Anjelouv’s tears fell miserably. Voices from those nightmares started occupying her ears. Pilit niya mang ikalma ang sarili niya ay hindi niya pa rin magawa. “Killer!” “You killed your own mother!” Paulit-ulit at palakas ng palakas ang mga boses sa kaniyang utak. They are laughing evilly while shouting those words. Mula sa iisa ay dumarami nang dumarami ang mga boses na ‘yon. Ang kadiliman ay nahahalinan ng madugong kaganapan. Ang mga boses ay nagkaroon ng itsura. Ang lugar ay napintahan ng pula. Dumanak sa paligid ang dugo ng mga tauhan nilang nasawi habang siya ay nakaupo lamang habang pinapanuod ang mga itong walang buhay na nakahandusay. Nakapalibot sa kaniya ang mga nakakatakot na kalalakihan. May mga hawak ang mga ito na patalim at baril na napupuno ng karahasan. Ang mukha niya ay hindi nababahidan ng kung ano mang emosyon. Blanko siyang nakatingin sa kaniyang paligid habang ang mga boses ay patuloy pa rin sa pag ugong. Hindi niya magawang ikilos ang kaniyang katawan upang
Tahimik na pinanuod ni Clinton si Anjelouv na matulog. He is thinking of something. Hindi niya maiwasang mamuhi sa mga taong nagpahirap kay Anjelouv. She had been in the dark for so many years, and she was alone. She tried to conceal those demons inside her head because she wanted to live a simple life. “I am here, baby. I will always be here for you.” He whispered those words to Anjelouv. He was holding her hand, hoping that it would somehow comfort her. Paulit-ulit na hinalikan ni Clinton ang kamay ng dalaga. Hindi niya gustong mapalayo sa kaniya. Anjelouv is fragile because of him, and he is willing to stay just to take care of her. “I am so sorry, baby. I’m sorry because I am the reason for your suffering right now,” he said. Biglang dumilim ang kaniyang mukha nang maalala kung paanong humingi ito ng tulong habang umiiyak. He fucking wants to kill those bastards who hurt her. Akala niya naubos na ang mga ito nang iligtas nila sa Anjelouv, hindi pala! Some of them survived, and
Napatagal ang titig ni Anjelouv kay Clinton. He can sacrifice himself just to protect her. For some it might sound romantic but for her it's hilarious and selfishness. Ayaw niyang mapahamak ito dahil sa kaniya. Ayaw niyang mapahamak at mawala sa kaniya si Clinton. "You want to leave me alone? Do you think hindi ako masasaktan pag nasaktan ka? I know that your world is dangerous, but can you please take care of yourself and make sure that you are unharmed. Hindi mo manlang ba isaalang- alang ang mararamdaman ko kung may mangyayaring masama sa iyo?" She said bitterly at lumayo sa binata. She distances herself because she wants him to understand her. Natigilan si Clinton at napatingin sa kaniya ng matagal. Titig na titig ito sa kaniya kaya agad siyang umiwas ng tingin. Para itong nahimasmasan at hinuli muli ang kaniyang kamay. "You want me to be safe baby?" May pagkagiliw na tanong nito. Mukhang sa lahat ng hinaing niya ay ang linyang iyon lang ang napansin ng binata. Huminga siya ng
His tongue slid inside Anjelouv's mouth. A moan escaped from their lips and she felt thousands of volts coming out of her body. "You are too irresistible, Anjelouv." His voice is very raspy. "You too, baby." nababanaag ang kaluguran sa boses ni Anjelouv. Dahan-dahan ipinasok ni Clinton ang kaniyang pagkalalaki sa kaniyang naglalawang pagkababae. He pumped slowly while looking at Anjelouv. Mapang akit na namungay ang mga mata niya habang dahang dinadama ang malaki at mahabang sandata ni Clinton. "Ahhh" napaungol sa sarap si Anjelouv nang biglang sagarin ni Clinton ang pag-ulos. "You like it, baby?" He sensually asked her. "Yeah..I love it Clinton...gusto long palaging nasa loob kita. Masama ba'yon?" She asked innocently. Napapikit si Anjelouv sa nararamdaman ng unti-unting inilapit ni Clinton ang mukha sa kaniya at hinalikan siya ng marahan. "No, baby. I also feel that way." he said after kissing her. Inilapit nito ang mukha sa gilid ng kaniyang labi at patakan ito ng mumuntin
Anjelouv is resting above Clinton's chest. Katatapos lang nila sa kanilang p********k at pagod silang nakahilata sa malaking kama. It is already 3 in the morning ngunit dilat na dilat pa rin sila. They are cuddling with each other. Clinton is currently brushing her hair while she is playing with his fingers. Panaka-nakang hinahalik-halikan ni Clinton ang kaniyang ulo. "I want to stay like this forever," she whispered and caressed his ring finger. "I'm working on it, baby," Clinton said, and she felt his lips behind her ears. Sumilay ang matamis na ngiti sa labi ni Anjelouv. She felt the strong beating of her heart. Ang mga salita ni Clinton ay tila isang pangako na hindi pwedeng mapako. Nararamdaman niyang gagawin nito ang lahat mapanatili lang nito ang kanilang relasyon. "I trust you, Clinton," she said and hugged him tightly. Panghahawakan niya ang mga salita ni Clinton. Kaya niyang maghintay kahit na matagal. Kaya niyang magtiis dumating lang ang panahon na malaya silang magsa
Lifetime. A lifetime with Clinton is a great idea. Nakikita niya ang sarili niyang nag aalaga ng mga magiging anak nila habang si Clinton ay maghapong nagtatrabaho sa opisina. Siya ang maiiwan sa bahay kasama ang kanilang mga anak at masayang maghihintay sa pag uwi ni Clinton matapos ang buong araw na pagtatrabaho. The thought of serving Clinton and taking care of his offspring made her the happiest woman alive! Hindi niya mapigilang kiligin habang iniisip kung paano siya magiging mabuting asawa at ina sa kanilang bubuuing pamilya. "Hindi na ako makapag antay na makasama ka sa isang bahay tapos may mga batang makulit na naglalaro." Anjelouv said dreamily. A beautiful smile is etched on her face. Naiimagine kung gaano sila magiging masaya sa hinaharap. Clinton chuckled and kissed her forehead. "I can't also wait to have you with me. Gusto kong kamukha mo ang anak natin. It would be wonderful to see little Anjelouv roaming inside our house. " He said in a soft tone. Pinagsiklop n
Anjelouv swallowed hard after hearing Clinton's claim. Wala sa sarili siyang napahawak as kaniyang tiyan at tiningnan ito saglit. She is sweating silently and her fingers are trembling while processing what she has heard from her boyfriend. "I-i am w-what." Her voice was shaking while asking that question. She is not afraid, but damn! Her emotions were so strong that it made her body shake and lose its strength. "You might be pregnant, baby." Clinton said softly. Tinangka nitong lumapit sa kaniya ngunit pinigilan niya ito. She lifted her hand to stop him when he tried to go near her. "W-what a-are you saying? I-i mean how c-can you s-say right?" She was stuttering. Makailang beses siyang umiling at ngumiti ng pilit. Her mind was suddenly clouded with so many things. Alam niyang posibleng tama ang hinala ni Clinton, but is she ready for that very big responsibility? Kaya niya bang maging ina at alagaan ang anak nila ni Clinton? What if iwan siya nito? What if hindi ito tanggap ng p
Clinton went out of their room after making sure that Anjelouv was properly rested. He decided to go back to his study room to make an important call. He is so happy and his heart is pounding so fast. Hindi niya alam na gano'n pala talaga ang pakiramdam na maging isang ama. His lips formed into a thin smile while he was walking going to his destination. Hindi niya mapigilang magdiwang at agarang kompirmahin ang kaniyang hinala. He picked up his phone and called his family doctor. Alam niyang natawagan na ito ng kaniyang mga kasambahay ngunit mas okay nang sigurado siya upang mapadali ito. He can't wait for another day! Fuck, he needs to confirm it right away so they can have a proper celebration. "Good morning, Mr. Villamor, tinawagan ako ng kasambahay mo saying that you need my service?" It was their family doctor. He was standing on the glass wall in front of him, watching how the waves crashed on the sand. Napapikit na lamang siya ng pumasok sa kaniyang isipan ang masayang muk
Bago ako pansamantalang magpaalam, gusto kong pasalamatan ang mga taong walang sawang sumuporta sa aking kauna-unahang akda. Kayo po ang rason kung bakit patuloy akong lumalaban kaya labis po akong nagpapasalamat sa inyo.Mahal ko kayo! Stay safe at God bless you po!-Blue ZirconThank you sa walang sawang pagvote:Jonjon Rivera, Rhea Santiago, Ria Bausas, Quinto Sm, Pagunsannestor30, Luz Cabigting, Zahara Escobal, Joana Parcon, Rebecca Rabanera, Noemie Vale, Jheng Gontala, Mary Joy Fababeir, Jomar Mangiliman, Pabzkie Gubat, Froilan Villapa, GE Oliveros, Christine Salvador, Danz Diaz, Erwin Bal, Ariel Voluntad, Joseph John, Gerald Borres, Renato Recoco, Sha Ozart, Arles Mae, Elza Gonzales, Glenda Mendoza, Dranreb Daquiz, Jenney Magada at sa 2.1k nating viewers!
Announcement Hello, good evening! I hope that everyone is doing fine. For the past few days, I have experienced a series of nose bleeding which, is not normal for me, and last day my Mama decided that I should consult a Doctor. Sadly, the findings were not good kaya the doctor advised that I should take a rest for a couple of weeks. Also, alam ko pong maraming errors sa bawat kabanata kaya napag isipan ko pong mag edit. Ipopolish ko po muna ang bawat kabanata kaya kung maaari po ay ihold nalang muna si Clinton sa inyong library. Gusto ko pong maging worth it ang bawat coins niyo kaya gagawin ko po ang makakaya ko para mapaganda pa ito. Salamat po sa walang sawang pagsuporta at pagbabasa! Hindi ko inexpect ito kaya maraming salamat po! Sana maintindihan niyo po ako.
Halos huminto ang paghinga ni Anjelouv nang padaskol siyang kalagan ng lalaki at kaladkarin na parang sako. Nais niyang kumuwala ngunit sobrang higpit ng pagkakagapos sa kaniya. Takot na takot siya habang nagpupumiglas at nagmamakaawang pakalawan.Those gunshots brings her hope..hope that Zak or even her family came to save her. Kabaliktaran ang kaniyang nararamdaman, imbes na matakot ay para siyang nabuhayan ng loob. She knows that those gunshots were the sign that someone was coming to look for her and save her...just like before."B-bitawan mo ako! J-just gave me back to my family!'" nanginginig niyang sigaw habang pilit na inaagaw ang kaniyang braso sa mahigpit na pagkakahawak nito.Takot na takot siya at lihim na nagdarasal na mailagtas bago siya tuluyang ilayo ng lalaking kumakaladkad sa kaniya."Tumahimik ka p*****a! Ang mga gagu akala ko ay matagal pa bago nila matunton ang kinaroroonan mo! Bwesit na mga sundalong 'yun! Bwesit!" galit na galit na sigaw nito sa kaniya at mas la
Mabigat ang talukap ni Anjelouv nang paunti-unti niyang binuksan ang kaniyang mga mata. May naulinigan siyang mga boses na tila nagtatalo. Hindi ito masiyadong malapit ngunit hindi rin nalalayo. May mga kaluskos rin siyang narinig mula sa paligid. Nang tuluyan na niyang maimulat ang kaniyang mga mata ay agad siyang sinalubong ng dilim. She blinks her eyes a couple of times, but still, she can't see anything except darkness. Anjelouv is panicking, inilibot niya ang tingin sa paligid ngunit kahit kaunting liwanag manlang ay wala siyang makita. She was completely blinded by darkness. She tried to move, but she was tied. Nagsimula nang sumibol ang kaba sa kaniyang dibdib nang hindi niya magawang maigalaw ang kaniyang kamay at buong katawan. Kumalabog ng husto ang kaniyang dibdib nang malamang napakahigpit ng ginawang pagkakatali sa kaniya. It was so tight that no matter what she did, it would not easily loosen up. Marahas siyang napalunok nang marinig niya ang pagbukas ng kung ano. The
"Where the fuck is my fiancee Zak?! Ipinagkatiwala ko sayo si Anjelouv dahil alam kong mas ligtas siya! Pero nasaan na siya ngayon huh?! Nasaan!" He frustratedly asked Zakhar. Kinuwelyuhan niya ito at matalim na tinitigan. Leviticus is stopping when while Luke is preventing Zakhar from hurting him. "Do you think alam ko Clinton?! Iniwan ko lang siya dito kaninang umaga kaya bakit ako ang sinisisi mo huh?!" mariing sagot ni Zak habang pinipigilan ang sariling maghiganti laban sa kaniya. "Kung hindi mo siya pinuntahan rito edi sana hindi siya nawala! Edi sana hindi niya naisip na kasabwat mo ako! Kung naghintay ka lang Villamor sana hindi naging ganito ang sitwasyon kaya wala kang karapatan na kwestiyunin ako! Putangina! " Zakhar shouted at him. Bakas sa mga mata nito ang galit at pagsisisi. Anjelouv was missing. Akala nila ay naglibot-libot lang ito sa lugar ngunit nang lumipas ang ilang oras na wala ito ay naisipan na nilang suyurin ang buong lugar but to their dismay, there is no
Why does life seem to be unfair? Why can't we be happy for so long? Why do we need to suffer just to have the one that we are aiming for? Why do we need to get hurt? Why do we need to sacrifice just to have a glimpse of our happiness? Life isn't unfair to us because, in fact, we are the ones who decide for ourselves. Tayo ang pumipili kung paano natin papagulungin ang buhay natin, it was just that sometimes we made decisions that affected our life’s process. Happiness. We thought of happiness as being one of the hardest things to achieve. Indeed, happiness is hard to achieve, especially if we mainly focus on the things that feed our worldly desires. Sa sobrang pagkahumaling natin sa standard ng sociodad ay tuluyan na nating nakalimutan ang totoong kahulugan ng kasiyahan. Happiness is within us. Suffering and hurting are part of our lives already. Pilitin man natin itong iwasan ay hindi pa rin maaari. Nakatadha na tayong masaktan at magdusa at walang sinuman sa mundong ito ang maaari
Zak needs to leave her. May emergency meeting itong kailangang siputin kaya kahit na gusto nitong manatili ay hindi maaari. “Don’t hesitate to call me if you need anything, okay? Mag ingat ka rito.” He said bago nito ako hinalikan sa noo. Tumango ako sabay na ngumiti ng maliit.. “ Thank you. Ikaw din mag ingat ka sa biyahe.” Hinatid ko siya sa pinto at kumaway nang unti-unting gumalaw ang kaniyang kotse. Nakailang busina pa ito bago tuluyang tumulak. Hindi ako umalis sa aking kinatatayuan hanggang sa hindi na maabot ng aking paningin ang kotse ni Zak. Hindi ko maiwasang mapabuntong-hininga ng mapagtantong mag isa na naman ako. Damang-dama ko bigla ang kahungkagan at katahimikan ng buong paligid. Hindi ako sanay na mamuhay mag isa kaya parang bigla ay ang laki-laki ng paligid para sa akin. Iba-ibang sa buhay ko noong nasa hacienda, masaya at palaging may makakasalamuha. Ngumiti na lamang ako ng mapakla nang hindi ko sadyang sariwain ang mga alaala ng kahapon. Kahit ilang beses man
Pansamantalang nanunuluyan si Anjelouv sa isang property na pagmamay ari ni Zakhar. Napag isipan niyang 'wag nang ituloy ang planong pag uwi sa kanilang mansyon. She doesn't want her grandparents to see her in that devasting state. Alam niyang sa oras na malaman ng mga ito ang nangyari sa kaniya ay malaki ang tiyansang sissisihin ng mga ito ang kanilang sarili. It was her all her fault, walang kasalanan si Clinton o kahit ang kaniyang mga grandparents. "Are you sure you're fine here? You can also stay in our mansion if you want, at least doon makakasigurado akong ligtas ka. " It was Zak. They are silently watching the beautiful sunrise. Zak's place is outside the city. Malayo sa kabihasnan at tahimik. Walang masyadong kabahayan sa paligid at kung mayroon man ay malayo ang agwat ng isa't- isa. Maganda ang kinatitirikan ng bahay nito. It was near the shore, facing the wilderness of the sea. May pagkakahalintulad ang lugar sa islang pinagdalhan sa kaniya ni Clinton noong kinidnap siya.
"Stop mourning and stand up. A princess like you doesn't deserve to be hurt or replaced. " A voice suddenly interrupted her. She wiped away her tears and looked at the man beside him. His voice is stern and cold, mukha itong galit sa kaniyang sitwasyon. "Come on and stand up. That filthy floor is not for you," he said, and lent his hands to her. Anjelouv was hesitating about whether she would accept the stranger's hand or not, but in the end, the man won. Mariin itong nakatingin sa kaniya gamit ang madilim na mga mata. Magkahawak pa rin ang kanilang mga kamay at hindi magawang pakawalan ng lalaki. She tried to withdraw her hand, but the man's grip on it became tighter. "C-can you please release my hand?" she asked, using a low voice. The man breathed deeply before he finally let go of her hand. He knew the man in front of her. It was Zak, Clinton's friend. Hindi niya alam kung bakit ito naroon sa tabi niya..maybe because Clinton asked him? No,no. Clinton would never do that. Wala