na 'yun ay ang seryosong mukha ni Sebastian. Hindi ko alam kung bakit, ganito lang siguro ang epekto once na may gusto ka dun sa tao. Naiisip mo siya kahit ayaw mo siyang isipin.'But why all of the sudden naging ganito ang epekto sa'kin ni Sebastian? Mahal ko na kaya siya?'"Vienna.. breakfast is ready, bumaba ka na at baka malate ka pa sa klase mo. Vienna do you hear me? gising ka na ba?" Hindi ko na sinagot si kuya, tumayo na lamang ako at kinuha ang bag ko. Maaga akong nagising kanina para maligo at magbihis pero hindi ako agad lumabas ng kwarto after kong gawin 'yun.Binuksan ko naman ang pinto at halatan
His Voice (Tagalog) Chapter 36
"Okay ka lang ba? sinaktan ka ba nila?" nag-aalalang tanong niya. Hindi ko inexpect na magiging ganito pa rin siya kabait at kaconcern sa'kin sa kabila ng mga nalaman niya. At akala ko hindi niya pa 'ko kakausapin dahil sa mga nasabi ko sa kaniya kahapon. "Okay lang ako at hindi naman nila ako sinaktan," sagot ko. Kasalukuyan kaming nandito ngayon sa garden, dito niya 'ko dinala nung nalaman niyang wala si Prof. May ilang estudyante ang nakakita sa'min na naging dahilan para pag-usapan kami lalo na ako. Ayoko naman sanang pansinin at balewalain na lamang ang mga sinasabi nila kaso hindi na tama. Pumapasok sa utak ko at nasasaktan ako kahit hindi naman totoo. "Hahanap ako nang paraan para mabura yung litrato niyo sa internet at para matigil na ang paninira sa'yo ng mga estudyante." "Bakit parang ang dali lang sa'yo na sabihin 'yun?" ani ko na ipinagtaka niya. Alam ko naman na nasaktan siya sa nakita niya pero heto s
His Voice (Tagalog) Chapter 37
SEBASTIAN'S POV"Bakit ngayon mo lang 'yan inamin sa'kin? bakit ngayon lang?! bakit ngayon lang kung kailan pa na nagkakagulo na?!""Ano ang ginawa ko para ilihim mo 'yun sa'kin? pinagmukha mo 'kong tanga Sebastian."Mga linyang lumabas sa bibig niya na naging dahilan para tuluyang masira ang pag-asa kong maibabalik ko pa ang dati naming relasyon. Dahil sa nangyari ngayon, alam kong hindi na.Alam ko na hahantong kami sa ganito, na kapag nalaman niya na ang tungkol sa'kin masasaktan ko siya at masasaktan namin ang isa't-isa. Natatakot ako, natatakot ako na baka ang pangyayaring 'to ang magiging dahilan para tuluyan siyang mawala sa'kin. Ayoko nang mangyari pa 'yun, hindi na 'ko makakapayag."Kailangan ko siyang sundan, baka may mangyari pang masama sa kaniya," wika ni Tine pero pinigilan siya sa braso ni Vince habang nakatingin ng masama sa'kin."Huwag mo siy
Latest chapter
His Voice (Tagalog) Epilogue
Matagal ko nang pinapangarap ang kumanta sa isang entablado at pinapanuod ng maraming tao. Bata pa lamang ako natutunan ko na ang tumugtog ng kahit na anong instrumento at kumanta ng kahit na anong klase ng musika. Napamahal na ko rito dahil sa dad ko, siya ang nag-impluwensiya sa'kin na kumanta at tumugtog. Dahil sa kan'ya nagco-compose at nagco-cover ako ng mga kanta, sumali sa mga auditions hanggang sa naging isang sikat na singer. Pangarap ko ang maging isang sikat na musikera kagaya ng mga artistang hinahangaan ko sa larangan ng musika. Gusto ko ring maramdaman na mahalin at hangaan ng maraming tao. Ngunit mag-mula no'ng nagkasakit ang dad ko hanggang sa binawian siya ng buhay, nawala na sa isip ko ang lahat ng mga pangarap ko. Gusto kong tuparin 'yun na kasama siya pero ngayong wala na ang dad ko, ayoko nang ituloy pa ang mga pangarap ko. At dahil sa nangyari, umabot ako sa isang desisyon na huwag sabihin sa publiko ang totoong pagkatao ko. Ginawa
His Voice (Tagalog) Chapter 44
------AFTER 3 DAYS------ (MUSIC CONTEST) "Vienna.." "Yes kuya RJ?" tanong ko. Nandito kami ngayon sa back stage, siya lang ang kasama ko rito. After kasi akong ayusan nina Michelle at Therese, bigla silang umalis at ewan ko ba kung saan sila pupunta. "Ayos ka lang ba? kanina ka pa tahimik diyan." "I'm fine kuya, kinakabahan lang ako ng konti." "Huwag kang kabahan, nandito naman kami para suportahan ka. Kaya mo 'yan," nakangiting sambit niya. "Lalabas na muna ako, may kailangan lang akong tawagan." "Sige kuya." Nang makaalis siya, bigla akong nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Kinakabahan ako pero sigurado ako na kaya kong gawin 'to. Ito na ang pinakahinihintay kong araw, ang araw kung saan aaminin at sasabihin ko sa harap ng maraming tao ang totoong pagkatao ko. Hindi ko alam kung ano ang magig
His Voice (Tagalog) Chapter 43
SEBASTIAN'S POV Wala ni isa sa'min ang nagtangkang magsalita, nakayuko lang ako habang siya ay nakatingin sa'kin mag-mula pa kanina. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nakita ko na siya. "I'm sorry anak.." Tuluyan ng pumatak ang mga luha ko dahil sa huling binanggit niya. Kay tagal kong hinintay na marinig muli ang katagang 'yan mula sa kanya. "Alam ko na nasaktan kita at nasaktan ko ang dad mo pero sana mapatawad mo 'ko sa nagawa ko," umiiyak na sambit nito. Agad kong pinunasan ang pisnge ko bago ako nag-angat ng tingin sa kanya. "Napatawad na kita pero hindi ko pa rin kayang kalimutan ang ginawa mo. Hindi lang kasi si dad ang nasaktan mo kundi pati na rin ako na anak mo. Kaya sana maintindihan mo kung hanggang ngayon ay galit pa rin ako sa'yo," tugon ko na ikinatahimik niya. "Pero ngayon na kaharap na kita, parang unti-unting nawala ang
His Voice (Tagalog) Chapter 42
"Mom.. I'm sorry," umiiyak na sambit ko habang yakap-yakap ang mom ko. Marahan niya 'kong kinabig papaharap sa kanya at agad nitong pinunasan ang mga luha ko. Namiss ko siya, I missed my mom."You don't have to say sorry, wala kang kasalanan anak. Ako 'tong meron kaya ako ang dapat na humingi ng tawad sa'yo. I'm sorry anak, sana mapatawad mo 'ko sa ginawa ko.""Matagal na po kitang napatawad at hindi na rin po ako galit sa inyo." Tears started to flow from her eyes because of what I have said. Alam ko na ito ang gusto niyang marinig mula sa'kin, ang patawarin siya sa nagawa niya. Oo, hindi ko pa rin kayang kalimutan ang ginawa niya sa dad ko, ang ginawa niya sa'kin pero karapat-dapat siyang patawarin. Hindi lang ako ang nasaktan sa mga nangyari kundi pati na rin siya. She's my mom, siya na lang ang meron ako at ayoko na pati siya mawala din sa buhay ko.******************
His Voice (Tagalog) Chapter 41
"Pre may kailangan pa ba 'kong gawin? may kulang pa ba?" tanong ni Britt habang kinukuhanan ng video ang sarili niya."Oo, paki-kuha 'yung balloons sa room ko at dalhin mo rito," tugon ni Sebastian na abala sa pag-aayos ng mga pagkain sa mesa. Si Enzo naman ay abala rin sa paglagay ng mga decorations at kung anu-ano pa."Copy that sir," ani Britt at sumaludo pa ito na parang sundalo. Umalis din naman siya at nagtungo sa room ni Sebastian. Nang makarating siya sa silid nito, hinanap niya rin naman agad kung saan nakalagay ang isang plastic ng balloons."Pasalamat talaga si Sebastian, mahal ko siya pero mas mahal siya ng kaibigan ko. Iba talaga kapag in love, gagawin mo ang lahat para lang mapasaya ang taong mahal mo," wika ni Britt habang nakaharap a kausap ang sarili nitong camera. Nang makarating siya sa studio ng kaibigan, binigay niya rin naman agad kay Sebastian ang kinuha nitong isang plastic ng ballons.&nbs
His Voice (Tagalog) Chapter 40.2
VIENNA'S POV ------FLASHBACK------ "Paano mo nalaman na nandito ako?" tanong ko nang makapasok na siya sa loob ng bahay. Pero nagulat siya nang makita ako, halatang wala siyang alam na nandito ako ngunit agad niya 'kong niyakap ng mahigpit nang hindi ko inaasahan. "Kumusta ka? ayos ka lang ba? wala bang nangyaring masama sa'yo?" tanong niya matapos akong yakapin. Ngunit hindi ko siya sinagot at napatingin lamang sa kabuuan ng mukha niya. Halata sa mga mata niya na pagod siya at kulang sa tulog. Parang piniga ang puso ko dahil sa itsura ngayon ni kuya. I couldn't help but blame myself, he became like that because of me. "Ayos lang ako, huwag ka nang mag-alala sa'kin. Ikaw kumusta ka? tapos na ba exams mo?" walang emosyong tugon ko. Ngunit biglang lumitaw ang ngiti sa labi niya dahil sa mga sinabi ko. Hindi na 'ko galit sa kanila, I just really don't want to see them afte
His Voice (Tagalog) Chapter 40.1
SEBASTIAN'S POVApat na araw na ang nakalipas mag-mula no'ng nalaman ni Vienna ang buong katotohanan. Hanggang ngayon tanda ko pa rin ang mga nangyari sa araw na iyon at hanggang ngayon hindi ko pa rin siya nakikita. Kahit pinigilan niya na 'ko sa paghahanap sa kaniya pero hindi ako tumigil. No'ng sinagot niya ang tawag ko, nagkaroon ako nang pag-asa na maaayos ko pa ang sitwasyon. Pero bigla 'yung nawala nang sabihin niya na ayaw pa niya 'kong makita."Ayaw pa kitang makita.. kaya please hayaan mo muna akong mapag-isa sa ngayon. I'm sorry."Hindi pa rin ako tumigil sa paghahanap kahit gano'n ang mga sinabi niya. But I suddenly remembered what I did 3 years ago. Hinanap ko siya kung saan-saan, kahit nasasaktan ako sa mga panahong 'yun dahil sa pagkawala niya at pag-iwan sa'kin ng mom ko, hindi pa rin ako tumigil. Ngunit lumipas ang mga araw, linggo, buwan at taon, saka ko na realize na iniwan niya na 'ko at hindi na siya
His Voice (Tagalog) Chapter 39
"Ma'am Vienna, ayos lang po ba kayo?" Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin at pinunasan ang mga luha ko."Bakit po kayo umiiyak?" nag-aalalang tanong niya."Ayos lang ako ate, huwag po kayong mag-alala sa'kin. May naalala lang po ako kaya ako umiyak pero ayos lang talaga ako," tugon ko at napilitang ngitian siya."Sana nga po ma'am ayos lang kayo. Tawagin niyo lang po ako kapag may kailangan kayo." Tumango na lamang ako bilang sagot at agad na ring umalis si ate. Ngunit muli na namang pumatak ang mga luha ko nang maalala ko ang mga nabasa ko kanina. That happened 4 days ago, umamin na siya na siya si Martin pero nang dahil sa naospital ako, hindi ko ito nalaman agad. If I had only known this right away, we wouldn’t have gotten into this situation that we were both hurting each other. But it's too late, I don't know if I can get back what we had before or not.She's already here, I need to prep
His Voice (Tagalog) Chapter 38
"VIENNA HUWAG KANG TATALON!" I stopped thinking when I heard that voice but I didn't look back. How did he know I was here? "Huwag mong gagawin 'yan, please Vienna nakikiusap ako sa'yo bumaba ka diyan." Si Britt, matagal ko nang kaibigan pero sinaktan lamang ako. "Pa'no mo nalaman na nandito ako?" tanong ko. "Sasagutin ko ang tanong mo pero bumaba ka muna diyan," sagot niya. Hindi na 'ko nagmatigas pa, bumaba na lamang ako at walang emosyong napatingin sa kaniya. Ngayong kaharap ko na siya at alam ko na kung sino siya sa buhay ko, parang nanghina ang buong katawan ko. Hindi ko man lang magawang maalala na naging parte siya nang nakaraan ko. "Pwede mo na bang sagutin ang tanong ko?" "Kaibigan kita kaya alam ko kung saan ka pumupunta sa tuwing nasasaktan at may iniisip na problema. Akala ko nakalimutan mo na ang lugar na 'to,
