CHAPTER 1

CHAPTER ONE

"Queen, southwest 237 degrees, they're ten." I heard A say, as I walked towards the elevator.

Lihim akong napangisi.

Without hesitation I immediately pointed my gun in the direction in which A had told me and immediately pulled the trigger and five times without flickering, I fired 'it straight at its heads so five of them fell in the ground lifelessly.'

I smirked.

Five down. Five to go.

One of them was about to shoot me when I immediately fired his hand holding the gun so he released the gun. 

Sumugod ang iba pang natira sa akin na agad ko lang naiilagan. Pinalibutan ako ng mga 'to.

Naramdaman ko na may paparating sa direksyon ko malapit sa mukha ko kaya agad akong yumuko saka sinipa sa tiyan ang lalaking nasa likod ko at kinuha ang isang maliit na may lason na pin na nakalagay sa bracelet ko at agad na tinusok 'to sa may leeg ng lalaki sakto sa kung saan ang pulso nito. Seconds later, nakadilat at walang buhay na nakahiga na 'to sa sahig.

Napa atras ako ng may sumipa sa tiyan ko kaya tinignan ko kung sino ang may gawa nun at nakita ang isang lalaking nasa harap ko na ngayo'y nakangisi na nakatutok ang baril nito sa'kin, kaya gamit ang nanlilisik na mata ay tinignan ko 'to.

"Fuck you." mabilis na lumapit ako rito at sinapok ang ulo ng lalaki sa tuhod ko.

Nabitawan ng nito ang hawak na baril na nakatutok sa akin kanina. 

Inangat ko ang ulo ng lalaki. Nakita kong may dugong dumadaloy sa ilong nito kaya napangisi ako. Marahas na Inikot ko ang leeg nito pa kanan at diniinan ang pagkakahawak ko dito kaya nalagutan 'to ng hininga. Malakas na tinulak ko 'to bago binaril sa noo.

Natumba naman ang iba pang natira kanina at bumulagta sa sahig na wala ng buhay kaya napangisi ako.

Trex

"Trex, clear my way." sabi ko sa kabilang linya sabay pagpag ng kamay ko at Inayos ang nagusot kong black evening na backless gown.

Inayos ko naman ang buhok at tumuwid na ng tayo at nag lakad na papunta sa elevator at pinindot ang tamang floor na bababaan ko. I was the only one inside the elevator.

"Pagkabukas ng pagkabukas mo ng elevator ay bubungad agad sa'yo si Mr.Tsui na nag aantay sa entrada ng elevator."

"May kasama?"

"Yes, he's with his five bodyguards and beside him is Kyo, who is one of his trusted men."

"Good." huling sabi ko bago bumukas ang elevator.

Agad na napa atras ang nasa harap ko ng makita ako kaya ngumisi ako. tinutok nang isang tauhan ni Mr.Tsui ang baril sa akin.

Tinignan ko ang target ko bago ngumisi.

"Who are you miss?" 

"None of your business." sabay kuha ng dalawang nakatagong dagger sa may hita ko at hinagis sa dalawang lalaki na nasa likod ni Mr.Tsui diresto sa mga noo nito.

Umalerto naman agad ang mga kasama nito at agad na nag paputok ng baril sa direksyon ko na mabilis ko lang na nailgan. Yumuko ako ng kunti bago binaril sa hita si Mr. Tsui na akmang tatakas kasama ang isang tauhan nito.

Napahinto 'to sa ginawa ko. Mabilis na kinuha ko sa likod ng gown ko ang nakatago lang na SA80 ko.

"Stop right there Miss or else I'm gonna blow up your head." 

Napatingin ako sa isang lalaking katabi ni Mr.Tsui na nakatutok ang baril sa akin.

I smirked.

"Do it, then." pagkatapos ay binaril ko 'to sa gilid ng tiyan nito kaya napayuko 'to at napahawak sa may tiyan nitong dumudugo na tinamaan ng bala.

Napaatras ako ng may humablot sa braso ko kaya mabilis na hinawakan ko ang kamay nitong hawak ang braso ko, mahigpit ang pagkakahawak nito sa braso ko kaya sinamaan ko 'to ng tingin, bago kinuha ang isang natirang dagger na nakatago sa may hita ko at sinaksak ito sa d****b ang lalaking mapangahas na humablot sa braso ko. Tinulak ko 'to kaya bumagsak 'tong nanghihinalo. Kinuha ko ang dagger na nakatarak sa d****b nito bago binalingan si Mr. Tsui.

"Trying to escape Mr.Tsui?" tanong ko habang nilaro laro sa kamay ko ang hawak na dagger.

Lumapit ako rito at nakitang nanginginig ang mga kamay nito at tinuro ako.

"Sino ka ba?!"

"Well like what I've said earlier, none of your business." I sweetly smiled, while my eyes looked at him darkly.

Lumapit ako rito at pinaglandas sa pisngi nito ang hawak na dagger ko. Tumaas ang sulok ng labi ko.

"You dared to go against us, huh?" I dangerously asked, diniinan ko ang dagger na nasa pisngi nito, "well face your consequence Mr. Tsui." sabay baon ng hawak na dagger ko sa lalamunan nito.

Nilingon ko naman si Kyo na tahimik lang na nakatingin sa akin. Matiim ko 'tong tinignan. 

I raised my eyebrows.

"Kung gusto mo pang mabuhay umalis ka na bago pa mag bago ang isip ko, ngayon na." malamig na aniya ko.

Agad naman 'tong napatitig sa'kin.

"Why? "

"Don't ask me a lot of fucking questions, just go, you have a family waiting for you."

Agad naman 'tong yumuko bago nag salita.

"Thank you."

"Don't thank me, you bastard. I'm no saint to be thank by anyone." sabay lakad papunta sa may exit ng hotel bago sumakay sa sasakyan ko at pinaharurot paalis sa lugar na 'yon.

Pero bago 'yon nilingon ko muna 'to at malamig na tinignan.

"Don't tell anyone about this." huling sambit ko bago tuluyang nilisan ang lugar na 'yon.

Malakas na bumuntong hininga ako bago biglang nag U turn sa ibang direksyon at pinaharurot ang sasakyan. Marami ang nag reklamo sa ginawa ko pero hindi ako huminto.

"L, you didn't kill him." rinig kong aniya ni A sa kabilang linya.

"I know." mahinang sambit ko.

"Why?"

"What why?" seryosong tanong ko.

"Bakit hindi mo pinatay ang lalaking 'yon."

"I don't know." bigla ko nalang naalala ang mukha ng lalaki kanina. Mukha man 'tong walang expression at kalmado kanina pero nakikita kong may halong takot 'to na baka patayin ko rin 'to. But I know better.

My father may taught me to kill people but I'm not that merciless and heartless not to spare his life.

He's lucky. Minsan lang akong mag tira ng isang buhay.

"Trex, leave one alive and bring it to me." malamig na sabi ko sa kabilang linya na agad naman sinagot nito.

"Yes, L."

Pagkarating ng pagkarating ko sa mansyon ay agad na dumiretso ako sa bathroom at agad na hinubad ang lahat ng saplot ko. Leaving me only naked in front of the mirror.

Tinanggal ko sa pagkaka ponytail ang buhok ko kaya bumagsak ang maalon na brown na buhok ko at natatakpan nito ang d****b ko.

Tinignan ko sa repleksyon ng salamin ang buong katawan ko at napadapo ang mga mata ko sa kamay ko na may konting peklat na lang ang nakikita.

I gently touch it. Napakuyom nalang ang mga kamay ko nang maalala kung bakit mayroon ako nito at bakit nandito 'to sa katawan ko. Maliit na lang 'to at hindi masyadong kita pero nakikita pa rin ang maliit na peklat sa kamay ko pag tinitigan ng maigi.

"Weak people should die Isabella so better do your job if you don't want to be killed in just one snap, because after all, you don't deserve to be alive so be useful to the organization." I remembered my dad used to tell and remind me of that.

'weak'

Malakas na sinuntok ko ang salamin kaya nabasag 'to at naging dahilan kung bakit dumugo ang kaliwang kamay ko at dumaloy ang masasagang dugo pababa sa marble ng bathroom.

Tumalikod na ako at pumunta sa tapat ng shower at In-on 'to.

Pumikit nalang ako at hinayaang dumaloy sa katawan ko ang malalamig na lagaslas ng tubig galing sa shower.

Sa pagpikit ko dun na nagsimulang mag si daluyan ang mga masaganang luha ko.

Hinayaan ko lang 'to dahil wala naman sigurong makakakita sa 'kin sa ganitong sitwasyon ko.

Crying silently.

Nothing like a good cry in the shower so no one can see just how much pain you're in.

Pagkatapos kong mag shower ay agad na pinalibot ko sa katawan ko ang malaking puting roba ko.

I step out of the shower, every night I stare at my reflection in the mirror--hating everything I see.

I fall to the floor and cry because I wish I wasn't me....

Mabilis na inayos ko ang sarili ko at ginamot ang sugat ko bago tumungo na sa higaan ko at humiga bago malalim na bumuntong hininga at pinikit ang mga mata.

"Cut one finger again but this time unti-unti in mo ang pag putol para mas masakit." kalmadong aniya ko, habang walang emosyon at malamig na nakatitig sa lalaking pawis na pawis na na nakagapos at nagmamakaawa na nakatingin sa akin kaya tinaasan ko 'to ng kilay.

Agad namang sinunod ni Trex ang utos ko kaya napasigaw sa sakit ang lalaki at pawis na pawis na.

"You'll talk or you'll lose another six fucking fingers?" Malutong na aniya ko .

"H-Hindi n-niyo a-ako ma-mapipilit n-na mag sa-lita k-kahit patayin niyo pa 'ko." hirap na hirap na sambit nito na ngayon ay matapang na tinignan ako sa mga mata.

My eyes narrowed at him.

Tinignan ko si A na naka tingin din sa lalaki at nakatutok na rin ang baril sa ulo nito.

"Death is easy for everyone, and you... you should suffer senselessly until your body itself will surrender." 

My expression hardened. What I hated the most is being lied to and betrayed.

They have the guts to spy us huh?

Tumayo ako sa pagkakaupo at kinuha ang dagger na inilahad ni A sa akin. Lumapit ako rito at tinutok ko sa leeg nito ang dagger na hawak ko at pinag landas 'to mula leeg hanggang sa mukha nito, ng umabot na sa pisngi nito ang dagger na hawak ko ay marahas na hiniwa ko ang pisngi nito pababa sa leeg nito.

Pagkatapos nun ay gamit ang hawak na dagger ko ay inangat ko ang ulo nito at hiniwa ang kabilang pisngi nito. Blood is now dripping down from his face.

Walang magagawa ang awa sa 'kin. 'pity is one of people's soft weakness'

Kadalasan sa mga tao madali lang maawa kaya ang resulta lagi silang inaapi at nasasaktan dahil lagi nilang pinapairal ang awa sa isang tao na hindi naman karapat dapat ng awa na binibigay mo.

Dahil kung paiiralin mo ang awa ay Hindi ka magiging malakas at magiging matibay.

Umalingawngaw sa loob ng silid na kinaroroonan namin ang sigaw ng lalaking nasa harap ko.

Walang emosyon na tinignan ko 'to bago nag salita.

"Talk." I authoritatively command.

Umiling lang 'to na ikinairita ko.

Nilingon ko si Trex na nakatingin lang sa'min at nag hihintay ng utos ko.

"Putulin mo ang kaliwang binti ng lalaking 'yan."

Agad namang kumibot ang mga labi ng lalaking nasa harap ko at takot napatingin kay Trex na ngayo'y may hawak na katana.

The color drained out of his face as fear crossed his face.

"Now."

Tumalsik ang kaliwang binti nito sa harap ko dahil sa malakas at marahas na pag putol ni Trex sa binti nito.

Umatras ako at kumuha ng tissue at pinahiran ang dugong tumalsik sa puting heels ko bago tinignan ang lalaking walang malay at umaagos ang masaganang dugo nito sa sahig.

"Clean this Mess." sabi ko bago bumalik sa upuan at kinuha ang baso ng wine ko at ininom 'yon habang nakatingin kila A at Trex na ngayo'y tinitignan kong may pulso pa ba 'to o wala na.

Tumingin si A sa akin at umiling.

"Dead. hindi kinaya ng katawan nito ang sakit."

Napailing ako bago sumimsim sa hawak ko. Napatingin ako sa lalaking pumasok at tinasaan ng kilay.

"Master wants you to be in the meeting." agad na kumunot ang nuo ko habang inu-ubos ang laman ng hawak ko at binaba 'to.

"Why?"

"Master doesn't want to tell you what is it all about, unless you'll go to the meeting and join as what master told me."

Tumayo ako at tumungo na sa may pintuan at umuna nang mag lakad at iniwan na sila A at Trex dun na naglilinis ng kalat.

Malakas na sinipa ko pabukas ang pintuan ng meeting room kaya napatingin sa akin lahat kaya tinaasan ko 'to ng mga kilay at kalmadong umupo sa kinagawian kong upuan tuwing may meeting na nagaganap.

Nilibot ko ang paningin ko at napadapo sa ang mga mata ko sa tatlong taong nakatakip ang buong mukha.

The elders.

Hindi nako nag taka kung bakit wala rito ang tyrant, minsan lang 'yon mag pakita.

Kalmado at walang emosyon lang na nakatingin lang ako sa mga taong nasa harap.

"So let's continue."

"Here." may inabot na itim na folder sa akin kaya tinanggap ko 'to at agad na binuksan.

Nanatiling kalmadong nag angat ako ng tingin at tinignan si Enver na nasa harap at nakangising nakatingin sa akin. Agad na nakuha nito ang tingin na pinupukol ko kaya naman ay nag salita 'to.

"Well, we got a news that the count is in the Philippines---" putol na wika nya sabay ngisi uli.

I already know it.

May kung anong pinindot 'to sa maliit na hawak na remote bago may lumabas na larawan sa malaking screen sa harap kaya napatingin ako dun.

Isang Isla.

"Here ... Island of heart, an Island where the Windsors own it. Island of heart is one of their hideouts. This is not their main hideout. Ang Isla na ito ay nasa dulo ng Luzon kaya naman ay hindi 'to agad na detect ng satellite natin, they have their own signal and that Island is a private property at sobrang higpit ng seguridad nila na kahit ang satellite natin ay hindi agad 'to na detect. Magaling ang hacker nila dahil agad na nalalabanan nito ang pagpasok ni A sa security system wall nila. Malakas ang firewall na gamit nila kaya hindi 'to natitibag ni A."

Napa tingin ako kay A sa narinig at napataas ang kilay ko.

How come?

Nakita ko namang umirap si A bago bumulong na narinig ko naman dahil nasa gilid ko lang 'to.

"Fuck that hacker." well looks like may katapat ka na A. Napangisi ako sa naisip.

Wala pang nakakatalo kay A but looks like mas magaling ang hacker ng mga 'to dahilan na mainis si A.

I wonder if that tracker is a man or a woman? I curiously ask myself.

Napa tingin ako sa folder na nasa harap ko at agad na binuksan 'to at binasa.

"What the fuck?" tanging nausal ko sa nakita.

Inangat ko ang tingin ko at kalmadong tumingin sa mga tao sa loob ng meeting room.

"Your new mission, Kill that bastard and prove us that the tyrant's daughter is not weak." agad na kumuyom ang mga kamay ko sa narinig.

Walang emosyon na tinignan ko si Greg na nasa kaliwa ko na nakangising naka tingin sa'kin.

May nararamdaman akong kamay na dumapo sa kaliwang hita ko kaya napatingin ako rito at agad na kinuha ang nakatagong baril sa likod ko at agad na tinutok 'to rito.

Agad na napa singhap ang mga tao sa loob ng meeting room sa ginawa ko.

"You fucking manyak." matalim na tinitigan ko 'to bago pinaputokan sa hita nito kaya napaigik 'to at napahawak sa hitang binaril ko.

Nilibot ko ang buong paningin ko bago malamig na tinitigan ang mga tao sa loob. Tumigil ang mga mata ko kay greg.

"Weak is not in our line... Like what you'd said I'm still the tyrant's daughter so don't be little me." malamig na wika ko bago ko tinapon pabalang sa lamesa ang baril na gamit ko at lumabas na.

I don't care if the elders are there and watching me.

I need to talk to the tyrant

Malaki ang hakbang na naglakad ako papunta sa elevator at pinindot ang huling palapag ng mansyon.

Pagkabukas ng pagkabukas ng elevator ay agad na tinungo ko ang nagiisang pintuan at pabalang na binuksan 'to.

Naglikha 'yon ng ingay kaya napatingin sa akin ang taong nasa loob, nakaupo 'to sa black leather swivel chair nito.

Walang emosyon na tinignan ko 'to na nakatingin lang sa akin. Smirking.

Sandali lang 'yon bago nag iba ang expression ng mukha nito from smirking, he's face become serious.

Lumapit ako rito at malakas na hinampas ang lamesa at galit na galit na tinignan 'to sa mata.

"What brought you here, young lady." he ask calmly. Matiim lang 'tong nakatingin sa akin.

"They give me a mission." 

The corners of his mouth turned up. Hinawakan nito ang baba nito at umaktong nag-iisip. "Ahh, about the Windsor am I right?" 

Hindi ako sumagot. 

"Just let them be..." aniya, "Just let them play their own game, then we will play our own." Malademonyong asik nito.

I gritted my teeth. Crazy bastard.

Bumuntong-hininga muna ako bago binuksan ang mga mata ko. Kasabay ng pagbukas ng mga mata ko ang pagkarinig ng nakakalokong boses nito.

Pinindot nito ang intercom.

"Since you're already here young lady, let's play, Oliver.... come here."  

My jaw clenched. Kumuyom ang kamao ko pagkarinig ng pangalan na tinawag nito. 

Wrong move Elizabeth. Wrong move. 

Bumukas ang pintuan kaya napatingin ako run. Lumamig ang expression ng mga mata ko pagkakita ng taong pumasok.

Nakatitig lang 'to sa akin. Umiling-iling ako ng mapagtano ko kung ano ang ibig sabihin nito kanina na play.

Merda.

"Well you already know what I mean, young lady." rinig kong ani ng matanda nakaupo sa swivel chair.

Merda.

Sadness clouded his features as he stared back at me. My face hardened.

I simpered while looking at him. Umiwas lang 'to ng tingin, his expression went black as he glanced at the person behind me.

"Let's start playing, shall we?" rinig kong ngising aniya ng matandang nasa likod ko.

I squeezed my eyes shut. 

Walang emosyon na nilibot ko ang buong kwarto ko kung saan ako lumaki at nag dalaga. Kung saan tanging sarili ko lang ang kakampi nung mga panahon na kailangan ko ng aruga ng isang magulang at pagmamahal. 

It's dark.

Medyo may alikabok na ang silid na 'to dahil ilang taon na din akong hindi na pumupunta dito at tinutulugan 'to nung namatay ang kakambal ko.

Tahimik na lumapit ako sa maliit na kahoy na higaan at umupo dun. 

Napatingin ako sa bedside table nitong luma na at kinuha ang maalikabok na picture frame. Inilapit ko 'to sa bibig ko at hinipan upang mawala ang mga alikabok na tumatabing sa larawan na dati ay parating hawak ko.

It's a family picture.

Nandun sa larawan na 'yon ang ina ko at ama ko at sa gitna ng mga 'to ay ang nakangiting mukha ng kakambal ko. Wala ako sa larawan na 'yon. They look so happy in the picture without me.

Suddenly, the corners of my eyes warmed as I remembered what had happened to me back then.

Naalala ko pa ang batang ako na umiiyak sa isang sulok ng kwarto na 'to dahil minsan ay hindi na'ko nakakakain ng ng maayos sa isang araw. Mga mapait na alaala na pilit kong binabaon at kinakalimutan.

No one's there in my darkest time. I was left alone and had no choice, but to be strong. I'm falling apart and nobody knows, I have nobody to talk to and I'm alone. And in the end all I learned was how to be strong alone.

I was so young at that time, but things had happened that changed me big time.

There were times in my life when I couldn't feel much, not sadness or pity or passion, and somehow I blamed this place for what I had become, and I blamed it for taking away the person I had once been.

I keep so much pain inside myself. I grasp my anger and loneliness and hold it in my chest. It has changed me into something I never meant to be. It has transformed me into a person I do not recognize.

Becoming emotionless was terminal. My mind was slowly destroying itself from the love I never received. And when the end came, my emotions faded into oblivion. My heart become strong , but my mind become nothing

Agad na pinunasan ko ang mga luha ko ng may napansin akong bulto ng isang tao sa may pintuan. Agad na binalik ko ang walang emosyon na mga mata ko at malamig na ang isang lalaking minsan ko ng pinagkatiwalaan at tinuring na kapatid.

But then he chose to betray me.

"What are you doing here?" malamig na tanong ko rito sabay tayo at lakad palapit sa pintuan.

"Madison." sandaling napahinto ako sa narinig bago malamig na tinignan ang lalaking kaharap ko.

"Don't call me that name it's Addison." akmang aalis na ako dun ng maramdaman ko ang kamay nitong pumigil sa akin.

Agad na tinabig ko 'to at nilingon. Malungkot at puno ng pagsisi na mga mata ang bumungad sa akin paglingon ko dito kaya napakagat ako ng pang ibabang labi ko bago ngumisi rito.

"Don't feel guilty, you enjoyed it after all." seryoso kong aniya at malamig na tinignan ko 'to.

Yumuko naman 'to bago nag salita.

"S-Sorry." mahinang usal nito.

I bit my lower lip before I smirked and moved forward towards him.

"Sorry?" sandaling napahalakhak ako sa narinig. Nag angat 'to ng tingin para tignan ako.

Tinignan ko 'to sa mga mata ng diretso bago nagsalita.

"When trust is broken, sorry means nothing to me so don't bother saying sorry." I smirked, after I said that iniwan ko na ang lalaki dun na nanatiling nakatayo at nakatitig sa kawalan.

I trusted him so much before.

Breaking someone's trust is like crumpling up a perfect piece of paper. You can smooth it over but it's never going to be the same again.

Sometimes you don't know who you can and cannot trust. 

Five things you will never recover in life... First, a stone after it's thrown. Second, a word after it's said. Third, an occasion after it's missed. Fourth, time after it's gone. And lastly, trust after it's lost.

Malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko bago kinuha ang cellphone ko na nasa bulsa ko ng tumunog 'yon.

Sinagot ko 'yon habang naglalakad.

"L, may magaganap na auction mamayang gabi at pupunta dun ang Viscount." wika nito.

Lumiko muna ako patungo sa kwarto ko bago sumagot.

"Good, ready me a gown." nakangising kong aniya.

"Of course." may tunog na ngising wika nito.

Pinatay ko na ang tawag at pumasok na sa kwarto ko at dumiretso sa may higaan ko at may pinindut sa likod ng headboard ng kama.

Gumalaw paangat ang higaan ko at bumulagta sa akin ang mga iba't ibang klaseng mga baril at bomba.

Kinuha ko ang paborito kong baby at inangat 'to at hinaplos bago tinutok sa may pintuan ng makarinig ako ng yapak.

Agad na napaatras ni A sa nakita at tinaas sa eri ang mga kamay na parang sumusuko 'to sa mga pulis.

"Chill. It's me L." binaba ko ang hawak na baril bago 'to walang lingon na tinanong.

Ang bilis naman ata nito? kakausap ko lang nito sa telepono kanina.

"What brings you here?" walang emosyon na tanong ko rito.

"I heard that the triad will also be coming." seryosong wika nito.

Sandaling napahinto ako sa pagkakalikot ng baril na hawak ko bago nilingon si A.

Malamig na tinignan ko 'to bago ngumisi.

Tinaas tas ko ang kilay ko habang matamang tinitigan si A. 

"Who?" tukoy ko kung sino ang dadalo sa panig ng mga Triad.

"Pascual Penelope..." sagot nito. 

Bahagya akong tumango tango sa narinig at kalmadong tumalikod at dinampot uli ang baril na kanina'y hawak ko.

Tahimik lang si A.

"What are we going to do with them?" tanong nito.

"Nothing." kalmadong aniko.

"But--"

"Let them do the first move,” seryosong wika ko.

Never interrupt your enemy when they’re making a mistake.

"Then?" 

"Then we will do our plan." tamad kong sagot rito bago kinasa ang hawak kong baril at binaril ang taong nasa labas ng bintana na kanina pa nakikinig sa usapan namin at nagmamatyag. Nakatago 'to sa may kurtina. Bumagsak naman ang walang buhay na katawan nito pagkatapos ko 'tong tamaan sa mismong noo.

Lumapit naman si A rito at tinignan.

Sumunod ako rito at walang emosyon na tinignan ang bangkay ng lalaki.

Naagaw ng atensyon ko ang tattoo na nasa batok nito kaya bahagya akong yumuko at ibinaling ang pakaliwa ang ulo nito upang makita ko ang tattoo nito.