Inayos ko ang flower vase sa sala. Kada umaga ako ang nagpapalit ng bulaklak doon. Hinahayaan ako ng mga katulong doon dahil wala naman akong ibang pagkakaabalahan. At ipinagpaalam ko na ito kay Asmodeus para hindi naman malagot ang mga katulong na kasama ko. "Is there someone who was exemption for the rules here?" Gulat na napatayo ako ng maayos nang makarinig ng boses ng babaeng hindi ako pamilyar. Una inakala kong si Mrs. Rojo pero hindi pala. Nalaglag ang panga ko nang makakita ng babaeng nakasuot ng maikling damit na hapit na hapit sa katawan. Halos lumuwa pa ang dibdib at sobrang tangkad. Ayoko nang isipin na modelo ulit siya dahil si Asmodeus no'ng una ay napagkamalan ko na rin. Bahagya niyang binaba ang eyeglass niya at sinipat ako. "Learn to wear your maid's uniform when you're at work,"aniya at nakatingin pa rin sa'kin. Ako yata ang kausap. Napalunok ako at napayuko saka pasimpleng sinulyapan ang sout ko. Above the knee ang palda ko at pinaresan ko lang ng simpleng t-s
Ang abuhing mata na iyon ay may kakaibang emosyon. Tila hindi maganda, hinding-hindi ko magugustuhan. Ang dilim sa paligid ang nagdepina ng awra niya sa mga oras na iyon. Kadiliman. Napayuko ako at hinayaan na dumaloy ang luha pero ang kamay niya ang pumigil sa baba ko at itinulak upang magpantay ang mga mata namin. "Shh..." At itinapat niya ang hintuturo sa labi ko. "You have no idea how I want to take you rough and hard above this bed." Napalunok ako. May mas malala pa ba sa tuwing ginagalaw niya ako? May mas malala pa ba doon? Samantalang sa buong buhay ko ay tila iyon na ang kinatatakutan ko. "But let's save it for tomorrow, tomorrow night my Yenah. I will let you sleep and sound tonight." Humiga siya at hinila ako. Napasinghap ako sa hawak niya pero sumunod ako sa takot na baka mapigtas ang kakaunting pasensya niya. Napaka dali niyang galitin hindi ko alam kung ganoon din ba siya kadaling amuhin. Pumaikot ang mabigat niyang braso sa katawan ko at nilanghap ang batok ko. Awto
“My Yenah...” Dahil sa boses na iyon ay napabalikwas ako ng bangon. Agad kong nabungaran ang silid na hindi ako pamilyar. White and gray ang kulay, malawak at mukhang kumpleto rin sa gamit. "Good morning." Isang magsiglang boses ang nagpagulat na naman sa'kin. Isang lalaking may dalang tray at may laman na pagkain. Nagsalubong ang kilay ko nang makilala kung sino. Iyong lalaki sa bilihan. "B-Bakit nandito ako? N-Nasaan tayo?" Gaya ni Asmodeus sasaktan niya rin ba ako? Kaya niya ba ako dinala dito para saktan? Napatingin ako sa mga daliri kong nagsimula na namang manginig. Nag-uunahan din sa pagtambol ang dibdib ko. "Calm down, Yenah. Calm down please." Inangat niya pa ang isang kamay para lang senyasan akong 'wag mag panic. Hawak niya sa kabilang kamay ang tray na may pagkain. "Nagdala lang ako ng pagkain. I am worried, kagabi ka pa hindi nakakain. And I'm sorry about that." Tumingin ako sa paligid. Naguguluhan at nandoon pa rin ang takot. Matagal bago niya ako nakumbinsi.
Napakabilis ng panahon na nawaglit ang kakaibang nararamdaman ko kay Armando. Isa isang kurap ng mata ay agad kong niyakap ang katotohanan na hindi siya kailanman magmamahal ng tulad ko. At darating ang panahon na hindi ako ang makakasama niya sa magiging wedding picture niya. At hindi ako ang magsusuot ng singsing. At kahit ang maging bride niya.Siguro dahil may kakaibang bagay na nangyari dahilan kung bakit tila hindi na ako gaanong apektado roon. Pero sino?"Manang-mana siya sa'yo." Isang boses.Natagpuan ko ang sariling nakatayo sa isang malawak na sala. May mga kurtinang puti na nililipad ng hangin at may rocking chair sa balkunahe na niyuyugyog ng hangin. At isang lalaking nakatayo at nakatalikod sa akin.May pagtataka sa dibdib ko habang sinusulyapan ang paligid. Suot ko pa man din ang kulay puting whole dress na bulaklakin. Nakayapak sa malamig na sahig.Nakakarinig ako ng tawa ng lalaki at maging ng hagikhik ng munting sanggol.Nakatitig ako sa likuran ng lalaki. At napansin
Upang kahit papaano ay mapasaya ko ang taong nagbigay ng pag-asa sa buhay ko ay pumayag ako sa offer niya. To be his official sister. Isa na akong Havier ngayon... kapatid niya. Pinagpatuloy ko ang pag-aaral—home study.Habang lumalaki ang tiyan ko ay nararamdaman ko na rin ang mga galaw ng anak ko. Ang sipa at mga kilos niya sa loob ng sinapupunan ko. Tila pinaparamdam niya sa akin na hindi ako nag-iisa—na nandiyan siya.Seven months na siya ngayon at hindi na ako makapaghintay na malaman ang gender niya. At sa napakabilis na panahon ay ganoon din kabilis dumating ang babaeng magpapatibok sa puso ni Armando. Si Lavigne.Kung may mas nakakakilala kay Lavigne ay si Armando iyon. At nandito ako ngayon upang makilala ang babaeng ilang buwan niya nang nakarelasyon.Umaga ang meet-up, hindi pwedeng gabi kami mag-meet dahil bawal sa akin. Kasama ko si Kuya Armando at magkasama kaming pupunta sa isang coffe shop kung saan niya sinabing meeting place namin ng kaniyang girlfriend. Mabilis nagda
Asmodeus Rojo"Sir, nandito ang ama niyo." My men called me. I open my laptop at tiningnan ang cctv na naka-connect sa laptop ko. Nandoon nga siya, looks like he's so impatient waiting to get inside. May dalawang tauhan sa likuran niya na may bitbit na box ng cake at supot ng pagkain sa kabila. Feeding his baby.Natatawa, I caress my chin at bahagyang pinapatagal ang paghihintay niya sa labas ng bilangguan ng 'mahal' niya. "Damn that—let me in!" Naririnig ko ang boses niya sa kabila."S...Sir!" Alanganin na ang boses ng tauhan ko.Mukhang nagwawala na ang matanda doon. I arched my brow and suminghap."Let him in,"I commanded at last.At maririnig ang mahinang paghugot ng hininga ng tauhan ko sa kabilang linya. Mukhang takot na takot na sa matanda at nang marinig ang pagsang-ayon ko ay tila nabunutan ng tinik."P-Pwede na—" Namatay ang linya at nang tingnan ko sa laptop ay tinapon pala niya ang cellphone ng tauhan ko. How harsh. At pumasok na nga sila sa loo
"You can wait outside, Ma'am,"aning nurse na assistant ng surgeon. Nakarating agad kami sa hospital. Hindi naman malubha ang tama niya sabi ng doktor. Pero sa nakikita ko parang imposibleng hindi malubha samantalang napakaraming dugo ang lumalabas mula sa sugat niya."No she will wait until it was finished,"sansala naman ni Asmodeus dahilan para matigilan ako sa pagtayo.Kanina pa ako kinakabahan habang tinitingnan ang dugo sa damit niya. Kanina pa ako nag-iisip na ikamamatay niya talaga iyon. Tumingin ako sa kaniya nang mapansin ang titig niya. Mapapansin ang multo ng ngisi sa labi niya. Mukhang kanina pa gustong pagtawanan ang reaksyon ko. Natutuliro na kasi ako. Natatakot ako sa mga ganito. Habang tila naaaliw lang siya diyan na pinagmamasdan ako.May itinurok ang doktor bago nito sinimulang kuhanin ang bala na bumaon sa may balikat nito. Malapit iyon sa batok at kitang-kita ko kung papaano dinaklot ng doktor ang bala mula sa sugat niya. Siguradong kapag nanalamin ako ay nakangiw
Pinagmasdan ko ang buong katawan sa salamin. Nakababa na si Asmodeus kanina tulog pa ako at matapos akong maligo ay hindi na muna ako nagbihis. Tanging tuwalya lang ang pinambalot ko sa katawan ngunit napagdesisyonan na ibaba ng kaunti ang tuwalya at pagmasdan ang lumalaking tiyan sa harapan ng salamin. Parang kailan lang pinagmasdan ko lang ang sarili ko. Ngayon ay pinagmasdan ko na pati ang batang lumalaki sa loob ng katawan ko. Nag-iba na rin ang hulma ng dibdib ko. Napa-isip ako bigla. Magkakagatas kaya ako? Gaya no'ng ibang mga nanay? At ano kaya ang pakiramdam ng kalong mo sa braso mo ang anak mo? Ano kaya'ng pakiramdam matapos manganak? Napasinghap ako at muntik nang mapatalon nang may brasong pumaikot sa baywang ko. Sunod na bumungad sa'kin ay ang mukha ni Asmodeus na may mapaglarong ngisi sa labi."Beautiful." At hinawi ang hibla ng buhok ko tungo sa likod ng tainga.Dahil sa malalim na iniisip ay hindi ko namalayan ang paglapit niya. Kung may sakit lang ako sa puso ay mata
Everyday life in Washington is like a dream. Asmodeus using another name, ganoon din ako. As Anna is like living in other's body. Dahil ibang buhay na ni Anna ang namumulatan ko dito sa ibang bansa, unlike noong time na ako si Yenah. Asmodeus confess that he love to name me Anna. And yes, that name is given me by him. Hindi madaling patumbahin ang Russian mafia na nakabangga ng mga Rojo. It's already twenty years now when the last time na umapak ako sa lupa ng Pinas. Nakaka-miss ang summer sa Pinas. The freezing tempature in Washington is not really great over the years. Maybe noong unang apak namin ay medyo nakakamangha pa pero kalaunan hindi na rin ako masiyadong nag-enjoy. But knowing that my family is safe, it's all worth it.Binaba ko ang coffee mug ko. Makapal na ang jacket pero nanunoot pa rin ang lamig ng pang-umagang hangin. At last the sun show up. The so called summer is coming soon. Hindi nga lang iyon sapat upang tunawin ang yelo sa paligid. Ilang buwan din na yakap kami
Kanina pa ako tulala nakasalampak sa sahig. Mugto ang mata kakaiyak kanina. Napagod akong dambahin ang pinto upang buksan nila at tinangka ko na rin sirain ang doorknob pero sobrang nahirapan ako. Ngunit nang mag-click ang doorknob at namataan kong may papasok ay agad akong umalis sa pinto.Namilog ang mata ko nang makita si Alethra. Ano na naman ang kailangan niya at nandito siya? May sumunod na dalawang lalaking naka all black suit sa likuran niya.“Get her,”utos niya sa dalawa. Pumasok ang dalawa at lumapit sa akin na ikinabigla ko. “Ano 'to? Anong ibig sabihin nito?!” “It is just a simple reunion my dear.” Nilakipan niya pa ng tawa. “Because after this. He's all mine.”Namimilog ang mata nang sundan ko ng tingin ang nakangisi na si Alethra. Hawak ako ng isang tauhan na alam kong hindi ko kayang labanan sa laki. All of their men are tall and bulky. Hindi mga Pinoy at mukhang taga-Russia rin. Wala na rin akong balak na magpumiglas pa dahil balak ko rin na alamin ang sinasabi ni A
Tirik ang araw kinabukasan noong magsimula kaming umalis. Pabalik na kami sa mansion. Napansin ko kung gaano katahimik si Greg habang minamaneho ang sinasakyan namin ngayon. Naisip ko, siguro dahil sa naging sagot ko sa kaniya kagabi.Hindi mo alam ang sinasabi mo, Greg. Sinasabi mo lang 'yan dahil gaya ko nagugulohan ka rin. Tapos no'n ay iniwan ko na agad siya sa labas. Sa kabilang silid siya natulog. At kahit magkahiwalay kami ng silid ay hindi pa rin ako makatulog.Pagkarating namin sa wharf ay agad kong kinuha ang cellphone sa mga gamit. Ngayo'y may signal na hindi tulad noong nasa laot pa lamang kami. Agad namilog ang mata ko nang makitang nakailang video call si Kuya sa akin. Magcha-chat sana ako sa kaniya at sasabihing ngayon ko lang nabuksan ang phone pero ilang saglit ay sumunod na ang tawag niya doon. Napangiti ako. Ang tagal-tagal na rin noong huli kaming nakapag-usap. Akala ko nga masiyado na siyang abala at palalampasin niya ang taon na ito na hindi ako nakakausap."Ku
Marami akong gustong itanong lalo na kung paano siya nagkaroon ng mayamang kakilala. Naalala ko kasi dati ay kasa-kasama na siya ng kaibigan ni Lola. Dati pa alam kong naghihirap din talaga sila sa buhay kaya hindi ko akalaing magiging ganito ang buhay niya sa nagdaang mga taon.Pinagmasdan ko ang unahan at hinihintay na lamang na lumubog nang tuluyan ang haring araw. Sa ganda ng mga nakikita ko sa paligid iniisip kong sa ganoong paraan ay makakalimutan ko saglit ang mga nangyari sa pagitan namin ni Asmodeus. Pero hindi. Akupado niya pa rin ang utak ko. Hanggang dito ba naman?Ilang saglit ay sumulpot na kamay na may hawak na juice in can. Sumalubong ang mukha ni Greg nang tumingala ako."Salamat."Wala siyang ibang sinabi at umupo malapit sa akin. Bitbit niya sa kabila ang beer in can. "Anong dahilan ng biglaan mong desisyon? Siya ba?"Napakurap-kurap ako at hindi inakalang iyon agad ang magiging topic niya. Pero si Asmodeus ba ang tinutukoy niya? Mas lalong nagsalubong ang kilay ko
Yenah Arabella'Stay here. Huwag ka na munang magpunta sa mansion. I'll fix everything.'-AIto ang iniwan niyang sulat sa ibabaw ng mesa. Tahimik ang kapaligiran. Hindi ko alam kung anong oras siya umalis at bumalik sa mansion. Agad nagbalik sa ala-ala ko ang mga nangyari kagabi. Problemado na hinawi ko ang buhok at nagtungo sa bintana. Parang kinakain ko na ngayon ang mga sinabi ko dati. Sabi ko lalayo ako kay Asmodeus pero ano ito? Hinahayaan ko siya na gawin ang mga gusto niyang gawin. Sabi ko ayoko nang magtiwala sa mga sasabihin niya at susuko na ako. Pero noong magsalita siya, parang gusto ko agad paniwalaan lahat ng sinasabi niya.Parang gusto ko ulit sumugal para sa kaniya. Sa totoo lang, ano ba ang nagawa niyang mabuti sa buhay ko maliban sa anak ko? Wala naman, 'di ba? Simula pa noong makilala ko siya wala na siyang mabuting naidudulot sa akin. "Nababaliw ka na,"usal ko sa sarili.Nagdilig na lang ako ng halaman sa labas. Dahil kahit gusto ng utak kong pumasok ngayon lalo
Asmodeus Rojo"Kukunin ko ang pamangkin ko, Asmodeus. Kung ayaw mong madamay ang mag-ina mo sa kagulohang ito ay hayaan mo silang makalayo sa'yo," She barked. Gusto kong pasabugin ang bungo niya dahil sa binanggit niya. Ilalayo niya sa akin ang dalawang mahahalagang tao sa buhay ko? "What did you say?" Kumuyom ang kamao ko. Nakipagtagisan ako ng titig kay Ofelia na alam kong iritado rin."Kahit pa itaya mo ang buhay mo ay hindi sapat iyon. 'Wag kang magpakabobo dahil lang gusto mong sundin ang emosyon mo." Binagsak niya ang kalibre 45 sa harapan ko. "Pumapayag si Bael sa plano ko at kung gusto mong patayin ang mag-iina mo, sige magpakatanga ka at ilagay mo sila sa pilegro sa tabi mo."Nagtatagis ang bagang ko at nangingitngit ang kalooban ko dahil alam kong kaya kong tapatan ang kabila pero hindi ako nakakasiguro sa magiging kaligtasan ng sarili kong pamilya. At naiinis din ako sa kaalamang tama siya at kailangan ko nga na makalayo sa mag-ina ko. Dahil may posibilidad nga na pabor s
Nararamdaman ko ang mga matang nakatitig sa akin kaya't iyon ang dahilan kaya nagmulat ako ng mata. Namimigat pa ang mga talukap ko nang tingnan siya. Ngiti niya ang sumalubong sa akin ngunit bakas sa mga mata ang pag-aalala."Hindi na kita ginising kanina sarap ng tulog mo, e."Nang lingunin ko ang garden ay wala na ang mga trabahante at hula ko ay nasa bandang four PM na ngayon. Gulat na napatayo ako at pahiya na tumingin kay Greg."Pasensya na,"ani ko sabay punas ng mukha ko sa ng palad baka may laway pa ako o ano."Ayos lang. Tapos na rin naman iyong sa'yo doon wala nang ibang gagawin."Nagyaya na rin siyang umuwi at sabay na raw kami. May motor siya kaya't iyon ulit ang maghahatid sa akin pauwi. Napapikit ako at dinadama ang hangin na sumasalubong sa mukha ko. Kung pwede lang akong pumili ng mamahalin, pipiliin ko si Greg. Hindi tulad ni Asmodeus, nakikita ko ang pag-aalala sa mukha niya at nararamdaman kong totoo iyon. Alam kong ano mang oras ay pwede ko siyang lapitan at maari
Napansin ko ang mga tingin na ipinupukol nila habang palapit ako sa umpokan nila. Alam kong gusto nilang itanong ang tungkol sa nangyari kani-kanina lang ang totoo niyan ayaw ko na rin pag-usapan pa. Paniguradong hindi rin nila magugustuhanang ang maririnig lalo pa kung ikukwento ko pa ang tungkol sa naging desisyon ni Alethra Cassidy sa outcome ng garden. Lahat kami naghirap sa naging project na iyon at mas malaki ang responsibility na nakaatang sa'kin dahil ako ang responsable kung bakit sila nasa ganitong sitwasyon ngayon. Napansin ko ang kakaibang tingin ni Greg. Bahagya lang akong nagbitiw ng ngiti sa kanilla. Patuloy pa rin ang party hindi pa rin nababakante ang dance floor. Ilang saglit ay napansin ko ang pagbaba ni Asmodeus sa engrandeng hagdan. Napalunok ako nang agad niyang nahanap ang mga tingin ko sa dagat ng tao. Gumalaw ang panga niya at ako agad ang unang nag-iwas ng tingin sa aming dalawa. Nasaan na kaya ang asawa niya bakit hindi niya kasama itong bumaba? ayoko nama
Hindi ako magtatanong, hindi ako magsasalita. Hihintayin ko na siya ang maunang magsalita. Kapag nagtanong ako at hindi pa siya handang sagutin ang lahat maaring magsinungaling lang siya o baka ang mas masakit ay iwan niya lang ako na hindi pa rin binibigay sa'kin ang kasagutan na gusto kong marinig. Gusto kong siya ang magsabi at makipag-usap dahil paniguradong iyon na ang tamang panahon kung saan handa na siya at maaring kasabay na rin doon ang desisyon niya para sa sarili niya at para sa amin ng anak niya. Araw-araw kong hinahanda ang sarili ko oras na dumating ang pagkakataong iyon. Dahil hindi ko masasabi na ano mang oras ay pabor sa akin ang desisyon niya. Ngunit ano't-ano man ay tatanggapin ko."Ayos ka na ba talaga, Greg?"Isang linggo siyang nagpahinga at isang araw lang na namalagi sa hospital. Nag-abot ako ng kaunting tulong kay Aleng Bebang para kahit papaano ay may magastos sila sa gamot ni Greg."Maayos na ako, at ito, oh." Tapos may inabot siya sa akin na sobre. "Ano '